## เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ๑ ##
หลังจากขนของเข้าหอในเสร็จเรียบร้อยก็ปาไปเกือบหกโมงเย็นดีนะที่ตอนนั้นเรามาเป็นคนแรกของห้องส่วนเมทอีกสองคนยังไม่มาเลยเราเลยได้โอกาสในการเลือกทุกๆอย่างในห้องก่อนคนอื่นๆพอขนของเข้าห้องเรียบร้อยแล้วเราก็เดินลงมาพี่สาวเราที่รออยู่หน้าหอ (ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆนะ... เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน พี่เค้าชื่อพี่ปูแกเพิ่งจะจบปีสี่ตอนที่เราเข้ามาปีหนึ่งที่นี่พอดีพี่แกก็เลยยังอยู่ที่นี่ยังไม่ได้ย้ายกลับบ้าน )“ จะกินไรดี ” พี่ปูถามเรา
“ ไม่รู้อ่ะ.แล้วแต่เลย” เราบอก
“ โอเค... งั้นเดี๋ยวฉันเลือกเอง ป่ะ..” แล้วเราก็ขึ้นรถกันช่วงที่อยู่บนรถพี่ปูก็ถามว่า
“ นี่แกหายโกรธพ่อรึยังเนี่ย??? ”
“ ยัง ” เราตอบหน้านิ่งๆ
“ คิดมากน่า..แกก็รู้ว่าพ่อแกเข้าก็บังคับแกแค่เรื่องเรียนนี่แหละ ” พี่ปูพยายามพูดไกล่เกลี่ย
“ ก็เพราะงี๊ไง... ปอถึงเซ็งจะไม่ทำตามก็ไม่ได้ ” เราพูดด้วยหน้าเซ็งๆ
“ เหอะน่า... ยังดีนะที่เค้าแค่เลือกมหาลัยให้แกส่วนคณะแกได้เลือกเองไม่งั้นแกคงเซ็งกว่านี้อีกร้อยเท่า ” พี่ปูพูด
“ โห.....แล้งไงอ่ะมหาลัยอื่นๆที่ปอติดก็ดีๆทั้งนั้นมีแต่คนเค้าแย่งกันจะเข้าแต่พ่อดันให้สละสิทธิ์ซะงั้น ” เรายังคงพูดด้วยหน้าเซ็งๆ
“ เค้าเป็นห่วงแกไงเล่า.... น่านะยังไงแกก็เข้ามาเรียนที่นี่แล้วอย่าไปคิดมากเลย” พี่ปูพูด
“ แต่เค้าไม่อยากเรียนที่นี่หนิ....” เราพูด
“ แหม... ได้ข่าวว่ารักร้าวของแกก็เรียนที่นี่ไม่ใช่เหรอ ” พี่ปูถามด้วยเสียงล้อเลียนๆ
“ เออ.... ” เราตอบ
“ เอาแล้ว....งานนี้จะมีถ่านไฟเก่าป่ะเนี่ยป็อบก็ไปเรียนซะไกลเชียว...ระวังนะ รักแท้แพ้ระยะทางนะเว้ย....” พี่ปูยังคงสนุกปากกับการพูดแกล้งเรา
“ พอเลยๆ” เราพูด
“ โอเคๆ ไม่แกล้งแล้วป่ะไปกินข้าวกันร้านนี้อ่ะโครตอร่อยเลย”
พอกินข้าวเสร็จพี่ปูก็มาส่งเราที่หน้าหอ
“ เจ๊... ปอไปนอนกะเจ๊ไม่ได้เหรอ...ไม่อยากนอนหอในอ่ะ” เรายืนอ้อนพี่ปูอยู่ที่หน้าหอ
“ ไมล่ะ?? ” พี่ปูถาม
“ มันไม่ชินอ่ะ ...จะอยู่ได้ไงปอไม่รู้จักใครสักคนแล้วก็กลัวผีด้วย ” เราพูด
“ ไอ้เรื่องผีหนะ...ไม่ต้องกลัวเพราะไงก็เจออยู่แล้วแน่นอน ” ตอนที่พี่ปูพูดเราก็พูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า
“ เฮ้ย....จริงดิ งั้นรอแปปนึงนะไม่เอาเสื้อผ้าก่อน ” เราพูดแล้วกำลังจะวิ่งเข้าไปเอาเสื้อผ้า
“ ล้อเล่นน่า....ไม่เอาๆปอนอนหอนี่แหละจะได้ทำความรู้จักกะเพื่อนใหม่ด้วย ” พี่ปูพูด
“ ก็ปอไม่อยากอยู่หนิ...ใครนักก็ไม่รู้ ” เราพูดท่าทางหงุดหงิด
“ เพื่อนห้องแกก็มาเรียนที่นี่กันหลายคนไม่เหรอไม่มีใครอยู่หอเดียวกะแกเลยรึไง ” พี่ปูถาม
“ ไม่มีอ่ะ...มันอยู่หออื่นกันหมดเลย ” เราพูด
“ เพื่อนรร.ก็ไม่มีเหรอเด็กรร.แกน่าจะเข้าที่นี่ได้หลายคนนะ ” พี่ปูถามอีก
“ก็มีแหละแต่ยังไม่เจอเลย ” เราพูด
“ เฮ้ยปอ....” เสียงใครคุ้นๆเรียกเรา
“ อ้าวบีม... ตกลงแกเอาที่นี่เหรอ ” บีมเป็นเพื่อนรร. แต่อยู่คนละห้องเรากะบีมก็ค่อนข้างสนิทกันพอสมควร
“ เออ..ว่าแต่แกเหอะเอาที่นี่เหมือนกันเหรอ” บีมถาม
“ อย่าพูดเรื่องนี้เดี๋ยวของขึ้น” เราพูด
“ เออ.. ไม่ถามก็ได้ ” บีมพูด
“ พี่ปู...นี่เพื่อนปอ ชื่อบีม ” เราพูดบีมมันก็ยกมือไหว้พี่ปู
“ น้องบีมอยู่หอไรจ๊ะไม่รู้ว่าจะเป็นหอเดียวกะปอรึป่าว” พี่ปูถามบีม
“ ผมอยู่หอสองครับ” บีมพูด
“ เออ.... หอเดียวกะปอเลยพี่ฝากดูปอด้วยดิเนี่ยมันดื้อจะไม่ยอมนอนหอใน” เราโดนพี่ปูเผาซะเกรียมเลย
“ ได้ครับพี่ปู ” บีมพูด
“ โห...จะชิ่งเลยนะเจ๊ ”เราพูด
“ แกก็อยู่กะเพื่อนนั่นแหละดีแล้ว ” พี่ปูพูด
“ จริงของพี่ปูแล้วคืนนี้ก็จะมีทำพิธีเข้าหอด้วย แกคงไปค้างที่อื่นไม่ได้หรอก ” บีมหันมาพูดกับเรา
“ ไม่เห็นเป็นไรเลยปอไม่เข้าก็ได้” เราพูด
“ แกรู้ป่าวว่าคนที่ไม่เข้าอ่ะจะโดนผีหอในหลอกที่เค้าให้เข้าทำพิธีหนะมันเหมือนเป็นการบอกวิญญาณและบอกเจ้าที่เจ้าทางที่อยู่ในที่นี้ให้รู้ว่าเราจะขออนุญาตเข้ามาอยู่ที่นี่”บีมพูดเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าที่มันพูดหนะจริงหรือว่าหลอกแต่เราก็ยอมทำตามแหละ
พอเราตัดสินใจว่าคืนนี้จะนอนหอในพี่ปูก็เลยขับรถกลับไปหอมันเราก็จะเดินเข้าหอกำลังจะหันไปเรียกบีมเราก็เห็นบีมมันเรียกเพื่อนอีกสองคนเราก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าบีมมันไม่ได้มาคนเดียว
“ ปอ... นี่เมทบีมชื่อ ฮัทส่วนนี่เพื่อนที่อยู่ห้องติดกัน ชื่อ แสบ” บีมพูด
“ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ” เราพุดแล้วยิ้มหวานเพราะว่าเพื่อนบีมมันหล่ออ่ะคนที่ชื่อฮัทอ่ะออกแนวหนุ่มตี๋อ่ะ ขาวๆ หุ่นโครตดีเลย มันสูงประมาณ 180 อ่ะมันเป็นคนตี๋ที่ไม่ตาตี่อ่ะแต่ตาชั้นเดียวหล่ออ่ะ... (นอกเรื่องนิดนึง... คือเราชอบตนที่ตาชั้นเดียวอ่ะน่ารักดี ... ภีมมันก็ตาชั้นเดียวนะ...อ่ะต่อๆ)
“ มองตาเยิ้มเลยนะ....” บีมพูด
“ ป่าวๆป่าวซะหน่อย” เราพูดตะกุกตะกักพอฮัทมันเห็นแบบนั้นมันก็เลยยิ้มออกมา โอ๊ย... น่ารักอ่ะเรานี่น่าแดงเลยอ่ะ(เดี๋ยวๆ ฮัทมันก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมายหรอกนะแต่แค่มันออกตี๋ๆขาวๆหุ่นดีอ่ะพอมองรวมๆมันก็เลยดูดี)
“ ระวังเหอะปอ...เดี๋ยวเราจะไปบอกไอ้ป็อบ” บีมพูด หุบยิ้มแทบไม่ทันเลยเรา
“ โห.... ไรอ่ะเค้ายังไม่ได้ทำไรเลยนะ ” เราพูดงอนๆ
“ บีมก็อย่าไปแกล้งปอเลย” แสบพูดเราลืมบอกว่าแสบนี่เป็นหนุ่มภาคอีสานเวลาพูดก็เลยพูดสำเนียงอีสานแต่เราก็พอฟังออกนะแสบมันเคยบอกว่าเป็นเอกลักษณ์ดีมันก็เลยชอบพูดสำเนียงอีสานกับเพื่อนๆ
“ กูก็พูดเล่นไปงั้นแหละ” บีมหันไปบอกแสบ
“ ป็อบนี่แฟนปอเหรอ” ฮัทถามขึ้นมาหน้านิ่งๆ
“ เออดิเมิงจะรู้ไปทำไม ???จะจีบปอเหรอระวังนะเว้ย... ไอ้ป็อบเนี่ย... อย่างโหดอ่ะ” บีมพูด
“ ป่าวๆ กูแค่อยากรู้เฉยๆ” ฮัทพูด
จากนั้นเราก็เดินเข้าหอกันห้องเราอยู่ชั้นสามส่วนห้องของพวกนั้นอยู่ชั้นสองพอเข้าห้องมาก็เห็นเมทอีกสองคนอยู่ในห้องแล้วเราก็ทำความรู้จักกันคนแรกชื่อเปียวเรียนคณะศิลปกรรมส่วนอีกคนชื่อ โอเรียนคณะวิศวกรรมเราก็จัดของให้เข้าที่เข้าทางแล้วก็มีพี่หอเรียกให้ลงไปรวมกันที่สนามหญ้าหน้าหอเพื่อทำพิธี
สนามที่หน้าหอเราถูกเลือกให้เป็นสถานที่ทำพิธีดังนั้นผู้ชายปีหนึ่งทุกคนที่อยู่หอในก็จะถูกเรียกมารวมที่นี่เราก็ได้เจอพวกเพื่อนเก่าอีกหลายคน ซึ่งรวมถึงเจมส์กะภีมด้วย (คือมันสองคนก็เรียนที่นี่หนะ)เราก็พยายามเลี่ยงเดินไปตรงอื่นจะได้ไม่เจอภีมเพราะหลังจากวันนั้นเราก็ไม่เคยเจอไม่เคยติดต่อกับภีมอีกเลย
ตอนที่เรากำลังรีบเดินไปที่อื่นนั้นก็มีมือใครคนนึงมาจับแขนเราไว้.........................
พอเราหันกลับไปมองก็เห็นหน้าคนที่จับแขนเราไว้ ซึ่งก็คือภีม....
“ ปอเรียนที่นีเหรอ ” ภีมถามเราด้วยหน้านิ่งๆ
“ อืม...” เราตอบ
“ ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย” ภีมพูด
“ ก็มัวแต่ยุ่งๆอยู่อ่ะ... ”เราตอบแบบขอไปที
“ เหรอ... สงสัยเค้าคงจะสำคัญตัวเองเกินไป” ภีมพูด
“ ปอ... บีมมันตามหาอยู่อ่ะ ” ฮัทพูดพร้อมกัเดินเข้ามาดึงแขนเรา ภีมมันก็หันไปมองที่ฮัท
“ เหรอ...เค้าก็เดินหามันอยู่เนี่ย..” เราพูด
“ อืม...งั้นไปกันเหอะ” เราพูดพร้อมกับเดินตามฮัทไป แต่ภีมมันก็ไม่ยอมปล่อยแขนเราแถมยังบีบแขนเราซะแน่นเลย
“โอ๊ย.... เจ็บ ” เราร้องแล้วสะบัดแขนออกแต่ก็ยังมาหลุด ฮัทเลยหันหน้ามามองหน้าภีมแล้วพูดว่า
“ เฮ้ย... อะไรกันเนี่ย”
“ เรื่องของกูเมิงอย่ามาเสือก” ภีมพูดด้วยความโมโห
“ เมิงเป็นเฮียไรของเมิงเนี่ย... จะบีบแขนปอทำไม” ฮัทพูด ตอนนั้นฮัทก็ดูมีอารมณ์โกรธอยู่มิใช่น้อย
“ มันเรื่องของกู” ภีมพูดด้วยหน้ากวนส้งตริงใส่ฮัท
“ ปล่อยมือเค้าซะทีเหอะ...” เราพูดแล้วสะบัดไปเต็มแรงตอนนั้นเหมือนเป็นช่วงที่ภีมมันคลายมือพอดีเราก็เลยสะบัดมือหลุดออกมาได้
“ ปอ.. คุยกะเค้าก่อน” ภีมพูดแล้วตรงจะเข้ามาดึงแขนเราแต่แล้วเจมส์ก็เข้ามาจับมันไว้พอดีมันก็เลยไม่สามารถเข้ามาดึงแขนเราได้
“ ปอรีบไปก่อนป่ะ” เจมส์พูด
เราก็เลยรีบเดินออกมาจากตรงนั้นโดนมีฮัทเดินนำหน้าไป
“ คนนั้นนี่แฟนเก่าเหรอ” ฮัทพูด
“ ถามทำไมเหรอ” เราพูด
“ ก็เห็นมันบ้าขนาดนั้นคงไม่ใช่แค่เพื่อนกันอ่ะดิ” ฮัทพูด
“ อืม” เราตอบ
แล้วเราก็เดินไปจนเจอกับบีมจากนั้นก็เข้าสู่การทำพิธีไหว้สิ่งศักดิสิทธิ์และพิธีขอขมาอีกมากมายจำไม่ได้แล้วอ่ะรู้แต่ว่าเราตั้งใจทำมากเพราะกลัวจะโดนผีหลอก
##############################################################################
จบไปแล้วตอนแรกของภาคสอง
ขอบคุณครับ ชอบมากต่อๆ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคราบ
ขอบคุณครับ อ่า
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]