ความรักที่เป็นไปไม่ได้
เคยไหมที่จะแอบชอบใครสักคนมาตั้งนาน นานมากแล้วครั้งหนึ่่งที่เคยแอบชอบใครสักคนมานานมากแล้ว ตั้งแต่ ป.๖ ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบและรู้สึกดีด้วยทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ามันไม่อาจจะเป็นไปได้ในความเป็นจริง จน ป.๖ ต่างคนก็แยกย้ายไป เราก็คิดว่าคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว สุดท้ายวันเวลาที่พาเขาห่างไปก็พาเขาย้อนกลับมาอีก การเป็นเพื่อนช่างแสนลำบากใจจริงๆ อยากตัดใจให้ขาดหวังเอาไว้ว่าสักวันหนึ่งข้างหน้าต่างคนคงต่างแยกกันออกไปแล้วเราจะลืมเขาได้เอง แต่เปล่าเลย สุดท้ายเขาย้อนกลับมาเพราะว่าไม่มีเพื่อนจึงเลือกที่จะเดินย้อนกลับมาตามหาเราเป็นคนแรก มันเหมือนสิ่งที่อยู่ใกล้ๆ แต่กลับคว้าไม่ได้เลย ก็เลยจำต้องกลับมาหลอกตัวเองในฐานะเพื่อนอีกครั้งไม่รู้ว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุด บางทีเขาก็หายเงียบไปเป็นพักๆ แล้วจู่ๆ ก็โผล่มาแบบไม่ให้ตั้งตัว จนวันหนึ่งที่รู้ว่าเขาจะแต่งงานจากปากเขา ทำไงได้นอกจากยินดีกับเขาทั้งน้ำตา กับน้ำตาจริงๆ ทุกวันนี้แม้ว่าจะรู้สึกดีขึ้นแล้วแต่ในใจลึกๆ ก็ยังนึกถึงเขาอยู่เสมอ ยอมรับในความไม่อาจเป็นไปได้ของเราเอง ยินดีทั้งน้ำตากับเขา สุดท้ายก็ได้แต่โทษฟ้าที่ไม่อาจทำให้เราได้อยู่ในฐานะที่อาจเป็นไปได้
เราต้องทำใจและยินดีไปกับเค้าครับ
แล้วก็เปิดใจ มองหาคนใหม่ๆ อย่ายึดติดครับ มันทุกข์ นะครับ รักครั้งแรก คนที่เรารักคนแรกมักจะอยู่ในใจเราเสมอครับ
สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ก็คือเป็นไปไม่ได้
ไม่ต้องคิดอะไรมากกว่านั้น
นอกจากรักษามิตรภาพที่ดีไว้ให้ยืนยาว
ติดต่อหา ถามสารทุกข์สุขดิบตามโอกาสอำนวย
ไปเล่นกับลูกเขาบ้าง
ได้เห็นเขามีความสุข (ไม่ว่าเขาจะอยู่กับใคร)
เท่านั้นก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขแล้วล่ะครับ สวัสดีครับน้องชาย
พี่ใหญ่ว่าทุกคนต้องเคยมีประสบการณ์แบบนี้
สมหวังผิดหวังเป็นสิ่งที่คู่กัน
เดินต่อไป ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ชอบบบขอบคุนคับ ขอบคุณครับ {:5_146:}ขอบคุณมากนะครับ{:5_120:} ผมว่า ความรักแบบนี้ มันมีความสวยงาม แฝงอยู่ครับ {:5_119:}
หน้า:
[1]