พรานป่า ตอน๕ 1/6/2562
-พรานป่า-“ไอ้ดิษ !! ไอ้ดิษ !! ตื่น!! กูมาเปลี่ยนยาม” ดิษงัวเงียตื่นขึ้นมา เขาคงเผลอหลับไปเพราะไม่ได้กินกาแฟ สิ่งแรกที่ดิษมองหาคือไอ้จุก ไอ้ตัวดียังนอนซุกหน้ากับเป้าเขาอยู่ดูท่ามันจะชอบดมไข่เขานะ ดิษยิ้มขำ “ทำแบบนี้ เดี๋ยวมึงได้โดนตีนพี่ทินหรอกไอ้สัด ฮ่าๆ” สันแซวขำๆ เพราะรู้ว่าไอ้พิษไม่ได้พิศวาสตัวผู้ เพียงแต่ลงมาจากเพิงและเห็นไอ้จุกหลานพี่ทินนอนเอาหน้ามุดไข่เพื่อนรักเลยอดแซวไม่ได้
“คิดอุบาทอีกแล้วนะมึง”ดิษทำหน้าหน่ายเพื่อน ก่อนจะสะกิดไอ้จุก “จุก ไอ้จุก!!” คนนอนอยู่ส่งเสียงอืออา แต่ไม่ยอมตื่น จุกปัดป่ายมือไปมา แล้วก็นอนต่อ “จุก!! ตื่นขึ้นไปนอนข้างบนกัน” เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ ดิษลองสะกิดอีกสองสามรอบก็ได้ผลเหมือนเดิม
“กูว่ามึงอุ้มมันไปเหอะว่ะ ดูท่าทางหลับลึกไม่เบา”สันเสนอความคิด ไอ้จุกตัวเล็ก ดิษอุ้มได้สบาย
“กูก็ว่างั้น” ดิษว่าแล้วก็ค่อยวางหัวคนหลับลึกไว้บนขอนไม้ ก่อนจะช้อนตัวมันขึ้นมาแล้วเดินไปตรงเพิงของพี่ทิน ตัวเบาชิบหาย...ดิษคิดในใจ พลางมองหน้าไอ้แสบ หน้าตอนหลับกับตอนตื่นนี่ให้อารมณ์คนละฟีลเลยล่ะ อีกสองสามก้าวก็จะถึงเพิงของทิน...ดิษเปลี่ยนใจก่อนหมุนตัวกลับ เอามันไปนอนด้วยดีกว่า ไม่อยากไปรบกวนพี่ทิน
“เอ้า ไอ้เหี้ย ไม่พามันไปนอนวะ !” สันงงเพราะเห็นไอ้ดิษอุ้มไอ้จุกกลับมาทางเดิม
“กูไม่อยากกวนพี่ทินว่ะ ฝากมึงบอกพี่ทินตอนมาเปลี่ยนเวรด้วย ว่าหลานเค้าอยู่กับกู ไปละ”
“เออๆ แต่ๆๆๆ อย่าทำอะไรมิดีมิร้ายกับหลานแกนะเว้ย กูขอเตือนอีกรอบ ฮ่าๆๆ”
“ไอ้ส้นตีน !!” ดิษง้างตีนใส่เพื่อน ก่อนจะเดินขึ้นเพิงของตัวเอง เขาวางไว้อุ้มลง ก่อนจะดึงมุ้งลงมากันยุงกันแมลง หลังจากนั้นดิษจึงล้มตัวลงนอนข้างๆไอ้จุก เพิงของเขามีหมอนใบเดียว ทำให้ดิษต้องใช้แขนตัวเองเป็นหมอนให้ไอ้จุกหนุนนอน พอจัดที่จัดทางเสร็จสรรพ ดิษจึงหลับตาลง
..........
“อือ...” จุกสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะปวดฉี่ สิ่งแรกที่มันสัมผัสได้คืออกแกร่งของใครสักคน ไอ้จุกรำลึกชาติ ก่อนหน้านี้มันนั่งผิงไฟกับพี่ดิษนี่นา แล้วทำไมมานอนตรงนี้ได้ จุกพยายามปรับสายตาให้ชินกับความมืด แล้วค่อยๆช้อนตาขึ้นไปมองว่าคนที่อยู่ข้างๆเขาคือใคร
แปลกใจนิดหน่อยที่เป็นพี่ดิษ แทนที่จะเป็นลุงตัวเอง แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาให้คิดอะไรแล้วล่ะ ปวดฉี่ชิบหาย จุกกระเด้งตัวลุกขึ้น ไม่ไหวๆ ฉี่จะราดแล้ว มันรีบมุดออกมาจากมุ้งแล้วเดินลงมาจากเพิง
คนเฝ้ายามไม่มี..แต่จุกไม่ทันได้สังเกตหรอก มันรีบวิ่งหาที่เหมาะๆ ก่อนจะฉี่ก็ยกมือขอเจ้าที่เจ้าทางตามที่ลุงสอนมา
“อา......”ค่อยยังชั่วหน่อย จุกสะบัดๆ ก่อนจะเก็บจุกน้อยเข้าที่ ขณะที่กำลังรูดซิบขึ้นนั้น กูมีเสียงแปลกประหลาดลอยมาตามลม จุกนิ่ง ผะ ผีเหรอ?
“โอยยย อา...ซี้ดดดดส์ สัน สัน”
ตอนแรกเป็นเสียงโอดครวญที่จุกได้ยิน แต่พอมีชื่อคนที่มันรู้จัก ไอ้จุกใจชื้นขึ้นทันที ไม่ใช่ผีแน่นอน
“ผั่บๆๆๆๆ ซี้ดสส เสียวสัด !!!”
เสียงของอะไรสักอย่างกระทบกันดังเป็นจังหวะ ทำให้ไอ้จุกเกิดความสงสัย มันจึงค่อยๆเดินตามต้นเสียงไป จุกค่อยๆย่องเพราะกลัวเกิดเสียง
มันเดินตางเสียงมาจนเห็นแสงรำไรจากหลังต้นไม้ใหญ่ จุกค่อยๆก้มตัวลงต่ำ ก่อนจะโผล่แค่ส่วนหัวออกไปมอง ภาพที่เห็นทำให้มันตาค้าง แทบกรี้ดออกมา
ท่ามกลางความมืดที่ปกคลุมบริเวณโดยรอบ มีเพียงแสงไฟจากตะเกียงเท่านั้นที่ทำให้เห็นกิจกามตรงหน้า
หนุ่มคลานโก้งโค้งในท่าหมา ตรงตูดของเขามีสันที่คอยกระแทกกระทั้นเอวใส่บั้นท้ายของหนุ่มแบบไม่ออมแรง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นป่า หนุ่มหันหน้ามองสัน ปากครางเสียวออกมาเหมือนสัตว์กำลังโดนเชือด ส่วนสันใช้สองมือจับบั้นท้ายของคู่ขาไว้แน่น แล้วก็กระเด้าเอวใส่ด้วยความเงี่ยน
“อา.....ซี้ดดด เสียวควยว่ะไอ้หนุ่ม ตูดมึงฟิตไม่เปลี่ยน ตอดควยกูดีชิบ อา....ซี้ดดดด..”
“แรงๆอีกสัน กูชอบให้มึงเย็ดตูดกูแรงๆ นั่นแหละ แบบนั้น แรงๆเลยไอ้เหี้ย !!! อา...เย็ดตูดกู ให้เหมือนกับที่มึงเอาหีเมียมึงเลย ไอ้สัด ยัดควยเข้ามาลึกๆ”
“หึ ร่านชิบหาย !มา !!! กูจะเย็ดให้ตูดพังเลยไอ้เหี้ย !! “ สันเปลี่ยนจังหวะเย็ดแบบเน้นๆ เสยแท่งควยเข้าไปไม่ยั้ง “ชอบมั้ย !! ควยกูเย็ดมันมั้ย !!! “
“ที่สุด !! กูชอบ ชอบควยมึง กูชอบให้มึงเย็ด อา...เสียวตูด ไอ้สัน !!เสียวว่ะ”
จุกทนมองสถานการณ์ตรงหน้าอีกไม่ไหวแล้ว มันรู้สึกพะอืดพะอมอยากจะอาเจียนเสียให้ได้ พี่สันกับพี่หนุ่มเป็นคู่ขากันเหรอ แล้วพี่สันมีเมียแล้วนะ แอบมาทำแบบนี้ได้ไง จุกไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่าตัวเองจะได้มาดูหนังสดแบบนี้ แถมเป็นสดแบบชายกับชายด้วย ทำไปได้ยังไง ไม่สะอิดสะเอียนบ้างเหรอ ? นึกถึงตรงนี้ บางอย่างในท้องก็ปั่นป่วน พร้อมจะพุ่งออกมาในทุกเมื่อ จุกหดหัว ค่อยๆย่องกลับเพิง
.......
“หายไปไหนมา !!” จุกเดินถึงบริเวณที่พัก ก็เจอกับดิษที่ยืนหน้ามุ่ยอยู่ ไม่รู้ไปโกรธอะไรมา แล้วตื่นมาตอนไหน ?
“จุกเอ่อ..ผมไปฉี่มา”
“ทำไมไม่ปลุกกู ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ไง เกิดอันตรายขึ้นมาจะทำไงวะ !” ดะ..เดี๋ยวก่อน พี่ดิษไปกินรังแตนที่ไหนมาเหรอ ดุชิบหาย ! จุกงง แต่ก็ไม่ไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงอะไร ตอนนี้ท้องไส้ปั่นป่วน อยากไปนอน แล้วก็ที่เขาไม่ปลุกดิษ ก็เพราะเกรงใจยังไงล่ะ
“ขะ..ขอโทษครับ” จุกจำต้องยอม เพราะดิษดูท่าจะโกรธเขาจริงๆ จุกยกมือไหว้ด้วย จากนั้นก็หมุนตัวจะเดินขึ้นเพิงของลุง
“จะไปกวนลุงมึงทำไม เดี๋ยวแกต้องลุกมาเฝ้ายามละ ปาปนะเว้ย กวนคนนอนน่ะ” ดิษใจเย็นลง เมื่อกี้ตอนที่สะดุ้งตื่นมา เขาใจหายวาบเพราะไม่เห็นไอ้ตัวแสบ จึงใช้ไฟฉายส่องดูรอบเพิงเพราะกลัวว่ามันจะละเมอแล้วตกลงไปแต่ก็ไม่มีวี่แววดิษรู้สึกเป็นห่วงมันขึ้นมา รีบวิ่งลงจากเพิง ก็พอดีกับที่ไอ้แสบมันเดินกลับมา
จริงๆแล้ว ดิษเป็นคนที่ค่อนข้างจะใจอ่อนต่างจากหน้าตาที่เหมือนโจรใต้ของมัน มันรักหมารักแมว แถมยังเป็นคนที่เห็นใจคนอื่น เรื่องไอ้จุกก็เหมือนกัน แค่ดิษเห็นแววตาเศร้าๆตอนที่มันเล่าเรื่องพ่อแม่ พร้อมกับยิ้มแห้งๆของมัน แค่นี้ก็พอจะทำให้ใจดิษสั่นไหวแล้ว ดิษรู้สึกว่าอยากปกป้องดูแล อยากเห็นมันยิ้ม มันไม่ใช่อารมณ์พิศวาทแต่มันเหมือนอารมณ์พี่ พี่ที่เป็นห่วงน้องมากกว่า
“....”
“ขึ้นไปนอนบนเพิงของกัน..........นะ” คำว่านะจากปากดิษแผ่วเบา แต่เพราะความเงียบในป่าทำให้ได้ยินชัดเจน คำว่าเพิงของเรา ให้ความรู้สึกเหมือนคำว่า กลับบ้านกันนะ บ้านที่มีพ่อกับแม่ในความคิดของจุก มันพยักหน้าแบบไม่ต้องคิดเลยล่ะ อบอุ่นในหัวใจจริงๆ
ดิษยิ้ม ยิ้มให้กับไอ้ตัวแสบที่เดินตามเขาขึ้นมา
เฮ้อ....วันนี้เหนื่อยแปลกๆ แต่ก็มีความสุขชอบกล
..........
ยังสั้นเหมือนเดิม เศร้า ฮือๆ
ดิษเป็นไร ?! หวั่นไหวอะไรจ๊ะ 55
ใครรอฉากอัศจรรย์นอก่อนเนอะ ให้เวลาชายแท้เขาปรับตัวกันก่อน 55
ขอบคุณสำหรับพลังน้ำใจนะจ๊ะ
รักคนอ่าน ตามให้กำลังใจคนเขียนกันต่อไปนร้า
มาเม้นคนแรก หนุกหนานรอลุ้นตาม ว้ายเอากันในแ่ากลัวผีป่ามาร่วมด้วยจััง น่ารักทั้งพี่ทั้งน้อง
อีหนุ่ม ตกลงมึงจะเอาใครแน่
โกรธคนเขียนเรื่องความสั้น(ของเนื้อเรื่อง) ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รักเกิดทีละน้อย
สนุกมากเลยครับ เจ้าหนุ่มนี่เองที่ไปแอบดูคนอาบน้ำ ขอบคุณมากเลยนะครับ อยากอ่านอีกก แอบหวานนะ ดีมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ฟิน ค่อยๆเข้มข้นขึ้นทีละนิด ขอบคุงคราฟ สนุกมากเลยครับรอติดตามครับ