ชีวิตเด็กบ้านนอก 3 (พี่ข้างบ้าน{จบ})
ผมกับพี่ตั้มเล่นเคด้วยกันบ่อยมาก จนกระทั่งผมจบ ป.3 แม่ผมก็มารับผมไปเรียน ป.4 ที่ จ.สมุทรปราการ เพราะแม่กับพ่อผมทำงานอยู่ที่นั้น เนื่องจากยายผมไม่ค่อยสบายแม่จะได้ดูแลยายได้สะดวก ผมเองก็อดเสียดายที่ต้องจากกับพี่ตั้มไป ไม่รู้จะได้มาเจอกันอีกรึเปล่า ก่อนวันที่ผมจะเดินทางไปกับแม่ผม ผมก็ไปหาพี่ตั้ม ผมก็บอกพี่ตั้มว่าผมต้องไปเรียนต่อที่อื่นแล้ว ตอนนั้นผมร้องไห้เลย เพราะผมสนิทกับพี่ตั้มมาก ผมไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นที่ไหน มีแต่พี่ตั้มนี้แหละที่เล่นกับผมมาตั้งแต่ผมอยู่ ป.1 ตอนนั้นผมก็คิดนะว่ามาอยู่ที่สมุทรปราการแล้วกลัวไม่มีเพื่อน เพราะผมเข้าหาคนยาก เหมือนไม่กล้าไปเล่นกะคนอื่นก่อน ผมกลัวจะไม่มีเพื่อนเล่นแบบพี่ตั้ม กลัวจะเหงา ตอนผมไปถึงสมุทรปราการใหม่ๆ ผมไม่มีเพื่อนเลย เล่นอยู่แต่ห้อง ไม่กล้าออกไปไหน ผมรออย่างเดียว คือรอเวลาเปิดเทอมขึ้นชั้น ป.4 ผมก็น่าจะได้พบเพื่อนใหม่ และในใจลึกๆก็อยากเจอพี่ชายที่สนิทกับเราได้แบบพี่ตั้มอีกเด็กบ้านนอก ขอบคุณครับที่ให้ความรู้สึกเสียว
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ สงสัยจะได้อดเล่นเหมือนที่ได้เล่นกับพี่ตั้มไปจนเป็นหนุ่มโน่นล่ะมั้งถึงจะได้เล่นอีก ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณ สนุกครับ ขอบคุณ..ครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณมากๆครับผม
ขอบคุณครับ นี่เองก่อนเข้าหอ