Kinky Opera >>Season One1<< Episode 9: Predator & Pray! (Rising of SM) [COPY]
Season One1 : Episode 9: Predator & Pray!Kinky Opera
>>Season One1<<
....ความดำมืดในใจก่อกำเนิด จิตเตลิดเกินห้ามปราบปรามไหว
ก่อกำหนัดพลาดพลั้งไปเมื่อใด ความจัญไรอาจย้อนจรสู่ตัว....
Episode 9: Predator & Pray!
เช้าวันเสาร์.....
มาร์คตื่นขึ้นมาบนเตียงในห้องนอนบนคอนโดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา มาร์คเดินมาที่ริมหน้าต่างพบว่าอากาศในวันนี้ขมุกขมัว ซึ่งเป็นปกติธรรมดาของหน้าฝน มาร์คหาวพลางบิดขี้เกียจไปด้วย แต่ก็นึกถึงอีเมลที่โยส่งมาให้เมื่อวานขึ้นมาได้!
มาร์คจึงรีบเดินมาคว้ามือถือที่วางอยู่ข้างเตียงทันที เนื่องจากเมื่อวานนี้มาร์คซ้อมยิมนาสติกอุปกรณ์ประเภทห่วงและบาร์เดี่ยวอย่างหนัก จึงไม่มีเวลาได้ตรวจสอบรูปที่โยส่งมาละเอียดนัก พอกลับมาถึงบ้านมาร์คก็หลับเป็นตาย.......
.......ในที่สุด! การแก้แค้นของเราก็จะสำเร็จซะที.....แล้วต่อก็จะคิดได้..........
มาร์คคิดในใจถึงแผนการณ์ของตัวเอง พลางนึกถึงเรื่องในอดีตของตัวเอง
“แม่.......หนูไม่อยู่......หนูจากลับบ้าน....ฮือๆ”
เด็กชายมาร์คร้องไห้งอแงเมื่อต้องมาเรียนชั้นอนุบาลเป็นวันแรก
“โอ๋ๆ ไม่ร้องไห้นะคะคนเก่ง...... ดูซิเพื่อนหนูเยอะแยะเลย.....เห็นมั้ย หนูจะได้เล่นกับเพื่อนทั้งวันเลยไงคะ....”
แม่ของมาร์คกล่อมให้ลูกของตัวเองยอมเข้าชั้นเรียนวันแรกให้ได้ เป็นวันที่คุณแม่หลายๆ คนต้องปวดหัวเป็นธรรมดา
“น้องมาร์คคะ น้องมาร์คไม่อยากเล่นชิงช้ากับเพื่อนๆ เหรอคะ ดูสิ....โน่นน่ะค่ะ....น่าเล่นออกค่ะ” ครูอนุบาลช่วยพูดเกลี้ยกล่อมอีกแรง
“แต่.......ฮือๆ” เด็กชายมาร์คยังคงงอแง
“พวกเราๆ มาดูนักเรียนใหม่เร็วๆ ดูดิ ดูดิ หน้าเหมือนลูกครึ่งเลย....”
เด็กหลายคนในห้องเรียนต่างทะยอยมาเกาะกระจกหน้าต่างดูมาร์คเหมือนกับเป็นตัวประหลาด ทำให้มาร์คเริ่มเครียดและเกาะแขนแม่แน่นขึ้น !
“นะคะ........เดี๋ยวตอนเย็นแม่ก็มารับแล้ว.........”
“นายๆ เราชื่อต่อนะ นายชื่ออะไรอ่ะ”
เสียงเด็กคนหนึ่งดังแทรกขึ้นมาข้างๆ หูมาร์ค ต่อมายืนข้างๆ มาร์คตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
“เรา......ชื่อ.....มาร์ค....” มาร์คตอบอายๆ
“นายมาอยู่กับเราสิ........มีของเล่นเยอะแยะเลยนะ คุณครูให้เล่นได้ทั้งวันเลย....” ต่อชวนมาร์ค
“จิงหลอ......ให้เราเล่นได้ด้วยหลอ....” ตอนนี้เด็กชายมาร์คตาลุกวาว
“จิงจิ๊ง.....มาสิ”
ต่อดึงมือมาร์คเดินเข้าไปในห้องเรียน ไปที่ของเล่นกองหนึ่ง มาร์คก็เดินตามไปแต่โดยดี โดยไม่หันมาสนใจแม่อีกเลย ตอนนี้คุณแม่ของมาร์คถอนหายใจกับคุณครูอย่างหมดห่วง........
................................................................................................................
ชั้นป. 1/1........
“นักเรียนคะ.....จับกลุ่ม 5 คนค่ะ แล้วมาซ้อมอ่านออกเสียงกับครูที่หน้าชั้น ทีละกลุ่มนะคะ” คุณครูบอกนักเรียน
“ต่อ.....เราอยู่กลุ่มด้วยคนนะ” มาร์คหันมาพูดกับต่อ
“ได้ๆ มาสิ ตอนนี้ยังเหลืออีก 1 คนพอดีเลย” ต่อบอกมาร์ค
“ไม่ได้! กลุ่มเราครบแล้วนะต่อ นี่ไง มีมึง มีกู ไอ้เม้ง ไอ้เจมส์ แล้วก็ ไอ้ป๋อม!!! (ใครเนี่ย?)” โยพูดขึ้นมาแล้วหันมามองหน้ามาร์คอย่างเย็นชา
“อ้าว......งั้น.......” ต่อทำตัวไม่ถูก
“เอ่อ.....งั้นไม่เป็นไร.....เดี๋ยวเราไปอยู่กลุ่มอื่นก็ได้......” มาร์คตอบหน้าเจื่อนๆ
..........................................................................................................
ชั้น ป.4/1
“ต่อ ช่วยเราด้วย.......”
เสียงมาร์คดังขึ้น วิ่งหน้าตาเลิ่กลั่กมาหลบด้านหลังต่อ ตามมาด้วย ไอ้โย ไอ้เจมส์ ไอ้เม้ง และเพื่อนร่วมห้องอีกประมาณ 4-5 คน
“กูจะจับอีตุ๊ดนี่แก้ผ้าว่ะต่อ” โยพูดขึ้น
“ทำไมต้องแกล้งเราด้วย เราเคยไปทำอะไรให้นายโกรธแค้นเหรอไง” มาร์คพูดขึ้นมา
“ทามมายต้องแกล้งเค้าด้วย เค้าเคยไปทามอารายให้เธอโกดเหรองาย” โยล้อเลียนคำพูดของมาร์คอย่างสนุกปาก พร้อมทั้งหันมาทางต่อ
“ว่าไงวะต่อ มึงจะมาช่วยกูจับอีนี่มันแก้ผ้ามั้ย”
“..............” ต่อมองโยแล้วถอนหายใจ
“เอ๊ย! หรือว่ามึงชอบอีนี่วะ” ตอนนี้ทุกคนหันไปสบตากัน ทำนองว่าหรือเรื่องที่ไอ้โยพูดมันจะเป็นความจริง ต่อรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ถ้าทุกคนเชื่อเรื่องนี้ ต่อจะถูกอับเปหิจากตำแหน่ง “ราชา” ของกลุ่ม ลงมาอยู่สถานะเดียวกับเด็กคนนี้ทันที ซึ่งเป็นสถานะ “ต่ำสุด” ของห้อง ต่อจึงรีบโพล่งออกไปทันที
“เฮ้ออ............ กูก็แค่ไม่อยากให้มึงแกล้งคนโดยไม่มีเหตุผล แต่มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึงเถอะ ไม่เกี่ยวกับกู” ต่อพูด
มาร์ครู้ทันทีว่าความช่วยเหลือสุดท้ายของตนได้สลายหายไปกับอากาศแล้ว โยและพวกวิ่งกรูกันเข้ามาล็อคตัวมาร์คทันที!
“อ๊าหหหหห์ อย่า ฮือๆ อย่า ฮือๆ.......” เสียงของมาร์คดังไปทั่วห้องเรียน ดูจากสายตาของพวกเด็กเรียนแล้วแต่ละคนอยากจะช่วยมาร์คเหลือเกิน แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับการกระทำของหัวโจกของห้อง ต่อพยายามข่มใจหลับตาด้วยความรู้สึกผิด อีกทั้งไม่ต้องการมองเห็นสายตาของพวกเด็กเรียนที่มองมาทางต่อด้วยความตำหนิ.....................
.................................................................................................................
พอมาร์คนึกถึงเรื่องนี้ทีไรก็ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที........
.......เป็นเพราะไอ้โย.....ที่ทำให้เราต้องโดนเพื่อนๆ แกล้งล้อเลียนและดูถูกมาตลอด.......
......เป็นเพราะไอ้โย.....ที่ชอบล้อว่าต่อกับเราเป็นแฟนกัน.........
.......เป็นเพราะไอ้โย......ที่ทำให้ต่อออกห่างจากเราไป......
.......มันต้องโดนบ้าง!.........
มาร์คคิดในใจแล้วแสยะยิ้มที่มุมปาก !
...................................................................................................................................
ห้างดังกลางสยาม........
“เฮ้ยเม้ง ! มึงจะบอกแผนของมึงได้ยังวะ....” เจมส์ถามเม้งขณะเดินเข้ามาในห้างที่เย็นฉ่ำ
“เออ......แล้วทำไมกูต้องมาด้วยวะ...” โยถามขึ้นบ้าง
“วันนี้เราจะมาหาเหยื่อว่ะ พวกมึงเตรียมมือถือก็แล้วกัน ปิดเสียงให้เรียบร้อยด้วย !”
เม้งเริ่มสั่งการ ขณะชี้ให้เพื่อนตามมาเพื่อลงบันไดเลื่อนไปที่ชั้น G
“แล้วก็ไอ้โย....ถ้ากูสั่งให้มึงหลบหรือหมอบ ให้มึงรีบทำเลยนะโว้ย!” เม้งสั่งการต่อไป
“กูไม่ใช่หมานะโว้ย.....ว่าแต่มึงจะเฉลยได้ยังวะ ว่าเรากำลังจะไปทำอะไรกัน?” โยถาม
เม้งเลยอธิบายแผนการทั้งหมดของวันนี้ว่าให้แอบถ่ายคลิบหรือรูปของลูกน้องของมาร์คคือ
1. คนที่ทำหน้าที่เหมือนเลขาของมาร์ค และ
2. สมาชิกอีกคนหนึ่งในกลุ่มของมาร์ค
เม้งอธิบายต่อว่าจะใช้รูปหรือคลิบอันนี้ไปแบล็คเมลมาร์คอีกทีหนึ่ง แต่เนื่องจากไม่มีใครเคยเห็นหน้าสมาชิกของกลุ่มมาร์คเลย จึงต้องให้โยช่วยมาดูหน้าให้ แต่พวกนั้นอาจจะจำโยได้ เพราะฉะนั้นคนที่ต้องระวังตัวที่สุดก็คือโยนั่นเอง!
ทั้ง 3 คน ลงบันไดและเดินใกล้ถึงหน้าร้านแม็คโดนัลก็รีบหลบเข้ามุมทันที! เม้งให้คนอื่นหลบอยู่ก่อน มีเพียงตนเองที่ยื่นหน้าออกมาจากที่กำบัง พลางสอดส่ายสายตาไปทั่วร้าน.....
“นั่นไง!!!”
เม้งเจอแล้ว! กลุ่มกะเทย 7-8 คนในชุดไปรเวท กำลังแต่งหน้าและเลือกวิกผมเกาหลีกันอย่างสนุกสนาน!
“โย มึงค่อยๆ ยื่นหน้าออกไปดูนะ ที่ 3 นาฬิกา มีมั้ย?” เม้งกำชับโย
โยยื่นหน้าออกไปแล้วมองดูกะเทยกลุ่มนั้นที่กำลังเม้ากันอย่างออกรสออกชาด ขณะเลือกวิกผมไปด้วย
“ไม่มีเลยว่ะ...” โยกลับเข้ามาแล้วบอกเม้งกับเจมส์
“เป็นไปได้ไงวะ.....ก็กูกับเจมส์ไปสืบมา.....” เม้งยังอธิบายไม่จบก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาในร้านซะก่อน
“ไฮ้!!!.....เพื่อนสาวววว เป็นไงจ๊ะ วันนี้จะแต่งเป็นใคร....” เม้งรีบดูไปที่ต้นเสียงทันทีก็เห็นว่ามีสมาชิกใหม่เพิ่งมาอีก 2 คน
“แล้วอี 2 คนที่มาใหม่ล่ะวะ” เม้งให้โยยื่นหน้าออกมาดูอีกครั้งหนึ่ง
“เฮ้ย! ใช่เลยว่ะ 2 คนนี้แหละที่อยู่กับไอ้มาร์ค” โยตอบ
เจมส์ไม่รอช้ารีบยกมือถือขึ้นมาถ่ายคลิบไว้ทันที!!! ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ถูกบันทึกไว้ในมือถือของเจมส์เรียบร้อยแล้ว......
“เอาล่ะ ที่เหลือก็แค่ลุ้นแล้วล่ะ ว่าสิ่งที่มีอยู่ในมือจะช่วยพวกเราได้ป่าว?”
เม้งบอกเพื่อนๆ พลางมองดูคลิบที่อัดมา
“บี๊บ”
“ 1 SMS!” มีข้อความส่งเข้ามาในมือถือของโยพอดี
- หลังเลิกเรียนวันจันทร์มาเจอกูที่โรงยิม -
“เฮ้ยพวกเมิง เอาไงดีวะ” โยถามเพื่อนๆ ด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น
“ก็ไปตามที่มันบอกสิวะ........ต้องวัดดวงหน่อยล่ะ!!” เม้งบอกด้วยสีหน้ามั่นใจ........
....................................................................................................................
ที่สระว่ายน้ำหมู่บ้านของต่อ.....
“พี่เอก ถ้ามีคนอยากแก้แค้นเรา.....เราจะทำไงอ่ะ” ต่อถามเอกขึ้นมาในขณะที่กำลังเรียนว่ายน้ำ
“เราต้องทำยังไง “ครับ!!!” ต่างหาก” เอกสอนให้ต่อพูดเพราะๆ พลางคิดว่าทำไมเด็กพูดกับผู้ใหญ่แบบนี้วะ!!!
“เราต้องทำยังไง “ครับ???”” ต่อพูดเหมือนจะล้อเลียน แต่เอกก็ไม่สนใจ
“แล้วเราไปทำความเดือดร้อนให้เขาไว้หรือเปล่าล่ะ?” เอกถามต่อ
“ก็.........”
“พี่ว่านะ......ถ้าเรารู้ตัวว่าผิด เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว สิ่งที่ทำได้ก็คือการขอโทษ แต่ต้องเป็นการขอโทษที่มาจากใจด้วยนะ!!!” เอกอธิบาย
“แล้วเค้าจะยอมเหรอ “ครับ?”” ต่อถามเอก
“อย่างบางเรื่องนะ ทะเลาะกันจะเป็นจะตาย ทั้งๆที่แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยอมขอโทษเรื่องก็จบแล้ว ถึงอีกฝ่ายหนึ่งจะไม่ยอม แต่อย่างน้อยเราก็รู้ตัวเองว่าได้พยายามทำทุกวิถีทางแล้ว.....จริงมั้ย?” เอกตอบ
....................................................................................................................................
ในที่สุดวันจันทร์ที่สุดจะระทึกก็มาถึง ทั้ง ต่อ โย เจมส์ และเม้ง ต่างไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนหนังสือเลย โดยเฉพาะต่อและโย ที่กำลังคิดว่าถ้ามาร์คเอาภาพเปลือยของตนไปปล่อยในอินเตอร์เน็ตจริงๆ ชีวิตจะเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง.......เพื่อนที่โรงเรียนจะไปเจอภาพเหล่านี้หรือไม่.......เรื่องจะลามไปถึงฝ่ายกิจการนักเรียนหรือไม่......
“อ่ออดดดดด.......” เสียงสัญญาณสิ้นสุดคาบสุดท้ายดังขึ้น
ทุกคนต่างเก็บกระเป๋าเรียบร้อย พลางมองหน้ากันเป็นครั้งสุดท้าย เหมือนว่ากำลังจะไปออกรบ......
...............................................................................................................................
วันนี้ทุกคนเห็นพ้องกันว่าจะใช้บริการรถแทกซี่เพื่อมาที่โรงเรียนของมาร์ค เพราะทุกคนต่างไม่รู้ว่าสงครามในวันนี้จะยืดยาวแค่ไหน
“เอี๊ยดดด...”
เสียงรถแทกซี่จอดที่หน้าโรงเรียนของมาร์ค ทุกคนก้าวลงจากรถด้วยความหวาดหวั่น เมื่อลงมาพร้อมกันแล้วจึงเดินมุ่งหน้าไปที่โรงยิมของโรงเรียน ซึ่งเด่นสะดุดตาและไม่ต้องเสียเวลามองหา
“แอ๊ดดด......” ต่อเป็นคนนำเปิดประตูเข้าไปก่อนคนแรก ตามมาด้วยเม้ง เจมส์ และโยเป็นคนสุดท้าย....
เบื้องหน้าของทั้ง 4 คน คือกลุ่มของนักเรียน 5 คน ที่กำลังซ้อมกีฬาอยู่ตามอุปกรณ์ต่างๆ โดยมาร์คกำลังโหนตัวอยู่บนห่วงคู่ที่ห้อยลงมาจากเพดาน มาร์คเกร็งตัวอยู่บนห่วงโดยร่างกายแนวยาวขนานกับพื้น กล้ามแขนอันใหญ่ของมาร์คเกร็งจนปูดโปน ทันใดนั้นมาร์คก็เหวี่ยงตัวตีลังกากลางอากาศ 3 รอบ แล้วลงมายืนอยู่ที่พื้น โดยไม่เสียสมดุลย์เลยแม้แต่นิดเดียว!!!
“ว่าไง มาแล้วเหรอ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
มาร์คพูดพลางเดินเข้ามาหากลุ่มของต่อ โดยลูกน้องของมาร์คเองก็ละจากการซ้อมแล้วเดินมาสมทบกับมาร์คด้วย
“มาเข้าเรื่องเลยดีกว่า” เม้งรีบเปิดฉากทันที!
“โห....ไม่ทักทายกันเลยนะ....” มาร์คพูดเชิงตำหนิ
“เรื่องรูปกับคลิบ!!! กูอยากให้ลบมันซะ!” เม้งพูดต่อไปโดยไม่สนใจ
“มาร์ค....กูไม่รู้นะว่าทำไมมึงต้องทำแบบนี้! แต่กูไม่อยากให้เรื่องนี้มันบานปลาย กูขอได้มั้ย..... ลบรูปของกูกับโยเถอะนะ” ต่อพยายามเกลี้ยกล่อมแต่ก็ไม่เป็นผล
“มันจะไม่ง่ายไปหน่อยเหร้อ.....” เลขาของมาร์คพูดขึ้นมา ดูเหมือนจะไม่ยอมรับการต่อรอง
“ใช่! ตอนนี้ถึงทีกูเอาคืนบ้าง! กูจะเอาไปปล่อยในเน็ตแม่งเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า” มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“แต่ถ้าพวกมึงกราบขอโทษที่ตีนกู! บางทีกูอาจจะลองคิดดูใหม่ก็ได้......” มาร์คยื่นข้อเสนอที่ทำร้ายจิตใจสุดๆ
“โดยเฉพาะมึง! ไอ้โย! ไอ้เพื่อนทรยศ! ชอบแกล้งกูดีนักแถมมึงยังทรยศเพื่อนมึงอีก!”
มาร์คหันหน้าไปมองที่โย ตอนนี้โยก้มหน้างุด หลบอยู่หลังต่อ
“พวกเราก็พยายามให้เรื่องนี้มันจบสวยที่สุดแล้วนะ แต่ถ้าไม่อยากให้จบก็คงต้องพูดถึงเรื่อง......งานอดิเรกที่แมคโดนัลแล้วมั้ง?”
เม้งพูดพลางโชว์คลิบในมือถือ ที่เห็นเลขาของมาร์คและเพื่อนอีกคนที่ยืนอยู่ข้างกันนั้น กำลังเลือกใส่วิกผม และขนตาปลอมอย่างสนุกสนาน!!!
เลขามาร์คกับเพื่อนหน้าเสียทันทีอย่างเห็นได้ชัด!!! เม้งเริ่มใจชื้นขึ้นมา ดูเหมือนกลยุทธ์นี้จะได้ผล!!
“กูบอกแล้วใช่มั้ยให้ระวังหน่อย!!!” มาร์คหันไปเอ็ดลูกน้องเบาๆ
“ถ้าคลิบนี้ถูกกระจายไปทั่วโรงเรียน ผลที่ตามมาจะเป็นยังไงนะ? ตำแหน่ง ชื่อเสียง ฐานะ อยากกลับไปเป็นเหมือนสมัยก่อนเหรอ?” เม้งได้ทีจึงขู่มาร์คคืน
มาร์คกัดฟันกรอด...........
“มาร์คพวกกูขอโทษ......พวกกูขอลาออกจาก....”
เพื่อนมาร์คทั้ง 2 คนพูดขึ้นพร้อมกันแต่พูดยังไม่ทันจบ มาร์คก็สวนขึ้นมา
“พวกมึงไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น!!! ฟังนะไอ้เม้ง ไอ้ต่อ ไอ้เจมส์ ไอ้โย นี่คือสิ่งที่พวกกูเป็น กูยอมรับในกันและกัน ยอมรับในสิ่งที่เพื่อนกูเป็น โดยไม่เคยเอาสิ่งเหล่านั้นมาแกล้งหรือล้อให้เป็นปมด้อยสักครั้ง! เอาเลย! พวกมึงปล่อยคลิบไปเลย! กูไม่ทิ้งเพื่อนแน่นอน ถ้าจะต้องออกจากตำแหน่ง หรือฐานะจะตกต่ำก็ตาม กูก็พร้อมจะไปกับเพื่อนของกู!!!”
มาร์คพูดตาแดงก่ำ และกำมือแน่น ส่วนเพื่อนของมาร์คอีกสี่คนมองมาที่มาร์คด้วยความภูมิใจ สมควรแล้วที่ให้มาร์คเป็นหัวหน้ากลุ่ม
ตอนนี้โย เจมส์ และเม้งรู้สึกผิดและละอายตัวเองขึ้นมาทันที! แต่ละคนต่างก็คิดได้ว่าที่เหตุการณ์มันมาถึงขนาดนี้ ก็เพราะไปล้อเล่นกับจิตใจของคนๆ หนึ่ง โดยไม่ได้คิดเลยว่าคนๆ นั้นจะรู้สึกอย่างไร
“แต่ดูเพื่อนมึงสิ!!!” มาร์คพูดพลางหันมามองโย
“เห็นแก่ตัว ชอบเหยียบย่ำคนอื่น แถมยังขายเพื่อนเพื่อเอาตัวรอดอีก!!!” มาร์คตำหนิโยเสียงดัง
“เฮ้ย! ไอ้โยมันไม่ได้เป็นคนส่ง กู.....” เจมส์กำลังจะแก้ตัวให้เพื่อน.....
“พอเถอะไอ้เจมส์!!!” โยโพล่งออกมา
“มาร์ค ฮึกๆ กูขอโทษ กูขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยทำกับมึง ฮึกๆ มึงจะเอารูปของกูไปทำอะไรก็ได้ ฮึกๆ แต่ขอเถอะ......ลบรูปของไอ้ต่อเถอะ มันไม่เกี่ยว ฮึกๆๆ”
ตอนนี้โยลงไปนั่งก้มหัวอยู่แทบเท้าของมาร์คแล้วและร้องไห้
ตอนนี้มาร์คถึงกับอึ้ง!! ไม่คิดว่าโยจะทำถึงขนาดนี้! เพราะภาพของโยในความคิดของมาร์คคือเป็นคนที่เลวและเห็นแก่ตัว
โยอ้อนวอนมาร์คและร้องไห้สะอื้นไป ตอนนี้เจมส์กับเม้งก็ก้มลงข้างๆโย และขอโทษมาร์คเหมือนกัน
“มาร์ค....กูสองคนก็เคยแกล้งมึงเหมือนกัน! พวกกูขอโทษ.......”
“มาร์คกูก็ขอโทษ........ถึงกูจะไม่เคยแกล้งมึง แต่กูก็ไม่เคยช่วยมึงเลย ทั้งๆที่กูอยู่ในฐานะที่จะช่วยได้ กูยังรู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้......กูขอโทษมึงจริงๆ”
ต่อก้มลงขอโทษมาร์คข้างๆ เพื่อนด้วย
.........แม้แต่ต่อก็ยังช่วยมัน.....ทำไม!.....ทำไม!......ทีกับเรา......... มาร์คคิดในใจ
“พวกมึงรู้มั้ย!!! ว่ากูต้องทนทุกข์ทรมานอยู่กี่ปี!!! เด็กคนนึงต้องถูกเพื่อนเกือบทั้งห้องแกล้ง ล้อเลียน ทั้งพูดจาดูถูก และไม่มีใครคบ พวกมึงสนุก แต่กูต้องกลับบ้านมานั่งร้องไห้ทุกวัน บางวันกูก็คิด ว่าน่าจะตายๆ ไปซะ!!! จะได้ไม่ต้องทนไปโรงเรียนอีก!!!”
มาร์คพรั่งพรูความในใจออกมาบ้าง มาร์คพูดน้ำตาไหลอาบแก้มทั้ง 2 ข้าง หลังจากระเบิดอารมณ์ออกมาแล้วมาร์คก็ทรุดตัวลงมานั่งหมดแรงอยู่ที่พื้น
“คนที่ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนกู........ก็ทิ้งกูไปซะอย่างงั้น!” มาร์คหันมาพูดกับต่อ ที่ตอนนี้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกัน
“มาร์ค กูขอโทษนะ กูรู้ว่ากูกลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้ ถ้ามึงจะให้กูทำอะไรชดใช้ มึงบอกกูมาได้เลย ถ้ามันจะทำให้มึงสบายใจขึ้นได้ กูพร้อมจะทำ!!!” ต่อบอกมาร์คด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“......................” มาร์คเงียบ
“กูก็ด้วย กูเป็นคนเริ่มทุกอย่าง มึงบอกกูมาเถอะ กูพร้อมจะชดใช้ให้ทุกอย่าง” โยพูดขึ้นบ้าง
“......................”
.
.
.
“เฮอะ.....”
มาร์คถอนหายใจพลางหยิบมือถือขึ้นมาลบทั้งรูป ทั้งคลิบของต่อกับโยออกไปจนหมด! จนทั้ง 4 คนอึ้ง! เม้งเห็นอย่างนั้นจึงหยิบมือถือของเจมส์มาลบคลิบที่แอบถ่ายลูกน้องของมาร์คด้วย
“จริงๆ กูก็ไม่ได้จะเอาไปปล่อยในเน็ตหรอก......กูแค่อยากให้พวกมึงแตกคอกัน! อยากให้ไอ้โยมันรับรู้ความรู้สึกของกูบ้าง ว่าเวลาถูกทิ้งอยู่คนเดียวมันจะเป็นยังไง!” มาร์คอธิบาย
“เอ้า....” มาร์คยืนมือถือให้ต่อ เผื่ออยากจะตรวจดูว่าลบจริงหรือไม่
“ไม่เป็นไรหรอก กูเชื่อใจมึง........กูรู้ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ว่ามึงเป็นคนซื่อสัตย์ คำไหนคำนั้น”
ต่อพูดไปยิ้มไปด้วย
“ฮึฮึ...........”
ดูเหมือนจะเป็นเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแรกของมาร์ค หลังจากที่ภาวะบีบคั้นสมัยประถมทำให้มาร์คมีปัญหาด้านการแสดงอารมณ์
“ขอบใจมึงมากนะมาร์ค กูเชื่อมาตลอดว่ามึงยังคงเป็นมาร์คคนเดิม....” ต่อบอกมาร์ค
ต่อลุกขึ้น......พลางยื่นมือมาหามาร์คเพื่อช่วยดึง มาร์คจึงยื่นมือจับตอบ ต่อดึงมาร์คจนลุกขึ้นมา เม้ง เจมส์ และโยก็ลุกขึ้นด้วย
“ตัวโตขึ้นเยอะนี่.......คงไม่ต้องให้ช่วยเหมือนแต่ก่อนแล้วมั้ง....” ต่อแอบแซวมาร์ค มาร์คก็อมยิ้ม
“แต่ว่า.....กูยังไม่จบกับไอ้โยนะ” โยสะดุ้งเฮือก!
“โย.....ในฐานะที่มึงเป็นตัวตั้งตัวตีในการแกล้งกู! ........ มึงต้องมาช่วยงานบ้านที่คอนโดกู 2 เดือนเพื่อเป็นการชดใช้ แต่คราวนี้ไม่มีเรื่องแบล็คเมลเข้ามาเกี่ยวข้อง!!!”
โยนึกถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดที่คอนโดของมาร์คแล้วยังกลัวไม่หาย แต่เอาก็เอาวะ!!! ในเมื่อมาร์คสัญญาแล้ว
“ได้ กูยินดีทำทุกอย่างให้มึงอยู่แล้ว” โยตอบด้วยใจจริง
“จริงๆ ที่กูแกล้งมึงอ่ะ.....” โยกำลังจะอธิบายมาร์คก็พูดขัดขึ้นมาก่อน
“เออ....ช่างเถอะ......เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว.....เอาเป็นว่าตต่อไปนี้ถ้ามึงชดใช้กูหมด....ก็จบ” มาร์คพูด
“ที่สำคัญตอนนี้ประตูโรงเรียนจะปิดแล้ว พวกมึงรีบออกไปเถอะ ยามมันยิ่งเรื่องมากอยู่....”
ต่อ โย เจมส์ และเม้งขอบใจมาร์คอีกครั้งที่ยอมยกโทษให้ ก่อนเดินกลับออกมาจากโรงเรียนของมาร์คเพื่อไปขึ้นรถไฟฟ้า...... ในระหว่างที่กำลังเดินอยู่บนถนนไม่มีใครพูดอะไรซักคำ ต่อจึงพูดขึ้นมาเพื่อคลายความตึงเครียด.....
“โหย ไอ้โย มึงก็รักเพื่อนเหมือนกันนะเนี่ย.......” ต่อพูดพลางเอื้อมแขนไปกอดคอโย
“จิงด้วยว่ะ มันยอมแลกรูปมันกับรูปไอ้ต่อเชียวนะเว้ย” เม้งพูดขึ้นมา
“โห.......ฮีโร่สุดๆ” เจมส์แซวโยบ้าง ตอนนี้โยยิ้มอายๆ
“กูต้องขอโทษพวกมึงด้วยนะเว้ย เพราะการกระทำของกูแท้ๆ” โยตำหนิตัวเอง
“ไม่ต้องโทษตัวเองหรอกว่ะโย อย่างน้อยเราก็รู้ว่าพวกเรารักกันแค่ไหน ใช่มั้ย!!!” ต่อพูด
“ช่ายยย.....” เจมส์กับเม้งตอบพร้อมกัน
“กูขอบใจพวกมึงมากว่ะ” โยพูดยิ้มๆ
“งั้นมึงก็กลับมาเป็น “ไอ้โยลามก” คนเดิมได้แล้วดิวะ....” ต่อแซวโยกลับ
ทั้ง 4 คนเดินกอดคอหัวเราะกันไปบนถนนอย่างสบายใจ รู้สึกหมดห่วงที่ผ่านพ้นเรื่องต่างๆ มาได้ซะที แต่พอละสายตาจากเพื่อนๆ โยยังคงมีสีหน้ากังวล พลางนึกถึงเรื่องในอดีตสมัยอนุบาล อันแสนนานมาแล้ว............
“พวกเราๆ มาดูนักเรียนใหม่เร็วๆ ดูดิ ดูดิ หน้าเหมือนลูกครึ่งเลย....”
เพื่อนในห้องต่างลุกกรูไปออกันที่หน้าต่างหน้าห้องพลางชี้มือชี้ไม้
“ไหนๆๆ ขอดูด้วย!!” เสียงของเด็กชายโยดังขึ้น น้ำเสียงตื่นเต้นกว่าคนอื่นๆ เด็กชายโยยืดตัวขึ้นเพื่อที่จะมองได้ถนัดๆ พอเห็นเด็กใหม่ที่ยืนกอดแม่แน่น เด็กชายโยก็โพล่งออกมาทันที!!
“โห!!.....น่ารักจัง.....เหมือนตุ๊กตาเล้ยยย!”
“เมิงลงสถานีไหนวะโย” เสียงของต่อดังเข้ามาในหู ทำให้โยกลับมาสู่ความจริงในปัจจุบัน ต่อกำลังจะกดเครื่องซื้อบัตรรถไฟฟ้าให้โย
“เออๆ เดี๋ยวกูทำเองว่ะ....” โยตอบ พลางคิดถึงเรื่องที่จะต้องไปช่วยงานมาร์คที่คอนโดว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง..........
...............................................................................................................
จบตอน
Kink Team เขียน
ขอบคุณครับ โย ชอบมาร์ครึป่าว ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ให้โนกับมาร์คเข้าขากันทีเถอะ เสียวทุกที ขอบคุณครับ {:5_141:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เยี่ยม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ จบด้วยดี ขอบคุณ ขอบคุณครับ หึหึ ต้องสนุกแน่ สองเดือนนั้น ขอบคุณครับ {:5_146:} สนุกดี ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2