เพื่อนแท้ท้องติดกัน ตอนที่ 4 (จบ)
หลังจากที่ผมที่ประกาศตัวว่าผมหันมากินผู้ชายด้วยกันเองนั้นผมก็ปฏิญาณว่า ผมต้องหาแฟนที่หล่อๆมาเย้ยสาวๆให้ได้ อต่ก็ไม่ยากไปสำหรับผม ผมพาแฟนคนแรกของผมมาที่หอพัก แต่ตอนนั้นเพื่อนๆในหอยังไม่รู้ว่าเป็นแฟนผม แต่สาวๆที่เห็นละต้องกรี๊ดเลยแหละ ข้ามเรื่องไปดีกว่าเพราะมัรคือเรื่องย่อยของเรื่องนี้อีกที จะเอามาร่วมกันเล่าเป็นสิบๆตอนก็ไม่จบง่ายกลัวผู้คนอ่านจะเบื่อเอาเข้าเรื่องต่อ
หลังจากน้องปี 1 คนนั้นยอมแพ้ไปผมก็เฉยๆกัยสาวๆไปเลย ไม่ได้สนใจและหันมาเล่นแอฟ
แคมฟรอก บีทอก วีเเชทเ เพื่อหาคนคุยเล่นๆ
จนขึ้นปี 2 ก็มีเบอร์แปลกๆโทรเข้ามา
"ฮัลโหล ตามใช่ป่าววะ มึงอยู่ไหนนิ จำกูได้ป่าววะ "
ผม:โอ้ยไอ้ห่าเจหายหัวเลยนะควย กูอยู่มหาลัยวะกำลังนึกถึงมึงอยู่พอดี แล้วมึงอยู่ไหนวะ
เจ:กูอยู่...วะ สบายนะมึง มึงเรียนมหาลัยที่ไหนวะ
ผม:มหาลัย....วะ เออกูสบายดีแล้วเอาเบอร์กูมาจากไหนวะ
เจ:แหม่เบอร์มึงก็เบอร์เดิมใครจะไปลืมวะ
ผม:ก็ไม่รู้ตะเปลี่ยนทำไมเบอร์เดิมดีละใช้มาตั้งแต่ ม.6
เจ:เออมึง ว่างๆมาหากูหน่อยดิ กูอยากให้มึงมาไลท์เพลงให้กูหน่อย
ผม:เออได้ดิอาทิตย์หน้าได้ไหมมึง กูหยุดยาว
เจ:เครๆมึงเจอกัน
ถึงวันที่นัดหมายวันนั้นผใโทรไปโกหกแม่ว่ามีกิจกรรมกลับไม่ได้แต่ปล่าวเลยผมแอบไปหาไอ้เจมันตั้งหาก
ผมตีรถจากบขส...ไปที่... ใช้เวลา 1ชั่วโมง 30 นาที ก็ไปถึง
ผม:ฮัลโหลเจกูมาถึงตรง .... แล้วให้ไปไหนต่อวะ
เจ:มึงลองหาวินมอไซต์ละนั่งมาตรง...นะ
ผม:เออๆเครเจอวินพอดี
ผม:พี่ครับไป...ครับ
พอมาถึง
ผม:โหลมึงอยู่ไหนวะมาถึงละ
เจ:หันหลังมาดิสัสจอดรอนานละ
ผม:ควยไม่บอกละ
เจ:มึงนี้เมียกู เตงนี้เพื่อนเค้าสมัยเรียนที่เล่าให้ฟังไง
แฟนเจ:หวัดดีเห็นเจเล่าให้ฟังอยู่บ่อยไม่คิดว่าจะได้เจอ
ผม:หวัดดีครับ
หลังจากที่พูดคุยกันจบก็พากันเดินทางมาที่ห้องของเจ้าเจมัน
พอมาถึง
เจ:มึงมากับกูก่อนต้องไปบอกป้าเจ้าของอพาร์ทเม้นก่อน
ป้าครับ นี้เพื่อนผมมันมาเที่ยวจะมาค้างสัก อาทิตย์นะครับ
ป้าเจ้าของอพาร์ทเม้น:จร้าๆ มาไงละลูกบอกแม่รึเปล่ามานี้เนี่ย
ผม:นั่งรถทัวร์มาครับ บอกเรียวร้อยครับ
เจ:งั้นผมสองคนขอตัวก่อนนะครับ
ป้า:จร้าๆ
พอลาป้าแกเสร็จก็เดินขึ้นห้องมา
เจ:มึงไปอาบน้ำไปมาเหนื่อยๆ
ผม:เครๆ ร้องเหี้ยๆ
พอผมอาบเสร็จก็มานอนที่เตียงเผลอหลับไปตอนไม่รู้ รู้สึกก็ได้ยินเสียงแฟนเจ้าเจร้องอยู่ห้องน้ำ
ผมคิดในใจ แหม่มึงนิไม่เกรงใจเพื่อนรึไงกูอยู่ในห้องนะเหี้ย ความเงี่ยนมึงนิสุดๆจริงๆ
ผมก็ผลอยหลับต่อตื่นมาก็ไม่เจอแฟนมันละ
ผม:เหี้ยเจ เจ้แกไปไหนวะ
เจ:แกไปทำงานแล้ว เออนี้มึงเพื่อนกูไอ้เอ็ม เอ็มนี้ตามเพื่อนสมัยเรียน
ซึ่งขณะนั่นมันสองคนกำลังเสพยาอยู่
ผมก็โดนควันไปด้วย พอมันเสพกันเสร็จก็แยกย้าย ผมก็นอนต่อเพราะเพลีย
รู้สึกตัวอีกทีคือเจ้าเจกอดผมอยู่ ผมก็ตื่น ละถามมันว่าจะทำไร
มันก็ตอบมึงก็รู้ๆนิ
วันนั้นเป็นวันแรกและครั้งแรกที่เราสองคนนั่วเนี่ยกันแบบเมียผัว
เจ:กูจะเอามึงละนะ
ไม่พูดเยิ่นเย้ออะไรก็แทงเจน้อยมามิดลำ
และเป็นวันแรกที่ผมครางได้เต็มที่
เจกูเสียวเหี้ย. มึงเยสมันจังวะเยสแม่ง
เราทำกันอยู่นานเพราะด้วยสารเสพติดที่มันเล่นเข้าไป
ประมาณชั่วโมงมันก็เร่ง
เชี่ยตามกูจะแตกแล้ว เชี้ยออกแล้ว.
แต่แปลกครับรอบนี้ผมไม่แตก มันเลยว่าวให้ผม ผมขอมันเยสก็ไม่ให้เพราะของผมใหญ่มันบอกเจ็บผมก็เลยไม่ตอแยมัน มันก็ว่าวไปบ่นไป
เจ:แตกช้าจังวะ เมื่อยละสัส
ผม:ช่างเถอะกูง่วงละ
เราสองคนก็ใส่เสื้อผ้านอนกอดกันถึงตี 5 ก็ต้องนอนแยกกันละเพราะเมียมันกลับมา
ผมไปหามันได้สามวันก็กลับ
แต่ก็ไม่ได้ถามมันนะว่ามันทพไปทำไมมันชอบผมรึเปล่า ผมว่าจะเอาไว้ถามอีกทีหลังจากที่กลับไปสอบให้เสร็จ
ผ่านไปสามเดือน การสอบผ่านไป จู้ๆแม่งก็โทรมา
เจ:ตามกูเยี่ยวขี้เป็นเลือดวะ เป็นไรป่าววะ
ผม:มึงไปหาหมอรึยัง
เจ:ยังเลยวะเพื่อนกูไม่มีตังเลยวะ
ผม:กูมีอยู่สองพันเดียวกูโอนให้นะมึงรีบไปหาหมอด่วนนะควย
เจ:เครขอบใจเพื่อนละมึงจะเอาไหนแดก
ผม:ห่วงตัวมึงก่อนเถอะกูมีคนเลี้ยงไม่ต้องห่วงกู ไปหาแล้วโทรมารายงานกูด้วย
เจ:เออ เดียวกูมีละกูคืนให้นะมึง
ผม:เออเพื่อนกันคิดมากมึง เครเเค่นี้นะมึงคนเลี้ยงกูมาละ
เจ:เครๆเพื่อน
หลังจากนั้น สองวัน
ผม:โหลเจไปหาหมอยังมึงหมอว่าไง
เจ:กูเป็นโรคตับกับโรคไตอักเสบวะ
ผม:งั้นมึงเลิกทำสะที่มึงเล่นๆอยู่อ่ะ
เจ:คร๊าฟคุณพ่อสั่งกูจัง
ผม:เออคุณลูกบอกเคยฟังไหมละ
หลังจากนั้นอีกสามเดือน
เสียงมือถือเข้ามา.
เบอร์ใครวะ
"สวัสดีครับไม่ทราบนั้นเบอร์ใครครับ"
??:สวัสดีค่ะนี้เจ้เองนะตามใช้ไหมจำเจ้ได้ใช้ไหม
ผม:อ่อจำได้ครับ ว่าไงครับเจ้โทรมาซะดึกเลย
เจ้:ตาม ทำใจดีๆนะคือตอนนี้เจมันอยู่โรงพยาบบาลที่.... นะ
ผม:ว่าไงนะเจ้อย่าล้อเล่นดิ แล้วมันไปทำไรอยู่นั้นอ่ะ
เจ้:หมอบอกมันอาการโคม่าแล้วตับกับไตทำงานไม่ไหวแล้วโอกาศรอดมีแค่ 10%
ผม:เจ้ใจเย็นๆนะ 10% เรายังโชคดีนะเจ้ที่มันยังมีโอกาศราดนะเจ้. เจ้อย่าคิดมากนะครับ มันไม่ถึงผมกับเจ้ไปแน่
เจ้:ตามแต่มันไปแล้วนะรอบหนึ่งแต่หมอดึงมันกลับมาได้ สภาพมันเเย่มากเลย
ผม:เจ้ผมอยากคุยกับมันได้ไหม
เจ้:ไม่ได้เลยตามมันอยู่ในห้องปลอดเชื้อห้ามเยี่ยมเลย
ผม:งั้นเจ้ฝากบอกหน่อยนะสู้ๆ เจ้ก็สู้ๆนะ ไงเจ้บอกผมหน่อยนะมีอะไรคืบหน้า
เจ้:ได้จร้า
ผมทำให้แกสบายใจได้แล้วแต่ในใจผมรู้อยู่แล้วยังไงมันก็ต้องไป ผมได้แต่ภาวนาให้มีปาฏิหารเกิดขึ้น
เวลาสามทุ่ม
ผม:ครับเจ้มันโอเครขึ้นไหม
เสียงเจ้ร้องไห้แทรกมาในสายไม่พูดไม่จา
ผม:เจ้เกิดอะไรขึ้น
เจ้:ตามเจมันทิ้งเจ้แล้ว เจมันทิ้งเจ้แล้ว
ตอนนั้นผมน้ำตาไหลออกมาเองเลยครับแบบไม่ต้องสั่งอะไรทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่งไปหมด พอผมตั้งสติได้แต่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด
ผม:เจ้ใจเย็นๆนะครับเจ้ไม่ต้องร้องนะเจมันไปสบายแล้วมันจะไม่ทรมานแล้วนะ ถือว่ามันมีบุญมาแค่นี้เจ้อย่าร้องนะเดียวเจมันเป็นห่วงเอา
แต่กลับเป็นผมเองที่ยิ่งปลอบน้ำตายิ่งไหลแต่เก็บอาการไม่ให้อกสงสัยว่าเราเสียใจฟูมฟายแค่ไหนที่เสียคนที่เรารักแถมเป็นเพื่อนตายเราอีกไป
เจ้:ครับตามเจ้จะไม่ร้องนะศพเจจะตั้งที่...นะ
ผม:ครับเจ้ตามคงไม่ได้ไปแน่ตามติดกิจกรรมไปไม่ได้จริงๆฝากเจ้ส่งมันหน่อยนะครับ
พอว่างสายเสร็จผมนี้ร้องโหออกมาแบบไม่อายเลยครับ
มันเป็นคนที่สองที่ทำให้ผมร้องไห้ และเป็นที่ผมรักที่สุด และเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ไมาเคยทิ้งผมเลยเวลาที่ผมต้องการมัน
ไปสบายนะเพื่อนกูตะไม่ลืมมึงเลย. แด่เจเพื่อนรักกู สุดท้ายนี้เนื้อเรื่องนี้ผมเปลี่ยนแค่ชื่อตัวละครไปยกเว้นชื่อผมนะครับ และตัดฉากยางฉากออกเพื่อไม่ให้เนื้อเรื่องยาวจนเกินไป
สำหรับเรื่องนี้จบแล้วครับ ผู้เขียนขอตัวไปนั่งร้องไห้ทำใจสักครู่ดีขึ้นแล้วจะมาเขียนเรื่องใหม่ต่อ ขอบคุณที่ติดตามครับ :'(
คับขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณมากครับ มีพบก็มีจากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ คิดซะว่าเขาไปสบายแล้ว เศร้าจังเลย นึกภาพออกเลย ขอบคุณมากเลยครับ เสียวครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ {:5_136:}ขอบคุนครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ คนจากไปก็คงจะสบาย คนที่ยังอยู่ก็ต้องทำใจให้ได้ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับเศร้าจัง ขอบคุณครับ เศร้าเลยครับ ขอบคุณครับ.