"ความทรงจำ...ไม่เคยเลือน" คุณเอ๋/CT จากบอร์ด palm ครับ กระทู้ที่ 5
ตอนที่ 9....หัวโจก
***เปิดเทอม มอสี่ เพื่อนใหม่เยอะแยะหลังจากจัดห้องแล้วไม่มีเพื่อนเก่าเราสักคน เพือนๆในอำเภอแยกย้ายกันไปหมด เราต้องปรับตัวกับเพื่อนกลุ่มใหม่อยู่เป็นเดือน คะแนนสอบมิดเทอมออกมาร่อแร่ โดยเฉพาะวิชาฟิสิกส์ซึ่งเรียนยังไงก็ไม่เข้าใจ เคมีก็ยาก ชีวะก็ต้องท่องทั้งนั้น เราจับทางไม่ถูก มีเพียงคณิตศาสตร์กับภาษาอังกฤษ ที่ยังดีอยู่ ภาษาไทยแตกเป็นสองวิชา ทักษะสัมพันธ์ วรรณวิจักษ์ นึกแล้วเวียนหัวนี่คิดถูกหรือคิดผิด ไปเรียนพาณิชย์กับพวกผู้หญิงน่าจะดีกว่า เราอ่านหนังสืออย่างหนัก จนไม่มีใครที่บ้านยุ่งกับเรา เพื่อนที่มาจากโรงเรียนอื่นก็เก่งๆทั้งนั้นทั้งที่มาจากโรงเรียนเล็กกว่าเรา เราเองเป็นเจ้าถิ่นกลับร่อแร่ เทอมแรกไม่สนิทกับใครเลย เรียนเสร็จกลับบ้าน เทอมแรกผ่านไปด้วยเกรดไม่ดีเหมือน มอต้น จำได้ว่าประมาณ2.8 เท่านั้นขึ้นเทอมสอง ค่อยจับทางได้และเริ่มสนิทกับเพื่อนมากขึ้น มีกิจกรรมหลายอย่างที่ต้องทำด้วยกัน ห้องเรียนเรานับดูแล้วมีผู้ชาย 17 คนรวมเราด้วย ที่เหลืออีก 30 กว่าเป็นผู้หญิง แถวหลังจะเป็นผู้ชาย เรานั่งติดหน้าต่าง...ไม่ค่อยมีเวลาคิดถึงใคร ผู้ชายก็ยังคงจับกลุ่มกันกินข้าวด้วยกัน นั่งเรียนชั่วโมงแล็บด้วยกัน มีอาจารย์ที่เป็นเพื่อนแม่สองคนสอนเราด้วย เราก็ยิ่งเป็นจุดสนใจของอาจารย์ คนนึงเป็นอาจารย์ประจำชั้นด้วย ...ชีวิตตอนนั้นไม่มีอะไรหวือหวา ยกเว้นตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียนวิชาพละศึกษาที่จะเห็น เพื่อนๆ ถอดกางเกงแว่บๆ เราก็ยังอายเหมือนเดิมแทนที่จะถอดกลับใส่กางเกงขายาวทับกางเกงนักเรียนอีกที ส่วนเสื้อก็แอบๆถอด เพื่อนแสบๆก็จะคอยมากวนตอนเราเปลี่ยนเสื้อผ้าเสมอ โดยเฉพาะ ไอ้วัฒน์หัวโจก หน้าตาแก่เกินกว่าจะเป็นเด็ก มอ.สี่ มีทั้งหนวดแครา ขนขายุบยับไปหมด ขนขาเรายังไม่ขึ้นเลย เราเป็นที่สนใจของไอ้วัฒน์ เรียนไปได้กลางเทอม มอสี่ก็ถูกยึดห้อง เพราะส่วนตัวอาคารต้องปิดซ่อม พวกเราต้องเดินเรียน ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง วัฒน์จะคอยตามมานั่งประกบเราตลอด และมันชอบเรียกเราน้องเอ๋ เสียงดังๆให้เราอาย น่าแปลกนะที่ชีวิตเราไม่เคยมีเพื่อนที่เป็นกระเทยสาวด้วยกันเลย ชีวิตจะมีแต่ผู้ชายกับผู้หญิง มีแต่เราที่ประหลาดอยู่คนเดียว เราเชื่อว่าคงเกิดมาเป็นกระเทยแน่นอน ทั้งที่สภาวะแวดล้อมก็ไม่ให้ กิจกรรมตอนเล็กๆ ก็เหมือนเด็กทั่วไปยกเว้นเรื่องเซ็กซ็ เท่านั้น วิชาสุขศึกษาวันนี้ต้องไปเรียนที่ตึกเก่า เนื่องจากไม่ใช่ห้องประจำทุกคนก็ต้องวิ่งไปหาที่ดี เรามาถึงช้า มีที่ว่างที่เดียวหลังสุด ไอ้วัฒน์นั่งยกขาข้างหนึ่งบนโต๊ะเอนตัวพิงขอบหน้าต่าง มันชอบทำตัวเก๋าอย่างนี้ตลอด เราเดินไปนั่ง แล้วมันก็ผิวปากทำหน้ากวนๆ ยักคิ้วให้เรา สักพักมันก็เอาขาลง เราเพิ่งสังเกตุ กางเกงของไอ้วัฒน์มันสั้นจนผิดระเบียบ ขาก็กว้างกว่าปกติมิหนำซ้ำผ้าก็เป็นเงาดูมันๆลื่นๆ สีก็จางกว่ากางเกงตามระเบียบ มันปลดกระดุมเสื้อสองเม็ดบนออก แล้วอาจารย์ก็เข้ามา อาจารย์พละจะสอนวิชาสุขศึกษาด้วย เรื่องที่สอนวันนั้นเป็นเรื่องของอวัยวะสืบหันธุ์ของเพศชายและเพศหญิง ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร ทำหน้าที่อย่างไร ไอ้วัฒน์มันไม่ค่อยสนใจเรียนเราปลายตามองมัน เห็นมันเขียนกลอนจีบสาวอยู่ มันมองหน้าเราอีกแล้วมันก็ขยับเก้าอี้มาให้ชิดกับเราดูหนังสือของเราตอนที่อาจารย์เดินอธิบายไปรอบห้อง เพราะทั้งวันไอ้วัฒน์พกสมุดเล่มเดียวมาโรงเรียน พอคล้อยหลังอาจารย์มันก็เลิกสนใจแต่ก็ยังชิดตัวเราอยู่ มันทำจมูกฟุดฟิด..หอมอะไรวะ มันดมเข้ามาใกล้ๆตัวเรา แล้วหยุด ใส่น้ำหอมด้วยเหรอน้องเอ๋ เราเป็นคนแพ้อากาศหนาวจึงต้องประโคมโลชั่นทั้งตัวตอนหน้าหนาว ก็ธรรมดาJohnson&Johnsons เท่านั้นกลิ่นดั้งเดิมเรามองหน้ามันแล้วหันไปสนใจอาจารย์ต่อ อาจารย์ยืนอยู่กลางห้อง จบเรื่องเพศหญิง ก็เป็นเพศชาย อาจารย์ก็ยังหนุ่มนักเรียนผู้หญิงก็เยอะเข้าใจว่าคงทำใจลำบากเหมือนกัน ไอ้วัฒน์เอามือซ้ายเราลงจากตัวแล้วบีบมือเรา..มือนิ่มดีวะ มือสากๆของมับบีบเราอยู่นานแล้ววางไว้ที่ต้นขาของมัน เราเฉยๆเพราะอยากรู้ว่ามันจะทำอะไร มันจับมือเราบีบที่เป้ากางเกงมัน แล้วก็เอาหน้ามาชิดแล้วกระซิบตอนที่อาจารย๋เผลอ ดูของจริงดีกว่า มันจับมือเราล้วงเข้าไปที่ขากางเกงของมัน เราเองก็ระทึกใจไม่กล้าดิ้นเพราะกลัวอาจารย์และเพื่อนที่นั่งแถวหน้าสงสัย เราพยายามดึงมือเราออกแต่มันกลับบีบเอาไว้ สองจิตสองใจเลยตามเลยแล้วกัน เราค่อยสอดนิ้วเข้าไปในกางเกงในมัน ไอ้วัฒน์ยกขาเพื่อให้เราสอดมือเข้าไปถนัดกว่าเดิม ค-ยมันกำลังแข็ง ขนรุงรัง เรารู้สึกว่ามันเปียกเหงื่อ มือที่ว่างของมันก็คอยกำกับมือเรานอกกางเกงอีกที เราอึดอัดดึงมือออก ไอ้วัฒน์จับมือไว้ทัน มันเอามือเราออก แต่ยังจับเอาไว้ มืออีกข้างหนี่งมันล้วงขากางเกง จับค-ยออกมาจากกางเกงใน แล้วร่นขากางเกงขึ้นจนเคมันโผล่ออกมา เราคาดไม่ถึงที่มันจะบ้าอย่างนี้ มันจับมือเราไปกำแล้วกำมือเราอีกชั้นรูดเคมัน ..ตกกระไดพลอยโจนไปแล้ว..นี่เรากำลังชักว่าวให้ไอ้วัฒน์ในห้องเรียน... มันกระตุกอยู่สักพักก็กำมือเราไว้ มือเราเต็มไปด้วยน้ำว่าวของมัน เรามองหน้ามัน เห็นมันเกร็งสีหน้า ไม่ร้องโอดโอย มืออาชีพจริงๆ เราป้ายน้ำว่าวของมันที่ขาโต๊ะ กลิ่นของมันโชยขึ้นมา เราปาดจนมือแห้งแต่รู้สึกว่ามือยังเหนียวๆอยู่ เลยล้วงเข้าไปเช็ดในกระเป๋ากางเกงตัวเองไม่มีผ้าเช็ดหน้านี่นา ...เรียนหนังสือไม่รู้เรื่องเลย สักพักเสียงกริ่งก็ดัง..เราลุกออกทันทีที่อาจารย์ออกจากห้อง ลงไปล้างมือที่ก็อกน้ำ เอากระเป๋ากางเกงด้านในออกมาล้าง..แล้ววิ่งไปเรียนอีกตึกนึง ไอ้วัฒน์ยืนผิวปากสบายอารมณ์ที่ระเบียงหน้าห้องเรียน ...วันนี้อาจารย์ตรวจข้อสอบให้พวกเราอ่านหนังสือกันเองที่ห้อง..หัวหน้าบอก...เราหาที่นั่งได้แต่อยู่ข้างหน้ามันอีก มันนั่งกับไอ้นกตัวแสบอีกคน มันบอกไอ้นกให้สะกิดเราให้หันไปหามัน แล้วมันก็บอกไอ้นกต่อหน้าเราว่า น้องเอ๋ชักว่าวให้กูตอนเรียนหนังสือหว่ะ รูดจนพี่เสร็จเลยนะน้อง...เราอายไอ้นกจนหน้าแดง แล้วหันหน้ากลับทำไม่รู้ไม่ชี้ ไอ้วัฒน์หัวเราะแต่ยังรังควาญเราด้วยการเอาเท้าเตะเก้าอี้เราเป็นจังหวะ...เมื่อไม่เห็นเราสนใจมันก็คุยกับไอ้นกเรื่องฟันสาวอย่างสนุกสนาน.........
ตอนที่ 10-Re-union
**วัฒน์คอยหาโอกาสเล่นกับเรามากขึ้นกว่าเดิม แต่เราไม่สนใจ เพราะว่าเรากลายเป็นตัวตลกในกลุ่มผู้ชายไปแล้ว ทุกครั้งที่เปลี่ยนเสื้อผ้าไอ้นกจะแกล้งมาเปิดกางเกงของมันให้เราดู เราก็เห็นหมดทั้งพวง ของไอ้นกยาวเหมือนตัวมันขนก็ขึ้นเต็มแล้ว พอไอ้นกเห็นเราสนใจมันก็ปิด แล้ววิ่งหนีมันแกล้งเราบ่อยๆพอมันเผลอเราก็จับเป้ามันทุกทีที่เดินผ่าน การเรียนดีขึ้นกระท่อนกระแท่นจนปิดเทอมมอสี่ เพื่อนๆมอสามที่แยกย้ายกันไปเรียนที่อื่นก็ชักชวนกันมาฉลองที่บ้านต้อในวันสงกรานต์ เชื่อหรือไม่ว่าเราไม่ได้เจอหน้าต้อเลยตั้งแต่เขาไปเรียนในจังหวัด เพิ่งมาเจอกันครั้งแรกก็วันนี้ ต้อพาเพื่อนที่เรียนเทคนิคมาสามคน เราเจอเขาก็ดีใจต้อหล่อขึ้นใส่กางเกงยีนส์ขาลีบทำให้ดูสูงกว่าปกติ การฟังเพลงของเขาเปลี่ยนไป กลายเป็นฟังคาราบาว เพลงในงานเลี้ยงในคืนนั้นจึงกลายเป็นเพื่อชีวิตซะเยอะ เรากับพวกผู้หญิงกำลังบ้า รวมดาวกันอยู่ก็ต้องฝืนฟัง จนแว่นเพื่อนหญิงที่ไปเรียนที่อื่นที่เล่นกีต้าร์เป็นทนไม่ไหว แย่งกีต้าร์จากมือต้อมาเล่น นังแว่นไม่กลัวใครอยู่แล้ว เพลงที่เล่นเป็นเพลงพี่แหวน ที่กำลังดังอยู่ในช่วงนั้นพอดี
เสียงนังแว่นใสมาก เพลงไดอารี่สีแดง
...แล้วรักนั้นก็ผ่าน แหลกสลายแล้วลอยผ่านไปไกล ต่างคนต่างลืมความหลังในใจ..มันร้องท่อนฮุกโหยหวนยังกับชีวิตจริง ทุกคนนั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ เรามองหน้าต้อ เขาหลบสายตาแล้วไปคุยกับเพื่อนที่มาด้วยเขาไม่ได้สนใจเรา ทำไมเพลงมันเศร้าอย่างนี้นะ ไม่เจอก็ไม่เป็นไรแต่ทำไมพอเห็นหน้ากันแล้วมันเศร้านัก ..เราฟังนังแว่นร้องจนจบเพื่อนๆก็แยกย้ายเพราะเริ่มดึกแล้ว ต้อยังนั่งกินเหล้าต่อ คราวนี้ไม่ใช่น้ำแดงกับเหล้าขาวแล้ว แต่มันเป็นเหล้าจริงๆ พวกผู้หญิงเก็บถ้วยจานไปล้างแล้วก็กลับ ...เอ๋ยังไม่กลับเหรอ..ไอ้ป๋องเป็นห่วงเพราะมันเป็นคนไปรับเรา...เฮ้ยเดี๋ยวกูไปส่ง..มึงกับไอ้เต้อไปส่งพวกผู้หญิงเถอะ..วงเหล้าย้ายเข้ามาในบ้านเราเข็ดตั้งแต่คราวนั้นจึงไม่กล้าแตะเหล้าอีก..เสียงต้อยังคุยกับเพื่อนดังลั่นกลางวงเหล้าถึงเรื่องสาวๆที่เขาตามจีบ ..แต่กูชอบผู้หญิงกินเหล้าเก่งเพราจะได้คุยกันรู้เรื่องเพราะกูชอบกินเหล้า..ใครอยากเป็นแฟนกูก็ต้องนั่งกินเหล้ากับกูได้..นี่ต้อมันไปเรียนวิชาอะไรเนี่ย ช่างกินเหล้าเหรอ..เราไม่รู้ชีวิตของเด็กเทคนิคแล้วยังงว่ามันกินเหล้าได้ยังไงกัน...เราขี้เกียจนั่งฟังเพราะพวต้อเริ่มครวญครางเพลงวณิพกแบบเมาๆ ดีที่อยู่ในบ้านแล้วไม่งั้นโดนเขวี้ยงแน่ เกือบตีหนึ่งก็ยังกินอยู่ เราเองก็ไม่ไหวจึงขอตัวเพราะที่นั่งอยู่ก็มีแต่พวกเทคนิคไม่รู้จะคุยอะไรด้วย เพื่อนคนอื่นมันนอนกลิ้งอยู่ในห้องรับแขกแล้ว... ต้อเรากลับแล้วนะ..เราลุก..เดี๋ยวๆไปส่ง ต้อลุกขึ้น เขายืนโงนเงน ไม่เป็นไรเดี๋ยวเรายืมจักรยานก่อนแล้วพรุ่งนี้จะเอามาส่ง..ไม่ต้องไม่ต้องเดี๋ยวไปส่ง...ต้อเดินตามเรามาที่ประตูหลังบ้านที่จอดจักรยาน เขาดันเราชิดกำแพงแล้วจูบปากเราสอดลิ้นเข้ามา เรายืนนิ่งมองเขาเมื่อเขาถอนปากออก ...นายเมาแล้วนี่..อย่ากลับได้มั๊ยไปรอที่ห้องก่อน..เขาถาม..ทำไม..น่ามีเรื่องจะคุยด้วย..ต้อดึงมือเราขึ้นข้างบนเราทั้งคู่เดินผ่านวงเหล้า...ไอ้ต้อ เด็กเทคนิคชี้หน้า..มึงจะหนีไปนอนเหรอ..เดี๋ยวกูลงมาพาเพื่อนไปนอนก่อน...ต้อดันหลังเราขึ้นบันไดแล้วพาเข้าไปในห้อง..พ่อแม่ต้อไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้านก็เลยเป็นที่มั่วสุมได้สบาย...เดี๋ยวล็อกประตูก่อน ..เรายืนทำตัวไม่ถูกมันอะไรกันนี่ทำเป็นไม่สนใจพอจะกลับดันลากมานอน ความคิดอยากจะทบทวนความหวานมันหายหมดแล้ว
ต้อดันเราไปที่เตียง แล้วจูบเราอย่างแรงกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่คละคลุ้งไปหมด ทำไมแค่ปีเดียวมันเก่งอย่างนี้ ต้อไซ้ซอกคอเราอยู่นาน แล้วค่อยนอนหงายพยายามถอดกางเกงยีนส์ เราก็เลยช่วย ร่างกายต้อเป็นอิสระ เค-แข็งตะหง่านอยู่กลางตัว เขาจับหัวเรากดไปทันทีเราเองก็บ้าดูดอย่างหื่นกระหายเอาเป็นเอาตาย จนเหนื่อยมันก็ไม่เสร็จ
ต้อยังงัวเงียลุกขึ้นมาถอดกางเกงเราแล้วจับเรานอนหงาย ท่านี้เราไม่เคยก็ตกใจกลัวเขาจะเห็นไอ้นั่นของเรา เขากางขาเราชี้ฟ้าแล้วสอดเคเข้าไปพรวดเดียว ไม่มีหล่อลื่นเจ็บทั้งขาที่ถูกฉีกเจ็บทั้งก้น ต้อโหมกระหน่ำอย่างแรงและนานสักพักก็เสร็จน้ำของเขาฉีดเข้ามาในตัวเราอย่างแรง แล้วเขาก็ฟุบลงบนตัวเราทั้งที่ยังคาอยู่อย่างนั้น พอมันอ่อนตัวเราก็ดึงมันออกแต่ยังปล่อยให้ต้อนอนทับเราอยู่อย่างนั้น เราหลับไปอย่างนั้นจนเช้า ต้อคงไม่รู้ตัวว่าทำอะไร คงเมาแล้วเงี่ยนมากกว่า...เช้ามาต้อมองหน้าเราแล้วเฉยๆไม่พูดอะไร..เราก็ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากเดินลงมาข้างล่างพวกเด็กเทคนิคนอนเหยียดยาว ล้างหน้าบ้วนปากแล้วก็เปิดประตูออกมา อากาศตอนเช้าสดชื่น ต้อเดินตามเรามาเรานั่งที่ม้าหินอ่อนข้างบ้าน ต้อตามมานั่งด้วย...เอ๋นายคิดอะไรรึเปล่า...ไม่มีอะไรแล้วนายหล่ะ..เราเมาเห็นหน้านายแล้วบอกไม่ถูก...ทำไมถึงคล่องจัง...มันก็มีบ้างแหละประสบการณ์ ..เราไม่ใช่กระเทยคนแรกของเขา รุ่นพี่กระเทยได้เขาก่อนเราเรื่องนี้เรามารู้ทีหลัง...เขาถึงกล้าทำเราไง...แล้วนายคิดยังไงกับเรา...เราถาม...ไม่ได้คิดอะไรก็แค่สนุก แต่ก็ดีที่เป็นเอ๋...เราจะกลับแล้ว..เราไปส่งนะ...
...ต้อพาเราไปขับรถพาเราไปไกลๆหน่อยสิ..เราอยากอยู่กับนายนานๆให้หายคิดถึง...เรากอดเอวเขาและแนบหน้ากับแผ่นหลังเขา..เหมือนอย่างที่ใครเคยบอก เวลาแห่งความสุขมันสั้นและผ่านไปเร็ว......เราไม่มีโอกาสเจอต้ออีกนับจากนั้น ต้อไม่กลับบ้านเลยช่วงปิดเทอมเขาตระเวณเที่ยวไปบ้านเพื่อนคนนั้นคนนี้ และสิ่งที่ไม่คาดคิดอย่างที่ต้อบอก เขาได้เมียกินเหล้าเก่ง จริงๆ ..ผู้หญิงคนนั้นเรียนปวส.เป็นพี่เขาสองปี เราได้ข่าวจากเพื่อนที่เรียนในจังหวัดว่าต้อมีเมียแล้ว และตอนที่ต้ออยู่ปวช ปีสาม ลูกคนแรกก็ลืมตาดูโลกแล้ว....นั่นคงเป็นเหตุผลที่เราไม่เคยเห็นเขาอีก
.
ขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณคับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณนะ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุงคราฟ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ รอต่อนะครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับผม สนุกมากครับ ขอบคุณคับ ชอบมากครับ{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ {:5_119:}{:5_119:}{:5_119:} {:5_119:}{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ เศร้า
หน้า:
[1]
2