winnataa โพสต์ 2017-4-23 05:33:10

First love รักนาย...ตลอดไป (4) Low point

ใครเคยรู้สึกมั้ยว่า เห้ย ครั้งนึงในชีวิตเราเคยผ่านจุดที่ผกผัน จากสูงสุดไปต่ำสุดบ้างมั้ย เชื่อว่าทุกคนต้องมีโมเม้นแบบนี้แน่นอน อาจจะเป็นเรื่องงาน เรื่องครอบครัว หรืออาจจะเป็นเรื่องความรัก
และแน่นอน ผมเองก็เป็นคนนึงที่จุดๆนั้นมาเหมือนกัน เมื่อครั้งหนึ่งในชีวิต เราเคยตกงาน เพราะคนในที่ทำงานไม่ชอบเราแล้วให้เราออก แต่ผมขอไม่ลงลึกถึงรายละเอียดละกันเนอะ และประกอบกับกิจการของพ่อเริ่มฝืดเคือง ผมเลยต้องเอาเงินที่มีเก็บอยู่น้อยนิด (เห้อ!) มาให้พ่อหมุนไปก่อน ซึ่งผมก็ได้พูดคุยกับเจ้าโอ๊ตในเรื่องนี้ น้องเค้าคือกำลังใจที่ดีมาก พูดให้กำลังได้ดี ทำให้ผมยังฮึดสู้ต่อไป ในช่วงนี้ ผมยังพอมีอาชีพนักดนตรีพอได้ยาไส้ไปบ้าง (นักดนตรีไส้แห้งที่แท้จริง) แต่! จุดที่ผกผันชีวิตของผมเลยคือ การที่พ่อผมนำเงินของผมไปบำเรอผู้หญิงคนหนึ่ง (ขอไม่ระบุชื่อ) ซึ่งที่เค้าได้เคยขอผมคือ เค้าต้องการนำไปหมุนก่อน ผมกับผู้หญิงคนนี้เราเคยมีปัญหากันมาก่อนหน้านี้ ที่เค้าหลอกพ่อผมให้หมดตัวแล้วทิ้งไป ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมพ่อผมถึงได้หลงผู้หญิงคนนี้จนทำได้ขนาดนี้ ซึ่งในวันนั้นเอง เราทะเลาะกันหนักมาก ถึงขั้นตัดพ่อตัดลูก และไล่ผมออกจากบ้าน ผมเองก็เสียใจมาก วันนั้นผมมีเงินติดตัวอยู่แค่เพียงหนึ่งพันบาท ซึ่งไม่พอแน่ที่จะไปเปิดห้องเช่าอยู่ และก่อนที่ผมจะฟุ้งซ่านอะไรไปมากกว่านี้ เจ้าโอ๊ตได้โทรมาหาผม
โอ๊ต : ฮัลโหลพี่ ว่างคุยมั้ย ผมอยากจะปรึกษาอะไรหน่อย
และตอนนั้นเอง ผมก็ปล่อยโฮทันที แบบฟูมฟายมาก
โอ๊ต: เห้ยพี่เป็นอะไร มีอะไรบอกผมได้นะพี่ ใจเย็นๆก่อนนะ
ผม: โอ๊ต พี่ไม่เหลืออะไรแล้ว พ่อพี่เค้าไล่พี่ออกจากบ้าน ตอนนี้พี่ไม่รู้เลยว่าพี่ต้องทำยังไง (ระหว่างที่พูดก็ยังร้องไห้หนักมาก)
โอ๊ต: อ้าว กำจริงดิ เฮ้อ พี่นี่ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ ตกงานแล้วยังโดนไล่ออกจากบ้าน เอางี้พี่ มาหาผมที่แฟลตนะ เดี๋ยวพี่มาคุยกับผมก่อนนะ
ผม: ได้ครับโอ๊ต เดะพี่ขับรถไปเดี๋ยวนี้เลย
โอ๊ต: เครพี่ ผมจะรอนะ ไม่ต้องเสียใจนะ

ระหว่างที่ผมขับมอไซด์ไปนั้น ผมเองก็ยังร้องไม่หยุด อารมย์ที่มันทั้งน้อยใจ เสียใจ มันประเดประดังเข้ามาปนกันไปหมด ผมว่าทุกคนต้องมีจุดนั้นกันแน่นอน ต้องบอกก่อนว่า ส่วนตัวพ่อกับผม เราเคยทะเลาะกันบ่อย แต่มันไม่ได้รุนแรงขนาดนี้มาก่อน ซึ่งผมเองตอนนั้นไม่รับรู้อะไรแล้ว รู้เพียงแต่ว่า เราต้องไปหาเจ้าโอ๊ตก่อนแล้วแหละ และในที่สุดผมก็ขับไปถึงแฟลตที่น้องเค้าพักอยู่
โอ๊ต: โอ้ พี่มาจนได้ ผมกลัวอยู่ว่า พี่จะเสียใจจนทำร้ายตัวเองซะแล้ว 555
ผม: ไอ้บ้า ไม่ขนาดนั้นมั้ง (ก็แอบยิ้มนะทั้งๆที่ร้องไห้)
โอ๊ต: มาๆขึ้นไปบนห้องผมก่อนพี่ โอ๋ๆ ร้องไห้จนตาบวมเลยเนี่ย
ผมรู้สึกอมยิ้มได้เพราะคำพูดน้องเค้าเลยนะ
โอ๊ต: เดะพี่นั่งนี่ก่อนก้ได้ ไหนเรื่องมันเป็นไงมาไงเล่ามา
ผมจึงเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้น้องเค้าฟัง แต่อ่ะนะ พอเล่าปุ๊ป ก็ดราม่าปั๊ป ร้องไห้อีก หยุดไม่ได้อีก คนมันเสียใจมากนี่เนาะ
โอ๊ต: อืมมม ผมเข้าใจนะพี่ ตัวผมเองก็ทะเลาะกับแม่บ่อย เพราะเค้าไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังทำเนี่ย ผมถึงต้องมาอยู่แฟลตนี้คนเดียวไง เอางี้นะพี่ เดี๋ยวผมให้พี่ยืมสองพันนะ ให้พี่ไปเปิดห้องก่อน แต่ยังไงคืนนี้พี่นอนห้องผมก่อนก็ได้นะ

ผมซาบซึ้งน้ำใจที่น้องเค้าหยิบยื่นให้มาก เอาล่ะทีนี้ ร้องไปอีก
ก่อนหน้านี้ผมเองก็ไม่เคยร้องไห้อะไรแบบนี้มาก่อนเลยนะ ร้องจนเจ้าโอ๊ตต้องมาโอบไหล่บอกว่า ไม่เป็นไรนะพี่ ใจเย็นๆ ตอนนั้น ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรเหมือนกันนะ อยู่ดีๆ ผมเข้าไปกอดน้องมันแบบแน่นมาก แล้วก้ร้องไห้ออกมาอีก แต่น้องเค้าก็ไม่ได้ตกใจอะไรนะ กลับปลอบผมว่าไม่ต้องร้อง ใจเย็นๆ มีอะไรช่วยกันได้ก้ช่วยๆไป จำได้ว่ากอดอยู่สักพักนึงเลยแหละ ความรู้สึกตอนนั้นมันเสียใจมาก แต่ก้สัมผัสถึงความอบอุ่นนะ ที่น้องเค้ากอดเพื่อปลอบใจเรา มันอบอุ่นมากจริงๆ ถึงมันจะเสียใจอยู่ อิอิ เมื่อผมทำใจได้ น้องมันก้แซวผม
โอ๊ต: โห กอดผมซะเกือบหายใจไม่ออกเลยนะ 555 กินไรมายัง ไปหาอะไรกินมั้ย
ผม: เอางี้ เดี๋ยวพี่ทำกับข้าวให้กินเอาปะ
โอ๊ต: พี่ทำเป็นหรอ เออก้ดีนะ
ผม: งั้นเดี๋ยวพี่ลงไปซื้อกับข้าวแปปนึงนะ
โอ๊ต: ของบไม่เกินร้อยนึงนะพี่
ผม: แค่นี้ก้พอแล้วว่ะ หุงข้าวรอไว้ด้วยนะ

และเมนูในวันนั้นคือ กะเพราหมูสับ ไข่เจียว อร่อยไม่อร่อยไม่รู้ เจ้าโอ๊ตซัดข้าวไปสองจานพูนๆเลยทีเดียว เหยดดด กูนึกว่าขันโตกช้างซะอีก 555
โอ๊ต: เออ พี่ทำกับข้าวอร่อยดีว่ะ ของผมแม่งแค่ทอดไข่เป็นนี่ก็บุญละ
ผม: อร่อยหรอ ธรรมด๊าาา
โอ๊ต: แหม่ ชมที เก๊กใหญ่เลย มีพี่ก็ดีนะ ทำได้ทุกอย่างเลย
ผม: ทำได้ทุกอย่างน้าาา ไม่ใช่แค่นี้ (หมายถึงเรื่องว่าอ่ะแต่น้องมันไม่เก็ท)
โอ๊ต: เออ เชื่อ ร้องเพลงได้ พูดอังกฤษได้ ทำกับข้าวได้ มีอะไรที่พี่ทำไม่ได้ปะ
ผม: มีนะ กูว่ายน้ำกะขับรถยนต์ไม่เป็นว่ะ 555
โอ๊ต: 555555

ค่ำคืนนั้นมันมีความสุขดีนะ อยู่กับน้องเค้าผมรู้สึกอบอุ่นมากจริงๆ ทำไมน้องเค้าน่ารักแบบนี้นะ เห้อ! พี่เริ่มหวั่นไหวกะแกแล้วว่ะโอ๊ต
และคืนนั้นผมก็นอนค้างที่ห้องน้องเค้าคืนนึง

เดะผมมาต่อในตอนใหม่นะครับ


I-am-win โพสต์ 2017-4-23 06:05:05

น่ารัก ใสใสวัยรุ่นชอบ เป็นกำลังใจให้น้องสาวนะ {:5_119:}

winnataa โพสต์ 2017-4-23 06:06:01

I-am-win ตอบกลับเมื่อ 2017-4-23 07:05
น่ารัก ใสใสวัยรุ่นชอบ เป็นกำลังใจให้น้องสาวนะ

แหม พี่วินนนน นี่เรื่องจริงของน้องเลยนะรู้ปะ

mojimaru โพสต์ 2017-4-23 06:09:13

ขอบคุณครับ

pdingdong โพสต์ 2017-4-23 06:15:47

ขอบคุณครับ ติดตามครับ

winnataa โพสต์ 2017-4-23 06:19:21

pdingdong ตอบกลับเมื่อ 2017-4-23 07:15
ขอบคุณครับ ติดตามครับ

ขอบคุณนะครับ

freezz โพสต์ 2017-4-23 07:17:16

ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกดี ^^ ขอบคุณค้าบ

jumboa โพสต์ 2017-4-23 07:35:09

ขอบคุณครับ...

pipi1 โพสต์ 2017-4-23 13:07:26

{:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_119:}

Nikezero โพสต์ 2017-4-23 13:35:52

สนุกมากเลยครับ

winnataa โพสต์ 2017-4-23 15:11:37

freezz ตอบกลับเมื่อ 2017-4-23 08:17
ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกดี ^^ ขอบคุณค้าบ

ขอบคุณครับ

ddavp โพสต์ 2017-4-23 15:15:00


ขอบคุณครับ

DOKPAYOM โพสต์ 2017-4-23 16:02:48

ขอบคุณครับ

tewit โพสต์ 2017-4-24 04:32:25

ชอบมาก
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: First love รักนาย...ตลอดไป (4) Low point