ใต้อำนาจ ๑๐
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย anata9 เมื่อ 2019-4-26 19:05"สวัสดีครับผู้กอง เมื่อวานไปส่งไอ้อาคมมา เป็นอย่างไรบ้างครับ" หมวดชัยสอบถามถึงเรื่องเมื่อวานที่ผู้กองกับหมวดเวทย์ไปส่งและดูแลวันแรก
"ก็ไม่มีอะไรนะ แค่ช่วยจัดการเก็บกวาดบ้านให้คุณอาคม เสร็จแล้วก็กลับกัน" ผู้กองทำท่าคิดว่า เมื่อวานทำอะไรไปบ้าง
"แล้ววันนี้จะต้องทำอะไรอีกบ้างมั้ยครับ ผมจะได้เตรียมตัว” หมวดชัยถามต่อ
“อืม.. ก็คงแล้วแต่คุณอาคมจะขอร้อง ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทางนั้นอยากให้เราช่วยทำอะไรอีกหรือเปล่า” ผู้กองพูดไปพลางคิดไปพลางพร้อมกับเห็นหมวดเวทย์เดินมาพอดี
"นั่น... หมวดเวทย์มาพอดี เดี๋ยวไปหาคุณอาคมกันเลยดีกว่า" ผู้กองพูดพลางเก็บของเพื่อเดินทาง
-----
"สวัสดีครับผู้กอง ผู้หมวด วันนี้มากันครบสามนายเลย" ไอ้อาคมกล่าวทักทายนายตำรวจทั้งสามนาย
"สวัสดีครับคุณอาคม" ผู้กองกล่าวทักทาย
"วันนี้ผมรบกวนผู้กองกับหมวดอีกวันด้วยนะครับ"
"ไม่มีปัญหาครับ พวกผมยินดีครับ" ผู้กองคันธงตอบกลับ
"ใช่ครับ พวกผมแค่ทำตามคำสั่งสารวัตรจุมพลครับ" ด้านหมวดชัยที่ดูอารมณ์ไม่ดี พูดประชดออกมา
"งั้นผมคงต้องขอบคุณท่านสารวัตรจุมพลนะครับ ที่อุตสาห์ส่งคนมาดูแลคนบาดเจ็บอย่างผม งั้นวันนี้ผมฝากดูแลและทำความสะอาดข้างในบ้านกับนอกบ้านได้หรือเปล่าครับ คงต้องฝากหมวดเกรียงชัยกับหมวดเวทย์ แล้วก็เผอิญผมมีธุระข้างนอก อาจจะกลับค่ำๆ ถ้าหมวดทำเรียบร้อยแล้วจะกลับก่อน ก็ไม่ว่ากันครับ" ไอ้อาคมพูดพลางยิ้มอย่างมีคนที่ถือไพ่เหนือกว่า
“ไม่มีปัญหาครับคุณอาคม เดี๋ยวผมจะจัดการให้เรียบร้อย” หมวดเวทย์ตอบอย่างกระตือรือร้น ส่วนหมวดชัยที่อยู่ในอารมณ์เซ็ง ไม่ได้ตอบอะไรออกไปซักคำ
“ส่วนผู้กอง วันนี้ผมรบกวนช่วยเป็นคนขับรถพาผมไปธุระนะครับ เดี๋ยวผมบอกทางให้” ไอ้อาคมหันไปคุยกับผู้กอง
“ไม่มีปัญหาครับคุณอาคม” ผู้กองตอบกลับ พลางหันไปทางผู้หมวดทั้งสองนาย “หมวดชัย หมวดเวทย์ ฝากดูแลให้เรียบร้อยด้วยนะ ถ้าผมกลับมาไม่ทัน พวกคุณก็กลับกันไปก่อนได้เลยนะ”
“ครับผู้กอง” สองนายตำรวจต่างตอบออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน
--------
ด้านหมวดเวทย์ที่จิดใต้สำนึกถูกไอ้อาคมบงการให้คอยเฝ้ามองว่าหมวดชัยทำอะไรอยู่ ก็ทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัดตลอดเวลาที่ดูแลความสะอาดทั้งในและนอกบ้าน
“หมวดเวทย์ เดี๋ยวหมวดทำด้านนอกหละกัน ผมทำด้านใน แบ่งกันจะได้เสร็จไวขึ้น” หมวดชัยเสนอการแบ่งงาน
“อืมมม ก็ช่วย ๆ กันแหละ ด้านในเมื่อวานเราทำไปด้านล่างหละ น่าจะเหลือแต่ด้านบน” หมวดเวทย์บอกสิ่งที่ตนทำไปเมื่อวาน
“งั้นก็แบ่ง ๆ กันหละ จะได้เสร็จ จะได้กลับ” หมวดชัยตัดบท พร้อมจะเดินขึ้นบ้าน พอหันกลับมาทางหมวดเวทย์ กลับตกใจ
“เฮ้ย หมวดเวทย์ จะถอดเสื้อผ้าทำไม ไม่อายผีป่านางไม้หรือ”
“ก็เดี๋ยวเครื่องแบบมันเปื้อนนะ ไม่เห็นเป็นอะไรเลย เมื่อวานก็ถอดแบบนี้แหละ” หมวดเวทย์ตอบกลับเหมือนเป็นเรื่องปรกติ
“เอ่อ เมื่อวานก็ถอดแบบนี้ด้วยหรือ แปลกไปเปล่า แค่ทำความสะอาด” หมวยชัยเริ่มงงกับคำพูดของเพื่อนนายตำรวจ
“ก็ไม่นะ เมื่อวานผู้กองก็ถอด เหลือแค่กางเกงในตัวเดียวเอง เรื่องปรกตินะ ผู้ชายด้วยกัน อายทำไม เสื้อผ้าสกปรกสิ ออกไปเดินข้างนอก คนมองจะดูไม่ดี จริงมั้ย” หมวดเวทย์บอกเหตุผลเดียวกับที่ไอ้อาคมป้อนให้
“เออ ๆ ก็แล้วแต่หมวดหละกัน ผมคงถอดแค่เสื้อนอก เหลือแต่เสื้อในนี่แหละ” หมวดชัยเริ่มถอดเครื่องแบบด้านนอกออก แล้วนำไปแขวนไว้ และเดินขึ้นไปชั้นบนทันที
หมวดเวทย์ที่มองตามหมวดชัย แล้วพยายามเร่งงานตัวเอง เพื่อจะได้ขึ้นไปด้านบนเฝ้ามองดูหมวดชัยว่าจะทำอะไรบ้าง
------------------
ด้านไอ้อาคมที่ออกมาข้างนอกโดยมีผู้กองเป็นสารถีชั่วคราวนั้น ก็บอกเส้นทางที่จะไปให้ผู้กองขับไปเรื่อย ๆ จนก่อนจะถึงจุดหมายปลายทาง ไอ้อาคม ให้แวะปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง แสร้งว่าจะเข้าห้องน้ำทำธุระ
เมื่อผู้กองจอดรถเรียบร้อย ก่อนจะเปิดประตู ไอ้อาคมก็พูดคำสั่งลับออกมา
“ผู้กอง เมื่อถึงสถานที่ที่กูจะพาไป มึงจะไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน คนทีมึงเจอ จะเป็นคนที่มึงไม่รู้จักมาก่อน แม้ว่าชื่อเรียกจะคล้ายกับคนที่มึงรู้จักก็ตาม และมึงจะต้องฟังคำสั่งพวกมันเปรียบดั่งคำสั่งกู เข้าใจนะ” ไอ้อาคมย้ำจิตใต้สำนึกผู้กองเพื่อให้ไม่สงสัยว่าคนที่จะไปพบคือใคร
“เข้าใจครับนายท่าน”
“อีกอย่าง เวลาพวกนั้นถามอะไรมา ถ้ามึงรู้ มึงต้องตอบตามความจริงทุกอย่าง ถ้าพวกนั้นอยากให้มึงทำอะไร มึงก็ต้องทำตามพวกนั้นด้วย”
“ครับนายท่าน”
“ดี งั้นมึงไปทำธุระเข้าห้องน้ำ พอล้างหน้าล้างตา มึงจะกลับเป็นตัวมึงตามปรกติ” ไอ้อาคมพูดเสร็จก็ลุกออกจากรถไปพร้อมกับผู้กองคันธง
หลังจากผู้กองที่กลับมามีสติตามเดิม ขับรถออกจากปั๊มน้ำมัน แล้วไปตามทางที่ไอ้อาคมบอก ระหว่างนั้นไอ้อาคมหยิบมือถือขึ้นมาแล้วคุยกับใครซักคน
“สวัสดีครับ คุณนเรศ ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อไปหลายวัน อ้อสาเหตุหรือครับ เดี๋ยวผมจะพาต้นเหตุไปให้รู้จัก
แล้วของที่ให้ค้นคว้าหรือครับ ใกล้สำเร็จหละครับคุณนเรศ ผมมีตัวอย่างผลการทดลองไปให้คุณนเรศได้รู้จักด้วย
อ้อ อีกไม่ไกลหละครับ อีกซัก 15 นาทีก็ถึง คุณนเรศรอไม่นานครับ อ้อ ได้ครับ ครับ ครับ” แล้วไอ้อาคมก็วางโทรศัพท์ลง
ผู้กองที่ขับรถไป พร้อมกับได้ยินเสียงคุยกัน ก็คิด “นเรศ ชื่อคุ้น ๆ นะ ไอ้เจ้าพ่อนเรศที่มีประวัติค้าของผิดกฎหมาย” แต่จู่ ๆ สิ่งที่ไอ้อาคมบอกไว้ก่อนหน้าก็มาลบล้างสิ่งที่คิดให้หายไปในทันที “คงแค่รู้จักของคุณอาคม นเรศ ชื่อนี้มีตั้งเยอะแยะ” แล้วก็ไม่สนใจต่อชื่อนี้ในหัวจนกระทั่งขับมาถึงสถานที่นัดพบของไอ้อาคมกับคนชื่อนเรศ
“ผมมาหาคุณนเรศ นัดไว้” ไอ้อาคมเปิดกระจก พร้อมบอกยามที่หน้าประตู
“แล้วมึงพาตำรวจมาด้วยเนี่ยนะ” ยามตะคอกถาม
“ตัวอย่างการทดลองสำหรับแสดงให้คุณนเรศดู รีบ ๆ เปิด หรือจะให้ผมโทรบอกคุณนเรศหละ” ไอ้อาคมพูดเสียงเย็นเฉียบ
“งั้นรอตรงนั้นก่อน ผมขอคุยกับเจ้านายก่อน” ยามรีบวิ่งกลับไปติดต่อคนที่อยู่ด้านใน
“โอเค ตรงเข้าไปจอดด้านใน เดี๋ยวจะมีคนตรวจอาวุธแล้วพาเข้าไป” ยามบอกพร้อมกดเปิดประตูให้ผู้กองขับเข้าไปอย่างง่ายดายหลังเจ้านายใหญ่อนุญาติเรียบร้อย
หลังจากจอดรถเรียบร้อย ทั้งผู้กองและไอ้อาคมพอเดินออกมา ก็มีชายใส่แว่นดำเดินปรี่เข้าหา พร้อมค้นตัวอย่างทันท่วงที พร้อมกับยึดปืนไปจากผู้กอง ซึ่งตอนแรกผู้กองขัดขืนแต่ไอ้อาคมก็บอกว่า เรื่องปรกติ มาบ้านคนอื่น อาวุธไม่ควรพกเข้าไป
“นายครับ จะดีหรือให้ไอ้ตำรวจเดินเข้ามาด้วย” ชายใส่แว่นดำรีบรายงานทันทีที่ผู้มาเยือนเดินเข้าไปด้านใน
“ไอ้อาคมมันรับรองแล้ว แล้วพวกเอ็งก็ยืดอาวุธมันไว้ ถ้ามีปัญหาอะไร ก็เป่ามันทั้งคู่นั่นแหละ” นายใหญ่พูดกลับออกมา
“ครับนาย ทางผมจะระวังไอ้ตำรวจนี้ด้วย หน้าตามันดูคุ้น ๆ” ชายใส่แว่นตอบ พร้อมวางสายจากนาย
“สวัสดีครับคุณนเรศ หวังว่าคงไม่รอนานไปนะครับ” ไอ้อาคมกล่าวทักเสี่ยใหญ่เจ้าของร้านค้าก่อสร้างที่เป็นหน้าฉาก แต่ฉากหลังคืออาณาจักรสิ่งผิดกฎหมายมากมาย
“สวัสดีคุณอาคม แล้วนั่น พาตำรวจมาด้วยทำไม คุณตั้งใจจะมาแบล็คเมล์ผมหรือ” เสี่ยนเรศถามด้วยเสียงเข้ม พลางมองไปที่ผู้กองคันธง
“ผู้กอง สวัสดีคุณนเรศซะ เค้าเป็นคู่ธุรกิจผมนะ” ไอ้อาคมบอกพลางให้ผู้กองยกมือไหว้เสี่ย
“สวัสดีครับ คุณนเรศ ผมผู้กองคันธงครับ” ผู้กองยกมือไหว้พร้อมแนะนำตัวเอง
"แล้วไหนว่าพาตัวอย่างมาด้วยไง คุณอาคม" เสี่ยนเรศหันไปถามอาคมหลังจากผู้กองคันธงแนะนำตัวเสร็จ
"ก็ที่ยืนอยู่นี่ไงคุณนเรศ" ไอ้อาคมพูดพร้อมหันไปมองผู้กองที่ยืนนิ่งอยู่
"ผู้กองคันธง... หรือล้อผมเล่นหรือเปล่าคุณอาคม" เสี่ยนเรศพูดด้วยความไม่เชื่อพลางมองไปที่นายตำรวจที่ไอ้อาคมพาเข้ามาแนะนำ
"พิสูจน์ได้นะคุณนเรศ ตอนนี้ผู้กองไม่รู้ว่าคุณนเรศที่อยู่ตรงหน้าคือเสี่ยนเรศผู้อยู่เบื้องหลังของผิดกฎหมายต่างๆ"
---
หมวดชัยที่กำลังเก็บกวาดด้านบนของตัวบ้าน ก็พยายามสำรวจบ้านไปในตัว สิ่งที่หมวดชัยแปลกใจคือ ภายในไม่เห็นเหมือนสำนักคนทรงหมอผีเท่าไหร่ มันดูเป็นบ้านธรรมดาๆทั่วไป
ห้องที่ตัวหมวดชัยลั่นกระสุนเฉียดไอ้อาคมและจับตัวมันได้ ก็เหมือนห้องนั่งเล่นธรรมดา มีลำโพงรอบทิศ พร้อมเครื่องเสียงตั้งอยู่
ระหว่างทำความสะอาดไปเรื่อยๆ ก็ตรวจพวกลิ้นชัก ตู้เสื้อผ้า หรือจุดที่พอจะซ่อนของอะไรไว้ได้ แต่กลับหาหลักฐานไม่พบซักอย่าง จนเหลือห้องสุดท้ายที่ยังไม่ได้ทำ จึงเดินไปเพื่อจะเปิดประตู กลับพบว่า ประตูลงกลอนไว้อยู่
"น่าแปลกแฮะ ห้องอื่นกลับเปิดโล่ง มีแค่ห้องนี้ห้องเดียวที่ใส่กลอน" ระหว่างที่กำลังคิด หมวดเวทย์ก็ขึ้นมาพอดี
"หมวดชัย ใกล้เสร็จยัง จะเที่ยงแล้วไปหาข้าวกินกันก่อนดีกว่า" หมวดเวทย์พูดไปพร้อมกับสังเกตว่าหมวดชัยกำลังทำอะไรอยู่
"ก็ใกล้หละ เหลือห้องนี้ที่ยังไม่ได้ทำ ประตูมันล็อคอยู่"
"หืมม ล็อคอยู่ สงสัยคงห้องส่วนตัวของคุณอาคมมั้ง ไว้กินข้าวเสร็จ ค่อยมาทำต่อละกัน"
"แล้วหมวดเวทย์หละ ด้านล่างเรียบร้อยแล้วหรือ"
"เสร็จเรียบร้อย เดี๋ยวมาช่วยข้างบนต่อ" หมวดเวทย์ตอบกลับ
"งั้นไปทานข้าวกันก่อน แล้วกลับมาทำต่อ" หมวดชัยพูดพร้อมวางมือกับงานตรงหน้าแล้วเดินลงไปชั้นล่าง
ช่วงบ่ายหลังทานข้าว เมื่อทำความสะอาดเรียบร้อย ยกเว้นห้องที่เข้าไม่ได้ หมวดชัยจึงเริ่มสำรวจบ้านอีกครั้ง แต่ไม่พบอะไรที่น่าสงสัยเลย ด้านหมวดเวทย์ที่ไอ้อาคมสั่งให้จับตามองหมวดชัย ก็พยายามมองว่าหมวดชัยพยายามทำอะไรบ้างในวันนี้ แต่ก็ไม่ทำให้หมวดชัยสงสัยอะไรเช่นกัน
........
"ผู้กอง มานั่งคุยกับคุณนเรศตรงนี้ คุณนเรศเค้าเป็นเพื่อนสนิทผม ดังนั้นก็เป็นเพื่อนสนิทผู้กองเหมือนกัน จริงมั้ย" ไอ้อาคมกวักมือเรียกผู้กองมานั่งข้าง ๆ ตน พร้อมโน้มน้าวให้เห็นตามสิ่งที่ตนเองพูด
"ครับ เพื่อนสนิทคุณอาคม ก็เป็นเพื่อนสนิทของผมเช่นกัน" ผู้กองพูดออกมาแบบไม่ติดใจอะไร
"ตัวอย่างขั้นต้นที่บอกไปก่อนหน้า ฟังและทำตามทุกอย่าง ยอดเยี่ยมมั้ยคุณนเรศ" ไอ้อาคมหันไปคุยกับเสี่ย
"ผมขอทดสอบก่อนว่าจะยอดเยี่ยมเท่าราคาคุยมั้ย"
"ตามสบายเลย ส่วนเรื่องของที่ให้คุณนเรศหาให้ ได้ครบถ้วนใช่มั้ยครับ"
"ก็ได้มาครบ แต่จะพอให้เอาไปผสมหรือเปล่า ช่วงนี้พวกตำรวจตรวจเข้มมาก กว่าจะเอาออกมาได้"
"งั้นผมขอไปตรวจของก่อนหละกัน ส่วนคุณนเรศ อยากจะเล่นหรือทดสอบอะไรกับตัวอย่าง ก็ตามสบายนะครับ" ไอ้อาคมพูดจบ ก็เดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้ผู้กองนั่งอยู่กับเสี่ยนเรศกับลูกน้อง
"ผู้กองไปเจออาคมได้ยังไงหรือ พอจะเล่าให้ฟังได้มั้ย" เสี่ยนเรศเริ่มต้นถามที่มาที่ไปของคนสองคนนี้ก่อน
ผู้กองที่เล่าตั้งแต่เริ่มปฏิบัติการจับคนที่อ้างว่าเป็นหมอผีหลอกเงินชาวบ้าน จนถึงเกิดเหตุการณ์ที่น่าจะจับผิดเพราะสาเหตุคนแจ้งความเท็จ ซึ่งเสี่ยนเรศก็ฟังพร้อมคิดตามว่า ไอ้ที่อาคมหายไปเป็นเดือน มันปลอมตัวเป็นหมอผีแล้วเอาของไปทดสอบงั้นหรือ
"ขอบคุณที่เล่านะครับผู้กอง แล้วผู้กองพอจะคุ้นหน้าผมบ้างมั้ย" เสี่ยเริ่มทดสอบบางอย่างตามที่ไอ้อาคมแนะนำ
ด้วยจิตใต้สำนึกที่ไอ้อาคมสั่งไว้ว่า แค่คนหน้าเหมือนชื่อเหมือน แต่ไม่ใช่คนเดียวกัน
"ไม่นี่ครับคุณนเรศ เราเพิ่งพบกันครั้งแรกเอง" ผู้กองตอบออกไปทั้งๆที่หน้าตากับชื่อเสียงด้านมืดของเสี่ยนเรศดังพอที่ตำรวจระดับนี้น่าจะรู้จักดีอยู่แล้ว
"ผู้กอง ลองเล่าประวัติส่วนตัว หน้าที่การงาน แฟนที่คบ ให้ฟังที" เสี่ยนเรศ เริ่มเปลี่ยนมาถามเรื่องส่วนตัว
ผู้กองที่ไม่ติดใจในคำถาม ก็เล่าตามจริงทั้งเรื่องส่วนตัว เรื่องงาน เรื่องแฟน ตามที่เสี่ยนเรศอยากรู้
"พอหละเรื่องประวัติผู้กอง เรามาเล่นอะไรสนุก ๆ กันดีกว่า" เสี่ยนเรศเริ่มเข้าประเด็น
"ไอ้เข้ม มึงมายืนตรงนี้ที" เสี่ยเรียกลูกน้องที่พาไอ้อาคมกับผู้กองมายืนใกล้ ๆ
"ผู้กอง ไอ้ลูกน้องผมมันขี้เงี่ยน ผู้กองช่วยสงเคราห์มันหน่อยได้มั้ย"
ด้านไอ้เข้มที่อยู่ ๆ ก็กลายเป็นของเล่นให้นายตัวเอง จ้องมองหน้าตำรวจตรงหน้า พร้อมกับอารมณ์อยากจัดการให้หมอบซักครั้ง
ผู้กองที่จู่ๆ คุณนเรศไหว้วานให้ช่วยลูกน้องหายเงี่ยน ก็ทำหน้างง ๆ
"ถือว่าช่วยผมก็แล้วกัน ลูกน้องมันยังไม่มีแฟน เลยหาที่ปลดปล่อยไม่ได้ เมื่อกี้ที่ผู้กองเล่าเรื่องแฟน ลองทำแบบเดียวกับที่แฟนทำบ้างดูสิครับ" เสี่ยนเรศเมื่อเห็นสีหน้าผู้กองที่เริ่มคิ้วขมวด ก็พูดอธิบายเพิ่มเติม
"อ้อให้ทำแบบที่แฟนทำให้ แค่นั้นสินะครับคุณนเรศ" ผู้กองที่เข้าใจว่าจะต้องทำอะไร ก็เดินไปหาไอ้เข้มที่เดินมารอเรียบร้อย
"มึงจะทำอะไร" คำถามเสียงเข้มจากคนที่ยืนอยู่เมื่อเห็นนายตำรวจเดินเข้ามา
ผู้กองไม่ตอบอะไร เดินไปชิดตัวไอ้เข้ม แล้วดึงใบหน้ามันมาจูบ แบบที่ทำกับแฟนตัวเอง ไอ้เข้มที่ยืนอึ้ง เพราะไม่เคยแลกจูบกับผู้ชาย แต่ก็ปล่อยให้ผู้กองกระทำต่อ ส่วนเสี่ยนเรศที่นั่งมองตัวอย่างที่ไอ้อาคมบอกด้วยความพึงพอใจ
“ผู้กอง ผมไม่ได้เอาน้ำออกหลายวัน ช่วยทีละกัน” ไอ้เข้มที่ควยเริ่มดันเป้ากางเกงหลังจากถูกผู้กองแลกลิ้นได้ซักพัก
ผู้กองที่ฟังคำร้องขอ เริ่มคุกเข่าตรงเป้าไอ้เข้ม พร้อมค่อย ๆ ปลดเข็มขัดพร้อมรูดกางเกงลงมากองกับขา หลังจากนั้นก็ล้วงดุ้นควยที่แข็งชูออกจากกางเกงใน เสียงดูดควยดังระงมพร้อมเสียงไอ้เข้มครางจากการดูดดุ้นควยนี้
“อ๊า ซี้ดดด แม่ง ดูดเก่งจริง ๆ ครับนาย ผมเสียวไปหมดเลย” ไอ้เข้มครางเสียงกระเส่า พร้อมบอกเจ้านายตน
“ถ้าดูดเก่งอย่างนี้ มึงอยากเปลี่ยนจากสาวอวบๆ มาเป็นหนุ่มบึก ๆ แบบผู้กองมั้ยหละ ไอ้เข้ม” เสี่ยนเรศถามลูกน้องอย่างติดตลก
“อ๊าอ๊าาาาา เสียวสุด ถ้าดูดเก่งอย่างไอ้ผู้กอง ก็ไม่มีปัญหา ให้ผมน้ำแตกได้ก็สบายตัวแล้วครับนาย”
ผู้กองที่ใช้กลเม็ดทุกอย่างที่ทั้งทำให้แฟน แฟนทำให้ วาดลวดลายจนไอ้เข้มร้องครางก็พอใจในฝีมือตน แต่ก็พยายามเลียหัวควย เลียไข่ต่อ ส่วนมือก็พยายามลูบไล้ไปที่หน้าท้องแกร่งของลูกน้องเสี่ยเพื่อเพิ่มความเสียว
“อ๊า จะ จะ จะแตกแล้ว ซี้ดดดด” ไอ้เข้มจับหัวผู้กองแล้วดันควยตัวเองเข้าไปในปากให้ลึกที่สุด แตกคาปากผู้กอง น้ำขาวขุ่นที่ไม่ได้เอาออกมาหลายวัน ล้นเต็มกระพุ้งแก้ม จนไหลย้อยออกมา
“ผู้กอง ดื่มไปให้หมดเลยนะ ของดีของไอ้เข้มเลยเนี่ย” เสี่ยนเรศหันไปบอกก่อนที่ผู้กองจะถอนควยออกจากปาก แล้วบ้วนน้ำควยของไอ้เข้มที่อยู่ในปากทิ้งออกมา ซึ่งผู้กองก็พยายามกลืนลงไปในขณะที่ควยยังคาปากอยู่ตามที่นเรศบอก ส่วนที่ไหลย้อยตกไปตามเสื้อตัวเอง ไอ้เข้มใช้นิ้วตัวเองปาดน้ำควยตัวเอง แล้วเอามาจ่อปากให้ผู้กองเลียให้สะอาดต่อ
“ไอ้เข้ม อย่าลืมขอบคุณผู้กองด้วย”
ไอ้เข้มแทนที่จะขอบคุณเป็นคำพูด มันเอาควยตัวเองที่เปื้อนน้ำลายน้ำควยฟาดไปที่แก้มผู้กองสามสี่รอบ จนน้ำขาวๆ เปื้อนไปทั้งใบหน้า
“ส่วนผู้กอง อย่าลืมขอบคุณลูกน้องผมหละอุตสาห์ให้ดื่มน้ำควยทั้งที แล้วเลียทำความสะอาดให้มันอีกรอบด้วยหละ”
“ขอบคุณครับคุณเข้มที่ให้ผมดื่มน้ำควย” ผู้กองขอบคุณออกมาพร้อมกับเลียคราบน้ำที่เปื้อนคาควยให้สะอาดเรียบร้อย
ก่อนที่ไอ้เข้มจะเก็บควยลงกางเกง ไอ้อาคมก็เดินกลับมา เมื่อมันเห็นสภาพของผู้กองที่มีคราบขาวติดแก้มทั้งสองข้าม กับไอ้เข้มที่เปลือยกายท่อนล่างโชว์ดุ้นควยที่เริ่มสงบแล้ว และหน้าตาเสี่ยนเรศที่ทำหน้าพึงพอใจ ก็เข้าใจทันทีว่า ไอ้เสี่ยนเรศคงทดสอบตัวอย่างที่พามาอย่างน่าพอใจแล้ว
“เป็นยังไงบ้างครับคุณนเรศ ตัวอย่างที่พามา”
“ยอดเยี่ยมเลย ถ้าทำอะไรได้มากกว่านี้ คงสนุกน่าดู” เสี่ยนเรศตอบด้วยความพึงพอใจ
“ก็ขึ้นอยู่กับคุณนเรศจะหาของให้ผมได้มากแค่ไหน ยิ่งมาก คุณนเรศก็ยิ่งสบาย ส่วนวันนี้ ผมขอตัวกลับก่อน เรื่องของรบกวนคุณนเรศส่งไปที่เดิมนะครับ” ไอ้อาคมถือโอกาสลาเลย
“ผู้กอง เดี๋ยวกลับกันดีกว่าครับ สายมากแล้ว”
“ครับคุณอาคม” ผู้กองพูดพลาดเอาชายเสื้อเช็ดคราบขาวบนใบหน้าออกมา แล้วเดินตามไอ้อาคมออกไป
เยี่ยม ขอบคุณคับ
ขอบคุณ ชอบครับ รอหมวดชัยอีกราย อ้าวนึกว่าเป็นหมอผีจริงๆเสียอีก ขอบคุณครับ ton_gori ตอบกลับเมื่อ 2019-4-26 20:59
อ้าวนึกว่าเป็นหมอผีจริงๆเสียอีก
นึกว่าเป็นเหมือนกัน ;P เสียวมากเลยครับ ขอบคุณคับ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
เสียวมาก ขอบคุณครับ สนุกดี รอตอนต่อไป ผู้กองคือไปไกลที่สุดแล้ววววว
ขอบคุณครับ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณครับ {:4_97:}ขอบคุณมากครับ{:4_97:}