"ความทรงจำ...ไม่เคยเลือน" คุณเอ๋/CT จากบอร์ด palm ครับ กระทู้ที่ 6
ตอนที่ 11 - กิ๊ก
สมัยนั้นยังไม่มีคำว่ากิ๊ก เอาเป็นว่าขอใช้ล่วงหน้านะคะ ..เปิดเทอม มอ.ห้าได้ไม่นานก็ได้รับข่าวว่าลุงนวยเสีย เพราะโรคมะเร้งที่ปอด ลุงนวยสูบบุหรี่จัด และดื่มเหล้าเก่งมาก (จำได้ไหมคะ ใครคือลุงนวย) แม่เละเตี่ย ไปงานศพวันแรก แล้วพูดถึงเขาว่าเป็นแต่งงานมีลูกแล้ว..จำพี่ชาติได้มั๊ยเอ๋ แม่ถาม...เด็กๆนี่ลืมง่ายจริงๆ จะให้ตอบแม่ได้ไงว่าผัวคนแรกทำไมจะจำไม่ได้...ในเวลานั้นรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกแม้จะไม่ใช่โอกาสอันดี แต่ก็จะได้เจอพี่ชาติแล้ว เราบอกตัวเองทั้งคืน ช่วงกลางวันหลังเพล งานศพจะเงียบไม่มีคน เราเคารพศพลุงนวยเสร็จแล้วพยายามมองหาพี่ชาติแต่ก็ไร้วื่แวว ไม่เป็นไรรอสักหน่อย เขาคงไปธุระ...ไม่มีเหตุผลว่าทำไม แต่เราจะเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง เหมือนชีวิตวนเวียนอยู่กับอดีต เราออกเดินเล่นในวัดเพื่อรอจะเจอเขา สุดท้ายก็ไปนั่งเงียบๆที่หน้าโบสถ์ บริเวณนั้นมีร่มเงาพอจะบังแดดบ่ายได้ดี และสามารถมองเห็นรถเข้าออกในวัดได้ ภาพอดีตค่อยๆผุดขึ้นมาในสมอง ตั้งแต่แอบเข้าโรงหนัง นอนด้วยกัน ขี่รถมอเตอร์ไซค์เล่น นานเหลือกินที่ไม่ได้เจอพี่ชาติ มานึกดูตอนนี้ก็ตอบไม่ได้ว่าทำไมวันนั้นถีงคิดอย่างนั้น รู้สึกหัวใจพองโตแทบจะระเบิดออกมา เรานั่งอยู่สักพักไม่มีวี่แวว ว่าใครจะเข้ามาในช่วงเวลานั้นเลย จึงเดินวนไปที่ศาลาที่จัดงานอีกครั้ง ผู้ชายคนหนึ่งนั่งก้มหน้าก้มตาเขียนหนังสืออยู่ที่ทางขึ้นศาลาอีกด้าน..เราค่อยๆเดินไปยังเขา....พี่ชาติจริงๆด้วย พี่ชาติเป็นหนุ่มใหญ่ในวัย 26-27 จำเอ๋ได้มั๊ย.......*****
เราเดินออกจากวัดอย่างเศร้าใจ ในหัวพี่แต่คำพูดของพี่ชาติ...ตอนนั้น ก็คือตอนนั้น แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ พี่ไม่รู้จะตอบเอ๋อย่างไร....มันดูเหมือนหมดแรง ในใจไม่ได้หวังว่าจะให้เหมือนเดิมอย่างนั้น หากแต่อยากจะได้พูดได้คุย กับพี่ชาติเหมือนเดิม อยากเจอเท่านั้น...ใจคน เราเสียใจจนไม่อยากกลับบ้าน ขับมอเตอร์ไซค์วนไปยังที่ต่างๆที่เคยไปกับเขาหลายรอบ ก่อนที่จะไปจบที่สะพานกั้นน้ำ ที่ฝายน้ำล้น น้ำในฝายเยอะจนทะลักจากประตูกั้นมาที่อีกด้าน เรายืนเกาะราวสะพานอยู่นาน แล้วบอกตัวเองว่า เราจะต้องลืมพี่ชาติให้ได้ *****
****กว่าจะดึงตัวเองออกจากตวามเสียใจได้ก็เป็นนาน ชีวิตในช่วงนั้นมันหดหู่บอกไม่ถูก มีแต่เรื่องที่ทำให้ใจหาย ไอ้ตั้มก็ทำเรื่องให้ปวดหัวอีก มันพาลูกจ้างผู้หญิงของอาไปดูหนังแล้วก็ปล้ำเขา พอเขาจะเอาเรื่องมันก็หายเข้ากลีบเมฆ ผู้หญิงเขาก็อาย เพราะใครก็ล้อว่าไม่มีปัญญาหาผัวแล้วถึงมาเอาไอ้ตั้ม ...ไอ้ตั้มปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนโทรมดูเหมือนสกปรก เพราะพอเริ่มโตมันก็กินเหล้ามีเงินเท่าไหร่ก็เที่ยวหัวราน้ำ บางทียังมาขอยืมเงินเราซึ่งก็ไม่เคยได้คืน ไอ้ตั้มกลับมาอีกครั้งเมื่อผู้หญิงเขาลาออก มันเหมือนจะทำตัวดีขึ้นแต่ก็ลายออกเหมือนเดิม จนอาเขยต้องยื่นคำขาดว่าถ้าเกิดเรื่องอีก จะไม่ดูดำดูดีแล้ว มันถึงหายซ่าส์ลงบ้าง..เอ๋ มันตะโกนเรียกเราที่หน้าประตู ..เปิดให้กูหน่อย วันนั้นมันกลับดึกเข้าบ้านอาไม่ได้ ..เราชะโงกหน้าจากหน้าต่างลงมา บ้านเราอยู่ติดถนน และห้องนอนของเราก็อยู่ข้างบน เตี่ยกับแม่นอนห้องด้านหลัง ส่วนน้องนอนห้องใหญ่ที่ติดกับห้องเรา..เรายังไม่นอน ก็ลงไปเปิดให้มัน..มันอาศัยบ้านเราเป้นทางผ่านเพื่อออกไปยังบ้านเล็ก ไอ้ตั้มเนื่อตัวมอมแมม...มึงไปไหนมา..เล่นสนุ๊ก หมดตูดเลย เดินกลับไกลชิบหาย...ทุกทีทำเป็นเสี่ยนั่งสามล้อเครื่องกลับบ้าน...เอ๋กูหิวข้าว มึงมีอะไรให้กินมั๊ย...มันถามเมื่อเดินผ่านครัว ...มึงไปอาบน้ำไปโคตรเหม็นเลยเดี๋ยวกูเอาไปให้...เราเอาแกงที่เหลืออยู่ราดข้าวให้มันแล้วเดินไปหามันที่บ้านเล็ก ไอ้ตั้มยืนอาบน้ำอยู่...กูวางไว้ตรงนี่นะ..ขอน้ำด้วยสิวะ...เออรอเดี๋ยวเราต้องวนกลับไปเอาน้ำมาอีกรอบ พอโตแล้วเราก็ไม่นึกกลัวที่จะแอบมาบ้านเล็กตอนกลางคืน...ไอ้ตั้มนั่งกินข้าวอย่างหิวจัด เรานั่งมองมันกินข้าวแล้วก็หัวเราะเบาๆ...มึงอยู่คนเดียวเหรอ...ไม่มีใครอยู่แล้ว ไอ้ทศผัวเก่ามึงมันก็อยู่กับเมียมันไง ไอ้หมีก็อยู่กับเมีย....ก็เหลือแต่มึงที่ไม่มีเมีย...กูอยากนะแต่จีบไม่ค่อยติด..ก็อีสาวไงเห็นมึงฟันเขาแล้วนี่..อีสาวกูนึกว่าจะสาวสมชื่อ แม่งหลวมฉิบหาย กูกดไปทีเดียวทำเป้นสะดีดสะดิ้ง จะเอากูทำผัว...นิสัยเดิมคือคุยโว..เรานั่งหย่อนขาคุยกันที่ระเบียงบ้าน ลมเย็นๆ ทำให้รู้สึกสบายตัวดี...ว่าแต่มึงเถอะ ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะ ...ก็กูเรียนหนักนี่หว่า จะเอาเวลาที่ไหนมาคุยกับมึง....แล้วมึงก็มัวแต่จีบสาวอยู่จะมีเรื่องอะไรคุยกับกู...เอ่ มึงจำวันนั้นได้มั๊ยวะ..วันไหน..วันที่กูล่อมึงไง...แล้วไง..เรามองหน้าไอ้ตัวจุดประเด็น ...มึงว่ากูเอาเป็นไงวะ ...พูดแล้วกูฉุน อีสาวมันว่ากูเสร็จเร็วไม่รอมัน...อ้าวหนังสือโป๊มึงมันไม่สอนเลยเรอะ แล้วนี่มึงลองไปกี่คนแล้วหล่ะ...คนเดียว ไม่น่าเชื่อ...ได้ข่าวว่าพี่เพลินชอบมึงเหรอ...พี่เพลินกระเทยขายก๋วยเต๋ยวในตลาดที่มักจะฝากก๋วยเตี๋ยวมาให้ไอ้ตั้มบ่อยๆ ....มึงเอาพี่เพลินยังวะ...มันไม่ตอบ ว่าไง...ไอ้ตั้มอาย..บอกหน่อยสิว่าเอายัง...เรารุก กูไม่มีตังค์ใช้ไปขอยืมเขา เขาบอกไปเอาที่บ้านกูก็ตามไป ไปถึงเลี้ยงเหล้ากูใหญ่เลย วันนั้นกูชวนเพื่อนไปด้วย กูเมาไม่รู้เรื่อง รู้แต่ว่ามันดูดค-ยกู แต่มันก็ให้เงินกูนะ แล้วบอกกูว่าถ้าไม่พอก็ไปเอาอีกวันหลัง...แล้วไง พอสร่างกูก็ไม่กล้าสิวะ อีเพลินหน้ายังกะโจร แต่งหน้าทาปากอีก..มึงก็เว่อร์...กูไปนอนหล่ะ ..เรากระโดลงที่พื้นแล้วเก็บจาน ไอ้ตั้มกุลีกุจอช่วยถือมาส่ง เราเองก็เหมือนยั่วมันแกล้งทำอะไรช้า ค่อยๆปิดประตู...กูนอนแล้วนะ ไอ้ตั้มยืนเหมือนชั่งใจสักพัก...เอ๋กูอยากนอนกับมึง****
***ก็ดี...แล้วจะนอนที่ไหนหล่ะ ไม่รู้ทำไมมันเริ่มอยากขึ้นมา...ห้องมึงไง...เราหันเข้าไปในบ้านใจนึกกลัวเตี่ยกับแม่จะตื่นมาเห็น หรือน้องจะได้ยิน แต่ความอยากมันครอบงำไปแล้ว เราปล่อยไอ้ตั้มเดินเข้ามาในบ้าน แล้วทำทุกอย่างให้เงียบที่สุด กว่าจะผ่านไปถึงห้องนอนได้รู้สึกระทึกใจดีเหมือนกัน ยิ่งโตก็ยิ่งต้องระวังการแสดงออกมากขึ้น เราเองเสมอต้นเสมอปลายไม่มีอะไรมากขึ้นจนเตี่ยจะมาสงสัย ล็อคห้องจนแน่ใจ พอเอาเข้าจริงๆ ก็ทำตัวไม่ถูกเพราะที่ผ่านมามันก็เหมือนหมาหยอกไก่ และไม่ได้ตั้งตัว เป็นเพราะเราอ่านนิยายมาก จึงทำตัวมีจริตเหมือนนางเอก...เราเปิดไฟโคมที่กลางห้อง แสงสว่างนวลๆ ดูสร้างบรรยากาศเหมือนนิยายน้ำเน่าได้ดี พัดลมเพดานหมุนในระดับกลางๆ เรานั่งกับพื้นห้อง มองไอ้ตั้มที่นั่งอยู่บนเตียง..หรือมันจะนอนจริงๆนี่ รู้สึกเหมือนจะแห้ว สักพักไอ้ตั้มก็เอนตัวลงนอน เราไม่ใช่ผู้หญิงมันคงไม่เกิดอารมณ์มั๊ง คิดไปต่างๆนานา ...มึงจะนอนแล้วเหรอตั้ม..เราตบแก้มมันเบาเมือเห็นมันหลับตา แล้วเบียดขึ้นไปนอนกับมันบนเตียง ..ยัง...มือเราอยู่ไม่สุข วางอยู่ที่เป้ากางเกงขาสั้นของมันแล้วมองดูเพดาน จะเริ่มต้นยังไงนี่ เราขยับมือเบาค่อยๆสอดมือเข้าไปในกางเกง..ไอ้ตั้มยังนอนเฉย...รู้สึกเบื่อจึงเอามือออก แล้วพลิกตัวนอนคว่ำมองหน้ามัน ตั้มเป็นอะไรเหรอ ....เปล่ากูไม่รู้จะเริ่มกับมึงยังไงหว่ะ..มันไม่เหมือนตอนกูเอามึงครั้งแรก...แล้วมึงจูบเป็นรึยัง ...เรามองหน้ามัน ถึงตั้มจะทรุดโทรมไปมากแต่วัยยังช่วยอยู่จึงดูเหมือนเด็กอดนอนเท่านั้น ถ้านับดูเราตอนนั้น สิบห้า และมันก็คง สิบเจ็ด คงจะพอๆกับพี่ชาติในตอนนั้น... มันเอียงหน้ามาหาเรา เราประกบปากกับมันแล้วค่อยๆดันลิ้นเข้าไป..ค่อยๆทำตามนะ..เราพยายามบอกมัน ..ตั้มทำตามแล้วก็คล่องขึ้น จุบกันสักพักก็เบื่อ ...และไม่รู้จำจะทำไงดี..นอนเถอะนะเราบอกมันเบาๆ แต่มือเรายังกุมพวงของมันอยู่ ไอ้ตั้มคงเหนื่อยแล้วหลับไป มันกอดเราไว้หลวมๆ เราตะแคงข้าง ถ้าเป็นตอนเรียนมหาลัย คงจะลักหลับไปแล้ว แต่กับไอ้ตั้มไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่อยู่ดี****
ตอนเช้าคงไปเรียนปกติ เราเป็นดาวกลางหมู่ผู้ชาย แต่บุคลิกเราก็จะแข็งๆ ดูสะบัดสะบิ้งเหมือนผู้หญิงอยู่ดี ..ผู้ชายในห้องไม่มีคนไหนที่เราไม่เห็นค-ย เพียงแต่ว่าไม่เคยมีอะไรกันเท่านั้น....ไอ้วัฒน์ตัวแสบแยกตัวไปจีบสาวห้องอื่น คงมีแต่ไอ้นก คู่หูที่ลอกการบ้านเราอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย .....ให้ลอกได้แต่ต้องมีรางวัลนะ...น้องเอ๋จะเอาอะไร...มีอะไรให้ได้หล่ะ..เราหลอกล่อ แล้วนั่งใกล้ๆกับไอ้นกคอยดูเพราะกลัวมันจะลอกผิด เราลูบขาไอ้นกเบาๆ มันรู้สึกคันมาตั้งแต่เมื่อคืน พอเจอหน้าไอ้นกกลับเกิดอารมณ์ เราทำทีเป็นลูบเป้ามันเบาๆ มันเอาปากกาตีหัวเรา..เฮ้ยทะลึ่งใหญ่แล้ว..แล้วมันก็ลอกต่อไป ชั่วโมงที่ใกล้สอบอาจารย์ก็จะชอบปล่อยให้อ่านหนังสือกันที่ห้อง เพื่อนผู้หญิงชอบไปอ่านหนังสือในห้องสมุดกัน ผู้ชายก็จะไปเตร่ที่ห้องอื่น มีเหลือในห้องไม่กี่คน เราเอาคางเกยไว้ที่แขนไอ้นก มันหันมามองหน้า..เสร็จพอดี..ปวดเยี่ยวว่ะ..ไอ้นกเอาสมุดคืนเรา..ไหนหล่ะรางวัล..เราทวง เดี๋ยวให้...เราเดินแกมวิ่งตามไอ้นกไปห้องน้ำ มองดูแล้วห้องน้ำเงียบดี ไอ้นกยืนฉี่อยู่ เราก็ไปชะโงกดูอย่างถือวิสาสะ..เคมันยาวสวยอวบ ปลายเปิด ขนเยอะแล้ว ขนาดยังไม่แข็งเห็นแล้วน้ำลายไหล ...ไงใหญ่มั๊ย..ไอ้นกสะบัดเค..เดี๋ยวพี่ให้ มันเก็บค-ยแล้วเหลียวหน้าเหลียวหลัง แล้วมันก็ดันเราเข้าห้องน้ำทันที ...ไอ้นกกระซิบที่หูเรา..ดูดค-ยให้หน่อย เรานั่งลงที่อ่างน้ำที่ก่อด้วยอิฐ ไอ้นกปลดกางเกงลงมาแค่เข่าถอกค-ยแล้วจ่อที่ปากเรา กลิ่นสาบของฉี่ยังติดที่ปลาย มันรูดแรงๆต่อหน้า ดูดเร็ว มันพูดเบาๆ พร้อมกับมือนึงจับหัวเราให้ใกล้เข้ามา เอาไงเอากันวะ เราก็เลยต้องดูด ไอ้นก เร่งจังหวะแทบจะหายใจไม่ทัน สักพักสองมือมันก็จับหน้าเราอัดเข้ากับกระโปกมัน มันพุ่งเข้าไปในปากเราอย่างแรง เราอมไว้ พอมันถอนค-ยออก เราก็บ้วนตามทันที มันตีหัวเรา ทำไมไม่กลืน..จะอ๊วกกลืนได้ไง..อุตส่าห์กลั่นให้สำหรับน้องเอ๋นะนี่...มันเก็บค-ยเข้ากางเกง แล้วค่อยๆเปิดประตู แล้วเดินผิวปากออกไป..เราก็เดินตามมันติดๆ ห้องน้ำเป็นตึกอยู่ด้านหลังอาคารเรียนในคาบเรียนจึงไม่มีนักเรียนเดินผ่าน ไอ้นกโอบคอเราแล้วกระซิบกับเราว่า พรุ่งนี้มาดูดให้ใหม่นะ เมียพี่...แล้วมันก็เดินโอบคอเราเหมือนผู้ชายทั่วไป เรารู้สึกขัดๆเพราะไม่เคยเดินกับผู้ชายแบบนี้****
****เรากับนก จับพลัดจับผลู ก็กลายเป็นคู่ซี้สุขาในที่สุด...ไม่มีเหตุผลอะไรมากกว่านั้น ทุกครั้งที่จะไปเข้าห้องน้ำ ไอ้นกจะส่งสัญญาณให้รู้ตัว หรือไม่งั้นก็เดินออกไปพร้อมกัน โดยไม่มีใครสงสัย ห้องน้ำหลังอาคารไม่ค่อยมีคนใช้มากนักเพราะมันไกล และต้องเดินตากแดด แต่ก็เป็นห้องน้ำที่ใหม่ที่สุดในโรงเรียน ไอ้นกกดหัวเราดูดค-ยมันทุกครั้ง จนเราไม่ไหวต้องบอกมันทำอย่างอื่นบ้าง มันก้ไม่แน่ใจเพราะสถานที่ไม่อำนวย วันนี้ก็เช่นกันพอมันปลดซิบออก เรากลับล้วงไปกำไว้เฉยๆ แต่ยังคงมองหน้ามันอยู่ เราจูบปากมัน พร้อมกับกับกอดมันไว้ปล่อยมือแล้วค่อยๆไซ้ซอกคอ แรกๆมันก็เขิน พอเราเงยหน้ามันอีกครั้ง มันก็ประกบปากเราทันที รู้สึกดีที่มีการตอบสนองทั้งเราและเขา เรายืนจูบกันในห้องน้ำอยู่นาน หากได้ยินเสียงเอะอะหน้าห้องน้ำก็หยุดแล้ว บ่อยครั้งเข้าก็เหมือนว่าในห้องน้ำไมค่อยจะปลอดภัยสำหรับกิจกรรมฝึกจูบแล้ว ไอ้นกจะนั่งติดกับเราทุกครั้งเวลาเรียนในแล็บวิทยาศาสตร์ ตาดูหูฟัง อาคารย์สอน แต่มือก็คลำ หลอดทดลองของไอ้นกไป แต่ไม่เคยนึกห่ามขนาดงัดออกมาเหมือนไอ้วัฒนืสักที พอออดหมดชั่วโมงดังขึ้น ไอ้นกก็จะสะกิดเรา มันคงจะปริ่มแล้วสิ ห้องน้ำคนแน่นเราก้เดินไปที่สวนเกษตรที่ถัดไปจากนั้น ค่อยๆเดินลัดเลาะไปจนถึงสระขุด ของโรงเรียน ท้ายรั้วโรงเรียนยังมีป่าและต้นไม้ใหญ่เยอะ เราหาที่นั่งเหมาะๆ แล้วเอากระเป๋าวางทับตักไอ้นกไว้ ส่วนมือก็ล้วงเข้าเปิดซิบแล้วล้วงเข้าไป นกครางแล้วสูดปากซีดซาด เป็นบรรยากาศใหม่ตื่นเต้นดีเพราะต้องคอบระวังคนที่อาจจะเดินมาที่บริเวณเรานั่งอยุ่เมื่อไหร่ก็ได้ น้ำไอ้นกแตกใส่มือ พอเราจะเช็ดมันดันทะลึ่งจับมือเราแล้วผลักมาที่หน้าเรา เราสะบัดจนไปเลอะมือมัน แล้วไอ้นกก็เอานิ้วที่เปื้อนน้ำว่าวมันแตะที่ปาก เหมือนเราจะอินมาก เราค่อยๆดูดน้ำว่าวที่อยู่ในมือมันจนหมด ส่วนมือเราที่เปื้อนเราก็เช็ดไปตามหญ้าข้างๆนั่นแหละ ....ระหว่างเรากับนก ไม่เคยจะพูดคุยอะไรกันมากไปกว่าเพื่อนคุยกัน ลอกการบ้าน ตกเญ็ฯก็บ้านใครบ้านมัน เวลาเราจะทำอะไรกันก็จะทำเลย ไม่โยกโย้ เราไม่รู้เขารักเราหรือไม่ เรารู้แต่ว่ามันสนุกที่ได้ทำเรื่องแปลกๆ ความรักตอนนั้นไม่รู้จัก ไอ้นกหน้าตาดี ตัวสูงโปร่งแต่ไม่ถึงกับผอม แข้งขาก็แน่นเพราะเป็นนักฟุตบอล หลังจากเรียนจบมีโอกาสเจอกันบ้าง มันหล่อขึ้นทุกครั้งที่เจอ นึกแล้วอิจฉาคนที่เป็นเมียมันจริงๆ..เฮ้อ
.
ขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับ อ่าว คิดว่าได้^^ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ รอต่อนะครับ ขอบคุณนะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆๆๆเลยนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณมากๆ นะครับ ยินดีจ๊าดนักเจ้า ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2