เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 12
เรื่องของเบนซ์ตอน 12ครับผมก็ไปอาบน้ำกับพี่เค้าพี่เค้าไม่อายนะแก้ผ้าออกให้ผมเห็นหมดแต่แปลกครับ ผมไม่ได้มีอารมณ์อะไรปกติของแบบนี้ผมเห็นล่ะไม่ได้ใจผมจะขาดตายเมื่อตอนที่ผมเห็นรูปร่างของพี่กอร์ฟแรกๆผมยอมรับผมมีอารมณ์มากแต่พอเมื่อเรานั่งคุยกันอยู่นานทำให้ผมมีอาการเปลี่ยนไปครับ“บอล มานี่เดี๋ยวพี่ถูหลังให้ แล้วนายถูให้พี่นะ” มันอบอุ่นมากกว่าครับผมก็ทำตามที่พี่เขาบอกทุกอย่างจนชำระร่างกายเรียบร้อยทุกอย่างผมก็ไปใส่ เสื้อผ้าผมหยิบกางเกงในมาจะใส่ผมก็ต้องตใจ“เฮ้ยน้องบอลกลางคืนอย่าใส่กางเกงในสิครับ”ผมงงมาก พี่มีอะไรอีกแล้ว “ทำไมครับ”
“มันจะทำให้สุขภาพเจ้าโลกของน้องเสียรู้มั้ย”พี่เขาตอบผมอย่างหน้าตาเฉยแล้วพี่กอร์ฟก็อธิบายให้ผมเข้าใจว่า เวลานอนกลางคืนเจ้าโลกเราจะแข็งตัวทุกคืนถ้าหากใส่กางเกงในก็จะทำให้เจ้าโลกขยายตัวไม่ได้เต็มที่บางทีกางเกงในฟิตมากๆเจ้าโลกก็คดงอไปเลยก็มีหลายอย่างมากที่พี่บอกผมที่เป็นอันตรายผมก็เชื่อครับเพราะพี่กอร์ฟเขาก็ไม่ใส่ผมก็เลยไม่ใส่เหมือนกัน“ไปเราไปทานข้าวกันได้แล้วครับ”พี่เค้าจูงแขนผมพาวิ่งลงไปด้านล่างที่ห้องอาหารผมสองคนวิ่งแข่งกันไม่วิ่งก็ไม่ได้พี่กอร์ฟเล่นดึงแขนอยู่
“เร็วเข้าบอลถ้าไปไม่ทันพี่จะโดนนะ”ผมสองคนต้องตกใจมากครับคนมากันเยอะมากผมไม่ทันมองเลยแต่ตอนนี้ที่โต๊ะอาหารมีผู้ใหญ่เต็มไปหมด
“อูยยย เกือบเบรกไม่ทันแหะๆ”พี่กอร์ฟปล่อยมือผมแล้วยืนส่ายไปส่ายมาผมต้องขยับตัวไปหลบที่หลังพี่กอร์ฟเพราะผมมองเห็นคุณปู่และคุณย่านั่งหน้าบึ้งอยู่ เราสองคนก็ยืนงงกันอยู่ครับจนในที่สุดทุกคนในโต๊ะอาหารก็พากันหัวเราะลั่น ก็ยิ่งงง
“วันนี้เป็นวันอะไร กอร์ฟแกถึงเล่นยังกะเด็กห๊า”ไม่แน่ใจว่าป้าใหญ่ท่านล้อหรือว่าอันนี้เดาไม่ออกครับแต่พี่กอร์ฟผมก็ตอบนะครับ
“ก็วันนี้ผมมีน้องชายไงคับแหะๆ”ทั้งกลัวแต่พี่ก็หัวเราะ
“อ้าว นั่งสิหลานทั้งสองไม่มีใครว่าหรอก” คุณปู่ก็หัวเราะผมโล่งอกไปทีกิมดึงมือผมให้นั่งข้างๆกับเขาพลก็นั่งยิ้มแฉ่งให้ผมพี่กอร์ฟดึงมือผมให้ไปนั่งด้วยอยู่ริมสุดเลยครับ กิมแลบลิ้นใส่พี่กอร์ฟพี่กอร์ฟก็ยกมะเงกใส่กิมผมยิ้มให้กิมเพราะดูแล้วมันตลกมากครับผมก็เลยได้ร่วมทานข้าวลูกหลานคุณปู่เยอะมากทั้งหญิงและชายแต่จะเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิงแต่เขานิสัยไม่ค่อยจะดีผมจึงขอกล่าวไว้ในประวัติชีวิตแค่สามคนพอคือกิม พี่กอร์ฟและพลเขาเป็นคนดีรักผมเหมือนพี่เหมือนน้องเมื่อทานข้าวเสร็จผมก็เข้านอนคุณปู่ก็มาค้างที่นี่จนกว่าจะคุยธุระเรื่องผมเสร็จเห็นพี่กอร์ฟว่า ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นธุระอะไรเราเข้านอนกันครับ พี่กอร์ฟก็ถามเรื่องของผมมากมายจนดึกเราสองคนก็ยังไม่หลับพี่กอร์ฟกระสับกระส่ายนอนกลิ้งไปมาผมก็สงสัยจึงถาม
“พี่กอร์ฟพี่เป็นอะไรถึงนอนไม่หลับครับเห็นกลิ้งไปมา”
“บอลอย่าว่าพี่บ้านะ พี่นอนไม่หลับถ้าไม่ได้แก้ผ้านอนพี่หงุดหงิดมาก”
“พี่ก็ถอดนอนสิครับ ผมไม่ว่าหรอก” ผมไม่ว่าอยู่แล้วเรื่องอะไรจะว่าเนาะ อิอิ
“งั้นพี่ถอดนะ” พี่กอร์ฟก็ถอดออกจนหมดแล้วก็นอนหงายถ่างขาออก ผมเห็นทุกซอกทุกมุมไม่นานพี่เขาก็หลับผมจึงห่มผ้าให้แล้วปิดไฟหลับพร้อมพี่เขาเลยหลายวันต่อมาก็ไม่เห็นว่าคุณปู่ท่านจะว่าอะไรเลยและก็จะถึงวันที่ผมต้องกลับแล้วด้วยผมก็เลยไปบอกลาท่านท่านร้องไห้ขอให้ผมอยู่ต่อผมก็เลยบอกท่านว่าผมต้องไปดูแลคุณตาคุณยายท่านไม่มีใครเลยนอกจากผมอีกอย่างคุณปู่ก็มีลูกหลานมากมายสุขสบายกว่าทางคุณตาเยอะตลอดเวลาที่ผมมาอยู่นี่ผมก็ติดต่อเบนซ์ตลอดนะครับเขาเข้าใจผมดีครับแต่เบนซ์อยากให้ผมกลับบ้านส่วนคุณปู่ท่านก็ไม่ว่าอะไร วันนี้ผมต้องค้างที่บ้านของพี่กอล์ฟเป็นคืนสุดท้ายดูทุกอย่างโศกเศร้ามากพี่กอร์ฟกอดผมทั้งคืนพลกับกิมก็ไม่ไปไหนมานอนห้องเดียวกันคุณป้าใหญ่ก็มานั่งคุยในห้องท่านมาอ้อนวอนผมสารพัดแต่ผมก็ติดใจอยู่คำหนึ่งว่าผมหน้าตาละม้ายคล้ายเคียงกับพี่กอร์ฟที่สุดเลยถ้ามาอยู่ด้วยกันคุณป้าจะเหมือนมีลูกอีกคนและผมก็จะได้รับสมบัติส่วนของคุณพ่อไม่น้อยไปกว่าที่คุณป้าได้รับ แต่ผมไม่ได้สนใจตรงนี้ผมกลัวที่สุดกลัวว่าจะได้มาอยู่ที่นี่ผมกลัวว่าผมจะ ได้จากเบนซ์ผมโง่หรือผมไม่โง่กันแน่ถ้าผมตัดสินใจที่จะไม่เอาสมบัติอะไร ผมเลือกที่จะอยู่กับเบนซ์อยู่กับคุณตาคุณยายที่จนๆที่บ้านนอกคอกนาดีกว่าผมทบทวนแล้วทบทวนอีกภาพที่ผมเห็นในตอนนี้คือภาพตอนที่ผมนั่งรถมา ภาพชาวนาอยู่ตลอดแนวสองข้างทางผมเริ่มแน่ใจว่าผมต้องเลือกนครพนม“ว่างไงบอลตอบป้ามาซิ”ป้าใหญ่รอคำตอบที่ผมคิดอยู่นานพี่กอร์ฟนั้นกอดผมแน่นเลยครับ
“ว่าไงบอลน้องจะอยู่กับพี่ใช่มั๊ย พี่จะไปส่งโรงเรียนทุกวันเลย”
“นะนะบอลขนาดเราเป็นน้องพี่กอร์ฟยังไม่เคยให้เราเข้าห้องนี้เลยนะ พี่กอร์ฟหวงทุกอย่างมากรถเรายังไม่เคยได้นั่งด้วยเลยแต่นายโชคดีได้ทุกอย่างที่เราไม่ได้นะอยู่กับพวกเราเถอะ” ผมมองหน้ากิมเขาพูดซะยาว “นะบอลนะ เราอุตส่าจะจัดงานวันเกิดให้นะนี่” พลกล่าวต่อ
“ฟังนะครับทุกคนผมทิ้งทางบ้านไม่ได้ผมต้องเป็นคนกตัญญูสิครับผมสัญญาว่าผมจะมาที่นี่ให้บ่อยที่สุด” ทุกคนหน้าหงอยกันหมด
“ไม่เป็นไรป้าให้บอลไปทบทวนดูใหม่นะป้าเชื่อว่าพ่อหนูต้องอยากให้หนูมาอยู่กับป้า”คุณป้าเดินออกจากห้องปล่อยให้ผวกเรานั่งปรึกษากัน
“ยังไงพี่ก็จะไปหานายนะบอล พี่ไปแข่งว่ายน้ำเสร็จรอบนี้พี่จะไปที่เที่ยวที่บ้านบอลนะ”
“ให้ผมไปด้วยนะครับพี่กอร์ฟ ว่าแต่ที่บ้านคุณตานายใจดีมั้ย” พลพูดขอพี่กอร์ฟไปบ้านผมด้วยอีกคน
“ใจดีสิคับพลนายไปแล้วต้องติดใจแน่ที่นั่นมีที่ท่องเที่ยวมากมายเลย”
“พี่กอร์ฟผมขอบอลไปค้างที่ห้องได้ป่ะล่ะ” กิมขอผมน่าแปลกนะทำยังก่ะพี่กอร์ฟเป็นเจ้าของผมแน่ะ
“ไม่ได้รู้นะว่าพวกนายจะเอาบอลไปทำไรอย่านะ” สองคนหน้าซีดแล้วทั้งสองก็เลยเดินออกจากห้อง
“ไปละนะบอลไว้พรุ่งนี้เราจะไปส่งนายด้วยกัน”ผมยิ้มเป็นการของคุณกิมกับพลเมื่อเขาไปกันหมดแล้วพี่กอร์ฟก็เอาหน้าซุกที่ตักผมพร้อมกับบ่นไปว่า
“บอลพี่ทำใจไม่ได้เลยว่ะนายจะกลับบ้านแล้ว”
“ทำไมพี่” เหมือนเขาแกล้งแต่ก็ดูเหมือนจะพูดจิง
“ตั้งแต่นายมา บ้านเราสนุกเฮฮา ญาติก็มากันเต็มบ้านคุณปู่คุณย่าก็มาด้วยพี่ก็มีเพื่อนเล่น”เอออาจจะจริงของเขานะเห็นมีแต่คนว่าพี่กอร์ฟเป็นคนเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีผมนี่แหละที่เล่นกะพี่เค้าได้แต่ผมก็เริ่มแปลกใจแล้วครับเจ้าโลกผมโดนจมูกของพี่กอร์ฟมันกำลังแข็งตัวผมรู้ว่าพี่เค้ารู้ว่าผมเริ่มเสียวแต่พี่เขาไม่ยอมเอาหัวออกจากตักผมผมกลัวมากตอนนี้กลัวว่าพี่กอร์ฟจะรังเกลียดเพราะพี่แกสะอาดมากผมเลยเอ่ยไปตามตรง
“พี่เอาหน้าขึ้นมาได้แล้วตรงนี้มันสกปรกมากนะครับ”
“ช่างสิพี่รักของพี่ พี่คิดถึงนาย” ผมเริ่มจะเป็นกังวลใจว่าตอนนี้ผมจะอั้นทุกอย่างไว้ไม่อยู่แน่ๆผมคิดน้อยใจว่าทำไมผมถึงต้องเจอเรื่องเซกซ์ซ้ำแล้วซ้ำอีกตั้งแต่มาบ้านนี้ไม่มีใครหวังดีกับผมซักคน เขาน่าจะแค่รักผมธรรมดาไม่ถึงขั้นต้องกอดต้องหอม แต่นี่ทุกคนที่ใกล้ชิดผมเขาจะต้องมายุ่งกับตัวผมตลอดผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร(ผู้อ่านครับขณะที่ผมเขียนผมตั้งใจจะไม่เขียนในแบบนี้เพราะดูเหมือนเราไม่จริงใจต่อคนที่เรารักผมเป็นทุกข์ใจมากที่ต้องเอาเรื่องเซกซ์ที่มีไปทั่วมาเล่าให้คุณผู้อ่านฟังแต่ในเมื่อมันเป็นความจิงผมจึงตัดสินใจเล่าและผมอยากให้คุณผู้อ่านเข้าใจผม)
“บอลพี่ขอทำอะไรตามใจพี่ได้ไหม”แววตาที่จ้องมองผมรู้ว่ามันหมายถึงอะไรผมคุ้นเคยกับมันดีเพราะแววตาแบบนี้เบนซ์เคยส่งให้ผมเสมอผมจึงต้องตอบเพื่อตัดความลำคานอะไรจะเกิดก็ขอให้มันเกิดเพราะยังไงซะ ผมก็ต้องกลับบ้านแล้วและบางทีผมอาจจะไม่มาอีก“ตามใจพี่สิครับ” ผมเริ่มหลับตาไม่อยากเห็นภาพที่จะเกิดขึ้นในต่อไปนี้
“บอล บอล หลับตาทำไม” พี่กอร์ฟเรียกซะผมตกใจเลยครับ“เปล่าครับ”
“เรามาตกลงกันก่อนดีมั้ย” ตอนนี้กางเกงของผมออกจากตัวไปเรียบร้อยและพี่กอร์ฟเองก็เปลือยไปทั้งกายเรียบร้อย
“ว่าไงครับ พี่ว่าไงผมก็ว่าตาม” ผมเริ่มเอานิสัยที่ไม่เคยใช้มาใช้“พี่สัญญาว่าถึงแม้เรามีอะไรกันพี่ก็จะไม่หึงไม่หวง พี่จะไม่เอาบอลมาเป็นคนรักและบอลก็ต้องเป็นพี่เป็นน้องกับพี่เหมือนเดิม”
“แล้วพี่จะทำทำไมครับมันไม่ได้มีประโยชน์นะถ้าเราไม่ได้รักกัน”ผมอยากให้พี่เขาเลิก
“พี่อยากไม่รู้ดิพี่ต้องการมากตั้งแต่วันแรกแล้ว พี่พยายามแล้วนะแต่พี่ก็ทำไม่ได้อาจจะเป็นเพราะพี่เหงามากพี่ไม่มีเพื่อนเหมือนกิมนะ” ใช่ครับมารู้ตอนหลังพี่กอร์ฟมีชีวิตที่แย่มากๆ เป็นนักกีฬาว่ายน้ำต้องเรียนหนัก และต้องเก็บตัวอยู่ตลอดเวลาส่วนมากจะทุ่มเทให้การแข่งขัน เรื่องเสียว ๆ พี่เขาตายด้านในบางครั้งผมตีความตามที่กิมน้องชายเล่ามา“บอลพี่อยากมีความสุขสักครั้งกับคนที่พี่รู้สึกผูกพัน”โอ้ยยิ่งเขาพูดผมก็ยิ่งงงแล้วผมจะเริ่มจากตรงไหนผมก็เลยกอดพี่กอร์ฟที่กอดยังไม่รู้เลยว่าผมไปกอดเขาทำไม จากนั้นผมก็เริ่มมีความเสียวแว้บขึ้นมาในหัวใจเอาก็เอาวะผมก็โดนพี่เขาจูบกอดผมเอามั่งผมยอมรับว่าในตอนนี้ผมไม่มีเรื่องของเบนซ์ให้ต้องมายับยั้งหัวใจผมเริ่ม เรียนรู้กับความเสียวที่แปลกใหม่ที่กำลังเกิดขึ้นกับผมเจ้าโลกของผมถูกงับเข้าไปครึ่งลำ ผมเสียวมากครับผมต้องปล่อยน้ำออกใส่ปากพี่เขาตั้งแต่ยังไม่ได้ดูดเลย แค่มันเข้าไปแค่นั้นคงเป็นเพราะผมอั้นมันมาหลายวัน พี่กอร์ฟก็เงยหน้ามาถามผม
“ออกเร็วจังน้อง” ผมไม่ตอบผมเอาคืนมั่งเสียงพี่กอร์ฟครางลั่นห้องเพราะพี่เขาคงไม่เคยมาก่อนผมเล่นดูดแบบแรงสุด ๆ น้ำพี่เขาก็ไม่ยอมออกสักที จนเจ้าโลกผมเริ่มเรียกร้องอีกครั้ง จากนั้นเราก็เล่น 69 กันผมก็เลยโดนพี่กอร์ฟเลียที่รูสวรรค์อย่างเมามันเขาสวมรอยเบนซ์ทุกอย่างแล้วคำที่ผมไม่อยากได้ยินก็เกิดขึ้น“บอลพี่ขอได้มั้ย”พี่กอร์ฟอยากสอดใส่ประตูหลังของผมครับ ผมก็ตอบไปตามที่ใจมันบอก
“พี่ครับ ถ้าพี่ทำอย่างนั้นพี่จะเป็นเกย์นะ”
“ไม่พี่ไม่เป็นมันอยู่ที่ใจถึงพี่ทำพี่ก็จะไม่เป็นเกย์นะพี่อยากลอง”ผมก็ไม่ตอบโต้กลัวอารมณ์ที่ยังค้างอยู่มันจะกร่อย พี่กอร์ฟก็ไปหยิบเอาโลชั่นมาแล้วทาที่เจ้าโลกแล้วก็จ่อทันทีของพี่กอร์ฟใหญ่กว่าเบนซ์ครับ กว่าจะเข้าไปได้ต้องยัดแล้วยัดอีกพอเข้าไปได้ผมก็ต้องร้องครางมันเสียวมาก เสียงตัวพี่กอร์ฟกระทบตัวผมดังปั๊บๆๆๆเพราะตัวพี่กอร์ฟใหญ่มากผมรู้สึกได้เลยว่าเจ้าโลกของพี่เขาเข้าไปในรูผมลึกมากมันรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยครับพี่เขาทำหลายจังหว่ะมากช้ามั่งเร็วมั่งและเปลี่ยนท่าอยู่ตลอดพอผมเริ่มเสียวมากพี่กอร์ฟก็หยุดมาจูปปากผม เหมือนเขาจะรู้ว่าน้ำผมจะออก(จนทุกวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าเวลาเล่นประตูหลังแล้วทำไมถึงเสียวจนน้ำแตกทุกครั้งผู้มีประสบการช่วยบอกทีครับว่าเพราะอะไร)
“อย่าพึงเสร็จนะคนดี ไว้เสร็จพร้อมกัน”พี่กอร์ฟกระซิบที่หูของผมผมก็รีบพลิกให้พี่กอร์ฟนอนหงาย แล้วผมก็ขึ้นนั่งเอง ผมเอาสุดแรงและสุดเร็วเท่าที่จะทำได้ พี่กอร์ฟก็เด้งรับและช่วยจับเอวผมยกกระแทกเสียงผมคราง ผมครางอย่างสะใจ ไม่นานนักพี่กอร์ฟก็พลิกตัวผมให้นอนหงายโดยไม่ปล่อยให้เจ้าโลกหลุดออกจากตัวผมเลยครับพี่กอร์ฟกระแทกได้ไม่นานก็บอกสัญญาณผม“พี่จะออกแล้ว จะออกแล้ว” พี่กอร์ฟกอดผมแน่นไร้เสียงครางแต่แสดงอาการด้วยการกระแทกอย่างแรงยัดเข้าจนลึกมากผมต้องปล่อยน้ำรักอย่างไม่ตั้งใจพี่กอร์ฟตัวสั่นดิ๊กๆตอนที่ผมปล่อยน้ำแต่ล่ะหยด เพราะรูของผมคงบีบรัดเจ้าโลกของพี่เขาไปด้วยพอผมปล่อยหมดแล้วพี่กอร์ฟกระตุกปล่อยน้ำเข้ามาในตัวผมได้ยินชัดหูเลยรู้สึกได้ชัดเจนมาก ดูเหมือนมันจะพุ่งออกอย่างแรงกระแทกกับภายในรูของผมผมรู้สึกร้อนและแสบมากคงเป็นเพราะมันเข้าไปลึกและพี่กอร์ฟก็ไม่ยอมถอดเจ้าโลกออกจากตัวผมยังคงแช่ไว้แบบนั้น พี่เขายังกอดผมอยู่เสียงพี่เขาหอบหายใจเหมือนว่ายน้ำมาเหนื่อยๆเลยครับ ผมกอดพี่เขาตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้สึกก็ตอนที่เหงื่อพี่กอร์ฟไหลออกมาเปียกไปหมด
“โคตรเสียวเลย”ไม่น่าพี่ถึงตามเอาใจผมนัก
“พอได้แล้วพี่ ไหนว่าอัดอั้นไง ไมทำนานจัง”
“ก็อั้นไม่ให้ออกง่ายไงน้องรู้มั้ยว่าบางครั้งพี่พยายามช่วยตัวเองแต่มันไม่ยอมขึ้นก็มีนะ”พี่กอร์ฟก็ค่อยถอดเจ้าโลกออกแล้วนอนกอดผมแน่น“พี่อย่ารักผมนะ” ผมกล้าถามเพราะผมกลัวต่อไปมันจะมากกว่านี้
“รักแต่จะไม่รักแบบแฟนพี่รักนายเหมือนน้องชาย”
“ไปอาบน้ำกันเถอะพี่” ครับที่ผมไม่รู้สึกผิดมากก็เพราะสิ่งที่กอร์ฟแสดงต่อผมตอนที่เราจบเรื่องเสียวนั้น เราก็ยังเป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิม พอตื่นมาพี่กอร์ฟก็จัดของให้ผมเอาไปฝากทางบ้านแล้วก็พาไปส่งญาติหลายคนก็ไปส่งผมขึ้นรถทัวร์ พี่กอร์ฟบอกผมก่อนจะจากไป
“เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนถือซะว่าฝันไปนะครับอย่าเก็บเอาไปคิดมันไม่ใช่ความผิดของน้อง และไม่ใช่ความผิดของพี่ มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ที่ต้องเกิดขึ้นและมันก็เกิดขึ้นกับทุกคนที่เป็นวัยรุ่น”ใช่ครับทุกวันนี้ผมก็เริ่มเรียนรู้ว่าผู้ชายส่วนมากเขาก็จะร่วมเล่นเสียวกัน เพื่อนทั้งนั้นบางคนยังเสียตัวให้ครูบาอาจารย์ก็มีเยอะ ให้อาให้น้าก็มีเยอะแต่เรื่องเหล่านี้มันไม่ถูกเปิดเผยก็แค่นั้นส่วนเบนซ์ที่รักของผมทีแรกผมก็คิดว่าเขาไม่เคยในเรื่องพรรนี้แต่จริงๆแล้วเขาก็มีประสบการณ์ในตอนวัยเด็กเหมือนกันกับผมครับ ผมนั่งรถกลับบ้านอย่างมีความหวังที่จะไปเจอเบนซ์มารอรับที่บขส. ผมตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเบนซ์แต่ผมไม่ได้บอกเขาหรอกว่าผมจะกลับวันนี้ แต่ถ้าเขานั่งนับก็จะถึงสิบวันพอดีแล้วเวลาก็ผ่านไปเร็วดั่งใจรถไปจอดที่ชานชาลา ผมหิ้วของอิรุงตุงนังลงจากรถมองหาว่าเบนซ์อยู่ไหนผมก็มองไม่เห็นเบนซ์สักทีก็คิดว่าป่านนี้พ่อหนุ่มขี้เซาผมคงยังไม่ตื่นมั้งผมก็รอต่อไปเดินทางมาถึงตั้งแต่เวลาตี 5ตอนนี้ก็ถึงเก้าโมงเช้าแล้วก็ไม่เห็นใครมา ผมก็กดโทรศัพท์ แต่พอโทรติดแล้วผมก็ไม่กล้าที่จะบอกเขาว่าผมมาถึงแล้วผมจึงนั่งรอต่อไป
-------------------- จบตอนที่ 12 --------------------
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสดจนได้ ขอบคุณครับ อ่านเพลินมากครับ
ขอบคุณคับ ขอบคุณมากครับ ไม่ไหวละ หลับก่อน
นี่ยังไปทำสวนกล้วยเลย
อีกยาว ค่อยว่ากัน
คิดถึงน้อง ๆ ครับ ขอบคุณครับ
_ครับ ขอบคุณครับบ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ยิ่งอ่านยิ่งเพลินอ่ะ มาเล่ามาเร็ว ๆ นะ