เรื่องเล่าของ ตะวัน กับ ท้องฟ้า 4 ( เรื่องของ นภา )
สวัสดีครับ ผมชื่อนภา ชื่อเล่นว่านพ ผมอายุ18 ปี สูง175หนัก50 หน้าตาก็เหมือนเด็กบ้านนอกทั่วไปผมเป็นเกย์ครับผมรู้ตัวว่าชอบผู้ชาย ตั้งแต่ ผมอยู่ ม.1 ผมแอบชอบรุ่นพี่ม. 6 อยู่คนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนสนิทพี่ชายผมเขาชื่อ พี่กร พี่กรหล่อมาก หุ่นดี เพราะเป็นนักกีฬาที่สำคัญพี่เขาเรียนเก่งมากแต่พี่เขาเจ้าชู้พี่ชายผมบอก ว่าโชคดี ที่ผมเป็นผู้ชายถ้าเป็นผู้หญิงพี่ชายผมไม่มีทางให้พี่กรมาเที่ยวที่บ้านแน่ เพื่อนพี่ชายผมชอบมาที่บ้าน เพราะ บ้านของเรามีทุกอย่าง ที่วัยรุ่นชอบบ้านผมรวยที่สุดในจังหวัด พ่อผมเป็นกำนันมีที่ดินหลายร้อยไร่มีโรงสีร้านอุปกรณ์ทางเกษตร ที่ขายตั้งแต่เมล็ดผักไปจนถึงรถแทรกเตอร์สรุปก็คือทุกอย่างที่เกี่ยวกับการเกษตร พ่อผมเป็นเจ้าของธุรกิจทั้งหมด ทุกครั้งที่พี่กร มาบ้าน ผมจะดีใจมากและชอบแอบมองพี่เขาตลอด จนพี่เขาจบ มอหกแล้วไปเรียนต่อในมหาลัย ผมก็ไม่ได้ข่าวพี่เขาอีกเลย เพราะพี่กรเรียนคนละที่กับพี่ชายผมพี่กร กับ พี่ชายผม ก็ยังติดต่อกันอยู่แต่ผมไม่กล้าถามพี่ชายเรื่องพี่กรเพราะกลัวว่าพี่ชายจะจับได้ว่าผมแอบชอบพี่กร จนกระทั่งผมขึ้น มอหก พี่กร กลับมาเป็นครูที่โรงเรียนของผมตอนแรกที่พี่กรมาทักผม ผมดีใจมากที่พี่กรจำผมได้ผมกับพี่กรแอบคุยโทรศัพท์กันทุกวัน จนผมจบมอ หก พี่กรขอผมเป็นแฟนพวกเราสองคนแอบคบกันโดยที่ไม่มีใครรู้แม้แต่เพื่อนสนิทของผม ผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง ชื่อ คีตาผมกับคีตา มีลักษณะรูปร่างนิสัยเหมือนกันหมดทุกอย่าง ต่างกันแค่เรื่องฐานะ กับการเรียนคีตาเรียนเก่งมากจนสอบได้ทุนไปเรียนต่อ ในระดับมหาวิทยาลัย ส่วนผมเรียนไม่ค่อยเก่งแต่ อาศัยว่าขยัน ก็เลยสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกับคีตาผมกับคีตาเดินทางเข้ากรุงเทพพร้อมกันแต่คีตาขอไปหาพี่สาวก่อนผมติดต่อคีตาไม่ได้เลยจนกระทั่งมาพบคีตา ในห้าง ที่ผมนัดกับพี่กรไว้ คีตามากับผู้ชายท่าทางน่ากลัวแล้วตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่เจอคีตาอีกเลย จนกระทั่งมหาวิทยาลัยเปิด ผมดีใจมาก เมื่อได้เจอคีตา เพราะผมคิดว่า จะไม่ได้เจอคีตาเสียแล้วแต่ที่ทำให้ผมตกใจคือ คีตา มีแฟนเป็นผู้ชายผมไม่คิดเลยว่า ผม กับคีตาจะเหมือนกันขนาดนั้นตอนนี้ผมกำลังทุกข์ใจเพราะเพื่อนในห้องผมคนหนี่ง เขาชื่อว่า เหนือตะวันเหนือเป็นหลานของมาเฟียมีบอดีการ์ด ด้วย เพื่อนในห้องเล่าให้ฟังว่าถ้าใครไปขัดใจเขาจะโดนอุ้มไปฆ่า ผมก็เลยกลัวเขามากแต่เหนือกลับชอบมาวุ่นวายกับพวกผมวันนี้ผม กับ คีตา ดันไปรับปากว่าจะเลี้ยงข้าวเหนือแต่ผมไม่ว่างผมต้องกลับบ้านทุกอาทิตย์เพราะอยากเจอพี่กรและอาทิตย์นี้พี่กรบอกผมว่ามีธุระสำคัญที่จะคุยกับผมด้วย ผมโดนลากขึ้นรถของเหนือไป สุดท้ายผมต้องนอนค้างที่คอนโด ของเหนือ วันเสาร์ ผมพยายามติดต่อหาพี่กรแต่พี่กรไม่ยอมรับโทรศัพท์ผม จนกระทั่งวันอาทิตย์พี่กรโทรมาหาผมขอยืมเงินผม สองแสนพี่กรบอกว่าพี่กรไปค้ำประกันเงินกู้ให้เพื่อน แล้วเพื่อนพี่กรหนีไปพี่กรโดนเจ้าหนี้โทรตามด่าทุกวัน จนพี่กรต้องทิ้งโทรศัพท์ไว้บนรถ ทำให้พี่กรไม่ได้รับโทรศัพท์ของผม พี่กร บอกว่าเจ้าหนี้จะไปแจ้งที่เขต ถ้าพี่กรไม่ใช้หนี้ภายในอาทิตย์นี้ถ้าเรื่องถึงเขตพี่กรจะโดนไล่ออกผมรีบตกลงให้พี่กรยืมเงินทันทีพี่กรบอกผมว่าพรุ่งนี้เช้าพี่กรจะมาหาผมที่กรุงเทพ พี่กรบอกว่าคิดถึงผมผมก็เลยต้องโดดเรียนในภาคเช้า โชคดีที่วันจันทร์ ผมมีเรียนแค่ครึ่งวัน ผมไปเบิกเงินให้พี่กรพอพี่กรได้เงิน ก็มาส่งผมที่หอ ก่อนจะรีบกลับไปตอนเย็นต้าร์เพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกับผม และ คีตา มานั่งคุยที่ห้องผม “ อาทิตย์ นี้เรากลับบ้านเราได้ข่าวไม่ค่อยดีมาด้วย “ต้าร์เล่าพร้อมกับมองหน้าผม “ ครูกร ทำนักเรียนท้อง “ ผมได้ยินก็ตกใจมาก ครูกรก็คือ พี่กร แฟนผมนะครับ “ ไม่จริงใช่ไหมต้าร์ “ ต้าร์กอดผมแน่นผมร้องไห้จนหลับไปต้าร์รู้เรื่องของผม กับพี่กรเพราะต้าร์เคยได้ยินผมคุยโทรศัพท์กับพี่กรแต่ต้าร์ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะต้าร์ ก็มีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมตื่นมาเพราะได้ยินเสียงโครมครามหน้าห้องผมเลยเปิดประตูออกไปดูเหนือตะวัน กำลังบีบคอต้าร์อยู่ผมตกใจมากเข้าไปห้ามเหนือปล่อยต้าร์ไป แต่ไม่ยอมปล่อยผม เหนือตะวันข่มขืนผมทั้งๆ ที่ครั้งแรกของผม ผมตั้งใจจะมอบให้พี่กร ชายที่ผมแอบรักมาตลอดเกือบสิบปีแต่ต้องมาเสียให้กับเพื่อนในห้องที่ผมไม่ชอบ ผมโดนเหนือข่มขืนทั้งคืนผมตื่นมาตอนเช้าด้วยสภาพอิดโรย ผมโทรหาต้าร์ ต้าร์พาผมไปโรงพยาบาล หมอให้ผมนอนโรงพยาบาล ผมโทรหาพี่เบญ พี่สาวของคีตาเพราะผมไม่มีผู้ปกครองมาเซ็นต์อนุญาตให้หมอรักษา พี่เบญใจดีมากมาอยู่เป็นเพื่อนผม พี่เบญโทรหาคีตา คุณภูผากับ คีตา มาเยี่ยมผมตอนเกือบสามทุ่ม ผมขอร้องคีตา ไม่ให้บอกกับเหนือตะวันผมโทรหาพี่กร แต่มีผู้หญิงมารับโทรศัพท์ เธอบอกว่าเธอเป็นเมียพี่กรผมเสียใจมาก จนช๊อคผมนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลหลายวัน แต่ที่ไม่น่าเชื่อคือวันที่ผมออกจากโรงพยาบาล เหนือจะเป็นคนมารับผมแต่ด้วยความที่ผมยังเสียใจเรื่องพี่กรอยู่ผมก็เลยมามีแรงที่จะตอบโต้อะไรเหนือแต่เหนือก็ทำให้ผมตกใจอีกครั้งที่อยู่ดี ๆเหนือก็หยุดไม่ปล้ำผมต่อ ผมก็เลยหลับไปด้วยความอ่อนเพลียแต่อย่างว่าเหนือก็คือเหนือเขาไม่ปล่อยผมไว้หรอกครับ เราสองคนมีอะไรกันทั้งคืน ในที่สุดผมก็ตัดสินใจลองคบกับเหนือดู ผมมีความสุขมาก เราสองคนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ไม่น่าเชื่อว่าคำโบราณที่กล่าวไว้วันใดที่เรามีความสุขมาก ๆ ให้ตั้งสติไว้เพราะถ้าความทุกข์มาเยือนเราจะรับมือไม่ได้ ผมไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกับตัวผมเองหลังจากคืนนั้นที่ผมกับเหนือมีความสุขด้วยกันทั้งคืนเพราะตอนเช้าผมจะกลับบ้านผมตั้งใจจะไปบอกพ่อเรื่อง เหนือแต่พอผมตื่นมาตอนเช้าผมกลับพบ บุคคลที่ผมไม่รู้จัก เขาบอกว่า เขาเป็นปู่ของเหนือเขาบอกให้ผมออกไปจากชีวิตของหลานชายเขา ถ้าไม่ไป เขาจะทำร้ายผม กับ คนในครอบครัวผมกลัวมาก ได้แต่เก็บของแล้วก็ออกไปโดยที่ผมไม่มีโอกาสได้พูดกับเหนือเลยสักครับตอนนี้ผมอยากกลับบ้านมากผมจ้างรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดทันที ตอนนี้น้ำตาผมกำลังไหล ไม่รู้ว่าคนขับรถตั้งใจ หรือ ไม่เจตนาที่อยู่ดี ๆ ก็เปิดเพลงนี้ขึ้นมา ( เนื้อเพลง ยอมจำนนฟ้าดินของหญิง ธิติกานต์ )อยากต่อว่าฟ้าดิน ที่ให้เราพบเจอ แต่ไม่ยอมจับเราคู่กัน ฟ้าดินจงใจแกล้งเราเธอว่าหรือเปล่า ทำไมนะต้องห้ามรักกัน ความเหมาะสมน่ะหรือ ที่ยืนยาวถึงในใจ มันค้าน สุดท้ายต้องยอมจำนน ก่อนถนนของเราแยกกันก่อนความฝันของเราสิ้นลง แค่อยากพบกับเธอสักหน สบตาอีกครั้งแค่ให้ฉันได้บอกเธอ สักคำ พูดในวันที่จำ ต้องจาก อยากให้รู้ว่ารักเธอมากและจะรัก รักตลอดไป เกิดชาตินี้แค่ได้พบเจอ เกิดชาติหน้าค่อยฝันกันใหม่วันนี้ใจสลาย ยอมจำนนให้ฟ้าดิน แยกเราไกลกัน พอใจแล้วใช่ไหมฟ้าดินที่ได้เห็นว่าคนต้อยต่ำ มันต้องเจ็บ ต้องช้ำ ต้องน้ำตาตก โลกใบนี้มีคนมากมายทำไมต้องเป็นเราสองคน ยอมจำนน ให้แล้วหวังว่าคงพอใจ ก่อนถนนของเราแยกกันก่อนความฝันของเราสิ้นลง แค่อยากพบกับเธอสักหน สบตาอีกครั้งแค่ให้ฉันได้บอกเธอ สักคำ พูดในวันที่จำ ต้องจาก อยากให้รู้ว่ารักเธอมากและจะรัก รักตลอดไป เกิดชาตินี้แค่ได้พบเจอ เกิดชาติหน้าค่อยฝันกันใหม่วันนี้ใจสลาย ยอมจำนนให้ฟ้าดิน แยกเราไกลกัน แค่ให้ฉันได้บอกเธอ สักคำพูดในวันที่จำ ต้องจาก อยากให้รู้ว่ารักเธอมาก และจะรักรักตลอดไปเกิดชาตินี้แค่ได้พบเจอ เกิดชาติหน้าค่อยฝันกันใหม่ วันนี้ใจสลายยอมจำนนให้ฟ้าดิน แยกเราไกลกัน คนรักกันใยฟ้าดินถึงไม่เข้าใจผมเห็นคนขับรถหันมามองผมก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมา“ น้องถ้าอยากร้องไห้น้องร้องได้เต็มที่เลยนะ แต่พอถึงบ้านแล้วน้องต้องยิ้มนะไม่งั้นคนที่รักน้องที่สุดเขาจะเสียใจ “ผมหยุดร้องไห้แล้วมองหน้าพี่เขาทันที“น้อง อายุ ยังน้อยหน้าตาก็ดีไม่ต้องเสียใจไปหรอกพรุ่งนี้ก็หาแฟนใหม่ได้แล้วดูอย่างพี่นี่ หน้าตาไม่ดี จนก็จนแต่ขอโทษนะครับ ผู้หญิงเข้าแถวเรียงสอง “ ผมฟังพี่เขาพูดไปตลอดทางจนลืมเรื่องที่ตนเสียใจอยู่ จนกระทั่งถึงบ้าน “ ขอบคุณมากครับพี่ผมกลับไปเรียนตามปกติ แอบมีร้องไห้บ้าง ตอนที่คิดถึงเหนือ ผมไม่ได้ข่าวของเหนือเลยผมพยายามถามคีตาแต่คีตาก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะคุณภูผาไม่เคยพูดถึงเหนือเลย คีตาก็ไม่กล้าถาม เพราะกลัวคุณภูผาจะโกรธตอนนี้ก็ผ่านมา ห้าปีแล้ว หลังจากที่ผมเก็บของออกมาจากคอนโดของเหนือผมไม่เคยได้ข่าวของเหนือเลยตอนนี้ผมเรียนจบมาได้เกือบสองปีแล้วผมกลับไปช่วยครอบครัวดูแลกิจการของตนเองส่วนคีตา หลังจากยายของคีตาเสียไปตอนที่คีตาเรียนอยู่ปีสามคีตา กับ พี่เบญตัดสินใจขายที่ของตัวเองให้กับพ่อผม เพราะทั้งสองไม่คิดจะกลับมาอยู่ที่นี่อีกแล้ว ผมกับคีตาก็ยังคงติดต่อกันเหมือนเดิมตอนที่ผมกลับมาอยู่บ้านใหม่ ๆ คีตาเคยบอกผมว่าปู่ ของ คุณภูผาเสียชีวิตแล้วผมก็ได้แต่แสดงความเสียใจผ่านคีตาไปถึงคุณภูผาโดยที่ผมลืมไปว่าปู่ของคุณภูผา ก็คือ คนที่ขู่จะทำร้ายผมกับครอบครัวนั่นเอง “ นพ เรียนก็จบแล้วไม่คิดจะแต่งงานเหรอ“ พ่อผมถามขึ้นในวันหนึ่งตอนที่ผมกำลังอ่านหนังสืออยู่“ ผม จะแต่งกับใครละครับก็ผมไม่มีแฟน “พ่อผมรีบเดินมาจับบ่าผมทันที“ ก็ หนูแก้วตาไงเขาชอบนพมากเลยนะ “ ผมมองหน้าพ่อด้วยความสงสัยแก้วตา เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับผมตอนนี้เรียนจบแล้วกลับมาเป็นครูสอนโรงเรียนประถมแถวบ้านแก้วตาเป็นคนสวยมารยาทดี เรียบร้อย ผมเห็นมีคนมาจีบต้องหลายคน“พ่อครับ ผมกับแก้วตา เป็นแค่เพื่อนกัน “ พ่อผมทำหน้าไม่พอใจ“ ไม่รู้ละพ่อไปสู่ขอหนูแก้วตาให้แกแล้วแม่เขาก็ยกให้แล้วด้วย“ ผมมองหน้าพ่อด้วยความตกใจ“พ่อทำแบบนี้ทำไมพ่อก็รู้นี่ครับว่าผมเป็นอะไร “ พ่อผมร้องไห้ครับ “ พ่อรู้ว่านพ ไม่ชอบผู้หญิงแต่นพก็ไม่ได้ชอบผู้ชายคนไหนพ่อว่านพลองคบกับหนูแก้วตาดีไหมเผื่อนพจะเข้าใจผิดว่านพชอบผู้ชายแต่อันที่จริงนพอาจจะชอบผู้หญิงก็ได้ “ผมมองหน้าพ่อด้วยความเสียใจ“ พ่อครับผมรักผู้ชายครับ ผมมีคนที่ผมรักมากอยู่แล้วผมไม่มีวันรักคนอื่นได้หรอกครับ “พ่อผมตบหน้าผมครับทั้ง ๆที่ตั้งแต่เกิดมาพ่อไม่เคยตีผมเลยสักครั้ง “ ไอ้ผู้ชายเลว ๆ ที่มันทิ้งแกไปตั้งห้าปี แกคิดว่ามันรักแกเหรอ มันก็เห็นแกเป็นที่ระบายอารมณ์เท่านั้นแหละไม่รู้ละ เดือนหน้าแกเตรียมตัวแต่งงานกับหนูแก้วตาได้เลย “ พ่อพูดจบก็เดินหนีไปปล่อยให้ผมนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว จนมีคนมากอดผมไว้ผมเงยหน้าขึ้นมอง พี่ชายผมทั้งห้าคนยืนอยู่ส่วนคนที่กำลังกอดผมก็คือ พี่สาวคนโตที่เป็นคนเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็ก“ นพพ่อเขารักนพมากนะ ถึงได้อยากให้นพแต่งงาน “ ผมหันไปมองพี่ชายทั้งห้าคน“ แล้วทำไมพ่อไม่บังคับให้พวกพี่แต่งงานบ้างละ “อันที่จริงพี่น้องผม ยังไม่มีใครแต่งงานสักคนแต่ทุกคนมีแฟนกันหมดแล้ว เหลือผมกับ พี่ นัดที่แก่กว่าผมสองปี“ก็พ่อเขารู้ว่าพวกพี่มีแฟนแล้ว ก็เลยไม่ห่วงไง “ พี่หนึ่งพี่ชายคนโตพูดขึ้นมา“พี่นัดก็ไม่มีแฟนเหมือนกัน “ พวกพี่ชายผมพากันหัวเราะ“ นพ พี่ไม่มีแฟน แต่พี่มีคนมานอนด้วยทุกคืนนะครับ “พี่นัด เป็นคนเจ้าชู้ มีผู้หญิงมาหาไม่ซ้ำหน้าแต่ยังไม่คบใครเป็นแฟน “ แต่ผมเป็นเกย์นะ แล้วผมจะแต่งงานกับผู้หญิงได้ไง “ ผมเริ่มร้องไห้อีกครั้งพี่สาวกอดผมแน่นส่วนพวกพี่ชายก็ไม่พูดอะไรทุกคนยืนเงียบกันไปหมดข่าวเรื่องงานแต่งของผมดังมาก เพราะพ่อผมเป็นผู้มีอิทธิพล ของจังหวัด และงานนี้ถือเป็นงานมงคลงานแรกของครอบครัวผมมีข่าวลงหนังสือพิมพ์ผมไม่เคยรู้เลยว่าพ่อผมจะมีอิทธิพลมากขนาดนี้ ในที่สุดก็ถึงวันแต่งงานงานเลี้ยงจัดที่โรงแรมชื่อดังของจังหวัดแล้วจะมีพิธีสงฆ์ ในอีกสองวันที่บ้านเจ้าสาวตอนนี้ผมกำลังนั่งพักอยู่ในห้อง รอเจ้าสาวแต่งตัวอยู่ตอนนี้ผมกำลังนั่งร้องไห้ เพราะเมื่อสักพักเพื่อนที่เคยเรียนสมัยมหาวิทยาลัย เข้ามาแสดงความยินดีกับผม ทุกคนมากันครบเว้นคนเดียวที่ผมไม่เคยเจอเขามาห้าปีแล้วกันกับ เต็ม เพื่อนสนิทของเหนือ บอกว่า เหนือกลับมาอยู่ไทยแล้ว ตั้งแต่ปู่ตายแล้วเหนือก็บอกว่าวันนี้จะมาร่วมแสดงความยินดีกับผมด้วย ผมนั่งรองไห้อยู่สักพักอยู่ดี ๆผมก็รู้สึกง่วง แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าในสถานที่ ที่ผมไม่คุ้นเคย ตอนนี้ผมใส่แค่กางเกงบ๊อกเซอร์ กับเสื้อยืดแค่นั้นผมเปิดประตูห้องออกไป ทะเลอยู่เบื้องหน้าผมเดินดูรอบ ๆ ไม่เห็นมีใครสักพักมีมือเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ผมยืนนิ่ง เพราะผมจำรสสัมผัสและกลิ่นของคนที่กอดผมได้ดีใครก็ได้ช่วยบอกผมที ว่าผมไม่ได้ฝันไปน้ำตาของผมอยู่ดีๆ มันก็ไหลออกมา “ร้องไห้ทำไมไม่ดีใจที่เจอเหนือเหรอ “ผมรีบหันกลับไปกอดร่างหนา ที่อยู่ข้างหลังผมทันที “ เหนือเหนือ จริง ๆ ใช่ไหมเราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม “ คนข้างหลังไม่พูดอะไรแต่ช้อนตัวผมขึ้นไปอยู่บนอ้อมแขน แล้วพากลับเข้าไปในห้อง เราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม ผมคิดถึงรสจูบของเหนือ ที่มันทำให้ผมเหมือนคนหมดแรงเหนือไล่จูบผมไปทั่วร่างกาย ตอนนี้เสื้อผ้าของผม กับ เหนือ ไม่เหลือเลยสักชิ้น ผมแอ่นร่างกายที่เปลือยเปล่าของผมขึ้นไปรับกับสัมผัสที่เหนือมอบให้“ เหนือ เราไม่ไหวแล้วเราต้องการเหนือ “เหนือไม่ปล่อยให้ผมรอช้า รีบแทรกแก่นกายที่แข็งแกร่งเข้ามาในตัวผมทันทีเนื่องจากไม่ได้ใช้งานมาห้าปีช่องทางก็เลยตีบตัน จนเหนือไม่สามารถสอดแทรกเข้าไปได้ เหนือรีบลุกขึ้นไปคว้านหาของในโต๊ะเครื่องแป้งมาก่อน จะบีบโลชั่นใส่มือ ชะโลมไปที่แก่นกายแข็งแกร่ง“ นพ ทนหน่อยนะ เหนือจะทำให้เบาที่สุด “เหนือพูดจบ ก็ ค่อย ๆ สอดแก่นกายเข้ามา“เหนือใส่เข้ามาเถอะเราทนได้ “ เหนือมองหน้าผม ก่อนจะตัดสินใจกระแทกเข้าไปตอนนี้เหนือเข้ามาอยู่ในตัวผมหมดแล้ว “ซี๊ดดดดดส์เจ็บไหม นพ “ ผมยิ้มให้กับเหนือพร้อมกับส่ายหน้า “ เร็ว เถอะเหนือ เราไม่ไหวแล้ว “ เหนือเร่งกระแทกผมเต็มแรงในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว ปล่อยน้ำว่าวออกมาเต็มหน้าท้องตัวเองเหนือเห็นผมเสร็จแล้ว ก็จับขาผมขึ้นพาดบ่าแล้วก็กระแทกผมเต็มแรงผมกับเหนือมีเซ็กส์ กันตลอดทั้งวัน โดยไม่มีการหยุดพักผมไม่นึกถึงอะไรเลย ตลอดเวลาที่นอนถ่างขา รอให้เหนือสอดแทรกเข้ามาไม่ว่าเหนือจะจับผมพลิกตัวไปทางไหน ผมรู้แต่ว่าตอนนี้ ผมมีความสุขมาก ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ผมลืมไปแล้วว่าผมกำลังจะแต่งงาน แล้วผมก็ไม่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นในงานแต่งงานที่เจ้าบ่าวหายไป พ่อผมจะเสียหน้าขนาดไหนเจ้าสาวที่เสียใจมากไหมคนในครอบครัวผมจะเป็นห่วงผมหรือเปล่า แล้วพวกเพื่อนที่มาร่วมงานจะตกใจกันขนาดไหน ตอนนี้ผมสนใจอย่างเดียว ผมกำลังมีความสุขและผมก็ได้อยู่กับคนที่ผมรัก ก็พอแล้ว สำหรับผมขอบคุณ ครับผม {:5_130:} ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ซึ้งจังขอให้ไม่มีอุปสรรคมาขวางกั้น สนุกมากครับ ขอบคุณครับ รอตอนต่อไปนะ ขอบคุนคับ ขอบคุณ ดีใจที่เหนือกลับมาหานพ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ กลับมาเจอกันสักทีนะ ยินดีด้วย (เขียนได้น่าลุ้นตามมาก)
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ไม่มี ไร มากั้น คนที่เรารักได้ หรอก
สนุกมากครับ