(ไม่ตั้งใจโชว์) -เมื่อผมต้องขลิบ
เล่าประสบการณ์ที่ต้องขลิป เรื่องให้คนอื่นเหนครั้งแรก แอบน่ากลัวบ้างตอนอายุ 14 ผมเคยต้องไปพบแพทย์ด้วยอาการที่มารู้ภายหลังคือ Paraphimosis หรืออาการหนังหุ้มปลายที่ถูกร่นเปิดแล้วร่นกลับไม่ได้ (หนังติด) แล้วมันจะค่อยๆมีเลือดมาคั่งความเจ็บก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เหตุก็เพราะกิจวัตรประจำของวัยแตกพาน ฮอร์โมนเดือดพล่านคือการระบายแรงขับทางเพศหรือ การสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองนี่แหละคนที่เพิ่งเคยเปิดหนังหุ้มปลายได้ใหม่ๆ และยังเปิดได้ไม่สุดจะเข้าใจดีว่าเวลารูดเปิดลงมามันจะเสียววูบวาบมาก เพราะหนังหุ้มปลายมันยังไม่ขยายตัวจึงรัด และเนื้อหัวน้องชายก็ยังไวสัมผัส
โอ้ว...นิตยสารผู้หญิงเล่มใหม่ที่แม่ซื้อมาก็มีนางแบบเซ็กส์ซี่ในดวงใจ คอลัมน์หนึ่งในนั้นเกี่ยวกับเรื่องเพศโดยคนเขียนเป็นผู้หญิงแต่พูดถึงเพศชายเราอย่างทะลุปรุโปร่งเลยหนักมือไปหน่อย...ตอนใกล้เสร็จอวัยวะเราจะพองโตขึ้นอีกใช่มั๊ย...ปรี๊ด...อาห์...สบายตัว และแล้วหายนะก็บังเกิด
หนังติดครับ ตอนแรกเจ็บเหมือหนังยางรัด คิดว่าตอนนุ่มนิ่มก็คงหายไปเอง...แต่มันไม่เป็นเป็นอย่างนั้นผมทนตั้งแต่ช่วงก่อนมือเย็นยันช่วงละครน้ำเน่า พ่อไปก่งก๊งกับเพื่อน เวรกรรม ซวยละ คงต้องบอกแม่...
ผมทำเป็นอาบน้ำเสร็จแต่ยังไม่ไปแต่งตัว สวมโสร่ง (จังหวะนั้นไม่ไหวแล้ว เจ็บๆ เสียวๆ ร้อนๆ นุ่งกางเกงบาสหลวมๆยังเจ็บเลย) นั่งดูละครน้ำเน่า พร้อมกับแม่และน้า กะว่าให้น้าปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำแล้วจะได้สารภาพบาป...เอ้ย...ขอความช่วยเหลือหน่อย
แม่ฮะ...คือว่าผม... ผมอ้ำอึ้งตะกุกตะกักก่อนต้องฝืนอาย ถอดโสร่งให้แม่ดู แม่ตกใจเสียงร้อนรน ถามว่าไปทำอะไรมา เสียงตระหนกของแม่ทำผมเจ็บขึ้นอีก 49.672138%
ผมแถสด แถไฟไหม้ น้ำร้อนลวก ว่านอนคว่ำกลิ้งไปมา อยู่ดีๆมันก็เป็นอย่างนี้เอง เนียนมาก...ตูพ่อเอามอเตอร์ไซค์ไปอีก เหลือแต่รถกระบะ แม่ยังขับไม่ค่อยคล่องด้วย...แต่โชคดีหน่อยถนนบ้านนอกรถไม่เยอะ ไปโรงพยาบาลประจำอำเภอได้อยู่ ผมยังจำทุกความขรุขระผมถนนในวันนั้นได้:'(
ที่โรงพยาบาล คนไม่เยอะแต่มองมาที่ผมเป็นจุดเดียว นุ่งโสร่งมากระเจี๊ยวเอ็งมีปัญหาแน่ๆ (ผมเดาความคิดคนพวกนั้นนะ:'( ) ผมทำเป็นไม่สบตาใคร
แม่ไปหาพยาบาลวัยใกล้ๆกันที่นั่งอยู่หน้าห้องฉุกเฉินบอกว่าผมโดนแมลงกัด พี่พยาบาลพาไปชึ้นเตียงแล้วให้ถอดโสร่ง ไม่ต้องอาย
ผมเจ็บเกินกว่าจะอาย:'( ชิงถอดให้ดูก่อนพี่พยาบาลพูดจบอีก ด้วยความมืออาชีพ พี่พยาบาลเห็นอาการแล้วก็บอกให้ส่งหมอยูโร (รู้ทีหลังอีกแหละ Urology ทางเดินปัสสาวะ)ไม่วางแอบถามด้วยสายตาหมิ่น ไปทำอะไรมาแน่...ไม่ใช่แมลงกัดหรอก บุรุษพยาบาลเข็นเตียงมีผ้าห่มคลุมท่อนล่างที่เปลือยเปล่า อายจริงว้อย จบซักทีเถ๊อะ
พอมาส่งปั๊บ หมอน่ะผู้ชายครับ แต่พยาบาลหญิงเป็นผู้ช่วยสองคน หนึ่งในนั้นยังสาวอยู่เลย:-[ อีกคนก็หน้าดุเสียงใหญ่ ตอนแรกหมอก็เอาเจลหล่อแล้วพยามดัน เจ็บโคตรๆ แต่ไม่สำเร็จ ผมจะเป็นลม
เห็นทีต้องทำ ขริบ หมอพูด ก็ให้พี่พยาบาลทำความสะอาดก่อน พี่พยาบาลอธิบายให้เข้าใจว่าที่จริงขนนี่ไม่จำเป็นต้องโกน แต่เพื่อป้องกันไม่ให้ไปโดนแผลเลยต้องเอาออกหน่อยโอย สยองโคตรครับ มีดโกนลากแกรกกราก ผมก็เสียวพี่พยาบาลโดนพลาด แม้เขาจะมืออาชีพแล้วก็เถอะ
จากนั้นก็ล้างด้วยสบู่และยาฆ่าเชื้อโรค ตอนนี้พยาบาลสาวเป็นคนทำครับ ตอนล้างไม่เท่าไร ตอนเช็ดไม่ปราณีเลย เช็ดแบบรีบๆ ไข่แทบแตก จุกจนต้องร้อง+สะดุ้ง
แล้วหมอก็ปักยาชาที่หัวเหน่า อ๊าก โดนไปสองเข็ม ทิ้งไว้สักพักเหมือนน้องชายผมหลุดจากร่างไม่มีความรู้สึกเลย นานเท่าไรไม่รู้เหมือนกัน ผมเห็นน้องชายกลายเป็นมัมมีมานึกดูคร่าวๆ ตอนที่หนังรัดนั้นบวมเป่งเลยครับ หมอบอกว่าดีนะที่ยังมา ถ้าทิ้งไว้นานจะขาดเลือดเป็นเนื้อตาย ต้องตัดส่วนที่เป็นเนื้อตายทิ้งเลยนะ:o
คุ้นๆว่าหมอให้พี่พยาบาลเอาเข็มฉีดยาเล็กๆจิ้มรอบๆหนังที่บวมเป่งเพื่อรีดเลือดที่มาคั่งออกก่อนด้วยครับ หนังฟีบลงถึงได้เริ่มผ่าตัดไหมที่ใช้เมื่อก่อนเป็นไหมผ้า ไม่ได้ใช้ไหมไนลอนหรือไหมละลาย พี่พยาบาลเตือนไว้ก่อนว่าอาจจะติดแผล:-\ นรกล่ะตู
เสร็จ ได้ยาแก้ปวด ยาแก้อักเสบ ยาล้างแผลมา น้ำเกลือล้างแผล และนัดให้มาล้างแผลทุกวันใน 7 วันแรกตอนกลับผมพาร่างระโหยเดินไปหาแม่ที่ช่องจ่ายเงิน คนมองเต็ม นุ่งโสร่งมา คนดูไม่ต้องเดาเลยว่าป่วยที่ไหน:-[ตอนยาชาหมดฤทธิ์ คุณเอ้ยยยยย เหมือนมีมีดมากรีดหัวน้องชาย นุ่งโสร่งนอนโสร่งก็โดนพัดลมมันกระพือมาโดนแผลก็เจ็บ ผูกโสร่งกับขื่อบ้านก็ไม่ได้ นอนมุ้ง ต้องแก้ผ้านอน ตอนแรกก็อายแม่อายน้า ไม่เคยแก้ผ้าให้ใครเห็นตั้งแต่ 12-13 แล้ว
แต่จะไปนอนกับพ่อ แล้วให้แม่มานอนกับน้าก็ไม่ไหว กรนสนั่นเหมือนเรือข้ามฟาก (แม่ทนได้ไงไม้รู้แฮะ;D ) น้าก็เลยบอกให้นอนนี่แหละไม่ต้องอายเห็นจนเบื่อ:P ผมสะดุงตื่นตั้งแต่เช้ามืดด้วยแรงตึงแผล โอ้วววว WTF ผ้าพันแผลแดงชุ่มเลือด ปวดจนต้องลุกขึ้นนั่งงอเข่าลืมเรื่องแข็งตัวตอนเช้าไปสนิท ผมลุกขึ้นนั่งชันเข่าด้วยความปวดแผล
ทำน้าสะดุ้งตื่นไปด้วย ไอ้ที่นอนแก้ผ้า ทั้งๆที่ไม่ได้แก้ผ้าให้ใครเห็นตั้งแต่ขนขึ้น คราวนี้มาโดนเห็นตอนกำลังแข็งตัว แถมเลือดไหลซิบๆ น่าเวทนาขั้นสุดพยาบาลแนะมาว่าให้เอาน้ำเกลือแช่ตู้เย็นไว้ล้างแผลตอนเช้า ตอนแรกไม่เข้าใจพอเอามาราดแผลที่กำลังเจ็บเพราะแรงตึง โอ้ ได้ผลครับ ตอนแรกเย็นเจี๊ยบๆ แล้วมันชา สักพักหดเหี่ยวไปเอง;D
พี่พยาบาลแนะนำให้เช็ดตัวแทนอาบน้ำไปก่อนแต่ไม่ไหวจริงๆครับ หน้าร้อนอ่ะใช้วิธีห่อถุงแกงแล้วพันเทฟใสเอาครับ ตอนรดน้ำต้องรดเบาๆ ต้องมีคนช่วยอาบเพราะมือนึงต้องคอยเชิดไม่ให้ปากถุงมันหงายมารับน้ำสภาพทุเรศมาก สะเก็ดเลือดปนไหมเย็บแผล น่ากลัวโคตรๆ
กลางวันต้องนอนอยู่ในโสร่งที่ผูกเป็นกระโจมไว้กับขื่อบ้านครับ เสียวมีแขกมาเยือนเวลานี้จัง รู้ถึงไหนอายถึงนั่น แต่ก็ไม่มีรอดตัวไปไปล้างแผลก็ไม่มีอะไรหรอกครับ พี่พยาบาลสาวบ้าง แก่บ้าง บางวันมากันสองคน หมดอายกันไปเลยหลังๆไม่พันผ้าแล้วครับ ปล่อยโล่งๆ ไม่ร้อน ไม่อึดอัด
นานเหมือนกันครับว่าจะหายเกือบเดือน ตอนไปตัดไหมก็ไม่มีอะไรมาก น้ำเกลือล้างๆ เควายหยอด ทิ้งไว้สักพัก ตัด ดึงเลย บางอันติดแผลเยื่อกว่าจะออก แสบๆ คันๆ เจ็บด้วยกว่าจะใช้งานได้เต็มที่ ก็เดือนกว่าๆแหละ เป็นที่กล่าวขวัญของครอบครัวไป (จนกระทั่งไปพลาดในห้องแป้ง)
จบครับ สำหรับใครจะขริบก็ดูผมไว้เป็นแนวทาง ไม่น่ากลัวมากอย่างที่ผมอธิบายหรอก ตอนนั้นผมยังเด็ก ใจเสาะอ่ะนะใครมีอาการหนังติด ตีบรูดไม่ออกก็สมควรทำครับ ถ้าปกติดีทำความสะอาดได้หมดถึงหัวหยักก็ปล่อยไว้เถอะใครมีประสบการณ์แบบไหนมาแชร์กันครับ
ตอนนี้คงบานน่าดู ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ วงวาร ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ปลายถอก..... สบาย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ สนุกครับ ได้ความรู้ด้วย ขอบคุณครับ