เรื่องเล่าสมัยเด็ก EP 6 [จบช่วง ม.ต้น]
ชีวิตม.ต้นที่ผ่านไปอย่างสงบสุข นอกจากเรื่องบีมก็ดูจะไม่มีเรื่องอะไรน่าสนใจ ส่วนมิค หลังจากที่ตัดขาดกันวันนั้น มิคก็แทบไม่ได้เจอกันอีก ได้เห็นเพียงแว้บๆตอนเดินสวนทางกันบางครั้งเท่านั้น แต่ผมก็ยังจะพอทราบข่าวเกี่ยวกับมิคมาบ้าง ป่านทางเด็กๆแถวบ้าน ช่วงปลายของ ม.ต้นมิคติด 0 เยอะมาก โดดเรียนประจำ มีปัญหาได้เข้าห้องแอร์บ่อยมาก ผมถึงจะอยากช่วย แต่ก็ทำได้แค่ดูอยู่ห่างๆ เพราะรอบตัวมิคมีแต่พวกนักเลง ผมจึงปล่อยเลยตามเลย ปล่อยให้มิคเดินตามทางตัวเอง แล้วหันมาพยายามพาบีมหนีพ่อเลี้ยงแทนจนกระทั่งวันหนึ่ง เป็นกิจกรรมกีฬาสีของโรงเรียน ผมกับบีมอยู่สีเดียวกัน พวกม.ต้น ผู้ชายจะไม่มีหน้าที่อะไรนอกจากแข่งกีฬา ผมที่ไม่ได้ลงกีฬาอะไรก็จะว่างๆหน่อย +กับเหงาด้วย เลยไปเดินตามหาบีม ว่าจะพาไปหาไรกิน ซึ่งวันกีฬาสี นอกจากบริเวณสนามกีฬากับโรงอาหารแล้ว พวกอาคารเรียน บ้านพักครู-นักเรียนก็จะเงียบเป็นพิเศษ ผมเลยไปเดินหาแถวๆอาคารเรียนก่อน เดินผ่านไป 2-3 ตึก ก็เจอกลุ่มเพื่อนของมิค และมิคที่เหมือนกำลังยืนล้อมใครบางคนอยู่ ผมก็กะจะเดินอ้อมๆไป ทำเหมือนไม่ได้ยินไม่ได้เห็นอะไร แต่บังเอิญไปได้ยินเสียงที่พวกมิคคุยกัน
กลุ่มมิค:ไปหามา ภายในพรุ่งนี้ ไม่งั้นเจ็บตัวแน่
??? :จะให้ผมไปหาจากที่ใหนล่ะครับ บ้านผมจน ผมไม่มีหรอกครับ
ผมที่ได้ยินเสียงนั้นผมก็จำได้ทันที!! นั่นเป็นเสียงของบีม!!! ผมไม่รอช้า ตะโกนออกไป
ผม:เห้ย ทำไรวะ!!
อารมณ์ตอนนั้นผมโกรธมาก ผมรู้ได้ทันทีว่าพวกมิคต้องมาขู่ไถเงินจากบีมแน่ๆ
กลุ่มของมิคที่ได้ยินเสียงผมก็ถอยจากบีม ผมจึงวิ่งไปคว้าตัวบีมแล้วดึงออกมาจากวงล้อม บีมตอนนี้เนื้อตัวมอมแมม เสื้อผ้าเปื้อนฝุ่นดินเต็มไปหมด บีมที่เห็นว่าเป็นผมก็ร้องไห้แล้วเข้ามากอดผมทันที
บีม:พี่... พี่ช่วย... ฮึ่ก... ช่วยผมด้วย
บีมสะอื้นพร้อมน้ำตา
ตอนนั้นเองก็มีเสียงน้องเจ วิ่งมาพร้อมความหวัง
เจ:ครูครับ ทางนี้ๆ ครูที่วิ่งมาเป็นครูฝ่ายปกครองที่ออกแนวโหด ดุ แข็งแรง พวกมิคที่เห็นท่าไม่ดีก็รีบวิ่งหนีไป ก่อนไปมิคชี่หน้าผม แล้ววิ่งตามคนอื่นไป ผมมารู้ทีหลังว่าพวกมิคขู่ไถตังจากบีมและเจ เจไม่ยอมแล้ววิ่งฝ่าวงล้อมออกไปเรียกครู ส่วนบีมโดนล็อคไว้ทัน แล้วก็โดนทำร้าย เตะ ต่อยท้อง จนสะบักสะบอม จนผมวิ่งเข้ามา หลังจากนั้นไม่นานครูฝ่ายปกครองก็ตามมา (แอบคิดในใจว่าถ้าครูไม่มาผมก็คงไม่รอด 555) บีมบอกครูว่าไม่อยากเอาความ ผมพาบีมไปล้างเนื้อลางตัวที่ห้องบนตึกอีกตึกนึง ห่างจากตึกที่เกิดเรื่องพอสมควร แล้วก็เอาเสื้อกันหนาวให้บีมใส่คลุมเสื้อผ้าเปื้อนๆ แล้วมานั่งพักกันตรงระเบียงชั้น 2 ส่วนเจ ผมใช้ไปซื้อของที่ร้านค้า พวกน้ำ ขนม
ผม:เจ็บใหม ไปหาหมอใหม?
บีม:พี่.... พี่ดีกับผมมากเลยอ่ะ ทำไมพี่ถึงดีกับผมขนาดนี้ ทั้งๆที่เราก็ไม่ใช่พี่น้องกัน...
ผมยิ้มแล้วตอบว่า "งั้นขอสมัครเป็นพี่ได้ใหมล่ะ" ผมกับบีมหัวเราะ แล้วบีมก็เอียงคอมาซบไหล่ผม
บีม:ได้สิครับ ดูแลผมดีๆเลยนะ
แล้วผมก็หอมแก้มบีมไปทีนึง หลังจากนั้นผมก็คอยทำหน้าที่เป็นองขรักษ์ให้บีมกับเจเวลาอยู่โรงเรียน โดยใช้หน้าตาแบบโกรธๆกับท่าทางเย็นชาๆ คอยไล่พวกนักเลงไก่กาได้อยู่บ้าง แต่กับมิคก็ต้องเดินเลี่ยงเอา จนจบม.3 ก็ไม่มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นอีก ช่วงปิดเทอมใหญ่นี่เอง วันหนึง จู่ๆบีมมาหาผมที่บ้านด้วยท่าทางซึมๆ ผมพาบีมเข้ามาในบ้าน แล้วพาขึ้นไปบนห้อง พอถึงห้องบีมก็นั่งเงียบ
ผม:มีอะไรรึเปล่า พูดให้พี่ฟังได้นะ
บีม:ผม... ผมติดหนี้เพื่อนอ่ะครับ แล้วเจมันเล่าให้ฟังว่า....
ผม:ว่า???
บีม:ถ้าผมให้พี่อมของผม แล้วพี่จะให้เงิน....
ผมอึ้งไปสักพัก
ผม:ติดอยู่เท่าใหร่
บีม:500 ครับ นะพี่นะ พี่ช่วยผมหน่อย พี่จะทำอะไรผมก็ได้
ผมถึงแม้จะอยากมีอะไรกับบีม แต่ก็ทำใจไม่ลง บีมที่ถูกผู้คนรอบข้างทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ ผมจึงตัดใจ
ผม:อะ พี่ให้ 700 พี่รู้ ว่าบีมเจออะไรมาเยอะ พี่ไม่อยากทำอะไรเรา
บีม:แต่ พี่ เงินตั้ง 700 ผมรับไว้ฟรีๆไม่ได้หรอกครับ งั้น ผมให้ตัวผม แลกกับเงินนะครับ
แล้วบีมก็ยืนขึ้น ปลดเชือกกางเกงต่อกน้าผม แล้วถลกกางเกงลง เข้ามากอดผม
ตอนนี้อาการหื่นของปมเริามกำเริบแล้วครับ เอามือลูบไปตามแผ่นหลังของบีม แล้วจับบีมกดลงกับเตียงนอน ดึงกางเกงผมลง จับบีมอ้าขาออกเหมือนตอนทำกับเจ แล้วเอา k ไปจ่อหน้ารอของบีม ตอนนี้มีเพียงน้ำใสๆจากปลาย k เล็กน้อยเท่านั้นเป็นตัวหล่อลื่น
ผม:บีมรังเกียจพี่ใหม
บีม:ถ้าเป็นพี่ ผมไม่รังเกียจหรอกครับ
ผมที่ได้ยินแบบนั้น ก็เริ่มแทงk เข้าไปช้าๆ
บีม:อ๊าาา พี่เอ็ม บีมเสียวจังครับ
ผมค่อยๆแทงเข้าไป จนสุดลำ บีมหลับตาปี๋ กัดฟันแน่น ผมค่อยๆขยับ เข้าออกๆอย่างช้าๆ
บีม:อ่าาาา ผมเสียวจังพี่ เร็วๆเลยพี่ แล้วผมก็เริ่มเด้าแรงขึ้น ก้มลงไปดูดปากกับบีม บีมดูไม่ค่อยเป็นงานเท่าใหร่ ตอนนี้ร่างของเรากอดกันแน่น มีเพียงเสื้อทีาผมใส่อยู่เท่านั้นที่กั้นเราทั้ง 2 ไว้ รูตูดบีมขมิบตอดแท่ง k ผมอยู่ตลอด ไม่นานผมก็ทนไม่ไหว พ่นน้ำรักออกไปคาตูดบีม ส่วนบีมก็ซี้ดปากและมีน้ำแตกออกมาโดยที่ไม่ต้องชัก เราทั้งคู่หมดแรงและนอนทับกันอยู่อย่างนั้น จนสักพักผมได้สติจึงลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า
ผม:บีม พี่ขอโทษ พี่รู้ว่าพ่อเลี้ยงบีมก็ขืนใจบีม แต่พี่ก็ยัง...
บีม:พี่เอ็ม... ผมก็ขอโทษ
เรา 2 คนมองตากันพักนึง ผมเห็นสายตาที่เศร้าปนเหงาของบีมก็ทนไม่ไหว เข้าไปสวมกอดแล้วบอกว่า
ผม:พี่สัญญา พี่จะไม่ทำแบบนี้กับบีมอีก ถ้าเดือดร้อนอะไรก็บอกพี่ ไม่ต้องทำอะไรแบบนี้หรอก
บีมครับ พี่..... พี่เป็นพี่ที่แสนดีของผมที่สุดในโลกเลย ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ชอบครับ คับ ขอบคุณครับ รอมาต่อครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ {:5_137:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนน่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ พี่ชายที่แสนดี ขอบคุณนะครับ