หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 112 ตอนส่งเนื้อเข้าปากเสือ โดย Orama
หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 112 ตอนส่งเนื้อเข้าปากเสือ โดย Oramaผมทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผิดกับไอ้เจตที่หันมามองหน้าผมเป็นระยะตอนที่เรียนอยู่ แต่ถ้ามีเพื่อนอยู่ด้วยมันก็ทำลิงทำค่างเหมือนเดิม
“ต๊ะ....................เออ....................”
พอเลิกเรียนคาบเช้า กำลังจะลงไปกินข้าวไอ้เจตเดินมาข้างหลังทักเสียงเบา
“มีไรเจต”
“คือ........เรื่องวันก่อน”
ผมเอามือไปกอดบ่ามันแล้วยิ้มให้มันแบบหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้
“วันก่อนมีไร” ผมแกล้งลืม
ไอ้เจตจ้องหน้าผมนิ่ง เหมือนจะร้องไห้
“555555555555555” ผมหัวเราะในสีหน้ามัน ก่อนที่จะปล่อยบ่ามันแล้วเดินออกไป
“ไอ้ต๊ะ......”ไอ้เจตหยุดเดินแล้วยืนนิ่ง แล้วเรียกผมเสียงดัง
ผมหันไปตามเสียง เห็นไอ้เจตยืนนิ่งหน้าเครียด แล้วเดินย้อนไปหามัน
“มึงเป็นไรมากปะเจต” ผมจ้องหน้ามันพร้อมกับตั้งคำถามว่ามันจะเอายังไง
“.............เออ.........”
“กูเข้าใจมึงทุกอย่าง มึงไม่ต้องกังวลอะไรเลย....ส่วนเรื่องเย็ดกันก็เหมือนเดิม เงี่ยนเมื่อไหร่ก็แวะไปกูเย็ดให้”
“ไอ้เหี้ยต๊ะ” ผมพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปโรงอาหารทันที คงไม่รอตีนไอ้เจตแน่
ผมมาถึงหาที่นั่งได้โดยไอ้เจตวิ่งตามมาติด ๆ ไอ้เจตยังไม่ทันได้นั่งไอ้นะมาจากไหนไม่รู้ทำการล็อกคอไอ้เจตลากออกไปทันที
“เฮ้ยต๊ะ” ไอ้เจตพูดเหมือนขอความช่วยเหลือ ผมแบมือสองข้างแบบช่วยไม่ได้ ก่อนที่จะเดินไปซื้ออาหาร แต่ก็อดหันมามองไอ้นะกับไอ้เจต ที่ทั้งลากทั้งจูงกันไปทางหน้าวิทลัย
“ตับ.............” เสียงตบหลังผมอย่างแรง ผมหันขวับไปดูว่าเป็นใคร เป็นไอ้หยกยืนยิ้มแฉ่งอยู่ข้างหลัง
“มึงไม่ถีบกูเลยล่ะ” ผมหันมาค้อนมันวงใหญ่
“แตะนิดแตะหน่อยแค่นี้ทำเป็นเจ็บ”
“แตะบ้านป้ามึงดิเสียงดังขนาดนั้น”
“ต๊ะ ต๊ะ” ผมหันไปตามเสียงเรียก เป็นไอ้วันเดินเข้ามาในโรงอาหาร
“มีไรวัน”
“จานย์พงษ์ให้มึงไปหา”
“ตอนนี้หรอ”
“มั้ง....กูเจอแกที่หน้าช็อฟเมื่อกี้”
“กินข้าวก่อนได้ปะ หิวชิบหาย”
“ไปก่อนแล้วค่อยกลับมากินก็ได้พี่ต๊ะ เผื่อจารย์มีเรื่องด่วน”
ผมเดินออกจากโรงอาหารไปหาจารพงษ์ที่ช็อบอย่างรวดเร็ว
“ต๊ะ ๆ ทางนี้” ผมหันไปตามเสียงเรียกเห็นจารย์พงยืนสูบบุหรี่ข้าง ๆ ช็อฟ
“จารย์มีไรหรือครับ เห็นไอ้วันบอกผม”
“ไม่มีไรหรอ วันนี้บ่ายเรียนอะไร”
“บ่ายสองลงช็อฟครับ”
“เออ..ดีเลย ครูมีเรื่องรบกวนให้เธอทำ”
“เรื่องไรครับ”
“แฟนครูอยู่โรงเรียนพานิชย์เอกชน เขากำลังจะจ้างช่างมาเดินสายไฟห้องพักครู แฟนครูเขาจะให้ครูไปดูให้ว่าต้องเปลี่ยนอะไรบ้าง แต่ครูไม่ถนัดว่ะ ต๊ะช่วยไปหน่อย”
“แฟนจารย์จะไม่ว่าหรอคับ”
“บอกไปแล้วว่าจะส่งมือโปรไปให้ ใช้เวลาไม่นานหรอก”
“ครับ”
“ขอบใจมาก....เฮ้ยนัด ๆ มานี่” ผมหันไปตามมือเห็นเด็กหนุ่มรุ่นร้อง วิ่งเข้ามาหาจารย์ช้า ๆ คุ้นหน้าแต่ไม่รู้จักชื่อ รู้แต่ว่าเป็นเด็กปี 1
“นัดเดี๋ยวไปกับพี่ต๊ะนะ พาพี่ต๊ะไปหาอาแพรวแล้วดูว่าอาแพรวต้องการอะไรเพิ่มอีกมั้ย” ผมงงว่าใครคืออาแพรว
“งั้นเดี๋ยวพี่ต๊ะไปรอผมตรงประตูเลยครับเดี๋ยวผมไปเอามอไซต์ก่อน” อ้าวรู้จักชื่อกรูอีก
ผมหันมามองหน้าอาจารย์อย่างงงๆ ก่อนที่จะเดินเลี่ยงไปรอน้องนัดที่หน้าประตูวิทลัย
ผมนั่งซ้อนท้ายมอไซต์น้องนัดโดยไม่พูดกันสักคำ จนมาถึงหน้าโรงรียนพานิชย์เอกชน น้องนัดพาไปห้องพักครูอย่างคุ้นเคย
“นัด ทางนี้” ผมหันไปตามเสียงเห็นครูสาวใส่เสื้อสีครีมกระโปรงสีเข้ม หน้าตาสวยทีเดียว
“หวัดดีครับอาแพรว” น้องนัดนกมือไหว้ ผมยกมือไหว้ตามน้องนัด
“หวัดดีครับ”
“ต๊ะ....ใช่มั้ย”
“ใช่ครับ”
“พงษ์เขาบอกแล้วว่าจะให้ต๊ะมาช่วยดูให้”
“ครับ”
“คือห้องพักครูที่นี่มันเป็นอาคารไม้ สร้างมานานแล้วสายไฟก็เก่ากลัวจะเกิดไฟไหม้ ว่าจะรื้อทำใหม่ เลยให้ต๊ะช่วยดูหน่อยว่าต้องทำไงบ้าง” อาแพรวของน้องนัดพาเดินไปที่ห้องพักครู ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเที่ยง ครูออกไปทานข้าวหมด
ถึงห้องพักครูผมเดินสำรวจประมาณ30 นาที จดตรงโน้น ขีดตรงนี้ โดยมีอาแพรวยืนดูตรงหน้าประตู
“เป็นไงบ้างต๊ะ”
“ต้องรื้อใหม่หมดเลยครับ เพราะทั้งสายทั้งสวิทซ์กรอบ แตก เพราะหมดอายุแล้ว”
“เท่าไหร่”
“ผมประมาณราคาตอนนี้ไม่ได้ครับเดี๋ยวผมกลับไปทำแบบแล้วประมาณราคาให้อีกที”
“ได้ ๆ ก่อนวันศุกร์ได้มั้ย”
“เย็น ๆ ก็เสร็จครับ”
“งั้นฝากพงษ์มาแล้วกัน”
“ได้ครับ”
ผมขอตัวกลับเพราะตอนนี้ยอมรับว่ากระเพาะผมมันร้องเสียงดังมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“พี่ต๊ะยังไม่กินข้าวหรอ” น้องนัดขึ่รถมาถามเบา ๆ
“ยังเลย รีบมาทำธุระให้อาจารย์ก่อน”
“เออ......แล้วอาแพรวเป็นใครหรอ เห็นนัดสนิทสนม”
“อาแพรวคือน้องพ่อผมครับ”
“อ๋อ................................” ผมถึงบางอ้อทันที ถ้างั้นอาจารย์พงษ์ก็คืออาเขยน้องนัด มิน่าถึงดูสนิทสนมกัน
“แวะกินข้าวก่อนมั้ยพี่ต๊ะกลับไปตอนนี้โรงอาหารคงเหลือแต่หม้อผมเองก็หิว”
“นัดก็ยังไม่กินหรอ”
“ยัง............กำลังจะไปกินพอดีอาพงษ์ เอ้ย อาจารย์พงษ์เรียกก่อน”
“งั้นไปกินต้มเส้นกันมั้ย”
น้องนัดไม่ตอบแต่เลี้ยวรถไปอีกทางทันที ซึ่งผมเดาว่าต้องไปร้านป้าหวินเจ้าดังแน่ ๆ ซึ่งก็จริงอย่างที่คิด
ถึงร้านป้าหวินพอกำลังจะจอดรถน้องนัดมีอาการเซจนล้ม ลงไปกองที่พื้นดีที่ผมจับรถได้ทัน ไม่งั้นรถมอไซต์คงล้มทับขาน้องนัดแน่ ๆ
“นัดเป็นไร”
“หิวจนหมดแรงเลยพี่”
“55555555555555555”
น้องนัดเดินเขย่ง ๆ เข้าไปในร้าน
“นัดโดนรถทับหรอ”
“เปล่าพี่ ตอนล้มเมื่อกี้ขามันไปขัดกับที่เหยียบนิดหน่อย”
เราสองคนนั่งกินต้มเส้นกันด้วยความหิวโหย ถ้วยละ 3 บาท ราคาสำหรับนักเรียน ผมจัดไป 3 ด้วย น้องนัดก็ไม่แพ้กันจัดไป 3ถ้วย
“ไปอดอยากกันมาจากไหน” เสียงแม่ค้าพูดมาลอย ๆ
“หิวจนตาลายเลยป้า” น้องนัดบอกป้าทั้งที่ปากยังเต็มไปด้วยต้มเส้น
“ดีนะที่มาไว ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดเดียวก็หมด...เหลือแต่หม้อ” ป้าแกขาย ต้มเส้นตั้งแต่ 4 โมงเช้าถึงบ่ายโมงกว่า ๆ แค่นั้น เพราะทำมากไม่ได้เส้นมันจะอืดมาไวก็ได้กินมาช้าก็หมด แต่แกขายอาหารหลายอย่าง บางคนมาแล้วต้มเส้นหมดก็สั่งอย่างอื่นกินแทน แต่ต้มเส้นป้าหวินถือว่าลือชื่อในย่านนี้
พอกินเสร็จกำลังจะเดินออกไปน้องนัดเดินเหมือนเจ็บข้อเท้า ผมเลยอาสาขี่มอไซต์
“มาพี่ขี่เองดีกว่า”
“ครับ”
ผมขี่มอไซต์ออกมาเรื่อย ๆ โดยมีน้องนัดนั่งซ้อนท้ายกอดเอวผมแน่น แล้วค่อยๆเอาหน้าซบลงที่แผ่นหลังผมเต็ม ๆ
“พี่ต๊ะ..............”
“หือ..................”
“พี่ต๊ะมีแฟนยัง”
“ถามทำไม...จะมาเป็นแฟนพี่หรอ”
“บ้า......ผู้ชายกับผู้ชายเป็นแฟนกันได้ไง”
นัดเอย......สมัยนี้อย่าว่าแต่เป็นแฟนกันเลย เขาถึงขั้นเย็ดกันแล้ว ผมนึกอยู่ในใจ
ผมถึงหน้าวิทลัยพอดีจูงรถไปเก็บแล้วพยุงนัดไปห้องพยาบาล
“เป็นไรมาค๊ะ” พยายบาลถาม
“น่าจะข้อเท้าแพลงนะครับ”
“ไหนดูซิ” พยาบาลพาน้องนัดไปนั่งที่เก้าอี้ แล้วจับข้อเท้าหมุนเบา ๆ
“ไม่เห็นเป็นไรนี่ค๊ะ”
“เออ......มันขัด ๆ ตรงข้อเท้านะครับ”
“งั้นถอดรองเท้าออกก่อนนะ”
“ครับ....เออ...พี่ต๊ะไปก่อนก็ได้ครับ”
“เองงั้นหรอ....งั้นพี่ไปก่อนนะ”
ผมออกจากห้องพยาบาลได้ก็รีบไปที่ซ็อฟ เพราะตอนนี้เกือบบ่ายสองแล้วต้องเรียนคาบบ่าย
“ไอ้ต๊ะมาแล้วโว้ย” เสียงไอ้วิทตะโกนลั่นห้อง
“มีไรกัน” ผมหันหน้ามองเลิกลัก
“จารย์นพบอกว่าถ้ามึงมาไม่ทันแกจะยังไม่สอน แกจะรอมึง...เชี้ย แม่งดันเสือกมาก่อนเวลาเรียนอีก...เซ็งเลย”
“55555555555555กูผิดอีกแล้วใช่มั้ย”
“เออ...................” เพื่อนผมมันตอบแทบจะพร้อมกัน
“เป็นไงบ้างต๊ะ” ผมหันไปตามเสียง
“เรียบร้อยครับจารย์ แฟนอาจารย์ให้ฝากแบบและราคาไปกับจารย์”
“แพรวเขาบอกแล้ว ว่าแต่เย็นนี้ทันมั้ย”
“แปบเดียวก็เสร็จครับ”
“ดีมาก”
จารย์นพเพื่อนอาจารย์พงษ์ สอนไปผมก็เขียนผังไปประมาณวัสดุและราคาให้พร้อม ไม่ถึง 30 นาทีก็เรียบร้อย ผมขอตัวอาจารย์นพเพื่อเอาแบบไปให้อาจารย์พงษ์
หลังเลิกเรียนประมาณ 5 โมงเย็นต่างคนต่างรีบกลับบ้าน ผมกำลังเดินออกมาหน้าวิทลัยมีมอเตอร์ไซต์มาจอดนิ่งสนิทข้าง ๆ
“อ้าวนัด จะกลับบ้านหรอ ขาเป็นไงบ้าง”
“ไม่เป็นไรแล้วครับ พี่ต๊ะจะไปไหน”
“ไปตลาดแลง วันนี้ว่าจะไปซื้ออ่อมมากิน” อ่อมคืออาหารพื้นบ้านอีสานอีกชนิดหนึ่ง เป็นการต้มน้ำให้เดือดแล้วใส่พริกแกง ใส่เนื้อสัตว์ แล้วตามด้วยผักนานาชนิดแล้วแต่จะหาได้ ก็เหมือนแกงเรียงทางภาคกลางนั่นแหละ แต่ที่ต่างจากแกงเรียงคืออ่อมจะใส่ผักชีลาวลงไปด้วย กลิ่นผักชีลาวบางคนอาจจะบอกว่าเหม็น เพราะกลิ่นจะแรงมาก ต่าสรรพคุณทางยาของผักชีลาวถือว่าสุดยอด เพราะประโยชน์ของผักชีลาวนอกจากจะเป็นเครื่องปรุงรสแล้วยังมีสรรพคุณในการฟอกเลือดเป็นอย่างดี คนที่มีปัญหาเรื่องเลือดลองหามาทานเป็นประจำจะทำให้เลือดดีขึ้นบางคนก็เอามาจิ้มน้ำพริกกินก็อร่อย
พอใส่ผักชีลาวลงไปก็เครี่ยวจนได้ที่ปรุงรสตามชอบแล้วก็กินกับข้าวเหนียวร้อน ๆ หรือข้าวสวย
“เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่เป็นไร แค่นี้เอง เดินแปบเดียวก็ถึง”
ตลาดแลงจะมีอยู่ประมาณ 4-5 ที่ ใหญ่บ้างเล็กบ้างตามขนาดของผู้ซื้อ แต่ถ้าเป็นตลาดแลงใหญ่ที่ขายของเยอะที่สุดจะอยู่อีกทางของวิทลัยผมออกไปอีก 2-3 กิโลเมตร
“อ้าว...นึกว่าพี่ต๊ะจะไปตลาดแลงใหญ่”
“โอ้ย...อ่อมถุงเดียวไปทำไมถึงโน่น”
“งั้นไปซื้อที่โน่นดีกว่าพี่ต๊ะ เผื่ออยากกินอย่างอื่นด้วย”
“เออ..........”
“เอาน่า...ซื้อเสร็จเดี๋ยวผมขี่ไปส่งที่หอ”
“เอางั้นก็ได้........” ผมกำลังจะขึ้นซ้อนท้าย ไอ้น้องนัดรีบลงมายืนข้าง ๆ แล้วให้ผมขี่แทน
“ขาผมยังไม่หายดี พี่ต๊ะขี่แล้วกัน”
“อ้าว...............”
“ไม่ต้องอ้าว...รีบ ๆ เลย เดี๋ยวตลาดวาย” ผมขี่ออกไปช้า ๆ เพราะเป็นคนไม่ชอบขี่รถเร็วอยู่แล้ว
น้องนัดนั่งซ้อนท้ายกอดเอวผมแน่น ผมคิดว่าคงกลัวตกแน่ ๆ
ผมได้อ่อมหมู ไก่ย่าง และส้มตำกลับมาที่หอโดยน้องนัดอาสามาส่งจนถึงหอ
“ขึ้นไปก่อนมั้ย”
“นึกว่าจะไม่ชวน”
“งั้นเดี๋ยวกินข้าวกับพี่เลยนะ”
“พี่กินเถอะ...เดี๋ยวพี่ไม่อิ่ม”
“เมื่อกี้พี่ซื้อข้าวเหนียวมาสองถุง”
“อ้าว...หรอ”
ผมพาน้องนัดขึ้นห้อง เรานั่งกินข้าวเย็นกันด้วยความหิว เพราะเมื่อกลางวันถึงแม้จะกินต้มเส้นไปกันคนละ 3 ชาม อิ่มแปบเดียวแต่มันไม่อยู่ท้อง แปบเดียวก็ย่อย มื้อเย็นเจอข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง แถมยังมีอ่อมไว้ซดน้ำให้รื่นคอ เราสองคนเลยกินแบบไม่เงยหน้า
“โอ้ย.......จุก” น้องนัดพูดเสร็จก็ล้มหงายลงไปนอนเหยียดกับพื้นห้อง เลิกเสื้อขึ้นเอามือลูบท้องไปมา
ผมเก็บจานเข้าไปล้าง ออกมาก็ยังเห็นน้องนัดนอนกางแขนกางขาหลับตานิ่ง ผมดูนาฬิกาเกือบสองทุ่มแล้ว
“นัด ๆ” ผมเรียกน้องนัดเบา ๆ แต่ไร้เสียงตอบ ผมเอามือไปแต่ที่แขนเขา ๆ น้องนัดยกมือขึ้นมากำข้อมมือผมแน่น เล่นเอาผมตกใจรีบชักมือกลับ แต่น้องนัดกำข้อมือผมไว้แน่น
“เฮ้ย.................”
“พี่ต๊ะ..............” น้องนัดลืมตาขึ้นมองผมนิ่ง มือยังกำข้อมือผมแน่น
“มีไรกำมือพี่แน่นเชียว..............ดึกแล้วกลับบ้านได้แล้ว”
“พี่ต๊ะมีอะไรกับพี่หยกใช่ปะ”
ผมตกใจจนหน้าซีดที่อยู่ ๆ น้องนัดก็ถามผมว่ามีอะไรกับไอ้หยก
“ใครบอก”
“พี่บอยบอก”
อ้าว....ไอ้ห่าบอยทำกูแล้วมั้ยล่ะ ไหน ๆ ก็เรื่องแดงแล้วไม่รู้จะโกหกไปทำไม
“แล้วไอ้บอยอกอะไรอีก”
“พี่บอยบอกว่าพี่ต๊ะกับพี่หยกมีไรกัน”
“มีอะไรกันนะมันหมายถึงยังไง”
“พี่บอยไม่ได้บอก...บอกแค่ว่าพี่ต๊ะกับพี่หยกมีไรกัน”
“แล้วไปรู้จักไอ้บอยได้ไง”
“พี่บอยเป็นญาตผมลูกพี่ลูกน้อง บ้านอยู่ติดกัน”
อ้าว....กำแล้วมั้ยล่ะกู
“แล้วไอ้บอยมันเล่าอะไรอีก”
“ไม่ได้บอก แต่ถ้าอยากรู้ให้มาถามพี่ต๊ะ”
อ้าว.....นี่กูจะเสียใจหรือดีใจกันดีว๊ะนี่......ที่ไอ้บอยมันส่งเนื้อมาให้กินถึงขนาดนี้
“เออ.....จะบอกยังไงดี”
“บอกมาเถอะพี่”
“ว่าแต่ไอ้บอยมันบอกนัดเมื่อไหร่”
“บอกตอนเทอมแรก”
“หลายเดือนแล้วนี่”
“อืม......แต่ผมไม่มีจังหวะถามพี่ต๊ะ”
“แล้วอยากรู้อะไรบ้างล่ะ”
“ก็อยากรู้ทุกเรื่องแหละ”
“ไม่เอา....ขืนเล่าไปเดี๋ยวไปปากสว่างแบบไอ้บอยอีก”
“ผมสัญญาเลยพี่สาบานก็ได้ว่าผมจะไม่เล่าให้ใครฟัง” น้องนัดลุกพลวดขึ้นมานั่งจนผมตกใจ พร้อมกับจับมือผมเหมือนให้สัญญาว่าจะไม่เล่าให้ใครฟัง
“เอาไว้วันหลังดีกว่า วันนี้ดึกแล้วนัดกลับบ้านก่อน”
“วันนี้แหละพี่บ้านผมไม่มีใคร พ่อกับแม่ผมก็ไม่อยู่พาพี่ชายไปหาที่สอบเรียนต่อ”
“มีพี่น้องด้วยหรอ”
“พี่ชาย 4 คน พี่สาว 2 น้องชาย 1 น้องสาว 1”
“โห....ทำไมเยอะจังว๊ะ”
“นะพี่ต๊ะนะ เล่าตอนนี้แหละ...งั้นเอางี้คืนนี้ผมนอนห้องพี่ต๊ะได้ปะ..จะได้คุยกัน”
“มันจะดีหรอ” เฮ่อ.....มันจะไม่ได้แค่นอนคุยนะซิน้องนัด
“ดีซิพี่อีกอย่างผมไปนอนห้องพี่บอยบ่อย จนพ่อไม่ว่าอะไรแล้ว”
“เออ.....งั้นไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยคุยกัน”
“ได้เลยครับ” น้องนัดดีดตัวลุกขึ้นนั่ง หันหน้าหันหลัง ผมลุกไปหยิบผ้าขนหนูให้แล้วหากางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดให้ใส่
ผมนึกอยู่ในใจว่างานนี้มึงเจอกูแน่ไอ้บอย....ฮึ่ม
น้องนัดอาบน้ำเกือบครึ่งชั่วโมง จนผมเองก็นั่งรอจนตาปรือจะหลับ
“นึกว่าหลับคาห้องน้ำ”
“น้ำเย็นดีพี่ เมื่อกลางวันร้อนแทบตับแตก”
ผมหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินตัวปลิวเข้าห้องน้ำ ทั้งเหนียวตัว ทั้งง่วง พอเจอน้ำเย็น ๆ ความง่วงก็หายเป็นปลิดทิ้ง
“พี่ต๊ะก็อาบน้ำนานเหมือนกันแหละ....เอ...หรือว่าทำอะไรอยู่น้า”
“เงี่ยน...เลยชักว่าวไป 1 น้ำ” ผมพูดทีเล่นทีจริง เพราะตอนนี้รู้สึกว่าน้องนัดจะค่อนข้างเป็นกันเองมาก
“สกปรก”
“อ้าว......ชักว่าวเสร็จก็ล้าง มันสกปรกตรงไหน”
“บ้า....ไม่พูดกับพี่ต๊ะแล้ว” น้องนัดพูดเสร็จก็รีบเดินเข้าห้องน้ำ ผมแอบเดินตามเห็นน้องนัดก้มมองหาอะไรสักอย่าง ผมถึงกับแอบยิ้มในใจ คิดว่าน้องนัดต้องหาคราบน้ำว่าวผมแน่ ๆ แล้วรีบเดินมานั่งที่เก้าอี้
พอน้องนัดออกมาผมชำเรืองดูสีหน้าบ่งบอกถึงความผิดหวังที่ไม่เจอคราบน้ำควยผม
“เจอมั้ย” ผมแกล้งถามเสียงดัง
“ไม่เจอ” น้องนัดเผลอตอบออกมาโดยไม่รู้ตัว
“5555555555555”
“พี่ต๊ะแกล้งผม” น้องนัดรู้ตัวว่าโดนแกล้งปร่เข้ามาจะมาทุบผมทันที
“พี่ไปแกล้งอะไร”
“เออ...........ก็....เมื่อกี้พี่ถามผมว่าอะไร”
“พี่ถามว่าเจอมั้ย”
“ไม่ได้ไปหาอะไรนี่”
“จริงหรอ................” ผมลากเสียงยาวแบบล้อเลียน
“เมื่อกี้มันยังไม่ออก มันยังอยู่ในนี้” ผมชี้มาที่เป้าผม
“ก็เมื่อกี้พี่ต๊ะบอกชักว่าว”
“555555 ก็เลยรีบไปดูหลักฐานว่างั้นเถอะ 55555555”
น้องนัดอายจนหน้าแดง เพราะรู้ตัวว่าเผลอพูดออกไปแล้ว
“น้ำของตัวเองก็มี ทำไมถึงอยากดูของคนอื่น”
“ใครอยากดู”
“แล้วเมื่อกี้รีบวิ่งเข้าไปทำอะไร”
“ผมไปล้างมือ”
“ล้างมือยังไง....มือไม่เปียก”
“เออ....ผมเช็ดกางเกงแล้ว”
“แล้วไป...นึกว่าอยากดู จะได้ให้ดู...แต่ถ้าไม่อยากดูก็แล้วไป”
ผมพูดเสร็จก็ลงไปนอนหงายบนเตียง แต่สายตายังปรือ ๆ มองมาทางน้องนัดว่าจะเอายังไง
“เออ.......ดูก็ได้” น้องนัดพูดเบา ๆ แล้วค่อย ๆ เดินมานั่งลงบนเตียงข้าง ๆ ผม ผมทำเป็นนอนนิ่งเฉย ๆ จนน้องนัดทนไม่ไหว
“ไหน....จะให้ดู ไม่เห็นมีอะไร”
“อยากดูก็หาดูเองดิ” ผมเอามือสองข้างไปประสานที่ท้ายทอยแล้วนอนหลับตานิ่ง
กว่า 10 นาทีไม่เห็นมีอะไรผมเลยค่อย ๆ หรี่ตาขึ้นมาดู เห็นน้องนัดลงไปนั่งข้าง ๆ เตียงแล้วจ้องเป้าผมนิ่ง จนผมอดขำไม่ได้
ผมค่อย ๆ บิ้วอารมณ์ให้ควยแข็งขึ้นทีละนิด ๆ ผมนุ่งกางเกงผ้าร่มโดยไม่นุ่งกางเกงใน พอควยเริ่มแข็มันก็ดันกางเกงขึ้นจนโป่ง
“เฮ่ย.....” น้องนัดทำเสียงตกใจ ตามองเลิกลัก ผมได้ใจเลยกระดกควยใส่น้องนัด
“พี่ต๊ะบ้า..........” น้องนัดทุบหน้าขาผมอย่างแรง
“โอ้ย...........” มาทุบพี่ทำไม
“ก็พี่ต๊ะทำอะไรเมื่อกี้”
“นัดไปจ้องมัน มันก็สู้นะซิ”
“บ้า....แค่จ้องเฉย ๆ”
“งั้นลองจับดูดิ”
“ไม่เอา.............”
“อ้าว.............” ผมงงกับเด็กว่าจะเอายังไง ทีเมื่อกี้อยากเห็นน้ำ
“ไหนอยากดูน้ำว่าวไง”
“อยากดูน้ำว่าว แต่ไม่อยากเห็นของพี่”
“เฮ้ย......กูงงชิบหาย”
“งงอะไร”
“ก็น้ำว่าวมันก็ออกมาจากควยนี่แหละ จ้องมันแบบนั้นน้ำมันไม่ออกมาหรอก”
“พี่ก็ทำให้มันออกมาดิ”
“ไม่....ถ้าอยากเห็นก็ทำเอง”
“บ้าพี่ต๊ะ............”
“แล้วแต่นะถ้าไม่อยากเห็นพี่จะนอนแล้วนะวันนี้ง่วงมากกกกกกกกก”
“เออ..........แล้วต้องทำไงล่ะ”
โอย.....ไอ้ต๊ะเอ้ย เนื้อมาถึงเขียงถ้ามึงไม่สับ ๆ ๆ ๆ ๆ ให้ละเอียดก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว 55555555555
ผมนอนหงายหลับตานิ่งแต่เอามือไปจับมือน้องนัดมาวางไว้ที่เป้า
พอมือน้องนัดสัมผัสควยผมถึงกับสดุ้งชักมือกลับ แต่ผมรีบกดมือน้องนัดบนควยที่กำลังแข็งของผม
“เออ...........มันแข็ง”
ผมไม่พูด แต่กดมือน้องนัดนิ่ง น้องนัดเริ่มทคลายมือที่กำออกแล้วกางมือกุมควยผมแทน ผมค่อย ๆ ปล่อยมือออกแล้วเอามือสองข้างประสานหนุนท้ายทอย
น้องนัดเอามือกำควยผมไว้โดยไม่ขยับมือ จนผมทนไม่ไหวต้องกระกดควยใส่มือ น้องนัดถึงกับตกใจร้องเสียงหลง ชักมือออกด้วยความรวดเร็ว
“เฮ้ย....................”
“555555555555555555”
“พี่ต๊ะแกล้งผมอีกแล้ว”
“กุมไว้เฉย ๆ แบบนั้นแล้วจะเห็นมั้ยน้ำ”
“เออ....มันต้องทำไง....ผมทำไม่เป็น”
“ถามจริง....เคยชักว่าวปะ”
“พ่อเคยพาไป”
“5555555555ไม่ใช่แบบนั้น พี่หมายถึงเคยช่วยตัวเองปะ”
“ก็.........เคยครั้งนึง”
“หรอ.............ทำไง”
“เออ...................”
“เอาน่า...เล่ามาเถอะ”
“เออ......ผมทำกับหมอน”
“เฮ้ย....เย็ดหมอนหรอ” ผมผงกหัวขึ้นมาถามด้วยความสงสัย
“บ้าพี่ต๊ะ........ผมแค่เอาหมอนถู ๆ แล้วน้ำมันก็ออกมาเอง”
“แล้วเป็นไง....เสียวมั้ย”
“คือ.....ไม่เสียว...แต่มันใจสั่น ๆ หายใจไม่ออก เหนื่อยด้วย”
“55555555555”
“หัวเราะอะไร”
“ไอ้อาการที่มึงเล่ามาทั้งหมดนั่นแหละที่เขาเหมารวม ๆ ว่ามันคือความเสียวล่ะ”
“ไม่ไหวพี่ เหนื่อยยังกะวิ่งร้อยเมตร”
“งั้นมึงอยากลองวิ่ง 1000 เมตรดูมั้ยล่ะ”
“เออ.........” ผมลุกขึ้นจ้องหน้าน้องนัดนิ่ง
“อ้าว.....งง......อีก”
ผมโน้มตัวเข้าหน้าน้องนัดช้า ๆ น้องนัดก็ค่อย ๆ ถอยห่างจนนอนหงายลงไปบนเตียง ผมค่อย ๆ โน้มหน้าลงไปจะจูบปากน้องนั้นเบี่ยงหน้าหลบ ผมเลยเอาจมูกฝังลงที่ซอกคออันขาวผ่องของน้องนัด
น้องนัดนอนตัวแข็งทือ พร้อมกับร่างกายมีอาการสั่นอย่างเห็น ๆด้ชัด ถ้าหูผมไม่ฝาดผมไม่ได้ยินเสียงหายใจ แต่ได้ยินเสียงเต้นของหัวใจน้องนัดที่รุนแรงมาก
ผมล้มตัวลงไปนอนข้าง ๆ เอาขาก่ายน้องนัดไว้ แล้วเอาจมูกมาจ่อไว้ที่หูข้างขวาน้องนัด พร้อมปล่อยลมหายใจอุ่น ๆ ใส่รูหูน้องนัด
“อ้า.............พี่ต๊ะ.......จักกะจี้”
ผมนอนตะแคงจ้องดูน้องนัดซึ่งตอนนี้หน้าสุกปลั่งไปด้วยเลือดฝาด
“เป็นไรสั่นเชียว...กลัวหรอ”
“เออ.....มัน......เออ.......”
“มันบอกไม่ถูก....ว่างั้นเถอะ”
“อืม.............”
“พร้อมที่จะลองวิ่ง 1000 เมตรหรือยัง” ผมกระซิบข้างหูน้องนัดเบา ๆ แบบเสียงกระเส่า
“วิ่งที่ไหนวิทลัยหรอ” น้องนัดยังไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพูด คงคิดว่าผมจะพาไปวิ่งจริง ๆ
“ก็เมื่อกี้นัดบอกว่าตอนน้ำออกเหนื่อยเหมือนกับวิ่ง 100 เมตร ”
“เออ............”
“อยากลองเหนื่อยเหมือนกับวิ่ง 1000 เมตรมั้ยล่ะ” น้องนัดเข้าใจที่ผมพูด ถึงกับหันขวับมาทางผมอย่าสงรวดเร็ว พร้อมกับแสดงสีหน้าตกใจจนซีดอย่างเห็นได้ชัด
“เออ.....น้ำออก 10 ครั้งหรอ”
ผมพยายามกลั้นหัวเราะจนหน้าแดง สุดท้ายก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเสียงดัง
“5555555555555555”
“อยากออกกี่น้ำก็แล้วแต่” ผมกอดน้องนัดเข้ามากระชับมากขึ้น ตัวน้องนัดร้อนมาก มือผมที่ทาบบนหน้าอกน้องนัดสัมผัสได้ถึงการเต้นของหัวใจที่รุนแรงของน้องนัด
อยู่ ๆ น้องนัดก็ลุกขึ้น ยืนนิ่งหน้าซีด ก่อนที่จะหันหลังเปิดประตูแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย............................” ผมเองก็ตกใจ
“เอาแล้วมั้ยล่ะกู.......พรุ่งนี้เป็นเรื่องแน่”
ผมเดินออกไปดูหน้าหอไม่เห็นมอไซต์น้องนัดแล้ว เดินกลับเข้ามาด้วยความเซ็ง ค่อย ๆ นอนหงายลงบนเตียงด้วยอารมณ์ที่สับสน
ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อดเลยต๊ะ ขอบคุณครับ น้องนัดนี่ใส ๆ เลย จับเย็ดคงจะมันส์ สุดยอด
พี่ต๊ะค้างอย่างแรง ขอบคุณครับ คงตื่นเต้น มั้ง ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุนครับ ไรเนี่ยยยย เด็กมาหลอกให้อยากแล้วจากไปเฉยๆ เงี้ยนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุงคราฟ ขอบคุณครับ เนื้อวิ่งหนีไปแล้ว พี่ต๊ะอดเลย ขอบคุณครับ