เซอร์ไพร์...วันเกิดเป็นเหตุ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย meng2533 เมื่อ 2018-8-31 11:51ผมนายพีคนเดิมครับจ""ำผมได้หรือเปล่า วันนั้นเป็นวันเกิดพี่เต้เขาครับตรงกับวันศุกร์พอดีครับช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมโดนลงโทษอยู่คือต้องสลับนอนระหว่างบ้านผมกับคอนโดพี่เต้เขาและบังเอิญวันนั้นผมต้องกลับไปนอนบ้านพี่เต้ก็ต้องมาด้วยด้วยความที่ผมแบบทำเป็นจำไม่ได้ว่าเป็นวันเกิดของพี่เต้เขาด้วยการตื่นมาก็ไปทำบุญกับแกเพราะเป็นวันสำคัญวันหนึ่งครับเลยเป็นปกติที่จะทำเมินแกได้พอทำบุญเสร็จก็ต่างคนต่างไปทำงาน แต่ผมนี่ไม่ทำครับกลับบ้านก่อนเลยครับ “ฮัลโหลแม่วันนี้แม่เตรียมของให้พียังครับ” “เตรียมแล้วลูกจะกลับมาบ้านกี่โมงดีหล่ะ” “อีกสักพักถึงบ้านครับ” ผมมีแม่ผมร่วมขบวนการอีกคนครับเพราะไม่รู้จะเซอร์ไพร์พี่เต้ยังไงดีแม่เลยแนะนำให้ทำเค้กผมเลยให้แม่ช่วนสอนและผมเป็นคนทำ ใครบอกการทำอะไรให้ใครสักคนเป็นเรื่องง่ายๆโคตรยากเลยครับ ผมนี่กว่าจะใช้เวลาทำเค้กได้ใช้เวลาถึงบ่ายสองแต่ช่วงกลางวันที่พี่เต้โทรมาหาผมนี่ไม่รับสายเลยครับแกเลยโทรหาแม่แทนว่ารู้ไหมผมไปไหนแม่ผมเลยบอกว่าลืมมือถือออกมาจากคอนโดหรือเปล่าผมเลยโล่งอกไปเปราะนึง พอทำเค้กเสร็จก็ไปหาซื้อของขวัญให้พี่เขาแบบไม่รู้จะซื้ออะไรให้ด้วยแต่ที่แอบเห็นคือกระเป๋าเงินพี่เต้มันขาดแถมเป็นใบเก่าที่ผมเคยซ้อเป็นของขวัญให้แกก่อนเลิกเลยกะว่าจะไปซื้อกระเป๋าเงินให้แกแทนพอตกเย็นก็ทำเนียนโทรหาเขาบอกว่าติดประชุมเพิ่งจะว่างโทรหาแกก็ถามว่าอยู่ไหนจะเข้าบ้านกี่โมง ผมก็แบบกำลังจะไปกับที่ทำงานให้พี่เต้ไปรอที่บ้านก่อนเลยน้ำเสียงแกหง่อยมากครับ แล้วถามว่าจะกลับดึกไหม ไปนานแค่ไหนผมฟังแล้วแบบใจไม่ดีเลยแต่ทำไงได้อ่ะครับเป็นแผนที่จะใช้เซอร์ไพรนี่ครับใจอ่อนไม่ได้ จนผมกลับมาถึงบ้านแม่บอกว่าเพิ่งจะสวนทางกลับพี่เต้แปปเดียวเองเพราะว่าพ่อผมไม่รู้เรื่องดันไปบอกว่าผมไปข้างนอกวันนี้ไม่ได้ไปทำงานพอผมโทรหาพี่แกก็ดันปิดเครื่องอีก จนแม่เรียกเข้าบ้านไปนั่งคุยกับพ่อพ่อถามคำแรกเลยว่ารักพี่เขามากไหม ผมก็ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่ารักมากแค่ไหนพ่อก็ถามนู้นถามนี่ถามนั้นไปเรื่อยๆผมก็นั่งพูดไปร้องไห้ไปอยู่ๆพ่อก็เดินออกไปแล้วไปจูงมือพี่เต้ที่ดันแอบอยู่เดินออกมาผมนี่แบบอ้าวผมโดนเข้าให้แล้วไงดันออกไปนานเกินพี่เต้เลยกลับเข้ามาบ้านก่อนผมเลยซวยไปเพราะพ่อดันวางแผนซ้อนผมอีกที แต่ไม่ได้บอกนะว่าผมมีเค้กเซอรไพร์พี่แกนั่งโอ๋นั่งปลอบผมอยู่นาน ใครจะไม่เสียใจหล่ะครับผมไม่อยากให้พี่เขาเข้าใจผมผิดนี่ครับยิ่งโกรธผมง่ายๆอยู่ช่วงนี้แถมผมดันไปโกหกอีกว่าจะไปกินเลี้ยงกับที่ทำงานพอพี่เขาปลอบผมเสร็จพี่เขาดันมากระซิบข้างๆหูผมว่าเรื่องโกหกรอขึ้นห้องเราก่อนนะเดี๋ยวเราค่อยเคลียกัน ผมนี่แบบฉิบหายแล้ว “พ่อๆเดี๋ยวผมมานะปวดท้องอ่ะ แม่ก็ไปเอาผลไม้แทนผมหน่อยนะครับ”ตอนนั้นจะเริ่มแผนเซอรไพร์แล้วครับ “อะไรกันกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่าเรา”พ่อผมแกไม่รู้แผนไงครับ ไม่งั้นไม่ล่มแบบนี้หรอก “เอาน่าพ่อทานต่อนะเต้ก็ไม่ต้องเกรงใจนะลูกคนกันเอง” ผมนั้นเดินออกมารอแม่แล้วครับโดนที่เราตกลงกันว่าให้แม่ปิดไฟเดี๋ยวผมถือเค้กเข้าไปตามจะได้ไม่ผิดสังเกตเป็นไปตามคาดครับพี่เต้แกนั่งหน้างงๆแบบผมจำวันเกิดแกได้หรอพอตอนแกเป่าเค้กผมเห็นน้ำตาไหลเลยครับพ่อแม่พี่เต้ไปเที่ยวกันที่สิงค์โปรแต่ผมก็ไม่มีพลาดโทรวีดีโอหาแม่พี่เขา ที่ถือเค้กมาช้าเนี่ยเพราะรอแม่เขารับสายครับผมพอเราเป่าเค้กเสร็จพ่อผมก็เป็นประธานในพิธีเลยครับ อวยพรให้พี่เขาเสร็จสรรพแกก็หันมายิ้มให้ผมว่าแบบนึกว่าจะลืมวันเกิดแกซะแล้ว ใครจะลืมลงหล่ะครับจริงไหม “ตัวเองถ้าเค้าไม่มีของขวัญให้นี่จะโกรธเค้าป่ะ”ลองแหย่ดูก่อนซิ “ไม่โกรธแต่........” “แต่อารายห้ามมีแต่” “ก็พี่ขอให้เราเลิกดื่มน้ำอัดลมซะมันไม่ดีรู้ไหมครับ” “เอ่อดีๆๆๆเต้ช่วยปรามๆมันหน่อยนะ พ่อพูดจนไม่อยากจะพูดแล้ว” ไหนเป็นแบบนี้หล่ะครับไม่มีใครคิดเข้าข้างผมซักคนผมเลยหยิบของขวัญมาให้แก แกก็บอกที่หลังไม่ต้องซื้ออะไรมาให้หรอกแค่ไม่ดื้อกับแกก็พอ เท่านั้นหล่ะครับโหยผมนี่ปรื๊ดมากแต่ก็ต้องนั่งเงียบๆก็พ่อเล่นให้ท้ายพี่เต้ขนาดนั้นผมจะไปทำอะไรได้ขนาดขนมเค้กผมทำเค้กที่ผมช็อคโกแลตยังได้กินแค่ชิ้นเดียวเล็กๆบางๆเลยด้วยเหตุผลของพ่อว่ากินมากไม่ดีผมเลยเซ็งมาก พ่อเหมือนรู้ว่าผมอยู่กับพี่เต้จะไม่ค่อยเอ่ยปากเถียงแกไงครับก็เคยครั้งนึงพี่เต้อยู่ด้วยพ่อพูดๆผมก็แบบอธิบายแต่มันดูเหมือนเถียงผู้ใหญ่อ่ะพี่เต้ก็เลยดีดปากให้เจ็บก็เจ็บจะร้องก็ไม่ได้พ่อเลยรู้จุดอ่อนของผมเลยพอพี่เต้มาทีไรแกฟ้องยับเลยครับจนแม่หลังๆต้องปรามพ่อบ้าง แต่อย่าคิดว่าแกจะหยุดง่ายๆครับ ผมนี่โดนหนักแน่ๆเพราะแกดันไปพูดบอกความลับของผมน่ะสิครับ ผมเป็นคนไม่ชอบให้เอามามาลูบหลังคอมันเสียวสันหลังแล้วพ่อดันมารู้ตอนผมอยู่มอปลายช่วงนั้นเหมือนผมพูดไม่ฟังแกคว้าหลังคอแล้วแกจับสังเกตผมได้แกเลยลองทำดูซ้ำๆจนรู้ว่าผมไม่ชอบให้ใครจับหลังคอแต่พี่เต้ก็เป็นพี่เต้ฟังปุ๊ปจะพิสูจน์ปั๊ป ใครซวยหล่ะครับผมนี่ไงแกแค่จับหลังคอปุ๊ปผมหดคออัตโนมัติทันใดเลยพ่อที่อยู่เหตุการณ์ดันหัวเราะออกมาคนแรกเลย ก็พ่อนั้นหล่ะต้นเหตุเลยผมเลยขอตัวไปอาบน้ำดีกว่าขืนอยู่ต่อเดี๊ยวพ่อก็เผาผมอีกแต่ละเรื่องนี้ท็อปซีเคล็ดมากๆเลยก็ว่าได้ครับผมอาบๆอยู่พี่แกก็เดินมากอดผมที่อยู่ใต้ฝักบัวแกถามว่างอนอะไรแกอยู่ๆก็เดินหนีขึ้นมาก่อน ผมไม่ตอบหรอกกำลังงอนแกอยู่จนแกมาอ้อนนั้นแหละบอกเอาเค้กขึ้นมาให้แล้วถึงยิ้มออกครับ เราอาบน้ำเสร็จผมก็คิดว่าวันนี้อยู่บ้านผมคงไม่โดนอะไรประจวบเหมาะกับที่วันนี้ผมทำเค้กแล้วออกไปตะรอนซื้อของขวัญวันเกิดให้แกเลยเหนื่อยมากครับเลยหลับไปก่อนแล้วมาสะดุ้งตื่นตอนเหมือนมีคนกำลังเอาอะไรเสียบที่ก้นผมมันเจ็บปนเสียวมากอ่ะครับ ชัดเจนเลยพี่เต้กำลังสอดใส่เลยพอเห็นผมตื่นแล้วก็จู่โจมหนักกว่าเก่าแกบอกขออีกแปปจะเสร็จแล้ว ผมนี่แบบอะไรเนี่ยยังจะหื่นอีกหรือไงพี่เขาก็เด้าผมจนแกเสร็จกิจครับแต่ของผมยังไม่แตกเลย ผมเลยไปกระซิปข้างๆหูว่าขอให้ผมได้เสียบแกบ้างได้ไหมแกบอกว่าได้ครับ ในใจผมนี่ลิงโลดสุดๆไปเลยครับ ในสุดวันนี้ก็มาถึงผมให้พี่เต้นอนราบไปกับเตียงครับผมเริ่มระดมจูบแกค่อยๆไซร้คอแกลากลิ้นลงมาดูดหัวนมแกจนแกดึงผมเข้าไปจูบแล้วเป็นฝ่ายรุกผมต่อด้วยอารมณ์กำลังเคลิบเคลิ้มรู้ตัวอีกทีคือแกกำลังดันหัวจู๋เข้ารูผมอีกรอบผมนี่แบบทำไมผมไม่ได้เสียบแกอ่ะ พอแกดันเข้าจนสุดลำแล้วแกบอกยังคิดอยากจะเสียบพี่อยู่ไหมผมนี่ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยครับว่าอยากพี่เขาเลยดึงออกแล้วดันเข้ามาใหม่ผมนี่โคตรจุกเลยครับก็แกเล่นดึงจู๋แกออกเกือบสุดแล้วแทงเข้ามิดด้ามแต่ตอนนั้นคือพอแกถามอีกรอบผมรีบบอกเลยครับว่าไม่คิดจะเสียบแกแล้วแต่แกก็เล่นบทรักกับผมแบบถึงพริกถึงขิงมากเล่นเอาอีกวันผมไปทำบุญกับที่บ้านไม่ไหวอ่ะครับพอตกบ่ายผมดีขึ้นมาหน่อยเลยลงมานั่งโซฟาด้านล่างครับเปิดทีวีดูเจอพ่อเดินออกมากับพี่เต้จากห้องครัว“พ่อ แม่ไปไหนอ่ะ”ผมหันไปถามแกก่อนเลยครับ“แม่แกไปตลาดมั้งพีจะเอาอะไรไหมหล่ะเดี๋ยวพ่อโทรบอกให้”“เอาเป็ปซี่ขวด......โอ๊ยเจ็บนะพ่อตบเข้ามาได้”ก็พ่อแกถามเองนี่ครับว่าอยากได้อะไรผมก็เลยบอกไปแกเล่นตบหัวทิ่มเลย“ไม่สบายอยู่อย่าทำซ่า”นั้นไงพอพ่อพูดแบบนี้พี่เต้แกทำไรนอกจากยืนยิ้มอย่างเดียว“โถถถ ไม่กินก็ได้ นี่เห็นกับคนแก่ขอไว้หรอกนะ”ผมพูดเสร็จพุ่งไปหลบหลังพี่เต้เลยสิครับ“ไอ้ลูกเวรนี่ มานี่เลยนะมาให้ข้าเตะสะดีๆ”เรื่องอะไรผมจะเข้าไปให้พ่อเตะกันหล่ะครับเห็นแกแบบนี้ แรงแกยังดีอยู่เลยพอสงบศึกในบ้านกันแล้วก็นั่งดูรายการประกวดร้องเพลงกันครับผมด้วยความที่เป็นคนปากหมาอยู่แล้วเจอผู้เข้าแข่งขันร้องก็แซวแบบว่าร้องแบบนี้กลับบ้านไปฝึกร้องมาใหม่นะแซวคนนู้นคนนี่จนพ่อเข้ารำคาญอ่ะครับ“ใครจะเหมือนพี่ลูกของพ่อหล่ะฝึกร้องทุกคืนเมื่อคืนก็เล่นพ่อกับแม่นอนไม่ค่อยหลับกันเลยทีเดียว”“....................................”เอ่อผมนี่พุดอะไรไม่ออกเลยครับได้แต่เอาหมอนบังหน้าแทน ส่วนพี่แต่ก็ยิ้มอย่างเดียว“ไม่ต้องเขิน พ่อเข้าใจช่วงวัยรุ่นก็แบบนี้หล่ะพ่อผ่านมาก่อนพ่อเข้าใจ”“พอแล้วพ่อ เลิกพูดได้แล้ว”ผมทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน“ลูกข้าเขินเป็นกับเข้าด้วยเว้ย”แล้วแกก็หันไปคุยกับพี่เต้แทนจนแม่ผมกลับมาบ้าน วันนั้นเราทำกับข้าวทานกันเองมีพี่เต้เป็นลูกมือแม่ ส่วนผมเป็นคนชิมจนมือแดงฮ่าๆๆที่มือแดงเพราะจะแอบกินแม่เห็นก็ตีมือ จนพี่เต้คงรำคาญแทนแม่อ่ะครับพอแม่เผลอแกเอามือมาบีบจู๋ผมแล้วบอกแค่ว่าไปรอข้างนอก คือจุกสิครับแม่กำลังเผลอว่าจะหยิบไก่ทอดมากินเสียหน่อยพี่แกเล่นจู่โจมแบบนี้ผมจะทำอะไรได้ครับนอกจากเดินออกไปนั่งรอข้างนอกแทนครับ แถมวันเกิดปีนี้พี่แกบอกผมว่าแกขอให้เราสองคนรักกันแบบนี้ตลอดไปไว้ผมจะเล่าเรื่องอื่นๆต่อนะครับ
ขอบคุณมากครับ {:5_134:} ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} มีแฟนหรือพ่อกันแน่ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ{:5_130:} น่าอิจฉามากเลยอะคับ ดูครอบครัวเข้าใจกันดีทั้งสองฝ่าย ขอบคุณนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบใจ ขอบคุณครับ
ขอบคุนครับผม โดนเด้าวันเกิด ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณคาบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ