ช่วยด้วย...
ช่วยด้วยในปี พ.ศ. 2514 สมบูรณ์
สอบบรรจุเข้ารับราชการครูและเขาได้ไปบรรจุที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ตามี่เขาตั้งใจไว้ ว่าหากได้บรรจุเป็นครู เขาจะสอนหนังสือให้เด็กๆ
ที่อยู่ในจังหวัดห่างไกลความเจริญ
สมบูรณ์ เข้าพักในบ้านพักครูหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้ไม่เคยมีใครมาอยู่เลย
เพราะที่นี่มีครูใหญ่เพียงคนเดียว และบ้านของครูใหญ่ก็อยู่ในบ้านนี้ด้วย
เมื่อสมบูรณ์พักอยู่ที่นี่เขามีกิจกรรมให้ทำ หลายอย่าง
หลังจากสอนหนังสือตามปกติ สมบูรณ์จะเล่นกีฬากับคนในหมู่บ้าน บางครั้งก็ปลูก
ต้นไม้ หรือไม่ก็อ่านหนังสือ สมบูรณ์ใช้ชีวิต อยู่ที่นี่อย่างมีความสุข
ต่อมาในคืนหนึ่ง ขณะที่เขาหลับอยู่นั้น
ได้ฝันไปว่าไปพบหญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดไทย ทางเหนือ เธอมีสีหน้าหม่นหมอง
และพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ว่า “ช่วยด้วย!
ช่วยเอากระดาษนั้นออกไปจากเสาด้วยเถิด ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!
จากนั้นเธอก็หายตัวไป
สมบูรณ์ สะดุ้งตื่นขึ้นมา
ขณะนั้นเป็นเวลารุ่งสางแล้วสมบูรณ์ลุกจากที่นอนตรงไปที่เสา ต้นหนึ่ง
ตั้งอยู่กลางบ้านเสาต้นนี้เนื้อไม้สวยมาก และต้นใหญ่ที่สุดในบ้าน
สมบูรณ์เอื้อมมือปลดปฏิทินรูป พระแก้วมรกต ลงจากเสา
…..เช้าวันนั้น สมบูรณ์ใส่บาตรด้วยอาหารหวาน พร้อมทั้งดอกไม้ ธูป เทียน อีก
1 ชุด เขาอุทิศส่วนกุศลให้กับนางไม้ที่เขาพบในฝัน ตลอดวันนั้น
สมบูรณ์รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
…..คืนนั้นเอง สมบูรณ์ฝันเห็นหญิงสาวในชุดไทยอีกครั้ง
คราวนี้ใบหน้าของเธอดูผ่องใส เธอพูดกับสมบูรณ์ว่า “ขอบใจมาก
ที่ช่วยนำกระดาษนั้นออก และเธอจะโชคดี” แล้วเธอก็หายตัวไปอีก
ครั้งนี้สมบูรณ์ไม่สะดุ้งตื่น เขากลับฝันดีจนรุ่งเช้า
ตลอดระยะเวลาที่สมบูรณ์ อาศัยอยู่ในบ้านพักครูหลังนี้ เขามีความเป็นอยู่ที่ดี
และได้รับความช่วยเหลือจากผู้คนรอบข้างเป็นอย่างดี
ขอบคุนคราบ ขอบคุณคับผม แอบหลอนในส่วนลึก 55
หน้า:
[1]