one love _คลับ yes_ ชมรมเดิม จากบอร์ด palm ครับ copy กระทู้ที่ 44
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kabuki เมื่อ 2017-5-15 17:13..............................................................................................
เจ้าพีนอนสลบเหมือดเพราะหมดแรงกับการกระเด้งกระดอนเข้าหาร่างของพี่เสื้อเขียว พี่เสื้อเขียวถอดถุงยางออกจากกายของเจ้าพี แล้วเดินหายเข้าห้องน้ำไป (ฉ๋งฉัยไปทำความสะอาด) เจ้าโชคที่กำลังโดนพี่เสื้อฟ้าเข้าแทะโลมเนินเนื้อที่กำลังแตกหนุ่ม (หรือว่าแตกหนุ่มไปตั้งแต่หัวค่ำแล้หรือเปล่า อันนี้ก็มิทราบได้หงะครับ!)เจ้าโชคครางอื้ออ้า!! เคลิ้มตามรสสวาทที่พี่เสื้อฟ้าป้อนให้ เจ้าโชคโดนปลดกระดุมเสื้อออก มือของพี่เสื้อฟ้าเข้าไปสะกิดที่เนินของหัวนมของหนุ่มวัยแตกพาน มือของพี่เสื้อฟ้าปลดตะขอกางเกงของตนเองลง เอามือรุดซิบดึงกางเกงของตนลงไปกองที่พื้น ควยของพี่เสื้อฟ้าดีดผึ๋ง ออกมาโชวพวกเรา(พี่เทพเจ้าก้านและผม)ก่อนที่พี่เสื้อฟ้า จะหันตูดมาทางเราแล้วเอาควยยัดปากเจ้าโชค.
ควยของพี่เสื้อฟ้าค่อยๆหายวับเข้าไปในอุ้งปากของเจ้าหนุ่มตี๋ตัวใหญ่ พี่เทพมองไปก็กลืนน้ำลายเอือก!! (เหมือนผม) ส่วนเจ้าก้านมันมองดูเจ้าโชคจนเจ้าโชคอายๆ แต่ก็ต้องอมควยให้พี่เสื้อฟ้าต่อไป พี่เสื้อฟ้ากระทุ้งควยเข้าไปในปากจนควยแข็งพร้อมจะเผด็จศึก ก่อนที่พี่เสื้อฟ้าจะค่อยๆจับเจ้าโชคยืนขึ้น ถอดเสื้อผ้าเจ้าโชคออกจนหมด จับเจ้าโชคหันหน้าเข้าหาพี่เทพ?????
อารายวะ!!! ผมเองก็งง!!ๆ พี่เทพจะทำอะไรกับเจ้าโชคอีกหงะ!! ปล่าวหรอกครับ คือพี่เสื้อฟ้าเอาเจ้าโชคมาเกาะบ่า หันหน้าเข้าหาพี่เทพ พี่เสื้อฟ้าเอาเควายป้ายดูดเจ้าโชค เบิกทวารด้วยนิ้วไม่นานนักก่อนที่จะเปลี่ยนจากนิ้วเป็นควยดุ้นมหึมา เจ้าโชคทำหน้าเหย๋เกจนพี่เทพต้องปลอบด้วยรอยจูบจนเจ้าโชคขนลุกซู่ แต่มันก็ต้องสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อควยของพี่เสื้อฟ้าค่อยๆมุดตัวหายเข้าไปในถ้ำ เจ้าโชคร้อง"เจ็บคับพี่! เจ็บ! เบาๆคับเบาๆ! ซี๊ดดด!" พี่เสื้อฟ้าชะลอการเย็ด ค้างควยไว้ในตัวของเจ้าโชคไม่นานนัก พี่เสื้อฟ้าก็ค่อยๆขยับสะโพกเย็ดเจ้าโชค ร่างของเจ้าโชคค่อยๆถูกควบม้าอย่างช้าๆ เจ้าตี๋ร่างใหญ่วัยขบเผาะกำลังโดนพี่เสื้อฟ้ากระดกควยเข้าไปในกายเร็วรี่ พี่เทพเองเห็นหน้าน้องตี๋น่าสงสารเจงๆ (เพราะน่ารักหรือว่าเพราะโดนเย็ดหว่า?) เลยต้องจูบปลอบขวัญเจ้าโชคเป็นรอบที่เท่าไหร่ม่ายรู๊!!
เจ้าโชคครางกระเส่า โดยมีพี่เสื้อฟ้าจับเข้าที่เอวของเจ้าโชคกระแทกเข้าหาควยมหึมาของพี่เสื้อฟ้าเสียงดัง ตั๊บบ!ๆๆๆๆ แก้มก้นของเจ้าตี๋ร่างใหญ่สะเทือนเลื่อนลั่นไปตามแรงเย็ด พี่เทพยื่นมือไปกระถอกควยให้ไอ้เจ้าโชคเพื่อระบายความเงี่ยน เจ้าโชคเองก็สะดุ้งเฮือก(อีกแร๊ะอะ!!) เพราะพี่เทพเล่นกระถอกควยของเจ้าโชคเร็วๆรัวๆ เจ้าโชคหายใจระทดระทวย พี่เสื้อฟ้ากระเด้าควยเข้าตูดของไอ้เจ้านักซิ่งหน้าตี๋เร็วรี่ เจ้าโชคเกร็งตัวหุบขาที่ถ่างให้พี่เสื้อฟ้าเย็ดตูด เจ้าโชค ร้อง อ๊าาาา!!! ซู๊ดดดด!!!อะอะออกแล้วคับ!! พ่นน้ำว่าวเกือบโดนพี่เทพ แต่พี่เทพหลบตัวใส่เจ้าก้าน(ที่นั่งข้างๆ)ทัน อ้าวซวยเลยหงะ!! กระเด็นมาถูกเต็มหน้ากูแทนซะแร๊ะ!! เจี๊ยกกกกก!!
พี่เสื้อฟ้ากระแทกควยมหึมาเข้าตัวเข้าไปในตูดของเจ้าโชคอย่างเร็วรี่ เฮือกสุดท้ายก็จบลงพร้อมกับการกระตุกตัวรุนแรงจับเจ้าโชคกระแทกกายเข้าหาตัวเองแนบแน่น ค่อยๆผ่อนครายตัวเองอย่างช้าๆเอาควยที่เริ่มหดตัวของตนออกจากกายเจ้าโชค บ๊วบ!! เจ้าโชคสะดุ้งผวาใส่พี่เทพทำน่ารักเชียวนะไอ้โชคมึง!! หงิหงิ!! เจ้าก้านมองเพื่อนอย่างเจ้าโชคอาการไม่ไหวติง อย่างว่าหงะครับ? เจ้าโชคกับเจ้าก้านก็ไม่ได้สนิทกันซักเท่าไหร่ แต่ผมซิ! น้ำว่าวเจ้าโชคเปื้อนหน้า รีบไปล้างออกเสียหน่อยดีกก่าหงะ!!.
ทุกๆคนต่างทะยอยกันไปอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย ตอนนี้ก็ตี5แล้วหงะครับ พี่วุธกับพี่เก่งยิ้มกรุ่มกริ่มเดินมาหาผม ไรหงะ? ไม่มีอะไรหรอกครับ พี่เค้าจะบอกผมว่า คราวหน้าพวกเราเจอกันข้างนอกชมรมนะ ผมยิ้ม บอกพี่วุธกับพี่เก่ง "โทรไปที่บ้านก็ได้คับถ้าคิดถึงกันหงะ?" เจ้าคมคุยกับพี่ซีเสร็จก็เดินเข้ามาในห้อง ทุกคนพร้อมที่จะออกจากที่นี่แล้ว พี่ซีหยิบเงินจาก"กระเป๋าเจมส์บอน" เคลียเงินก้อนสุดท้ายให้กับน้องๆ จะเชื่อหรือเปล่าว่าเงินที่เก็บจากสมาชิกนั้นไม่พอ ส่วนที่เหลือ พี่เทพก็ทำหน้าที่สำรองจ่ายน้องๆไปตามระเบียบ.
เราออกมาจากคอนโดด้วยรถเก๋ง2คัน มุ่งหน้าไปที่ร้านข้าวต้มรอบดึก ทานข้าวด้วยกัน ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน เจ้าพีเจ้าโชคเจ้าก้านมันขี้ระแวงไม่อยากให้พวกเราไปส่งพวกมันที่บ้าน พวกเราเลยปล่อยให้น้องๆกลับบ้านเอง ส่วนพี่เทพขับรถไปส่งผมที่หน้าบ้าน ในรถนั้นพี่ซีกลับบ้านกับไอ้เจ้าคมอีก จะให้ผมหึงยังไงก็คงไม่มีประโยชน์แล้ว ถ้าพี่ซีจะไป? ก็ไปแล้วกัน ผมไม่รับทราบอีกต่อไป.
จบซักที คลับ "c..............." ผมออกจากชมรมได้อย่างสวยสดงดงามไม่ต้องทะเลาะกับใคร ผมเดินเข้าบ้านไปคิดไป ต่อไปนี้ถ้าผมคิดถึงพี่ๆคนไหน ผมและพวกเค้าก็คงจะนัดไปทานข้าวข้างนอก ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบไปก็คิดไปว่า เรากำลังจะได้ใช้ชีวิตเหมือนกับคนส่วนมากใช้สักที ไม่ต้องโลดโผนโจนทะยานอีกต่อไป.
อาบน้ำกำลังจะเอนกายลง พ่อก็มาเคาะห้องอีก ไรหงะ? ผมเดินไปเปิดประตูถาม ว่ามีเรื่องอะไร? มีโทรศัพท์!!! ผมเลยลงไปรับ น้ำเสียงปลายสายฟังดูตื่นๆ เป็นเสียงของพี่ซีบอกให้ผมไปยืมรถน้า! ผมงง!! ถามว่าเรื่องอะไร? พี่ซีไม่ยอมบอก ตะคอกใส่ผมรุนแรง บอกให้ผมไปยืมรถเดี๋ยวนี้!!!! แล้วรีบขับมาที่ดินแดง???? ผมไม่ได้แต่งตัว ใส่กางเกงขาสั้นรีบขับรถปิกอัพซื่งเป็นรถของน้า รถปิ๊กอัพที่มีกันสาดคลุมมาด้านกระบะ เปิดส่วนท้ายเหมือนกับรถขายผักผลไม้ ขับออกไปจากบ้านน้าอย่างรวดเร็วมุ่งตรงสู่ดินแดง.
มาถึงที่ดินแดง ผมต้องลงไปโทรสาธรณะเข้าเพจเจอร์ของพี่ซี ให้พี่มารับไป ผมรอไม่นานนักพี่ซีกระฮืดกระหอบมาหาผม ผมถามว่าเรื่องอะไรกันเนี่ย!!! พี่ซีไม่ตอบกระโดดเข้าใส่รถปิกอัพจนผมกระโจนขึ้นรถแทบไม่ทัน ผมสังเกตว่าเสื้อของพี่ซีเปื้อนสีแดงเหมือนเลือด รถปิกอัพมาจอดที่หลังบ้านเช่าราคาถูกแห่งหนึ่ง มันเป็นตรอกเล็กๆที่ไม่มีคนพลุกพล่าน พี่ซีวิ่งเข้าไปหลังบ้านหลังนั้น ผมรีบวิ่งตามเข้าไป ห้องข้างหน้าเป็นห้องที่แบ่งให้เช่า(แต่เป็นบ้านคน) ได้ยินเสียงร้องโหยหวนอยู่ภายในห้อง ผมรีบจั้มเท้าวิ่งเข้าไป ผมผงะ!! เลือด!!!! เลือดกองเต็มพึ้นไปหมด.
...............................................................................................
.........................................................
ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งมีเลือดไหลออกมา นอนขยับไปมาที่พื้นห้อง มีเจ้าคมนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนนั้น เจ้าคมเอามือที่ถือผ้ากดเข้าที่ของสงวนของหญิงสาว เลือดที่ไหลตลอดเวลาทำเอาผมช๊อคชั่วขณะ วูบนั้น เรื่องราวในอดีตผ่านเข้ามาในสมองอีกครั้ง
เมื่อหลายเดือนก่อนหน้านี้ พี่ชายของผมเรียกผมเสียงดังให้ผมตื่นมากลางดึก ผมตื่นขึ้นมาเข้าไปหาเสียงที่เรียกผมนั้น ผมเห็นกองเลือดที่ไหลออกมาเต็มเตียงของแม่ และพี่กำลังเอาสำลีก้อนเท่ากำปั้นยัดเข้าไปที่กกหูของแม่ ผมยืนช๊อค!! ทำอะไรไม่ถูก พี่บอกให้ผมกดแผลนั้นไว้ ความที่ผมถูกเลี้ยงดูมาแบบประคบประหงม ไม่ได้มีโอกาสเจอภาพเลือดเป็นกองๆมาก่อน ผมก็กดก้อนเนื้อที่เลือดทะลักออกมาจากหูแม่ไว้ แต่สำลีมันก็ชุ่มมากจนเก็บเลือดนั้นไม่ได้ มันไหลเยิ้มมาที่ลำแขนที่ผมเอื้อมมือไปอุดเลือดที่หูของแม่ ไหลหยดมาที่ข้อศอก พี่บอกว่าบอกลาแม่ได้แล้ว ผมจำได้ว่าผมร้องไห้ไม่ออก ได้แต่กอดร่างของแม่ที่ผอมเหมือนกับซากศพของแม่ไว้แนบกาย กลิ่นเนื้อมะเร็งที่ออกมาจากกกหูของแม่เหม็นจนติดจมูกแต่ผมก็รักแม่ที่เป็นเจ้าของกลิ่นเหม็นของมะเร็งนั้นมาก รักที่สุดในชีวิต ไม่รู้จะช่วยแม่ยังไงเพราะเราไม่มีเงิน และแม่ไม่ต้องการให้นำส่งโรงพยาบาล หลังจากนั้นไม่กี่วัน แม่ก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ.
เลือดของผู้หญิงของเจ้าคมไหลเปรอะไม่ยอมหยุด เจ้าคมเอาแต่ร้องไห้ ประคองร่างผู้หญิงคนนั้นไว้แนบกาย พี่ซีรีบเอาผ้าปูที่นอนปูที่พื้น จากนั้นพี่ซีกับผมก็ช่วยกันเอาผู้หญิงคนนั้นวางบนผ้าปูที่นอน แล้วจับที่มุมของผ้ายกผู้หญิงคนนั้นไปใส่ท้ายรถปิ๊กอัพ ไม่มีรอยเลือดตามทางเดินเพราะผ้าปูที่นอนที่ห่อร่างหญิงสาวนั้นซับเลือดไว้ได้ทั้งหมด เจ้าคมเอาแต่ร้องไห้ข้างๆผู้หญิงที่ผลิกตัวซ้ายขวาบนรถปิกอัพ ส่วนผมนั่งอยู่กับพี่ซีซื่งทำหน้าที่ขับรถออกมาจากบ้านเช่าหลังนั้นโดยที่ไม่มีใครเห็นแม้แต่คนเดียว.
ผมมองไปที่กระจกใสด้านหลังที่กั้นระหว่างห้องโดยสารกับส่วนที่เป็นปิ๊กอัพ เจ้าคมนั่งอยู่ข้างกายของหญิงสาวที่เจ็บปวดจากบาดแผลที่เกิดจากการทำแท้ง ผมเคยได้ยินหลายคนเรียกมันว่า "ตกเลือด" ภาพที่ผมเห็น ผู้หญิงคนนั้นกำลังกลายเป็นภาพของแม่ของผม และคนที่นั่งอยู่ข้างผู้หญิงคนนั้น...คือตัวผมเอง.
เมื่อหลายเดือนก่อน บนรถปิ๊กอัพคันหนึ่งที่มาจากวัดที่ไกลบ้านผมมาก พวกเค้ามารับผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตผมไป ผู้หญิงแสนดีที่ร่างกายซูบผอม ขาข้างหนึ่งของผู้หญิงคนนั้นมีเหล็กเทียมแทนหัวเข่า ผู้หญิงที่เลี้ยงลูกและตามใจทุกอย่างในสิ่งที่ลูกฝัน เทวดาน้อยๆนั่งอยู่ข้างร่างที่ไร้วิญญาณของแม่ในรถปิ๊กอัพเก่าๆคันนั้น รถปิกอัพพาร่างหญิงคนนั้นไปยังวัด เพราะวัดนั้นเป็นวัดเล็กๆที่มีศพรอเผามากมาย ศพเหล่านั้นเป็นศพอานาถา บ้านผมถึงได้เลือกวัดนี้เป็นที่สุดท้ายที่ร่างไร้วิญญาณของแม่กำลังไปเยือน.
ข้างกายผมในรถปิ๊กอัพในวันนั้นมีกระถางธูป ที่มีคนให้ผมถือไว้ตั้งแต่เอาแม่ออกมาจากบ้าน เพราะแม่หมดลมหายใจที่บ้านของเรา ร่างของผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตของผมนอนอยู่ตรงหน้า ผมเอามือจับมือของแม่ไว้ ผมยังจำความเย็นจากมือที่เย็นเฉียบของแม่ได้ดี ภาพนั้นค่อยๆจางลง พร้อมๆกับภาพของผมกลับเป็นเจ้าคมตามเดิม และร่างของแม่กลายเป็นหญิงสาวของเจ้าคม ผมหันกลับมามองหน้ารถ โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดอยู่ตรงข้างหน้า.
พี่ซีจอดรถหน้าห้องฉุกเฉิน หญิงสาวถูกบุรุษพยาบาลเอาขึ้นเตียงเข็นหายเข้าไป ผมกับพี่ซีเอารถไปจอด วิ่งมาหาเจ้าคมที่กระวนกระวายอยู่หน้าห้อง รออยู่นานมากเห็นพี่ซีกระวนกระวาย ผมเองที่เก็บอาการมานานเพราะเห็นผู้หญิงเปื้อนเลือดคนนั้นเป็นแม่ตลอดเส้นทางที่พาผู้หญิงคนนั้นมาโรงพยาบาล ผมว่ากล่าวพี่ซีรุนแรง ไปฟังบทสนทนากันครับ
ผมว่ากล่าวพี่ซีรุนแรง บอกพี่ซีว่า
"ผมบอกพี่แล้วไม่ไช่เหรอ! ว่าอย่าเข้าไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่น!" ผมบอก พี่ซีเริ่มหน้าเครียดมองไปที่ไอ้เจ้าคม พี่ซีพูด
"มันผ่านไปแล้วจะพูดทำไมอีก!!" พี่ซีตอบ ผมก็รู้ว่าจริงอย่างที่พี่ซีพูด แต่ผมก็ยังพูดต่อ
"ผมไม่ได้จะคาดคั้นอะไรกับพี่!! แต่พี่รู้หรือเปล่า? ว่าผลลัพธ์มันตามมาไม่หยุด! พี่เห็นไม๊?" ผมขึ้นเสียงสูงอย่างไร้สติ พี่ซีสวนกลับ มือกำกระเป๋าเจมส์บอนแน่น.
"ใครบอกให้มึงมาสอนพี่!! ทีพี่สนมึง!! ทำไมมึงไม่เคยสนใจพี่?.. " พี่ซีพูด โมโหเสียงสั่น เจ้าคมเองหน้าซีดเผือดไปด้วย พี่ซีพูดต่อ
"แล้วทีตอนนี้!! มึงมายุ่งกับพี่ทำไม? มาสนว่าพี่จะทำอะไรทำไม?" ผมเองก็ตอบไม่ได้ว่ายุ่งทำไม แต่ภาพผู้หญิงที่นอนบนผ้าเมื่อกี้เหมือนแม่เหลือเกิน
"ผมไม่ได้สอน!! แต่ก่อนพี่ทำลงไป!! พี่เคยคิดถึงผลที่ตามมาหรือเปล่า? ว่า...." ผมไม่ทันได้พูดจบ เสียงพลั๊ว!! ดังสนั่นโรงพยาบาล กระเป๋าเจมส์บอนของพี่ซีฟาดลงบนหน้าผมจนผมมึนเหมือนสมัยเด็กๆที่เพื่อนเตะลูกฟุตบอลใส่หน้า แต่เสียงนี้ดังกว่านั้นเป็น10เท่า ญาติผู้ป่วยแถวนั้นมองเหตการณ์ทั้งหมดด้วยความตกใจ ตอนนี้ผมได้ยินแต่เสียง วิ๊ง!ๆ เจ้าคมพยามจะเข้ามาช่วยผม ผมผลักมันออกไป บทสนทนาไม่มีเหลืออีกต่อไประหว่างคำว่าพี่และน้องแล้ว.
ผมกุมจมูกของผมไว้ แค่ไม่ถึงนาทีที่ผมค้อมตัวก้มลง เลือดไหลทะลักออกมาจากจมูกผม ผมพยามเอามือปิดจมูกตัวเองแต่แม่งเสือกไหลออกมาไม่หยุด ทำไงดี! เย็ดแม่ง? ตอนนี้มันไหลเต็มมือผมแล้ว ทะลักออกมาจากจมูกของคนชั่วคนนี้!! หยดเต็มพื้นโรงพยาบาล พี่ซีตะลึงกับสิ่งที่ทำไปแต่ผมกลับสะใจที่พี่ซีได้ทำอะไรที่ถูกต้องเสียที!! ยามของโรงพยาบาลวิ่งเข้ามาที่ผม ผมเอามือปิดจมูกบอกไม่มีอะไร? ไม่มีอะไร? ผมเซถลาคว้ากุญแจรถในมือพี่ซี วิ่งกลับไปที่รถ กระดาษทิชชู่ในรถมีมากพอที่จะทำให้ผมรอดไปจากที่นี่ ผมคว้ากระดาษทิชชู่กำมันอุดจมูก เชนเกียร์ขับกลับบ้านทันที.
น้ำล้างส้นตีนแม่งเสือกไหลปนเลือดที่จมูก ไอ้สัตว์เอ๊ยย!! เมื่อไหร่จะถึงบ้าน อยากกลับบ้านแล้ว อยากกลับบ้าน หายใจไม่ ไม่ ออก ผมขับรถไปใจเต้นเป็นกลองรัว เอามือปาดน้ำเหี้ยๆที่กลบใบหน้าเลอะไปหมด ผมหายใจออกทางปาก น้อยใจในสิ่งที่เกิดขึ้นแต่บัดนี้ทุกอย่างได้ขาดออกไปจากใจผมอย่างสิ้นเชิงแล้ว ผมตัดสินใจว่าหลังจากที่ผมกลับไปถึงบ้าน ผมจะยุ่งกับคนพวกนี้อีก ขอให้ทุกอย่างจบลงแค่นี้ เลือดทุกหยดที่ร่วงลงที่พื้นโรงพยาบาลเมื่อครู่ ผมขอชดใช้ให้กับพี่ซีและเหยื่อจากชมรมทุกคน จากใจของผมที่ขายชีวิตให้เกย์ด้วยกันคนนี้.
ผมมองไปที่กระจกมองหลัง เลือดของผู้หญิงคนนั้นยังเปื้อนกระบะท้าย ผมอธิฐานขอให้แม่ช่วยผู้หญิงคนนั้นให้รอดด้วย ผมไม่อยากให้ภาพที่คนนอนเจ็บอยู่ท้ายกระบะมาตามหลอกหลอนในใจไปชั่วชีวิต ถ้าแม่รู้ว่าผมเสียใจแค่ไหนที่แม่จากไป ขอให้แม่ช่วยปลดปล่อยภาพนั้นไปจากใจลูกให้ได้ ขออย่าให้ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นอะไรไปเลย... อย่าเลย.
.......................................................................................................
...................................................................................................
กลับถึงบ้าน ผมยังเข้าบ้านไม่ได้ รีบจอดรถหน้าบ้าน แอบวิ่งไปด้านหลังของบ้านเอาสายยางลากออกมาล้างหน้าที่เปื้อนเลือดของผม แล้วถอดเสื้อที่เปื้อนเลือดออก ฉีดน้ำเข้าไปที่พื้นกระบะปิ๊กอัพเพื่อทำลายหลักฐานก่อนที่จะลากสายยางไปเก็บ เห็นพ่อออกมายืนมองแปปนึงแต่คงไม่ได้เอะใจอะไร ผมเอารถไปคืนน้า บอกล้างรถคืนให้แล้วนะ!! น้าพยักหน้า มองผมแปลกๆ ผมรู้ว่า หน้าของผมกำลังจะบวมขึ้นเพราะช้ำใน ผมรีบออกมาจากบ้านน้า ก่อนที่จะมีคำถามตามมา รีบกลับเข้าบ้านดึงสายโทรศัพท์ทิ้ง ตะโกนบอกพ่อว่า "ถ้ามีคนมาถามหา ให้บอกว่าหนุ่มไปค้างที่หอนะพ่อ?" พ่อตะโกนตอบทำนองว่ารับรู้ ผมรีบเข้านอน ก่อนที่จะมีใครในบ้านจับได้.
ตื่นขึ้นมาก็เที่ยงคืน แอบลงมากินข้าวข้างล่างตัวร้อนฉ่าเลย โอยย!! ให้ตายซิวะ!! อ้าปากไม่ออก!! กินข้าวไม่ได้!! ทำไงดีหงะ? กินนมในตู้เย็นแล้วรีบทานยาแก้ปวดเข้านอนดีก่า.
เช้าวันใหม่ ผมลุกไม่ขึ้น พ่อตะโกนถามนอกห้องว่าเป็นอะไรหรือเปล่า? ผมตอบว่าสบายดี ส่องกระจกเห็นหน้าตัวเองบวมปูด ออกไปข้างนอกก็ไม่ได้ พอดีว่าพ่อออกไปธุระข้างนอก ผมเลยออกมาอะไรกินข้างล่างได้ สักพักได้ยินเสียงคนมาเคาะประตูบ้าน ผมเลยออกไปดู ผมถามว่าใคร? เสียงที่คุ้นเคยนั่นหละครับ? พี่ซี!! ผมยึนคิดแปปนึง ก่อนจะเปิดประตูให้พี่ซีเข้ามา.
ทันทีที่ประตูบ้านเปิด พี่ซีมองหน้าผม เค้าคงจำผมไม่ได้แล้วซิน๊ะ? ผมคิด พี่ซีมองผม บอกขอโทษก่อนจะเข้ามากอด ซื่งไม่ว่าพี่ซีจะพูดอะไร ผมเพียงแต่รอว่าเมื่อไหร่ที่พีซีพูดจบ ผมถึงจะพูด ก็เท่านั้น.
พี่ซีบอกว่า แฟนสาวของเจ้าคมปลอดภัยแล้ว ผมโล่งอก พี่ซีพูดอีกว่า คลับ "c................" คงไม่มีอีกต่อไป ผมทำหน้าเหร๋อ (เพื่อบอกว่าสงสัย) ผมยังไม่ได้พูดอะไร พี่ซีเองเลยบอกเหตผล ว่า........
เมื่อวานหลังจากที่ผมกลับบ้าน เจ้าคมบอกบางอย่างให้พี่ซีฟัง ว่า ..วันแรกที่พวกเราเจอเจ้าคมที่โรงพัก เพื่อนพี่เทพบอกให้เราพาเจ้าพีเจ้าก้านเจ้าโชคออกไป แต่เจ้าคมไม่ได้เป็นหนึ่งในผู้กระทำผิด (ไม่ได้เป็นนักซิ่งรถ) แต่เป็นเด็กในอานัทของนายใหญ่ที่มักจะให้เงินเจ้าคมเหมือนเป็นลูกค้าประจำ และที่เจ้าคมมากับพวกเราในวันนั้น ก็เพราะนายใหญ่คนนั้นเป็นเพื่อนของเพื่อนพี่เทพอีกที(ก็คนที่อยู่ในโรงพักนั่นหงะครับ แต่เราไม่เห็นตัว) และต้องการทำผลงาน ด้วยการส่งเจ้าคมมาดูราดราว พี่ซีเป็นคนที่มีชื่ออยู่ในแบลกลีสต์ของนายใหญ่คนนั้น.
ทุกอย่างยังไม่มีหลักฐาน เพราะเจ้าคมเองก็ไม่เป็นพยานให้แน่นอน พี่ซีว่าอย่างนั้น พี่ซีเล่าต่อ เพราะพี่ซีช่วยเหลือเจ้าคมทุกอย่าง แม้แต่เรื่องที่แฟนสาวของเจ้าคมที่กำลังตกที่นั่งลำบาก พี่ซีก็เข้ามาช่วยเหลือ เจ้าคมเองพอเห็นพี่ซีดีกับมัน เจ้าคมเลยบอกทุกอย่างว่ามันมาที่คลับ "c................" ได้เพราะนายใหญ่เป็นคนฝากให้มันมาที่นี่นั่นเอง
เจ้าคมยังบอกอีกว่า เจ้าโชคเป็นสาเหตุสำคัญที่จะทำให้พวกเราลำบาก หากคลับ"c................" ยังเปิดต่อไป เมื่อถูกจับ คลับนี้จะถูกหาต้นตอ ทุกคนในชมรมจะต้องถูกดำเนินคดี(เจ้าโชคอายุเกณฑ์เยาวชนเท่านั้น) พี่ซีบอกผมหน้าเศร้าๆ ว่า"หนุ่ม!! ต่อไปเราคงไม่ได้เจอกันแล้วนะ?" ผมทำหน้างงๆ พี่ซีบอกว่า"พี่จะไปอยู่มาเลย์กับแม่!!" ผมฟังพี่ซีพูดต่อไป ในใจแป้วไปแต่ก็ต้องยอมรับ ว่าไม่วันใดก็วันหนึ่ง พี่ซีก็ต้องไป ผมกลับกลายเป็นฝ่ายเข้าไปกอดพี่ซี พี่ซีถามผมว่า "หนุ่มไม่โกรธพี่เหรอ?" ผมส่ายหน้าบอกว่าไม่.
"ผมดีใจที่เห็นพี่ กล้าที่จะลงมือทำอะไรซะบ้าง!!" ผมบอก เพราะเห็นพี่ซีถูกคนอื่นจูงไปได้ง่ายเสมอ ดีใจที่พี่ซีกล้าที่จะเลือกออกไปจากชีวิตที่พี่ต้องผูกพันธ์กับน้องคนนี้ มันเป็นการเริ่มต้นที่ดี และ ผมบอกต่อไปว่า ผมดีใจ ที่ได้มีโอกาสได้เจอคนดีๆอย่างพี่ซี!!.
พี่ซีบอก"หนุ่ม!! หนุ่มจะไปกับพี่ไม๊?" ผมส่ายหน้า ผมบอกพี่ซีว่า ผมยังเรียนไม่จบ อีกอย่าง ผมไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกับคนที่ไม่มีวันลืมได้ว่า "ผมมาจากที่ไหน?" เพราะตั้งแต่ผมโดนตบด้วยกระเป๋าเจมส์บอน แม้ว่าผมจะไม่ได้โกรธพี่ซี แต่อย่างน้อยก็รู้ว่า พี่เองก็ไม่เคยคิด ว่าผมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพี่ พี่ถึงกล้าทำร้ายคนที่พี่เองบอกว่ารักแต่แท้จริงพี่ไม่ได้รักน้องคนนี้ได้ลง พี่ซีตาแดงกล่ำทันทีที่ผมพูดจบ ผมกอดพี่ที่ผมรักไว้ในอ้อมแขน ผมบอกพี่ซีว่า "ไปเถอะครับ!! ผมจะรอวันที่พี่กลับมา" นั่นเป็นกอดสุดท้ายที่ผมมอบให้กับผู้มีพระคุณที่ผมรักมากเหลือเกิน กอดสุดท้ายจากใจ ให้พี่ที่ผมรัก.
ไม่นานพี่ซีก็จากไป เหลือแต่ความว่างเปล่าในชีวิตของผม ผมเริ่มต้นชีวิตใหม่เหมือนคนปรกติที่นอนกลางคืนเรียนหนังสือในตอนกลางวัน พี่เก่งกับพี่วุธย้ายไปอยู่ด้วยกัน ผมได้มีโอกาสเจอพวกเค้าอยู่บ้าง แต่ในที่สุดพวกเค้าก็ย้ายไปทำงานทางใต้ เช่นเดียวกับพี่เทพที่ย้ายลงไปก่อนหน้านั้น ไปทำบริษัทน้ำมันชื่อดังในอ่าวไทย พี่ซีส่งข่าวคราวมาหาผมในระยะแรก ก่อนที่จะค่อยๆหายไป พี่สรรค์เปิดคลับใหม่ขึ้นมาจากการรวมตัวของพี่ๆคนอื่นๆในวันสุดท้ายที่เกิดเรื่อง เป็นคลับที่ผมรู้มาว่า เต็มไปด้วยอบายมุขทุกรูปแบบ ผมไม่ได้ข่าวอะไรอีกหลังจากนั้น และ คลับ "c..........." กลายเป็นเพียงอดีตในใจผม พร้อมกับจุดจบที่ไม่มีวันจะกลับมาเป็นดังเดิมได้อีกต่อไป.
.............................................................................................................
อวสาน
.
ขอบคุณครับผม{:5_130:} สุดยอดเลย {:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าเสียดายจบแล้ว ขอบคุณนะครับ{:5_118:} ขอบคุณคับ มันส์มากครับ เสียดายมากเลยที่อวสานไป รอติดตามผลงานเรื่องอื่นต่อไปนะครับ
{:5_132:} จบแล้วร่อ จบเร็วจัง เสียดายไม่อยากให้จบเลย
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2