นิทานปรัมปรา ตอนที่ 2
ตอนที่ 1http://www.g4guys.com/forum.php? ... 4643&fromuid=155610ยามกลางคืน สายลมโชยพัด อากาศเย็นจับใจ คงเอื้อมมือไปกอดร่างของมั่นไว้ ควยตุงทะลุผ้านุ่งพาดที่ขาของมั่น รุ่งเช้าผ้านุ่งของคงเปียกชุ่ม เปื้อนหน้าขาของมั่น มั่นตื่นรู้สึกตัวค่อยๆผลักร่างของคงออกจากตัว ส่ายหน้าเอือมระอาเล็กน้อย ก่อนมุ่งหน้าไปยังสระน้ำ
"ไอ้คง คงโว้ย มาดูนี้เร็ว" มั่นเรียกคงด้วยอาการตกใจ คงงัวเงียตื่นขึน มือขยี้ตา
"อะไรของเอ็งว่ะ" คงเอ่ยถาม ขณะที่ยังไม่ลืมตาดี
"ช้างเผือกว่ะ ช้างเผือกอย่างงาม"
"จริงเหรอว่ะ ไอ้มั่น กูว่าเราควรเข้าเมืองไปกราบทูลเหนือหัวให้ทรงทราบกันเป็นดีแน่"
ในพระราชวัง ตำหนักองค์ชายไกรสร ตอนนี้อื้ออึงไปด้วยทหารหาญจำนวน 5 คน เสพกามหมู่ร่วมกับองค์ชาย
"องค์ชายขอรับ กระแทกเกล้ากระหม่อมแรงๆเลยขอรับ"
"ได้ ข้าจัดให้เจ้าแหน่ ขุนแสง"
"โอ้ย.... ซี๊ด..... องค์ชายขอรับ เกล้ากระหม่อมเสียวกระสันเหลือเกินขอรับ"
"แน่นอน วันนี้เราจะมีความสุขด้วยกัน"
ในยามนี้ทหารหนุ่มและองค์ชาย เสพกามกันถึงสามคู่ กระแทกพวงไข่กระทบเนื้อฝีเย็บดังสนั่น เสียงซี๊ดซ้าด เสียวกระสัน ดังทั่วพระตำหนัก
"องค์ชายขอรับ เสพกามกับกระหม่อมเถิด ให้ไอ้ขุนพันไปเย็ดไอ้ขุนแสงแทนดีกว่าขอรับ"
"ได้ หมื่นณรงค์ เจ้าอยากลิ้มรสแท่งเนื้อข้ารึ ข้าจัดให้เจ้าแน่"
"โอ้...... ซี๊ด องค์ชาย เป็นบุญทวารกระหม่อมยิ่งนัก"
"หยุดเลย!!!!! แล้วพากันออกไปซะ" เสียงดังขึ้นขัดจังหวะเสียวกระสันของเหล่าทหารหาญ
"อันใดรึ ไชยยันต์" องค์ชายไกรสรเอ่ยถามองครักษ์คู่ใจ
"กระหม่อมมีเรื่องสำคัญกราบทูลขอรับ"
"งั้นพวกเจ้าออกไปก่อน" ทหารหาญหอบอุ้มเสื้อผ้าของตนเดินออกไปจากพระตำหนัก ด้วยอาการไม่พอใจยิ่งนัก ไชยยันต์ คลานเข่าเข้าไปใกล้ หยิบพระภูษาผ้านุ่ง มานุ่งให้กับองค์ชาย แท่งเนื้อสัมผัสแก้ม กระดกขึ้นลงช้าๆ น้ำใสไหลเยิ้มปลายแท่งเนื้อสัมผัสที่แก้มขององครักษ์
"บัดดนี้ มีพรานป่ามาขอเข้าเฝ้าองค์ชาย ด้วยได้พบเจอช้างเผือกขอรับ"
"ช้างเผือกงั้นรึ จงนำเขาเข้ามาเถิด"
"จะให้เข้ามาตอนที่องค์ชายยังกระสันสวาทนี้รึขอรับ"
"ไชยยันต์ พรานป่าผมยาวรุงรัง หนวดยาวเฟื้อย ข้าเจอก็หมดอารมณ์แล้ว"
"เอ่อ....."
"ให้เขาเข้ามา"
"ขอรับ"
ไชยยันต์ออกไปตาม มั่นและคงเข้าพบองค์ชายภายในพระตำหนัก สายตาองค์ชายจ้องพินิจมั่นอย่างไม่กระพริบตา
"โอ้... ช้างเผือกตัวนี้ช่างน่าหลงไหลยิ่งนัก"
"องค์ชายขอรับ" ไชยยันต์เรียกสติองค์ชาย ก่อนที่มั่นจะกราบทูลเหตุการณ์ องค์ชายไกรสรมองหน้ามั่น อย่างไม่กระพริบตา
"องค์ชายขอรับ จะเสด็จเลยไหมขอรับ กระหม่อมจะได้เตรียมการ" ไชยยันต์เรียสติอีกครั้ง
"ได้ ได้ ไชยยันต์ เตรียมการเลย เจ้าหนุ่มเข้ามาใกล้ๆข้าสิ"
มั่นคลานเข่าเข้าไปใกล้องค์ชาย องค์ชายเชยคางจ้องตาไม่กระพริบ มั่นหลบมุมสายตา คงก้มหน้านิ่งก่อนก้มลงกราบและคลานเข่าออกไป
"ไอ้ไชยยันต์ มึงอย่าคิดว่ามึงจะหาเด็กใหม่เข้ามาแย่งชิงหน้าที่พวกกูนะ" หมื่นณรงค์ กระแซะองครักษ์
"ก็มึงมันไม่ร่วมเสพกามหมู่กับพวกกูเองนี้น่า" ขุนแสงกระแซะต่อ
"พวกมึงมันไม่มีหน้าที่แล้วรึ" ไชยยันต์ปราม
"ไปเถอะนายพราน ไปเตรียมข้าวของ อย่าได้สนใจพวกเปรตไร้ผ้านุ่งกันเลย" ไชยยันต์เอ่ยชวนคงแล้วเดินออกไป คงก้มหน้าขำกระซิกกับคำต่อว่าของไชยยันต์ ทหารหาญพาลอารมณ์เสีย จึงเดินออกไปอีกฝั่งของพระตำหนัก
กาลเวลาต่อมาการคล้องช้างเผือกได้เสร็จสมบูรณ์ กรมวังจัดงานสมโภชครั้งยิ่งใหญ่ มั่นและคงได้รับพระประทานให้ดำรงตำแหน่งองครักษ์ มีตำหนักใกล้เคียงกับไชยยันต์ พระจันทร์สาดแสงกระทบเนื้อผิวนวลของชายฉกรรจ์ด้วยคืนนี้นุ่งผ้าไหมขลิบทองงดงามยิ่งนัก
"มั่น เจ้าคิดถึงบ้านรึ" ชายผู้เดินมาทางด้านหลัง ทำให้มั่นตกใจเล็กน้อย
"องค์ชาย เสด็จมาที่นี้เพื่อประสงค์ใดขอรับ"
"มั่น ข้ามีเรื่องอยากจะคุยกับเจ้า เข้าไปในเรือนเถอะ" องค์ชายเดินนำหน้า มั่นเดินตามหลัง ก่อนที่องค์ชายจะหันกลับมา มั่นก็เดินชนองค์ชายเข้าเต็มตัว องค์ชายจับตัวมั่นไว้ โน้มใบหน้าจงจูบระดมทั่วร่างกาย ภูษาผ้านุ่งทั้งสองหลุดจากตัว เสียงเนื้อกระแทกกันท่ามกลางแสงจันทร์ ทั้งสองหารู้ไม่ว่ามีใครบางคนแอบเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด.........
รอลุ้น ต่อ ตอนต่อไป นะคับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ {:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ว่าแต่เพื่อนมาแอบเห็นไหมน่า ใครแอบดู? เจ้าคงแน่เลย แอบชอบเค้าอยู่นิ ขอบคุณครับ มาต่อแล้วเย้…แต่ว่าแต่ละฉากตัดไปไวมาก ปรับอารมณ์ไม่ทันกันทีเดียว 555 รอติดตามครับ ขอบคุณครับ ทำไมยังงงๆ แต่ก็รอลุ้นต่อไป ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับ เสียวววว ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ