นิทานปรัมปรา ตอนที่3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kritti เมื่อ 2019-5-17 07:13ตอนที่1 http://www.g4guys.com/forum.php?mod=viewthread&tid=124643&fromuid=155610
ตอนที่2 http://www.g4guys.com/forum.php?mod=viewthread&tid=124869&fromuid=155610
สายน้ำไหลเลื่อย สายลมพัดโชยมาเป็นระยะๆ ใบไม้แห้งร่วงหล่นลงพื้น ไชยยันต์นั่งเหม่อลอยริมลำธารหลังวัง
"ไชยยันต์ เจ้ามานั่งเล่นที่นี้เอง ข้านึกว่าไปไหน" คงเอ่ยทักมาแต่ไกล แล้วนั่งลงไกลๆกับไชยยันต์ ไชยยันต์โผเข้ากอดคง ทำให้คงตกใจไม่น้อย
"เจ้า.. เจ้า... ใครทำอะไรเจ้า ไชยยันต์" คงถามด้วยความสงสัย ไชยยันต์น้ำตาไหลซึมอาบแก้ม ยกมือขึ้นปาดน้ำตา หันหน้ากลับไปมองลำธารอีกครั้ง
"ข้าไม่เป็นไรดอก" ไชยยันต์ปฏิเสธคำถาม
"เรื่องของไอ้มั่นใช่ไหม" คงซ้ำซี้
"เจ้าเอาอะไรมาพูด" ไชยยันต์ยังคงปฏิเสธ
"แล้วเรื่องใดเล่า เจ้าก็บอกข้ามาสิ" คงยังซ้ำซี้ ไชยยันต์นั่งก้มหน้า
"มั่น เขาเหมาะสมกว่าข้าเป็นไหนๆ" ไชยยันต์เริ่มปริปาก
"อ้าว ข้านึกว่าเจ้าชอบไอ้มั่นเสียอีก" คงสงสัย
"ช่างเถอะคง ข้าไม่เสียใจดอก ที่องค์ชายจะเลือกมั่น มั่นเหมาะสมกว่าข้าเสียอีก"
"แล้วไยเจ้าร้องไห้เล่า อย่าได้กังวลไป" คงปลอบใจ
"ข้าอยากไปเที่ยวนอกวัง"
"ได้สิ ข้าจะไปพร้อมเจ้า"
ไชยยันต์และคง เดินออกประตูท้ายวัง เพื่อชมตลาดนอกวัง ต่างก็มีความสุขสนุกกันไป
"องค์ชายเพคะ คือหม่อมฉันมีเรื่องจะกราบทูลเจ้าค่ะ" หญิงชราผู้หนึ่งเข้ากราบทูลองค์ชายด้วยสีหน้าตื่นเต้น
"คุณมั่นสิเจ้าค่ะ หลายวันมานี้ หม่อมฉันเห็นมีชายชาวบ้าน เข้ามาในตำหนักคุณมั่นมิขาดเลยเจ้าค่ะ ส่งเสียงเฮฮา แล้วก็....."
"อันใดรึ แม่นม" องค์ชายเซ้าซี้ต่อ
"ข้ามิอาจกราบทูลเพคะ" แม่นมนิ่งไป
"จะเสียงอันใดเล่าขอรับ ก็เสัยงพวกมันเล่นสวาทนะสิขอรับ"หมื่นณรงค์พูดเสริม
"พวกเจ้าเอาอะไรมาพูด ออกจากตำหนักข้าไปบัดเดียวนี้ ก่อนจะโดนโบยทั้งหมด" องค์ชายพิโรธ ตวาดไล่ แล้วครุ่นคิด พิษหึงหวงทำให้องค์ชายมุ่งหน้าไปที่ตำหนักของมั่น
"เจ้าทำการใด ไยไม่ไปพบข้า" องค์ชายถามด้วยเสียงแข็ง มั่นก้มลงกราบ
"กระผมกำลังจัดเตรียมผลไม้ขึ้นทูลถวายขอรับ" องค์ชายเดินรี่เข้าไปปัดพานผลไม้กระเด็น
"เจ้าทำเยี่ยงนี้ได้เยี่ยงไร" เสียงแข็งขององค์ชายปรากฎเรื่อยมา องค์ชายคว้าเส้นหวายเฆี่ยนลงหลังมั่น โดยที่มั่นยังสงสัยแต่ก็ไม่ได้ปริปากพูดแต่อย่างใด"องค์ชายขอรับ มั่นมันผิดอันใดรึขอรับ" ไชยยันต์วิ่งเข้ามาห้ามเหตุการณ์ได้พอดี
"เจ้าเองก็เช่นกันไชยยันต์ เหตุใดปล่อยให้คนนอกรั้วนอกวังมาทำลายจิตใจข้าถึงเพียงนี้" องค์ชายยังคงตวาดโมโห
"ข้าไม่เข้าใจ" ไชยยันต์สงสัย
"ชายหนุ่มที่มาเล่นสวาทกับมั่นมันคือผู้ใด"
"ไม่มีขอรับ"
"ดี พวกเจ้าปิดบังข้าทั้งหมด ข้าก็จะลงหวายเจ้าเช่นกัน" องค์ชายเงื้อมือจะเฆี่ยนไชยยันต์
"หยุดนะไกรสร เจ้าจะมาลงโทษไชยยันต์เรื่องอันใด" องค์ชายทิ้งหวายเมื่อสิ้นเสียง
"แม่จะไม่ยอมให้เจ้าทำร้ายไชยยันต์และคนอื่นอีก ถ้ายังไม่ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน ไชยยันต์พามั่นไปทำแผล"พระเหสีสั่งการ
"ไปเลย ไม่ต้องมาให้ข้าเห็นหน้าอีก" องค์ชายสำทับ ก่อนเดินออกจากตำหนักไป
"พระมเหสีขอรับ เกล้ากระหม่อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณยิ่งขอรับ" มั่นก้มลงกราบ "กระหม่อมขอทูลลา กลับไปอาศัยที่ชายป่าตามเดิมนะขอรับ"
"เจ้าไม่ได้ผิดอันใด เจ้าจะไปทำไมกันเล่ามั่น"
"กระหม่อม....."
"ถ้าเจ้าสบายใจก็ไปเถิด หากไกรสรสงบใจลงคงไปตามพวกเจ้ามาเอง"
"เจ้าป้าขอรับ กระหม่อมขอไปเที่ยวบ้านป่ากับมั่นและคงนะขอรับ" ไชยยันต์วิงวอน
"ไปเถอะไชยยันต์ ให้ไกรสรเข้าอยู่ตามลำพังเถอะ"
องค์ชายไกรสร เดินโมโหเข้าห้องบรรทม มีทหารหนุ่มอย่างหมื่นณรงค์ ขุนพัน ขุนแสงรอที่หน้าห้อง
"องค์ชายขอรับ กระผมผิดเองที่นำเรื่องมากราบทูลองค์ชาย"
"เจ้าไม่ผิดดอกณรงณ์ ข้าจำเป็นต้องรู้""
กระผมขอชดเชยความผิด พอให้องค์ชายคลายพิโรธขอรับ" องค์ชายและทหารหาญเดินเข้าห้องบรรทมไปหมื่นณรงค์เอื้อมมือบรรจงถอดฉลองพระองค์ให้องค์ชาย ขุนแสง ขุนพัน ค่อยๆลูบไล้ ปากจูบไซร้ตามร่างกาย แท่งเนื้อทั้งสี่แข็งแรงดุจเสากระโดงเรือ หมื่นณรงค์ใช้ปากอมรูดแท่งเนื้อองค์ชาย เสียงเสียวสวาทลอยตามลม องค์ชายใช้มือจับแท่งเนื้อขุนพัน และขุนแสง ลูก ชักตามจังหวะแห่งความเสียว หมื่นณรงค์ค่อยๆดันร่างกายองค์ชายลงบนเตียงนอน ก่อนขึ้นนั่งทับแท่งเนื้อแล้วขย่มเป็นจังหวะ องค์ชายคว้าแท่งเนื้อของขุนพันมาอมรูด ขุนพันจูบปากแลกลิ้นกับขุนแสงเป็นพัลวัน"เร็วกว่านี้ณรงค์ ข้ากระสันยิ่งนัก" องค์ชายกดตัวหมื่นณรงค์ให้โน้มตัวลง กระแทกร่างกายเข้าออกเร็วขึ้น ขุนแสงเดินไปข้างหน้าให้หมื่นณรงค์อมรูดแท่งเนื้อ ขุนพันค่อยๆเสียบแท่งเนื้อเข้าทวารองค์ชาย องค์ชายเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวร่างกายเพียงผู้เดียว
"ข้าจะสำเร็จแล้ว โอ้ะๆๆๆๆโอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ" ทวารของหมื่นณรงค์มีน้ำสวาทไหลเยิ้มออกมา ในส่วนของทวารองค์ชายก็เช่นกัน หมื่นณรงค์และขุนแสงสาวมือรัวแท่งเนื้อก่อนที่น้ำสวาทของตนจะพุ่งราดบนตัวขุนพัน แล้วทั้งสี่ก็นอนบนเตียงเรียงรายด้วยความสุขกระสัน
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากนะครับ รอลุ้นตอนต่อไปนะครับ{:5_130:} สนุกมากเลยครับ โดนใส่ความจนได้นะมั่น…^^นี่มันละครไทยชัดๆ555 เอิ่มมมม....ขอบคุณครับดำเนินเรื่องราวเร็วรวบรัดดีครับ แต่ตัดบทเร็วไปหน่อย ตามอารมณ์ไม่ทัน {:5_130:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุนยิ่งหนัก โดนใส่ความเข้าซะแล้ว ขอบคุณคับ รุมองค์ชายกันใหญ่นะ มีน้ำใจดีงามแบบนี้ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อ่านแล้วงงๆ