เด็กช่างยนต์ 4
ช่วยด้วย ! ผมได้แฟนเหี้ยไอ้เด็กช่างยนต์ ตอนที่4 มึง(ไม่ทีก็ปอ)ได้อายแน่กลางตลาดใครที่ยังไม่ได้อ่านตั้งแต่เริ่มกลับไปอ่านนะครับจะได้รู้เรื่อง ต้องอ่านตามขั้น(ห้ามกระโดดชั้นเรียน)นะเด็กๆ
หลังจากที่ผมกับไอ้ปอกวนตีนกันความเงียบก็เกิดขึ้นผมก็จ้องอยู่หน้าคอมมันก็นั่งอยู่บนเตียง พักนึงไอ้ปอมันมาดึงปลั๊กคอมผม
“ไอ้บ้ากูยังไม่ปิดเครื่องเลย”
“ก็กูบอกมึงแล้ว ให้มึงหยุดเล่น” มันกลับไปนั่งที่เดิม
“กูไม่อยากให้มึงเล่นเมื่อไหร่มึงจะเชื่อกู”
“มึงก็ทำตัวให้เหมือนพ่อแม่ พี่กูดิ กูถึงจะเชื่อ....กูโตแล้วนะปอ กูทำอะไร กูคิดเป็นแล้วห่วงตัวมึงเถอะมึงอย่ามาอันธพาล นิสัยเด็กๆ ”โกรธมาก ด่าไม่ยั้ง
“ อายุกูอาจจะเด็กกว่ามึงแต่กูทำหลายอย่างได้ดีกว่ามึง กูเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย พ่อแม่ส่งกูได้แต่กูไม่เอากูอยากยืนด้วยตัวกูเอง แล้วมึงล่ะ จบแล้วยังขอเงินพ่อแม่ใช้ ” มันร่ายยาวเหมือนกันคับ
“ .............. ”ผมนั่งนิ่งยังไม่ลุกไปจากหน้าคอมทั้งๆที่คอมดับไปเรียบร้อยแล้ว
“แล้วมึงอยากให้กูทำตัวเหมือนครอบครัวมึงกูก็ทำแล้วนี่ไง ไม่ให้มึงเข้าเวปโป๊ หาผู้ชายมั่ว ”(ไอ้ห่าว่ากูซะเสีย)
“พ่อแม่กูไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของกู ”
“พ่อแม่มึงรู้รึป่าวว่ามึงเข้าเวปโป๊” (ไอ้นี่นิ มันไม่โป๊เลยนะเว้ย)
“ .............. ”ผมเงียบ
“ นั่นไงถ้าพอแม่มึงรู้อย่างที่กูรู้ เค้าก็ต้องห้ามมึงหรือยึดคอมมึงด้วยซ้ำ ” สีหน้าจริงจัง
“ เออๆ กูไม่เล่นแล้วก็ได้เว้ย บ่นอะไรหนักหนาว่ะ ”หงุดหงิดเล็กน้อยแต่มันพูดก็น่าจะถูก ผมเดินไปปิดไฟ นอนแต่ผมนอนไม่หลับครับ ดิ้นไป ดิ้นมา
“ มึงนอนไม่หลับเหรอ” (จะให้กูหลับได้ไงว่ะ เตียงก็เตียงเดี่ยว เล็กนิดเดียวนอน 2 คน)
“ เออ”
“งั้นมึงอยากรู้อะไรเกี่ยวกับกูไหมถามดิ ” (อยากรู้แต่ไม่อยากถาม)
“ ไม่ถามอ่ะมึงอยากเล่าก็เล่า ”ผมหาทางออกได้ดีไหม 555
มันก็เล่าไปเรื่อยๆพอจะจับใจความได้ว่า มันมีน้องสาวคนนึง มันชอบเกี่ยวกับรถทั้งหมดเลยไม่ว่าจะเป็นจักรยาน มอไซต์ รถยนต์ สิบล้อ รถแข่ง ฯลฯ ทำงานมาตั้งแต่สมัยเรียนปวช.ในวันเสาร์-อาทิตย์ ก็จะไปทำงานที่อู่... แห่งหนึ่งมันเป็นนักกีฬาฟุตบอลวิทยาลัย ทุกเย็น 5โมง-3ทุ่ม จะไปซ้อมกันกับเพื่อนๆ (พูดดูดีมากไปซ้อมบอลกูไปเห็นมึงแบ่งทีมเตะกันเล่นๆตลอด) อยากพูดแต่ไม่อยากขัดมีแข่งบ้างแถวๆชลศรีราชา บางนัดก็ช่วงกลางวันกลางแดดเปลี้ยงๆ(ทำให้มันดูขาวแบบหมองๆ ไม่ใสเท่าไหร่)
“ แล้วมึงล่ะเป็นไง” ผมสะดุ้งกำลังฟังเคลิ้มๆ จะหลับแล้ว
“ กูเหรออายุ 22.... ” พูดเสียงเบาๆ ยังไม่ทันจบ
“ กูรู้แล้วมึงจะย้ำทำไม”(แล้วมึงจะขัดกูทำไม)
“เรียนจบปอตรีจาก....(มหาวิทยาลัยรัฐมีชื่อแห่งหนึ่ง)... พักปี 1 เรียนโทปีหน้า”กลืนน้ำลาย ง่วงนอนมากไม่อยากเล่า
“ เฮ้ยๆอะไรต่อว่ะ ” มันจับแขนผมสั่น
“ กูเรียนคณะ....(สายวิทยาศาสตร์สุขภาพ).........”เสียงอ่อยๆจะหลับแล้ว
“มึงจะรีบเรียนไปไหนว่ะ แต่ก็ดีว่ะกูจะได้มีเมียเก่งๆ ไปทำงานคงได้เงินดี มาเลี้ยงผัว” (พูดผัวๆเมียๆอีกแล้ว)ไม่ชอบเลยแล้วคบกับเด็กด้วย ใครรู้เค้าคงคิดว่าผมเลี้ยงมัน โอ้ยไม่มมมมม....
“ ................. ” ผมเงียบมันคงคิดว่าผมโกรธ แต่ไม่ใช่ผมง่วง
“ กูพูดเล่นกูไม่ให้มึงเลี้ยงหรอก กูเป็นผู้ชายกูหาเงินเลี้ยงมึงเอง แค่นี้สบาย ”(อ้าวมึงคิดว่ากูเป็นผู้หญิงเหรอ)
“กูก็ผู้ชายกูไม่อยากให้ใครมาเลี้ยงเหมือนกัน เก็บเงินไว้เลี้ยงตัวมึงเองเถอะ ”เสียงดังขึ้นมาเล็กน้อยผมอยากบอกว่าสิ่งที่ผมไม่ชอบให้แฟน(ถ้ามีเป็นตัวเป็นตน)พูดเลยคือ
1. มีคนมาเรียกผมว่าเมีย
2. มองว่าผมเป็นผู้หญิง
3. หาเลี้ยงผมหรือตรงกันข้างให้ผมหาเลี้ยง
4. คิดว่าผมอ่อนแอกว่าและมาบังคับ (เพราะผมเป็นผู้ชาย สามารถต่อยปากคนแตกและเตะต้นกล้วยขาดได้)
5. แฟนที่อายุน้อยกว่าผม(ถึงหน้าตาผมจะเด็กก็เถอะ)555
“ เออๆมึงไม่เอาเงินกู งั้นกูเก็บไว้ให้ลูกกูก็ได้” ได้ยินแล้วใจแป้วเหมือนกันครับ(เออ สักวันมึงก็ต้องมีเมีย มีครอบครัว)
“ มึงคิดว่าเราจะมีลูกกี่คนดี ”(อ้าวไอ้นี่ ท่าจะบ้า) จึงมีข้อ6 ตามมา คือ
6. อย่าเพ้อเจ้อเรื่องลูกเพราะกูไม่มีมดลูก ( เห็นไหมครับจะให้ผมชอบมันได้ไง มันมีสิ่งที่ผมไม่ชอบตลอด)
“ ไอ้บ้า มึงเอาไขสันหลังคิดเหรอ ”
“ กูวางแผนของกูเล่นๆอย่ามาทำลายความคิดกูดิว่ะ ”
“ เอาให้อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงหน่อย”
“ .............. ” เงียบทั้งคู่
“ ที”ดังพอควร
“อะ-ไร ปากจ่ออยู่หูกูแล้วมึงจะตะโกนทำไมว่ะ ”เริ่มหงุดหงิดอีกแล้ว(ถ้ามีคนมากวนช่วงที่ง่วงนอนผมมักจะหงุดหงิด)
“ กูลืมถามมึงชอบกูป่าว ” (ให้กูอารมณ์ดีก่อนแล้วค่อยมาถามดีไหมน้อง)มันตะแคงตัวเอามือค้ำหัวตัวเอง ท่าทางจริงจัง
“ หึ มึงนะห่างไกลจากสเปกที่กูตั้งไว้ทุกอย่าง ”
“งั้นมึงบอกสเปกมึงดิกูจะได้ปรับตัว ”
“ มึงคิดว่ามึงทำได้จริงเหรอ”
“ คิดว่าทำได้นะ”
“ สเปกกูต้องสุภาพ พูดเพราะ โรแมนติก ทะลึ่งได้นิดหน่อย หน้าตาธรรมดาก็พอ หุ่นปกติถ้าหุ่นดีก็จะดีมาก ”ผมเล่าชายในอุดมคติให้มันฟัง
“ โอ้ยยย” ล้มตัวลงนอนหงาย
“กูทำไม่ได้หรอกแต่..ถ้างั้นมึงก็ว่ากูหล่อนะดิ มึงบอกว่ากูตรงข้ามสเปกมึง ”
“ อืมๆกูก็เข้าใจนะ ใครๆก็ว่ากูหล่อ กูเข้าใจ เลิกเตะบอลหญิงมาหม้อกูเพียบเลยมึงดีใจไหม”(มันพูดสรรพคุณตัวเอง)แต่มองมันดีๆหน้ามันคล้ายๆ ชื่อแต๊ง(แฟนแตงโม)แต่มันไม่หล่อเท่าเค้าหรอกคับหน้ามันไม่ใสขนาดนั้นผิวตามแขนดูขาวแบบหมองๆแต่ภาพรวมก็คล้ายๆ
“ กูจะดีใจทำไม เค้าไม่ได้มาชมกู ”
“ ก็กูเป็นของมึงไง”
“ถ้าคนหล่อเดินผ่านกูก็มอง แต่กูไม่ค่อยชอบคนหล่อ มันคิดว่าตัวเองหล่อ มันเลยเจ้าชู้ อวดดี ปากหมา ”(ใครจะไม่ชอบคนหล่อแต่ถ้าหล่อทำตัวเหี้ยกับขี้เหร่แล้วดี ผมเลือกอย่างหลังคับ)
“ มึงไม่ได้ว่ากูใช่ไหม”
“ กูว่าทุกคนที่ชอบทำตัวแบบนี้”
“ นี่แหละที่กูชอบมึงอวดดี ปากดี กูสงสารมึงนะ ถ้ากูไม่เอามึงแล้วใครหน้าไหนว่ะจะมาเอามึง คนตาบอดยังไม่เอาเลย5555 ”
“ อ้าวพูดเหมือนกูไปขอร้องมึงงั้นแหละเท่าที่กูเห็นกูเห็นแต่มึงวิ่งโร่เข้ามาหากูเอง ”
“ ไม่รู้สิกูเห็นมึงกูก็ชอบมึงเลย กูรู้นะว่ามึงแอบมองกู ” (งั้นมึงก็มองกูด้วยดิ)
“ เออ กูมอง ” มันทำหน้ายิ้มๆ ผมเห็นมันยิ้มเลยพูดต่อ
“ กูมองทุกคนที่ผ่านหน้ากู หมาตัวผู้กูยังมองเลย ” เป็นการกั้นๆไว้หน่อยเดี๋ยวมันจะหาว่าเราชอบแล้วอวดเบ่งใส่เรา
“ ยิ่งพูดกับมึงยิ่งได้ใจกูว่ะ ”
“ มึงหน้าหล่อ ดอสวย ได้มากี่คนแล้วล่ะ”
ทำท่านับนิ้วมือ.....“ หญิง 3 คน ชาย 2 ”(5 เลยเหรอ ฟังมันพูดแล้วใจหายยังไงไม่รู้)
“ อืม”
.......................เงียบไปพักใหญ่(นอนไม่หลับเลยครับไม่น่าถามมันเลย)......................
“ มึงโกรธกูเหรอ” ทำหน้าเหมือนจะง้อ(มั้ง)
“ กูจะโกรธมึงทำไม” ไม่โกรธเท่าไหร่แต่ใจหาย แว๊บๆ
“ ตั้งแต่15 กูไม่เคยขาดแฟนเลยน่ะเว้ยทั้งหมดมีแต่เข้ามาหากูเอง ”
“ มึงเป็นควายเหรอมึงไม่ชอบไม่รู้จักปฏิเสธ ”แบบนี้มั้งเค้าเรียกว่างอน (ผมเผลอพูด)
“ แต่มึงเป็นคนเดียวที่กูเข้ามาหา กูชอบมึงมากกว่าคนอื่นๆเลยนะ ”
“พอเหอะน้ำเน่าว่ะ ” มันก็พูดของมันไปเรื่อยๆจนผมหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้
. .
“ ทีๆกูไปเรียนแล้วนะ ” มันมาเขย่าขาผมผมลืมตา มันยังอยู่ในชุดบอลตัวเดิมของมันเมื่อวานและดูเหมือนอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว(เมื่อคืนนอนดึกครับ วันนี้เลยตื่นสาย)
“มึงไปเรียนชุดนี้เหรอ”ถามแบบไม่เต็มคำ
“ป่าวเดี๋ยวกูแวะกลับบ้านก่อน”(สดชื่นเชียวนะมึงกูยังนอนน้ำลายไหลอยู่เลย)
“มึงอาบน้ำบ้านกูเหรอ”
“ เออ ”
“ ทำไมกูไม่รู้ตัวว่ะ”
“ ถ้ากูไม่รีบไปเรียนนะกูว่าจะลักหลับมึงอยู่ ” พูดยิ้มๆ
“ ไปไกลๆส้นตีนกูไป ”
“ คร๊าบบ เดี๋ยววันนี้ 5 โมงกูมารับไปตลาดหน้าศาลกัน ”
“ เออไปๆมึงรีบไป ”
“ มึงอย่าคิดถึงกูให้มากนักนะ เดี๋ยวอยากขึ้นมาไม่มีที่ลง555 ” พูดพลางเดินไปเปิดประตู
“ ไอ้เหี้ย” (กูเจ็บยังไม่หายเลย)
. .
5 โมงเย็น
“ทีปอมาหา ” เสียงแม่ผมเอง (ไอ้เหี้ยมึงไปแนะนำตัวกับแม่กูเมื่อไหร่ว่ะ)ผมเดินไปหน้าบ้าน
“ หิวไหม กูซื้อไส้กรอกมาฝาก ”
“ อืมขอบใจ ทีหลังไม่ต้องซื้อมานะ กูอยู่บ้านไม่ได้อยู่ค่ายทหารไม่ได้อดอยาก ”ผมหยิบใส่กรอกจากมือมันแล้วมานั่งกินหน้าบ้าน(ไม่ได้หิวนะ แต่ตามมารยาท)
“ ถึงมันจะเล็กกว่าของกู แต่มึงก็ทนๆกินไปก่อน เดี๋ยวคืนนี้กูจัดชุดใหญ่ให้ ” มันหัวเราะคับเมื่อเห็นผมกำลังกัดไส้กรอกค้าง
“ ทะลึ่งนะมึง กูยังเจ็บไม่หายเลย ”
“555 กูบอกแล้วมึงเจอของดีเข้าแล้ว ”
“ มึงจะหยุดพูดให้กูกินหรือให้กูโยนให้ไอ้แฝดกิน ” (ไอ้แฝดหมาเพศผู้ สีดำ2ตัวพี่น้องกันมันไม่มีชื่อคับ แยกมันไม่ออกมันก็เลยชื่อแฝดทั้ง 2 ตัว)
“ .............. ”นั่งเงียบทั้งสองผมกินตามปกติ(ไม่หิวเลยแต่กินหมด)
“ ไปยัง” มันพูด
“ อ้าวแล้วมึงไม่ไปเตะบอลเหรอ ”
“ ทุ่มนึง เดี๋ยววันนี้กูไปเดทกับมึงก่อนไง ”
“ เออกูจะถือว่ามันเป็นบุญของกู มั้ง ”(แต่ก่อนเงี่ยนๆอยากมีแฟน เสือกไม่มี ตอนนี้เฉยๆเสือกมาเองอนิจจา.. ไม่มีให้เลือกด้วยมีไม่เหมือนชาวบ้านด้วย)
ณ ตลาดหน้าศาล
ผมกับไอ้ปอจดรถไว้ฝั่งตำหนักน้ำแล้วเดินข้ามไปอีกฝั่งไอปอจับมือผมวิ่งข้ามถนน
“เฮ้ย มากไปแหละกูมาบ่อยกูรู้ดีกว่ามึงอีก”
“ ปากดีงี้กูน่าจะผลักให้รถชนมึงตายเนอะ”
“กูตายอย่างน้อยมึงก็ตายเป็นเพื่อนกู”
“เกี่ยวไรกับกูทำไมกูต้องตาย ”
“ก็มึงรักกูมากขาดกูไม่เกิน 3 วันมึงคงฆ่าตัวตายแน่ๆ” (หลงตัวเองคับ พูดแซวมันเล่น)
“ 555 ไอ้บ้า ”เดินมาเรื่อยๆจนถึงทางเข้า มันหยุดพูด
“ไอ้ทีเดี๋ยวมึงเดินข้างหน้ากู กูจะได้โอบมึงไว้ด้านหลังจะได้ไม่มีใครเบียดมึง ”
“ ไอ้ปอกูมาบ่อยกูมาทุกครั้งกูก็เดินเองทุกครั้ง ”
“เออมึงแหกตาดูดิ เดินเข้า-ออกแต่ละทีKแทบจะเสียบตูดกันอยู่แล้ว ไอ้เทศบาลก็ไม่มีปัญญาทำทางเข้าให้มันใหญ่กว่านี้เหรอว่ะ ”ก็จริงๆแหละครับคนแน่นมากทางเข้า-ออก สงสารแต่ผู้หญิงที่ต้องเอาหน้าอกไปเบียดเค้าบางทีถูกลลวนลามจะรู้ตัวป่าวเนี้ย
“มึงคิดไปคนเดียวคนอื่นไม่เห็นคิดเหมือนมึง ”
“กูไม่เชื่อ ใครมีแฟนก็คิดเหมือนกูทั้งนั้น”
“เค้าก็ธรรมดากัน มึงทำตัวให้มันเหมือนชาวบ้านเค้าได้ไหมว่ะ ชอบทำตัวแตกต่าง ”
“เออน๊ามึงเชื่อกู ” ผมก็ยอมๆมัน คงไม่มีใครสังเกตมั้งคับ
หลังจากที่เค้ามาได้แล้วก็ดูของไปเรื่อยๆคับ แต่ไม่ได้ซื้อผมหยุดมองอยู่ที่ร้านนาฬิกา
“มึงอยากได้เหรอ”
“เออ แต่กูไม่ซื้อหรอกมันแพง ”
“มึงรอสิ้นเดือน เดี๋ยวกูซื้อให้ ”
“กูบอกแล้วว่ากูไม่เอา มันแพง มึงเก็บเงินไว้เรียนเถอะ ”ผมพูดจากใจจริง (คนดีอยู่นะ)จากนั้นก็เดินออกจากร้านนาฬิกาไปโดยปริยาย เดินมาเรื่อย เข้าไปดูร้านขายเสื้อ save world (ในร้านฝั่งซ้ายจะเป็นเสื้อไซต์ผู้หญิงเข้ารูป ฝั่งขวาจะเป็นไซต์ผู้ชาย) ผมกับไอ้ปอก็เดินไปฝั่งขวา
“มึงอยากได้ไหมเดี๋ยวกูซื้อให้ใส่เหมือนกัน ลายเดียวกันด้วย ”บอกตรงๆผมเลี่ยนมันเร็วเกินไปที่จะหวานซะขนาดนั้น (ไอ้นี่ทุกครั้งก็ดูเถื่อนๆ เอะอะ โวยวายทีมึงหวานแล้วมันทะแม่งๆว่ะ)
“ไอ้ปอมึงจะซื้อเสื้อไซต์ผู้ชาย ให้แฟนมึงเหรอ ” ผมตะโกนคนมองทั้งร้านเลยคับ ผมหัวเราะ สะใจดี
มันรีบวางเสื้อตัวนั้นเลยคับดึงมือผมออกจากร้าน อย่างรวดเร็ว
“ไอ้เหี้ยมึงดูคนหน่อยสิพูดเสียงดังคนมองกูทั้งร้านเลย ”
“มึงอายเหรอ”
“เออ”
“กูไม่ยักรู้ว่ามึงอายเป็นกับเค้าด้วย”
“กูคนนะเว้ย ไอ้สาดดดด ” เอามือตบหัวผมเบาๆ
“เพื่อนเล่นมึงเหรอ”
“ป่าว เมียกูต่างหาก”มันมากระซิบข้างหูผม แล้วพูดต่อ
“พูดจริงๆนะเว้ยกูอยากใส่save world คู่กับมึงกูรักโลก... มึงก็รักเด็ก”
“มึงชอบพูดกวนตีนกูว่ะกูไม่อยากใส่ถ้ามึงไปซื้ออีกกูก็จะพูดอีก ”
“ลองดูสิ ถ้ามึงกล้าพูด ” มันไปจริงๆครับ ไปร้านsave world แต่เป็นร้านใหม่
มึงกล้าไปอีกกูก็กล้าพูดอีก ผมพูดประโยคเดิมคับ
“ไอ้ปอมึงจะซื้อเสื้อไซต์ผู้ชาย ให้แฟนมึงเหรอ ” เหมือนเดิมเปะ มันมองมาที่ผมก่อนที่จะตะโกนว่า
“อ้าว มึงบอกว่ามึงอยากใส่คู่กับกูไม่ใช่เหรอ ” ผมหน้าชาสิครับทำอะไรไม่ถูก (กูพูดกับมึงตอนไหนว่ะ มึงพูดคนเดียว)คราวนี้ผมดึงแขนมันออกจากร้าน
“กูบอกแล้วว่าอย่าพูด”
“ไอ้เหี้ยหนิ” ผมพูดกับมันเบาๆ ความอายยังไม่หาย
“มึงอายกูก็อาย ถ้ามึงไม่อายกูก็ไม่อายเสมอกัน ” มันพูดทำหน้าเมินๆ
“..........” เงียบสักพัก ก่อนที่จะเดินผ่านsave world อีกร้าน(ช่วงกำลังฮิตคับ ร้านมีเป็นสิบ)
“กูอยากใส่จริงๆมึงอย่าขัดกูได้ป่าว ”
“แล้วแต่มึง”
“มึงพูดง่ายแต่แรกก็สิ้นเรื่อง” ผมยืนรอมันอยู่หน้าร้านในที่สุดมันก็ได้มา 2 ตัว ผมไม่อยากได้ของมันเฉยๆเลยถามมันว่า
“อยากได้อะไรป่าวถ้าอยากได้ก็บอก เผื่อกูจะซื้อให้ ”
“ไม่เอาหรอกมึงยังไม่ได้ทำงาน”(อ้าวถ้ากูทำงานแล้วมึงจะมาผลาญกูเหรอ)เดินไปเดินมาเห็นมันมองร้านขายเสื้อยืดคอกลมกางเกงในผู้ชายกางเกงแบบซับในของผู้ชาย (ร้านนี้ขายข้างในผู้ชายอย่างเดียว)
“มาเดี๋ยวซื้อเสื้อยืดให้ไว้ใส่กับซ๊อปข้างใน ”(มันน่าจะอยากได้อันนี้นะ)มันก็เดินเข้าไปข้างในแต่ไม่สนใจในคำพูดของผมเลยครับ ผมเห็นมันมองที่กางเกงใน
“ เออเอากางเกงในดีกว่า อย่าได้สีไรเลือกเอาดิ ” ผมก็พยายามที่จะซื้อในสิ่งที่มันอยากได้
“ทำไม มึงรู้ว่ากูอยากได้กางเกงใน ”
“ตามึงมองแทบทะลุออกจากเบ้าขนาดนั้น ทีหลังอยากได้อะไรก็เก็บๆอาการหน่อย ” ผมเห็นมันเลือกจับมา2สีท่าทางมันจะเลือกไม่ถูก
“กูซื้อให้มึง2 ตัวเลยอ่ะ ”มันดันกวนตีนเลือกสีเทาๆ เหมือนกันทั้ง 2 ตัว(เออแล้วแต่มึง) จากนั้นผมหันหน้าไปถามพ่อค้า
“ตัวเท่าไหร่ครับพี่”
“250 คับ ” ทรุดๆ เข่าผมแทบทรุด หลังจากนั้นพ่อค้าก็บรรยายสรรพคุณเนื้อผ้าดียังงั้นดียังงี้(ใส่แล้วเหาะได้ป่าวเนี้ย)ผมจ่ายตังค์ไป (2ตัว 500 อยู่ข้างในไม่มีใครเห็นด้วย โชว์ใครก็ไม่ได้ แพงฉิบหาย)แต่พูดแล้วก็ต้องจ่าย ว้า เศร้า เสียตังค์500
“ แพงว่ะไม่เอาหรอก”
“เฮ้ยไม่เป็นไร กูซื้อให้ ”(ไม่น่าพูดเลย)
“งั้นกูจะใส่ของที่มึงซื้อให้ทุกวัน”
“ขอร้อง อย่าเว่อร์ ”
หลังจากนั้นผมก็เดินออกจากตลาดก็ทำเหมือนเดิมกับตอนที่เข้าคับ
“เดี๋ยวกูไปส่งมึงที่บ้านก่อนแล้วกูค่อยมาเตะบอล รึมึงจะดูกูก่อน ” (ดูมึงกูไม่ดูหรอก กูดูคนอื่น)
“กูจะกลับบ้าน” เสียเงิน 500 เสียใจยังไม่หาย
พอถึงบ้านลงจากรถ
“รถบ้าอะไรว่ะ ลงยากฉิบหาย”รึว่าผมเข่าอ่อน(ฮอนด้าอะไรไม่รู้คันใหญ่ๆ มันเก็บตังค์ซื้อเองเชียวนะครับเออผมก็ว่ามันเก่งเลยทีเดียว)(ผมไม่ใช่คนขี้เหนียวนะ แต่ดูของกับราคามันไม่น่าใช่เสียตังค์ 500 ได้เสื้อแขนยาวหรือกางเกง ผมก็จะเฉยๆนี่มันกางเกงใน)
“นี่ของมึง”มันยืนถุงเสื้อมาให้ผม
“กูไปก่อนเดี๋ยวโทรหา ”
“อืม” ตอบรับได้คำเดียว
ผมขึ้นห้องเอาเสื้ออกมาดู(เฮ้ยมีการเกงในด้วย ไอ้ปอลืมไว้แหง่เลย) ผมลองเสื้อ ก็ดีนะใส่สบาย เสื้อยืดพอดีตัวประมาณ 3ทุ่มได้เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ไอ้ปอมึงลืมกางเกงในไว้ตัวนึง ”
“กูแบ่งให้มึงใส่จะได้ใส่เหมือนๆกัน ”
“กูซื้อให้มึงนะ”
“เสื้อกูซื้อให้มึงกูยังแบ่งใส่ด้วยเลย วันไหนมึงใส่มึงบอกกูนะกูจะได้ใส่พร้อมกับมึง ”
“ทะลึ่งกับกูแล้วไอ้ปอ ”
วันนั้นคุยกันประมาณชั่วโมงได้คับ(ไอ้นี่คุยเก่งว่ะ แต่ปากหมาเป็นระยะ)
“คิดถึงมึงว่ะ อยากกอดมึง”ไอ้ปอพูดเสียงเบาๆ
“ มึงพูดมากี่คนแล้ว”
“ทุกคนี่กูคบ” (เออมันก็กล้าที่จะพูดตรงๆ)
“งั้นก็เก็บไว้เหอะไม่ต้องมาพูดกับกู ”
“มึงงอนกูเหรอ”
“มีธุระกับกูอีกไหม แม่ง รำคาญว่ะ ”
“กูอยากให้แม่กูไปขอมึงว่ะ กูจริงจังกับมึงมากเลยนะเว้ย” ฟังมันพูดก็ดีใจเล็กน้อยเหมือนกัน
“ มึงตื่นจากฝันเถอะปอ ไอ้นี่ชอบจิตนาการสูง ”
“ เออๆ ยังไงกูก็รักมึงมากนะ ”
“อืม กูจะรับรู้ไว้แล้วกัน แค่นี้นะ กูง่วง ” ง่วงนอนจริงๆคับ
“คร๊าบบบที่รัก”ขนลุกเลยครับมันไม่เคยพูดเพราะแบบนี้ ผมอึ้ง ไม่ได้ตอบวางหูเลยครับ
. .
คืนนั้นทั้งคืนผมก็นอนอมยิ้ม หลับฝันดีเลยสิครับ 555เหตุการณ์วันนี้เลยจบอย่างมีความสุข แต่พรุ่งนี้นะสิครับ มันจะพาผมไปไหว้พ่อ แม่มัน จะทำไงดีผมคุยกับผู้ใหญ่ไม่ค่อยเป็นด้วยและตกตอนเย็นมันพาผมไปหาดบางแสน การไปครั้งนี้แหละคับ เกิดปัญหาขึ้นมา เมื่อมี 2 สิ่งให้มันเลือกระหว่างผมกับเค้าลองคิดดูเล่นๆนะครับว่ามันจะเลือกใคร
** ไม่ให้คิดดีกว่า เดี๋ยวคุณๆจะนอนไม่หลับ ผมเฉลยเลยแล้วกันตามสันดานของมันมันเลือกเค้าคับ ผมก็เป็นแค่ทางผ่านมันมั้งแล้วผมจะร้องไห้ขี้มูกโปร่งรึป่าว ติดตามตอนหน้าครับขอบคุณที่ติดตาม
............................................................................................เอาของแถมมาส่งครับ
............................................................................................
ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วเม้นให้กัน.....เพราะมันคือกำลังใจสำหรับผู้เล่าเรื่อง
“ปอวันที่ 23 ไปงานหนังสือกัน ”
“กูไม่อยากไปว่ะ ไปที่อื่นได้ป่ะ ” (หนังสือกับไอ้ปอมันไม่ถูกกันเลยครับ)
“มีหนังสือเกี่ยวกับรถด้วยนะ” ผมโน้มน้าวให้มันไปจริงๆ แล้วก็อยากไปคนเดียวเหมือนกันครับไปไหนมาไหนสะดวก เดินดูหนังสือที่ชอบ ไปดูคนหล่อๆเต็มตาด้วยแต่อยากให้มันไปเพราะมันโง่ครับ อยากให้มันไปดูข้างนอกมั้ง
“ มีเกี่ยวกันรถด้วยเหรอว่ะ กูไม่เห็นรู้” (มันต้องมีมั้ง ผมไม่มั่นใจแต่มันงานใหญ่น่าจะมีทุกสำนักพิมพ์)
“มีดิ โง่ๆอย่างมึงเหมือนเต่าหดหัวอยู่ในกระดองในกะลาครอบอีก มึงจะไปรู้อะไร ” (ถ้าไม่มีผมตายแน่ๆ )
“ด่ากูอีกแหละ เออไปก็ไป ”มันทำหน้าเซ็งๆ
“กูอยากให้มึงไปดูข้างนอกโลกเค้าไปถึงไหนกันแล้ว ถ้ามึงไม่อ่านหนังสือมึงจะไปทันเค้าได้ไง ”
“ ระดับกูไม่ต้องอ่าน ประสบการณ์กูเยอะ ”
“ประสบการณ์ไรของมึงนอกจากเรื่องรถแล้วมึงรู้อะไรมั้งประสบการณ์จะสอนมึงทุกเรื่องเลยเหรอ ถ้ามึงยังไม่รู้มึงต้องไปอ่านประสบการณ์คนอื่นบ้าง อันไหนดีก็เอามาใช้กับตัวมึง อย่างน้อยมันก็ได้ประดับปัญญามึง มึงจะได้หายโง่ ” (ทำอวดดีความรู้เท่าหางอึ่ง)
“กูก็ไปกับมึงแล้วไง มึงมาบ่นอะไรเนี้ย ”
“อืม ก็ดีเตรียมตัวไว้ให้ดีนะมึง มึงกับหนังสือยิ่งไม่ถูกกันอยู่ด้วย อย่าไปต่อยมันนะโว้ย ”
“555 ไอ้เหี้ย มันคงเยอะกูต่อยมันไม่ไหวหรอก มึงเตรียมยาดมไปให้กูด้วยแล้วกัน ”
มันก็คงต้องเป็นอย่างนี้แหละครับถ้าใครที่เป็นแฟนผมผมต้องทำให้มันเจริญขึ้น ไม่ใช่กอดคอกันลงเหวแต่ผมนี่สิครับปรับตัวเข้าหามันเหมือนกัน จากที่แต่ก่อนผมพูดคำหยาบๆแล้วรู้สึกขัดๆแต่ทุกวันนี้มันอาจเป็นนิสัยผมแล้ว เพราะไอ้ปอคนเดียวนานไปกว่านี้ผมคงเป็นคนเลวแน่ๆ
ผมไปงานหนังสือมาแล้วครับเมื่อวันศุกร์หนังสือเยอะมาก คนก็โค-ตะ-ระ เยอะ เดินไม่ทั่วงานหรอกครับหมดแรง ปวดขาขณะที่ผมเดิน รู้สึกว่ามีคนเดินตามเหมือนกันนะจะเป็นคนที่เคยเข้ามาอ่านหรือป่าวไม่รู้ ผมมองไปที่เค้า เค้าก็มองมาที่ผม ผมพยักหน้าแล้วก็ยิ้มให้ เค้าก็ยิ้มตอบ (ถ้าไม่ใช่คนที่เข้ามาอ่านเค้าคงหาว่าผมบ้า)แต่ถ้าใช่ ช่วยส่งเสียงหน่อยนะครับ(เม้นๆ)
“มึงยิ้มให้ใคร”ไอ้ปอเห็นครับพร้อมกับมองไปรอบๆผมก็พยายามมองหาข้อแก้ตัวเหมือนกัน บังเอิ๊ญบังเอิญเจอเด็ก มากับพ่อแม่ อายุประมาณ 3-4 ขวบ
“ยิ้มให้เด็กกูหยอกเด็ก” ขอบคุณ ๆ ๆ และขอบคุณเด็กอีกครั้งแต่ถ้าไม่มีเด็กผมก็มีคำตอบที่สองครับ คือกูดีใจที่มึงมากับกู(เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสซะเลย)
“เออ มึงก็รักเด็กน่ะ อยากมีเป็นของตัวเองไหมล่ะ ”(อีกแล้ว)มันพูดหน้าตาเฉย เหมือนมันสามารถเป็นไปได้ง่าย
“ตบปากตัวเอง ”ผมสั่งมันโทษฐานผิกกฏข้อที่ 6 (อย่าเพ้อเจ้อเรื่องลูก เพราะกูไม่มีมดลูก) มันเอามือปะกบปากค้างไว้
“กูบอกให้ตบไม่ใช่ปิดปาก ” ผมมองมันเคืองๆ
“มึงมาสั่งกูตอนนี้ทำไมว่ะคนเยอะ ” หดคอ ทำหน้าอายๆ พูดเสียงเบาๆ
“มึงจะทำไม่ทำ” ผมพูดเน้นเสียง แต่พูดเบาๆ
“แป๊ะ ” มันเอามือมาสัมผัสปาก (มันเบามากๆไม่สามารถเรียกว่าตบได้)พร้อมทำเสียง
(555มึงก็ปัญญาอ่อนทำตามกูเนอะมึงไม่ทำกูก็ไม่ว่าหรอก)รึว่าคนสั่งปัญญาอ่อนกว่าไม่รู้
กลับถึงบ้าน(โอ้พระเจ้า) ผมรีบอาบน้ำนอนเอาหมอนข้างมารองขา ไอ้ปออาบน้ำเสร็จ นั่งดู ทีวีเฉย
“ปอ มึงไม่ปวดขาเหรอ ” ผมปวดจริงๆนะ ปวดมาก
“หึ เฉยๆ ”
“ปอ ทำไมกูปวดขาว่ะ ”
“มึงไม่ค่อยออกกำลังกายวิ่งวันนึง หยุดเป็นอาทิตย์ ไปก็วิ่งรอบสองรอบ ” ตามันละจากทีวีมาด่าผมหยุดพักนึงแล้วมันพูดต่อ
“มึงเอาหมอนมานอนข้างๆกูเดี๋ยวกูนวดให้” (มึงพูดเองนะ) แต่ผมแทบไม่อยากขยับขาไอ้ปอมันนั่งอยู่ข้างล่างปลายเตียง
“กูยกขาไม่ไหวว่ะ ”
“เรื่องของมึง งั้นมึงก็นอนอยู่ตรงนั้นแหละ ”
“ปออออ ” ผมเรียก เสียงเบาๆ ยาวๆ
“เรื่องมากว่ะจะให้กูนวด กูต้องลำบากอีก ” มันพูดพร้อมกับเดินมานั่งบนเตียงเอาขาผมพาดที่ตักมัน นวดขาผมไปด้วย ดูทีวีไปด้วย อืมก็ดีกว่าไม่นวดนิดนึง(มึงนวดรึลูบขากูเล่นว่ะ) มันนวดเบามากเรียกว่าสัมผัสดีกว่าแต่ไม่กล้าบอกเดี๋ยวมันนวดแรง
................................................................................................
เอ่อ...ไอ่ปอมันเต็มป่าวว่ะ...ตบปากตัวเอง"แป๊ะ"
ขอบคุณ ครับผม {:5_130:} 5555555 ชอบของแถม ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ{:5_118:} ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ ขอบคุนคับบ มาต่อไวๆ นะครับ ขอวคุนคับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณ ชอบมากๆครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่ารักน่าอิจฉาจัง ขอบคุณครับ...