แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hot_hormone เมื่อ 2020-8-17 17:07
สวัสดีครับนักอ่านทุกท่าน
ผม Hot นะครับ หวังว่าทุกท่านจะยังจำผมได้อยู่
ผมขอโทษนะครับที่ลาวงการงานเขียนไปนาน
เพราะผมติดทั้งงานเรียนและงานประจำ
แต่ตอนนี้ผมสอบเสร็จแล้ว เหลือแต่ศึกษาวิจัยเท่านั้น
เพราะฉะนั้นผมจะกลับมาเขียนงานเขียน บอเตโล่ ของผมต่อ
ผมหวังว่าเพื่อน ๆ ทุกท่านคงหายโกรธผมนะครับที่หายหน้าหายตาไปไม่มาต่องานให้จบ
แต่ผมตั้งใจจะเขียนต่อไปเรื่อย ๆ ไม่หายหน้าหายตาไปไหนแน่นอนครับ
ผมรักโลกบอเตโล่มาก และหากเพื่อนคนไหนอยากเขียนแนว Spin-off จากโลกใบนี้ก็ย่อมได้นะครับ
ขอแค่ยังอยู่ภายใต้กฏเหล็กของบอเตโล่ครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า !
ท้ายนี้ผมขอทิ้งภาพปกตอนต่อไปหลังจากที่ผมลงมงกุฏราชันตอนที่สามเสร็จ เอาไว้ยั่วน้ำลายเพื่อน ๆ
ทั้งท่านแฟนพันธุ์แท้ แฟนดั้งเดิม แฟนยุคบุกเบิกตั้งแต่ G-Gang และแฟนท่านใหม่ ๆ นะครับ
ผมขอฝากผลงานชิ้นนี้ไว้ในชั้นหนังสือของเพื่อน ๆ ที่รักแนวนี้
ขอบคุณที่ติดตามมาโดยตลอด ขอบคุนะครับผม
สามารถสำรองลิงค์และเข้าไปดูภาพประกอบ 20+ ได้ที่ https://www.pixiv.net/en/users/3145401
ในเว๊ป Pixiv จะอัพช้ากว่าที่นี่หนึ่งวันนะครับผม
ขอบคุณครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hot_hormone เมื่อ 2020-8-19 22:21
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่อินบ๊อกเข้ามานะครับ
ผมเลยวาดภาพของไอ้เฮียเหมากับไอ้เหี้ยเหม่งมาฝาก
หวังว่าทุกท่านจะชอบนะครับ
หากท่านผู้อ่านชื่นชอบและอยากให้กำลังใจ
กระผมขอให้ทุกท่านกรุณาช่วยตอบต่อกระทู้ได้ไหมครับ
กระทู้ไหลไปไวเหลือเกิน วันเดียวไหลไปอยู่หน้าแปดเสียแล้ว ...
แต่ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาติดตามและเป็นกำลังเสมอนะครับ
ขอให้นักอ่านคอเดียวกันทุกท่านมีความสุขมาก ๆ นะครับ
ตอนที่สาม
ไอ้เหี้ยเหม่ง กับ เกมส์มงกุฏราชันย์
- 24 -
" อย่าเสือกแตกใส่ปากกูนะไอ้ไก่ " ไอ้เด็กอ้วนสำทับ ปากยังโลมเลียของเล่นบ้องบะเฮิ่มพาดหน้าของเขา ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มแยกเขี้ยว หน้าตาเงี่ยน ๆ แดงก่ำ " ครับนาย ! " มันพูดจบก็กระดกสะโพกขึ้นให้ไอ้เด็กอ้วนอมง่าย ๆ ตามกฏเหล็กของบอเตโล่ ถ้าไอ้พวกทาสทหารไม่ได้ขั้นเตียงกับเจ้านาย แต่พวกแม่งต้องนอนราบ พวกแม่งต้องเอามือทับหลังหัว ยกบั้นเด้าขึ้นให้พอดีกับระดับที่เจ้านายจะนั่งเล่นบ้องบาซูก้าของแม่งได้ง่าย ๆ หน้าขาสองข้างแหกออกให้กว้างจนสุด เหยียบฝ่าเท้าให้ยกสะโพกขึ้นเต็มตีน เกร็งปลี่น่องเอาค้างไว้ อย่าเสือกล้มหรืออ่อนปวกเปียกเด็ดขาด
ป๊อก ! เสียงปากของไอ้เด็กอ้วนถอดจากบ้องของไอ้เหี้ยเหม่ง น้ำลายจากปากสีส้มไหลยืด สายตาของไอ้เด็กอ้วนกำลังพี้ได้ที่ ควยแข็ง ๆ ของไอ้เหี้ยเหม่งยังตั้งกระโดงพาดหน้า ไอ้เด็กอ้วนแค่เอาลิ้นเลีย ไอ้เหี้ยเหม่งเสียววาบ มันโคตรชอบหน้าตาเงี่ยน ๆ ของไอ้เด็กอ้วนที่กำลังปาดบ้องของแม่งเต็มลิ้น มือของเขาจิกกล้ามท้องลูกระนาดแล้วสางดงหมอยด้านล่างแบบดึง ๆ ขยำ ๆ แต่แม่งเสียวสะใจสุดติ่ง " ซื๊ดส์ ! " ไอ้เหี้ยเหม่งครางลงคอ น้ำลายของไอ้เด็กอ้วนไหลยืด ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องตอนที่ไอ้เด็กแม่งเอามือดึงน้ำลายที่ไหลข้นให้ขาดจากปลายควย ไอ้เด็กอ้วนเงยมองไอ้เหี้ยเหม่งแล้วฉีกยิ้มขำ " มึงแม่งหน้าตาโคตรเงี่ยนเลยหวะ ฮึ ฮึ " เขาขำ แต่พอกำลังจะก้มลงอมบ้องต่อ เสียงตะโกนเฮลั่นจากข้างนอกก็ดังเข้ามา " เฮ้ ! ! ! "
ไอ้เหี้ยเหม่งงงเต๊ก เด็กหนุ่มในห้องกดโทรศัพท์ " ถึงเวลาสนุกแล้วหวะ ! " เขาตะโกนบอกพรรคพวกแล้วเดินตามไอ้เด็กบุ๊คออกจากห้อง ไอ้เด็กอ้วนมองขวับไปที่ประตูด้านข้างอีกทาง ไอ้เหี้ยเหม่งหน้าโคตรเซี่ยน แต่ไอ้เด็กแม่งไม่สนใจมันสักกะติ๊ด เขาลุกขึ้นเดินแล้วเอามือปาดน้ำลายรอบปาก " ไอ้คิมเริ่มแล้วเว๊ย ! " เขาบอกไอ้เหี้ยเหม่งพร้อมเปิดออกไปข้างนอก " เฮ้ ! ! " เสียงตะโกนเชียร์ดังกระหึ่ม ไอ้เด็กอ้วนเดินหลบฉากบนระเบียง ไอ้เหี้ยเหม่งยังเซี่ยนไม่ตก แม่งเอาหลังหัวโขกโต๊ะเต็มกระโหลกสามดอกคลายเงี่ยน " อดอีกแล้วกู ! ! ฮึ๊ย ! ! "
ไอ้เหี้ยเหม่งลุกขึ้นเดินตามไอ้เด็กอ้วนออกไปที่นอกระเบียง แต่ยืนกร่างหน้าเอ๋อ ๆ หื่น ๆ อยู่ข้างหลัง จากมุมบนสุด มันกวาดมองไปรอบ ๆ เห็นไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธิ์ออกมายืนออกันเต็มระเบียงอัดแน่นพร้อมกับไปพวกทาสทหารแก้ผ้ายืนประกบ พวกเขากำลังเฮกับเวทีชิงมงกุฏด้านล่าง ไอ้เหี้ยเหม่งก้มมองลงไป รูปปั้นที่แม่งเห็นตอนแรกถูกโอบด้วยกระจกทรงกลมกระบอกตั้งสูง ขนาดใหญ่มิดรูปปั้นเหมือนตู้ปลาบิ๊กไซส์ น้ำตกที่ไหลท่วมกำลังเอ่อเต็มจนถึงปลายคางของรูปปั้นในตอนนี้ ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นพื้นปูนที่ปิดไม่ให้น้ำตกไหลลงไปข้างล่างได้ น้ำในตู้กระจกเลยค่อย ๆ ท่วม อีกสักพักคงเป็นตู้ปลาขนาดตึกหกชั้นบนดาดฟ้านี้ !
" ยินดีต้อนรับครับผม ! ! ! " เสียงคุ้น ๆ ของไอ้เด็กโชดังกระหึ่มไปทั่ว เสียงเฮลั่นของไอ้พวกกองเชียร์อภิสิทธิ์ชนดังสนั่นตาม โดรนถ่ายภาพบินกันให้วุ่น ไอ้เหี้ยเหม่งชอบบรรยากาศคึกคักแบบนี้ฉิบหาย มันมองไอ้เด็กโชที่ยืนอยู่บนระเบียงอีกฝากที่โคตรเป็นส่วนตัว เสียงจากลำโพงของแม่งใสแจ๋ว ตะโกนเซอร์ราวด์ว่า " ลานแข่งมงกุฏราชาเริ่มขึ้นแล้วนะทุกท่าน ! ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ทุกคนพอได้ฟังกังก็เฮแถมผิวปากวิดวิ๊วสนุกครึกครื้น " เฮ๊ย ! ! กูขออธิบายงานแข่งก่อนสิวะ อย่าเพิ่งเชียร์กูมาก กูรู้แล้วว่ากูหล่อ ! ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เด็กโชตะโกนอัดไมค์ แต่ไอ้พวกเด็กหนุ่มเฮลั่นหลังกว่าเดิม ขำก๊าก
" ไอ้เหี้ย ! ! เงียบก่อนเด๊ะ ! ! " ไอ้เด็กโชตะโกนรวมพลครั้งสุดท้าย ไอ้พวกเด็กยังเฮวิดวิ๊วอีกรอบแต่ก็หยุดให้แม่งทำหน้าที่ " ป๊าด ! ! กูรอเหงื่อแตกแล้วเนี่ยะกว่าพวกมึงจะหยุดเห่ากันได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เด็กโชทำเสียงหล่ออัดไมค์ แสงแฟลชจากโดรนวิบวับไปทั่ว ไอ้โชยักคิ้วให้กล้องแล้วเริ่มประกาศเกมส์ " เอาเว๊ย ! งานนี้เดือดสัตว์ กูท้าให้พวกมึงลงเงินให้เต็มที่ มีเท่าไรใส่ไม่ยั้ง รับรองว่าถ้ามึงพนันถูก รวยเละเว๊ย ! ! " พอไอ้เด็กโชพูดจบ ไอ้พวกกองเชียร์ก็กระหึ่มเสียง ไอ้เด็กโชทำท่าให้พวกแม่งเตรียมโอนตังค์ " เอาเว๊ย ! ! ตัวเด็ดของเรามาถึงแล้วเว๊ย ! ! "
ไอ้เหี้ยเหลากับไอ้เด็กคิมเดินขึ้นมาบนสังเวียนบนตู้ปลาที่ปืดสนิท พื้นที่มันเหยียบเป็นตะแกรงแข็งและเหนียวที่ครอบปากตู้ปลาด้านบนเอาไว้ ซี่ตะแกรงไม่ถี่มาก เป็นทรงหกเหลี่ยมสานต่อกันเป็นผืนแน่น ๆ " ไอ้คิมตัวเจ็บเว๊ย ! ! " ไอ้เด็กโชตะโกนต้อนรับ ไอ้เด็กคิมเดินกร่างไปรอบปากตะแกรงแล้วทำท่ากวักมือขอเสียงเฮจากไอ้พวกกองเชียร์ ไอ้เหลายืนกร่างท่าตามระเบียบทำเข้ม มันนุ่งผ้าขาวม้าประทับตราเดอะบิ๊กบีสต์ ถอดเสื้อโชว์กล้ามอกกับกล้ามท้องอัดพลังสุดอึด " งานนี้ไอ้คิมเลือกเดิมพันกับไอ้กุมภ์ สงสัยแม่งหิวจัด อยากเอามงกุฎไปก่อนดอกแรก ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เด็กโชโฆษณา แต่พอแม่งพูดจบ ไอ้เด็กกุมภ์ก็เดินขึ้นมาบนเวที พร้อมกับไอ้ชัย ทาสทหารบอดี้การ์ดตาบอดข้างหนึ่งของเขา เสื้อผ้าของไอ้เด็กกุมภ์หลุดลุ่ยจนชายเสื้อยับยู่ยี่ออกนอกกางเกง หน้าตาของแม่งอิดโรย แว่นตาไม่ได้ช่วยปกปิดขอบตาดำคล้ำเหมือนพวกอยากยากำลังลงแดง " เย็ดเข้ ! ! มันต้องอย่างนี้ดิวะ ! " ไอ้เด็กโชตะโกนอัดลำโพงลั่นสนาม พอได้เห็นไอ้ชัยที่เดินตามมาไม่ห่าง ไอ้ชัยแก้ผ้าโจ๋งครึ่ม ควยของแม่งใหญ่เตะตาฉิบหาย ตัวของแม่งสูง อัดถึกสมบุกสมบันสุดยอด มันเดินกร่างขึ้นมายืนท่าตามระเบียบพักอยู่กับไอ้เด็กกุมภ์ที่กำลังกวาดมองไปรอบ ๆ
" ไอ้กุมภ์ . . . ทำไมกูถึงหาประวัติของมึงไม่ค่อยเจอเลยวะ " ไอ้เด็กอ้วนพูดลอย ๆ ไอ้เหี้ยเหม่งได้ยินแต่แม่งไม่ได้สนใจ มันจ้องไอ้ชัยเขม็ง สัญชาติญาณทาสทหารของมันกำลังทำงาน ท่าทางไอ้ชัยจะไม่ใช่ไอ้พวกสุดยอดธรรมดา " ไอ้กุมภ์ มึงไปพี้ในห้องน้ำสักดอกสองดอกก่อนไหมวะ กูดูสภาพมึงแล้วน่าจะไม่รอดนะ " ไอ้เด็กโชแซวออกอากาศ แต่ไอ้เด็กกุมภ์ทำเหมือนไม่ได้สนใจสักนิด เขากวาดมองไปทุกชั้นของระเบียงอาคาร จนเห็นห้องปิดตายอีกฝั่งที่มีโทรทัศน์ฉายภาพพวกแม่งทุกคนบังไว้ แต่ในโทรทัศน์ไม่ได้จับภาพของเขา แต่เป็นภาพซูมเข้าหน้าของไอ้เด็กคิม " เฮ๊ย ! ! " ไอ้เด็กคิมส่งสัญญาณให้ไอ้เหมา ไอ้เหมาปลดผ้าขาวม้าออก เสียงไอ้พวกกองเชียร์ดังกระหึ่ม ควยของแม่งขนาดบิ๊กเบิ๊ม อวดกับควยของไอ้ชัยได้สูสี
" เอาแล้วเว๊ย ! ! " ไอ้เด็กโชทำเสียงตื่นเต้น ไอ้พวกคนดูรอบระเบียงเฮลั่น จนไอ้เด็กโชต้องตะเบ็งเสียงอัดไมค์ให้พวกแม่งฟังกติกา " เงียบก่อนสิเฟ๊ย ! " ไอ้เด็กโชกดออดเป็นสัญญาณเงียบเสียงพักยก " ตืด ! ! ! " ไอ้พวกรอบระเบียงกับรอบตู้ด้านล่างเงียบกริบ ถึงเวลาไอ้เด็กโชบอกกติกา " เกมส์นี้กูตั้งชื่อว่า ปลาไหลทองคำ ! " ไอ้พวกกองเชียร์อึ้งแว๊บ แต่เสียงเฮยังดังขึ้นต่อเนื่อง งานนี้เดิมพันพุ่งกระฉูดแน่ " พวกมึงอย่าเพิ่งเฮกลบเสียงกูได้รึเปล่าวะ ! ! " ไอ้เด็กโชตะโกนบอกไอ้พวกกองเชีนร์ แต่พวกแม่งยังวี๊ดวิ๊วกันต่อ ไอ้เด็กโชว์ก็เสือกเก๊กหล่อ จนเสียงเฮลั่นกระหึ่มไปทั่ว " เฮ๊ย ! ! กูขอเวลาอธิบายกติกาก่อน ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เด็กโชกดอ๊อดให้ทุกคนเงียบ แล้วพวกแม่งทำตาม
" ฟังนะเว๊ย ! กติกาของเกมส์คือ " ไอ้เด็กโชเริ่มอธิบาย " ในตู้ปลานี้มีปลาไหลทองคำอยู่หนึ่งตัว ตัวก็ไม่ได้ใหญ่มาก แต่โคตรพริ้วเลย (ไอ้เด็กโชเต้นท่าพริ้ว ๆ เหมือนปลาไหลดึ๊บ ๆ ให้ดู ไอ้พวกคนดูขำก๊าก) หน้าที่ของไอ้คิมกับไอ้กุมภ์คือตามจับปลาไหลนั่นให้ได้ " ไอ้เหี้ยคิดสะดุดกึกแล้วตะโกนถาม " ทำไมกูต้องจับปลาไหลด้วย ให้ไอ้เหี้ยเหลาทำไม่ได้เหรอไง " ไอ้พวกคนดูรอฟังคำตอบ ไอ้เด็กโชส่ายหน้า " ไอ้คิม กูว่ามึงน่าจะจับปลาไหลเองนะ จะได้วัดว่าปลากับควยของไอ้เหลาอันไหนใหญ่กว่ากัน " ไอ้พวกคนดูหัวเราะก๊าก แต่ไอ้เด็กกุมภ์ยังทำหน้านิ่ง " เออ โอเค ! " ไอ้เด็กคิมตัดบท แล้วไอ้เด็กโชก็อธิบายต่อ " ก่อนอื่นทั้งมึงกับไอ้กุมภ์ต้องใส่ถุงมืออันนี้ก่อน แล้วก็สร้อยอันนี้ด้วย " ไอ้เด็กโชยืนสร้อยหน้าตาประหลาดให้กับไอ้เด็กคิมกับไอ้เด็กกุมภ์ มันเป็นเหมือนสร้อยทองคำคล้องกับลูกแก้มกลม ๆ แล้วมีปลายทู่ ๆ ยื่นออกมา " เอาละ " ไอ้เด็กคิมอธิบายต่อ " พวกมึงทั้งสองคนต้องใช้ถุงมือจับปลาไหลเพราะมันมีกระแสไฟฟ้าแรงมาก แล้วไอ้สร้อยคอนี่คืออ๊อกซิเจนให้พวกมึงหายใจ "
" มันจะพอได้ไงวะไอ้อ๊อกซิเจนเหี้ยนี่ " ไอ้เด็กคิดเรื่องเยอะอีกแล้ว " กูยังอธิบายไม่จบ ฟังกูก่อนสิวะ " ไอ้เด็กโชขัดแล้วเล่าต่อ " พวกมึงจะมีสร้อยอ๊อกซิเจนใช้หรือไม่มี ก็ต้องขึ้นอยู่กับเงินเดิมพันของไอ้พวกกองเชียร์ไง " ไอ้พวกกองเชียร์ทำหน้าอึ้ง งงหน่อย " คือแบบถ้ากองเชียร์ โหวตพนันข้างมึงเยอะ สร้อยเส้นใหม่ก็จะหล่นลงไปในน้ำ คราวนี้พวกมึงก็ต้องแย่งกัน " ไอ้เด็กกุมภ์เงยหน้าขึ้นถามเป็นครั้งแรก " แล้วบอดี้การ์ดของเราละ จะเอาอ๊อกซิกันจากไหน " ไอ้เด็กโชส่ายหน้า " พวกมึงสองคนก็ต้องแบ่งอ๊อกซิเจนให้บอดี้การ์ดของพวกมึงเอง แต่กูได้ว่ามานะว่า ถ้าพวกแม่งถูกฝึกมาดี พวกแม่งกลั้นหายใจได้ห้านาทีกว่า ๆ เลยนะ " สายตาของไอ้เด็กโชทาทายว่าค่ายกักกันไหนเด็ดสุด
" แล้วไอ้พวกบอดี้การ์ดต้องทำอะไร " ไอ้เด็กคิมถาม หลายคนก็รอฟังคำตอบ " ก็ " ไอ้เด็กโชตอบ " ในบ่อไม่ได้มีปลาไหลตัวเดียว มันมากันเป็นฝูง กูนำเข้ามาจากบึงมรณะที่อยู่ชั้นล่าง พวกแม่งกัดเก่งนะ พวกบอดี้การ์ดของพวกมึงก็ต้องเป็นงานกันหน่อย " เสียงฮือฮาจากพวกกองเชียร์ดังขึ้น " แล้วก็พวกมึง " ไอ้เด็กโชหันหน้าไปทางกองเชียร์ " ลงเงินเยอะ ๆ ไอ้คิมกับไอ้กุมภ์จะได้มีอ๊อกซิเจนใช้ " ไอ้พวกกองเชียร์ยิ้มสนุก งานนี้มันส์แน่ พวกแม่งโทรศัพท์เอาไว้โอนเงินเต็มที่
" เกมส์กำลังจะเริ่มแล้วอีกห้านาที พวกมึงมีข้อสงสัยอะไรไหม " ไอ้เด็กโชถาม แต่ไอ้เด็กกุมภ์เงียบ ส่วนไอ้คิมหันไปมองไอ้กุมส์ งานนี้แม่งชนะชัวร์ ไอ้เหี้ยแว่นนี่ดูท่าทางจะไม่เท่าไร อ่อนด่อยฉิบหาย แต่ไอ้ชัย ทาสทหารของแม่ง ท่าทางก็น่าจะพอฟัดพอเหวี่ยงอยู่ น่าสนุกขึ้นหน่อยแล้วสิเกมส์นี้ " งานนี้ ! " ไอ้เด็กโชตะโกนอัดไมค์เสียงคึกคัก " ไอ้คิมท้าไอ้กุมภ์เมื่อตอนเช้า แม่งคงคิดจะได้มงกุฎมาฟรี ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ไอ้กุมภ์มึงคิดว่าไงวะ " ไอ้เด็กโชหันไปหาไอ้เด็กแว่น แต่ไอ้เด็กแว่นไม่ตอบอะไร หน้าตาของแม่งนิ่ง ๆ มองลงในน้ำแล้วสูดลมหายใจ ท่าทางอิดโรย " อ้าวไอ้กุมภ์ ! นี่มึงจะไม่โต้ตอบไอ้คิมหน่อยเหรอวะ แม่งตั้งใจจะแดกมึงเต็มที่เลยนะเว๊ย ! "
ไอ้เด็กกุมภ์ยืนกอดอกนิ่ง แต่ไอ้ชัยเข้ามาประกบข้าง ๆ แล้วจ้องไอ้เหลาพร้อมฉีกยิ้มเถื่อน " มันจะเอาอะไรไปสู้ไอ้เหลาได้วะ " เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดอยู่ไม่ห่างจากไอ้เด็กอ้วน ไอ้เหี้ยเหม่งได้ยินด้วย " หึ หึ " ไอ้เด็กอ้วนยิ้มแค่หัวเราะ แต่ไอ้เด็กหนุ่มนั่นพูดต่อ " แดร์โซลเยอร์เหรอ . . . กูได้ยินมาว่าเพิ่งจะเปิดตัวค่ายทาสทหารนี้เมื่อไม่กี่ปีเองนี่หว่า นี่ไอ้เหี้ยแว่นกะจะแพ้โชว์เลยเหรอวะ " ไอ้เด็กอ้วนหันไปมองไอ้เด็กนั่นแต่ก็แค่ทำหน้าเฉย ๆ " แดร์โซลเยอร์ไม่ได้กระจอกนะเว๊ย กูได้ยินมาว่า คนในบริษัทก็เคยทำงานให้บอเตโล่มาก่อน ท่าทางก็น่าจะเจ๋งอยู่บ้างแหละ " ไอ้เด็กอ้วนพูดจบก็ไม่ได้สนใจไอ้เด็กหนุ่มนั่นต่อ แต่ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องไอ้ชัยทันที " เคยเป็นคนของบอเตโล่เหรอวะ " มันคิดแล้วอึ้งหน่อยหนึ่ง เพราะไอ้ชัยเสือกเงยหน้าขึ้นมองมันแล้วแยวเขี้ยวยิ้ม
" พวกมึงพร้อมกันแล้วรึยังวะไอ้คิม ไอ้กุมภ์ " ไอ้เด็กคิมปลดชุดนักเรียนให้สบายที่สุด ส่วนไอ้เด็กกุมภ์แค่ขยับแว่นกับปลดกระดุมคอลง " เอาละนะ ! เริ่มเกมส์เว๊ย ! ! ! " ไอ้เด็กโชประกาศ เสียงพลุระเบิดตูมตาม โดรนเอย แสงแฟลชเอย ภาพดฮโลแกรมที่วิ่งไปทั่วงานฉายพรึบ ไอ้พวกบนระเบียงเฮลั่นพร้อมกับเสียงพื้นลูกกรงที่ไอ้คิมกับไอ้กุมภ์เปิดออก พวกแม่งทั้งหมดสี่คนตกลงไปในในบ่อตู้ปลาพร้อมกัน ตู๊ม ! ! จากนั้นประตูกรงก็ปิด เฮือก ! ไอ้เด็กกุมภ์สะดุ้งน้ำทันที แม่งกำลังตะเกียกตะกายเกาะลูกกรงด้านบน ไอ้พวกคนดูเห็นท่าแล้วรู้เลยว่าไอ้เหี้ยกุมภ์ว่ายน้ำไม่เป็น ! ! !
บุ๋ง ๆ ! ไอ้ชัยเหมือนจะรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว มันกอดไอ้เด็กกุมภ์จากด้านหลังแล้วเอาปากประกบต้นคอเบา ๆ ของเด็กหนุ่ม มือของมันสอดเข้าปากของเขาทะนุทะนอมแล้วเอาสร้อยคออ๊อกซิเจนตามเข้าไป " อืม " ไอ้เด็กกุมภ์จ้องหน้าของไอ้ชัยแล้วกอดหลังของแม่งแน่น ๆ คราวนี้พวกแม่งก็พร้อมลุยลงไปหาไอ้ปลาไหลทองเหี้ยนั่น " โอ้โห . . . นี่มันเกินกว่าเจ้านายกับทาสทหารแล้วมั้งเนี่ย " ไอ้เด็กอ้วนพูด สายตามองจอโทรทัศน์ที่จับทุกภาพใต้น้ำเอาไว้ ชอตนี้ทำเอาไอ้พวกริมระเบียงเฮลั่น โดยเฉพาะไอ้พวกที่ลงเงินกับไอ้เด็กกุมภ์ แต่ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้างงว่าอะไรเกินไปตรงไหนเหรอ โคตรโง่ฉิบหาย ไอ้เด็กอ้วนหันมายิ้มให้มัน " นี่มึงดูไม่ออกเหรอไอ้สัตว์ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! อย่าบอกนะว่ามึงก็ดูไอ้โนกับไอ้เหมาไม่ออกเหมือนกัน " ไอ้เด็กอ้วนทำหน้าทึ่ง ๆ แต่ไอ้เหี้ยเหม่งยังทำหน้าโง่ พอแม่งได้ยินชื่อของไอ้เฮียเหมา แม่งเลยก้มหัวขอไปตามไอ้เหมากับคุณหนูโนให้ออกมาดูงานแข่งของไอ้เด็กคิม " อืม ห้องอยู่หลังจอโทรทัศน์นั่น . . . แต่อย่าเพิ่งเปิดประตูหน้านะเว๊ย มันล๊อค มึงต้องไปเข้าด้านข้าง จะได้หายโง่สักที ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เด็กอ้วนบอกแล้วโยนการ์ดใบเล็ก ๆ ให้ ไอ้เหี้ยเหม่งรับไว้
เฮ ! เสียงตะโกนเชียร์ดังกระหึ่มตอนที่ไอ้เด็กคิมหลบปลาไหลได้โคตรพริ้ว งานนี้ในตู้แม่งไม่หมูอย่างที่คิด ปลาไหลพันธุ์ดุว่ายวนในอ่างเป็นร้อยตัวเหมือนงูยักษ์สะเปะสะไปทั่ว พวกแม่งกัดกันเองแล้วยังว่ายมางับไอ้คิมกับไอ้เหลาแบบเอาตาย แต่ไอ้เหลาเถื่อนโคตร แม่งกระชากปลาขาดกระจุยทุกตัวที่เข้ามาใกล้ แต่ยังไม่มีวี่แววของปลาไหลสีทองคำให้เห็น " ฉวก ! " ฝ่ายไอ้ชัยก็กำลังฉีกปลาให้กระจุยแล้วดำลงลึกไปตามซอกหลืบ ไอ้พวกแม่งว่ายวนจนมาเจอกันแว๊บหนึ่งแต่ยังไม่ทันจะตะบั่นหน้าอีกฝ่าย ปลาไหลเผือกที่ดุกว่าก็ว่ายกรูออกมาจากท่อปล่อยที่อยู่ด้านข้าง " หมับ " ไอ้เด็กกุมภ์กอดคอไอ้ชัยแน่นขึ้นเป็นสัญญาณว่าไอ้ปลาเหี้ยนั่นกำลังใกล้เข้ามา แต่ บึ๊ม ! ควันสีแดงสดในน้ำกระจายไปทั่ว รอบ ๆ ไอ้เด็กกุมภ์กับไอ้ชัย ไอ้พวกคนบนระเบียงงเต็ก แต่ไอ้เด็กคิมยิ้มสะใจ " เฮ๊ย ! ไอ้เหี้ยคิ้มหาของลับเจอจริงเหรอวะเนี่ยะ กูว่ากูซ่อนดีแล้วนะ " ไอ้เด็กโชตะโกนออกไมค์ ไอ้พวกบนระเบียงทำหน้างงหนักขึ้น แต่ตอนนั้นไอ้พวกปลาไหลเผือกกรูไปหาไอ้ชัยกับไอ้กุมภ์เหมือนฝูงฉลามที่เข้ารุมเหยื่อพร้อมกัน " คือบับ . . . กูซ่อนของเอาไว้ให้เกมส์มันพริ้ว ๆ ไง ไอ้เหี้ยคิมเสือกเจอปืนยิงเลือด โชคแม่งดีเนอะ " ไอ้เด็กโชอธิบาย แต่ไอ้พวกคนบนระเบียงโหลั่น นี่ไม่ใช่อย่างที่บอกไว้ในกติกานี่หว่า บางคนโยนส้นเกือกใส่ไอ้เหี้ยโชด้วยซ้ำ แต่ไอ้โชหลบโคตรเร็วแล้วตะโกนอัดไมค์ " ไอ้สัตว์ ! นี่กูกะเซอร์ไพร์สนะเว๊ย ! ถ้าพวกมึงมีเวลาเอาส้นตีนมาโยนให้กู เอาเงินเทลงไปในตะกร้าเว๊ย ! อ๊อกซิเจนของพวกแม่งจะหมดแล้ว ! ! "
ไม่รอช้า ไอ้พวกบนระเบียงโอนยอดเงินเดิมพันแล้วเหรียญทองคำมากมายมหาศาลก็ทะลักลงบนกระดานหน้าจอ จนในที่สุดสร้อยอ๊อกซิเจนหนึ่งอันก็หล่นลงมา แต่เสร็จไอ้คิมที่ยิงปืนเลือดออกไปจนเลือดสีแดงคลุ้งไปทั่วไอ้กุมภ์กับไอ้ชัย ปลากไหลเผือกนับร้อย ๆ ตัวว่ายทึ้งเข้าไปหาพวกแม่งหิวโหย เสียงจ๋อมของสร้อยหล่นลงมา ไอ้เด็กคิมคว้าไปเก็บไว้แล้วยิงปืนอีกนัดไปที่ไอ้ชัยกับไอ้กุมภ์ " ซวบ ! " ไอ้ชัยกระชากปลายไหลตัวแล้วตัวเล่าเร็วโคตร ร่างของพวกแม่งขาดกระจุย แต่ยังไม่เจ๋งพอเพราะไอ้เด็กกุมภ์ถูกกัดที่ไหลจนเนื้อขาด " ซวยแล้ว . . . " ไอ้เหี้ยเหม่งหยุดยืนดูงานแข่งระหว่างทางที่แม่งกำลังจะเดินไปหาไอ้เหมากับคุณหนูโน เลือดของไอ้เด็กเด็กกุมภ์ไหลเป็นสาย คราวนี้ปลาไหลอีกมุกสีสีว่ายไปหาไอ้เด็กกุมภ์อย่างเดียว ไอ้ชัยอึ้ง แม่งเอาเข่ากระแทกปลาแล้วสองมือฉีกกระชายปลายตรงหน้าอย่างบ้าคลั่ง เด็กกุมภ์หมดแรงเกาะหัวไหล่ของไอ้ชัยแล้วกำลังลอยขึ้น ไอ้ชัยรวบตัวเด็กหนุ่มแล้วว่ายชิดกำแพงกระจกโดยที่ให้ไอ้เด็กอยู่ติดกระจกแล้วมันเอากล้ามอกทับไว้ " ฮึก ! " มันสะท้านกล้ามหลังแว๊บตอนที่ฝูงปลากัดกระหน่ำกล้ามหลังของมัน แต่มันไถลตัวขึ้นไปสูดหายใจผ่านซี่กรงด้านบนน้ำปริ่มแต่ทะลักเข้าปากพร้อมอ๊อกซิเจนเต็มแก้ม " จ๊วบ ! " มันจูบไอ้เด็กกุมภ์เก็มปากและพ่นอ๊อกซินเจนเข้าไปให้เด็กหนุ่มฉ่ำปอด
" เย็ดเข้ ! ! เท่ห์ฉิบหาย ! ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งที่ง เผลอตะโกนหลุดปาก แต่เสียงเฮของไอ้พวกบนระเบียงดังกว่า พวกแม่งจับภาพกันอุตลุด ไอ้เด็กกุมภ์สำลักน้ำลายเพราะไอ้ห่าชัยแม่งเสือกสอดลิ้นดูดปากตามไปด้วย กล้ามหลังของแม่งโคตรทรงพลัง ปลาเป็นร้อยกำลังขย้ำกัด แต่ ตั๊ม ! ! ปลายหมัดของไอ้ชัยหวดแล้วชกเต็มหลุ่นเอ้าปากของไอ้พวกปลาไหลทุกดอก กล้ามเนื้อของแม่งกำยำดำแว๊บแป๊บหนึ่ง ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องเขม็ง ไอ้ชัยคำรามเต็มเสียงใต้น้ำแล้วขยี้พวกปลาขาดกระจุย แต่ เปรี้ยง ! ส้นตีนของไอ้เหี้ยเหลาฟาดเข้าเต็สหน้าของไอ้ชัยแล้วแม่งก็กำลังจะชกอีกดอก แต่ไอ้ชัยสวนกำปั้นได้ทัน แรงสะเทือนของน้ำเล่นเอาตู้สะเทือน ไอ้เด็กคิมโชว์นิ้วกลางอัดหน้าไอ้กุมภ์ที่กำลังอ่อนกะปวกกะเปียก แต่แม่งไม่รู้เลยว่าแว่นของไอ้กุมภ์หายไปแล้ว !
" เข้าทางไหนวะ ! " ไอ้เหี้ยเหม่งมองหาทางเข้าห้องที่ไอ้เด็กอ้วนบอกว่าอยู่ข้าง ๆ พอมันมาถึงห้องหลังหน้าจอโทรทัศน์ เสียงเฮของไอ้พวกรอบระเบียงดังกว่าเก่าเพราะงานนี้ทั้งปลาทั้งไอ้เหลากับกับไอ้ชัยชกกันมั่วไปหมด เสียงกระจกสั่นจากแรงส้นตีนและกำปั้นลั่นกร้าว ดุเดือดฉิบหาย " อีกแล้วเหรอวะ ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งอึ้งแดกอีกรอบเพราะทางเข้าที่แม่งเห็นคือหน้าต่างข้างตึก มันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่แต่ยังไงก็ต้องตามตัวไอ้เฮียกับคุณหนูออกมาดูงานแข่งข้างนอกให้ได้ " เป็นไงเป็นกันวะ " มันปลุกใจแล้วปีนหน้าต่างอย่างที่เคยทำ พอไปถึงที่ขอบหน้าต่าง มันทาบการ์ดแล้วหน้าต่างก็เปิดออก แต่ที่มันได้ยินดอกแรกคือ " อาร์ ! ! อาร์ ! ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งทึ่งจนควยแข็งเลยคราวนี้ มันที่แม่งมองอยู่คือห่างจากปลายเตียงไม่มาก ไอ้เฮียเหมากำลังนั่งแหกหน้าขา ย่อตัวลงต่ำ สองมือทาบหลังหัวหลัง กำลังซัดตูดขาวของไอ้เด็กโนบนเตียงนุ่ม ปับ ! ปับ ! !ปับ ! ! ! " ออร์ ! ออร์ ! ! " มันครางเสียวห้าวหน้าหื่น กล้ามท้องทั้งแปดอัดเต็มแรงช้าง บั้นเด้าวีเชพโคตรลานละเอียด เสยทุกดอกเนิบ ๆ แต่เน้นหน่วง ๆ ไอ้เฮียแม่งแก้ออกหมด แต่ไอ้เด็กโนแค่ปลดกางเกงลงนิดเดียว เสื้อผ้าอยู่ครบ ไอ้เฮียกระเด้าตอกดากเต็มหน้าขา แต่แม่งไม่ได้ได้ดันลึกสุด เจ้านายของแม่งคลานสี่ขาหน้าจมหมอนนิ่ม เสียงครางของเขาโคตรกระเส่าเร้าใจ แต่ท่าทางยังรับสิบกว่านิ้วไม่ไหว ไอ้เฮียเลยซัดแค่เนิบ ๆ ทะนุถนอมฉิบหาย " เหมา ! อาร์ ! ! " ไอ้เด็กโนเอาฒือขึ้นทาบหน้าแล้วจิกหมอน เสียงครางของดังขึ้นจนไอ้เฮียออกปาก " กระผมดันลึกเกินไป ขอโทษครับผม ! ! " มันเหมือนจะหยุดกระเด้า แต่ไอ้เด็กโนเสือกกระชากโซ่เต็มเหนี่ยว " ซื๊ดส์ ! " ไอ้เฮียคราง ไอ้เด็กโนออกปาก " อย่าหยุดสิวะ ไม่ยอมแพ้หรอกเว๊ย ! อาร์ ! ! " ไอ้เด็กโนครางอีกรอบแล้วกระชากโซ่จนแขนตึง " อึก " ไอ้เหี้ยเหม่งหน้าแดงแป๊ด ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ ได้แต่ควยแข็ง ไอ้เฮียเล่นแม่งเงี่ยนจัดแล้วคราวนี้ โซ่ที่ไอ้เด็กโนดึงคือตัวหนีบเหล็กหัวนมที่งับหัวนมของไอ้เฮียเอาไว้ พวกเข้านายใช้ไอ้นี้เป็นของเล่นไว้คุมงานเย็ดของไอ้พวกทาสทหาร ถ้าบวกดุไป ไอ้พวกเจ้านายจะดึงปลายโซ่จนหัวนมตึงเต็มก้อนกล้าม แต่แต่ดดนหัวนมโคตรจิ๊บจ๊อย พวกทาสทหารแค่เสียวแว๊บ ๆ แต่สะใจฉิบหาย
" เฮ ! ! " เสียงโฮลั่นจากทีวีจอยักษ์ที่อยู่หน้าเตียงดังขึ้น ไอ้เหี้ยเหม่งลืมไปเลยว่าในห้องมีโทรทัศน์ชนิดที่ตรวจดูได้ทุกมุม แต่ในหน้าจอตอนนี้คือไอ้เหลากำลังซัดกับไอ้ชัยเถื่อนเหี้ย ๆ แต่จู่ ๆ ไอ้เด็กกุมภ์เสือกหลุดจากคอของไอ้ชัยเหมือนจะหมดแรง ไอ้พวกคนรอบเวทีตะโกนลั่น ไอ้เด็กโชพากซะว่าไอ้กุมภ์กำลังเสียท่า ไอ้เด็กคิมมองหาไอ้ปลาไหลเหี้ยทองคำนั่น แต่ ! งานนี้ไอ้เด็กคิมถึงกับอึ้ง ไอ้เด็กกุมภ์เสือกว่ายน้ำท่าง่อย ๆ ไปที่ส่วนลึกของตู้ นั่นมันปลาไหลที่มีเมือกทองคำแปะอยู่ขอบ พรางตัวได้มิดชิด ไอ้เด็กกุมภ์ว่ายไปจนถึงแล้วกำลังงัดปลาไหลออกมาโดยที่ไอ้พวกปลาด้วยอืนก็ว่ายมางับขาพันหน้าแข้งของขาชุลมัน ไอ้สัตว์เหลาผละออกโคตรเร็ว ไอ้เด็กคิมชี้สั่ง วินาทีเดียวเท่านั้นไอ้เหลาก็กระชากสร้อยหายใจของไอ้เด็กกุมภ์ ทั่วทั้งระเบียงอึ้งไปหมด แรงเหนี่ยวจากสร้อยทำเอาไอ้เด็กกุมภ์สักลักน้ำ ไอ้เด็กคิมรีบฉวยตัวปลาขึ้นมา แต่กระแสไฟฟ้าแล่นแปล๊บ ไอ้เด็กกุมภ์ปลาเอาไว้ ไอ้เหลากำลังจะกระชากสร้อยจนขาด แต่ !
ตู๊ม ! ! ! ส้นตีนของไอ้ชัยยัดเข้าหลังกบาลของไปไอ้เหลาจนหน้าถลอกถลาไปชนกระจกตู้ด้านหน้า แรงสะเทือนดังลั่น ไอ้เหลาชนกระจกตู้โคตรของโคตรแรง แต่พอแม่งจะหันมาสวน ไอ้ชัยกระทืบหลังหัวแม่งซ้ำ คราวนี้เล่นเอาไอ้เด็กคิมหลุดจากคอของทาสทหารทันที ไอ้เหลาตั้งตัวไม่ติด ไอ้ชัยอัดแรงทั้งหมดลงกล้ามขา มัดกล้ามทั้งหมดตึงและโคตรเหี้ยม เงากล้ามสีดำเลื้อยผ่านลงมาที่กล้ามตีน ยันกบาลของไอ้เหลากระจกระเบิด แตกกระจุย น้ำทะลักออกจากตู้เหมือนเขื่อนแตก ไอ้พวกเด็กรอบตู้ไหลไปชนกำแพงตึกอย่างกับซึนามิลั่น กระจกแตกจากวงแรกแล้วร้าวไปหมด แรงสะเทือนดังกระหึ่ม น้ำมหาศาลทะลักออกจากตึกทุกทิศทุกทาง
" หยุด ! ! " ไอ้เด็กโนบอกไอ้เฮียแล้วลุกพรวดไปที่หน้าโทรทัศน์แล้วกดย้อนภาพทั้งหมด ไอ้เฮียงงเต๊ก ไอ้เหี้ยเหม่งขำก๊าก ไอ้เฮียหันขวับกลับมามองแล้วเอามือเกาหัวเหมือนเงี่ยนจัดแล้วแต่ไม่รู้ว่าจะทำไงดี ไอ้เหี้ยเหม่งกวักมือให้ไอ้เหมาออกไปดูงานข้างนอก ไอ้เฮียทำจ๋อยแต่ทั้งคู่ก็ก้มหัวขออนุญาตไอ้เด็กโนออกไปนอกห้อง ไอ้เฮียกอดคอไอ้เหี้ยเหมาแล้วเอามือสางดงหมอยให้คลายเซี่ยน ไอ้หี้ยเหม่งขำก๊าก ไอ้เฮียกดหัวไอ้เหม่งให้จมลง แต่พอทั้งคู่กำลังหยอกกันฐานะศิษษ์พี่ศิษย์น้อง ไอ้ชัยที่กำลังเดินไปประกบไอ้เด็กกุมภ์ก็เงยหน้าขึ้นมองทั้งคู่ เด็กกุมภ์ชูปลาไหลทองคำ ไอ้เด็กคิมหอบหายใจสำลักน้ำอยู่ไม่ห่าง แต่ไอ้เหลานอนจมหน้าคว่ำสลบเหมือด ไอ้พวกคนดูเฮลั่น งานนี้ไอ้เด็กกุมภ์ชนะ " ผู้ชนะคือไอ้กุมภ์เว๊ยเฮ๊ย ! ! " ไอ้เด็กโชตะโกน ไอ้เด็กกุมภ์ล้มลงเหนื่อยล้า ไอ้ชัยละสายตาจากไอ้เฮียกับไอ้เหม่ง จังหวนั้นไอ้เฮียก็ก้มลงมองไอ้ชัยแว๊บหนึ่งแต่คลาดสายตากัน ไอ้ชัยอุ้มไอ้เด็กกุมภ์แล้วเดินหายลงไป
สำรองและภาพวาดประกอบ 25+ = https://www.pixiv.net/member.php?id=3145401
ขอบคุณครับ
สนุกดีนะ
{:5_119:}
ขอบคุณครับ
สุดยอดมากเลยครับ สะใจสัส
ชอบคุงคราฟ
ตอนที่สามไอ้เหี้ยเหม่ง กับ เกมส์มงกุฏราชันย์- 25 -
" ยังไม่ทันจะโซ๊ยเลยเว๊ย ! " ไอ้เฮียเหมาพูดออกมาจากผ้าร้อนปิดหน้า เสียงของแม่งโคตรเศร้าผสมหื่นแบบหน่วง ๆ " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ! นี่มึงไม่ได้จัดหนักหรอกเหรอวันก่อนที่กูเห็น " ไอ้เหี้ยเหม่งถามทำหน้าโง่ ไอ้เฮียเหมานิ่งงแว๊บหนึ่งแล้วเอามือสางหมอยคลายเซี่ยน " ยังเลยหวะ นายของกูแค่อมกับว่าวดอกสองดอกแค่นั้นเว๊ย ฮึ๊ย ! ตั้งแต่มึงมา กูยังไม่ได้ขย่มท่านสักที สงสัยกำลังวางแผนเรื่องงานแข่ง " ไอ้เฮียเหมาพูดแล้วผ้าเช็ดหน้ากับถูหัว ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้าสงสัย ตามจริงมันงงเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว เลยถาม " เฮ๊ย ทำไมมึงถึงขึ้นมาอยู่กับนายของมึงได้ตลอดเวลาเลยวะ ไม่ต้องกลับไปค่ายอีกแล้วเหรอ " ไอ้เฮียเหมาหันมามองมัน หน้าตาของแม่งโคตรเถื่อน สุดยอดลูกผู้ชายอกสามศอกของบอเตโล่ " ไม่จำเป็นต้องกลับไปค่ายอีกแล้วเว๊ย ชีวิตของกูเป็นของนายน้อย กูคือบอดี้การ์ดคนเดียวของเดียวเท่านั้น " แม่งตอบเท่ห์สัด แต่ไอ้เหี้ยเหม่งก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี " ทำไมทำงั้นได้วะ " มันถาม
ไอของบ่อน้ำร้อนโขม่งกลิ่นอุ่น ไอ้เฮียเหมานั่งแหกขาเหยียดท่าสบาย ๆ แล้วเอาสองแขนกางพาดขอบบ่อนิ่ง ๆ " กูโชคดี " ไอ้เฮียเหมาพูด ไอ้เหี้ยเหม่งยืดตัวนั่งขัดสมาธิฟัง บ่อน้ำที่เคยใหญ่ พอยักษ์สองตัวลงแช่ล่อนจ้อนเลยดูแคบลงทันที " มึงยังจำโลกชั้นล่างนอกกำแพงค่ายได้รึเปล่าวะ " ไอ้เฮียถาม ไอ้เหี้ยเหม่งพยักหน้าแล้วตอบ " จำได้ดิ โคตรเหี้ยเลย กูต้องอดข้าวเป็นวัน ๆ กว่าจะได้กินสักมื้อ แถมต้องหนีไอ้พวกเจ้าถิ่นด้วย กูเห็นเพื่อนของกูหายไปหลายคน สงสัยโดนฆ่าเอาอวัยวะหรือไม่ก็โดนจับขายซ่องถ้าหน้าตาดีหน่อย " ไอ้เหี้ยเหมาเปิดผ้าร้อนที่คลุมหน้าแล้วเสือกเย้ย " งั้นมึงก็คงแค่โดนฆ่า ขายซ่องคงไม่ได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " เสียงขำของไอ้เฮียลั่นก๊าก ไอ้เหี้ยเหม่งก็ขำด้วยแต่แม่งเสือกทำทะเล้นตอบกลับ " กูไม่ยอมดดนขายซ่องหรอกเว๊ย เพราะกูรู้ว่ากูเกิดมาเพื่อ . . . " พูดจบไอ้เหี้ยเหม่งก็กระดกบั้นเด้าเหมือนนอนหงายเย็ดให้บ้องตั้งขึ้นมาจากน้ำ " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ! " ไอ้เฮียขำแล้วเอาผ้าปิดหน้าเหมือนเดิม " ไอ้สัด เก็บควยมึงไปให้พ้นสายตากูเลย กูไม่ได้อยากมองควยของไอ้พวกทาสทหารเหมือนกูหรอกเว๊ย ! "
ไอ้เหี้ยเหม่งยิ้มแยกเขี้ยว " ทำไมวะ มึงจะมองแต่ของนายของมึงคนเดียวรึไง " ถามจบ แม่งก็บิดหัวไหล่คลายเมื่อยดังกร๊อบ " หึ หึ กูชอบตูดขาว ๆ ของนายของกูมากกว่าเว๊ย แต่ถึงยังไง กูก็ชอบนายกูทุกอย่าง " ไอ้เฮียเหมาพูด ข้างใต้ผ้าอุ่นแดงฉ่า แต่ไอ้เหี้ยเหม่งหน้าโง่ยังนั่งนิ่ง แล้วถามซ้ำ " มึงยังไม่ได้ตอบกูเลยว่าทำไมมึงขึ้นมาอยู่บนโลกชั้นนี้ได้ตลอดเลยวะ " ไอ้เฮียเหมาขยับตัวมานั่งขัดสมาธิ เอาผ้าถูหัวแล้วผูกครอบกบาลไว้ " กูถูกนายใหญ่เลือกขึ้นมาตอนกูชนะสังเวียนอึดทรหดในห้องมืด " ไอ้เหี้ยเหม่งขมวดคิ้ว แต่มันถามพร้อมยิ้มตื่นเต้น " งั้นก็เหมือนกูใช่ไหม กูก็ถูกเลือกขึ้นมาเหมือนกัน " ไอ้เฮียเหมาแค่มองเฉย ๆ ก่อนจะตอบว่า " กูไม่รู้วะ แต่ตอนที่กูชนะ กูอายุสิบห้า ลงไปถึงห้องมืดชั้นร้อยกว่า ๆ มึงเหมือนรึเปล่าวะ "
ไอ้เหี้ยเหม่งอึ้ง ตอนนี้มันอายุสิบแปด ชนะล่าสุดก็แค่ชั้นที่สามสิบกว่า ๆ ยังห่างจากไอ้เฮียหลายขุม " เย็ดเข้ ! มึงกับกูต้องดวลกันสักยกแล้วเว๊ย ! " ไอ้เฮียเหมาทำหน้าหื่น ๆ แล้วสางหมอยเต็มมือ " ไว้วันหลังนะเว๊ย วันนี้กูเงี่ยนจะตายห่าแล้ว " พูดจบแม่งก็เอาหลังหัวโขกกับกำแพงด้านหลังหลายดอก ตึง ! เสียงกำแพงสะท้อนไปทั่ว ไอ้เหี้ยเหม่งเข้าใจแม่งดี เพราะมันก็เงี่ยนเซี่ยนหม้อเหมือนกัน " แล้วนายใหญ่เรียกขึ้นมาทำไมวะ " มันถามต่อ ไอ้เฮียเหมานั่งนิ่งแต่เสือกเผลอยิ้มหื่น " เรียกกูมาเป็นของขวัญวันเกิดให้นายของกูไง " ไอ้เหี้ยเหม่งงงหนักเลยคราวนี้ " ของขวัญวันเกิดอะไรวะ " มันถาม หน้ามึนตึ๊บ ไอ้เฮียเลยพูดน้ำเสียงโคตรภูมิใจ " ตอนอยู่ในค่าย ถ้ามึงเจ๋งพอ มึงก็จะได้งานเด็ด ๆ อย่างเป็นของขวัญวันเกิดเว๊ย " ไอ้เหี้ยเหม่งตั้งใจฟัง " ในโลกชั้นนี้ ทาสทหารอย่างพวกเราคือของขวัญวันเกิดให้กับพวกเด็กหนุ่มของโลกชั้นนี้ตอนพวกเขาอายุครบสิบเอ็ด คืนนั้นมึงได้โดนโซโลเต็มเหนี่ยว กูโคตรสะใจเลยหวะคืนนั้น หึ หึ " ไอ้เฮียนึกย้อนกลับไปแล้วยิ้มเซี่ยน ( ไว้รออ่านในภาคพิเศษนะครับผม ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
" ขนาดนั้นเลยเหรอวะ " ไอ้เหี้ยเหม่งตาโต แต่ไอ้เฮียก็จ้องหน้าของแม่งแล้วพูดต่อว่า " แต่กว่าจะถึงวันเกิดของนายน้อยของกู กูต้องรอสิบปี " คราวนี้ไอ้เหี้ยเหม่งตาโตกว่าเก่าอีก อึ้งแดก ! " สิบปี ! ! ! ไอ้เหี้ย ! ! ! ทำไมวะ " มันถาม ไอ้เฮียเหมาเลยตอบแบบเท่ห์ ๆ " นายใหญ่สั่งให้กูเป็นบอดี้การ์ดคนแรกและคนเดียวของนายน้อยเท่านั้น ท่านเลยฝึกโหดกูสิบปีเต็มกว่าจะถึงวันที่กูได้ . . . " ไอ้เฮียทำหน้าหื่น แต่ไอ้เหี้ยเหม่งยังทึ่งอยู่ " ฝึกโหดยังไงวะ ในค่ายเหรอ " มันถาม แต่ไอ้เฮียแค่ตอบนิ่ง ๆ " เปล่า นายใหญ่เรียกไอ้พวกหน่วยฝึกตัวโหด ๆ ทั้งนั้นขึ้นมาฝึกกูที่คฤหาสน์ของท่านเป็นการส่วนตัว " ไอ้เหี้ยเหม่งตาลุกวาว มันเอาย้ำกวักขึ้นล้างหน้ารอบหนึ่งแล้วนั่งฟังต่อ " ยังไงวะ " มันถาม แต่ไอ้เฮียแค่ตอบไปว่า " ก็ทั่ว ๆ ไปเหมือนในค่ายนั่นแหละกูว่า ฝึกอึดให้ชินกับความทรหดของไอ้พวกหน่วยฝึกทุกอย่าง เรียนศิลปะป้องกันตัวระยะประชิดทุกชนิด ฝึกซ้อมพวกอาวุธทั้งระยะใกล้กับระยะไกล แล้วก็ขึ้นเตียงให้เชี่ยว ๆ เหมือนในค่ายนะกูว่า " ไอ้เหี้ยเหม่งนั่งฟังตาใส แล้วถามต่อ " แล้วไงอีกวะ ทำไมไม่ฝึกที่ค่าย ทำไมต้องมาฝึกบนนี้ " ไอ้เฮียเหมานึกแล้วตอบเท่าที่รู้ " ที่กูฝึกทั้งหมดก็เพื่อนายน้อยคนเดียวเท่านั้น นายใหญ่ใช้ทุกหลักสูตรของไอ้พวกหน่วยฝึกโดยที่อิงกับนายน้อยเป็นหลัก แม้แต่ไอ้พวกอาร์สก็เหมือนนายน้อยด้วย เด็ดฉิบหาย "
ไอ้เหี้ยเหม่งขำแต่ก็สนุกอีกรสชาติ ไอ้เฮียเอามือลูบคางแล้วเล่าต่อ " แต่ก็มีบางอย่างต่างจากโลกข้างล่างเยอะนะ กูโดนยาแรง ๆ เอาไว้ให้กูคึกมากกว่าพวกในค่าย เพราะนายใหญ่เป็นผู้คิดค้นยาสารพัดให้บอเตโล่ กูเลยเหมือนตัวทดลองอะไรทำนองนั้น ยาบางจัวเล่นเอากูคึกควยเกือบปริ แต่บางตัวก็แค่เคลิ้ม ๆ กูว่าก็สนุกดี แถมกูได้เรียนรู้โลกชั้นบนกับนายใหญ่แล้วก็ไอ้เสือสามนายที่เป็นบอดี้การ์ดของท่านด้วย กูเรียนรู้โลกชั้นนี้จากพวกแม่งเยอะ โดนพวกแม่งซ้อมคาสนามปางตายเป็นร้อย ๆ พัน ๆ รอบ พวกแม่งคือศิษย์พี่ของกูเลย " ไอ้เฮียพูดแล้วเอาผ้ากลับลงมาถูหน้า ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มเย้ย ๆ ถาม " แล้วมึงได้เย็ดบ้างรึเปล่าวะ " ไอ้เฮียเหมาเอาผ้าลงไปสางหมอยแล้วยักคิ้วให้ไอ้เหี้ยเหม่ง " ทุกคืนเว๊ย "
ไอ้เหี้ยเหม่งตาลุก " จริงดิ ! ได้แตกทุกคืนเลยเหรอวะ ! " ไอ้เฮียแค่หงายหัวไปพักที่กำแพงข้างหลังแล้วตอบ " เปล่า กูไม่ได้แตกทุกคืนหรอกเว๊ย " ไอ้เหี้ยเหม่งขมวดคิ้วมอง ไอ้เฮียเลยเล่าให้ฟังถึงวีรกรรมบางส่วน " นายใหญ่สั่งกูขึ้นเตียงกับไอ้พวกอาร์สทุกคืนแต่โจทย์ของท่านยากขึ้นเรื่อย บางทีกูต้องเย็ดท่าสารพัดแบบแต่ห้ามแตก แถมบางครั้งให้กูเย็ดสดต่อกันสามวันติดโดยที่กูต้องกระเด้าห้ามหยุด แรงก็ห้ามตก พูดไปกูก็โคตรท้อเลย แต่พอกูเห็นนายน้อยครั้งแรกในวันเกิดครบหกขวบของท่าน กูยอมตายดีกว่าถ้ากูไม่ได้เป็นบอดี้การ์ดของท่าน หึ หึ " ไอ้เฮียเหมาหน้าเพราะไอร้อนรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ไอ้เหี้ยเหม่งยังนั่งฟัง หน้าตาอยากรู้ " กูไม่เคยเห็ยนายน้อยมาก่อน กูรู้แค่ว่าวันหนึ่งถ้ากูขึ้นเตียงในวันเกิดแล้วไม่เด็ดพอ กูก็คงถูกกำจัดทิ้ง กูเลยตั้งใจฝึกให้เชี่ยว ระหว่างนั้นก็ได้ขึ้นเตียงกับเพื่อนของนายใหญ่บ้าง โหดฉิบ แต่สนุกฉิบหาย แต่พอกูได้เห็นนายน้อยวันนั้นครั้งแรก กูยอมฝึกจนตายขอแค่ขึ้นเตียงกับท่านสักครั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
ไอ้เหี้ยเหม่งนึกหน้านายน้อยโนแล้วก้พอเข้าใจอยู่ ก็แม่งหน้าตาน่ารักขนาดนั้น " เฮ๊ย ! กูว่ากูแช่น้ำนานไปแล้ว กูต้องขึ้นไปหานายน้อยก่อน มึงจะอยู่ที่นี่ก็ตามใจ " ไอ้เฮียเหมาขึ้นจากน้ำ ตัวของแม่งใหญ่ฉิบหาย ไอ้เหี้ยเหม่งเอาน้ำกวักใส่หัวแล้วลุกขึ้นตาม " ไม่ เดี๋ยวกูไปกับมึงด้วย " ไอ้เฮียเหมาหันมามองพร้อมโยนผ้าขาวม้ามาคลุมหัวไอ้เหี้ยเหม่งแล้วบอกให้แม่งนุ่งซะ ไอ้เหี้ยเหม่งเอาผ้ามาถูหัวหัวจนหมาดก่อนจะตามไอ้เฮียขึ้นไปชั้นบนของไอ้เด็กโน ภายในห้องของไอ้เด็กโนเงียบมาก หน้าจอโทรทัศน์ขนาดสูงจดกำแพงห้องสว่างวาบ ไอ้เด็กโนนั่งอยู่บนเก้าอี้คีย์บอร์ดโฮโลแกรมของคอมพ์ที่ฉายภาพบนหน้าจอโทรทัศน์ ภาพบนหน้าจอคืองานแข่งของไอ้กุมภ์กับไอ้คิม เขาวนมันซ้ำอีกรอบ ไอ้เฮียเหมายืนกร่างประกบอยู่ด้านข้าง จ้องใบหน้าเอาจริงเอาจังแต่อิดโรยของนายน้อย มันยืนกอดอกนิ่ง แล้วมองภาพบนหน้าจอเหมือนกัน
" ไอ้เหลาที่แท้ก็ไม่เท่าไรนี่หว่า " ไอ้เหี้ยเหม่งโพล่งขึ้นมาทำลายความเงียบ แต่ไอ้เฮียไม่ได้สนใจมันเท่าไร ส่วนไอ้เด็กโนยังจ้องหน้าจอสักพักก่อนจะยื่นการ์ดใบหนึ่งให้ไอ้เฮียเหมา " ขออยู่คนเดียวแป๊บหนึ่ง เอานี่ไปดูก่อน แล้วก็เอาอันนี้ไปด้วย " ไอ้เด็กโนยิ้มพูดพร้อมยื่นโหลแก้วให้ไอ้เฮียเหมา " นายน้อย ! " ไอ้เฮียทำหน้าหื่น ไอ้เหี้ยเหม่งงง " อย่าให้เกินเส้นสีแดงนะ ไม่งั้น . . . อด " ไอ้เด็กโนพูดจบก็หันเก้าอี้ไปที่หน้าจอคอมพ์อีกรอบ ไอ้เฮียเหมากระชากกบาลของไอ้เหี้ยเหม่งให้หมุดอยู่ใต้วงแขนพร้อมลากแม่งออกจากห้อง ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้น ๆ ไม่รู้ว่าไอ้เหมาจะพาแม่งไปไหน
" ห้องนอน ! " ไอ้เฮียเหมาลากคอไอ้เหี้ยเหม่งมาห้องนอน ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้าเอ๋อ ไอ้เฮียพามันมาทำห่าอะไรที่นี่ฟะ ห้องนอนของไอ้เด็กโนกว้างโอ่โถง อยู่ชั้นบนสุดของตึกที่เห็นวิวโดยรอบได้ทั่ว แต่ที่สุดยอดคือหลังคาทรงโดมกระจกแก้ว มองเห็นท้องฟ้าตอนกลางคืนชัดแจ๋ว รอบนอกไม่มีตึกสูงกว่าในระยะที่บดเบียดทัศนียภาพของเมืองถ้าได้มองจากภายในห้อง นี่สินะคือห้องที่ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นไอ้เฮียเหมาครั้งแรกจากหน้าจอของไอ้เด็กวิน มันมองไปที่เตียง เสาหัวเตียงคล้องกุญแจมือข้างละเกือบสิบกว่าวง เตียงนอนหนานุ่มกว้างบะเฮิ่มเทิ่ม สะอาดสะอ้าน ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นขอบหน้าต่างกระจกที่มันเสือกแอบปีนดูหนังสดเมื่อวันก่อน แค่แม่งคิด หน้าตาน่ารักของไอ้เด็กโนแล่นแว๊บ ควยของแม่งแข็งปั๋ง ! ฮึ๊ย ! !
" มาที่นี่ทำไมวะ " ไอ้เหี้ยเหม่งถาม เพราะไอ้เด็กโนไม่ได้มาด้วย แล้วพวกแม่งสองคนจะซัดใครได้วะ " ของเด็ดเว๊ย ! " ไอ้เฮียเหมาชูการ์ดในมือให้ไอ้เหี้ยเหม่งเห็น มันเอาการ์ดสอดเข้าไปในช่องอเนกประสงค์ของห้องแล้วภาพบนหน้ากึ่งโทรทัศน์กึ่งโฮโลแกรมก็สว่างวาบ เสียงแรกที่พวกแม่งได้ยินคือ " ฮึก ! ! " ห้าว ๆ ทุ้ม ๆ ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องหน้าจอตาลุกวาว ไอ้เฮียเหมาฉีกยิ้มหื่น " อย่างน้อยก็แก้ขัดไปก่อนเว๊ย " มันพูดเสียงเซี่ยนหม้อ ไอ้เหี้ยเหม่งกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ " อึก เด็ดจริงหวะ " ซื๊ดส์ ! ! " เสียงครางยาว ๆ ของไอ้เดช ทาสทหารผมฟูหยักศก คำรามกระเส่า มันแก้ผ้าออกหมดอยู่บนเตียงนอนลักษณะคุ้น ๆ ในสายตาของไอ้เหี้ยเหม่ง " ห้องพยาบาลนี่หว่า " ไอ้เฮียเหมาพูด ไอ้เหี้ยเหม่งก้มลงไปมองบ้องบาซูก้าของแม่งที่กำลังตุงทะลุผ้าขาวม้า แต่พอเห็นของไอ้เฮียเหมา ไอ้เหี้ยเหม่งทึ่งทำหน้าโคตรตลก " เย็ดเข้ ! " บ้องของไอ้เฮียงัดกระโดงจนหัวเห็ดรั้งผ้าขาวม้าขึ้นตั้งจนถึงรูสะดือ
" ไงวะ สะใจรึเปล่า หึ หึ " ไอ้เด็กบุ๊คผมปกหน้าม้าพูดเสียงสนุก ๆ เขากำลังเล่นควยของไอ้เสือเดช ตัวหนีบปากฉลามอันเล็กแต่คมกริบกัดหนังไข่ของไอ้เหี้ยเดชเอาไว้แน่นบ้อง หัวตัวหนีบเป็นฟันฉลามแรงกัดกดลึก หางตัวหนีบคล้องเชือกให้ผูกกับขื่อเตียงด้านบนที่มีตะขอเกี่ยวไว้ ไอ้เหี้ยเดชต้องกระดกสะโพกกับสะเทิ้นกล้ามอกขึ้น ไอ้เด็กบุ๊คกัดตัวหนีบเอาไว้กับกล้ามอกแล้วกำลังบี้หัวเห็ดของไอ้เสือเดชเมามือ " ครางดัง ๆ หน่อยดิวะ กูอยากฟังเสียงเงี่ยน ๆ ของมึง " พูดจบ ไอ้เด็กบุ๊คก็กัดตัวหนีบอีกตัวลงบนหนังไข่ข้างล่าง เสียงกัดลั่นแกร๊บ ! ไอ้เหี้ยเดชนอนเกร็งกล้ามขากับวีเชพนิ่ง ทำหน้าสะดุ้งฮึกนิดเดียวเท่านั้น มันโดนเอาผ้าผูกตาปิดไว้ แล้วครางลงคอเสียงหื่น " ออร์ ! ! "
ไอ้เสือเดชจัดได้ว่าเป็นทาสทหารที่หน้าตาหล่อเอาการใช่เล่น มันดูเถื่อน ๆ เซอร์ ๆ หนวดเคราเล็มเรียบเหลือแค่ตอตื้น ๆ ครอบกรอบหน้า รูปร่างล่ำสันตัวใหญ่ ควยใหญ่บิ๊กบ้องโคตรโหด แต่ไอ้เหี้ยเหม่งกับไอ้เฮียเหมาไม่ได้สนใจแม่งสักนิด พวกแม่งจ้องไอ้เด็กบุ๊คที่กำลังเล่นบ้องของไอ้เดช คราวนี้แม่งกัดตัวหนีบลงบนหัวหน่าวดังกร๊อบ หน้าตาสนุกสุดยอด ไอ้เสิอเดชครางซื๊ดส์ กระดกสะโพกขึ้นตอนที่ไอ้เด็กแม่งเอาสายเชือกขึ้นเกี่ยวตะขอแขวนด้านบน มันจับเสาเตียงให้มั่นจนกล้ามแขนอัดก้อน ไอ้เหี้ยเหม่งเสียวซี๊ดส์ แต่ไอ้เฮียเหมาครางเข้มลงคอ ไอ้เหี้ยเหม่งหันไปมอง " เย็ดโด้ ! " ไอ้เฮียกำลังส่าวบ้องเต็มข้อแขน ยืนท่าชักว่าวมาตราฐานของไอ้พวกทาสทหาร ผ้าขาวม้าของแม่งลงไปกองกับพื้น มือข้างหนึ่งจับหลังหัว ส่วนอีกข้างส่าวบ้อง ขาแหกกว้าง กระดกสะโพกโย้ลำตัวท่อนล่างออกมาข้างหน้า ควยของแม่งใหญ่ฉิบหาย แต่แม่งว่าวเดือดสัด
" เฮ๊ย ! " ไอ้เหี้ยเหม่งทึ่ง มันพูดลิ้นรัว " ชะ . . . ชักว่าวได้เหรอวะ ! " ไอ้เฮียเหมาไม่สนใจ มันส่าวว่าวยิก ๆ อยู่หลังโหลแก้วที่แม่งวางทิ้งไว้กับพื้น ข้างโหลมีรอยขีดสีแดงทาบไว้ ขนาดสูงจากก้นขวดไม่ถึงครึ่งข้อนิ้วโป้ง ไอ้เหี้ยเหม่งเขม็งมองแล้วแม่งเสือกทำหน้าตลก " นี่มึงห้ามแตกเกินไอ้ขีดแดง ๆ นั่นเหรอวะ ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ! " ไอ้เฮียเหมาทำหน้าจุกแว๊บ ไอ้ขีดแดง ๆ เหี้ยนั่นยังไม่ถึงหนึ่งในสิบของน้ำว่าวที่ค้างไว้ด้วยซ้ำ ไอ้เหี้ยเหม่งไม่รอช้า แม่งปลดขาวม้าลงเร็วโคตร ยืนกร่างท่าพร้อมว่าวตามไอ้เฮยเหมา หน้าหื่น ๆ ของแม่งฉีกยิ้มแยกเขี้ยว ปึก ! ! เสียงกระชากตัวหนีบพร้อมกันลันกร๊อบ ! ! ทั่วหน้าจอโทรทัศน์ ไอ้เด็กบุ๊คดึงอันที่เหลือบนหนังไข่ของไอ้เสือเดชตาม ไอ้เสือเดชทำหน้าแสบแว๊บ สะใจ แรงกระชากแต่ละดอกเล่นแม่งสะดุ้งจึ๊ก เสียวสะท้าน มันครางลงคอ " ซื๊ดส์ ! ! "
หุ่นกล้องวงจรปิดตัวเล็กจิ๋วคลานอยู่บนกำแพงจับภาพ แต่ความคมชัดยังไม่มากเพราะเตียงนอนอยู่ห่าง ไอ้เด็กบุ๊คโยนพวงตัวหนีบทิ้งแล้วกดกล้ามท้องของไอ้เหี้ยเดชลง แต่ตัวหนีบที่กลัดหัวนมของแม่งยังรั้งกล้ามอกของแม่งให้ยกและตึงจนแข็งเต็มปั้น ไอ้เด็กบุ๊คเอาลิ้นเลียปากพร้อมก้มงับกล้ามอกของไอ้เสือเดชเม้ม ๆ ไอ้เสือเดชกระตุกเฮือกแล้วเกร็งกล้ามอกอย่างไว " ออร์ ! " มันครางลงคอ ไอ้เด็กบุ๊คเงยหน้ามองหน้าตาหล่อเหลาของแม่งและเอามือข้างหนึ่งล้วงเข้าปากของมัน " ออร์ ! ! " ไอ้เสือเดชคำรามรับ มันดูดปลายนิ้วของเด็กหนุ่ม น้ำลายไหลยืดทะลักปาก ไอ้เด็กบุ๊คคว้านปลายมือไปทั่วแต่ปากของเขาก้มเลียกล้ามอกของมันแล้วลากลงมาจนถึงกล้ามท้องที่กำลังอัดเบ่งเต็มก้อน ไอ้เสือเดชจับเสาเตียงเอาไว้จนเหมาะถนัด ลิ้นของไอ้เด็กบุ๊คอุ่น ๆ แต่ก็เย็นแว๊บ ๆ เสียวซ่าน นายน้อยของแม่งกัดกล้ามท้องของแม่งเล่น มือที่เคยคว้านปากกำลังลูบลงถึงกล้ามอกแล้วกดให้สายเชือกตัวหนีบหัวนมตึงเปรี๊ยะ แต่ไอ้เดชเสือกแกร่งเกร็งกล้ามทิ้งไว้ จนไอ้เด็กบุ๊คปาดปลายลิ้นมาจนถึงดงหมอยตั้งแต่แนวสะดือ มันเผลอซื๊ดส์เสียง แล้วไอ้เด็กบุ๊คก็ก้มลงโม๊คบ้องเต็มหัวเห็ด
" ซื๊ดส์ ! ! เย็ดเข้ ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งครางลั่น มันกับไอ้เฮียเหมาจ้องไอ้เด็กบุ๊คเขม็ง มุมที่พวกแม่งเห็นวิวดีโคตร หน้าของไอ้เด็กบุ๊คไม่ต่างจากวันที่แม่งเจอวันแรกในห้องสมุด ปากเล็ก ๆ กำลังขย่อนควยแข็ง ๆ ของไอ้เสือเดชเข้า ๆ ออก ๆ โคตรเน้น เสียงน้ำลายกับปากดูดดังสะท้อนไปทั่ว ไอ้เสือเดชครางเงี่ยน หน้าตาของแม่งหล่อเข้มฉิบหาย ไอ้เด็กบุ๊คเงยมองแต่ปากยังครอบหัวเห็ดแล้วนวดลิ้นวนน้ำลายกระฉอก เขาดึงตัวหนีบที่กัดหัวนมของไอ้เหี้ยเดชทิ้งแล้วเอามือขึ้นขยี้เล่นเต็มข้อแขน " เด็ดฉิบหายเลยเว๊ย ฮึ๊ย ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งคำราม มือส่าวบ้องแข่งกับไอ้เฮียเหมาที่ว่าวยิก ๆ ยักษ์สองตัวยืนกร่างท่าว่าวมาตราฐาน แหกขาปั่นบ้องเต็มเหนี่ยว " อาร์ " ไอ้เด็กบุ๊คถอนปากออกแล้วเลียหัวเห็ดเล่นอีกหน่อย หน้าตาของแม่งแดงก่ำ น้ำลายเหนียวยืดย้อยออกจากปากจนถึงปลายหัวเห็ด เขาก้มลงอมอีกรอบ คราวนี้กดปากถึงกลางโคนแล้วงับเม้ม ไอ้เหี้ยเดชครามเหี้ยม เสียวโคตร น้ำลายของไอ้เด็กบุ๊คเย็นแว๊บแต่สบายหนังควยสุดยอด ริมฝีปากที่กำลังรูดบ้องให้ความรู้สึกลื่นพร้อมเสียวทั่วกล้ามท้อง ไอ้เด็กบุ๊คงับบ้องแข็งของแม่งเต็มปาก กลิ่นน้ำลายกับกลิ่นลูกผู้ชายคลุ้งจมูก บ้องในปากแข็งโป๊ก เค็มปะแล่ม แล้วอมสนุกฉิบหาย ไอ้เหี้ยเดชแม่งครางรับเสียงโคตรเซี่ยน
" ตึง " เสียงคุ้นหูที่ไอ้พวกทาสทหารคุ้นดี กุญแจข้อมือปลดข้อแขนกับข้อเท้าของแม่งแล้ว นี่คือสัญญาณว่าพวกแม่งพร้อมบุกได้แล้ว " ขอบคุณครับนายท่าน ! ! " ไอ้เสือเดชตะโกนเข้ม หน้าตากำลังเซี่ยนหม้อเต็มพกัด แต่มือของแม่งยังจับเสาหัวเตียงอยู่ จนกระทั่งไอ้เด็กบุ๊คปล่อยปากออกจากยอดปาก น้ำลายของแม่งเลอะเทอะทั่วควยไปเปรอะเต็มหน้าขากับกล้ามท้อง เขาลุกขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วก้มลงจูบปากกับไอ้เหี้ยเดชหนึ่งดอกแรง ๆ ไอ้เดชทะลวงปลายลิ้นเต็มช่องปาก สองลิ้นแลกกันนัวเนีย น้ำลายไหลเยิ้ม " กูไม่ไหวแล้วไอ้สัตว์ . . . ยาของไอ้อ้วนแม่งแรงฉิบ " ไอ้เด็กอ้วนกระซิบข้องหูของไอ้เหี้ยเดช ไอ้เหี้ยเหม่งกับไอ้เฮียเหมาหน้าแดงก่ำแปร๊ด พวกแม่งเงี่ยนปื๊ดขึ้นสมอง " ครับนายท่าน ! " ไอ้เสือเดชคำรามรับแล้วไอ้เด็กบุ๊คก็พลิกตัวลงไปนอนหงายแผ่หลา เสื้อหลวม ๆ เปิดยอกอกสีชมพูอ่อน กางเกงบ๊อกเซอร์ถูกโยนลงข้างเตียง ไอ้เสือเดชขึ้นคร่อมทับร่างของไอ้เด็กบุ๊คจนมิดติดเตียง มันกระซิบดดยที่มองไม่เห็น " ขออนุญาตกระผม . . . " ไอ้เสือเดชยังไม่ทันพูดจบ ไอ้เด็กบุ๊คก็โน้มแม่งลงดูดปากแลกลิ้น บ่งบอกจัดแม่งได้เต็มที่ แต่ทาสทหารอย่างแม่งเอามือยืดเสาเตียงไว้จนตึงกล้ามแขนแข็ง มันไม่โถมทับจบเจ้านายหายไม่ออก ลีลาของแม่งคือกดปากกับกล้ามอกลงป้องล่างเล็กกว่าเอาไว้ หน้าของแม่งแหกคร่อมไม่ต้องให้เจ้านายแหกขาออกจนเมื่อย ไอ้เสือเดชบรรเลงรสจูบดุเดือด เสียงลมหายใจผสานเสียงแลกลิ้นกระเส่าครึ้มห้อง ไอ้เด็กบุ๊คกระชากโซ่หนีบหัวนมขึ้นงับหัวนมดำปึ๊ดของไอ้ไอ้เสือเดชไว้ " ออร์ ! " ไอ้เสือเดชครางรับ แต่นี่คือของเด็ดที่ถ้าพวกแม่งไม่โดนกระตุกละก็ มีหวังซอยยับจนเจ้านายตูดฉีกแน่ !
" อย่าตรงนั้นนะเว๊ย ! " ไอ้เด็กบุ๊คสำทับกันทันทีที่ไอ้เสือเดชกำลังจะรูดปากลงซอกคอของเขา ไอ้เสือเดชหยุดกึกแต่ยังยิ้มหื่น " ขอโทษครับนายท่าน " มันลืมจึดเสียวเกินพิกัดของไอ้เด็กบุ๊คแล้วก้มลงไถยอดอกสีชมพูข้างล่างแทน แม่งเลียจนชุ่ม ไอ้เด็กบุ๊ดครางเสียวแต่แม่งคงทนไม่ไหว เลยแหกขาออกแล้วหนีบวีเชพของไอ้เดชเอาไว้ ไอ้เสือเดชหน้าหื่นแว๊บแล้วแม่งก็ก้มลงดูดปากกับนายของมันอีกรอบ " . . . ไอ้เหี้ยเดชแม่งโชคดีฉิบหาย ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งตะโกนลั่น แต่พอแม่งหันไปมองไอ้เฮียเหมา แม่งถึงกับขำก๊าก ไอ้เฮียบีบบ้องไว้ไม่ให้แตก ข้อแขนของแม่งกล้ามปูด หน้าตาเซี่ยนหม้อสัตว์ ๆ ! " ใช้ไอ้เหี้ยนี่ กูชอบกลิ่นนี้ " ไอ้เด็กบุ๊คในหน้าจอโทรทัศน์กระแทกหลอดยาหล่อลื่นที่กลิ่นหอมอ่อน ๆ ให้ไอ้เสือเดช ไอ้เสือเดชขอบคุณแล้วแม่งก็บีบลงบนมือข้างหนึ่งพร้อมถูควยจนชุ่ม ตอนนี้ขาสองข้างของไอเด็กบุ๊คพาดบ่าของไอ้เสือเดชเป็นที่เรียบร้อย ไอ้เสือเดชแหกหน้าขาจนสุดพร้อมจ่อปลายควยเข้าประตูสวรรค์ " เย็ด . . . เข้ ! " ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องแต่ก็เสือกหลับตาปี๋ ท่านี้แม่งโคตรอยากจัดกับไอ้เด็กวินบ้าง แม่งว่าวว่าวยิก ไอ้เฮียเหมาก็ขยี้บ้องจนกล้ามแขนแข็งแป๊กอึดทน
" อาร์ ! ! " ไอ้เด็กบุ๊คร้องลั่นแล้วกระชากสายโซ่ตัวหนีบจนตึงเปรี๊ยะ " ซื๊ดส์ ! " ไอ้เสือเดชครางเสียวแว๊บ ! ! ตอนนี้แม่งยัดบ้องเข้าไปแล้วครึ่งลำ จากนั้น ปับ ! ปับ ! ! ปับ ! ! ! แม่งกระเด้าบั้นเด้าเข้าประตูจนร่างเล็กกว่าสะเทือนหน้าเหย่ สองแขนยังเหนี่ยวเสาหัวเตียงแน่น แต่หน้าก้ม กล้ามอกกับกล้ามท้องแข็งแต่กำลังเสยเข้า ๆ ออก ๆ โคตรพริ้ว ลูกระนาดแปดก้อนกับวีเชพกระแทกเข้าช่องทางกลิ่นหอมแบบไหล ๆ งานเย็ดของไอ้สัตว์เดชโคตรเยี่ยม ตอกแต่ละดอกเล่นไอ้เด็กบุ๊คร้องครางหน้าสั่น " อาร์ ! อาร์ ! ! " ควยของไอ้เหี้ยเดชใหญ่จนจุกช่องทางสะอาดสะอ้าน ควยของแม่งเบียดเข้ามาจนไอ้เด็กแม่งต้องดึงสายโซ่จนกล้ามอกของไอ้สัตว์เดชเกร็งจนตึง เสียงกระเด้าดังถี่ ๆ คำคำรามของไอ้เสือเดชกดลงคอโคตรเถื่อน หัวนมของแม่งโดนดึงจนตึงแต่อัดแกร่งเต็มก้อน ไอ้เด็กบุ๊คโน้มคอหน้า ๆ ของไอ้เดชลงมากอด แต่ตัวของแม่งห้อยเพราะกล้ามของไอ้เดชยึดกับเสาเตียงเอาไว้แน่นเปรี๊ยะ ๆ ไอ้สัตว์เดชเย็ดแต่เฉพาะบั้นเด้าแบบพริ้ว ๆ ไม่หยุด กล้ามอกของแม่งสะเทิ้นแต่ไม่ทับร่างของไอ้เด็กบุ๊คจยหายใจไม่ออก ยกเว้นแต่แม่งเสือกก้มดูดปากจนไอ้เด็กกัดปากของแม่งคลายเซี่ยน
" อาร์ ! ! ! ! " เสียงครางของอ้เด็กบุ๊คลั่นห้องพร้อมเสียงซอยบั้นเด้า ปับ ! ปับ ! ! ปับ ! ! ! ถี่ยิบ ๆ " ฮึ๊ย ! ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งกัดฟันส่าวบ้องจนหน้าตาเซี่ยนหม้อเดือดสุดขีด ไอ้เฮียเหมาก็ว่าวจนบ้องถอกเกือบแตกอยู่หลายรอบ หน้าตาของไอ้เด็กบุ๊คเซี่ยน ๆ น่าจับเย็ดโคตร ๆ ไอ้เหี้ยเดชโชคดีฉิบหาย " ออร์ ! ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งร้องเหมือนกำลังจะแตกดอกแรก ไอ้เฮียเหมาเงยหน้าแล้วขย้ำบ้องบ้องไว้ไม่ให้แตกง่ายจนดูง่อย แต่พวกแม่งอดแตกมาแล้วหลายวัน ถ้าวันนี้ยังไม่ระบายออก มีหวังตะคริวที่แดกควยอยู่คงลามไปถึงไข่แน่ ! " เย็ดเข้ ! ! " ไอ้เฮียเหมาคำราม แม่งรู้สึกว่าน้ำว่าวกำลังจะทะลัก แต่ถ้าเกินขีดแดงละก็ แม่งคงโดนอดว่าวตายห่าแน่ " เป็นไงเป็นกันวะ ! " มันคำรามลั่น แต่ไอ้เหี้ยเหม่งเสือกทะลายกระสวยก่อน " เย็ดเข้ ! " มันฮึดเสียงสุดเหนี่ยว น้ำว่าวพุ่งอย่างกับก๊อกน้ำระเบิด ไอ้เฮียหน้ามืดไม่ไหวแล้ว เขื่อนของแม่งกำลังจะระเบิดทะลัก ภาพยั่ว ๆ ของไอ้เด็กบุ๊คก็โคตรเซี่ยน ปลุกเสือป่าขั้นสุดยอด แต่ ! !
พรึ่บ ! ! หน้าจอดับ " ฮึก ! ! " ไอ้เฮียเหมาน้ำพุ่งออกมาแค่กระเปาะเดียวเท่านั้น แรงฮึดของแม่งสุดยอด แต่ที่อยู่หน้าจอสุดกว่า " อาร์ ! ! อาร์ ! ! ! " เสียงของไอ้เด็กกุมภ์ที่พอถอดแว่นแล้วหน้าตาโคตรน่าเย็ดก็ฉายบนหน้าจอ ภาพที่เห็นอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ไอ้ชัยกำลังกระหน่ำบั้นเด้าของแม่งลงประตูของไอ้เด็กกุมภ์ไม่ยั้ง ภาพที่ฉายมาจากมุมบน กล้องโฮโลตัวจิ๋วกำลังจับภาพ เซนเตอร์ของภาพไม่ใช่ไอ้เด็กกุมภ์ แต่ไอ้เหี้ยเหม่งกับไอ้เฮียไม่ได้สนใจอั้ยกับกล้ามหลังหรือลีลาที่แม่งกำลังกอดเย็ดไอ้เด็กกุมภ์เอาไว้ ในห้องเปลี่ยนเสื้อสว่างจ้า ลีลาของไอ้ชัยดุเดือดเกินกว่าที่ไอ้พวกทาสทหารจะทะลวงเจ้านายของพวกมัน หรือว่าไอ้เด็กกุมภ์ชอบแบบนี้ ไอ้ชัยช้อนหัวไอ้เด็กกุมภ์ไม่ให้โดนพื้น ตัวของพวกแม่งขย่มขโยกเย็ดเต็มเหนียว บั้นเด้าของไอ้ชัยสอยทั้งดุทั้ยเถื่อนสุดยอด ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องแล้วควยที่ยังแข็งอยู่ปวดแว๊บ ไอ้เด็กแว่นอึดขนาดนี้เลยเหรอวะ แต่ไอ้เฮียเดินเข้าใกล้หน้าจอมากขึ้น มันจ้องไอ้ชัยที่กำลังอัดทุกมัดกล้ามเหงื่อท่วมเขม็ง เงาดำเกร็งกล้ามพริ้วทับทุกสัดส่วนที่อัดแกร่งสมบูรณ์แบบ หน้าตาของไอ้เฮียถมึงทึง แต่ไอ้เหี้ยเหม่งไม่ได้สนใจไอ้ชัยเลย มันจ้องหน้าเหย่ ๆ น่าเย็ดของไอ้เด็กกุมภ์ กับฟังเสียงครางแทบขาดใจของเขา มันพร้อมจะว่าวอีกรอบ หน้าของไอ้เด็กกุมภ์น่าเย็ดโคตร ๆ น้ำหูน้ำตาไหลเพราะลีลาของไอ้ชัย แต่ไอ้เหี้ยเหม่งมั่นใจว่าแม่งเด็ดกว่าไอ้ชัยชัวร์ ๆ มันเลยฉีกยิ้มแยกเขี้ยว ไอ้เด็กกุมภ์ครางเหมือนกำลังจะหมดลมหายใจ ไอ้เฮียเหมากับไอ้เหี้ยเหม่งจ้องหน้าจอ แต่พวกแม่งอึ้งแว๊บ ไอ้เด็กกุมภ์เสือกยิ้มให้กล้องแล้วจ้องหน้าจอกลับเข้ามาเหมือนกัน ! !
พรึ่บ ! ! ภาพหน้าจอดับลง เสียงอินเตอร์คอมพ์จากชั้นล่างดังขึ้น " เหมา " เสียงใสแจ๋วของไอ้เด็กโนดังขึ้น ไอ้เฮียถึงกับรีบกลับมายืนท่าตามระเบียบพักทันที ไอ้เหี้ยเหม่งก็ด้วย ไอ้เด็กโนหัวเราะคิกคักแล้วพูดออกมา " กูว่า . . . งานนี้มีเรื่องน่าสนุกกว่าที่คิดไว้เยอะเลย " ไอ้เฮียเหมายืนนิ่งแล้วยิ้มเถื่อน " ครับนายน้อย "
สำรองและภาพวาดประกอบ 25+ = https://www.pixiv.net/member.php?id=3145401
เอิ่มมาก
สุดยอดดด
สนุกมากอะ
สุดยอด น้ำหมดตัว
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hot_hormone เมื่อ 2020-10-13 17:03
- 26 -
" คืนวันนี้งั้นเหรอ ! " ไอ้เด็กวินร้องเสียงหลง หลังจากไอ้เด็กโนเพื่อนยากโยนโทรศัพท์โฮโลแกรมให้แม่งดู ภาพโฮโลฉายคู่ปะทะระหว่างไอ้เหี้ยเหม่งกับไอ้เสือเดช เงินเดิมพันอยู่ฝั่งไอ้เสือเดชถึงเก้าสิบสี่เปอร์เซนต์ ไอ้เด็กวินขมวดคิ้วงึดแล้วมองไอ้เหี้ยเหม่งที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ตอนนี้พวกแม่งทั้งหมดอยู่ในรถลีมูซีนของไอ้เด็กโน ไอ้สองเด็กนั่งอยู่ฝั่งด้านหลัง ส่วนไอ้เหี้ยเหม่งกับไอ้เฮียเหมานั่งอยู่ฝั่งหลังคนขับ แต่นี่คือห้องผู้โดยสารส่วนตัว ไอ้พวกสูทดำที่อยู่ในห้องคนขับไม่ได้ยินบทสนทนาในนี้
" มึงจะป๊อดเหี้ยอะไรวะไอ้วิน " ไอ้เด็กโนพูดแทรก " เดี๋ยวไอ้เหมาก็ช่วยไอ้เหม่งชนะเองแหละน่า " พูดจบ เขาก็กดโทรศัพท์โฮโลแกรมต่อ ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มคึก งานประลองรอบนี้มันกะจะฟัดไอ้เดชหน้าคว่ำ เพราะเมื่อคืนแม่งเสือกได้สอยไอ้เด็กบุ๊ค งานนี้ถ้าแม่งชนะ ไอ้เด็กวินอาจจะยอมให้แม่งเย็ดสดสักรอบสองรอบ แค่คิด แม่งก็ยิ้มหน้าโง่ออกมา " หึ " ไอ้เด็กวินจ้องไอ้เหี้ยเหม่งเขม็ง หน้าตากวนส้นตีนดีแท้ พร้อมพูดเนิบ ๆ " กูไม่ได้ป๊อดเว๊ยไอ้โน แต่กูมีนัดดูบลัดสเตจคืนวันนี้ ตั้งใจจะไปเอาของเด็ดด้วย มึงไปแข่งแทนกูได้รึเปล่าวะ " ไอ้เด็กโนเงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมามองไอ้เพื่อนหัวยุ่ง พร้อมขมวดคิ้วปมใหญ่ " มึงได้บัตรบลัดเสตจมากี่ใบ " เขาถาม
" สองใบ " ไอ้เด็กวินตอบแล้วชูบัตรที่แม่งโคตรภูมิใจนำเสนอให้ไอ้เด็กโนดู ไอ้เด็กโนคว้าหมับเร็วโคตร ไอ้เด็กวินเอ๋อแว๊บแล้วกระโดดคลุกวงในกับไอ้เด็กโนหนุบหนับ " งานเริ่มเที่ยงคืน " ไอ้เด็กโนอ่านหน้าบัตรแล้วกดหัวของไอ้เด็กวินงุด ๆ ดิ้น ๆ เขาฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วพูดกึ่งบ่งการว่า " มึงจัดการไอ้เหี้ยบุ๊คก่อนเที่ยงคืนซะ ไม่งั้นกูไม่คืนบัตรคอนเสิร์ตให้มึงแน่ " ไอ้เด็กโนไม่พูดเปล่า แม่งหย่อนบัตรลงในกล่องหน้ารถที่ไม่มีทางเปิดได้ถ้าไม่รู้รหัส " เฮ๊ย ! ! " ไอ้เด็กวินตะโกนหน้าตาตื่น " กูต้องไปเอาของเด็ดในงาน ! " เจ้าของเสียงหน้ามุ่ย ทำเสียงฮึดฮัด " มึงก็ไปแทนกูดิวะไอ้โน จัดการไอ้บุ๊คไม่น่าจะยากเท่าไรหรอกน่า " ไอ้เด็กโนมองหน้าหล่อของไอ้เพื่อนสนิทแล้วนั่งเต๊ะจุ๊ยกดโทรศัพท์โฮโลแกรมพร้อมพูดนิ่ง ๆ " ไม่มีมึงอยู่จะสนุกได้ไงวะ " พอไอ้เด็กวินได้ยินก็ทำหน้างงตึง เขาถาม " ทำไมกูไม่อยู่แล้วไม่สนุกวะ " ไอ้เด็กโนไม่ตอบ เขายิ้มกวน ๆ เจ้าเล่ห์ ๆ
" คุณหนูโนครับ " เสียงจากไอ้พวกสูทดำในห้องคนขับผ่านลำโพงเข้ามาในห้องโดยสาร " ถึงที่นัดหมายแล้วครับ คุณหนูต้องการให้พวกกระผมรอรับกลับกี่โมงครับ " ไอ้เด็กโนก้มมองนาฬิกาในโทรศัพท์ เขาคิดแว๊บหนึ่งแล้วตอบ " ห้าทุ่ม " พูดจบไอ้เฮียเหมาก็เปิดประตูลงฝั่งซ้าย ไอ้เหี้ยเหม่งเปิดลงฝั่งขวา เปิดประตูรอนายน้อยของพวกแม่งพร้อมยืนกร่างประกบอารักขา ไอ้เด็กโนเดินลงแทบจะทันทีพร้อมคุยโทรศัพท์กับปลายสายที่โทรเข้ามา ส่วนไอ้เด็กวินมองไอ้กล่องหน้ารถแบบเคือง ๆ " เป็นไงเป็นกันวะ ! " ไอ้เด็กวินลงรถ สบสายตากับไอ้เหี้ยเหม่งที่ยืนยิ้มแยกเขี้ยว เด็กหนุ่มเอ่ยปาก " จัดการไอ้บุ๊คแบบด่วนจี๋เลยนะ กูไม่อยากพลาดนัดสำคัญ " ไอ้เหี้ยเหม่งได้ยินก็ยักคิ้วพร้อมก้มหัวรับคำสั่ง " ครับนายท่าน ! " ไอ้เด็กวินยักคิ้วตอบ หน้าหล่อ ๆ ทำทีท้าทายก่อนจะเอ่ยปากถาม " ของรางวัลขึ้นอยู่กับเวลาละกันนะ ถ้าจบเร็ว กูจะจัดหนักให้ ตกลงไหม " ไอ้เหี้ยเหม่งสบตากับเจ้านายของแม่งแล้วทำหน้าเหร่อหรา ตื่นเต้น " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ผิดหวังแน่นอนครับผม ฮึ๊ย ! " โครม ! ไอ้เฮียเหมาซัดกบาลของไอ้เหี้ยเหม่งพร้อมกด ๆ หัวของแม่งให้ก้มลงรับคำสั่ง " เออ ๆ กูรู้แล้ว ! ! ไม่ต้องกดหัวกูแล้ว ! "
" โดโจ " สถานที่ซื้อขายทาสทหาร พรั่งพร้อมด้วยสินค้าของเล่นออกใหม่ทุกรูปแบบ แต่ตึกโดโจนี้ใหญ่พิเศษกว่าโดโจที่ไอ้เหี้ยเหม่งเจอกับไอ้เหมาเป็นครั้งแรก ที่นี่สูงกว่า และวันนี้ครึกครื้นเป็นพิเศษ สงสัยไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธิ์ชนกระจายข่าวกันแล้วว่า นัดแข่งขันระหว่างไอ้เสือเดชกับไอ้เหี้ยเหม่งจะดวลกันที่นี่คืนนี้ ไอ้เหี้ยเหม่งเดินตามไอ้เฮียเหมาเข้ามาในโดโจ ไม่ใช่ว่ามันไม่ชินที่ต้องแก้ผ้าแล้วให้ไอ้เด็กวินจูงบ้องข้าวหลามของมันให้เดินตาม แต่มันไม่ชินกับบรรยากาศดุเดือดที่มองไปทางไหนก็เห็นแต่ไอ้พวกตัวท๊อปรุ่นเก๋าเดินกร่างกันไปทั่ว ตอนที่มันอยู่ค่ายกักกันของบอเตโล่ มันเคยเห็นไอ้พวกหัวหอกแค่สองครั้ง คือตอนที่มันเข้าไปในบอเตโล่เป็นครั้งแรก กับตอนที่ได้เข้าดูงานรับรองของไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธิ์ชน มันทึ่งกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า ความถึกเถื่อนทรหดของไอ้พวกตัวท๊อปห่างกับแม่งหลายขุม ยิ่งตอนนี้ไอโหดเถื่อนของไอ้พวกตัวท๊อปทุกตัวกำลังกระจายไอระอุข่มกันจนทำให้แม่งอึดอัด แต่ช่างแม่ง ถ้ามันอยู่ที่นี่ตอนนี้ได้ อย่างน้อยมันก็ไม่ไก่อย่างที่คิด " หึ หึ " มันยิ้มหน้าเข้ม
ในโดโจนี้ ไอ้พวกเด็กอภิสิทธิ์ชนจะคล้องข้อแขนคล้ายกำไลทองคำขาว เชื่อมโซ่ยาวไปคล้องกับห่วงครอบบ้องบาซูก้าของไอ้พวกทาสทหารที่เป็นบอดี้การ์ดของตน ทาสทหารทุกคนแก้ผ้าออกหมดที่จุดรวมพลด้านข้างเพื่อตรวจสอบสิ่งแปลกปลอมและสำรวจหมายเลขกับระดับประจำตัว แต่หลังจากนั้น ทาสทหารบางคนยังนุ่งได้ผ้าขาวม้าเนื้อดีที่ยาวเกือบคลุมข้อเท้า แต่ทาสทหารบางคนถูกเจ้านายของพวกมันสั่งแก้ผ้าออกหมดเพื่อบ่งบอกความเก๋าทรหดขั้นเทพ โดโจนี้ตั้งแต่ชั้นสองขึ้นไปเป็นพื้นที่ฟรีโซน เพราะฉะนั้นไอ้พวกเด็กหนุ่มจึงอวดสรรพคุณของไอ้พวกทาสทหารบอดี้การ์ดได้เต็มที่ แต่ไม่ใช่ไอ้เด็กโนกับไอ้เด็กวิน ตามจริงไอ้เด็กวินไม่ได้ยี่หระกับไอ้เหี้ยเหม่งมากเท่าไร จึงไม่ได้สนใจว่าไอ้เหี้ยแม่งจะแก้ผ้าหรือนุ่งผ้าขาวม้า ท่าทางแบบนี้ทำเอาไอ้เหี้ยเหม่งจ๋อยงึด แต่สำหรับไอ้เด็กโน เขาไม่เคยปล่อยไอ้เฮียเหมาแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นง่าย ๆ เพราะแค่ทุก ๆ ที่ไอ้เฮียเดินผ่าน ไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธิ์ชนแถวนั้นต้องถึงกับเหลียวหลังมามอง แม้แต่ไอ้พวกทาสทหารตัวท๊อปก็ยังต้องจ้องไอ้เฮียเหมาเหมือนกำลังประเมินความเจ๋งของแม่ง
" ซวยแน่กู ! " ไอ้เด็กวินตะโกน พร้อมขยี้ผมจนหัวฟู " ไอ้โน มึงช่วย ... " แกร๊ก ! ยังไม่ทันไอ้เด็กวินพูดจบ ไอ้เด็กโนก็ครอบกุญแจมืออีกอันเข้ากับข้อมือของไอ้เด็กวิน " เฮ๊ย ! มึงทำเหี้ยอะไรเนี่ยะ " ไอ้เด็กวินถามละล่ำละลัก แต่ไอ้เด็กโนทำเฉย ไอ้เด็กวินพยายามแงะ ๆ แต่ไอ้เด็กโนถอนหายใจแล้วพูด " มึงไม่ต้องมาลูกไม้กับกูเลยไอ้วิน กูเห็นมึงหลุกหลิก ๆ มาตั้งแต่เข้าโดโจแล้ว " ท่าทางของไอ้เด็กโนเหมือนจับผิดเด็กโข่งได้ ไอ้เด็กวินหน้าเหว๋อหน่อย ๆ แต่ก็เข้าอีหรอบเดิมคือ ทั้งคู่มะลุ้มมะตุ้มทุบกันตุ้บตั้บ ไอ้เฮียเหมายิ้มชอบใจ เพราะเวลาที่เห็นเจ้านายของมันสนุก มันจะเผลอยิ้มแก้มปริจนไอ้เหี้ยเหม่งรู้สึกแหม่ง ๆ " บอกกูมาว่ามึงจะไปไหน " ไอ้เด็กโนถามผู้เป็นฝ่ายแพ้ในยกนี้ ไอ้เด็กโนวินนั่งหน้ามุ่ยบุ๊ยปากแล้วตอบขอไปที " กูนัดไอ้พวกหลังห้องเอาไว้เมื้อกี้ มันอยู่ชั้นลอยกันหมด "
" ไอ้พวกหลังห้องเหรอ " ไอ้เด็กโนทวนคำแล้วนึกตาม ใช่ว่าไอ้เด็กวินจะสุงสิงกับพวกแม่งอยู่บ่อย ๆ แต่ก็ใช่ว่าไอ้เพื่อนตัวแสบจะไม่คบค้าสมาคมด้วยเลย งานนี้มีอะไรน่าสนใจอยู่บ้างแล้ว ไอ้เด็กวินคิดได้เลยปลดข้อแขนทองคำขาวของเขาที่คล้องอยู่กับบ้องบาซูก้าของไอ้เฮียเหมาออก แล้วกำลังจะบอกไอ้เฮียว่า " เหมา ช่วย . . . " แต่ " ไม่ได้ครับนายน้อย " ไอ้เฮียตอบเสียงเข้ม ไอ้เหี้ยเหม่งสะดุ้งเฮือก นี่เป็นครั้งแรกที่มันเห็นเจ้านายถูกบอดี้การ์ดของตัวเองปฏิเสธ หน้าตาของไอ้เหี้ยเหม่งเหร่อหร่าโคตรตลก " เฮ้อ . . . " ไอ้เด็กโนถอนหายใจเพราะถ้าจะมีใครสักคนจะรู้ทันทุกอย่างที่เขาคิด ก็คงต้องบอดี้การ์ดของเขานี่แหละ กรึ๊บ ! ไอ้เด็กโนกลัดกุญแจมือของตนที่ผูกกับไอ้เด็กวินเข้ากับราวเหล็กริมระเบียง คราวนี้ไอ้เด็กวินทำหน้าอึ้งจังงัง ไอ้เด็กโนมองใบหน้าหล่อเถื่อนของไอ้เฮียเหมาที่มองมาที่ตนด้วยสายตาไม่ยอมว่าง่าย ไอ้เด็กโนรู้เลยว่าไอ้เฮียเหมาคงไม่ปล่อยเขาไปแน่ เด็กหนุ่มจึงคว้ามือของไอ้เฮยเหมาแล้วเดินนำไปในซอกลึกซอกหนึ่ง แต่ก่อนจะไป เขากำชับไอ้เหี้ยเหม่งพร้อมส่งสายตาเพชรฆาต " อย่าแก้มัดให้ไอ้วินเด็ดขาด " ไอ้เหี้ยเหม่งกลืนน้ำลายลงคอดังกร๊วบ แต่ทุกการกระทำระหว่างไอ้เด็กโนกับไอ้เฮียเหมาอยู่ในสายตาของมันทั้งหมด
กุกกัก ๆ ไอ้เด็กวินกำลังพยายามกระทุ้ง ๆ ให้กุญแจมือหลุดจากราวเหล็ก แต่ถึงเขาจะออกแรงแค่ไหน ดูท่ากุญแจนั่นจะไม่หลุดออกมาแน่ " บ้าฉิบ " เขาบ่น " นี่ไอ้โนใช้กุญแจเบอร์สามสิบเลยเหรอวะ " กุญแจมือเบอร์นี้ใช้สำหรับพวกทาสทหารเท่านั้น ไอ้เด็กวินทำหน้าเซ็งพร้อมหันขวับไปหาไอ้เหี้ยเหม่ง แต่ดูจากทรงไอ้หมอนี่ท่าทางจะหวั่น ๆ กับไอ้เพื่อนตัวดีอยู่ไม่น้อย อีกอย่าง มีไอ้โนไปด้วยก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร คิดได้ปุ๊บก็สั่งไอ้เหี้ยเหม่งให้ไปเร่งไอ้เพื่อนตัวดี " เฮ๊ย ! มึงไปดูทีดิ๊ว่าไอ้โนชักช้าอะไรอยู่กับไอ้เหมา ถ้าแม่งกำลังนัวกันอยู่ มึงทะลุกลางปล้องเลยนะเว๊ย ! " ไอ้เหี้ยเหม่งก้มหัวรับคำสั่ง " ครับผม ! ! " แล้ววิ่งไปทางซอกนั่น ในใจกำลังนึกว่า อะไรคือ " ทะลุกลางปล้อง " วะ
ในซอกนั้นไม่มีคนอื่น มีแค่ไอ้เฮียเหมากับไอ้เด็กโน แต่ยังไม่ทันที่ไอ้เหี้ยเหม่งจะโผล่พรวดเข้าไปป๊ะจังงังกับพวกเขาทั้งสอง มันก็ได้เห็นฉากที่ไม่เคยเห็นเลยในชีวิตนี้ " เหมา . . . เราไปไม่นานหรอกนะ งานนี้เราต้องไปกับไอ้วินแค่สองคนเท่านั้น " ไอ้เด็กโนพูดเสียงอ่อน แต่แค่พูดคงไม่ทำให้ไอ้เหี้ยเหม่งยืนอึ้งตาค้าง เพราะไอ้เด็กโนไม่พูดเปล่า เขากำลังกอดไอ้เฮียเหมาแน่นแนบกล้ามอก ทำท่าอย่างกับออดอ้อนเต็มที่ แต่ที่ทำเอาไอ้เหี้ยเหม่งหัวร้อนตาแข็งเต็มสูบคือ ไอ้เฮียแม่งเสือกกอดตอบด้วย แถมไม่ใช่แค่กอดตอบธรรมดา มือข้างหนึ่งรวบร่างเล็กเอาไว้แนบอก อ่อนโยนฉิบหาย ส่วนอีกข้างยกขึ้นมาลูบหัวทุยชนิดที่บอบเบาแบบสุด ๆ พร้อมกระซิบถาม " แล้วทำไมกระผมถึงตามคุ้มครองนายน้อยไม่ได้ครับ " เด็กน้อยยังซุกหน้าลงกับกล้ามอกก่อนตอบ " ตามจริงก็อยากให้ไปด้วย แต่มีงานอยากนายให้ไปจัดการให้หน่อย เพราะถ้าให้ไอ้เหม่งไปคนเดียว สงสัยจะไปไม่ถูกปน่ "
" ฮึ๊ย ! ! " ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้าเดือดปุด นี่มันอ่อนด๋อยขนาดนี้เชียวเหรอวะเนี่ยะ แต่ยังไม่ทันทีมันผลีผลามทำเรื่องโง่ ๆ เช่นเดินโพล่งออกมาแบบท่าง่อย ๆ มันตะลึงหนักกว่าเดิมอีกที่ไอ้เฮียเหมาประกบริมฝีปากลงบนหัวทุยแผ่วเบา แล้วกระซิบเสียงเข้ม " กระผมสมควรอยู่ดูแลนายน้อยตลอดเวลา กระผมไม่อยากให้เกิดเรื่องเลวร้ายแบบคราวที่แล้วอีก กระผม . . . กระผมไม่อยากเห็นนายน้อยเจ็บ " น้ำเสียงแบบนี้โคตรห่วงไอ้เด็กโน ไอ้เหี้ยเหม่งรับรู้ได้ แต่เด็กโนกลับกอดแน่นกว่าเดิม " เรารู้น่า แต่เราไปกับไอ้วิน แล้วยังอยู่ในตึกเดียวกัน เราดูแลตัวเองได้นะ " เสียงกระเง้ากระงอดแบบนี้ ต่อให้เป็นสุดยอดลูกผู้ชายอกสามศอก ร่างกายแข็งแกร่งก็ยวบยาบลงได้ " อย่าทำกระผมลำบากใจเลยครับ กระผมปล่อยท่านไว้ลำพังไม่ได้หรอกครับ " ไอ้เฮียเหมาตอบเสียงเข้มแต่เจือความเป็นห่วงสุดตีน ไอ้เฮียเหม่งไม่เคนเห็นมุมนี้ของไอ้เฮียเหมา หรือทาสทหารบอดี้การ์ดคนไหน แต่ไออุ่นบางอย่างฟุ้งกระจายออกมาจนมันสัมผัสได้ ยิ่งตอนที่ไอ้เฮียเหมาไล้ใบหน้าลงมาแนบข้างหูเพื่อกระซิบตอบไอ้เด็กโน ไอ้เหี้ยเหม่งได้แต่ประมวลภาพที่เห็น แต่มันยังไม่เข้าใจ " ถ้าอย่างนั้น " ไอ้เด็กโนพูด " เหมาเอาโทรศัพท์โฮโลของโนไปละกัน " พูดจบเด็กหนุ่มก็หยิบโทรศัพท์ให้ ไอ้เฮียเหมาทำหน้างงนิดหน่อย " เหมาเปิดดูได้ตลอดว่าโนกำลังทำอะไร ถ้าเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับโน โนคิดว่าเหมาจะช่วยโนทัน " สายตาของไอ้เด็กโนเชิงท้าทายแบบนี้เคยเล่นเอาไอ้เฮียเหมาแทบคลั่งมาแล้วหลายรอบ ตบท้ายด้วยคำท้าท้ายที่ถ้าเป็นลูกผู้ชายอกสามศอกของบอเตโล่จริง คำตอบคือได้เท่านั้น " เรื่องแค่นี้ นายคงทำได้ใช่ไหม "
ไอ้เฮียเหมาอึ้งนิดหน่อย แต่คิดอยู่แล้วว่านายน้อยของมันต้องมาไม้นี้ คำท้าแบบนี้ก็เหมือนคำสั่งให้ออกฝึกในค่ายกักกัน ถ้ามันทำไม่ได้คือต้องโดนกำจัดทิ้ง มันกอดร่างบางแนบอกอีกรอบ สูดกลิ่นไออุ่นของคนผู่เดียวที่มันรักหนักหนา แต่ครั้งนี้เด็กน้อยผละออกแล้วเผยลักยิ้มพูดว่า " ถ้าทำได้ คืนนี้จะให้กอด โอเคไหม " ไอ้เฮียเหมาหน้าแดงก่ำ ลูกผู้ชายอย่างแม่งถ้าโดนท้า แถมของรางวัลโคตรจะแจ๊คพอต ถ้าปฏิเสธก็คือโง่เต็มทน " นายน้อยแน่ใจนะครับ " รอยยิ้มประดุจราชสีห์เผยวับบนใบหน้าไอ้เฮียเหมาตัวล่ำ ไอ้เด็กโนเงยมอง ใบหน้านี้น่ารักแบบที่หาใครเทียบยาก มีผลต่อหัวใจของไอ้เฮียเหมาโดยตรง เหมือนกระต่ายตัวเล็ก ๆ ที่พร้อมให้ขย้ำได้ตลอดเวลา " ถ้าไม่แน่ใจ เราไม่พูดหรอก " ไอ้เด็กโนตอบพร้อมยิ้ม แต่ถ้าไม่สังเกตุให้ดี กระต่ายตัวนี้ก็แสบใช่เล่น ลูกล่อลูกชนเยอะจัด ถ้าไอ้เฮียหวังจะขย้ำ ก็ต้องออกแรงไล่ต้อนมากเป็นพิเศษ
" ครับนายน้อย ผมจะรอท่านที่ชั้นนี้ " ไอ้เฮียเหมาพูดพร้อมใบหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ยังไม่ทันที่มันจะพูดกำชับให้เจ้านายของมันระวังตัว ไอ้เด็กโนก็ประกอบกรอบหน้าของมันด้วยมือสองข้างของเขาแล้วโน้มลงกดริมฝีปากบดเบียดดุดัน " ออร์ " ไอ้เฮียเหมาครางรับลงลำคอ ทั้งคู่สอดปลายลิ้นเข้าหากัน กอดเกลียวจนเกิดเสียงก้องไปทั่วซอกหลืบ ไอ้เฮียเหมาอยากหยุดเวลานี้เอาไว้ แต่ไอ้เด็กโนเป็นฝ่ายผละออก ทว่าไอ้เฮียกลับโผเข้าจูบอีกรอบโดยที่ไอ้เด็กโนไม่ได้อนุญาต ไอ้เหี้ยเหม่งที่กำลังแอบมองอยู่ถึงกับอึ้งตาโต รสจูบของไอ้เฮียเหมาหวานปลายลิ้นแต่รุนแรงกว่าเก่าเป็นเท่าตัว ไอ้เฮียเหมารุกคืบด้วยกอ้อมกอดที่แน่นขึ้น บ้องบาซูก้าของแม่งกดชิดเด็กหนุ่มจนเขารู้สึกคับตึงไปทั่วหน้าท้อง " เย็ดเข้ ! " ไอ้เหี้ยเหม่งอ้าปากค้าง ริมฝีปากที่กำลังแลกประสานโรมรันดุดันจนน้ำลายของทั้งสองฝ่ายไหลย้อย แต่เด็กหนุ่มแหย่ไอ้เฮียด้วยการงับริมฝีปากล่างของแม่งเล่นแล้วผละออก เขาเช็ดปากพร้อมมองหน้าที่กำลังทั้งหื่นทั้งหวงของไอ้เฮียเหมา " จูบนี้มีราคานะเหมา " เด็กหนุ่มพูดทะเล้น หน้าตาน่ารักของแม่งโคตรละลายหัวใจของไอ้เฮียเต็มเปา ไอ้เฮียตั้งใจจะก้มลงจูบซ้ำ แต่เด็กหนุ่มหันหน้ามาหนีทางมุมที่ไอ้เหี้ยเหม่งแอบอยู่แล้วพูด " ไม่ต้องหลบหรอ กำลังจะไปหาไอ้วินเดี๋ยวนี้แหละ "
นี่เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ที่ไอ้เหี้ยเหม่งเสือกทำให้ไอ้เฮียเหมาอดแดก ไอ้เฮียกดหัวของไอ้เหี้ยแม่งงุด ๆ ซุกวงในอยู่ใต้วงแขนแล้วลากคอออกมาที่ระเบียงด้านนอก ไอ้เด็กวินนั่งขัดสมาธิหน้ามุ่ยอยู่ที่เดิม ไอ้เด็กโนปลดกุญแจมือให้เขาแล้วพยักหน้าให้เดินนำขึ้นไปชั้นลอย " ไม่เอาไอ้เหมากับกับไอ้เหม่งไปด้วยเหรอ " ไอ้เด็กวินถามเพื่อนซี้ แต่ไอ้เด็กโนส่ายหน้า เขาบอกว่ามีเรื่องให้ทั้งไอ้เฮียเหมากับไอ้เหี้ยเหม่งจัดการ ไอ้เด็กวินไม่ใช่คนเรื่องมาก แถมอีกอย่าง ไอ้เหี้ยเหม่งก็ใช่ว่าจะท๊อปฟอร์มพอให้แม่งเดินอวด ๆ ได้ทั่ว ไอ้เด็กโนกดโทรศัพท์โฮโลอีกเครื่องที่ตนมีเพื่อส่งข้อความบางอย่างให้ไอ้เฮียเหมา เด็กหนุ่มพูดไปกดไป " จัดการทุกอย่างตามนี้ให้หน่อยนะ " ไอ้เฮียเหมาก้มมองข้อความที่นูนออกมากจากหน้าจอโทรศัพท์พร้อมรอยยิ้มหื่น ๆ " ได้ครับนายน้อย " มันพูดแล้วก้มหัวรับคำสั่ง
ไอ้เด็กโนกับไอ้เด็กวินขึ้นชั้นบนไปด้วยลิฟต์ด้านหลังสำหรับแขกวีไอพี ไอ้เฮียเหมามองไอ้เด็กโนอย่างห่วง ๆ แต่ไอ้เด็กโนแค่เหือบมองมันแว๊บเดียวพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ตามสไตล์ กึก ! ประตูลิฟต์ปิดและทยานขึ้นชั้นบนจนถึงหมายเลขของชั้นลอย ไอ้เฮียเหมามองตัวเลขกระพริบ ๆ และดับลง เป็นสัญญาณว่านายน้อยของมันถึงที่หมายและปลอดภัย " ได้เวลาเดินเที่ยวแล้วเว๊ย ! " จู่ ๆ ไอ้เหี้ยเหม่งก็ตะโกนเสียงดัง ไอ้เหี้ยเหมากดปุ่มสัญญาณรักษาความปลอดภัยบนหน้าจอโทรศัพท์โฮโล ไอ้เหี้ยเหม่งเดินผิวปากดุ่ย ๆ วนไปวนมารอให้ไอ้เฮียเหมาจัดการกับไอ้เครื่องเหี้ยนั่นให้เสร็จ แค่แป๊บเดียวเท่านั้น ไอ้เฮียก็รวบหัวของไอ้เหี้ยเหม่งแล้วกดเข้าวงในจนไอ้เหี้ยแม่งดิ้นงึดงัด ไอ้เฮียเหมาฉีกยิ้มหื่น " เดี๋ยวพี่พาเที่ยวเว๊ยไอ้น้อง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! "
" โดโจเซนเตอร์ " ประจำเมืองนี้ใหญ่กว่าที่ไอ้เหี้ยเหม่งคิดไว้มาก โดโจครั้งที่มันไปมายังไม่มีร้านค้าสารพัดมากมายขนาดนี้ แต่ตอนนี้มันกับไอ้เฮียเหมาอยู่ที่ชั้นสอง ถึงจะเป็นฟรีโซนแต่ก็ไม่มีอะไรโดดเด่นเพราะเป็นแค่ร้านกิจกรรมทั่วไป แต่ไอ้เฮียเหมาต้องไปร้านประจำที่ถูกสั่งไว้ในโทรศัพท์โฮโลก่อน ระหว่างทาง ไอ้เหี้ยเหม่งสำรวจทุกสิ่งใหม่แปลกตาแบบสนอกสนใจเป็นพิเศษ โดโจแห่งนี้หอมฟุ้งกลิ่นฟีโรโมนบางอย่างที่ทำเอามันแข็งตัวอยู่ตลอด มันเริ่มหน่วง ๆ บ้องบาซูก้าเพราะอาการเซี่ยนหม้อเริ่มปะทุ มันก้มมองผ้าขาวม้าที่งัดกระโดงของแม่งเอง แล้วขำที่ไอ้เฮียน่าจะปวดหนับกว่าแม่งเยอะ ผ้าขาวของไอ้เฮียงัดโค้งเต็มท่อน ดูท่าไอ้เฮียคงกำลังโดนตะคริวแดก อึดอัดฉิบหาย
ประตูร้านที่หมายเปิดออก เสียงเพลงเมทัลหนัก ๆ ปะทะไอ้เหี้ยเหม่งจนแม่งหูวิ้ง ไอ้เฮียเดินกร่างนำเข้าไป ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นไอ้พวกทาสทหารกำลังยืนกร่างกอดอกรอคิวเป็นแถว ๆ ที่นี่คือร้านตัดผมที่จัดไว้เฉพาะทาสทหารเท่านั้น ชื่อร้านว่า " เซียนกร " พอไอ้เฮียเหมาก้าวเข้ามาในร้าน ไอระอุเถื่อนอึดทรหดของแม่งก็กระจายอัดห้องจนเล่นเอาไอ้พวกที่อยู่ในห้องหันมามองแม่งเป็นตาเดียว สายตาทุกคู่ประเมินความเก๋าของไอ้เฮียเหมาแล้วพวกแม่งทั้งหมดในนั้นก็ทำสีหน้ายอมรับหรือไม่ก็ท้าทาย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นความเจ๋งของไอ้เหมา ความเจ๋งของห้าร้อยหัวหอกจากบอเตโล่ แม่งอยากลองซัดกับไอ้เฮียสักตั้ง อยากตะบันไอ้หน้าหล่อ ๆ ดิบ ๆ ที่ทุกคนให้ความสนใจฉิบหาย
" ไอ้เหมา " เสียงจากด้านหลังตะโกนเรียก ไอ้เฮียเหมากับไอ้เหี้ยเหม่งหันไปมอง ไอ้เฮียเหมาก้มหัวแสดงความเคารพ ไอ้เหี้ยเหม่งรีบทำตาม เจ้าของร้านชื่อว่า " ปี่ " กวักมือให้ทั้งสองเดินตามไปหลังร้าน ไอ้เฮียเดินกร่างโชว์ร่างกายกำยำทุกสัดส่วนข้ามผ่านไอ้พวกทาสทหารทั้งหมดของห้อง ไอ้เหี้ยเหม่งเดินตาม แต่สายตาสังเกตว่าไอ้พวกทาสทหารจ้องรอยสักของไอ้เฮียเหมาแบบทึ่ง ๆ พร้อมสีหน้ายอมรับในฐานะสุดยอดทาสทหารตัวเก๋าของบอเตโล่ หลังร้านเป็นส่วนต้อนรับเฉพาะแขกพิเศษเท่านั้น ในนั้นมีเพียงโซฟาไม้ที่รับกับเสื่อทรงตะวันออกตรงกลางห้อง ในห้องมีกระจกที่สูงจดเพดานอยู่ฝั่งตรงข้ามกับโซฟา ดาวน์ไลท์จากเพดานยิงลำแสงลงมาที่กลางเสื่อ ทั้งหมดดูสะอาดสะอ้าน ไม่ตกแต่งพิธีรีตรองมากมาย " สวัสดีครับนายท่าน " ไอ้เฮียเหมาทักทายพร้อมก้มหัวทำความเคารพ ไอ้เหี้ยเหม่งรีบเอาอย่างทันที " สวัสดีครับผม ! "
ช่างปี่มองไอ้เหี้ยเหม่งพร้อมรับใบมีดในมือกับเครื่องสี สายตาของเขาดูสงสัยนิดหน่อย " คุณหนูวินกล้าดีนะที่เลือกไอ้หมอนี่มาแข่งงานใหญ่ขนาดนี้ " ไอ้เหี้ยเหม่งได้ยินถึงกับทำหน้าจ๋อยงึด ช่างปี่ยิ้มสนุกแต่ใบมีดในมือยังถูกลับอย่างชำนาญ ไอ้เฮียเหมาปลดผ้าขาวม้าออกเผยให้บ้องบาซูก้าขนาดยักษ์ที่แข็งโป๊กดำมะเมื่อม มันเดินไปนั่งคุกเข่าบนเสื่อแล้ววางผ้าขาวม้าทิ้งไว้ " ยังไงก็ช่วยไอ้หนุ่มนี่หน่อยนี่ละกันนะไอ้เหมา ถ้าพวกเอ็งชนะ บอเตโล่ก็จะได้ชื่อไปด้วย " ช่างปี่พูดไปก็บรรเลงเพลงกรรไกรสลับกับปลายมีดจนทรงผมกับรูปหนวดและเคราของไอ้เฮียเหมาออกมาอย่างหล่อ จากนั้นก็ถงคราวของไอ้เหี้ยเหม่ง มันแก้ผ้าลงไปในคุกเข่าแล้วมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ด้านหน้า ถึงหน้าตาของมันจะไม่ได้หล่อเหลาเต็มขั้น แต่โครงหน้าดิบ ๆ เถื่อน ๆ แบบลูกผู้ชายสมัยโบราณก็บทำให้มันดูสมชาติบอดี้การ์ดนักรบ ขอบหน้าของมันชัด รูปกรามกับดวงตาดุ ๆ หยาบ ๆ ตอบใบหน้าคมเข้มไม่แพ้ใคร แต่ส่วนที่ดีที่สุดของใบหน้าเพียงแค่ว่ามันไม่รู้สึกก็คือคิ้วและจมูกที่รับกันอย่างลงตัว คิวของมันหนาได้รูปในแบบที่หาใครซ้ำยาก แถมยังกวัดขึ้นได้ทรงหางมังกรอย่างที่ตำราชายชาตรีควรครอบครอง อีกทั้งทรงจมูกยังสูงรับกับหัวคิ้วทียบเคียงดวงตา ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องมองปลายกรรไกรที่กำลังเฉือนผมเผ้าไม่เข้าท่า พร้อมกับปลายมีดที่สะบัดแรงตัดแต่งรูปหนวดจนเห็นรอยบากข้างแก้มขวาสามรอยชัดเจน มันมองหน้าตาของตัวเองแล้วทึ่งนิดหน่อย เข้าตำราว่า ลูกผู้ชายถึงจะไม่คมเข้มเข้าท่า แต่ถ้าทรงผมกับรูปหนวดเข้าที่ ชายทุกผู้ย่อมหล่อเหลาเข้าสูตร
" ไอ้เหมา ! " อีกเสียงหนึ่งเรียกขานออกมาจากด้านหลัง ไอ้เฮียเหมาที่กำลังดูไอ้เหี้ยเหม่งตัดหล่อเป็นครั้งแรกก็หันขวับไปมองต้นเสียง มันเห็นเจ้าของเสียงปุ๊บก็รีบก้มหัวทักทายทันที " สวัสดีครับนายท่าน ! " ไอ้เหี้ยเหม่งมองผ่านกระจกไปก็พบกับชายแก่ที่น่าจะอายุมากกว่าช่างปี่ไม่มาก ทั้งสองหน้าตาคล้ายกัน แต่พอได้ยินไอ้เฮียเหมากล่าวชื่อว่าเป็นช่างปัก ไอ้เหี้ยเหม่งเลยทึกทักได้ว่าทั้งสองน่าจะเป็นพี่น้องกันแน่นอน " หันหลังมาให้กูผลงานชิ้นโบว์แดงหน่อย " ช่างปักสั่ง ไอ้เฮียเหมารีบทำตามแล้วกร่างแกร่งกล้ามหลังให้เห็นรอยสักรูปมังกรเต็มแผงที่โคตรจะน่าเกรงขาม ช่างปักเอานิ้วไล้ไปตามรอยสักนั้นแล้วยิ้มสนุก " ท่าทางงานสักงานใหม่ที่คุณหนูโนฝากไว้คือมึง ไม่น่าจะใช่ไอ้หนุ่มนั่น " ช่างปักพูดพร้อมตบป่าแกร่งของไอ้เฮียเหมาเป็นการเตรียมมือ ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้าอยากรู้เลยถามเสียงขึงขัง " นายท่านเป็นช่างสักลายงูให้ไอ้ลูกหมาเหมาเหรอครับ " ช่างปักได้ยินถำถามแล้วขำลั่น " ไอ้ลูกหมาเหมา ฮ่า ฮ่า ฮ่า " พร้อมกับหันมามองไอ้เหี้ยเหม่งผ่านกระจกใส " ไอ้เด็กน้อยเอ๊ย ! กูสักรูปมังกร ไม่ใช่รูปงู ! ! "
คราวนี้ทั้งร้านขำลั่น ไอ้เหี้ยเหม่งยังนั่งงง มังกรกับงูก็เหมือน ๆ กันรึเปล่าวะ แต่ช่างแม่ง มันถามต่อทันทีว่า " กระผมอยากสักบ้าง ต้องทำยังไงครับ ! " ไอ้ช่างปักจ้องหน้าของไอ้เหี้ยเหม่งเขม็ง แล้วหันไปหาไอ้เฮียเหมา " เอ็งตอบคำถามนี้ให้ไอ้เด็กนั่นเข้าใจหน่อยสิวะ " ไอ้เฮียเหมากอดอกกร่างแต่ยังไม่ตอบอะไรเพราะมันรู้ว่าคำตอบอาจทำให้ไอ้เหี้ยเหม่งไม่บ้าพลังก็ผิดหวังไปเลย ไอ้ช่างปักเห็นว่าความเงียบของไอ้เหมาคือคำตอบที่พูดลำบาก เขาเลยยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกหนึ่งทีแล้วตอบ " หึ ถ้างั้นกูบอกให้ก็ได้ " ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มอยากรู้ สายตากระหายของเด็กหนุ่มอายุแค่สิบแปดอย่างมนทำให้ช่างปักนึกขำ " มึงไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะไม่ใช่ว่าทาสทหารทุกคนจะมีรอยสักอย่างไอ้เหมาได้ "
ไอ้เหี้ยเหม่งงงกับคำตอบ แต่ชายช่างปักสูงวัยก็เฉลยคำตอบต่ออีกว่า " ไอ้เหมาเป็นทาสทหารองครักษ์ที่ถูกเลือกมาเป็นกรณีพิเศษ นายใหญ่เลือกมันเป็นบอดี้การ์ดให้คุณหนูโน ทายาทล้านล้านของตระกูลทรัพย์บริบูรณ์ หนึ่งในตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก และเป็นหนึ่งในเก้าตระกูลที่ก่อตั้งบอเตโล่ " ไอ้เหี้ยเหม่งได้ฟังก็อึ้งเล็กน้อย แต่มันสงสัยว่า เลือกเป็นกรณีพิเศษคืออะไร " ทำไมไอ้เหมาถูกเลือกละครับ " ช่างปักได้ยินคำถามก็ส่ายหน้า แต่ครั้งนี้ไอ้เหฮียเหมาตอบเอง " นายใหญ่เลือกให้กูขึ้นมาเป็นบอดี้การ์ดให้นายน้อยหลังจากที่กูชนะการประลองอึดเถื่อนที่กูเคยเล่าให้มึงฟัง " ไอ้เหี้ยเหม่งพยักหน้าเข้าใจ แต่ยังไม่รู้ว่าเกี่ยวอะไรกับการสัก " แล้วเรื่องสักละครับ " มันถาม ช่างปักเลยกระดกแก้วเหล้าก่อนตอบอีกรอบ " พวกทาสทหารมีกล้ามเนื้อแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปหลายร้อยเท่า กูเป็นช่างสักคนเดียวที่สักทะลุเนื้อแกร่งของพวกแม่งได้ แต่มันก็ไม่ง่ายเลยสำหรับกู " เขากระดกแก้วเหล้าอีกครั้ง มองดูสายตาใคร่รู้ของไอ้เหี้ยเหม่ง " ถ้ามึงอยากสัก มึงต้องให้กูสักให้ แต่กูจะสักเฉพาะกับทาสทหารที่คัดพิเศษมาแล้วเท่านั้น เพราะรอยสักทุกรอยใช้เวลานาน และวิธีการก็ยุ่งยากซับซ้อน อย่างลายของไอ้เหมา กูใช้เวลาห้าปี "
" ห้าปี ! " ไอ้เหี้ยเหม่งตะโกนทึ่ง ไอ้ช่างปักขำก๊ากจนแก้วเหล้าสั่น ไอ้เฮียเหมาฉีกยิ้มเถื่อนพอนึกถึงเรื่องสักตลอดห้าปีนั้น ช่างสักพยักหน้าให้ไอ้เหี้ยเหม่งแล้วเล่าความ " เกือบหกปีด้วยซ้ำ " เขาพูด " กูจะลงเข็มได้ก็เฉพาะตอนที่ไอ้เหมาน้ำแตกเท่านั้น เพราะตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่กล้ามเนื้อของทาสทหารจะอ่อนแรงมากที่สุด " ไอ้เหี้ยเหม่งได้ยินก็นึกภาพตาม แต่ช่างสักยื่นแก้วเหล้าให้มันกระดกดื่มเล่น ซึ่งไอ้เหี้ยเหม่งก็เต็มใจ " กูต้องไปที่คฤหาสน์ทรัพย์บริบูรณ์แทบทุกคืน " ไอ้ช่างปักพูดต่อ " ไอ้เหมาถูกฝึกโหดเพื่อเป็นของขวัญ เป็นองครักษ์ให้คุณหนูโนตอนที่ท่านอายุครบสิบเอ็ดขวบ มันฝึกเย็ดเถื่อนแทบทุกท่วงท่าลีลาบนเตียงชนิดที่กูเองก้คาดไม่ถึง ฮ่า ฮ่า ฮ่า " เขาขำ แต่สายตาของไอ้เหี้ยเหม่งวิบวับอยากรู้ต่อ " ทุกครั้งที่ไอ้เหมากำลังจะน้ำแตก นายใหญ่จะสั่งให้แม่งกลั้น แล้วกูต้องรีบลงเข็ม แต่ไอ้ยักษ์นี่คงเก็บกดฉิบหาย กูลงเข็มยังไม่ได้ถึงสองนาที แม่งก็กลับมาแข็งโป๊กเหมือนเดิม เอาง่าย ๆ ว่า มันต้องฝึกเย็ดกับพวกหุ่นแทบทุกคืน คืนหนึ่งเกือบจะได้แตกเป็นสิบ ๆ น้ำ แต่ก็ทำไม่ได้ พอกูได้จังหวะ กูก็ลงเข็มทันที "
ไอ้เฮียเหมานึกย้อนไปวันเก่าก็นึกถึงบุญคุญของนายใหญ่กับช่างปักที่อดทนชุบเลี้ยงมันมา มันก้มหัวขอบคุณท่าน " ขอบคุณนายท่านที่อดทดสักให้กระผมนะครับ " นายปักสะบัดข้อมือแล้วส่ายหน้า เขายิ้มกริ่มแล้วเยาะว่า " มึงไปขอบใจนายน้อยของมึงซะ ไม่ใช่กู หัวใจของมึงอ่อนลงเยอะมากพอได้เจอนายน้อยเป็นครั้งแรก ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เฮียเหมาหน้าแดงแป๊ด ไอ้เหี้ยเหม่งงงกับที่ช่างปักพูดจึงถามว่าทำไม แล้วไอ้เด็กโนเกี่ยวอะไร คำตอบของช่างปักทำเอาไอ้เฮียเหมาหูแดงจนแม่งต้องเบือนหน้าหนี ช่างพูดตอบว่า " ก็หลังจากวันที่คุณหนูโนเปิดตัวเป็นทายาทโดยสมบูรณ์ตอยอายุเก้าขวบ ไอ้เหมาก็เจอนายน้อยของมันครั้งแรก หลังจากนั้นพอแม่งฝึกเย็ด แม่งกลั้นน้ำไม่ได้สักรอบ แตกเอา ๆ แถมครางแต่ชื่อคุณหนูจนกูยังขำมาถึงทุกนี้เลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! "
ติดตามตอนต่อไป 24 ตุลาคม 2563 เวลา 22.00
สำรอง = https://www.pixiv.net/member.php?id=3145401
- 27 -
ออกมาจากร้านไอ้เหี้ยเหม่งก็ยืนกร่างกอดอกจ้องรอยสักของไอ้เฮียเหมาเต็มตารอยสักผืนใหญ่นี้กินเวลาเกือบหกปีจนกระทั่งเสร็จสมบูรณ์เป็นลายมังกรผงาดอัดแกร่งเต็มแผ่นหลังมันนึกถึงคำพูดของช่างปักก่อนออกมาจากร้านช่างปักพูดว่า" ไม่ใช่ว่าไอ้พวกทาสทหารตัวเก๋าทั้งหมดจะมีรอยสักผืนใหญ่อย่างไอ้เหมาถ้าพวกแม่งไม่ถึกเถื่อนทรหดจนเข้าตาไอ้พวกเจ้าพ่ออภิสิทธิ์ชนพวกแม่งก็เป็นได้แค่หมากในเกมส์ของไอ้พวกเจ้าพ่อถ้าไม่ถูกจ้างมาทำภารกิจโหด ๆก็ถูกจ้างขึ้นมาบำเรอความสุขเป็นครั้งเป็นคราว "ไอ้เหี้ยเหม่งยังยืนกร่างนิ่งนึกทบทวนคำพูดหลังจากนั้นของช่างปักอีกรอบช่างปักพูดชวนสงสัยว่า"ไอ้เหมาคือหนึ่งในสุดยอดทาสทหารบอดี้การ์ดไม่กี่คนที่กูเคยสักให้รอยสักของมันคือศักดิ์ศรีแห่งลูกผู้ชายอกสามศอกของบอเตโล่แต่ถ้ามึงเจ๋งพอนะไอ้เหม่งมึงจะรู้ว่ารอยสักของกูเป็นแค่เครื่องหมายของสุดยอดทาสทหารเท่านั้นแต่มันมีบางอย่างที่อยู่เหนือกว่ารอยสักของกูมันคือพลกำลังที่ค่ายฝึกบอเตโล่ของมึงพยายามฝึกให้มึงมีแต่ก็ไม่ใช่ทาสทหารทุกคนจะมีนะเว๊ย "ช่างปักจ้องไอ้เหี้ยเหม่งด้วยสายตาประเมิณความสามารถเขาคิดในใจว่าไอ้เหี้ยเหม่งต้องมีดีอะไรสักอย่างถึงถูกเรียกมาใช้งาน" ถ้ามึงยังไม่โดนกำจัดทิ้งไปซะก่อนสักวันมึงจะได้เห็นพลังนั่นจากไอ้เหมา "ช่างปักพูดจบก็มองไอ้เฮียเหมาด้วยสายตายอมรับในฐานะสุดยอดทาสทหารแต่พลกำลังที่แฝงเร้นของไอ้เหมาคืออะไรกันแน่ไอ้เหี้ยเหม่งสงสัย
ไอ้เฮียเหมาคงสังเกตได้ว่าไอ้เหี้ยเหม่งกำลังจ้องรอยสักของมันมันเลยแหย่ไอ้เหี้ยเหม่งว่า" มึงอยากเลียรอยสักกูขนาดนั้นเลยเหรอวะ "ไอ้เหี้ยเหม่งสะดุ้งอึ้งหน้าตาของแม่งสยองสยึ่มกึ๋ย" เหี้ย !มึงอย่าพูดอะไรให้กูขนลุกสิวะ ! "มันพูดแล้วปาดขนที่กำลังตั้งชันแต่จู่ ๆ ไอ้เฮียเหมาก็กดหัวมันลงซุกวงในอีกรอบแล้วไอ้เหี้ยเหม่งดิ้น ๆไอ้เฮียขำก๊ากแล้วล้อแม่งว่า" ถ้ามึงอยากเลียกูก็ยอมนะเว๊ยนิ่งตอนนี้กูเซี่ยนหม้อฉิบหายฮ่า ฮ่า ฮ่า ! "เสียงขำของไอ้เฮียกลบเสียงตะโกนขลุกขลุกของไอ้เหี้ยเหม่งมิด
หน้าร้านที่ชื่อว่า " โคตรอึดพลังช้าง ! "ไอ้เฮียเหมายืนกร่างอ่านข้อความที่ไอ้เด็กโนเขียนทิ้งไว้เป็นไว้โฮโลแกรมครืด !เสียงประตูหน้าร้านเปิดออกพร้อมบริกรสูทดำผ่ายมือเชื้อเชิญ" ยินดีต้อนรับครับคุณหนูโนได้เรียนให้ทราบแล้วว่าคุณหนูท่านประสงค์สิ่งใดบ้าง "ไอ้เฮียเหมาก้มหัวให้กับบริกรเพื่อขอบคุณแล้วเดินเข้าร้านไอ้เหี้ยเหม่งเข้าตามมันถึงกับยืนอึ้ง" เย็ดโด้ "
" โคตรอึดพลังช้าง " เป็นร้านขายยาสารพัดรูปแบบตกแต่งสะอาดหลอดยาหลายรูปทรงถูกวางเรียงกันบนชั้นกระจกพร้อมป้ายชื่อและสรรพคุณครบครันไอ้เหี้ยเหม่งทำจมูกฟุดฟิดสูดดมทุกกลิ่นไอหอมฟุ้ง" ทำไมร้านนี้หอมจังวะ "แต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบจากไอ้เฮียเหมาชายหนุ่มวัยประมาณสามสิบห้าก็ทักไอ้เฮียจากอีกฝั่งของตู้ยา" สุดยอด ! "เขาโพล่งด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นไอ้เฮียหันไปมองไอ้เหี้ยเหม่งก็ด้วยชายหนุ่มผู้นั้นเดินเข้าหาไอ้เฮียเหมาสองมือของเขาจับมัดกล้ามของไอ้เฮียจากหัวไหล่แล้วลูบลงไปถึงกล้ามแขนจนบีบเล่นกล้ามเนื้อรอบสีข้างไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้างงแต่ไอ้เฮียเสือกยืนนิ่งทว่าท่าทางของแม่งก็น่าจะไม่รู้จักชายหนุ่มผู้นี้เช่นกันชายหนุ่มเงยหน้ามองไอ้เฮียแล้วยิ้มสนุก" ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอมึงตัวเป็น ๆ ที่นี่ตัวใหญ่กว่าที่คิดเอาไว้ตั้งเยอะ "ชายหนุ่มไม่พูดเปล่าเขายังเอามือลูบกล้ามท้องของไอ้เฮียเล่นพร้อมจ้องเขม็งของแข็งที่กำลังงัดผ้าขาวม้าทรงพลัง
" มีอะไรให้กระผมช่วยเหลือหรือไม่ครับ "ไอ้เฮียถามเสียงนุ่มไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้างงหนักเลยทีนี้แต่ชายหนุ่มยังแค่ยกยิ้มก่อนจะปะป่ายปลายมือทั่วกล้ามอกของไอ้เฮียเหมาเขาพูดพร้อมรอยยิ้มนั้นว่า" มีสิมีให้ช่วยเยอะเลย "พูดจบชายหนุ่มก็จะล้วงมือเข้าไปในผ้าขาวม้าของไอ้เฮียไอ้เหี้ยเหม่งอึ้งแต่ไอ้เฮียถอยตัวเร็วโคตรมันก้มหัวลงให้กับชายหนุ่มเล็กน้อยที่มันทำอาการเสียมารยาทก่อนจะพูดเสียงเข้มว่า" ขอโทษครับกระผมไม่สามารถให้ท่านจับยักษ์ใหญ์ของกระผมได้ "สายตาของไอ้เฮียวิบวับกวนส้นตีนไอ้เหี้ยเหม่งรู้ว่าแม่งโคตรภูมิใจกับขนาดเกินมาตราฐานของบอเตโล่แต่ชายหนุ่มยังยกยิ้มแล้วหยิบกล้องพร้อมโดรนขึ้นถ่ายภาพ" อย่างน้อยก็เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกไว้ก่อนก็ได้ "เขาพูด
ไอ้เฮียเหมายืนกร่างในท่าตามระเบียบพักแต่พอชายหนุ่มกำลังจะคล้องกล้ามแขนของมันมันรีบหลบฉากทันที" ขออภัยครับกระผม . . . "ไอ้เฮียยังไม่ทันจะพูดจบชายหนุ่มก็ทำหน้าบูดบึ้งแล้วประกาศลั่นร้าน" ไม่ว่าราคาของมึงจะแพงแค่ไหนในงานประมูลวันนี้กูจะยอมจ่ายเพื่อเอามึงมาเล่นให้ได้ ! "ชายหนุ่มพูดจบก็เดินอาด ๆ ออกจากร้านไปทาสทหารบอดี้การ์ดของแม่งทั้งสามคนที่แก้ผ้าล่อนจ้อนรีบเดินตามทุกการกระทำอยู่ในสายตาของผู้คนในร้านบางคนเดินมาถ่ายรูปกับไอ้เฮียเล่นบางคนยืนมองด้วยท่าทางสนใจแต่ไอ้เหี้ยเหม่งแปลกใจจนกระทั่งชายบริกรเข้ามาขัดจังหวะพร้อมกล่าวเชิญ" เชิญทั้งคู่ทางนี้ "ไอ้เฮียเหมาก้มหัวให้กับทุกคนที่เข้ามาถ่ายภาพกับมันแล้วเดินนำไอ้เหี้ยเหม่งเข้าหลังร้านไอ้เหี้ยเหม่งเกาหัวแกรก ๆแต่ทุกคนในร้านดูสนใจไอ้เฮียเหมามากจริง ๆ
ระหว่างทางไปหลังร้านไอ้เหี้ยเหม่งเดินอาด ๆ พลางชำเลืองมองไอ้เฮียเหมากึ่งสำรวจแต่ดูเหมือนไอ้เฮียจะเป็นฝ่ายจับพิรุธได้แม่งเลยถามด้วยหน้าตากวนส้นตีน" มึงเป็นเหี้ยอะไรวะมองกูแบบนี้กูเสียวนะเว๊ย ! "ไอ้เหี้ยเหม่งหยุดกึกยืนกร่างแล้วถาม" ทำไมไอ้พวกที่อยู่ในร้านแล้วก็ไอ้พวกทั้งหมดนั่นสนใจมึงนักวะ "ไอ้เฮียเหมาไม่ได้ตอบอะไรมันแค่ยิ้มกวนส้นตีนพร้อมเดินตามไอ้บริกรเข้าไปหลังร้านแต่ก็ยังเสือกตะโกนตอบกลับมา" กูไม่รู้วะฮ่า ฮ่า ฮ่า "ไอ้เหี้ยเหม่งฉุนกึกมันชักสงสัยว่าทำไมไอ้เฮียถึงมีคนสนใจแม่งมากมาย
หลังร้านไอ้เหี้ยเหม่งเห็น " ตู้นอนดักแด้ "วางเรียงกันโดยเว้นช่องไฟไว้เป็นสัดส่วนตู้นอนดักแด้เป็นตู้น้ำคล้ายตู้ปลาขนาดทาสทหารไซส์บิ๊กเบิ้มหนึ่งคนนอนตู้พวกนี้มีไว้เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บทุกสัดส่วนบนร่างกายเพียงแค่ผู้บาดเจ็บนอนแช่อยู่ในตู้ที่ปิดสนิทหลังจากนั้นน้ำยารักษาบาดแผลสีฟ้าอ่อนจะไหลท่วมร่างกายทั้งหมดหน้ากากหายใจจะถูกปลดออกเพื่อให้ผู้บาดเจ็บส่วมใส่ขณะที่นอนลอยตัวอยู่ในตู้น้ำเวลาในการรักษาขึ้นอยู่กับขนาดและสภาพบาดแผลแต่โดยปกติพวกทาสทหารมีความสามารถฟื้นฟูบาดแผลของตนได้เองและดีกว่าคนปกติเป็นพันเท่าพวกมันจึงไม่จำเป็นต้องพึ่งตู้ดักแด้พวกนี้แต่พวกมันใช้ตู้พวกนี้เพื่อเพิ่มสรรมถนะทางร่างกายไอ้เหี้ยเหม่งชอบไอ้ตู้เหี้ยนี่น้ำอุ่น ๆ กับกลิ่นหอม ๆ ทำเอามันเคลิ้มหลับทุกครั้งที่ต้องใช้ไอ้เหี้ยตู้นี่ในค่ายกักกันมันรีบปลดผ้าขาวม้าออกแต่ไอ้เฮียเหมาเสือกโยนหลอดยาให้แม่งสามหลอดก่อนจะก้าวเข้าตู้ไอ้เหี้ยเหม่งก้มมองน้ำยาสีเหลืองอำพันแล้วพลิกหน้าพลิกหลังสำรวจรอบหลอด
ไอ้เฮียเหมาปลดผ้าขาวม้าออกแล้วพูด" ฉีดแม่งซะนายน้อยของกูจัดยาพวกนี้ให้มึงโด๊ปก่อนแข่งคืนนี้ "ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มเหี้ยมแต่มันยังเสือกถามไอ้เฮียที่เข้าไปนอนนิ่งในตู้แล้ว" งานนี้ถึงขนาดต้องโด๊ปเลยเหรอวะ "ไอ้เฮียฉีกยิ้มกวนส้นตีนแล้วตะโกนออกมาจากตู้" กุ๊ก ๆ อย่างมึงโด๊ปแค่สามหลอดจะพอเหรอวะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า "เสียงขำของไอ้เฮียเล่นไอ้เหี้ยเหม่งอยากตะบันหน้าของสักดอกแต่มันก็จัดการโด๊ปยาทันที" ปึก ! "มันเอาปลายเข็มของหลอดยาแทงเข้าไปในถุงกระโปกพร้อมกันทั้งสามเข็มเสียงซื๊ดส์สะใจเข้ม ๆ หอนลากยาวออกมา" ออร์ค สะใจฉิบ "ไอ้เหี้ยเหม่งพร่ำแล้วกดน้ำยาให้ไหลเข้าถุงไข่" ซื๊ดส์ "มันครางเสียวแว๊บจนน้ำยาหมดหลอดหลอดยาถูกกระชากออกพร้อมคืนให้บริกรสูทดำบริกรรับคืนแล้วผ่ายมือให้เข้าตู้ดักแด้เขาพูดเสียงนิ่งว่า" พักผ่อนได้สามสิบนาที "ไอ้เหี้ยเหม่งก้มหัวขอบคุณแล้วกระโดดเข้าตู้ที่น้ำยาถูกถ่ายเข้ามาแล้วครึ่งหนึ่ง
เวลาครึ่งชั่วโมงผ่านไปไอ้เหี้ยเหม่งหลับตั้งแต่ห้าวิแรกที่มันตู้มลงตู้พอถึงเวลาน้ำก็ลดลงแล้วตู้ก็เปิดออกไอ้เฮียเหมากำลังยืนกร่างพร้อมเอาผ้าเช็ดหัวไอ้เหี้ยเหม่งหยิบผ้าของมันขึ้นซับหน้าแล้วถูหัว กลิ่นน้ำยาหอมฟุ้งจากตู้ยังแตะจมูกมันรู้สึกมีเลือดลมร้อน ๆ กระตุ้นกล้ามเนื้อให้ตึงเปรี๊ยะ ๆไอ้เฮียเดินมาหามันแต่ยังแก้ผ้าล้อนจ้อนไอ้เหี้ยเหม่งเห็นบ้องบิ๊กเบิ้มแล้วทำหน้าเซ็งแล็วก็บ่นเสียงเซ็ง ๆ" เมื้อกี้กูยังฝันถึงหน้าท้องขาว ๆ กับตูดนิ่ม ๆ ของเด็กกูอยู่เลยทำไมกูต้องตื่นมาเจอควยดำ ๆ ของมึงด้วยวะ "ไอ้เฮียเหมาขำก๊ากมันกดหัวไอ้เหี้ยเหม่งซุกวงในแล้วเอากำปั้นขยี้หัวตุ๊ย ๆ" ถ้ามึงชอบบอกกูได้นะเว๊ยกูจะให้มึงอมทั้งคืนเลยฮ่า ฮ่า ฮ่า "ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้นพร้อมทำหน้าสยึมกึ๋ยแค่คิดภาพแม่งก็สยองแล้ว
ประตูร้านเปิดออกไอ้เฮียเหมากับไอ้เหี้ยเหม่งก้มหัวขอบคุณให้กับบริกรไอ้เฮียกดหน้าจอโฮโลแกรมว่าต้องทำอะไรต่อจึงรู้ว่าปลายทางคือร้านประจำของมันกับไอ้เด็กโนไอ้เฮียเลยเดินนำไอ้เหี้ยเหม่งขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นห้า " ฟรีโซน " ของจริงในโดโจเซนเตอร์นี้" ตู้ม ! ตึ่ม ! ! ตึ้ม ! ! ตึ๊ม ! ! ตู๊ม ! ! ! "เสียงเพลงเฮฟวี่หนัก ๆ บีทกระแทก ๆ ดังสนั่นไปทั่วพอประตูลิฟต์เปิดออกไอ้เหี้ยเหม่งทึ่งพร้อมฉีกยิ้มแยกเขี้ยวมันทำท่าตื่นเต้นแล้วตะโกน" โดโจต้องเป็นอย่างนี้สิวะ ! ฮึ๊ย ! ! "ไอ้เฮียเหมายืนกร่างกอดอกยิ้มบรรยากาศที่ครึกครื้นขวักไขว่ด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาแสงสว่างจากโลกภายนอกสอดส่องเข้ามาจากแค่ตรอกลึกหลายตรอกด้านในสุดของแต่ละตรอกติดตั้งกระจกใสไอ้เหี้ยเหม่งเงยมองเพดานทรงประหลาดที่กำลังเคลื่อนแผ่นคอนกรีตหลายสิบแผ่นวนกลับไปกลับลักษณะคล้ายกับโซ่จักรยานพอแผ่นคอนกรีตที่อยู่บนลูกลอกทาบทับแสงสว่างด้านบนเงาดำก็จะตกลงกระทบบริเวณโดโจด้านล่างแต่แผ่นคอนกรีตเคลื่อนผ่านแสงสว่างก็สาดลงมาเป็นช่วง ๆ ซึ่งทำให้ฟรีโซนตั้งแต่ชั้นนี้ขึ้นไปเดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่างสลับไปสลับมา
" เย็ดเข้ ! ! "ไอ้เหี้ยเหม่งตะโกนตะลึงพอมองไปเจอหนังสดที่ไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธ์ชนกำลังฟัดกับทาสทหารของพวกแม่งทาสทหารเกือบทั้งหมดในนี้แก้ล่อนจ้อนในซอกที่ใกล้ที่สุดมีเด็กหนุ่มที่ส่วมหน้ากากกำลังโม๊คบ้องของทาสทหารที่ตัวใหญ่กว่าตัวแม่งเองเกือบสามเท่าไอ้ทาสทหารนั่นยื่นกร่างแหกหน้าขาในท่าเอามือทับบนหลังหัวกล้ามล่ำ ๆ ของแม่งอัดแกร่งไอ้เด็กนั่นอมบ้องได้ไม่ทันไรก็ต้องคายออกเพราะมีทาสทหารอีกคนกำลังสอยประตูของเขาแบบถี่ยิบไอ้ทาสทหารนั่นแทบจะย่อเข่าติดพื้นเพราะต้องกระเด้าวีเชฟให้ลงประตูของไอ้เด็กนั่นแต่ไอ้เด็กนั่นแค่ยืนย่อขานิดหน่อยก้นของแม่งเลยไม่ได้อยู่ในระดับท่าหมาแถมยังใส่เสื้อผ้าครบยกเว้นแค่กางเกงที่ลงไปกองกับพื้นแต่ส่วมกางเกงในที่ปิดกระจ๊วยไว้ไอ้ทาสทหารที่กำลังย่อเย็ดโคตรพริ้วกล้ามเนื้อช่วงล่างของแม่งดีสุดยอดทุกท่วงท่าที่แม่งเสยบั้นเด้าโคตรเน้นแล้วตอกยิก ๆ
" อึก ! ! "ไอ้เหี้ยเหม่งกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอมันคงจ้องไอ้หนังสดคู่นี้นานไปไอ้เฮียเหมาเลยกดหัวมันลงซุกวงในให้เดินตามเสียงหัวเราะของไอ้เฮียดังลั่นแถมตะโกน" มึงอยากร่วมวงด้วยรึไงวะ ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า "ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้นพราด ๆ แต่มันยังเห็นรอบ ๆ จากมุมใต้จั๊กกะแร้ของไอ้เฮียรอบข้างของพวกแม่งมีหนังสดกันเต็มไปหมดบางคนกำลังนั่งอมควยของทาสทหารที่ยืนแหกหน้าอยู่ริมระเบียงโดยที่ไอ้ทาสทหารยืนอยู่ด้านนอกแล้วคลุมผ้าขาวม้าปิดเจ้านายไว้บางคนจับรวมกลุ่มแล้วเอาของใกล้ตัวมาวัดขนาดบ้องของทาสทหารแข่งกันเสียงหัวเราะผสมกับเสียงครวญครางสลับไปสลับมาครึ๊กครื้น" ถึงแล้วเว๊ย ! "ไอ้เฮียเหมาปล่อยไอ้เหี้ยเหม่งให้หลุดจากวงในไอ้เหี้ยเหม่งเซนิด ๆ พร้อมจะนัวกับไอ้เฮียสักตั้งแต่ป้ายที่ห้อยลงมาจากเพดานคราวนี้กำลังฉายภาพตราสัญลักษณ์ของบอเตโล่มันเป็นจอโฮโลแกรมชนิดพิเศษที่ฉายภาพออกมาเป็นสามมิติพร้อมกับภาพเด็กหนุ่มในท่ายั่วยวนที่กระโดดออกมาจากหน้าจอโฮโลแกรมนี้แล้วลอยไปยังหน้าจอโฮโลแกรมอื่น ๆ ที่ติดตั้งอยู่ทั่วโดโจเพื่อโฆษณาสินค้าให้กับบอเตโล่ไอ้เฮียเหมาฉายหน้าจอโทรศัพท์ลงพื้น" แว๊บ "เส้นหัวลูกศรลอยนู่นขึ้นมาจากพื้นแล้ววิ่งกระพริบไฟเพื่อบอกทางไปยังปลายทางที่ไอ้เด็กโนบันทึกไว้ไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธิ์ชนหลายคนหยุดหนังสดแล้วหันมามองลูกศรของไอ้เฮียเหมาทั้ง ๆ ที่พวกแม่งกำลังโดนเย็ดอยู่หรือไม่ก็กำลังอมบ้องคาปากไม่ใช่ว่าไอ้พวกเด็กเศรษฐีพวกนี้ไม่มีเทคโนโลยีนี้แต่ไม่มีใครใช้สีทองคำที่สว่างหมดจดจนสะดุดตาขนาดนี้ไอ้เฮียเหมายิ้มโคตรภูมิใจเพราะคนที่ประดิษฐ์ " เจ้าลูกศรจีพีเอส " นี่คือ " นายน้อยของมัน "
ไอ้เฮียเหมาเห็นว่าปลายทางอยู่อีกไม่ไกลเลยตะโกนเรียกไอ้เหี้ยเหม่งที่ยังยืนนิ่งจ้องเขม็งหน้าจอโฮโลแกรมตอนแรกแม่งก็สงสัยว่ามีอะไรทำให้ไอ้เหี้ยเหม่งสนใจได้มากกว่าไอ้พวกหนังสดที่อยู่รอบ ๆแต่พอแม่งเงยมองหน้าจอโฮโลแกรมตัวหลักแม่งก็ตบเกาหัวแกรก ๆ แก้เขิน" สุดยอด "ไอ้เหี้ยเหม่งเพ้อมันเห็นไอ้เฮียเหมายืนกร่างผงาดแผ่นหลังรูปมังกรอยู่ในหน้าจอโฮโลประมวณภาพที่ไอ้เฮียเหมาเคยผ่านสมรภูมิมาโชกโชนถูกฉายเป็นภาพโฆษณาที่บอเตโล่ใช้ขึ้นทั่วโดโจไอ้เฮียเหมาชนะศึกสังเวียนเดือดมาเกือบทุกทีเคยร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับไอ้พวกหุ่นดรอยเพื่อกำจัดพวกตลาดมืดในโลกชั้นล่างฝีไม้ลายมือทุกศิลปะการป้องกันตัวของแม่งกระแทกคู่ต่อสู้ในการแข่งขันระหว่างค่ายกักกันจนล้มลงกองนับร้อย ปิดท้ายด้วยภาพอึดเถื่อนที่แม่งโดนซัดจนจนน่วมแต่ยังเสือกยิ้มสะใจโฆษณานี้เป็นไวรัลของบอเตโล่ที่กระจายขึ้นพร้อมกันทั่วโดโจพร้อมเด็กหนุ่มโฮโลลอยมากอดไอ้เฮียเหมาในหน้าจอโฮโลปิดท้ายเด็กหนุ่มยิ้มหล่อและกล่าวเชื้อเชิญ" ยินดีต้อนรับสู่บอเตโล่ชั้นเจ็ด โซนสาม "
" . . . "ไอ้เหี้ยเหม่งมองตาค้างแต่ไอ้เฮียเหมายืนกอดอกยิ้มกวนตีน" ทำไมวะกูเท่ห์ขนาดที่มึงต้องจ้องเลยเหรอวะ "สีหน้าของไอ้เฮียเหมาเหย่ไอ้เหี้ยเหม่งเต็มจุกไอ้เหี้ยเหม่งหันมามองตัวจริงแม่งด้วยสีหน้าทึ่ง ๆ" ทำไมลูกหมาอย่างมึงได้ขึ้นจอให้บอเตโล่วะ "ไอ้เหี้ยแม่งถามแต่ไอ้เฮียเหมาไม่ได้ตอบอะไรมันแค่เก๊กหล่อแล้วยิ้มกวนส้นตีนยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้ซัดกันให้รู้ดำรู้แดงกันไปสักตั้งไอ้เด็กหนุ่มในโฮโลเมื่อกี้นี้ก็ประกาศโฆษณางานประมูลที่บอเตโล่จัดขึ้นในหอศิลป์คำเชิญชวนนี้ทำให้ไอ้เฮียเหมายิ้มสนุก" กูมีอะไรเด็ด ๆ ให้มึงดูเว๊ย "ไอ้เหี้ยเหม่งที่กำลังจะซัดไอ้เฮียเหมาสักตั้งก็หยุดความคิดไว้ก่อนเพราะรอยยิ้มแบบหาเรื่องของไอ้เฮียน่าจะสนุกจริงอย่างที่แม่งว่า
โดยปกติบอเตโล่ไม่จัดงานประมูลทาสทหารเพราะหน้าที่ของทาสทหารไม่ใช่แค่เรื่องเย็ด ๆแต่ทาสทหารคือบอดี้การ์ด ในโลกของบอเตโล่พวกอภิสิทธิ์ชนที่มีอยู่ไม่ถึงหยิบมือมักจะตกเป็นเป้าของพวกตลาดมืดหรืออาชญากรข้ามถิ่นบางครั้งพวกแม่งก็ขัดผลประโยชน์กันเองจนตกเป็นเป้าลอบสังหารบางครั้งก็เกิดจราจลเพื่อหวังโค่นล้มอำนาจทาสทหารบอดี้การ์ดถึงเป็นตัวละครสำคัญที่อภิสิทธิ์ชนทุกคนต้องมีเพราะนอกจากจะเอาประกาศศักดินาของตนเองแล้วยังเอาไว้คุ้มครองความปลอดภัยที่หาได้ยากในโลกชั้นนี้ อภิสิทธิ์ชนบางคนใช้วิธีเช่าเวลาเพราะยังหาบอดี้การ์ดที่ซื่อสัตย์หรือถูกใจไม่ได้แต่บางคนใช้วิธีซื้อขาดพอได้เจอทาสทหารที่มีหน่วยก้านเพราะหากทาสทหารที่มีฝีมือตกไปอยู่ในมือของคู่อริหรือตระกูลที่คานอำนาจกันแล้วละก็ปัญหาที่ค้างคาจะบานปลายเกินแก้ไขและมักจะจบไม่สวยเพราะฉะนั้นบอเตโล่จะใช้วิธีจัดงานเจ้าสังเวียนแล้วเชิญแขกอภิสิทธิ์ชนลงไปเลือกเฟ้นหาทาสทหารที่ตนถูกใจไอ้พวกทาสทหารจะซัดกันนัวหรือโชว์อึดเถื่อนชนิดยอมตามหากไม่ถูกคัดเข้าตระกูลพวกอภิสิทธิ์ชนแต่ที่มีงานประมูลทาสทหารวันนี้หอศิลป์มันไม่ใช่ทาสทหารแต่เป็น " ทาสสนม "
" ทาสสนมคืออะไรวะ "ไอ้เหี้ยเหม่งถามไอ้เฮียเหมาที่ดูจะกระตือรือร้นเป็นพิเศษและไอ้หอศิลป์นี่คืออะไรไอ้เหี้ยเหม่งงงไปหมดไอ้เฮียเหมาโค้งให้กับไอ้พวกหน่วยรักษาความปลอดภัยที่อยู่หน้าประตูหอศิลป์พวกแม่งยิงแสกนบาร์โค๊ดที่ท้ายทอยของทั้งไอ้เฮียเหมากับของไอ้เหี้ยเหม่งหลังจากตรวจความปลอดภัยเสร็จพวกแม่งทั้งคู่ก็ได้เข้าหอศิลป์" เย็ดโด้ "ไอ้เหี้ยเหม่งตะลึงกับภาพวาดที่โป๊เปลือยในท่วงท่าที่โคตรจะพิสดารแต่ทุกรูปภาพสวยงามหมดจดแบบที่มันยังไม่เคยเห็นภาพไหนจะสวยเท่าแต่พวกนี้ไม่ใช่ไฮไลท์ของหอศิลป์เพราะแท้จริงแล้วที่นี่คือห้องจัดแสดงของเล่นที่ใช้กับทาสทหารหรือไม่ก็สิ่งประดิษฐ์รุ่นใหม่ล่าสุดที่กำลังเปิดตัวแต่ท่าทางวันนี้ไฮไลท์จะอยู่ที่งานประมูลทาสสนมที่บอเตโล่จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ความอลังการของงานดูได้จากตีมที่ระยิบระยับด้วยละอองทองคำฟุ้งพลิ้วไปทั่วหอศิลป์โคมไฟสปอตไลท์ฉายไปที่เวทีกลางซึ่งตั้งรูปปั้นตราสัญลักษณ์ของบอเตโล่ขนาดใหญ่เอาไว้ด้านหน้าเวทีเป็นที่รับรองแขกวีไอพีที่มากันทุกวัยตั้งแต่หนุ่มน้อยไปจนถึงชายชราทุกประติมากรรมในงานเหมือนกำลังจำลองภูมิศาสตร์แบบทะเลทรายทั้งแสงและเงากลิ่นอายที่ให้ความรู้สึกร้อนแต่อัดแน่นด้วยความลึกลับน่าค้นหา
" กลิ่นไม่ดีเลยแฮะ "ไอ้เหี้ยเหม่งพูดตอนนี้มันกับไอ้เฮียเหมายืนกร่างอยู่แนวหลังของงานประมูล" หึ หึ "ไอ้เฮียเหมายิ้มขำมันเข้าใจความรู้สึกของไอ้เหี้ยเหม่งเพราะแขกทั้งงานคือพวกพันธุ์เย็ดเหมือนมันทั้งคู่ไม่ว่าจะเป็นไอ้พวกอภิสิทธิ์ชนหรือไอ้พวกบอดี้การ์ดของพวกแม่งแต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจกันและกันเพราะงานประมูลกำลังจะเริ่มพิธีกรบนเวทีกล่าวเปิดตัวทาสสนมทั้งยี่สิบที่บอเตโล่คัดมาให้ยลตาดนตรีเพื่อความเย้ายวนดังกระหึ่มชายหนุ่มในชุดเปิดหน้าอกผิวสีแทนน้ำผึ้งเดินออกมาจากด้านหลังของรูปปั้นแขกแทบทุกคนในงานส่งเสียงฮือฮาเพราะชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลามีกล้ามเนื้อแน่นหนันชุดผ้าที่สวมออกมาเป็นเนื้อผ้าชั้นเยี่ยมสะกดทุกตาให้จับจ้องดวงหน้าที่เหมือนหลุดมาจากเทพนิยาย
ไอ้เหี้ยเหม่งยืนตาค้างควยแข็งนี่มันสวรรค์ชัด ๆมันเคยเห็นคนที่หล่อเหลามาบ้างแต่ถ้าทั้งหล่อแล้วยั่วยวนขนาดนี้มันยังไม่เคยลองชายหนุ่มคนแรกใช้เวลาเยื้องย่างบนเวทีไม่นานแขกหลายคนสะกิดให้พวกหน่วยบริกรตั้งค่าหัวและแล้วชายหนุ่มคนที่สองก็ปรากฏตัวพร้อมกับเนื้อผ้าสีขาวที่ตัดผิวสีดำดุจนิลและนัยน์ตาสีแดงเพลิงและรูปร่างที่พร้อมดดนเย้ดได้ทุกเมื่อก็เล่นเอาทุกผู้คนห้องตื่นตะลึงหน้าตาของชายหนุ่มเกลี้ยงเกลาหัวฟูแอฟโฟรนี่คือสนมที่พร้อมถูกกระหน่ำแบบเถื่อน ๆ ทุกลีลาไอ้เหี้ยเหม่งมองตาค้าง แล้วหันไปถามไอ้เฮียเหมา " ทำไมบอเตโล่มีแบบนี้ด้วยวะ "ไอ้เฮียส่ายหน้าแต่ก็ยอมบอกเท่าที่รู้" เวลาที่ถึงช่วงเก็บเกี่ยวของบอเตโล่เอาง่าย ๆ คือตอนที่มึงกับกูอายุสิบสามบอเตโล่จะเรียกเด็กหนุ่มที่ถูกขึ้นทะเบียนเป็นของบอเตโล่กลับค่ายกักกันถ้าเด็กคนไหนไม่ยอมขายตัวแลกข้าวดูบ้าระห่ำอย่างมึงหรือกูบอเตโล่จะคัดเข้าฝึกเป็นทาสทหารแต่ถ้าบอเตโล่เห็นเพชรเม็สนมที่พร้อมจะเป็นสนมบอเตโล่จะคัดเด็กหนุ่มนั่นออกจากวงทันทีแล้วปั้นให้เป็นทาสสนมอย่างที่มึงเห็นสวยงามบอบบางน่าเย็ด หึ หึ "ไอ้เหี้ยเหม่งก็คิดตามแต่พอถึงคำว่าน่าเย็ดมันก้มมองเป้าของไอ้เฮียที่กำลังตั้งแข็งเต็มพืกัดมันขำคึกแต่ในหัวเหมือนนึกถึงความทรงจำสีจางบางอย่างในวันเก็บเกี่ยววันนั้น
เด็กหนุ่มที่เดินโชว์ความยั่วเย็ดผ่านไปคนแล้วคนเล่าแต่ะคนหล่อเหล่าราวกับประติกรรมชั้นครูพวกเขาไม่ได้กระตุ้งกระติ้งแต่มีจริตในการวางสายตาและรอยยิ้มที่เชือดใจเหล่าแขกเหรื่อและบอดี้การ์ดรอบห้องรวมถึงไอ้เหี้ยเหม่งและไอ้เฮียเหมาด้วยจนในที่สุดก็มาถึงคนสุดท้ายที่ว่ากันว่าเป็นไฮไลท์ของงานชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบก้าวเท้าออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แม้แต่เทวดาต้องหันมามองดวงตาสีน้ำผั้งอ่อนผิวสีน้ำผึ้งเข้มชุดเปิดอกให้เห็นยอดอกน้ำตาลทองความมั่นใจในรอยยิ้มขี้เล่นและแววตาที่จับจ้องแขกทุกคนทำเอาแขกเหรื่อส่งเสียงครึกครื้นทรงผมสั้นแต่ดูรับเข้ากับใบหน้าบ่งบอกถึงความทะเล้นที่ถ้าใครได้ไปครอบครองชีวิตช่วงหนึ่งจะสุขสุดยอดเพราะชายหนุ่มผู้นี้ดูมีความสุขมากเหลือเกินไอ้เหี้ยเหม่งมองแล้วได้แต่ทำหน้าหมาหง่อยทาสทหารกิ๊กก๊อกอย่างมันมีโอกาสเหรอที่จะเข้าสู้กับไอ้พวกอภิสิทธิ์ได้แต่พอได้มองทั้งยี่สิบคนที่ผ่านไปมันก็จะเก็บพวกดวงหน้าเอาไว้ไปชักว่าววันหลัง
" พรึบ "ไฟดับเป็นสัญญาณบ่งบอกให้เริ่มจดราคาการประมูลแต่จู่ ๆ กลิ่นหอมแบบตะวันออกก็ลอยฟุ้งอบอวนไปทั่วแสงไฟบนเวทีที่ดับไปแล้วก็ปรากฏขึ้นทีละดวงพร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กหนุ่มคนที่ยิบเอ็ดในชุดผ้าพริ้วทะเลทรายสีทองระยับ ตัดกับผิวที่ขาวผ่องเนียนละเอียดแบบไม่ร่องรอยใด ๆ ได้สะกิดจนเกิดแผลเด็กหนุ่มเดินมาอย่างช้า ๆ และเปิดผ้าคลุมผมที่ติดมาเสื้อเพียงพริบตาเดียวเท่านั้นทั้งห้องเงียบกริบเด็กหนุ่มไม่ได้หล่อแบบที่คมคายอกแนวน่ารักแบบหาตัวจับได้ยากเสียมากกว่ารอยยิ้มของเขาไม่เหมือนคนอื่นมันทำให้ห้องสว่างไหวไปทั่วไอแห่ความสุขฟุ้งกระจายฟันสีขาวจั๊วะผมดำขลับตอบรับกับรูปที่ถ้าใครได้มองคงต้องจ้องจนตาค้างแด็กหนุ่มตัวไม่สูงมากผอมบางน่าทะนุถนอมอย่างที่สุดทุกคนในห้องตกอยู่ในมนต์สะกดยกเว้นไอ้เหี้ยเหม่ง !เพราะมันตะโกนออกไปว่า" ป๊อป ! "
" ป๊อป "หันมาหาต้นเสียงที่จู่ ๆ ก็โพล่งขึ้นใบหน้าที่โคตรจะน่ารักขมวดคิ้วสงสัยแว๊บหนึ่งต่างจากไอ้ตัวแสบที่ทำหน้าดีใจสุดตีนมันตะโกนซ้ำจนทุกคนในงานหันมามอง" ใช่ป๊อปจริง ๆ ด้วยโคตรดีใจเลยที่ได้เจอกันอีก ! "ไอ้เฮียเหมารีบกดหัวของไอ้แสบเหม่งคลุกวงในเพราะแม่งตั้งท่าจะกระโดดขึ้นเวทีไปหาเทวดาองค์นั้นไอ้เหี้ยเหม่งคราวนี้ดิ้นพราด ๆ พร้อมตะโกนลั่น" ปล่อยกูดิวะไอ้ลูกหมา !นั่นเพื่อนเก่ากู ! "ป๊อปฉีกยิ้มทันทีรอยยิ้มนั้นสะอาดไร้มลทิลบรรยากาศทั้งห้องสว่างวาบไอ้พวกอภิสิทธ์ชนถึงกับฮือฮาแม้แต่ไอ้เฮียเหมายังอึ้งกับความน่ารักที่ไร้หมดจดนี้ป๊อปเอามือสั่นปาดน้ำตาแล้วพูด" เหม่ง . . . คิดถึงจังเลย "
เชี๊ย !นี่มันเสียงดนตรีชัด ๆทุ้มเสียงของไอ้เด็กป๊อปสั่นเครือด้วยความดีใจแต่ก้องใสสุดยอดพอเขากำลังจะลงไปหาไอ้เหี้ยเหม่งชายสูทดำสองนายท่าทางไม่เหมือนสูทดำคนอื่น ๆ เดินเข้ามาห้ามโดยที่หูของพวกแม่งติดสัญญาณไร้สายเอาไว้หนึ่งในนั้นถามเสียงตะกุกตะกัก" กะ . . . กำลังจะไปไหนครับ "ไอ้เด็กป๊อปก้มหัวให้พวกสูทดำทั้งคู่แล้วอธิบาย" ผมขอเวลาสักห้านาทีได้ไหมครับพอดีผมเจอเพื่อนเก่า "ไอ้สูทดำหนึ่งในนั้นละล่ำละลักมันถามผู้ที่อยู่ปลายสายสัญญาณ" ท่านครับคุณป๊อปขอเวลาคุยกับเพื่อนเก่าสักห้านาทีได้ไหมครับ "ปลายสายน่าจะกระแทกเสียวมาชัดเจนไอ้สูทดำนั่นถึงกับสะดุ้งโหย่งแล้วหันไปหาไอ้เด็กป๊อป" ท่านไม่ . . . "ยังไม่ทันจะพูดจบชายวัยประมาณหกสิบที่นั่งในโซนวีไอพีสะบัดมือให้กับไอ้พวกสูทดำนั่นไอ้พวกสูทดำรีบก้มหัวตอบรับแล้วผ่ายมือเชิญไอ้เด็กป๊อปให้คุยกับไอ้ไอ้เหี้ยเหม่งได้
แทบทุกคนในงานหันมามองชายหกสิบผู้นั้นด้วยสายตาเกรงขามชายผู้นี้คือ " เจ้าพ่อเปรม " ผู้ทรงอิทธิพลติดหนึ่งในยี่สิบต้น ๆ ของโลกชั้นกลางเขานั่งในท่าที่สบายใจยิ้มกริ่มตัวใหญ่พอ ๆ กับทาสทหารคู่ใจที่ประกบเป็นมือซ้ายและมือขวาทุกคนในงานหมดหวังเพราะที่แท้ไอ้เด็กป๊อปเป็นเด็กของเจ้าพ่อเปรมงานนี้ไม่มีใครกล้าแตะต้องเขาแน่นอนความสดใสของเจ้าเด็กป๊อปมีเจ้าของเป็นถึงหนึ่งในท่านผู้นำของบอเตโล่เลยทีเดียวแต่จู่ ๆ ไอ้สูทดำก็สะดุ้งโหย่งอีกรอบแล้วตอบปลายสายแบบหวั่น ๆ" คงไม่ทันแล้วครับนายท่านคุณป๊อปกำลังเข้าไปคุยกับไอ้ทาสทหารนั่นแล้ว "ไอ้สูทดำยังรับฟังปลายสายแล้วตอบกลับอีกครั้ง" เป็นทาสทหารของบอเตโล่ครับ "เป็นอีกครั้งที่ไอ้สูทดำผงะกับน้ำเสียงโหวกเหวกของปลายสายแล้วจึงตอบรายงาน" ไม่ครับทาสทหารผู้นี้ไม่ใช่พวกรุ่นใหญ่อายุน่าจะยังไม่เกินยี่สิบครับนายท่าน ! "คราวนี้เสียงจากปลายสายกรรโชกใหญ่โตจนท่านเปรมกวักมือส่งสัญญาณให้ไอ้สูทดำตัดปลายสายมาที่เขา" ปิ๊บ !( ปลายสายตัดมาที่ท่านเปรม ) เฮ๊ย ! !มึงอย่ามายุ่งกับเด็กของกูฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ! ! "เสียงหัวเราะของท่านเปรมดังสนั่นทุ้มเสียงแหบห้าวโคตรลูกผู้ชายอกสามศอกจากนั้นปลายสายก็กระแทกเสียงฉุนเฉียวแต่ท่านเปรมขำสวนทุกคำพูดของปลายสาย
พวกเด็กหนุ่มทั้งหมดที่ได้เดินบนเวทีออกมาปรากฏตัวอีกครั้งแต่สายตาเกือบทุกคู่จ้องไปที่ไอ้เด็กป๊อปที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งจนสะดุดชายผ้าสีทองคำระยิบระยิบ" เฮ๊ย ๆ ! ! "ไอ้เหี้ยเหม่งกำลังจะเข้าไปพยุงแต่ไอ้เฮียเหมาเสือกไวกว่าแม่งสอดมือประคองไอ้เด็กนั่นที่เกือบจะล้มหน้าทิ่มทุกการกระทำได้ถูกบอกต่อโดยไอ้พวกสูทดำไปยังปลายสายท่าทางไอ้ปลายสายนั่นจะเดือดจัดจนไอ้พวกสูทดำก้มหัวปรก ๆส่วนเจ้าพ่อเปรมก็ขำแต่สายตาจ้องไอ้เฮียเหมาเขม็งไอ้เด็กป๊อปเงยหน้าขึ้นดวงตากลมมนประกอบรูปตาเรียวสองชั้นมองไอ้เฮียเหมาด้วยความขอบคุณไอ้เฮียเหมาที่ว่าใจโคตรเด็ดภักดีต่อคุณหนูโนยังแอบใจเต้นสายตากับรูปหน้าของไอ้เด็กป๊อปนี่มีพลังทำลายล้างสูงฉิบหายแม่งคิด
" ขอบคุณมากนะครับ "ไอ้เด็กป๊อปบอกแล้วก้มหัวขอบคุณไอ้เฮียเหมาเผลอส่ายหน้าพร้อมกล่าว" ไม่เป็นไรครับ "น้ำเสียงของแม่งตะกุกตะกักนิดหน่อยเด็กหนุ่มยิ้มแล้วกระโดดกอดไอ้เหี้ยเหม่งเต็มวงแขน" ป๊อปคิดถึง !ป๊อปคิดถึงเหม่งมาก ๆ เลยนะ ! "แรงกอดของไอ้เด็กป๊อปแน่นจนไอ้เหี้ยเหม่งเกือบเผลอกอดกลับแต่ไอ้พวกสูทดำจ้องแม่งเขม็งแถมไอ้เฮียเหมายังยืดกอดอกจ้องแม่งซ้ำว่าเสือกกอดเด็กหนุ่มกลับเด็ดขาดไอ้เฮียเหม่งทำหน้าไม่ถูกเลยได้แต่ยิ้มเหย่เกาหัวแกรก ๆมันเองก็เขินนิด ๆ ก็เลยเหมือนจะพูดออกไป" เออ "แต่ไอ้เด็กป๊อปปล่อยอ้อมกอดแล้วมาจับกล้ามแขนกับกล้ามอกของมัน
" นายท่านครับคุณป๊อปกำลังลูบแขนกับหน้าอกของไอ้ทาสทหารนั่นครับ "ไอ้สูทดำรายงานปลายสายปลายสายขึ้นเสียงหัวเสียบ้าดินระเบิดไอ้เด็กป๊อปยิ้มแฉ่งให้ไอ้เหี้ยเหม่งแล้วสบตาดวงตารูปเหยี่ยวของแม่งเขาพูดตาโต" หูย !เหม่งเปลี่ยนไปเยอะมากเลยตัวใหญ่สุด ๆป๊อปเตี้ยกว่าเหม่งตั้งครึ่งตัวเลยนะเนี่ยะ "รอยยิ้มละลายใจส่งมาถึงไอ้เหี้ยเหม่งอีกแล้วทุกคนบริเวณนั้นตะลึงไม่เว้นแม้แต่ไอ้เฮียเหมาไอ้เหี้ยเหม่งหน้าแดงนิดหน่อยมันพูดเขิน ๆ" ป๊อปก็เปลี่ยนไปเยอะนะไม่เจอกันแค่ห้าปีป๊อปดู . . . "มันยังเลือกคำไม่ถูกเพราะไอ้พวกข้าง ๆ กดดันมันเลยโชว์โง่เต็มที่" ดูสบายดี "ไอ้เด็กป๊อปได้ฟังก็หัวเราะแล้วถามไอ้เหี้ยเหม่งด้วยดวงหน้าสดใสว่า" เราก็สบายดีนะอยู่บนโลกชั้นนี้มาก็เกือบห้าปีแล้วไม่อยากเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านมาเร็วขนาดนี้ "
" เกือบห้าปี "ไอ้เฮียเหมาฉุกคิดคำนี้แต่ไอ้เหี้ยเหม่งเสือกถามตัดปัญญาหา" ห้าปี !ทำไมได้ขึ้นมาอยู่บนนี้ละแล้วมาอยู่กับใคร ! "ไอ้เด็กป๊อปยังยิ้มริมฝีปากสีชมพูที่รสชาติน่าจะเหมือนน้ำผึ้งทำเอาไอ้พวกที่จ้องอยู่หน้าแดงเจ้าตัวพูดพร้อมพยักหน้าไปที่เจ้าพ่อเปรม" ป๊อปอยู่กับท่านเปรมที่คฤหาสน์ของท่านป๊อปได้เรียนหนังสือด้วยนะเหม่งนายท่านอนุญาตให้ป๊อปทำอะไรก็ได้ที่ป๊อปอยากทำ "พอถึงตรงนี้สีหน้าของไอ้เด็กป๊อปก็หม่นลงไอ้เหี้ยเหม่งพอได้เห็นก็ของขึ้นมันหันขวับไปหาไอ้เจ้าพ่อเปรม" ไอ้เฒ่านั่นทำอะไรป๊อปงั้นเหรอ ! "ไอ้เฮียเหมารีบจับหัวแม่งกดซุกวงในก่อนที่แม่งจะทำบ้าอะไรโง่ ๆ
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า "ไอ้เด็กป๊อปหัวเราะเสียงใสไอ้เหี้ยเหม่งดิ้น ๆคราวนี้แม่งดิ้นแรงจนไอ้เฮียต้องกดค้างไว้ให้แน่นกว่าเก่าแต่ไอ้เด็กป๊อปตบบ่าของไอ้เฮียเหมาเบา ๆ แล้วห้มหัวให้เขาถาม" สวัสดีครับพี่ผมชื่อป๊อปครับเป็นเพื่อนกับเหม่งตั้งแต่ตอนที่อยู่โลกชั้นล่างด้วยกันพี่เป็นเพื่อนของเหม่งใช่ไหมครับ "ไอ้เฮียเหมาทำหน้างงหน่อย ๆแต่ก็ตอบด้วยความสุภาพ" ครับผม "จังหวะนั้นไอ้เหี้ยเหม่งหลุดจากวงในของไอ้เฮียเหมาได้มันเลยหวดกำปั้นเข้าไอ้เฮียหนึ่งดอกหนัก ๆ" ตู๊ม ! ! "แต่ฝ่ายที่ล้มคือตัวของแม่งเองหงายเก๋งลงไปนอนกองแถมกระเด็นไปตั้งไกลเพราะไอ้เฮียเหมาต่อนแลกหมัดกับแม่งเต็มหวดไอ้เฮียเหมากดกำปั้นกร๊อบแกร๊บแต่ยังยืนกร่างนิ่งส่วนไอ้เหี้ยเหม่งนอนกองเหมือนหมาไอ้เด็กป๊อปตกใจแล้ววิ่งไปดูเพื่อนตัวแสบนอนหอบเฮือกไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มแยกเขี้ยวมันตะโกน" ตัองอย่างนี้สิวะ ! "
ไอ้เด็กป๊อปทำหน้าตื่น ๆ และถามเสียงสั่น ๆ" เป็นอะไรรึเปล่าเหม่ง "ไอ้เหี้ยเหม่งหันขวับมาหาไอ้เด็กป๊อปแล้วถามทันที" ป๊อป !ไอ้เฒ่านั่นรังแกมึงรึเปล่า ! "ไอ้เด็กป๊อปยิ้มให้ไอ้เหี้ยเหม่งสบายใจเขาพูด" ไม่เคยเลยท่านใจดีกับป๊อปมากแต่จริง ๆ แล้วท่านเป็นไม่ใช่ผู้อุปถัมภ์ของป๊อปหรอกท่านเป็นพ่อของผู้อุปถัมภ์ต่างหาก "ไอ้เหี้ยเหม่งไม่เข้าใจว่าอะไรคือผู้อุปถัมภ์แต่ไอ้เฮียเหมาที่มาหยุดยืนกร่างส่ายหน้าเหมือนกับเดี๋ยวค่อยอธิบายให้ฟังเพราะไอ้พวกสูทดำกำลังจะเรียกตัวไอ้เด็กป๊อปกลับแล้วท่าทางพวกแม่งกำลังโดนปลายสายสวดยับไอ้เหี้ยเหม่งจ้องหน้าตาที่คุ้นเคยของเพื่อนเก่าที่ตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะจนมันเองยังทึ่งแต่รอยยิ้มแยกเขี้ยวสบายใจก็ฉาบวับบนหน้าของมันมันพูด" เราดีใจที่เห็นป็อปสบายดีถ้ามีโอกาสอีกเราจะมาหานะ "ไอ้เด็กป๊อปยังไม่ทันจะถามสารทุกข์สุกดิบของไอ้เหี้ยเหม่งไอ้พวกสูทดำก็เดินเข้ามาตามป๊อปยิ้มให้ไอ้เหี้ยเหม่งอีกครั้งเขาพูดแล้วโบกมือลา" ไว้เจอกันนะเราตามหาเหม่งเจอเสมอแหละ "
ติดตามตอนต่อไป 5 พฤษจิกายน 2563 เวลา 22.00
สำรองและภาพวาดประกอบ 25+ = https://www.pixiv.net/member.php?id=3145401
ขอบคุณคับ
สนุกมากกก ชอบบบ
เยี่ยม