หน้าแรก › เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป › บทหนึ่งของชีวิต ตอนนักศึกษาฝึกงาน 1 แกล้งน้องจนร้องไห้ โดย orama

orama โพสต์ 2018-11-7 18:58:36

บทหนึ่งของชีวิต ตอนนักศึกษาฝึกงาน 1 แกล้งน้องจนร้องไห้ โดย orama

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย orama เมื่อ 2018-11-7 19:33

บทหนึ่งของชีวิต ตอนนักศึกษาฝึกงาน 1 แกล้งน้องจนร้องไห้ โดย oramaผมไปราชการที่สงขลา 2 สัปดาห์ กลับมาทำงานวันแรกของวันจันทร์ ทุกคนใส่ชุดข้าราชการหมดยกเว้นผม เพราะไม่ได้รีดเลยใส่ชุดธรรมดามาทำงาน พอขึ้นไปที่ชั้น 3 เห็นมีเด็กหนุ่มหน้าตาดีใส่ชุดนักศึกษานั่งที่โต๊ะทำงานผม ผมหันซ้ายหันขวาว่าน้องใคร“มาหาใครครับ” น้องที่นั่งโต๊ะทำงานผมหันมาถามผม“มาหาเจ้าของโต๊ะนะครับ” ผมชี้ไปที่โต๊ะน้องเขานั่ง“อ๋อพี่ต๊ะไปราชการที่สงขลาครับ” อ้าวไอ้น้องคนนี่รู้จักชื่อกูด้วย ...ใครหว่า ไหน ๆ ก็มีคนรู้จักแล้วก็เลยคิดจะแกล้งน้องมันเล่น ๆ “แล้วเมื่อไหร่พี่ต๊ะจะกลับครับ”“เห็นบอกว่าไปสองอาทิตย์ครับ”“งั้นผมนั่งรอตรงนี้ได้มั้ย” ผมชี้ไปที่โต๊ะกลาง มีเก้าอี้อยู่สองสามตัว“เออ......จะรอถึงวันที่พี่ต๊ะกลับหรอครับ” น้องเขาจ้องหน้าผมนิ่งน้องคงเป็นนักศึกษาฝึกงานแน่ ๆ เพราะที่ทำงานผมมีน้องนักศึกษาฝึกงานพวกพานิชย์มาฝึกงานบ่อย แต่ส่วนใหญ่จะอยู่ที่งานบริหาร ไม่ค่อยส่งมาตามฝ่ายต่าง ๆ หน้าตาน้องสดใส ผิวขาว ความสูงน่าจะประมาณ 170 รูปร่างผอมบาง“อืม.......นั่งรอจนกว่าพี่ต๊ะจะมาครับ” น้องมองหน้าผมนิ่ง แล้วเกาหัวแกรก ๆ พร้อมกับหันซ้าย หันขวา หาคนช่วยผมดูนาฬิกาเพิ่งแปดโมงนิด ๆ คงยังไม่มีใครมา ผมเอาของฝากวางไว้บนโต๊ะกลาง แล้วไปชงกาแฟ“เออ...พี่ครับ กาแฟนั่นสำหรับเจ้าหน้าที่ครับ” ผมหันไปตามเสียง เห็นน้องยืนขึ้นพร้อมทำสีหน้าตกใจที่ผมถือวิสาสะชงกาแฟของเจ้าหน้าที่กิน“อ้าวหรอครับ งั้นผมขอกาแฟกินแก้วนึงนะครับ...หิวมากเลย”“เออ.......................” น้องคงหมดทางพูดเพราะผมเทน้ำร้อนใส่กาแฟเรียบร้อย แล้วมานั่งจิบกาแฟที่โต๊ะกลางแบบสบายใจ โดยมีน้องนักศึกษาฝึกงานนั่งตัวตรง หน้าซีด หันหน้าไปมา เหมือนจะร้องไห้ หรือกำลังมองหาพี่ๆมาช่วย คงนึกว่าไอ้นี่ต้องมาร้ายแน่ ๆ ผมนั่งจิบกาแฟไปเรื่อย ๆ แอร์ยังไม่ทันเปิดเพราะเพิ่งจะแปดโมงกว่า ๆ เพราะที่นี่จะให้เปิดแอร์ได้ตอนเก้าโมงเช้า และปิดสี่โมงเย็น ผมหันไปมองน้องนักศึกษาฝึกงานนั่งเหงื่อซึมเต็มหน้า นั่งกำมือแน่นที่โต๊ะผม ผมแอบชำเรืองพร้อมกับอมยิ้ม จิบกาแฟอย่างใจเย็น“มาถึงตอนไหนพี่ ไหนของฝากแนน” ผมหันไปตามเสียงเป็นน้องแนนยืนเกาะประตูทางเข้า“มาถึงก็ถามหาแต่ของฝาก ไม่ถามหรอว่าพี่หิ้วมาลำบากแค่ไหน”“อันนั้นเป็นเรื่องของพี่ค่ะ แต่ของฝากเป็นเรื่องของแนน”“โน่นไปเลือกเอา” ผมชี้ไปที่กองถุงหลายถุงบนโต๊ะกลาง“โห...ของใครบ้างนี่พี่ซื้อมาฝากเยอะจัง”“ฝากซื้อครับ ไม่ใช่ซื้อมาฝากพูดผิดพูดใหม่ด้วย”“แหม.......” น้องแนนรีบเข้าไปรื้อของอย่างรวดเร็ว รื้อถุงนั้นถุงนี่เต็มไปหมดผมยืนดูน้องแนนรื้อของพร้อมชำเรืองไปที่นักศึกษาฝึกงานเห็นนั่งอ้าปากตาค้างเหงื่อแตกไหลเป็นทาง“ยุทธ ๆ มาช่วยพี่รื้อของหน่อย” น้องแนนหันไปทางนักศึกษาฝึกงาน“อ้าวเป็นไรยุทธ หน้าตาทำไมซีดจัง เหงื่อออกท่วมเลย ไม่สบายหรือเปล่า” แนนรีบวิ่งไปดูน้องนักศึกษาฝึกงาน พร้อมกับเขย่ามือน้องอย่างแรง“พี่ต๊ะ มาดูน้องเร็วน้องเป็นอะไรไม่รู้”“พี่ต๊ะ” เสียงน้องยุทธเรียกชื่อผม“ใช่...นี่ไงพี่ต๊ะที่พี่บอกว่าเป็นเจ้าของโต๊ะที่ยุทธนั่ง” ยุทธยืนมองหน้าผมนิ่งแล้วก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันที“อ้าว...จะไปไหนยุทธ” แนนตะโกนตามหลังพร้อมกับหันหน้ามามองผมอย่าง งงๆแนนหันมาเลือกของต่อ ผมเอาแก้วกาแฟไปล้างในห้องน้ำชาย พอเข้าไปในห้องน้ำเห็นน้องยุทธยืนหน้าเครียดหน้ากระจกตรงอ่างล้างหน้า“พี่ทำไมไม่บอกผม พี่โกหกผมทำไม” น้องยุทธหันมามองหน้าผมนิ่ง“พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่ขอโทษ” ผมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที“พี่ทำให้ผมอายมากเลยรู้มั้ย”“ไม่มีใครรู้จะไปอายทำไม มีเรารู้กันแค่สองคน”“พี่นี่มันน่า..................จริง ๆ เลย”“น่าเตะ น่ากระทืบ หรือน่ารักล่ะ”“ยังจะมากวนผมอีก”“แหม....ก็เห็นเรียกชื่อพี่ต๊ะซ๊ะเหมือนกับรู้จักกันมาเป็นแรมปี”“ก็พี่แนนเล่าเรื่องพี่ต๊ะให้ฟังทุกวัน”“เล่าเรื่องร้ายหรือเรื่องดีล่ะ”“ก็มีแต่เรื่องดี ๆ ผมเลยนึกหน้าพี่ต้องเป็นคนใจดี”“พอเจอตัวจริงกับตรงกันข้าม เลยคิดว่าเป็นโจรว่างั้นเถอะ”“ไม่ใช่สักหน่อย...เออ.......พี่หล่อกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ”“หือ...................” ผมชำเรืองไปทางน้องยุทธ ก้มหน้าหลบตาผมนิ่ง“แล้วจะอยู่ในห้องน้ำนี่ทั้งวันหรอ”“คือผมไม่มีโต๊ะนั่งนะครับ”“55555555555555 ก็นั่งโต๊ะทำงานพี่ไปก่อนก็ได้”“แล้วพี่ต๊ะจะนั่งตรงไหน”“ไม่ต้องห่วงหรอก ไปๆกลับไปห้องได้แล้ว”น้องยุทธค่อย ๆ เดินออกไปจากห้องน้ำ ผมล้างแก้วเสร็จก็ฉี่ต่อ พอออกมาจากห้องน้ำกองของฝากซื้อทั้งกองก็กระจายเต็มโต๊ะ“ใครฝากซื้อก็จ่ายตังด้วยนะโว้ย ราคาตามป้าย”“ผ่อนไม่ได้หรอพี่ต๊ะ” น้องแนนหันมายิ้มตาหวาน“โน.......................งดเชื่อเบื่อทวง หิ้วขึ้นรถทัวร์มาให้ก็บุญแล้ว รถก็ไม่ได้เอาไป”การไปราชการที่สงขลาครั้งนี้เราไปกัน 6คน เดินทางโดยรถตู้ แต่ทุกคนกลับก่อนตั้งแต่อาทิตย์แรก ผมเลยต้องอยู่คนเดียว ของฝากชุดแรกเป็นของกินมากับรถตู้ แต่ของฝากซื้อชุดที่สองส่วนใหญ่เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าเล็ก ๆ แต่หลายคนฝากรวมกันแล้วก็หลายชิ้นเหมือนกัน ใครนึกอะไรได้ก็สั่งเพิ่ม“พี่ต๊ะเกมส์บอยนี่ของใคร” น้องแนนชูเกมส์บอยขึ้นเพราะมันเป็นรุ่นใหม่ แต่เชื่อว่าต้องเป็นของก๊อปปี้แน่นอนเพราะราคาไม่แพง ผมตั้งใจซื้อมาฝากน้องกานต์เห็นมันบ่นว่าอยากได้พูดถึงน้องกานต์ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้เย็ดกันได้ข่าวว่าติดสาวฝึกงานที่เคยมาฝึกที่งานบริหาร ตามจีบตามตื้อวันไหนเอาเงินมาใช้หนี้ก็ได้เย็ดมัน หรือบางทีไม่ได้เย็ดก็เสียเงินค่าข้าวให้มันอีก ทำให้ระยะหลัง ๆ ผมกับน้องกานต์เลยห่าง ๆ กันอีกอย่างมันก็ใช้หนี้หมดแล้ว หลัง ๆ เวลาเย็ดกันดูมันไม่ค่อยมีความสุขเหมือนระแวง ๆ ผวง ๆ คงเพราะมีแฟนผมก็เลยห่าง ๆ ถ้ามันไม่เริ่มก่อนผมก็เฉย ๆ “อ๋อ...ของไอ้กานต์มัน”“โห......ไอ้นี่เล่นของทันสมัยด้วย”“หวัดดีพี่ต๊ะ” พูดยังไม่ทันขาดคำไอ้น้องกานต์ก็พุ่งพรวดเข้ามากลางวง“ไหนของฝากผม”“ของแกอยู่นี่กานต์” น้องแนนชูเกมส์บอย“เฮ้ย.....เกมส์บอย กำลังอยากได้พอดี” ไอ้น้องกานต์รีบคว้าเกมส์บอย แล้วมากอดผม“ขอบคุณครับพี่ต๊ะ” แล้วมันก็วิ่งลงไปชั้นสองห้องทำงานมันทันที“ไหนพี่ต๊ะบอกว่ามันฝากซื้อไง” น้องแนนมองหน้าผมด้วยความสงสัย“ก็ฝากซื้อไง มีไรหรอ”“เมื่อกี้อาการมันเหมือนมันไม่ได้ฝากซื้อนะ”“เออน่า แล้วแนนเองดีใจมั้ยล่ะที่เห็นของที่ฝากซื้อ”“ดีใจดิ..............ไม่งั้นจะฝากซื้อทำไม”“งั้นมันต่างกันกับไอ้กานต์ตรงไหน”“เออ...........................” น้องแนนเกาหัวแกรก ๆ อย่าง งง ๆเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงทุกคนรื้อของฝากซื้ออย่างรวดเร็ว ได้ของฝากซื้อกันครบถ้วน ส่วนเงินเชื่อว่าคงได้ไม่ครบตามเคย 555555555555ผมหยิบรถบังคับวิทยุขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า ไปวางไว้บนโต๊ะหน้าน้องยุทธ“อะไรครับ”“ของฝากเรา”“ผมไม่ได้ฝากซื้อนี่ครับ”“อันนี้ซื้อมาฝาก เพื่อเป็นการขอโทษด้วย”“เออ.....พี่รู้ได้ไงว่าผมชอบรถบังคับวิทยุ” น้องยุทธหยิบกล่องรถบังคับวิทยุขึ้นไปดูด้วยแววตาที่เป็นประกายแห่งความสุข”“ฝันเอามั้ง 555555”จริง ๆ แล้วน้องแนนเล่าให้ฟังแล้วว่ามีนักศึกษาฝึกงานมาฝึกงานที่ฝ่ายผมและขออนุญาตให้น้องเขานั่งที่โต๊ะผมไปก่อน ผมถามว่าน้องเขาเรียนอะไรทำไมถึงมาฝึกงานที่ฝ่ายผม แนนบอกว่าเรียนไฟฟ้ากำลัง ปวส. 2 เพราะปกติแล้วที่ทำงานผมจะรับนักเรียน นักศึกษามาฝึกงานส่วนใหญ่จะเรียนสายพานิชย์ เพราะงานราชการมีแต่พิมพ์หนังสือ เดินหนังสือ จึงไม่ค่อยมีสาขาอื่นมาฝึกงานโดยเฉพาะสายช่าง และส่วนใหญ่ก็จะลงฝึกที่งานบริหารทั่วไป หรืองานพัสดุที่ทำงานผมจะมีฝ่ายหลักๆ อยู่ 4 ฝ่าย คือฝ่ายผมไฟฟ้า ฝ่ายพี่ศรชัยเครื่องกล ฝ่ายพี่อำนาจก่อสร้าง และฝ่ายพี่อรสารเคมี นอกนั้นก็ฝ่ายบริหารเพื่อนสนับสนุนการทำงานแต่ละฝ่าย ฯลฯผมถามน้องแนนว่ามีงานอะไรให้น้องเขาทำ น้องแนนบอกว่าไม่มีให้รอผม เลยถามว่าแล้วตอนนี้น้องเขาทำอะไร น้องแนนบอกว่าเห็นนั่งดูหนังสือรถบังคับวิทยุ ผมก็เลยเดาเอาว่าคงชอบ แล้วซื้อมาเป็นของฝาก เพราะน้องเขาต้องอยู่ฝึกงานร่วมกันถึง 3 เดือน“เออ....พี่ต๊ะวันนี้วันจันทร์ทำไมไม่เห็นแต่งเครื่องแบบเหมือนพี่ ๆ คนอื่นละครับ”น้องยุทธเข้ามาคุยหลังจากทุกคนกลับไปทำงานปกติ“พี่เพิ่งกลับมาเมื่อวานเหนื่อยเลยไม่ได้รีด” “ผมไม่เห็นพี่ใส่เครื่องแบบ เลยทำให้ผมเข้าใจผิดคิดว่าพี่มาติดต่อราชการ”“อ๋อ........ถึงว่า แล้วคนอื่นอีกหลายคนไม่ใส่นี่”“ก็พี่แนนบอกว่าพี่ต๊ะไปราชการสองอาทิตย์ นี่เพิ่งผ่านไปอาทิตย์เดียว คิดว่าพี่คงกลับอาทิตย์หน้าโน่น....ใครจะไปรู้ว่าพี่จะมาวันนี้”น้องยุทธเพิ่งมาอาทิตเดียวเลยเข้าใจว่าสองอาทิตย์ถัดไป 55555555555555          “ชอบมั้ยของฝาก”“ถูกใจมากเลยครับแต่พี่ไม่น่าสิ้นเปลืองเลยครับ”“แค่ถูกใจก็พอ” ผมหันไปยักคิ้วให้น้องยุทธ“ผมนั่งที่โต๊ะกลาง แล้วพี่ต๊ะนั่งที่โต๊ะพี่ต๊ะเลยครับ”“ขอบใจ” น้องแนนคงบอกแล้วว่าถ้าผมมาให้น้องยุทธมานั่งที่โต๊ะกลางจริง ๆ แล้วโต๊ะกลางเป็นโต๊ะทำงานของพี่คนนึงเกษียณอายุราชการออกไป แล้วไม่มีการเรียกบรรจุใหม่ เราเลยใช้เป็นโต๊ะกลางอเนกประสงค์ กินข้าว นั่งประชุม หรือนั่งทำงาน หรือนั่งจิบกาแฟ จะมีอุปกรณ์สำนักงานเต็มโต๊ะไปหมด ตอนนี้เลยต้องเครียพื้นที่เป็นโต๊ะทำงานชั่วคราวให้น้องยุทธไป“พี่ต๊ะ วันนี้บ่ายพี่มีประชุมที่นี่นะ เอกสารเตรียมไว้ให้แล้ว” น้องกิ๊บข้าราชการซี 2 แจงกำหนดการทำงานวันนี้ให้ผมน้องกิ๊บซึ่งทำหน้าที่ประสาน งานธุรการ งานสารบันประจำฝ่าย อายุน้อย แต่หน้าแก่เพราะเอาผัวแต่เด็ก ใครเจอหน้าก็คงเรียกพี่ จบ ปวช. อายุ 18 สอบเข้าราชการได้ตอนอายุ 19 ทำงานได้ไม่กี่เดือนไปฉลองวันเกิดที่ไหนไม่รู้ดันได้ผัวมาด้วยอยู่ 3 ปีในอาชีพราชการมีลูก 2 คน เลยปล่อยตัวโทรม เครื่องสำอางค์ไม่เคยกระทบหนังหน้า กลับถึงบ้านก็วุ่นวายอยู่แต่กับลูก ๆ บางวันต้องเอามาเลี้ยงที่ทำงานด้วย ซึ่งพี่ ๆ ที่ทำงานก็พากันช่วยเลี้ยง บางคนก็เอาไปเล่นเป็นตุ๊กตา ซื้อเสื้อผ้าให้ใส่ ซื้อของเล่นให้เล่น “ยุทธเดี๋ยวไปกับพี่ต๊ะนะ นี่เอกสาร”“อ้าว แล้วกิ๊บไปไหน”“หนูต้องไปเดินหนังสือที่กรม”“’งั้นพี่ไปเองก็ได้”“ใครจะช่วยพี่ถือของ เอกสารเยอะขนาดนี้ ยุทธมันอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไร ไปเป็นเพื่อนพี่นะดีแล้ว หนูเบิกรถไว้ให้เรียบร้อย” ผมหันไปทางน้องยุทธ“ผมไปได้ครับพี่ต๊ะ”“เออพี่ต๊ะวาระการประชุมของเราพิจารณาเป็นวาระแรกก่อนเพื่อนนะพี่ไปก่อนเวลานิดนึงก็ดีพี่จะได้เตรียมเอกสารทัน”“อ้าวหรอแล้วนี่กี่โมงแล้ว”“อีก 30 นาทีเที่ยงค่ะ พี่ไปตอนนี้เลย หาข้าวกินระหว่างทางเสร็จ ก็น่าจะถึงประมาณ เที่ยงครึ่ง”“งั้นพี่ไปเลยดีกว่า รถพร้อมใช่มั้ย”“พร้อมค่ะ”“ไปยุทธ เอาเอกสารแล้วตามพี่ไปที่รถ”“ครับ”ผมหาข้าวกินระหว่างทางประมาณ 20 นาที แล้วไปยังที่ประชุม ผมให้น้องยุทธไปนั่งข้างหลังคอยยื่นเอกสาร ดูน้องยุทธคล่องแคล่วมาก มีสมาธิดีไม่วอกแวก มีแอบจดประเด็นด้วย ถือว่าใช้ได้ ผมใช้เวลาประชุมประมาณ 3 ชั่วโมงกว่า ๆ พอเสร็จก็พากันกลับมาที่สำนักงานถึงสำนักงานเกือบห้าโมงเย็น ทุกคนกลับบ้านหมดแล้ว ผมเอาเอกสารขึ้นไปเก็บ“ยุทธพักที่ไหน กลับยังไง”“ผมพักแถวบางบัวทองครับ”“แล้วกลับยังไง”“กลับรถเมย์ครับ”“งั้นเดี๋ยวไปหาไรกินก่อนนะเดี๋ยวค่อยกลับ” จริง ๆ กะจะเลี้ยงขอบคุณน้องยุทธที่วันนี้ช่วยได้มาก ส่งเอกสารไม่มีผิดพลาด รวดเร็ว“ครับ”ผมพาน้องยุทธไปหาอะไรกินแถวถนนวงแหวน พอดีเจอร้านคาราโอเกะเปิดใหม่เลยไปลองชิมอาหาร“โหพี่ต๊ะ เข้าคาราโอเกะเลยหรอครับ”“ชอบหรอ”“เห็นแต่เพื่อน ๆ คุยกัน แต่ก็ยังไม่เคยเข้าสักครั้งเลยครับ”“งั้นลองซ๊ะ”เราได้ห้องวีไอพี วันนี้วันจันทร์คนจึงเงียบเป็นพิเศษ ผมสั่งอาหารสองสามอย่างพร้อมสั่งเบียร์มาจิบ“อยากร้องเพลงอะไร ตามสบายเลย”น้องยุทธเลือกเพลงร้องอย่างสนุกสนาน พร้อมกับจิบเบียร์ไปด้วย แก้วเดียวจิ๊บทั้งคืน ผิดกับผมที่หมดไปแล้ว 3 ขวดประมาณ 4 ทุ่มกว่า ๆ เราออกจากร้านคาราโอเกะ“แล้วเรากลับยังไง ร้องกันซ๊ะเพลินเลย”“เดี๋ยวผมหารถเมย์กลับครับ หรือไม่ก็กลับแท็กซี่”“งั้นไปนอนอพาร์ทเม้นพี่ ทางบ้านจะว่าอะไรมั้ย”“รบกวนพี่ต๊ะเปล่า ๆ ““ไม่หรอกว่าแต่ทางบ้านจะว่าอะไรหรือเปล่า”“เดี๋ยวผมโทรบอกทางบ้านก็ได้ครับว่าที่ทำงานทำโอที”“ตามใจ” ผมให้น้องยุทธโทรบอกทางบ้านแล้วขับรถพามาที่อพาร์ทเม้น หาชุดนอนให้น้องยุทธเสร็จ ผมก็ให้น้องยุทธเข้าไปอาบน้ำก่อน โดยผมนั่งดูทีวีเพลิน ๆ ตรงโซฟา รอน้องยุทธอาบน้ำ

mojimaru โพสต์ 2018-11-7 19:53:05

ขอบคุณครับ

kookkoo โพสต์ 2018-11-7 20:03:12

น้องยุทธโดนแน่ๆ5555 / ขอบคุณครับ

guide01 โพสต์ 2018-11-7 20:12:39

ขอบคุณมากเลยครับ

minone โพสต์ 2018-11-7 20:14:00

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​{:5_130:}

yO_s โพสต์ 2018-11-7 20:20:43

เพิ่งเจอกันวันแรก จะมีคนได้&เสียกันมั้ยน้อ

eg1 โพสต์ 2018-11-7 21:25:05

ขอบคุณคับ

freezz โพสต์ 2018-11-7 21:29:29

น่านนน ชวนเข้าห้องตลอด 555

aeskung โพสต์ 2018-11-7 21:33:40

ขอบคุณครับ

gaybin โพสต์ 2018-11-7 21:38:00

สนุกมากครับ

eak2077 โพสต์ 2018-11-7 21:42:11

ขอบคุณครับ รอติดตามนะครับ

nniti โพสต์ 2018-11-7 21:50:32

ขอบคุณครับ

butane โพสต์ 2018-11-7 22:36:30

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

kaki โพสต์ 2018-11-7 22:41:02

เสร็จแหง๋ๆ

jumboa โพสต์ 2018-11-7 22:45:20

ขอบคุณ​ครับ.

pipe2525 โพสต์ 2018-11-7 22:49:05

ขอบคุณครับ ถ้าท่าทางจะหล่อจริงนะครับ คนถึงได้หลงทั้งอำเภอ

theera โพสต์ 2018-11-7 22:52:12

ขอบคุณครับ

klans_821 โพสต์ 2018-11-7 22:56:41

ขอบคุณครับ

testuser886 โพสต์ 2018-11-7 23:16:47

ขอบคุณคับ รอติดตามต่อคับ

risingmoons โพสต์ 2018-11-7 23:19:51

รอต่อครับ

ดูในรูปแบบกติ: บทหนึ่งของชีวิต ตอนนักศึกษาฝึกงาน 1 แกล้งน้องจนร้องไห้ โดย orama