ไฟเสน่หา ฤาเล่ห์กามา 3
ผมตื่นขึ้นมาเพราะสัมผัสได้ถึงริมฝีปากที่เปียกชื้นมาแตะที่ขมับ“ ตื่นแล้วเหรอ เราไปกินอาหารทะเลกัน “คุณภูผา พาผมไปนั่งกินอาหารที่ร้านริมทะเลผมรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะผมไม่เคยมาเที่ยวทะเลเลย “ เจ้านายครับผมขออนุญาตลงเล่นน้ำทะเลได้ไหมครับ ผมอยากลองสัมผัสน้ำทะเลดู “ “ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ไม่เคยมาทะเลหรือไง “ผมได้ยินดังนั้นก็เผลอทำปากจู๋ หน้างอ“ก็ผมอยู่กับยายแค่สองคนนี่ครับ แล้วใครจะพาผมมาเที่ยวทะเล ละครับ บ้านผมจน “ อยู่ดี ๆคุณภูผา ก็ก้มลงมาจูบปากผม ด้วยความตกใจผมรีบผลักคุณภูผาออกทันที แต่ผมไม่สามารถสู้แรงคุณภูผาได้ ก็เลยปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ“เธอนี่มันฉันอดใจไม่ไหวแล้วนะไปขึ้นห้องกันเถอะคุณภูผา ลุกขึ้นแล้วฉุดมือให้ผมลุกตาม“ เจ้านายครับ ผมยังกินข้าวไม่อิ่มเลย ขอผมกินข้าวบ้างเถอะครับ “ ผมร้องอุทรณ์ เพราะผมกลัวอดข้าวตายก่อนที่จะเรียนจบนะครับ “ ก็เธอ นี่มันเอาเถอะกินข้าวก่อนก็ได้จะได้มีแรงรับศึกหนัก “ผมอยากยืดเวลากินข้าวให้นานสักสองชั่วโมงแต่ก็ทำไม่ได้ครับ เพราะสายตาของคุณภูผาที่จ้องมองผมเหมือนจะกลืนกินไปทั้งตัว “คือว่าเจ้านาย ไม่กินข้าวหรือครับ “ผมถามคุณภูผาเพราะเริ่มเขินอายกับสายตาที่คุณภูผามองมา“ ฉันอิ่มแล้วแต่ตอนนี้ฉันหิวอย่างอื่นมากกว่าหิวมากด้วยจนแทบทนไม่ไหวแล้วเนี่ย“ สงสัยคุณภูผาจะหิวจริง พอผมตักข้าวคำสุดท้ายเข้าปากแล้วยังไม่ทันดื่มน้ำเลย ก็โดนดึงแขนให้ลุกขึ้น “ เจ้านายครับ ผมยังไม่ได้กินน้ำเลย““ เดี่ยวไปกินน้ำของฉันในห้อง “มันน้ำอย่างเดียวกันไหมคุณภูผาพอคุณภูผาพาผมมาถึงห้องพักก็ก้มหน้าลงมาจูบปากผมอย่างดูดดื่ม ผมเริ่มชินกับการถูกจูบแล้ว ก็เลยลองเอาลิ้นไปสู้กับคุณภูผาบ้าง ลิ้นผมกับลิ้นคุณภูผาฉกตะหวัดสู้กันไปมาแล้วคุณภูผาก็ช้อนตัวผมขึ้นอุ้มผมเดินไปที่เตียงนอนก่อนที่จะถอดเสื้อผ้าของผมออกจนหมดผมก็ให้ความร่วมมือโดยช่วยคุณภูผาถอดเสื้อผ้าของเขาออกเหมือนกันคุณภูผาชะงักไปแป๊บหนึ่งก่อนจะยิ้มด้วยความพอใจ“ เรียนรู้ได้เร็วขึ้นนะเนี่ย “ผมเลยแกล้งผลักคุณภูผาให้นอนลงไปก่อนที่จะไซร้ไปที่ซอกคอของคุณภูผาผมไล้ลิ้นไปทั่วมาหยุดที่หัวนมก่อนจะคลอบปากลงไปแล้วดูดดึงอย่างเต็มแรงมือผมก็เอื้อมลงไปจับควยที่มันแข็งแกร่งพร้อมกับสาวมือ รูด ขึ้น ลงตามจังหวะ“ซี๊ดดดดดดดดส์เก่งขึ้นจริง ๆ ด้วยแล้วผมก็ไล้ลินไปเรื่อย ๆ จนถึงหัวหยัก ผมค่อยๆ เอาลิ้นตะหวัดไปมาบนรอยหยักพร้อมกับแหย่ลิ้นไปในรูบนหัวหยักคุณภูผาถึงกับดิ้นพล่านผมเริ่มรู้สึกว่าผมชนะแล้วผมก็ครอบริมฝีปากลง พร้อมกับดูดดึงอย่างแรง“ บ๊วบบบบ “ผมดูดไปมือก็คลึงกระโปกของคุณภูผาไปในที่สุดคุณภูผาก็ทนไม่ไหวกดหัวผมแน่นกระเด้งเอวขึ้นมา แล้วก็พ่นน้ำเข้ามาจนเต็มปากผมผมดูดกินจนเกลี้ยง พร้อมกับตะหวัดลิ้นเลียทำความสะอาดด้วย “ถ้าจะหิวน้ำมากกินซะไม่เหลือเลยนะ “ คุณภูผาพูดแซวผม ตอนนี้ผมรู้สึกอายมากแล้วตอนนี้ควยในมือผมก็เริ่มแข็งขึ้นมาสู้มือผมแล้ว “ ไหน ๆ ก็เริ่มแสดงมาตั้งแต่ต้นแล้วทำให้จบสิ ถ้าฉันพอใจ จะอนุญาตให้เล่นน้ำทะเล“ได้ยินดังนั้นด้วยความที่อยากเล่นน้ำทะเลผมก็รีบลุกขึ้น นั่งทับไปที่ควยของคุณภูผาทันที กว่าที่ตูดของผมจะอมควยของคุณภูผาเข้าไปหมด ผมรู้สึกเสียวส่านมากจนต้องหยุดระบายลมหายใจหลายครั้งพอเข้าไปสุดล้ำแล้วผมก็ขย่มอย่างแรงคิดว่าวันนี้จะต้องเล่นน้ำทะเลให้ได้ผมขย่มแรงมากเสียงกระแทก ดัง ป๊าบๆๆ จนในที่สุดผมก็รับรู้ถึงกระแสความร้อนที่มันพุ่งเข้าไปในตัวผมแต่ผมก็ไม่หยุดขย่มครับเพราะผมยังไม่เสร็จผมขย่มได้สักพักน้ำผมก็แตกออกมาเต็มหน้าท้องของคุณภูผา ผมก็จัดการเลียทำความสะอาดซะเกลี้ยง ก่อนจะแกล้งบดคลึงสะโพกไปมา“ซี๊ดดดดดดดส์เยี่ยมมากอย่างนี้ต้องมีรางวัลให้ “ผมรับรู้ถึงความแข็งแกร่งในร่างกายผมอีกครั้ง แล้วผมก็แทบตาเหลือกด้วยความตกใจ คุณภูผาลุกขึ้นยืนพร้อมกับเดินกระเด้าเย็ด ผมไปทั่วห้องกว่าผมจะได้เล่นน้ำทะเลก็บ่ายสี่โมงเย็นแล้ว“ เธอจะเล่นน้ำจะเอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่ “ คุณภูผาถามผม “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมถอดเสื้อ แล้วก็ใส่บ๊อกเซอร์เล่นน้ำก็ได้ครับ “ผมใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวไม่ใส่กางเกงใน แล้วก็ถอดเสื้อออก “ หยุดเดี๋ยวนี้นะถ้ายังอยากเล่นน้ำฉันไม่มีวันให้เธอออกไปจากห้องสภาพนี้แน่ ๆ“ผมตกใจก้มมองตัวเอง“ ปกติอยู่บ้านผมไปเล่นน้ำกับเพื่อน ๆผมก็ใส่แบบนี้แหละครับ “ “ใช่ไอ้เพื่อนที่มันกอดเธอวันนี้ใช่ไหม“ “ก็ครับแต่มันก็มีเพื่อนคนอื่นอีกหลายคน“ผมเริ่มกลัวคุณภูผาแล้วครับเขาทำหน้าน่ากลัวมาก ในที่สุดคุณภุผาก็สั่งให้ลูกน้องไปซื้อกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดมาให้ผม“เอาสีขาวมาทำไมเอาไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้ “เสียงคุณภูผาดูลูกน้อง ผมนึกในใจกะอีแค่เล่นน้ำมันอะไรกันหนักหนา “ ห้ามไปไกล ถ้าฉันมองไม่เห็นเธอโดนหนักแน่แล้วก็ไม่ต้องไปคุยกับใครนะ “หลังจากฟังคำสั่งห้ามมากมายในที่สุดผมก็ได้เล่นน้ำทะเลแล้วครับความรู้สึกแรกที่ได้สัมผัสรู้สึกตื่นเต้นมากผมแอบชิมน้ำทะเลดูว่ามันเค็มจริงหรือเปล่า เค็มมากครับ ผมเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน จนลืมคำสั่งของคุณภูผาผมไม่รู้เลยว่าเผลอตัวว่ายน้ำออกห่างจากจุดที่คุณภูผานั่งอยู่มาไกลรู้ตัวก็มองไม่เห็นคุณภูผาแล้วฟ้าก็เริ่มมืด ผมเดินเลาะริมหาดไปเรื่อย ๆ ผมกลัวมากครับ ผมเดินไปชนกับชาวต่างชาติคนหนึ่งเขาพูดอะไรกับผมก็ไม่รู้ ผมฟังไม่รู้เรื่องอยู่ดี ๆเขาก็จับมือผมแล้วก็ดึงให้ผมเดินตาม“ อย่านะปล่อยผมนะ คุณมาจับผมทำไม ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยผมที“ ผมร้องด้วยความกลัว มือที่จับผมไว้มันแน่นมากผมดิ้นอย่างไรก็ไม่หยุด พอมันเห็นผมร้องตะโกน มันก็ชกมาที่ท้องผมทันที พร้อมกับตบมาที่หน้าผมแล้วก็ทุบตีมาที่ร่างกายของผม จนผมทรุดลงไป แล้วมันก็ทำท่าจะอุ้มผมเดินไป ผมร้องไห้ด้วยความเสียใจ นึกถึงชะตากรรมที่ตัวเองจะต้องเผชิญ “ คุณภูผา ช่วยผมด้วยครับ ผมร้องตะโกน “ในที่สุดก็มีคนมาช่วยผม มีคนมากระชากไอ้ฝรั่งคนนั้นออกไป ผมเห็นชายชุดดำหลายคนมารุมล้อมมันก่อนที่ผมจะล้มมีคนมารับผมไว้พอผมเห็นหน้า ผมดีใจมากรีบกอดร่างนั้นไว้“ คุณภูผาจริงๆด้วย ผมนึกว่าจะไม่ได้เจอคุณอีกแล้ว “พูดจบผมก็สลบไปทันทีผมฟื้นขึ้นมาบนเตียงของโรงพยาบาลครับคุณหมอบอกผมว่าร่างกายผมอ่อนเพลียแล้วบาดแผลที่เกิดจากการทุบตี ทำให้ผมเป็นไข้ ผมนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่สามคืน โดยไม่มีแม้แต่เงาของคุณภูผา มีแต่ชายชุดดำมายืนเฝ้าหน้าห้องผม พร้อมกับพยาบาลพิเศษที่คุณภูผา จ้างมาให้ดูแลผมผมนึกในใจสงสัยคุณภูผาจะเบื่อผมแล้วคนที่มีทั้งเงินและอำนาจอย่างเขาจะหาใครมาบำเรอความสุขให้ตัวเองก็ได้คิดได้ดังนั้นผมก็รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกรู้สึกเหมือนใจจะขาด ผมแปลกใจตัวเองทำไมเราไม่ดีใจละเราควรจะดีใจซิเราจะได้เป็นอิสระ จนกระทั่งผมออกจากโรงพยาบาล คุณภูผาก็ไม่มาให้ผมเห็นเลย มีแต่ชายชุดดำกับคนขับรถที่มารับผมกลับ ผมขอร้องให้คนขับรถพาผมไปส่งที่บ้านเช่าของพี่เบญเขาก็พาผมไปส่ง “ คีตา คีตาจริงๆด้วยน้องเป็นไงบ้าง “พี่เบญเห็นผมก็รีบเข้ามากอดผมทันที“ ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับแล้วพี่เป็นไงบ้าง “ “ พี่สบายดีตอนนี้ครีมของพี่ขายดีมากเลยเนี่ยต้องเริ่มผลิตใหม่อีกโชคดีนะที่คุณภูผาเข้ามาช่วยแถม ให้ทุนพี่มาทำครีมเพิ่มอีกพี่ก็เพิ่งจะส่งเงินให้ยายไปเมื่อเช้า “พี่เบญรู้จักคุณภูผาด้วยเหรอ “ ผมถามด้วยความตกใจ “ก็หลังจากวันที่เฮียโชคมันให้คีตาไปทำงาน วันรุ่งขึ้นคุณภูผาก็มาหาพี่ที่บ้าน บอกว่าเป็นเจ้านายของคีตา แล้วเขาก็ให้ความช่วยเหลือพี่ ตอนนี้เพื่อนพี่มันเอาเงินมาคืนพี่แล้วไม่รู้เหมือนกันคุณภูผาทำยังไงแล้วเขาก็ให้ทุนพี่มาทำครีมเพิ่มพอพี่ได้เงินจากเพื่อนคืน จะใช้หนี้เขาคุณภูผาก็ไม่ยอมรับ บอกว่าเป็นค่าแรงของคีตา“ผมได้ยินก็รู้สึกดีใจมาก ผมไม่คิดเลยว่าคุณภูผาจะเมตตาผมขนาดนี้ ผมรีบเดินไปหาคนขับรถแล้วขอร้องให้เขารีบพาผมไปพบคุณภูผาทันทีมาต่อนะครับ ขอบคุณครับผม{:5_130:} มาต่อๆๆเร็วๆนะ คุณภูผาใจดีมากๆๆ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_124:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุนนะคับ ขอบคุณครับ คุณภูผาขี้งอนนะเนี้ยะ มาต่อเร็วนะครับสนับสนุนเต็มที่{:5_122:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สดๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ