ความผิดที่หลอกหลอน
มันเกิดขึ้นประมาณ 5 ปีมาแล้ว บ้านผมอยู่ในจังหวัดปริมณฑลส่วนลูกพี่ลูกน้องของผมอยู่ที่ประจวบฯ เขาอ่อนกว่าผมประมาณ 10 เดือนเขาอยู่ในที่ที่ค่อนข้างเป็นชนบทพอสมควร ถึงจะเป็นกลางอำเภอ แต่มันก็ยังชนบทอยู่ดีเขาซื่อ บริสุทธิ์ จริงใจ และเสียงแปร่งตามลักษณะของคนท้องถิ่น ขณะนั้นเขาจบม.3เขาอยากที่จะเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารมากๆ ตามลักษณะของเด็กผู้ชายที่ชอบจะเป็นทหาร รวมทั้งพ่อของเขาก็เป็นทหารด้วยแต่ลาออกเพราะเปิดร้านขายของชำเป็นของตัวเอง แล้วไม่มีใครคอยดูแลแต่ว่าผลการเรียนของเขากลับแปรผกผันกับความบริสุทธิ์จริงใจของเขา เขาตกวิชา หลัก ๆ มากมายพ่อเขาเลยให้แม่ของผมช่วยตัดสินใจ ผลสรุปก็คือ เขาควรจะเรียนสายอาชีพดีที่สุดเรียนพวกพาณิชย์ เขาจึงตกลงใจย้ายมาอยู่บ้านผม เพื่อสะดวกในการกวดวิชาและแม่ผมจะได้ดูแลได้ขณะนั้น ผมอยู่ม.4 โรงเรียนรัฐบาลในกรุงเทพฯ ผมอยู่หอพักเพราะถ้าเดินทางจะเสียเวลามากเกินไปแต่ผมก็กลับบ้านทุกวันศุกร์และกลับหอเช้าวันจันทร์ ขณะที่ผมสอบไล่เสร็จและกลับบ้านเขาก็มาอยู่บ้านผมแล้ว 2 วัน เขานอนห้องผมเพราะอีกห้องแอร์เสียยังไม่ได้ซ่อม และเห็นว่าประหยัดไฟด้วยจึงไม่ซ่อม ส่วนเตียงก็เตียงใหญ่นอนได้สบาย ๆเราทักทายกันด้วยไมตรีที่ดีเหมือนเดิม แต่ผมไม่ได้เห็นเขาหลายปีเขาตัวสูงกว่าผมเสียอีก ทั้งที่ว่าตัวผมสูงเป็นเปรตอยู่แล้ว เขาสูงถึง 183 ซม.ขณะที่ผมสูง 180 ซม. ซึ่งก็สูงมากอยู่แล้วสำหรับเด็กอายุขนาดนั้นและที่สำคัญ มังกรของเขามันช่างใหญ่โตเหลือเกินมันนูนออกมาจากเป้ากางเกงประหนึ่งมีงูเหลือมตัวใหญ่ขดหลบซ่อนอยู่ในกางเกงของเขาอย่างนั้นคืนแรก ๆ เราคุยกันถึงเรื่องต่าง ๆ ประสบการณ์ต่าง ๆจนดึกดื่นตามประสาคนไม่ได้พบเจอกันนาน แต่เจ้ามังกรของเขานะสิดูเหมือนมันจะพยายามคุยกับพวกเราด้วยอย่างนั้นแหละเพราะมันดันกางเกงนอนซึ่งไม่ได้ใส่กางเกงในของเขาอย่างน่ากลัว แต่ผมไม่กลัวผมอยากที่จะสัมผัสมันมากกว่า จนคืนวันที่ 3 ผมทนไม่ได้ขนาดว่าชักว่าววันละหลายครั้งแล้วนะ ยังทนไม่ได้เลย ผมคุยกับเขาเหมือนคืนก่อนแล้วชักนำเข้าเรื่องผู้หญิง เรื่องลามกต่าง ๆ นานา จนถึงจุดหนึ่งจึงถามไปว่า“หนุ่มเคยชักว่าวไหม”“เคยซิ บ่อยไป แล้วพี่ณัฎล่ะ บ่อยแค่ไหน” เขาถามผม“ก็เดือนละไม่ถึง 30 ครั้ง” ผมแกล้งตอบไปเล่น ๆ “จริงง่ะ บ่อยขนาดนั้นเชียว” ผมไม่ตอบ แต่ถามเขาว่า“แล้วเวลาหนุ่มชักว่าว หนุ่มชักยังไง นอนชัก นั่งชัก หรือว่ายืนชัก”“เวลาหนุ่มชักว่าว หนุ่มนอนชัก นึก ๆ อะไรแล้วก็ชัก ชักในกางเกง”“อ้าว แล้วไม่เลอะเทอะเหรอ” ผมถามด้วยความสงสัย“เลอะ เลอะอะไร พี่ณัฎ” ผมยิ่งงงหนัก“ก็เลอะน้ำว่าวน่ะสิ เวลาชักหนุ่มไม่มีน้ำว่าวหรือไงวะ”“มี แต่ไม่เห็นเลอะเลย มันก็ออกมาพอให้เราชักลื่น ๆ” ผมรู้ทันทีว่าหนุ่มยังเวอร์จิ้นแท้ ๆ แม้แต่ชักว่าวก็ยังไม่เคยแล้วมันอยู่ได้ไงวะ ไม่เงี่ยนแย่หรือ ผมคิด แต่ก็น่าลิ้มลองจริง ๆ นะน้ำแรกจะรสชาติเป็นอย่างไร“เฮ้ย อย่างนี้ต้องสอนกันแล้ว ไอ้น้ำที่หนุ่มหลั่งน่ะมันเป็นน้ำหล่อลื่นธรรมดา ไม่ใช่น้ำว่าวสักหน่อย”“น้ำว่าวนะ เวลามันไหล มันจะเสียว ๆ จี๊ด ๆ หนุ่มเคยรู้สึกอย่างนี้ไหม”“จี๊ด ๆ ยังไง มันแค่เพลิน ๆ มันส์ ๆ ไม่ใช่เหรอ”“ไม่ช่าย....ย” ผมดึงผ้าห่มออกจากตัวเขา“ถอดกางเกง” เขาว่าง่ายแฮะ เขาค่อย ๆ รูดกางเกงนอนจนสุด แล้วดึงออกทันทีที่เขาดึงออก ผมค่อย ๆ ดันตัวขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง ว้าวอะไรมันจะขนาดนี้ ทั้งใหญ่ ทั้งยาว ขาวสะอาด ประมาณ 7 นิ้วได้มั่งแต่ที่แน่ ๆ ขาวจั๊วะ หัวสีชมพูสุกปลัง พวงก็ช่างสวยจริง ๆเป็นสีชมพูเข้ม ๆ มีขนแก้วเป็นไร ๆดูแล้วอยากจะกินให้หมดจริง ๆผมใช้มือจับบีบ ๆ ดู มันยังนิ่มอยู่ขนาดยังนิ่มนะเนี่ย!“ไหนลองชักให้ดูซิ” ผมบอกแกมสั่งเขาเอามือค่อย ๆ จับ แล้วเปลี่ยนเป็น 3 นิ้ว ค่อย ๆรูดขึ้นรูดลง จนมันค่อย ๆ แข็งตัว ด้ามที่แข็งตัวมันช่างกลมกลึงดูสวยงามจริง ๆ“โห ไม่ได้เรื่อง อย่างนี้มันจะไปมันส์อะไร มันต้องกำแล้วขึ้นสุดลงสุด เร็ว ๆ อย่างนี้” ผมปัดมือเขาออก แล้วเอามือกำของเขาชักเล่นอย่างเมามัน“เป็นไง” ผมถาม ขณะเขากำลังครางเป็นจังหวะอย่างมีความสุข เขาไม่ตอบยังครางต่อไปอย่างเมามัน“มันดีจัง” หลังจากผมชักไปได้สักพัก เขาทำตาปรือตอบผม“มีมันส์กว่านี้อีกนะ จะลองไหมล่ะ” ผมถาม“ยังไงเหรอ” ผมไม่ตอบ ก้มตัวมาใช้ลิ้นเลีย“โห อย่างนี้ไม่สกปรกหรือ”“สกปรกอะไร ของมันอยู่ในกางเกง แล้วหนุ่มเองก็อาบน้ำทุกวัน”ผมเปลี่ยนจากใช้ลิ้นเลียมาเป็นอมจนมิดด้าม เขาครางไม่เป็นภาษาคนแล้วยังใช้มือกดหัวผมเร่งจังหวะอีก ผมเกือบอ้วก ก็เล่นกดซะแรงจนทิ่มคอหอย“โอ๊ะ ๆ พี่ณัฎ หนุ่มปวดฉี่”ผมรู้ดี ผมไม่ปล่อยหรอก ลาภปากอย่างนี้แหละ“โอ้ย!” เขาร้องเสียงหลง น้ำรักของเขามันช่างมากมายเหลือเกินมากจนผมกลืนไม่ทัน มันล้นออกจากปากผม หกลงบนพวงสวรรค์ของเขา ขนแก้วของเขามันเป็นสีเหลืองเกือบเข้ม มัน เหนียว ผมพยายามกลืนมันให้มากที่สุดแต่ฝืดคอเหลือเกิน ทั้งคาว ทั้งมัน แต่อร่อยกว่าที่ผมเคยกินมาเยอะ พอเขาหยุดผมจึงหันมาทำความสะอาดบริเวณรอบ ๆ ที่หกจนสะอาดหมดจด“เนี่ยเหรอ...น้ำว่าว ทำไมมันเยอะจังแล้วก็เวลาออกเหมือนกับ...เหมือนกับขึ้นสวรรค์เลย”เขาบอกผมหลังจากที่เขาได้สติสักพัก ผมกำลังเลียริมฝีปากอยู่อย่างเอร็ดอร่อย“รู้หรือเปล่าว่า...เนี่ยสีอย่างนี้ทิ้งไว้ 2-3 ปีเป็นมะเร็งแน่” ผมอำเขา“จริงหรือ” เขาเชื่อผมจริง ๆ นะเนี่ย“ไปล้างไอ้จู๋ซะ เดี๋ยวพี่ไปกินน้ำล้างคอก่อน คอแห้ง” ผมบอกแล้วผมก็ออกไปกินน้ำ น้ำว่าวมันฝืดคอดีจริง ๆ ผมคิด“เอาอีกทีได้เปล่า” เขาถามผมเมื่อผมกลับมา“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ แต่ว่า...หนุ่มต้องทำให้พี่ด้วยนะ”“เออ...ก็ได้” เขาคิดอยู่นานจึงตอบผม“รับรองคราวนี้มันส์ไม่แพ้กัน ถอดเสื้อผ้าออก แล้วรอแป๊บนึงผมเดินเข้ามาในครัวอีกรอบ เปิดตู้เย็น แต่ไม่หยิบน้ำหรอกที่หยิบน่ะ...ใช่ ผมหยิบไข่มา 3 ฟอง ตอกไข่ใส่ถ้วยกาแฟแล้วช้อนไข่แดงออกอย่างชำนาญ ผมไม่เคยใช้ไข่ขาวหรอกนะ ปกติจะใช้โลชั่นแต่ว่ามันแสบเวลามีแผล แล้วก็ที่ชำนาญเพราะผมชอบทำขนมต่างหาก“อะไรน่ะ”“ไข่ขาว”“เอาไปทำอะไรเหรอ”“เดี๋ยวก็รู้เองแหละ” ผมพูดตัดบท“มานี่” ผมใช้มือจับขาเขา แล้วดึงมาที่ปลายเตียง เขาแก้ผ้ารอผมอยู่แล้ว“เฮ้ย! จะทำอะไรพี่” เขาร้องด้วยความตกใจผมนั่งยอง ๆ ลง เอาขาเขาพาดบ่าผม ประตูสวรรค์ก็เปิดออก โอ้โห! ช่างสะอาดสะอ้านหมดจดจริงๆ ไม่มีขน เป็นสีชมพูเรื่อ ๆ ผมค่อย ๆ เอาไข่ขาวทา“โอ้ย..เย็น ทาทำไมน่ะ” เขาถาม ช่างไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นะ ผมคิดผมค่อย ๆ แยงนิ้วเข้าไปในรูสีชมพูของเขา“โอ้ย!...เจ็บ” เขาร้องเสียงหลง จนผมกลัวว่าคนในบ้านจะตื่นเอา“ไม่เอาพี่ พอแล้ว เอาออกเถอะ เจ็บ” เขาบอกผม แต่ผมเฉยผมเอานิ้วคาไว้อย่างนั้น ได้แต่พูดปลอบโยนเขา เขาไม่กล้าขัดขืนผมหรอก เขาเชื่อใจผมผมค่อย ๆ ชักนิ้วเข้าออก หลังจากเสียบคาไว้เกือบ ๆ 10 นาที ชักเข้าชักออก ทาไข่ขาวตลอดเวลา เขาเริ่มชิน และร้องครางเป็นจังหวะเข้าออกของนิ้ว“เถิบขึ้นไป” ผมบอกให้เขาเปลี่ยนท่า แล้วผมก็ขึ้นไปบนเตียงหลังจากนั่งเมื่อยมานาน ผมพยายามให้เขาอม เขาปฏิเสธพัลวัน“ทีพี่ยังอมของหนุ่มเลยนะ” ผมต้องใช้ไม้นี้ เพราะรู้ว่าเขาเป็นคนซื่อพอเขาอมได้สักพัก ผมก็เปลี่ยนมาอยู่ในท่า 69 ผมอมของเขา ขณะที่เขากำลังรู้สึกถึงความอร่อยผมก็เริ่มการ “สวนทวาร” ต่อเวลาผ่านไปนาน จนกระทั่งผมใส่ไปได้ทั้ง 4 นิ้ว“พอแล้ว” ผมบอกพร้อมจัดท่าให้เขายืนโค้งเอามือจับขอบเตียงแล้วผมก็ทามังกรของผมด้วยไข่ขาว จากนั้นก็ค่อย ๆ สอดมันเข้าไปในรูสีชมพูนั้น“โอว...ว” เขาคราง ถึงมังกรของผมจะไม่เท่าของเขาแต่ก็ไม่เล็กไปกว่าเขาเท่าไหร่หรอก แต่ที่ต่างกันก็คือ ของผมมันผ่านศึกจนชินซะแล้วจากนั้น ผมก็ค่อย ๆ โยกเข้าโยกออก เขายังคงครางอยู่แถมยังเด้งก้นรับอีก ผมได้ทีจึงเร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ ไม่นานน้ำรักของผมก็พุ่งฉีดเข้าไปในตัวเขา“โอว” ผมร้องเบา ๆผมยังไม่เอาออก ยังแช่อยู่อย่างนั้นแล้วผมก็ใช้มือของผมล้วงเข้าไปจับมังกรของเขาชักเข้าชักออก ตัวผมโค้งนาบตัวเขาสักครู่ผมเริ่มยกสอง คราวนี้รุนแรงและเมามันกว่ามาก เราผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างเมามันจนเกือบเช้ารุ่งเช้า พอผมตื่นขึ้นมา มังกรสีชมพูของเขาตัวนั้น มันบวมน่ากลัวมากดบวมจนน่าสงสาร วันนั้นเขาใส่กางเกงยีนส์ไม่ได้เลย อย่าว่ากางเกงยืนส์เลยกางเกงในก็ใส่ไม่ได้ มันบวมปวดตลอดเวลา เขาบอกผม แต่พอตกดึก มันก็กลับมาเหมือนเดิมพร้อมรับศึกหนักต่อ น่าสงสารจริง ๆ ครั้งแรกก็ต้องเจอศึกหนักตลอดคืน ต่างกับของผมมันชินชาซะแล้ว ผ่านศึกทั้งหญิงชายมานับครั้งไม่ถ้วนตลอดเวลาที่เขาอยู่กับผม จนกระทั่งสอบเสร็จร่วม 20 กว่าวันร่วมรักกันอย่างเมามัน รุนแรงทุกวัน จนบางทีผมถ่ายท้องไม่ได้ น้ำหนักเราลดลงคนละ 2-3กิโลผมตื่นเกือบเที่ยงทุกวัน แต่เขาต้องตื่นเพื่อไปเรียนพิเศษทุกวันจึงทำให้เขาโทรมมาก ทำอะไรก็ดูไม่ค่อยมีแรงพ่อแม่ผมก็เข้าใจว่าผมติวหนังสือให้น้องจนดึกจนดื่นทุกคืน แต่จริง ๆกลับเป็นเกมตัณหารัก นอกจากนั้น ผมยังสอนเขากินเหล้า สูบบุหรี่ สารพัดจนกระทั่งผลการสอบออกมา เขาติด แต่จริง ๆ แล้วเขาไม่ติดหรอกจะให้ติดได้อย่างไร ทำสงครามกับผมทุกคืนแต่โชคดีมีญาติทางแม่ฝากให้ไว้ก่อนที่จะสอบแล้ว จึงติดเข้าไปได้ ทั้ง ๆที่คะแนนต่ำกว่านั้นพอเขากลับไปประจวบฯ ผมคิดถึงเขามากมากจนต้องโกหกพ่อแม่ว่าอยากไปเที่ยว แล้วนั่งรถไปหาเขา แต่ก็อยู่ได้ไม่กี่วันพอโรงเรียนเปิด เขาก็ไปอยู่กับญาติทางแม่ของเขาที่กรุงเทพฯ ผมก็แวะเวียนไปหาเขาพักใหญ่ๆ พอใกล้จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ผมก็ตัดขาดจากเขาเลยแต่เขาเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ยิ่งนานยิ่งเปลี่ยน เปลี่ยนไปเป็นคนละคนหลงแสงสีกรุงเทพฯ ติดเพื่อน ๆ หลงกับสิ่งใหม่ ๆ ติดบุหรี่ ติดเหล้า เจาะหูเที่ยวผู้หญิง เที่ยวผู้ชาย เดี๋ยวแม่ม่ายหิ้ว เดี๋ยวเกย์หนุ่มใหญ่หิ้วเขาเละเทะมากจริง ๆตอนนี้เขาติดเอดส์ นอนซมอยู่ที่บ้าน หมดอนาคต หมอบอกว่าเขาแข็งแรงอยู่ได้หลายปีแต่เขาไม่มีกำลังใจแล้ว ไม่มีใครรู้ นอกจากวงศ์ญาติ เขาลาออกจากโรงเรียนประชดชีวิตไปวัน ๆ ส่วนผมปี 3 ในมหาวิทยาลัยแล้ว ผมรู้สึกผิดเสมอ มันหลอกหลอนผม ผมสอนเขาทุกอย่างสอนสิ่งที่เลว ๆ ให้กับเขา ทั้ง ๆ ที่ผมเองซึ่งเป็นคนสอนกลับไม่ติดสักอย่างเพียงแต่ทำเป็นเท่านั้น ผมคิดมาก มันหลอกหลอนผม ผมฝันร้ายทุกคืนจนกระทั่งเป็นไมเกรนแต่ว่า...ไม่มีใครรู้หรอกว่า สาเหตุที่แท้จริงมันมาจากผม เขาไม่บอกใครผมไม่บอกใคร มีผม เขาและคุณเท่านั้นที่รู้ไปหาน้อง ให้กำลังใจน้อง อยู่กับน้องบ้าง น้องจะได้แข็งแรงทั้งกายและใจ และอะไรที่หลอนๆ ก็จะได้บรรเทาลงได้ จะได้ไม่รู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ขอบคุณครับ คับ ขอบคุณ ครับผม {:5_130:} ขอบคุณคับ ก็อยู่ที่เขาเลือกเองด้วยนะครับ อย่าคิดมากครับ แบบนี้ต้องคุยกันยาว มันอยู่ที่ตัวคนมากกว่า ชอบ ๆ ครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ Coupling upขอบคุ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ เศร้าจังครับ สู้ๆนะ ขอบคุณคัช น่าสงสารน้องคนนั้นจัง
{:5_124:}{:5_124:}{:5_124:}{:5_124:} นั่นหละนะ ขอบคุนครับ