ญาติเยอะ ตอนที่ 4 [Original]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย earthies เมื่อ 2018-1-22 03:23ความสุขมักจะโบยบินไปไวกว่าความทุกข์เสมอคำกล่าวนี้ผมรับรู้มันได้ตั้งแต่อายุ 12 เพราะปิดเทอมฤดูร้อนของผมและพี่ชายใกล้จะสิ้นสุดลง อีกไม่กี่วันกำหนดกลับกรุงเทพฯ ของพี่แบงค์ก็มาถึงผมรู้สึกเหมือนใจจะขาดถ้าหากวันนั้นต้องมาถึงเข้าจริงๆ ตลอดทั้งวันผมเกาะติดแยกไม่ออกจากพี่ชายทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน
“เดี๋ยวได้เห็นคนร้องไห้ ตามพี่ชายอีกแน่ๆ”
แม่พูดออกมา ทำให้ความทรงจำสมัยเด็กถูกขุดขึ้น ภาพวันเก่าๆ สมัยเด็กที่ร้องไห้เกาะแม่เข้าซบขากางเกงกับภาพพี่แบงค์และแม่ของเขายกมือไหว้แม่ผม พี่แบงค์เดินเข้ามากอดผมแล้วร้องไห้ก่อนจะถูกมือของแม่เขาพาจากไปขึ้นรถตู้ ที่ขับห่างออกไปจนหายไปจาสายตา อารมณ์ที่ถูกเก็บก็ระเบิดออกมา
“นั้นไงร้องแล้ว”
พ่อผมเป็นคนพูด ไม่มีใครโอ๋ผมที่ร้องไห้ทั้งสองต่างพากันส่ายหัว ด้วยความเคยชิน พี่แบงค์ที่นั่งอยู่เก้าอี้ไม่ไกล ลุกเดินมาหา จับชายเสื้อผ้าตัวเองยกมาซับน้ำตาผม กลิ่นตัวที่ติดมากับเสื้อทำให้ผมรู้สึกไม่อยากให้เขาไปไหนไกลๆ อีกผมกดซบอกพี่เขาร้องไห้ยาว
“แบงค์เอามันไปเก็บดิ๊ ลุงจะดูข่าว”
ผมถูกพี่ชายโอบเดินมาจนถึงห้องนอนเขาผลักผมเข้าไปก่อนตามเข้ามาแล้วปิดประตูลงกลอนผมที่ยังน้ำตาไหลเหมือนใจจะขาด กับถูกเชยหน้าให้เงยขึ้น ใบหน้าพี่แบงค์ลอยเด่นอยู่ไม่ไกล
“โตแล้ว ร้องเป็นเด็กเลยนะ ไม่อายพี่เหรอ”
“ก็คนมันเศร้า แค่นึกก็...” ผมเอามือทุบตรงอกให้พี่เขาเห็นมันเจ็บปวดทรมานสุดๆ
“พี่ก็เจ็บ พี่ก็อยากอยู่กับเอิร์ธ อยากอยู่กับพ่อ อยากอยู่กับยาย แต่พวกเราก็ยังเป็นพี่น้องไม่ใช่เหรอ พอถึงเวลาเราก็ได้อยู่ด้วยกันอีก”
“รู้ แต่...”
ยังไม่ทันพูดให้จบผมก็โดนพี่แบงค์ก้มเอาปากเข้ามาประกบลมหายใจออกของพี่แบงค์ ถูกผมสูดเข้าปอดพอดี กลิ่นที่คุ้นเคยทำให้ผมใจหวิวๆ ปากที่ประกบกับลิ้น ที่ส่งเข้ามาแทรกม้วนควานหากัน น้ำลายมุมปากไหลย้อยเป็นทาง เนินนานเหมือนจนผมลืมตัวหยุดหายใจ พอปากแดงๆ พี่แบงค์ถอนออกผมก็หายใจหอบแทบไม่ทัน
“ไหนดูดิ๊ แข็งไหม” พูดจบผมก็โดนพี่แบงค์เอามือตะปบเข้าหว่างขา
“อ๊ะ...”
เสียงร้องประหลาดด้วยความเสียวหลุดออกมา กับหน้าอันร้อนผ่าว มือใหญ่ๆ ของพี่ชายกดบีบมันชักนอกกางเกง ผมที่ยืนอยู่มือไม้ขาอ่อนจนรีบเกาะชายเสื้อคนตรงหน้ากันล้ม พอพี่แบงค์เห็นผมมีอารมณ์ร่วม เขาส่งมือมาจับชายเสื้อผมเพื่อถกขึ้น ผมรู้ทันทีเลยยกแขนช่วยให้ถอดได้ง่ายเมื่อเสื้อถูกถอดออกกางเกงบอลขาสั้นก็ถูกกระตุกรูดลงไปถึงข้อขา เผยให้เห็นกางเกงในสีดำตัวหนึ่ง พี่แบงค์กดจูบเข้าลำนูนนอกกางเกงมือที่โอบรัดกันผมหนี ทำให้สัมผัสจากปาก ที่พยายามขบลำเด็กชายผ่านผ้าบางแนบแน่น ผมเอามือลูบหัวพี่ชายอย่างทะนุถนอม ผมอยากให้พี่เขาเป็นของผม เป็นพี่ผมจริงๆ ไม่ใช่แค่ลูกพี่ลูกน้อง มือพี่แบงค์ที่โอบตวัดเกี่ยวรั้งดึงขอบกางเกงกดลงจน ลำเอ็นเด็ก 12 ค่อยๆ ถูกขอบกางเกงรั้งตึง พอมันหลุดก็ดีดเด้งขึ้นมาตั้งลำ หัวชมพูบานใหญ่กับหยดน้ำใสๆ ค่อยๆเริ่มปริ่มออกมา มือหนาๆ ของพี่ชายจับคว้าลำโคนรูดมันเข้าหาตัวเขา จากที่ปริ่มๆ ก็ถูกบีบเร่งจนกลายเป็นหยด เกาะที่ปากรูปลายลำเอ็น พี่แบงค์ยกยิ้มพอใจกับผลงานของตน แล้วเงยหน้ามาสิ่งยิ้มนั้นให้ผม ก่อนจะโน้มตัวเผยอปากคอบดูดน้ำหยดน้อย ผมต้องเกาะบีบไหล่ทั้งสองของพี่ชายเกรงตัวไว้ไม่ให้ล้ม เพราะขาที่เหมือนจะหมดแรง เสียงสวบๆ ดังเบาๆ เมื่อพี่แบงค์เริ่มขยับปากเข้าออกจนเกิดเสียง
“พี่แบงค์...” ผมเรียกพี่เขาด้วยเสียงสั่นๆ
“หืม..” แกตอบรับผมทั้งๆ ที่ลำเอ็นยังถูกสวมอยู่ในปาก
“ไปที่เตียงกันเถอะ”
ผมพูดจบพี่ชายถึงยอมถอนปากออกมา ส่งยิ้มให้ด้วยปากแดงๆ เป็นเงาวาวจากน้ำลายทำให้ภาพหนุ่มอายุ 15 ตี๋ขาวดูยั่วอารมณ์เด็ก 12 อย่างสุดๆเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ตอนนี้ร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มต่างวัยกำลังโอบกอดรัดผลัดกันดูดอมแท่งลำสีเนื้อที่มีหัวบานๆ สีแดง มันหุบเข้าออกหายไปในปากของกันและกัน ไม่นานเท่าไหร่ ผมก็ไม่สามารถทนความเสียวที่พี่ชายบำเรอให้ได้ กระตุกเอวส่งน้ำเด็กหนุ่มเข้าสู่ปากพี่ชายเขาดูดเก็บมันเหมือนว่าเป็นน้ำหวาน ที่จะให้หกตกพื้นไปไม่ได้ ผมหอบคายโคยลำใหญ่ออกจากปาก พี่ชายตัวดีปีนป่ายหันหัวกลับมาโน้มตัวมองหน้า รอยยิ้มเจ้าเล่ห์กับคราบน้ำที่ยังเอ่อค้างในปากผมรู้เลยว่าเขาต้องการให้ผมรับส่วนที่เหลือของมัน ผมยิ้มตอบให้ พี่ชายเลยก้มหน้ามาจนปากเราประกบกันอีกครั้งลิ้นที่ตวัดแลกเปลี่ยนส่งให้น้ำที่ในปากของพี่ชายค่อยๆ ไหลเข้าปากผมช้าๆที่ผมกล้ากินนั้นเพราะมันไม่เหม็นหรือคาว แถมยังเป็นส่วนหนึ่งของตัวผมเองจึงยอมรับมันแต่โดยดี เราจูบกันเนินนานก่อนที่จะถอนปากออกพี่ชายยืดตัวคร่อม ร่างผมถูกกดทับจนร่องก้นพี่เขาแนบกับโคยที่หดสลบไปแล้วของผม ถึงมันไม่แข็ง แต่ก็ยังเสียว เมื่อพี่ชายพยายามโยกเอวจับชักโคยลำแข็งของตน ไม่นานก็กระตุกพ่นน้ำขุ่นขาวออกมาเป็นสาย ใส่อกของผม กลิ่นที่ฉุนคาว แต่ผมกับคุ้นชิ้นกับมันมาหลายวัน เมื่อทุกอย่างจบพวกเราก็ลุกไปอาบน้ำชำระล้างคราบกามของพี่น้อง
“พี่แบงค์”
“ว่า?”
“เมื่อไหร่พี่จะเอาก้นผมอะ”
“ทำไมอยากก้นแหกเหรอ”
“เปล่าแค่ อยากให้พี่ทำแบบนั้นกับผมบ้าง”
“ฮะๆ หื่นนะเรา เอาไว้เอิร์ธเป็นผู้ใหญ่ก่อนแล้วกัน ถ้าถึงวันนั้นยังอยากให้พี่ทำ ก็จะทำให้”
“ผมก็แค่อยากให้พี่รักผม มากๆ”
“นี้ก็เอาใจพี่ไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ผมจะเป็นแฟนพี่”
“ฮะๆ เอาไว้ถึงวันนั้นก่อนค่อยว่ากัน”
“ก็ได้...”
“จุ๊บก่อน ”
“จุ๊บ”
“ฝันดีนะเอิร์ธ”
แล้วก็พากันนอนกอดกันจนหลับไป ใครจะไปนึก ว่าพี่ชายคนโปรดจะถูกส่งตัวไปอยู่อเมริกา ฤดูร้อน รอบหน้าเลยไม่ใช่ปิดเทอมที่ผมรอคอย
ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากๆ ครับ ชอบและติดตาม ขอบคุณ ครับผม {:5_130:} ต่อๆรอติดตาม แอบเศร้า ขอบคุณครับ เศร้าเลย ว่าแต่ตอนโตได้เจอกันอีกมั้ย ได้ทวงสัญญารึเปล่า ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุนครัย{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ จะรอกันไหวไหมครับ