รอๆ
รอครับ
ขอบคุณนะครับ
ตามมาอ่านตอน2ครับ ขอบคุณมากครับ {:5_120:}
ผู้โชคดีรายต่อไปจะเป็นใครนะ
ขอบคุณครับ{:5_120:}{:5_120:} มันสุดๆไปเลยครับ
รอๆ
มาต่อเร็วๆครับ
ขอบคุน
ขอบคุณครับ
รอนะค้าบ อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
มาต่อไวๆน้า
ขอบคุณครับ
ตอนที 3
"กาวิน กลับบ้านกัน"
เสียงของใครคนหนึ่ง ที่เป็นเพื่อนของกาวินถามขึ้น
กาวินที่ยืนอยู่หน้าระเบียงข้างๆ ผมเริ่มลังเลบางอย่าง แล้วก็ตอบคำถามนั้นไป
"วันนี้กูกลับกับโดมว่ะ ไม่ต้องรอ กลับไปก่อนก็ได้"
"อ้าว ไมว่ะ ทุกวันก็กลับด้วยกัน" คู่สนทนายังคงตั้งคำถาม
"ไม่รู้เหมือนกัน เอ้อ วันนี้โดมมันเอารถมาด้วย โทดทีน่ะ หลังจากนี้ก็น่าจะกลับกับโดมทุกวันเลย"
"เออๆ งั้นกูกลับล่ะ" "บาย"
แล้วผมก็ยิ้มอย่างผู้มีชัยชนะ ที่จริงแล้วกาวินจะมีเพื่อนกลับบ้านไปด้วยกัน แต่เพราะผมสะกดจิตเขาไว้ ให้หลังจากนี้เราจะกลับบ้านด้วยกันตลอด กาวินก็เลยต้องปฎิเสธเพื่อนไปแบบไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
-- ก่อนหน้านั้น ตอนเช้า
"เช้านี้กูรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรในปากว่ะ"
กาวินบ่นลอยๆ ออกมาให้ผมฟัง
"มึงคิดไปเองมั้ง"
"มันเจ็บที่เอวแปลกๆ ด้วยนะเว้ย"
ผมหัวเราะอยู่ในใจเล็กน้อย แหงล่ะ จะไม่ให้เจ็บได้ยังไง ก็เล่นไปซะขนาดนั้น
"เหมือนกูเลยอะ เหมือนเจ็บที่แถวๆ ก้น" เคนบ่นออกมาบ้าง
แต่ผมก็ทำเป็นเมิน ไม่ได้ใส่ใจคำพูดเหล่านั้นไป พวกเราเรียนกันไปตามปกติ พอถึงคาบพักเที่ยง
กลุ่มนักเรียนชายของเราบางกลุ่ม ก็แยกกันไปทำกิจวัตรของตัวเอง บางกลุ่มก็ไปเล่นกีฬา บางกลุ่มก็ไปอ่านหนังสือ ส่วนพวกผมน่ะเหรอ เรา 3 คน กาวิน เคน และก็เพื่อนร่วมห้องอีกนิดหน่อย ขึ้นมาเล่นโทรศัพท์กับกินขนมบนห้อง ตอนนี้ยังมีจำนวนคนอยู่มากเกินไป ผมเลยไม่สามารถสะกดจิตทุกคน แล้วเปลี่ยนให้มาเป็นทาสโดยทันทีได้ และมันคงจะทำอะไรแบบนั้นไม่ได้ด้วย เพราะตอนเที่ยงก็มีคนผ่านไปมาบนห้องอยู่ตลอด
ผมแค่รอจังหวะนิดหน่อย ให้เราอยู่ด้วยกันแค่ 3 คน หรือให้ละสายตา ไม่เป็นที่สังเกตของเพื่อนคนอื่นๆ แล้วสะกดจิตทาสของผม เพื่อป้อนคำสั่งบางอย่าง
ผมยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างๆ หูของกาวิน กับเคนทันที
"ทาสควยกาวิน ทายควยเคน"
แทบจะทันที สายตาของร่างเด็กหนุ่มทั้งสองเหม่อลอย ขยับตัวมานั่งหลังตรง มือปล่อยวางจากโทรศัพท์ และซองขนมที่กินอยู่ตรงหน้า ผมเหมือนจะเริ่มเห็นอะไรบางอย่างใต้กางเกงพวกเขาพุ่งตรงขึ้นมาอย่างแทบจะทันที
"กาวิน ตอนเย็นวันนี้ และหลังจากนี้ ถ้ามีเพื่อนมาชวนมึงกลับบ้าน มึงจะปฏิเสธไป และกลับกับกูแทนตลอด เข้าใจไหม"
กาวินพยักหน้ารับ
"เข้าใจครับนาย....." เสียงที่เรียบและเย็นชานั้นดังขึ้นมาอีกครั้ง
"ดีมาก ส่วนเคน ตอนเย็นมึงจะไม่รีบกลับ มึงจะหาอะไรบางอย่างทำในห้อง จนกว่ากูจะอนุญาตให้มึงกลับได้"
ทางเคนก็ตอบรับกลับมาทันที
"รับทราบครับนาย....."
"มึงจะจดจำสิ่งที่กูบอกนี้เอาไว้ในหัว โดยมึงจะทำตัวเหมือนจำไม่ได้ แต่มึงจะทำแบบนั้นตลอดโดยไม่รู้ตัว"
เพื่อนๆ ของผมทั้งสองคนพยักหน้ารับอีกครั้งอย่างว่าง่าย
"ขอรับเจ้านาย....." ทั้งสองแทบจะพูดออกมาพร้อมๆ กัน
"ดีมาก" ผมให้คำชมพวกเขาในใจ และก่อนที่จะเรียกสติกลับมา ก็อดไม่ได้ที่ลองใช้มือสัมผัสแท่งอันชูชันใต้กางเกงที่กำลังแข็งอยู่แบบนั้น ผมลูบมันไปเบาๆ ผ่านเนื้อผ้าของกางเกงของกาวิน และเคน และกำมันไปมา เหมือนกับเป็นคันโยกธรรมดาอันหนึ่ง
หลังจากพอใจแล้ว ผมก็ดีดนิ้ว แล้วสติทั้งสองคนก็กลับมา โดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรได้เกิดขึ้น
แล้วเวลาเย็นของวันนี้ก็มาถึง เวรทำความสะอาดต่างรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเอง เพื่อนๆ ในสายชั้นคนอื่น และเพื่อนๆ ในห้องต่างพากันยกกระเป๋าสะพายกลับบ้าน กันไปเรื่อยๆ ส่วนผมยังคงนั่งสังเกตการ์ณบางอย่างอยู่ที่หน้าระเบียบกลับกาวิน เด็กหนุ่มไม่มีท่าทีสงสัย หรือคำถามใดๆ เอ่ยถามผมเลย เขายังคงเฝ้าดูเพื่อนๆ ทำเวร เหมือนเป็นวันธรรมดาวันหนึ่งเท่านั้น
หลังจากที่เวรทำความสะอาดทุกคนกำลังจะกลับกันไปหมดแล้ว และในสายชั้นของระดับก็ไม่เหลือใคร
"เคน กลับบ้านได้แล้วนะ ออกคนสุดท้ายอย่าลืมล็อคประตูห้องด้วยนะ" เสียงเจื้อยแสวใสของเพื่อนผู้หญิงที่เป็นเวรทำความสะอาดคนสุดท้าย เอ่ยออกมา เธอหยิบกระเป๋า และกลับบ้าน จนตอนนี้ ทั้งสายชั้นเหลือกันเพียงแค่เรา 3 คน
มีเคนที่ยังคงนั่นยุ่งอยู่กับการเขียนอะไรบางอย่างลงในสมุด ผมเดาว่ามันน่าจะเป็นการบ้านสักวิชา และก็กาวิน ที่ยังคงนั่งโง่ๆ อยู่ข้างๆ ผมตรงนี้
ผมไม่รอช้ารีบเตรียมการ ใช้เตรียมกล้องถ่ายวิดิโอในโทรศัพท์ แล้วสะกดจิตกาวิน ให้เล่นละครตามที่ผมวางบทไว้ทันที
แอปพลิเคชั่นกล้องถูกเรียกใช้งานขึ้นมาพร้อมแล้ว ผมเฝ้าดูสถานการณ์และต้นทางอย่างดีที่หน้าประตู
กาวินกำลังเดินอย่างเหม่อลอยและไร้สติ ตอนนี้เขาถูกผมสะกดจิตให้กลับมาอยู่ในภวังค์เรียบร้อยแล้วเมื่อกี้ ด้วยร่างเปล่าๆ ของกาวิน ที่กระเป๋านักเรียนถูกวางไว้หน้าห้องแล้ว เขาค่อยๆ ก้าวเข้าไปอย่างกับซอมบี้ เดินไปเรื่อยๆ จนเดินไปถึงโต๊ะของเคน ที่กำลังก้มหน้าเคร่งเครียดกับงานในสมุดอยู่
กาวินที่ถูกผมควบคุม เดินไปหยุดอยู่ที่หน้าโต๊ะของเคน
เคนที่กำลังเขียนงานอยู่สังเกตได้ว่ามีอะไรผิดปกติ เขาเงยหน้าขึ้นมาสังเกตเห็นเพื่อนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"มีอะไรวะกาวิน"
กาวินที่หน้าตาดูไร้อารมณ์ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ร่างของเพื่อน แล้วกระซิบอะไรบางอย่างเข้าไปในใบหูนั้น
"ทาสควยเคน.... เยดกูหน่อย" เสียงของกาวินที่เกือบจะฟังดูเหมือนคนปกติ แต่มันก็ค่อนข้าง ฟังดูลากยาวและไร้ความอารมณ์อยู่ดี
ทันทีที่ประโยคนั้นจบ ดวงตาของเคนก็ขุ่นมัว และใสเหมือนแก้่วในทันที เด็กหนุ่มชะงัก เพราะว่าสติได้หลุดลอยเข้ามาอยู่ในภวังค์อีกครั้ง ปากกาที่กำอยู่ในมือถูกปล่อยอย่างทันใด อวัยวะเพศใต้ร่มผ้าเกิดอาการแข็งตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงตอบกลับมาของเพื่อนที่ลากยาวและไร้อารมณ์เชนกัน
"ได้ครับ...."
เคนลุกขึ้นจากที่นั่ง ภาพบรรยากาศทุกอย่างถูกผมบันถึงไว้ในกล้องถ่ายวิดิโอไว้หมดแล้ว ตั้งแต่ก่อนหน้า และรวมถึงทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้
ผมพึ่งจะสะกดจิตกาวิน ให้เข้าไปสะกดจิตเคนต่ออีกทอดหนึ่ง แล้วกิจกรรมต่อไปที่จะเกิดขึ้น มันก็จะดูราวกับเป็นธรรมชาติ โดยเรื่องจะสืบมายังตัวผมไม่ได้อย่างแน่นอน
เคน เด็กหนุ่มผิวแทนดึงร่างของกาวินที่ไร้สติเข้าไปสวมกอดและจูบอย่างรวดเร็ว พวกเขานัวเนียกันไปมาผ่านเสื้อผ้าของชุดนักเรียนยามเย็นที่ยังสวมใส่อยู่นั้น ไม่นาน หุ่นเชิดทั้งสองของผมก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อให้กันอย่างช้าๆ ในระหว่างที่แลกลิ้นกันอยู่ภายในรอยจูบที่ดูดดื่ม
หลังจากที่เสื้อที่ดูเกะกะถูกคลายออก เคนก็จับตัวกาวิน พลิกลงไปกดบนโต๊ะอย่างทันที แล้วเด็กชายผู้รีบร้อนก็โน้มตัวลงไปไซร้คอร่างของเพื่อนอย่างเร็วไว มือทั้งสองลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อแข็งๆ บนหน้าท้อง และขยำไปบนอกของกาวิน ส่วนกาวินที่โดนกดลงไปบนโต๊ะนั้น แม้ใบหน้าจะดูนิ่งเฉย แต่เขาก็ยกมือขึ้นมาสวมกอด และลูบไล้ไปตามเอว และแผ่นหลังของเคนอย่างชำนาญ
ทาสของผมทั้งสองยังคงปฎิบัติหน้าที่ของเขาต่อไป โดยที่ยังหน้าตายไร้อารมณ์ และไม่มีเสียงร้องครางใดๆ ออกมาอยู่แบบนั้น ผมเฝ้าดูมันต่อไปอย่างสนุกสนาน
กาวินยังนอนหงายอยู่บนโต๊ะที่โดนเคนกดไว้อยู่ ส่วนเคนเริ่มลงมาเล่นสนุกกับท่านล่าง เขาปลดเข็มขัด และกางเกงที่สวมอยู่บนร่างของเพื่อนที่นอนอยู่บนโต๊ะนั้นออกอย่างช้าๆ เคนละเลงนำปากครอบไปบนเจ้าหนอนน้อยของกาวินที่กำลังตื่นตัวอยู่เต็มที่นั้น แล้วดูดมันขึ้นลงอย่างดูดดื่ม ในขณะที่แววตายังคงขุ่นมัว และดูไร้สติอยู่แบบนั้น
กาวินยื่นมืออกไปจับที่ศรีษะของเพื่อนที่กำลังโม๊กให้ตัวเองอยู่ และโยกมันขึ้นลง เข้าออกอย่างมีจังหวะ พลางแอ่นลำตัวขึ้นลง เพื่อที่จะให้สิ่งนั้น ถูไถไปในปากของเพื่อนอย่างเต็มที่
ระหว่างที่เคนมอบออรัลทางปากให้กับเพื่อนอยู่นั้น มือข้างหนึ่งก็ค่อยๆ รูดซิบและควักเจ้าโลกของตัวเองที่แข็งอยู่เต็มที่ออกมาบ้าง แล้วใช้มือข้างนั้นชักว่าวต่อไปอย่างต่อเนื่อง พร้อมๆ กับมืออีกข้่างที่ขยำและขยี้ไปบนหัวนมของกาวินที่นอนหงายอยู่บนโต๊ะ ศีรษะของเคนยังคงโดนกาวินจับเอาไว้ และดึงมันสวมเข้าออกกับแก่นกายของเขาอยู่เสมอ
ไม่นานนัก ร่างของกาวินก็หยุดนิ่ง เขาเกร็งและกระตุกตัวอย่างแรง ทันทีกับจังหวะที่เคนนำปากของเขาออกมาจากแท่งอันชูชันนั้น น้ำอสุจิสีขาวขุ่นจำนวนมากพุ่งออกมาทั้งเลอะนิดหน่อยบนหน้าของเคน ส่วนที่เหลือมันถูกฉีดลงไปบนกล้ามซิกแพ็คของกาวินที่นอนหงายอยู่ ทำให้พอจะเห็นเป็นของสายของน้ำสีขาวที่หนืดจำนวนมากที่ถูกแปะเป็นก้อนบนแผ่นหน้าท้องนั้น บางส่วนก็ไหลไปช้าๆ ตามร่องของแผ่นกล้ามเนื้อ
เคนลุกขึ้นกลับมายืน ดึงกางเกงนักเรียน และกางเกงในของกาวินที่ขวางเส้นทางเข้าออกของทวารออก จนมันลงไปกองกับกับพื้นข้างล่าง เพื่อการเตรียมบางอย่างที่จะสวมบางสิ่งเข้าไป
กาวินที่น้ำแตกไปแล้ว เขายังคงใช้มือข้างหนึ่งของตัวเองชักว่าวไปบนอวัยวะที่เปียกๆ เลอะๆ อยู่นิดหน่อยนั้นต่อไป ของเหลวบางส่วนไหลเยิ้มลงมาเปื้อนที่มือของกาวินด้วย
เคนยกขาของกาวินขึ้นมาพาดบนไหล่ เด็กชายสอดใส่แก่นกายของตัวเอง เข้าไปในช่องทวารของร่างเพื่อนเข้าไปอย่างเต็มที่ พร้อมทั้งอัดมันเข้าไปอย่างรัวๆ
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
โดยที่หน้าของพวกเขาและแววตาไม่มีการตอบสนองใดๆ ราวกับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บปวด หรือเกิดความสุขใดๆ เลย พวกเขาทำไปตามที่ถูกโปรแกรม และถูกตัดขาดจากการตอบสนองใดๆ กับสัมผัสทั้ง 5 ของร่างกายแล้วทั้งสิ้น
แล้วน้ำกามสีขาวของเคนมันก็ถูกฉีดเข้าไปในร่างกายของกาวินอย่างในที่สุด โดยที่หน้าของเพื่อนทั้งสองยังไม่แสดงอาการใดๆ ว่ามีอะไรเปียกๆ แฉะๆ บางอย่างเลอะอยู่เต็มทั้งร่องตูด และบนกล้ามเนื้อของร่างกายเหล่านั้น
ผมเห็นว่าไม่น่าจะมีอะไรมากกว่านี้แล้ว ก็หยุดคลิป แล้วสะกดจิตให้พวกเขาผลัดกันทำความสะอาด แล้วใส่เสื้อผ้ากลับไปตามเดิม พวกเรารีบเก็บของ และลงไปจากอาคาร เพราะนี่ก็เย็นมากแล้ว เดี๋ยวนักการจะมาปิดอาคารไปซะก่อน แล้วพวกเราอาจจะต้องนอนกันบนห้องเรียนนี้.....
คลิปวิดิโอพวกนั้น ผมน่าจะเอาเก็บไว้ดูเล่น หรือไปปล่อยที่ไหนลับไหนซํกแห่ง คงจะไม่ให้มันหลุดอย่างโจ้งแจ้ง ไม่งั้นงานของผมมันอาจจะได้รับผลกระทบด้วยก็ได้
หลังจากที่ผมดีดนิ้ว สติของพวกเขาก็กลับมา
ปึก!
"กาวิน กลับบ้านกัน" ผมรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อดึงความสนใจของเขากลับมา
"หืม.. กลับบ้าน ? อ่อ... อืม..." เหมือนกาวินจะยังมีอาการเบลอนิดหน่อย ที่พึ่งรู้สึกตัวกลับมาเป็นคนปกติ
"กูรู้สึกเหนื่อยแปลกๆ อีกแล้วว่ะ... เหมือนเมื่อกี้จำไม่ได้ด้วยว่า ทำไมมาอยู่ตรงนี้แล้ว" กาวินมันบ่นให้ฟังกับผม ผมแอบขำในใจอยู่น้อยๆ อีกครั้ง ทางด้านเคนก็เช่นกัน
"เออ.. กูก็เหมือนกันว่ะ วันนี้น่าจะเรียนหนักไปหน่อย งั้นวันนี้กูกลับล่ะ ไว้พรุ่งนี้เจอกัน บาย" เคนบอกลาพวกเรา แล้วสวมหมวกกันน็อคสุดเท่ แล้วขับบิ๊คไบค์ กลับบ้านไปอย่างรวดเร็ว ก็แน่ล่ะ ต้องรีบกลับไปดูแลสาวๆ ของตัวเองต่อสินะ
ผมกันกลับมาทางกาวินที่เหมือนจะรอให้ผมไปส่งมันที่บ้านอยู่
"ไปไอวิน กลับบ้านกัน เดี๋ยวไปสนุกกันต่อ" ผมยิ้มทิ้งท้ายพลางเคลือบข้อสงสัยบางอย่างเอาไว้ แล้วเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ของผม
"มึงพูดเรื่องไรวะ..." ผมแว่วเสียงได้ยินคำพูดของกาวินบ่นอะไรบางอย่างจากด้านหลัง เหมือนมันจะงงๆ อยู่ไม่น้อย แต่ผมไม่ได้ตอบอะไร แค่เนียนๆ ไปเหมือนไม่ได้พูดอะไร หลังสตาร์ตรถแล้วให้กาวินนั่งซ้อนท้าย พวกเราก็เดินทางมาถึงบ้านเจ้าทาสของผม
บ้านของกาวิน เป็นบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านจัดสรร ที่ถูกรายล้อมด้วยบ้านหน้าตาเหมือนๆ กันทุกทิศทาง เหมือนกับถูก Ctrl + V วางไว้รัวๆ อะไรอย่างงั้น ตอนที่มาคราวแรกก็เกือบจะหลงเป็นเขาวงกตอยู่เหมือนกัน แต่หลังจากที่มาส่งมันบ่อยๆ หลังเล่นบาส ก็พอจะจำทางได้บ้างแล้ว ระยะทางบ้านของกาวินนั้น จะเรียกว่าไกลจากโรงเรียน ก็พอประมาณอยู่ ระยะทางมันก็พอประมาณกับบ้านของผมไปโรงเรียน แต่บ้านของพวกเราก็อยู่ในทิศทางเดียวกัน ดังนั้นถ้าผมจะแวะมาทำอะไรซักหน่อยที่บ้านกาวิน ก่อนกลับบ้าน มันก็คงจะไม่เสียเวลามากนัก
"เออ โดม ขอบใจที่มาส่งนะ พรุ่งนี้เจอกัน" กาวินลงจากรถผม แล้วเตรียมพร้อมจะบอกลา
แต่ผมดับเครื่องยานภาหนะ ถอดหมวกกันน็อคออก และพูดอะไรบางอย่าง
"น่าจะยังกลับไม่ได้ว่ะ.. ทาสควยกาวิน..." คำสุดท้ายนั้นผมเน้นย้ำมันลงไป ราวกับเข้าไปกระซิบข้างๆ หูของเพื่อนคนนั้น
แล้วมันก็แสดงอาการตอบรับทันที กาวินเกร็งตัว พร้อมกับยืนตัวแข็งทื่อ ดวงตาขุ่นมัว เหมือนกับสติได้หลุดลอยออกไปแล้ว แก่นกายของกาวินมันพองตัวและตึงแน่นออกมาผ่านชุดนักเรียนนั้นทันที ทำให้สังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงนั้นได้ไม่ยาก ผมเห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะคว้ามือไปสัมผัสมันอีกครั้ง แค่คลำมันหน้าบ้านตรงนี้แหละ แถวนี้เปลี่ยวจะตายไม่มีใครเห็นหรอก
"ขอรับนาย...." กาวินตอบกลับผมมาด้วยน้ำเสียงที่แข็งๆ และลากยาว
ผมรู้มาก่อนหน้านี้แล้วว่า ช่วงนี้กาวินอยู่บ้านคนเดียว พ่อกับแม่ต้องไปทำธุระดูงานที่ต่างจังหวัด ทำให้กลายเป็นว่าที่บ้านไม่มีใครอยู่นอกจากกาวินคนเดียว ถ้าถามว่ารู้ได้ยังไงน่ะหรือ ก็วันก่อนมันนี่แหละที่เป็นคนบ่นให้ผมฟังเองว่าที่บ้านไม่มีใครอยู่ เพราะพ่อแม่ไปทำธุระ หลายวันกว่าจะกลับ
ผมล้มตัวลงไปนอนบนเตียงในห้องของกาวิน ปล่อยปลายขาให้ยังสัมผัสอยู่ที่พื้นเอาไว้ แล้วกดหัวของกาวินให้อมเจ้าโลกของผมอยู่อย่างสบายใจ
เสียงน้ำลายกระทบกับอวัยวะส่วนนั้นดังไปมาในห้องที่เงียบจนน่าฟัง
แผล็บๆ แจ็บๆ
"อ่า....ดีมากๆ "
ผมสะกดจิตให้กาวินเริ่มแสดงอารมณ์และความรู้สึกออกมาเรื่อยๆ ในขณะที่เขายังคงอยู่ในภวังค์นี้ เพื่อหวังว่าในที่สุด ผมจะร่วมกิจกามกับเขาในแบบที่ดูเหมือนเป็นตัวของกาวินจริงๆ ได้สักที
"กาวิน หลังจากนี้ต่อไปเมื่อมึงอมควยกู มึงจะรู้สึกค่อยๆ รู้สึกชอบมันไปเรื่อยๆ มึงจะยิ่งรักมัน และชอบที่เป็นแบบนี้ มึงจะรู้สึกดีขึ้นทุกครั้งที่ทำตามที่กูสั่ง มึงจะทำมันโดยไม่ลังเลใจใดๆ ทั้งสิ้น เอาล่ะ หลังจากที่กูนับ 1 ถึง 3 มึงจะไม่ได้เก็บอารมณ์ความรู้สึกของมึงอีกต่อไปแล้ว กูจะอนุญาตให้มึงสามารถแสดงอารมณ์ และตอบสนองความรู้สึกทุกอย่างออกมาได้ เข้าใจไหม"
"เข้าใจครับ..." กาวินพยักหน้ารับ แล้วก็ลงมือบรรจงอมแก่นกายของผมต่อไป อย่างช้าๆ.... และต่อเนื่อง....
"หนึ่ง....." ผมค่อยๆ นับมัน จังหวะนั้น ดูเหมือนดวงตาของกาวินเริ่มจะมีปฎิกิริยาเล็กน้อย กล้ามเนื้อตาของเขาดูกระตุกในจังหวะที่กำลังถอนปากออกมาจากเจ้าโลกของผม
"สอง........" ผมรู้สึกจะได้ยินเสียงหอบ พร้อมกับลมหายใจถี่ๆ ของกาวิน ที่มันรู้สึกจะเริ่มดังขึ้นมา พร้อมกับการบรรเลงทักษะการใช้ปากของเขาดูจะมีความเร็วเพิ่มขึ้น
"สาม...!" ผมดีดนิ้ว 1 ครั้งทันทีหลังจากที่นับมันจบ
ปึก!
กาวินละปากออกมาจากสิ่งที่กำลังอมอยู่ เขามีท่าทางสายหัวไปมา คล้ายมึนงง ราวกับกำลังประมวลผลอะไรบางอย่างในสมอง และหลังจากนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนคนบ้าจริงๆ ก็ปรากฎออกมา กาวินจ้องมาทางผม และมองผมด้วยสายตาที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมีประโยคหนึ่งออกมา
"โดมมมมมมม! กูรักมึงว่ะ" แล้วเจ้าตัวก็ลุกขึ้น แล้วกระโดดขึ้นมาลงบนตัวผมบนเตียงอย่างรวดเร็ว เราแลกลิ้นและน้ำลายในปากกันอย่างดูดดื่ม มือพลางเล้าโลม และปลดเสื้อผ้าที่เกะกะอยู่ให้ออกไปให้หมด เราทำอะไรด้วยกันอีกมากหลายอย่าง แต่สิ่งที่ผมจำได้ก็มีเพียง เสียงร้องครางของกาวินที่น่ารัก และผมยังจำมันได้จนถึงตอนนี้
"อ๊ะ...อ่ะ...โดม......ชี้ด.... เสียวจัง"
"อร๊างงง โดม.... แรงอีก แรงๆ อีก อ๊ะ...เข้ามาเลย...."
"อ๊าาาาา.... จะแตกแล้ว...... อ๊ะ.. อ๊ะ... อ๊ะะะะะ... อ่าาาาาาาา..."
กาวิน หรือทาสของผมตอนนี้ได้ถูกเปลี่ยนโหมดเป็นตอบสนองต่ออารมณ์โดยสมบูรณ์แล้ว ทุกวันหยุดหรือตอนเย็นกลับบ้าน ผมก็ไม่ลืมที่จะแวะกลับมาส่งมัน และทำอะไรแบบนี้ด้วยกันอีก บางทีก็ชวนไอเคน หรือเพื่อนคนอื่นๆ มาที่บ้านไอกาวินด้วย
ไม่นานหลังจากวันนั้น ก็มีทาสคนใหม่มาร่วมแจมอีกไม่น้อย
แดน... เพื่อนสนิทอีกคนของผม ชอบเล่นบาสด้วยกันเกือบทุกตอนเย็นเป็นชีวิตจิตใจ ก็ทำให้หุ่นดีอยู่ไม่น้อย และมีซิกแพคพอๆ กับกาวิน ทั้งไอเดนยังสูงกว่าผมอีก ผิวออกคล้ำๆ หน่อยๆ เพราะชอบเล่นกีฬา ร่างของเพื่อนชายคนนี้ก็ทำให้ผมสนุกอยู่มากเลยทีเดียว
ปัน... ตาตี๋ๆ ผิวขาวๆ เพราะมีเชื้อมาทางจีนหน่อยๆ ตั้งใจเรียนชอบอ่านหนังสือ และมีร่างกายที่แข็งแรง เพราะชอบวิดพื้นโชว์ในห้องอยู่บ่อยๆ เรื่องกล้ามหน้าท้องและแขนคงไม่ต้องถามเลยว่ามีรึเปล่า ผมชอบสั่งให้ไอปัน นั่งคุกเข่าแล้วชักว่าวโชว์แบบหน้าไร้อารมณ์ มันดูสนุกที่สุดล่ะ
.
.
ฯลฯ
ทุกครั้งเวลานึกภาพเพื่อนชายในห้องเรียน ที่โดนสะกดจิตให้สั่งให้เอากันเอง มันก็เป็นภาพที่ชวนฝันอยู่ไม่น้อย แต่มันยังคงจะเป็นแบบนั้นไม่ได้ ยังมีหลายคนอยู่ในห้องมากไป และการสะกดจิตพร้อมๆ กันหลายคนยังเป็นเรื่องยาก ต่อล่อให้ออกมาคนเดียว ซึ่งก็ไม่ใช่โอกาสที่หาได้ง่ายจริงๆ
จบ....
ไว้พบกันใหม่ซีรี่ย์หน้าถ้ามีโอกาสนะ
ฝากตอนพิเศษอีกเล็กน้อย(เล็กน้อยจริงๆ)
ตอนพิเศษ 1
กาวินไม่ได้ขับมอเตอร์ไซค์ แต่เจ้าตัวมีความสามารถในการฝึกหัดขับรถเก๋งเป็นแล้วตั้งแต่ตอน ม.2 เพราะแบบนี้เองจึงทดแทนความสามารถที่หายไปได้มาก แต่ก็อายุยังไม่ถึง 20 ก็เลยยังทำใบขับขี่ไม่ได้น่ะสิ ทุกวันนี้ถึงกาวินจะแอบเอารถยนตร์ออกมาขับบ้าง และผมก็ใช้ประโยชน์จากเขาในการให้พาไปส่งอยู่บ่อย ถึงยังงั้น พวกเราก็ระวังไม่ให้โดนด่านตรวจใบขับขี่อยู่นะ
วันนี้เป็นวันหยุดหน้าร้อนวันหนึ่ง
ผมสะกดจิตให้กาวินเอารถออกมารับพวกเราทุกคน เพราะผมจะรับทาสทุกคนที่มีออกไปทำภารกิจบางอย่างซะหน่อย
ผมนั่งอยู่ที่เบาะหน้าของรถส่วนตัวของกาวิน ส่วนกาวินเป็นคนขับ ขณะที่ร่างของเขายังคงถูกผมสะกดจิตอยุ่ในภวังค์ กาวินยังคงยิ้มออกมาในสีหน้าปนลอยๆ ผมเปิดโหมดรับรู้การตอบสนองให้กับเขา เพราะไม่อย่างนั้นเขาก็คงขับรถไม่ได้แน่ๆ แต่ถึงแบบนั้นเขาก็ยังคงเชื่อฟังทุกอย่างที่ผมบอกเสมอ
กางเกงยีนส์สีน้ำเงิน เสื้อยืดสีขาวพร้อมแถบสีเขียวของกาวิน ดูเป็นชุดที่เด็กหนุ่มคนหนึ่งจะหาได้ เขาดูหล่อจริงๆ ในชุดนี้ ส่วนผมใส่กางเกงยีนส์ เสื้อซักตัว แล้วก็แจ๊กเก็ตที่ทำมาจากผ้ายีนส์เช่นกัน แต่ถึงจะแต่งตัวกันมายังไง อีกเดี๋ยวเสื้อผ้าพวกนี้มันก็ไม่มีความหมายอยู่แล้ว
ผมยังคงทดสอบความเชื่อฟังในทาสของผม ระหว่างที่กาวินกำลังขับรถไปเรื่อย ผมยื่นมือขวาเข้าไปปลดซิบกางเกง แล้วเปิดให้เห็นแท่งสีแดงที่หว่างขาของกาวินที่ยังแข็งอยู่แบบนั้น ผมใช้มือของผมรูดขึ้นลงไปมาบนสิ่งนั้น อย่างสนุกสนาน
ในขณะที่กาวินยังคงยิ้มหน้าตายๆ เหมือนกับไม่รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งสิ้น เด็กหนุ่มยังมีสมาธิกับการขับรถต่อไป
"เสียวจังคับ...." กาวินพูดออกมา
มีบ้างในบางครั้งที่ผมบีบมันแรงไปหน่อย จนพอจะทำให้กาวินร้องหรือทำเสียงอะไรออกมาบ้างสัก 1-2 ประโยค ผมเริ่มสะกดจิตให้กาวิน มาทำแบบนี้ให้กับเจ้าโลกของผมบ้าง
"กาวิน มึงจะเอามือของมึงข้างนึงมาจับควยกูระหว่างที่มึงขับรถอยู่ด้วย"
"ขอรับนาย....." ไม่รอช้า กาวินส่งมือซ้ายที่จับที่พวงมาลัยให้เหลือเพียงแค่มือขวา แล้วใช้มือนั้น เข้ามาจับ บีบๆ คลำๆ ที่แก่นกายของผมอย่างว่าง่าย โอ้พระเจ้า! เขาขับรถด้วยมือเดียว!
ผมคลายซิบกางเกงออก ให้กาวินได้เล่นกับสิ่งนั้นได้อย่างสะดวกขึ้น "แบบนั้นแหละ รูดขึ้นรูดลง เหมือนมึงชักว่าวให้กูเลย" ผมสะกดจิตเขาอีกครั้ง
"ขอรับนาย..." กาวินพูดออกมาในขณะที่ใบหน้ายิ้มแย้ม และสายตาจับจ้องไปที่ถนนอยู่แบบนั้น เขายังขับรถต่อไป และใช้มืออีกข้างสาวขึ้นสาวลงให้กับแก่นกายของผมอย่างต่อเนื่อง
และผมก็กำลังใช้มือข้างขวา รูดขึ้นรูดลงให้เจ้าหนอนของกาวินอยู่ตลอดเช่นกัน เราแลกเปลี่ยนกันชักให้กันไปมาระหว่างที่นั่งรถเดินทางไปเรื่อยๆ เป้าหมายก็คือเดินทางออกไปรับเจ้าทาสคนที่สองและสาม และอื่นๆ
เมื่อรถไปถึงที่บ้านทาสของผมคนไหน เขาก็จะออกมาพร้อมกับชุดที่แต่งกายเหมือนไปเที่ยวแบบนั้นออกมาพร้อมแล้ว ก่อนหน้านั้นผมสะกดจิตพวกเขาไว้หมดแล้ว ว่าให้บอกพ่อแม่หรือคนที่บ้านไปซะ ว่าวันนี้เราจะนัดออกมาทำงาน หรือมาเที่ยวกันนั้นแหละอะไรทำนองนั้น เพราะว่ามันค่อนข้างจะเป็นวันหยุดยาวหลายๆ วัน ผมก็เลยจะนัดพวกเขาให้ไปรวมตัวกันที่โรงแรมหรือฐานทัพลับอะไรแบบนั้นซักหน่อย และก็ไม่ต้องห่วงเรื่องที่บ้านด้วย เพราะเพื่อนๆ ของผมพวกนี้ฉลาด บอกพ่อแม่ไปตามที่ผมสะกดจิตไปหมดเรียบร้อยแล้ว
หลังจากที่ผมสั่งให้กาวินกดลดกระจก หรือพวกเขาเปิดประตูเข้ามาในรถ ผมก็รีบทำให้พวกเขาอยู่ในภวังค์แบบไม่ให้สงสัยหรือรู้ตัวทันที ไม่นานนัก กาวินก็ขับรถไปรับทาสของผมมาครบแล้วทุกคน ที่เบาะหลังประกอบไปด้วย ไอเคน ไอแดน และไอปันพวกมันนั่งนิ่งทำตัวแข็งถื่อเหมือนกับหุ่นยนต์ แต่ก็สังเกตได้ว่า มีอะไรซักอย่างใต้กางเกงนั้นกำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่ เหมือนพร้อมจะทะลุออกมาจากกางเกงยีนส์เหล่านั้นแล้ว
ผมกับกาวินเรายังคงชักว่าวให้กันเบาๆ ตลอดเวลาแก้เบื่อระหว่างที่รถกำลังเดินทาง แต่ผมก็ไม่ใจร้ายที่จะให้พวกทาสของผมอีก 3 คนนั่งอยู่เฉยๆ หรอกนะ ผมก็สะกดจิตให้พวกเขาเปิดกางเกงเอาสิ่งนั้นออกมา แล้วให้ชักว่าวให้กันไปตลอดเส้นทาง หุ่นเชิดของผมที่นั่งที่เบาะหลัง กระตุกแขนไปมาที่มังกรน้อยของกันและกัน ขณะที่กำลังนั่งตัวตรง ใบหน้าและแววตาไม่ได้บ่งบอกหรือแสดงอาการใดๆ เคนที่นั่งเบาะหลังกาวินก็สาวมือให้กับของแดนที่นั่งตรงกลาง ปันที่นั่งเบาะหลังผมก็ทำแบบนั้นให้กับแดนเช่นกัน ส่วนแดนที่นั่งตรงกลางก็ใช้มือทั้งสองข้างจับที่อวัยวะความเป็นชายของเพื่อนที่นั่งขนาบแล้วรูดมันขึ้นลง พร้อมๆ กันให้กับทั้งสองคนเลย
แล้วไม่นานพวกเราก็มาถึงโรงแรมเล็กๆ ซักแห่งในเมือง ก่อนหน้านั้น พวกเรามีแอบไปดูดปาก และแลกกันอมเล็กน้อยในรถระหว่างที่ผมบอกให้กาวินไปจอดรถในมุมซอยมืดๆ เปลี่ยวๆ ซักแห่ง ก็มันทนไม่ไหวแล้วนี่นา แต่ก็ไม่นาน แล้วค่อยไปจัดเต็มที่นั่นดีกว่า ก่อนจะลงจากรถ ผมตระหนักได้ว่าถ้าให้เดินกันไปแบบนี้ อาจจะโดนผิดสังเกตหรือมีพิรุธอะไรก็ได้ เลยต้องสะกดจิตอะไรพวกเขาไว้สักหน่อย
"โอเคร เดี๋ยวพวกมึงเดินตามกูลงมานะ แต่พวกมึงจะเดินกันไปเหมือนคนปกติ และควยของพวกมึงจะกลับไปหดตามเดิมก่อน แล้วถ้าอยู่ต่อหน้าคนอื่น ห้ามทำอะไรให้ใครสังสัยเด็ดขาด ต้องทำตัวให้เหมือนตามปกติที่สุด เข้าใจไหม"
พวกเขาทั้งหมดก็พยักหน้าและเชื่อฟังผมทันที
"ขอรับนาย...." เสียงที่ลากยาวที่ดังพร้อมกันมา 4 เสียงนั้น ซ้อนประสานกันจนน่ากลัว
ผมเปิดประตูรถ แล้วเดินเข้าไปในโรงแรม กาวิน เคน แดน และปัน เดินตามผมออกมาทันที ผมไม่ลืมที่บอกให้กาวินล็อครถเอาไว้ด้วย เมื่อประตูอัติโนมัติของโรงแรมเปิดออก ก็ปะทะเข้ากับแอร์เย็นช่ำๆ ข้างในที่สุดแสนจะสบาย
ผมสั่งให้พวกเพื่อนๆ ของผมรอที่ที่นั่งแถวนั้นเอาไว้ แล้วผมก็มุ่งหน้าไปที่เคาเตอร์
"ได้จองไว้รึเปล่าค่ะ"
"ไม่ได้จองครับ"
ไม่นาน ผมก็ได้รับคีย์การ์ด มาหนึ่งห้อง ผมเดินเข้าไปเรียกเพื่อนๆ และมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์ทันที แล้วกดหมายเลขไปยังชั้นที่ระบุไว้
"หลังจากนี้ พวกมึงกลับมาทำตัวเป็นทาสของกุเหมือนเดิมได้ละ" ผมเอ่ยบอกพวกเขาไปในลิฟต์แห่งนั้น ขณะที่มันกำลังขนส่งเราขึ้นไปยังชั้นของหมายเลขห้องพักตัวแรกที่อยู่บนคีย์การ์ด
พวกเพื่อนๆ ของผมทำเพียงหน้ารับ พวกเขายังคงยืนในท่าสมาร์ทและตัวตรงอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว แต่ที่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงได้ก็คือ มีแท่งอะไรบางอย่างพยายามที่จะยื่นทะลุออกมาจากกางเกงยีนส์ผ้าตึงๆ นั้นด้วย
ประตูลิฟต์ชั้น 6 เปิดออก ผมเดินนำออกไป กาวิน เคน แดน และปัน เดินตามผมเรียงแถวตอนยาวออกมาเหมือนค่ายลูกเสือ ทุกคนเดินตามกันไม่หลุดออกจากแถวเหมือนหุ่นยนต์ และผมก็มาหยุดที่ห้องที่ตรงกับหมายเลขคีย์การ์ด
6F069
ผมเปิดประตูเข้าไป แล้วหนุ่มๆ ที่เดินตามกันมาเป็นแถวเหมือนกับทหารก็เข้ามาหยุดยืนเรียงหน้ากระดานในห้องอย่างเป็นระเบียบ สิ่งที่น่าตื่นเต้นและกิจกรรมอันแสนสนุกก็จะถูกเริ่มขึ้นไม่ในนานหลังจากนี้.....
FIN
ตอนพิเศษก็จบแล้วจ้า.... ที่เหลือไปต่อในหัวกันเองนะ
---------------------
ทิ้งท้าย
เอาจริงๆ คือตัดจบทั้งตอนหลัก และตอนพิเศษเพราะพอมีหลายตัวละครแล้วมันจะเขียนยาก5555 แบ่งบทกับหน้าที่กันไม่ถูก ใครอยากรู้ว่ามีเนื้อเรื่องอะไรจากนี้ หรือเกิดอะไรขึ้นบ้างอนุญาตให้จินตนาการกันเองได้นะครับ555 ไปละบาย พบกันใหม่เรื่องหน้า ถ้ามีโอกาส
ขอบคุณมากๆครับ
มีทาสน่ารักๆ ไว้รับใช้ ดีจริงๆ
ขอบคุณครับ
สนุกมากครับมาต่อยาวๆๆเลยครับ
ขอบคุณครับ สนุกดี
ขอบคุณครับ