ผมอำนาจ12 (ขึ้นครู)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย jayzaza22 เมื่อ 2018-7-11 18:13-ขุนพล-
ผมเหลียวมองนาฬิกาเป็นรอบที่ห้าตั้งแต่อาจารย์ขึ้นไปเข้าห้องน้ำข้างบน เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วล่ะ ในตอนแรกผมคิดว่าอาจารย์คงจะเจอข้าศึกบุกอย่างที่ว่าจริง แต่นี่มันนานเกินไป นานจนผมทำแบบฝึกหัดเสร็จแล้ว และรออาจารย์มาตรวจทานด้วยความหวังว่าจะทำให้แกภูมิใจในตัวลูกศิษย์คนนี้
ผมไม่เคยกระตือรือร้นที่จะเรียนพิเศษ ผมเบื่อและไม่ชอบภาษาญี่ปุ่น แต่ผมรู้ว่าที่บ้านต้องทำงานกับแวดวงภาษา พ่อคาดหวังว่าผมจะต้องได้ดีมีอนาคตก้าวหน้า แต่ผมเป็นแค่เด็กอายุ17ผมยังอยากสนุก ผมยังอยากเล่นกับเพื่อนๆ และยังไม่อยากคิดถึงเรื่องในอนาคต
แต่เพราะมาเจอครูอำนาจ ความคิดผมเปลี่ยนไป แกทำให้ผมอยากเรียน ทำให้ผมไม่รู้สึกเบื่อตอนที่แกสอน นั่นทำให้คะแนนสอบผมดีขึ้น ผมเอาเรื่องนี้มาบอกพ่อ และเเกก็เสนอว่าให้อาจารย์มาสอนพิเศษที่บ้าน ถ้าเป็นแต่ก่อนผมคงปฏิเสธหัวชนฝา แต่ในครั้งนี้กลับไม่เป็นอย่างนั้น ผมแอบรู้สึกดีใจลึกๆ ซึ่งก็บอกไม่ได้ว่าดีใจเพราะอะไร ?
ผมวางดินสอลง กำลังคิดอยู่ว่าจะขึ้นไปตามดีไหม? ผมยอมรับเลยว่าไม่ไว้ใจ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจอาจารย์ แต่ไม่ไว้ใจพี่ผมต่างหาก ใครๆก็รู้ว่าขุนศึกมันนิสัยอย่างไร มันกล้าได้กล้าเสีย มันขัดคำสั่งพ่อทั้งๆที่แกยื่นคำขาดขนาดนั้น และมันขี้เงี่ยนเป็นที่สุด หลายต่อหลายรายที่ต้องสยบแทบเท้ามันเพราะโดนใบหน้าหล่อๆบวกกับคารมคมคายของมันดึงดูดจนโงหัวไม่ขึ้น และเมื่อมันเบื่อ สุดท้ายเรื่องก็จะจบด้วยการที่คนๆนั้นถกทิ้งอย่างไม่ใยดี ผมหวังว่าอาจารย์จะไม่หลงกลมันและหวังว่าตอนนี้ ข้างบนคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างที่ผมกังวล
สุดท้าย ผมก็พ่ายแพ้ต่อความอยากรู้ ผมจะขึ้นไปตามอาจารย์
ทุกย่างก้าวมันหนัก เหมือนมีอะไรมาถ่วงขาไว้ บันไดแค่ไม่กี่ขั้น แต่มันช่างดูไกลซะเหลือเกิน ใจผมเต้นระรัว กลัว...ผมยอมรับอย่างไม่อายเลยว่า ผมกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเห็น
ในที่สุดผมก็ขึ้นมาข้างบนแล้ว ฝั่งขวามือเป็นห้องพ่อ และซ้ายมือเป็นห้องผมกับพี่ แน่นอนว่าอาจารย์เข้าห้องพ่อไม่ได้อยู่แล้วเพราะมันล็อค ผมวางเท้าเบาๆ เมื่อกำลังมุ่งเดินไปยังหน้าห้องที่ประตูเปิดแง้มไว้ ผมกลั้นหายใจ รู้สึกเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก ผมเป็นอะไรกัน?
ผมใช้มือผลักประตูเบาๆไม่ให้มันเกิดเสียงดัง ภาพในห้องกว้างขึ้นตามแรงผลัก ผมไล่สายตาตามไปและสิ่งที่เห็นทำให้ผมหน้าชา
สิ่งที่ผมไม่อยากเห็น...
ภาพตรงหน้า คืออาจารย์ที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหว่างขาขุนศึก มันนั่งอยู่ที่ปลายเตียง สองมือจับหัวอาจารย์ไว้และกำลังกระแทกกระทั้นท่อนควยเข้าปากอย่างเมาส์มัน เสียงครางกระเส่าแสดงความพอใจดังเล็ดลอดออกมาให้ผมได้ยิน ผมยืนนิ่ง รู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น
หึ...ผมยิ้มเยาะให้กับความเชื่อใจโง่ๆ ของตัวเอง ผมอุตส่าห์คิดว่าอาจารย์จะแตกต่างจากคนอื่น ผมเชื่อใจแก แต่ดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้สิ ผมอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แต่แปลก แปลกที่ผมรู้สึกเจ็บตรงหน้าอก มันเหมือนมีใครเอาเข็มมาทิ่มใจผมซ้ำๆอยู่แบบนั้น หึหึ
"อา...โคตรเสียวเลยโว้ยยย ดูดเก่งจริงๆจารย์" เสียงของขุนศึก ดังมากระทบโสตประสาท มือผมเย็นและมีเหงื่อซึมออกมา
เป็นอีกครั้งที่ขุนศึกมันแย่งของๆผมได้สำเร็จ ตั้งแต่ไหนแต่ไร มันเป็นคนขี้อิจฉา ผมโดนมันแย่งของที่ผมรักมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะเป็นของเล่น เพื่อน หรือแม้แต่ของเล็กๆน้อยๆ มันจะใช้อำนาจความเป็นพี่เข้ามาข่มขู่ สุดท้ายผมก็จะฟ้องพ่อ มันก็จะโดนตี และผมก็จะได้ของของผมคืน แต่ได้คืนในสภาพที่ไม่เหมือนเดิม นี่เป็นข้อเสียของมัน ข้อเสียของขุนศึกที่แก้ไม่หาย แล้วไงล่ะ แม้ผมจะไม่ชอบมันแต่เราก็คือพี่น้องกัน ถึงจะเกลียดกันยังไง ก็ตัดไม่ขาดอยู่ดี
แล้วครั้งนี้ผมจะทำยังไง ผมควรจะฟ้องพ่อ เพื่อให้ได้ของของผมคืนไหม ผมควรทำยังไง?
อีกคนที่อยู่ในห้องนั้น มานึกดูให้ดี ผมกับเขาก็แค่ครูกับลูกศิษย์ เราไม่เคยตกลงกันตั้งแต่ต้นว่าสถานะระหว่างเราคืออะไร เราแค่รู้ความต้องการของกันและกันเท่านั้น ผมคิดไปเองว่าเเกเป็นของผม ผมคิดไปฝ่ายเดียวว่าเราเป็นของกันและกัน เพราะฉะนั้นที่แกทำแบบนี้ก็คงไม่ผิด นี่เป็นสิทธิ์ของแก แต่ทำไมกันนะ ทำไมผมถึงต้องมารู้สึกเจ็บใจอยู่คนเดียว
ผมไม่สามารถทนดูภาพนั้นได้จนจบ..
หมามันฉี่ใส่สิ่งของเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของและอาณาเขตของมัน เพราะฉะนั้นผมควรทำอะไรบางอย่างเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของเช่นกัน
.............................................................
"โทษทีนะขุนพล ข้าศึกบุกทะลวงหนักมาก ครูเลยช้าเลย" หึหึ ข้าศึกหรือขุนศึกที่บุกฮะจารย์ แกนั่งลงกำลังจะตรวจแบบฝึกหัด ผมดึงสมุดคืน ก่อนจะพูดสิ่วที่นั่งคิดมานาน
"ผมว่าไปติวต่อที่คอนโดจารย์ดีกว่า มันคง*ดี*กว่าที่นี่" ผมเน้นคำว่า ดี อาจารย์หน้าเสีย แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา แกพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต ผมเก็บกระเป๋าและโทรบอกยามให้เรียกแท็กซี่เข้ามา จุดหมายคือคอนโดราชพฤกษ์ลาดพร้าว ระหว่างที่นั่งรถมา ไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้น ยิ่งแกไม่พูด ยิ่งทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิด
.............
ใช้เวลา 20 นาที เราก็มาถึงคอนโด ผมรอให้อาจารย์ปิดประตูเสร็จเรียบร้อย จึงดึงแขนแกไปที่เตียง
"เดี๋ยวๆ ขุนพลจะทำอะไร !!!" หึ..ทำอะไรน่ะเหรอ ก็ทำแบบที่จารย์อยากทำไง ไหนบอกชอบควยผม ทีงี้ทำมาเล่นตัว ผมจัดท่าให้แกนั่งที่ปลายเตียง ส่วนตัวผมเองยืนอยู่ข้างหน้าแก ปากนั่นใช่ไหมที่ปรนเปรอขุนศึกเมื่อกี๊ ลิ้นนั้นใช้ไหมที่ทำให้ขุนศึกมันครางออกมา ผมใช้นิ้วโป้งบดขยี้ปากแก ผมยอมรับว่าผมไม่ได้นุ่มนวล มันรุนแรงจนปากแกบวมเจ่อ หึ..สะใจว่ะ
"ก็ทำแบบที่เคยๆไงจารย์ หรือว่าจารย์เจอของใหม่ที่ถูกใจกว่าแล้ว?" ผมยิ้มเยาะ แต่จารย์หน้าเสีย ผมจึงดึงหน้าแกมาบดขยี้กับควยของผม สูดเข้าไป ดมเข้าไป นี่ควยที่จารย์บอกว่าอยากนักอยากหนาไม่ใช่เหรอ
"มะ..หมายความ..ว่ายังไง" เสียงที่ตอบกลับมา ฟังไม่ค่อยชัดนัก หึ...จะให้ผมพูดออกมาเหรอ ว่าขณะที่ผมตั้งใจทำแบบฝึกหัด เพื่อให้อาจารย์ภูมิใจ อาจารย์กลับไปเสวยสุขดูดควยขุนศึกอยู่ข้างบน ไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของผมเลย จะให้ผมพูดออกมาอย่างนั้นเหรอ โถ่เว้ย..ผมถอดเสื้อและกางเกงออก เนื้อตัวล่อนจ้อน ลูกชายผมพร้อมใช้งานแล้ว มันผงกหัวทักทายคนที่อยู่ตรงหน้า
"เลีย!!! ผมบอกให้เลียยังไงล่ะ"ผมพยายามดันหัวควยเข้าปากแก่ แต่แกกลับปิดปากแน่น กินควยขุนศึกเข้าไปแล้วเบื่อควยผมแล้วสินะ ผมยังดึงดันที่จะยัดควยเข้าไป น้ำเงี่ยนเลอะเต็มขอบปาก
"ขุน...พล..ครูว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน"แกเบี่ยงหน้าหนีพร้อมกับเอ่ยปากออกมา ผมได้โอกาส ยัดท่อนควยเข้าปากแกลึกสุดคอหอย "อึก..อ่อก" คุย? เวลานี้ไม่มีอะไรต้องคุยทั้งนั้น
ผมจับหัวแกไว้พร้อมกับกระทุ้งควยเข้าปากแกแบบเน้นๆช้าๆ เข้าสุดออกสุด ความเสียวพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง
"อา............อย่างนั้นแหละ เสียวเหี้ยๆ" ผมเร่งจังหวะเร็วขึ้น และเหมือนจารย์จะหายใจไม่ทัน หน้าแกแดง น้ำตาซึมออกมา แต่ผมไม่สนใจ ยังกระหน่ำเด้าควยเข้าปากแกต่อด้วยอารมณ์เงี่ยนที่พุ่งทะลุ ผมจะเย็ดปากแกให้ลืมควยขุนศึกไปเลย
"อึ่ก...อ่อก...แค่กๆ" สุดท้ายแกก็ทนไม่ไหว แกดันหน้าขาผมเอาไว้และขืนหน้าออกไป ผมใช้จังหวะที่แกหอบหายใจ กระชากเสื้อเชิตที่แกใส่อย่างไม่ใยดี เสียงผ้าขาดและกระดุมปลิวไปคนละทิศละทาง เหมือนแกจะได้สติพยายามจะลุกขึ้น แต่ช้ากว่าผม ผมผลักแกนอนลงกับเตียง และขยับขึ้นไปชันเข่าคร่อมหน้าแกไว้ ไข่สองใบวางแหมะอยู่ตรงจมูกแก ผมถูไถมันไปทั่วใบหน้า ก่อนจะยัดควยเข้าปากแก และกระเด้าเอวใส่ด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี
"ดูดเข้าไป ดูดแรงๆ สิวะ บอกให้ดูดไง!! ควยใหญ่ๆแบบนี้ไม่ชอบเหรอ? หรือต้องเป็นควยไอ้ขุนศึกถึงจะยอมดูด หึหึ" ดวงตาแกเบิกโพลง คงรู้แล้วแหละ ว่าผมไปเห็นอะไรมา ปากแกที่ผมเคยสัมผัสไม่ใช่แบบนี้ มันไม่มีแรงตอบสนอง ไม่เหมือนแต่ก่อนที่มีแรงตอดเล็กๆให้ได้เสียวหัวควย ลิ้นที่เคยตวัดเลียก็ไม่ทำหน้าที่ของมัน ไม่อยากดูดก็ไม่ต้องดูด แม่งเอ้ย!!
"ขุนพล...ฟังครูก่อน ครูอธิ..."ผมไม่ฟังเสียงแก ถอนควยออกมาได้ก็ถอดกางเกงแกออก ก่อนหน้านี้ผมศึกษามาบ้างแล้วเกี่ยวการการเอาตูด คิดว่าจะใช้ในเวลาที่เหมาะ ไม่นึกว่าจะได้ทดลองใช้เร็วกว่าที่คิด "เธอต้องฟังครู ขุนพล!!!!"
"ฟังอะไร !!! ให้ผมฟังอะไร !!! ภาพที่ผมเห็นมันชัดเจนอยู่แล้ว หรือจารย์จะบอกว่า นั่นเป็นมุมกล้อง จารย์ไม่ได้ดูดควยขุนศึกมันจริงๆ ตอบผมสิ!!!!!!"
"......"
"หึ...หึหึ เห็นมั้ยล่ะ จารย์มันก็แค่คนร่านคนนึงเท่านั้นแหละ เห็นควยเป็นไม่ได้ ผมคิดนะว่าจารย์จะไม่เหมือนคนอื่น แต่ผมคิดผิด!!!" ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมาจากคนข้างล่าง เรี่ยวแรงที่ต่อต้านเล็กๆก่อนหน้านี้ก็เหมือนกัน มันทำให้ผมจัดการอะไรได้ง่ายขึ้น ผมจัดท่าให้แกคลานเข่า ถ้าร่านนักก็จะเย็ดให้เหมือนหมาเลย
ผมบ้วนน้ำลายใส่ฝ่ามือ ก่อนจะนำไปป้ายตรงช่องทางด้านหลัง ผมไม่ได้เตรียมตัวที่จะมีอะไรกับจารย์ในวันนี้ เจล ถุงยางอนามัย ไม่มี แต่ผมไม่คิดจะหยุด ผมต้องเเสดงความเป็นเจ้าของ วันนี้ ตอนนี้..
ผมยัดนิ้วเข้าไป ความรู้สึกอุ่นนุ่มข้างใน ทำให้รู้สึกเสียวหัวควยแม้ยังไม่ได้ยัดควยเข้าไป บางอย่างตอดรัดนิ้วผมเป็นจังหวะ ผมควานนิ้วหาจุดกระสัน
"อา......อึก..ขุนพล..ตรงนั้น..อย่า.." ปากบอกว่าอย่าแต่ทำไมครางเสียวออกมาล่ะจารย์ ผมกดนิ้วเน้นตรงจุดนั้น ก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วและหมุนควง จนมั่นใจว่า ไอ้แปดนิ้วของผมมันสามารถเข้าไปได้ ผมถึงถอดนิ้วออกมา และเตรียมจ่อหัวเข้าไป
"โอยยยยย...เหี้ย..เสียวควย.."แค่ส่วนหัวที่ยัดเข้าไปข้างใน ยังทำให้ผมเสียวแทบแตกขนาดนี้ มันเสียวยิ่งกว่าโดนดูดอีก ความรู้สึกตอนที่ผนังรูตูดมันครูดกับหนังควย ให้ความรู้สึกเหมือนจะเหาะได้ ผมตัวเบาหวิว สมองโล่ง
"อะ..อาา..ขุน..พล..ถุงล่ะ?" แกถามพร้อมกับจะเอี้ยวตัวมามอง
"หันหน้ากลับไป ผมไม่อยากเห็นหน้าจารย์ตอนนี้" ใช่ว่าผมไม่กลัว แต่ความกลัวมันมีน้อยนิดกว่ารมณ์หงุดหงิด ถ้าเกิดผมติดเชื้ออะไรเข้าไป ก็คงต้องโทษความโง่เง่าของตัวเองแล้วล่ะ แกหันหน้ากลับไปแล้ว พร้อมกับที่ผมยัดลำควยเข้าไปมิดลำ
"อึก...อาาาาาาาาาาาาาา..."อิเหี้ย ผมสบถในใจ จังหวะที่ยัดลึกจนสุดโคนควยนั้น ผมแทบน้ำแตกเสียให้ได้ โคตรเสียว ผมแช่ไว้อย่างนั่นจนมั่นใจว่าตัวเองจะไม่เผลอแตกออกมา แล้วจึงเริ่มขยับเอว
พั่บ พั่บ แจ๊ะ เสียงหนังไข่และเนื้อหน้าขาที่กระแทกกับก้นอาจารย์เริ่มดังเป็นจังหวะ ช้าๆผมหมุนควงเอว เสยเข้าไปตามอารมณ์เงี่ยนก่อนจะกระหน่ำเย็ดแบบรุนแรง
"เบาหน่อย ขุนพล ครูเจ็บ " หึ รุ่นนี้ยังเจ็บอยู่อีกเหรอ เห็นร้องครางอย่างเดียว ไม่ใช่ว่าเสียวตูดอยู่เหรอ ผมไม่ฟังคำคัดค้านหรอก จับตังหวะได้ก็กระแทกควยเข้าไปรุนแรง บอกสิ ว่าไม่เสียว บอกสิ ว่าควยผมไม่เร้าใจ
"พั่บๆ...อา..พั่บๆ...ขุนพล ครูไม่ไหวแล้ว อา...ครูจะ.แตกแล้ว" ช่วงจังหวะที่แกถึงจุดสุดยอดนั้น รูตูดขมิบแบบรัวๆ เน้นๆ รู้สึกเหมือนหัวควยจะขาดออก แต่แม่ง..เสียวชิบหาย
"จะแตกแล้ว...จะแตกแล้ววว...อิเหี้ยยยยย....แตกแล้ว...อาาาาา...โอยยยยย...ซี้ดดดด..."ควยผมกระตุกไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง น้ำควยบางส่วนไหลทะลักออก นี่เป็นครั้งแรกที่แตกในตัวคนอื่น มันเสียวจนอธิบายออกมาเป็นตัวอักษรไม่ได้ ชักว่าวหรือโดนดูดเทียบไม่ติดเลย ผมรอให้หายเหนื่อย ก่อนจะเริ่มขยับควยเข้าออกอีกครั้ง
และอีกครั้ง....
สี่ครั้งที่แตกไป ผมเสียวเหมือนใจจะขาดและเพลียมาก จึงล้มตัวลงนอนกะว่าพักสักแปปก็จะกลับบ้าน
ระหว่างที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่นั้น ผมก็ได้ยินเสียงลอยมาตามลม
"ขุนพล ครูขอโทษ..ฮึก.."
แล้วผมก็ผล็อยหลับไป
..............................
มาแบบมาม่า คนเขียนไม่ชอบมาม่า แต่วางโครงเรื่องไว้แบบนี้แล้ว ขอบคุณทุกคอมเมนต์นร้าาา อ่านแล้วมีกำลังใจแต่งขึ้นมาเลย
พรุ่งนี้กับมะรืน คนแต่งไปเข้าค่ายที่ม. คนอ่านไม่ต้องรอเด้อ
####ทำไมครูอำนาจเล่นตัว
####ทำไมถึงขอโทษขุนพล ทุกอย่างจะคลี่คลายถ้าแกได้ออกมาชี้แจง
สะใจมากเป็นวิธีแก้แค้นครูอำนาจ ผู้ร่านสวาทได้สุดยอดจริงๆๆๆ ขอบคุณครับ
ครูอำนาจ ที่ขอโทษนี่คือ"ขอโทษ ครูอยากได้พ่อ อีกคนใข่มั้ย" 555 ได้ไปสี่น้ำ เน้นๆ สมใจ ไม่รู้ว่าสมใจครูอำนาจ หรือ ขุนพล เอาเป็นว่าสมใจคนอ่านแล้วกัน
ขอบคุณครับ สงสารขุนพลที่สุด มาอยู่กับพี่มาจะดูแลให้ดีเลย สุดยอด ยอดขุนพล{:5_131:} ขอบคุณมากครับ มันไม่แปลกเลย เพราะเขาคืออำนาจร้อยควย ขุนพลอ่อนหัดเอง ที่ครูอำนาจขอโทษเพราะ ขุนพลคือของเล่นชิ้นหนึ่ง หรือควยดุ้นหนึ่งที่เขาต้องการเท่านั้น มาม่ามาแล้ว ขอบคุณมากเลยนะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับ รอครูมาชี้แจงครับ มาให้ด่วนๆเลบนะ หึหึหึ เหมือนขุนพลจะชอบครูอำนาจจริงๆนะครับนี่ สงสารขุนพลเลย ขุนพลต้ิงไปฝึกอึดกว่านี้อีกหน่อยนะจะได้ปราบครูอำนาจได้อยู่หมัด
ครูอำนาจ ครูอำนาจเคยคิดอยากหยุดที่ใครบ้างใหมครับ ดราม่านี่เราว่าไม่มีใครผิดเลยทั้งขุนพลทั้งอำนาจทั้งขุนศึก ทำความสัมพันธ์ของอำนาจและขุนพลให้ชัดเจนขึ้นอีกนิดนึงน่าจะดีนะครับว่าอยู่ในสภานะอะไรของกันและกัน ดราม่านี้มีมาได้จังหวะแล้วครับนักเขียนมันทำให้เนื้อนี้หนักขึ้นและแน่นขึ้นครับ ไม่ใช่ว่าแบบมาๆมีอะไรกันแล้วจบดูมีพัฒนาการด้านความสัมพันธ์ของตัวละครครับ สนุกใากจริงๆเข้าค่่ยขอให้สนุก รอติดตามครับ ไม่รู้ว่าอำนาจกับขุนพลจะสมหวังกันใหม เราเดาเนื้อเรื่องไม่ถูกเลย
ถ้าดูจากตอนนี้เหมือนขุนพลจะชอบอำนาจถึงเห็นภาพแบบนั้นก็ไม่มีความคิดไปลองกับคนอื่นเลยมีแต่ความคิดที่อยากได้อำนาจคืนมา ไม่รู้สุดท้ายเนื้อเรื่องจะเป็นยังไง แต่ถ้าเป็นไปได้ขอให้อำนาจและขุนพลสมหวังกันนะครับ เนื้อเรื่องยาวหลายตอนแบบนี้เดาไม่ถูกจริงๆครับสนุกมากก ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ครูอำนาจได้เปิดซิงขุนพลแล้ว ในที่สุดนักเรียนหล่อๆหุ่นดีก็เสียซิงให้ครูอำนาจ
ตอนต่อไปเป็นไง มาต่อเร็วเร็วนะ