เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 37

โอ๊ต · โพสต์ 2011-5-23 20:20:51

ตอนที่ 37

*********ผมไม่รู้ว่าตัวเองนอนไปนานแค่ไหน แต่ผมรู้สึกว่าปวดหัวมากๆ พยายามจะลืมตาขึ้นนี้มันที่ไหนนะ ลักษณะเตียงแบบนี้มันเป็นเตียงโรงพยาบาลนี้นานี้เราอยู่โรงพยาบาลเหรอ มีคนฟุบอยู่ที่เตียงผมนี้นา ไม่ใช่แม็กแน่ ๆ เพราะผมยาวต้องเป็นผู้หญิง แต่มันมืดจังในห้องนี้มองไม่ชัดเลย ผมพยายามกวาด สายตาไปรอบ ๆ ห้องมีคนนั่งหลับอยู่ที่โซฟา นั้นคงเป็นแม็กแน่ ๆ พอจะจำรูปร่างได้ แต่ผู้หญิงคนนี้ละ ผมจะยกมือขึ้นจับดู โอ๊ย ทำไมเจ็บจัง แขนเราหักเหรอเนี้ย ผมพยายามที่จะลุกขึ้น เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ผู้หญิงคนนั้นตื่น แล้วมองมาที่ผม...............แม่................นี้นา
“แม่” เป็๋นประโยคแรกที่ผมลุดปากออกมา
“ฟื้นแล้วเหรอเจตลูก” แล้วแม่ก็โผเข้ากอดผมไว้
“ดีแล้วที่ลูกไม่เป็นอะไรมาก” แม่ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง แม็กตื่นขึ้นมาแล้วตอนนี้แล้วมายืนข้าง ๆ ผมอีกด้านหนึ่ง
“ไปเปิดไฟสิแม็ก” แม่บอกกับแม็ก นี้แม่ยอมญาติดีกับผมกับแม็กแล้วเหรอ ดีใจจัง แม็กเดินไปเปิดไฟ พอมีแสงสว่งผมก็เห็นใบหน้าของแม่และแม็กอย่างชัดเจน ทำไมเสื้อแม็กมีแต่เลือด
“เสื้อแม็กเป็นอะไร”
“ก็มึงโดนรถขนน้ำชน หัวมึงแตก แล้วมึงก็สลบไปกูก็อุ้มมึงมาโรงพยาบาลเสื้อก็เลยเปื้อนเลือด”
“แม่” ผมเรียกชื้อแม่อีกครั้ง
“แม่หายโกรธผมแล้วเหรอ”
“แม่ไม่เคยโกรธลูก มีแต่ลูกเท่านั้นที่ไม่เข้าใจแม่ เรื่องมันผ่านไปแล้วช่างมันเถอะ”
“แม่ครับผมรักแม่นะครับ” ตอนนี้แม่กอดผมไว้อีกครั้ง
“แม่แล้วเรื่องแม็กละครับแม่จะว่าไง” แม่เงยหน้าขึ้นมองผมและแม็ก
“แม่เข้าใจดี แม่เลี้ยงลูกได้แต่ตัว เลี้ยงใจลูกไม่ได้ ชีวิตเป็นของลูกขอลูกเป็นคนดีก็พอ ถ้าจะคบกันก็ตามใจ แม่ไม่ว่า”
“ขอบคุณครับแม่” ผมดีใจที่สุดเลย ไม่รู้ว่าน้ำตาผมมันไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไร
“ขอบคุณครับแม่” แม็กยกมือไหว้แม่ และแล้วแม่ก็ได้ลูกเขย เฮอ ๆ ๆ ๆ ๆ
“แล้วพ่อละครับ” แม่นิ่งไปซักพัก
“ตอนเช้าคงเข้ามา”
“แม็กทำไม่ไปเปลี่ยนเสื้อละ”
“ก็กูเป็นห่วงมึง”
“ตอนนี้เราไม่เป็นไรแล้วแม็กไปเปลี่ยนเสื้อเถอะนะ”
“ได้ งั้นกูจะรีบไปแล้วรีบกลับนะ”
“แม่ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“จ๊ะ” แม็กเดินออกไปจากห้องผมก็เริ่มบทสนทนากับแม่
“ใครโทรไปบอกแม่ครับ”
“ไม่มีใครโทร”
“อ้าวแล้วแม่รู้ได้ไงครับ”
“ก็ตำรวจที่เขาได้รับแจ้งอุบัติเหตุเขารู้จักลูกว่าเป็นลูกของพ่อเขาจึงบอกพ่อ พ่อเลยโทรมาบอกแม่ แม่ก็รีบมาหาลูกนี้แหละ แม่มาถึงลูกก็อยู่ห้องฉุกเฉิน เจอกับแม็กแม่ก็พุดกับแม็กหลายอย่างเหมือนกัน พอได้คุยแม็กเขาก็พุดเป็นผู้ใหญ่ดีนะ แต่แม่ก็ว่าให้แม็กไปเหมือนกันว่าไม่ยอมโทรบอกแม่”
“แม็กคงไม่มีเบอร์แม่นะครับ” ต้องแก้ตัวแทนลูกเขย
“จะยังไงก็ช่างแม็กก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ลูกต้องโดนรถชนครั้งนี้”
“ผมผิดเองแหละแม่ ที่วิ่งออกมาไม่เกี่ยวกับแม็ก”
“แก้ตัวแทนกันเข้าไปนะ” แม่เอามือมาขยี้หัวผมเบา ๆ ผมคุยกับแม่อีกมากมาย จนถึงเช้าพยาบาลก็เข้ามาเช็คผมอีกครั้ง ตอนนี้แม็กเข้ามาแล้ว
“แม่กลับไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะครับ แม็กมาแล้ว”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอพ่อมาก่อน แม่จะกลับพร้อมพ่อ” ซักพักพยาบาลก็เอาอาหารเช้ามาให้
“ทานข้าวก่อนสิลูก”
“ไม่เอาครับ ยังไม่ได้แปรงฟันเลย” ผมลุกขึ้นจากที่นอนโดยมีแม็กเข้ามาพยุงผมเข้าห้องน้ำผมจะแปรงฟันจะดันแขนมันมาหักด้า
นขวาซึ้งด้านถนัดของผม
“มึงยืนเฉย ๆ” แม็กจัดการแปรงฟันให้ผมจนเรียบร้อย น่ารักจังแฟนเราผมหายโกรธแม็กไปเลย แม็กพาออกมานั่งที่โซฟาแล้วก็นั่งป้อนข้าวผม โดยมีแม่นั่งอยู่ข้าง ๆ แล้วพ่อก็เข้ามาตอนที่แม็กตักข้าวให้ผมกินพอดี จริง ๆ ต้องถ่ายรูปไว้นะตอนนี้(ยังมีอารมณ์)
“สวัสดีครับพ่อ” ผมทักพ่อ
“อือ”
“กลับเถอะแม่” นี้พ่อยังไม่หายโกรธเราเหรอ
“คุณก้อ นั่งก่อน”
“ไม่จำเป็นมันก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วนี้”
“คุณอย่ามาทำเป็นฟอร์ม ใครกันที่เร่งให้มาดูลูกไม่ใช่คุณหรอกเหรอ”
“มันผ่านไปแล้วกลับเถอะ”
“มานี้” แม่ดึงตัวพ่อเข้ามานั่ง พ่อค่อย ๆ นั่งลง แต่ตากลับมองออกไปที่หน้าต่าง
“พ่อครับ ผมขอโทษที่ผมเป็นแบบนี้ แต่มันคือความจริง ผมไม่เคยอยากที่จะทำให้พ่อและแม่เสียใจ ผมอยากให้พ่อเข้าใจผม ยังไงผมก็ยังรักพ่อนะครับ” ตอนนี้ทุกอย่างในห้องเงียบ ไปหมด แม่ร้องไห้ขึ้นมาอีกแล้ว
“คุณก็ยกโทษให้ลูกนะ ฉันทนมานานแล้ว แล้วไม่อยากจะทนอีก ฉันคิดถึงลูกอยากคุยกับลูกเหมือนเคย คุณก็อย่าฐิธิอีกเลย หรือว่าคุณอยากเห็นฉันทรมาร ถ้าคุณไม่ยอมยกโทษให้ลูกฉันจะย้ายมาอยู่กับลูก” โอ้โฮ แม่เราใจเด็ดจริง ๆ
“คุณ” พ่อหันมามองหน้าแม่
“ก็ได้ ผมยอมคุณ” เฮ้
“แต่มีข้อแม้.......”
“อะไรอีกครับพ่อผมยอมทุกอย่าง ขอพ่อยกโทษให้ผมก็พอครับ”
“ห้ามทำอะไรประเจิดประเจ้อในที่สาธารณะ พ่อไม่อยากเป็นที่นินทาของชาวบ้าน”
“ครับ” อะไรมันจะง่ายมันก็ง่ายซะงั้นรู้อย่างนี้ให้รถชนตั้งแต่วันแรกก็ดี ซักพักประตูห้องก็ถูกเปิดออกน้องเค้กกับไอ้เคน........................

piya · โพสต์ 2011-5-23 20:36:32

ตอบกระทู้ โอ๊ต ตั้งกระทู้

ขอบคุณนะครับ รออ่านตั่งหลายวัน

kengee · โพสต์ 2011-5-23 21:12:01

เบอ 10 สู้ ๆๆๆ ^^ ของ คุง มากกก คับ

mintt · โพสต์ 2011-5-23 22:42:03

ฮื่ออ ฮื่อออ ฮื่อออ....

mintt · โพสต์ 2011-5-23 22:52:53

ตอบกระทู้ mintt ตั้งกระทู้

พี่เก่งใจร้ายซ้ำเติมเค้าอยู่เรื่อยเลยอ่ะ

ไปซบอกพี่โอ๊ตดีกว่า

โอ๊ต · โพสต์ 2011-5-23 23:42:36

อ่านแล้ว จะ ลืม เบอร์ 10 น่ะคับ

mintt · โพสต์ 2011-5-24 00:17:53

ตอบกระทู้ mintt ตั้งกระทู้

พี่ๆน่ารักทั้งสองคนเลยอ่า
พี่โอ๊ตอย่าคิดแพงนะครับ

mintt · โพสต์ 2011-5-24 00:19:20

ต้นฉบับโพสต์โดย mintt เมื่อ 2011-5-23 23:52
ตอบกระทู้ mintt ตั้งกระทู้

พี่เก่งใจร้ายซ้ำเติมเค้าอย ...

โกรธพี่เก่งไม่ลง

yellow2550 · โพสต์ 2011-5-24 22:27:31

ขอบคุณครับ ตอนนี้อ่านแล้วขำดีนะครับ
ดีใจกับทั้งสองด้วยครับ

โอ๊ต · โพสต์ 2011-5-25 13:00:13

ตอบกระทู้ โอ๊ต ตั้งกระทู้

ไม่ได้หายไปไนคับ ไปงานสโมสร และก้อเรื่องพวกนี้ด้วยอ่ะ

minone · โพสต์ 2014-12-18 11:03:13

ขอบคุนคับ

ShangHai · โพสต์ 2015-4-6 23:55:48

ขอบคุณครับ

iqdz · โพสต์ 2015-4-8 12:25:48

ขอบคุณมากๆครับ

pt200 · โพสต์ 2015-9-11 19:33:32

ขอบคุณครับ

poui · โพสต์ 2016-3-3 19:45:49

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-6-8 13:26:20

เจ็บแต่ได้พ่อกับแม่คืน

napapadon1 · โพสต์ 2016-6-8 18:33:53

ขอบคุณครับ

sugarxxx · โพสต์ 2016-6-13 20:49:47

ยินดีกับเจตด้วยที่พ่อกับแม่ยอมรับได้แล้ว

Nikezero · โพสต์ 2016-6-30 15:02:34

ขอบคุณครับ

nongbasz · โพสต์ 2016-7-1 19:09:22

ขอบคุณนะครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 37

คะแนน

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับมงกุฎ