เริ่มต้นจากเซ็กส์จบด้วยความรัก พี่แม็กกะน้องตั้ม ตอนที่18
ผมเอานิ้วปัดน้ำตาให้น้องตั้ม "เดียวนี้ขี้แยจัง ไอ้ตั้มคนนั้นมันหายไปใหน"
"หายไปอยู่ในใจพี่ไม่รู้เหรอ" น้องตั้มพูดทั้งยังมีคราบน้ำตา
ตั้มกลับจากช่วยเฮียที่โต๊ะสนุ๊กคงจะรีบกลับมารอผม สังสัยจะคิดถึงจนร้องไห้จนหลับ พึ่งเข้าใจนะว่า รุกสลับรับมันทำให้คนที่เคยห้าวเหี้ยกลายเป็นคนอ่อนไหวไปได้มากมายขนาดนี้
"พี่แม๊กยังไม่ตอบน้องตั้ม" น้องตั้มทวง
"อ๋อ...เอ่อ คือมีปัญหานิดหน่อยคร้าบ"
"ปัญหา???" น้องตั้มหยุดทวนคำตอบเเค่นั้น พร้อมกับสำรวจร่างกายผม
"ไม่ใช่อย่างที่น้องตั้มคิดหรอกครับ" ผมก้มลงไปจูบที่ตาน้องเบาๆ
"น้องตั้มจะรู้มั๊ยเล้า มัวอ้ำอึ้งอยู่นั่น"
"ก็จะบอกอยู่ก็เร่งเองอ่ะ"
"ก็คนมันห่วงนี่นา"
"พี่โดนจับ"
"ห๊ะ"
"จริง"
"เรื่อง?"
"เพื่อนมันเล่นป็อกเด้งกันกว่าป๊ะจะเคลียได้ล่อไปตี5 ง่วงค๊อดๆ"ผมบอกพร้อมกับล้มตัวนอนกอดเมีย
"หุ๊ย เหม็นว่ะ ไปอาบน้ำก่อน ไป๊...ชิ๊วๆ" น้องตั้มถีบผมมือก็สลัดแขนผมให้พ้นตัว
"อาบด้วยกันป่ะ"
"ม่าย...เว้ยยย เดี๋ยวเสียตัว"
"เออ จำไว้ทีใครทีมัน"
"แบร๊ๆๆ ไปเลยไอ้พี่เน่า"
อาบน้ำเสร็จผมก็ขึ้นเตียงนอนกอดเมีย จนหลับยาว หูก็แว่วๆเสียงก็อกๆแก็กๆในห้อง ผมพยายามเปิดม่านตาดูตามเสียง น้องตั้มนั่นเองกำลังง่วนอะไรของเขานะ เก็บนั่นเก็บนี่หน้าตูเครื่องแป้ง
"น้องตั้มกินไร...ยางค้าบ" ผมถามทั้งที่ยังหลับตา
"ยังครับ รอพี่แม๊กตื่น"
"ไม่หิว...แง๊ะ"
"หิวเด้ ถ้านานกว่านี้ น้องตั้มแดรกขี้ในคอห่านละ ฮ้าๆ"
"แหวะ ไอ้ล๊อกเอ้ย"
"ว่าใครล๊อก...ห๊ะ" น้องตั้มกระโดดขึ้นเตียง ทับบนตัวผม หนักขึ้นเยอะเลยนะนี่
"เมื่อกี้น้องตั้มทำอะไรอ่ะ"
"เก็บเสื้อผ้าเข้าตู้ครับ" น้องตั้มเลื่อนลงมานอนในระนาบเดียวกัน แล้วจ้องตาผมอย่างเนิ่นนาน
"มองอัลลัย...เล๊า" ผมชักเขิน
"พี่แม๊ก" น้องตั้มทำเสียงเรียบๆ เหมือนมีเรื่องในใจ
"น้องตั้มมีอะไรป่าวครับ" ผมชิงถามก่อน
"น้องตั้มแค่สมมุตินะครับ ถ้าเกิดน้องตั้มไม่อยู่แล้ว พี่แม๊กจะลืมน้องตั้มมั๊ย พี่จะมีคนใหม่แทนน้องตั้มมั้ย" น้ำตาน้องตั้มเริ่มเอ่อหน่วยตา
"ทะ...ทำไม ถึงถามแบบนี้ น้องตั้มจะทิ้งพี่เหรอ" ผมยันตัวออกให้มองเห็นสายตาน้องตั้มชัดๆ
"ป่าว...น้องตั้มหมายถึง...เอ่อ"
"หมายถึงอะไร" เสียงผมเริ่มเครือ
"ตาย" น้องตั้มตอบสั้นๆแล้วหลับตา
"อะไรที่ทำให้น้องตั้มคิดแบบ ห๊ะไอ้เด็กเวร" ผมดึงตัวน้องตั้มเข้ามากอด แน่นมากจนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจ
"น้องตั้มดูหนัง ที่จริงชีวิตมันก็ไม่แน่นอนนะครับ ตั้มกลัวจะเป็นแบบนั้น ฮือๆ" น้องตั้มปล่อยโฮแล้ว เขาคงคิดไปไกลมาก
"อย่าพูดแบบนี้อีกนะครับ ที่รัก เราจะไม่มีวันพรากจากกัน" ผมดึงมือน้องขึ้นมาจูบ
"ก็ไม่รู้สินะ ก็ดูอย่างชีวิตเรา มันน่าจะมาลงเอย ได้มาคบกันเอากันซ่ะที่ใหน"
"ทำไม"
"ก็น้องตั้มเป็นเด็กข้างถนน พี่ลูกคุณหนู ทั้งที่ทางของเราไม่น่าจะมาเจอกันได้ แต่ก็มาเจอกัน มันเหมือนหนังที่น้องตั้มดูเลย ตอนจบก็คงจะเหมือนกัน" น้องตั้มยังซบหน้ารินนั้นตาในอ้อมอกผม
"อย่าดู และอย่าพูดอีกนะครับ พี่ขอร้อง" ตอนนี้ผมเริ่มใจไม่ดี
"ก็บอกว่าแค่สมมุติไงคร้าบ"
"อืมมม ป๊ะหาอะไรกระแทกปากดีกว่าจะได้รีบมมากระแทกดากกัน" ผมชวนเปลี่ยนเรื่องสนทนา
"โอ๊ย คิดแต่เรื่องเดียวน้อ ก็ไม่เลวเน๊อะ ฮ่าๆ" ดูมันพูดเข้า ตกลงมันคิดหรือไม่คิดว่ะ
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีก วันเวลาก็ผ่านไปอย่างไม่หยุดนิ่ง
วันนั้นเป็นวันเสาร์ ผมนั่งทำรายงานอยู่ น้องตั้มก็คลอเคลียอยู่ข้างๆ ก็คงเซ็งๆดูจากอาการ
"พี่แม๊ก"
"หือ...ว่า"
"น้องตั้มขอไปเล่นเกมส์ได้ป่ะ"
"ที่ใหน"ผมถามไม่เงยหน้ามอง
"ร้านเจ๊นกข้างล่างนี้แหละ"
"อืมครับ แล้วอย่าเถลถะแหลไปไกลล่ะ"
"ง่ายจัง"
"ตั้งแต่เราคบกันนั้งตัมก็ไม่เคยขอนี่ครับ"
"ขอบคุณคร้าบ จุ๊บ" น้องตั้มฉีกยิ้ม จุ๊บปากผม ก่อนจะค่อยๆเดินออกไป สายตายังห่วงๆผมเหมือนกัน แต่คงห่วงเกมส์มากกว่า ฮา่ๆ
ขอบคุณมากเลยนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคึนครับ สนุกดีครับ มาต่ออีกนะ สนุกมากครับ จบล่ะหรอ มีต่อมั้ยเนี่ย รียๆมาต่อเลยย ขอบคุณมากครับ ฝขอบคุณครับ โคตรเสียว ขอบใจนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ อ่ มาต่อหน่อยครับบบบบบบบ
หน้า:
[1]