อากาศตอนหน้าร้อนในปีนี้ร้อนมากครับพื้นดินตามท้องนาแตกระแหงมองไปตามท้องทุ่งนามีแต่หญ้าสีเหลืองแห้งกรอบ แต่ก็ยังดีที่ยังมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา ผมเดินถอดน่องไปตามคันนาเพื่อที่จะไปจ่ายตลาดของหมู่บ้านที่อยู่อีกฝากของทุ่งนา ทางที่ไกล้ที่สุดคือเดินเลาะทุ่งนานี้ไป ผมเดินไปเรื่อยๆใจก็อยากที่จะให้ถึงตลาดเร็วๆแต่ยิ่งเดินเหมือนยิ่งไกลเพราะอีกสาเหตุหนึ่งคืออากาศร้อนด้วยผมเห็นเถียงนาอยู่ใกล้และได้ยิงเสียงเพลงจากวิทยุต้องมีคนนั่งอยู่บนเถียงนาแน่ กะว่าจะไปขอน้ำเค้ากินสักหน่อยแต่ก็เจอกับหนุ่มวัยสามสิบต้นๆนอนอยู่รับลมเย็นๆอยู่บนเถียงนา หนุ่มคนนั้นคงรู้ตัวว่ามีคนเดินมาใกล้เถียงนาจึงลุกขึ้นมาดู

“ อ้าวครูเป็นไงมาไงถึงมาที่นี่ละ” ผมเป็นคุณครูอยู่ที่โรงเรียนประถมประจะตำบล

“กะว่าจะเดินไปที่ตลาดจ๊ะพี่สุเมธ ขอพักหน่อยนะ ร้อนเหลือเกินวันนี้” ผมเดินไปนั่งข้างๆพี่สุเมธเช็ดเหงือที่ไหลออกจากลำคอ “วันนี้ไม่สอนหรอครู” “วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของเด็กจ๊ะเลยเลิกครึ่งวัน ฉันก็เลยกลับมาก่อนกะว่าจะไปตลาดเนี้ยละ ฉันมากวนเวลานอนกลางวันพี่สุเมธหรือเปล่าจ๊ะ”  “ก็นิดหน่อยนะ เมื่อกี้ฝันว่าจะได้แทงหอยผู้หญิงแล้วเชียว ครูเดินมาปลุกเสียก่อน เสียดายจัง 55” ผมหัวเราะแฮะๆไปกับมุกตลกของแกแต่ที่ไหนได้แกดันพูดจริง