บันทึกลับ กากี ตอน5 พรหมลิขิต1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nickychun เมื่อ 2020-1-11 05:59"ลุงเอกจ๋า พอก่อน ผมเสียวววว"
"เดี๋ยวซี้ ให้ลุงเสียวอีกนิด กะลังมันส์ได้ที่เลย"
ลุงเอกกระชับแนบลำตัวเข้าแนบชิดผม เราอยู่ในท่านอนตะแคง ลุงเอกประกบอยู่ข้างงหลังจับขาผมข้างนึงอ้าออกพาดไปบนเข่าและท่อนขา
ของแกที่ยันตั้งฉากอยู่ อีกมือเอื้อมขยำหน้าอกหน้าใจผมไม่ปล่อย ริมฝีปากหนวดเสียดสีอยู่บนลำคอขาวๆของผมอย่างจงใจ
"มาเสนอให้ลุงเย็ดถึงที่ แบบนี้แปลว่าเงี่ยนใช่ไหมจ๊ะอีหนู" พูดจบแกขยำหน้าอกของผมอย่างมันส์มือ
"โอ๊ยยยย ลุงจ๋าา เสียวจังเลย จะแตกอยู่แล้ว"
"ทนหน่อย ยังมีเวลาอีกเป็นชั่วโมง จะรีบเสร็จไปไหน"
ปี๊นนนน!!ปี๋น!!ทันใดนั้นเสียงแตรรถดังขึ้นที่หน้าบ้านลุงเอก ผมกับลุงเอกชะงักจากกิจกรรมสุดมันส์ที่ผมแบกหน้ามาหาแกถึงบ้าน ช่วงที่เมียแกไป
ขายของ เพราะทนความอยากไม่ไหว ลุงเอกเลยสนองให้อย่างสาสม แต่ก็ต้องสะดุด เพราะแตรรถมอเตอร์ไซต์ใครไม่รู้มาบีบหน้าบ้าน
ลุงเอกค่อยๆถอดควยออกจากร่างกายผม "ป๊อบรอลุงในห้องนี้ ไม่ต้องออกมานะ เดี๋ยวลุงมา เดี๋ยวเดียว"
ลุงเอกผลุดลุกขึ้นยืนกระเถิบตัวออกจากเตียง แกคว้าผ้าเช็ดตัวสีหม่นๆ มาพันท่อนล่างแบบลวกๆ เหงื่ออาบหลัง อาบตัวจนมันเยิ้มจากการสมบุกสมบันปลุกปล้ำผม
อย่างหื่นกระหาย แกแง้มประตูห้องแล้วเดินออกไปหน้าบ้าน เสียงแกตะโกนคุยกับผู้ชายอีกคย ที่ผมไม่รู้ว่าเป็นเสียงใคร เห็นแว่วๆว่าขอเวลาอีก ชั่วโมงจะรีบออกไปช่วย
แล้วเสียงมอเตอร์ไซต์ก็บิดออกไป
ลุงเอกกลับเข้ามาในห้อง
"มีอะไรหรอลุง" ผมถาม
"เมียลุงให้ไปช่วยเก็บร้าน เห็นว่าวันนี้จะเลิกเร็วหน่อย"
"งั้นป๊อบกลับก่อนก็ได้นะ"
"จะรีบไปไหนล่ะ มีเวลาอีกชั่วโมง ก็เอาให้เต็มที่ก่อนสิ" ว่าแล้วลุงก็ดึงผ้าเช็ดตัวออกแล้วโดดขึ้นเตียงมาทับร่างผมที่นอนอ้าซ่ารออยู่ทันที
"เอาให้เต็มที่นะลุง ไม่ได้เจอกันง่ายๆ"
"ได้เลย เดี๋ยวอัดให้เต็มอิ่มเลย" ลุงเอกบีบเค้นที่ก้นผมเพื่อเล้าโลมอีกครั้ง
"ดูดนมสิ รออะไร" ผมยั่วลุง ลุงเอกหนุ่มใหญ่เจนสังเวียน ถึงแม้จะผมสองสี แต่แกเรี่ยวแรงดีมาก ยิ่งว่ายิ่งยุ แกขย้ำฟัดหัวนมผมที่แอ่นรอชูชนให้แกละเลงความเสียว
"อ๊ออออยยยย เลียด้วย แบบนั้นแหละ ผัวจ๋า"
เข้มนาฬิกาเดินไปเรื่อยๆ แข็งกับผมและลุงเอกที่ร่วมรักเสพกามอย่างคนกระหาย ต่างฝ่ายต่างถึงจุดสุดยอดร่วมกัน
ผมกับลุงเอกมีอะไรกันไม่บ่อยครับ 3-4 ครั้ง ผมรู้ว่ามันไม่ค่อยดีนัก เพราะลุงแกมีเมียอยู่แล้ว ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกรักกรือผูกพันธ์อะไรกับแกมาก เพราะเราสองคนมีอย่างเดียว
ที่ตรงกัน คือความต้องการเรื่องอย่างว่า ลุงเอกแกบ่นบ่อยๆว่าเบื่อเมีย จะไปเอากะผู้หญิงอื่นก็กลัวคนอื่นเห็นและเมียรู้เรื่องเข้าจะเป็นปัญหา แกเลยมาระบายออก หาความสุขกับผมตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่ผ่านมา ผมเองก็ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใคร เพราะคิดว่าถ้ามีแฟนเป็นตัวเป็นตน ลุงเอกก็คงหมดความสำคัญไปเอง ผมได้แต่เฝ้ารอพี่เพชรกลับมา เพื่อจะได้สานต่อความต้องการของตัวเองเสียที
เย็นวันหนึ่งแม่ให้ผมไปตลาดสด เพื่อสั่งน้ำแข็งมาที่บ้าน อีก 2 วันแม่จะทำบุญบ้านเลยต้องใช้น้ำแข็งเป็นจำนวนมากในการเลี้ยงแขกและพระผมอิดออดหน่อยเพราะไม่ค่อยอยากจะไปตลาดสด เป็นที่รู้ๆกันว่ามันทั้งเหม็นทั้งสกปรก ทั้งขี้ดินขี้โคลน คาวเลือดอะไรต่อมิอะไร แต่ก็ต้องจำใจไปอยู่ดี ผมเลยนัดกับเพื่อนสาวนางหนึ่งชื่อบอย ให้ไปเป็นเพื่อน และบอกกับแม่ว่าจะไปหาอะไรกินกะเพื่อนด้วย
นางบอยมารอผมหน้าตลาด เราเดินเข้าไปในตลาดแบบคนดัดจริต เจออะไรนิดหน่อยก็หลบ และก็ขำกันเองเสียงดัง ในสายตาคนอื่นคงรู้ไปทั่วแล้วว่าเราไม่ใช่เด็กผู้ชาย
ส่วนจะเรียกตุ๊ด เรียกแต๋วก็สุดแล้วแต่จะนิยาม
เมื่อมาถึงร้านน้ำแข็ง ตอนนั้นก็เย็นมากแล้ว ร้านน้ำแข็งร้านนี้เป็นร้านใหญ่ของละแวกอำเภอที่เราอยู่ เรียกว่าโรงน้ำแข็วเลยก็ว่าได้ คนงานกำลังเคลียร์ร้านอยู่สองคนที่หน้าร้าน เป็นหนุ่มวัย 18-19 ซึ่งดูแล้วน่าจะไม่ใช่คนไทย แต่หุ่นก็แซ่บอยู่ ผอมๆลีนๆ แต่ก็อย่างว่าผมชอบแนวใหญ่ๆ ยิ่งใหญ่ยิ่งดี หนุ่มสองคนนั้นเลยไม่ได้ทำให้ผมอยากมองสกเท่าไหร่ แต่นางบอยน่ะสิ มองตาเยิ้มเลยเชียว ผมบอกว่า สั่งน้ำแข็งหน่อยครับ คนงานคนหนึ่งที่ใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นสีแดง เงยหน้ามามอง เข้าบอกว่ารอแป๊บนึง สำเนียงไม่ใช่คนไทยเลยครับ พูดจบเข้าก็ทำท่าจะไปตามใครอีกคนมาคุยกับผม แต่ผมดันปวดท้องฉี่กระทันหัน ก็เลยถามทางไปเข้าห้องน้ำ หนุ่มพม่าชี้มือให้เดินอ้อมไปหลังร้าน ผมก็กำลังจะเดินตามไป แต่นางบอยกลับยืนนิ่งอยู่กะที่
"ไม่ไปด้วยกันหรอ" ผมถาม
"ไม่เอาอ่ะ กูจะอยู่ตรงนี้ ตรงนี้หน้าดูกว่าตั้งเยอะ" ผมค้อนตาใส่มัน
"งั้นเดี๋ยวกูมา ถ้ามีคนมาคุยมึงให้เข้ารอกูก่อน แม่สั่งหลายอย่าง เดี๋ยวมึงงง"
"เออๆ รีบไปรีบมา" นางบอยไล่
ผมเลยเดินไปตามทางที่หนุ่มพม่าบอก ผ่านกองกระสอบและเครื่องบดน้ำแข็งไปหลังร้าน ก็เจอประตูเก่าๆ มีอ่างล้างมือข้างหน้า นี่คงเป็นห้องน้ำล่ะมั้ง ผมเลยผลักประตูเข้าไป
ข้างในมืดมาก มองเห็นลางๆ ผมพยายามหาที่เปิดไฟแล้วก็หาไม่เจอ เลยปิดประตูแง้มๆไว้ และยืนฉี่ตรงนั้น
ในระหว่างที่ยืนฉี่ ผมเงยหน้ามองไปรอบๆ เมื่อสายตาปรับกับความมืดสลัวได้บ้างทำให้ผมมองเห็นราวผ้าที่อยู่ข้างๆห้องน้ำ มันมีกางเกงในรอสโซ์ ตากไว้สามตัว จะว่าผมโรคจิต
ก็ช่างเถอะ ความเงี่ยนคงบังตา ผมเลยเดินไปสำรวจตรงนั้นดูสักหน่อย
กางเกงในสีขาวที่หม่นๆสองตัวตากแยู่ ตัวสุดท้ายสีเลือดหมูเข้มอันนี้มั้วนเป็นเกลียวเลย ผมค่อยๆหยิบตัวสีเลือดหมูลงมาทดสอบกลินดู เป็นกลิ่นอับๆแบบยังไม่ได้ซัก น่าจะถอดตากไว้ แต่กลิ่นมันยั่วใจมากๆ กลิ่นสาบชายแท้เลยครับผมเลยตัดสินใจขน้ำมันเก็บใส่กระเป๋ากางเกงไว้ ถือว่าเป็นของกำนัลจากร้านน้ำแข็งแล้วกัน
ในขณะที่ผมกำลังจัดการใส่กางเกงในลงในกระเป็านั้นห้องน้ำก็สว่างวาบขึ้น เพราะมีใครบางคนเปิดประตูเข้ามา ผมตกใจมากรีบหันไปทางด้านหลัง
และภาพที่ผมเห็นคือ ชายคนหนึ่งกุลีกุจอเข้าห้องน้ำมาโดยไม่ได้ทันสังเกตว่าผมอยู่ในนี้ (อาจเป็นเพราะความมืดด้วยมั้ง) เขากำลังจะปิดประตูห้องน้ำและลงกลอน แต่แสงสว่างรำไรก็ทำให้ผมเห็นเขาได้ค่อนข้างชัดเจนว่า เขาเป็นหนุ่มอายุน่าจะไล่ๆกับผม สูงใหญ่ กล้ามล่ำไปทั้งตัว ผิวคล้ำดำแดงเงาวับผมไม่แน่ใจว่าเพราะเหงื่อหรือเขาอาบน้ำมา แต่ที่สำคัญเขาใส่กางเกงในตัวเดียว เขาหันหน้าเดินเข้ามาแล้วก็ชะงักร้องเสียงหลง
"เฮ้ยยยย ใครวะ" ... ผมเองก็ตกใจ
"ผมเข้ามาฉี่ ผมมาสั่งน้ำแข็งงง" ผมพูดผิดๆถูกๆ ใช่น่ะสิ เขาก้มหน้าห้มตาเดินมาแทบจะชนผมอยู่แล้ว
"อ้าวววโทดๆๆๆๆโอ๊ย ไม่รู้ว่าอยู่ข้างใน" เขาเองก็ดูจะทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
"งั้นเดี๋ยวผมไปข้างนอกก่อน"อย่าว่าแต่เขาเลย ผมเองก็เขินมาก
ตอนนั้นตัวเราอยู่ชิดกันมากประมาณ 2 คืบ ผมสูงแค่อกเขาเอง ผมรีบเดินออกมาจากห้องน้ำทันทีแต่ภาพหนุ่มคนนั้นก็ติดตาผมอยู่ด้วย ใครกันนะ ไม่เคยเห็นเลยกล้ามขนาดน้องๆพี่เพชรเลย ผมเดินหน้าตื่นออกมาหานางบอย ที่ยืนกดโทรศัพท์อยู่หน้าร้าน "มีคนมาคุยยัง" ผมถาม
"มีอะไรล่ะ ยังไม่มีใครมาเลย" นางบอยสะบัดสะบิ้ง
"อ้าววว หรอเอาไงดีวะ ไม่ใช่เขาปิดร้านแล้วหรอ"
"สั่งน้ำแข็งทางนี้ครับ" ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งตะโกนเรียก
เราสองคนหันไปตามเสียงนั้น ซึ่งมันทำให้ผมต้องตะลึงอีกครั้ง
ชายหนุ่มที่ผมเจอในห้องน้ำเดินถือสมุดจดกับปากกาตรงมาหาเรา เขาใส่เสื้อกล้ามสีดำ กับกางเกงยีนส์ตัดขาขาสั้น ผมเห็นหน้าขัดๆ เขาหน้าตาดีไม่เบาเลย ไทยๆคมเข้ม ผิวคล้ำ กล้ามสมส่วน ทั้งไหล่ อก ปีก ต้นขา เป็นแนวลีนๆ กึ่งๆหนาๆ
เขาก็ชะงักนิดหนึ่ง คงเพราะจำผมได้
"อ้าวววว ขอโทษๆ เมื่อกี๊... ไม่รู้ว่าอยู่ในห้องน้ำ" เขาพูดสำเนียงทองแดงๆ สงสัยคงจะเป็นคนใต้นี่เอง
"ไม่เป็นไรครับๆ" ผมเขินหน้าแดง อีบอยหยิกกันผมซะแรง
"แหมมมม เจอกันในห้องน้ำแล้วก็ไม่บอก" นางบอยแซว
"มึงงงง" ผมดุเสียงแผ่ว
ผมสั่งน้ำแข็งให้แม่ตามที่แม่บอกมา เขาก็จดๆ พร้อมวาดแผนที่ไปส่งน้ำแข็งที่บ้านผมตามที่ผมอธิบาย เขาไม่ลืมที่จะขอเบอร์ติดต่อไว้ เผื่อมีอะไรจะได้คุยกันถูก
ผมเลยเอาเบอร์ส่วนตัวให้ไป นางบอยคงรู้เกม อยากจะชงให้เพื่อนเลย กระแซะถาม
"แล้วเบอร์พี่ล่ะ ไม่เอาเบอร์ร้านนะ"
ผมหันไปมองอีบอยตาเขียวผมเขินมากพยายามดึงมือนางบอยกลับบ้านเพราะเสร็๋จธุระแล้ว แต่หนุ่มร้านน้ำแข็งกลับยื่นกระดาษเล็กๆยัดใส่มือผมมาแล้วบอกว่า เบอร์ที่ร้านครับ
"ขอบคุณครับ" ผมยิ้มแล้วรีบดึงมืออีบอยออกมาจากร้านทันที
เราไปหาข้าวเย็นกินกัน และเม้ามอยเรื่องนั้นนี้ตามประสา นางบอยเห็นแบบนี้แต่นางมีแฟนแล้วนะครับ เป็นรุ่นพี่ ม6 ที่โรงเรียน หวงมากซะด้วยมันเลยไม่ได้สนใจใคร แค่หยอก
เย้าเล่นๆไปวันๆ ผมกินข้าวกะบอยเสร็จก็กลับบ้าน
พอผมเข้ามาในห้อง ภาพหนุ่มกล้ามโตร้านน้ำแข็งคนนั้นมันยังติดตาตึงใจผมอยู่ และมันปลุกอารมณ์ผมขึ้นมาจนกระเจิดกระเจิง ผมโทรหาลุงเอกทันที อยากจะให้ลุงเอกช่วยสนองตัณหาอารมณ์ให้ แต่ลุงเอกก็ไม่รับสาย สักพักส่งข้อความมาว่า ไม่ว่าง ทำธุระอยู่ผมเลยอารมณ์ค้าง แต่ผมนึกขึ้นได้ว่าผมหยิบรอสโซ่มาตัวหนึ่ง ผมเลยจะช่วยตัวเองให้เสร็จพร้อมกับจินตนาการนึกถึงพี่ล่ำร้านน้ำแข็งคนนั้นไปด้วย
ผมล้วงมือหยิบรอสโซ่ในกระเป๋าออกมาด้วยความวาบหวิวในใจ แต่กระดาษเล็กๆที่ถูกพับหลายทบเสียจนหนาปึกก็หล่นลงบนพื้นดังแปะ
ผมก้มลงเก็บกระดาษนั้นขึ้นมา และนึกขึ้นได้ว่าเป็นเบอร์ร้านน้ำแข็งของพี่ล่ำคนนั้นผมจึงแกะออกด้วย
หัวใจผมพองโตทันที เพราะข้อความในกระดาษมันถูกเขียนไว้ว่า
"อยากรู้จัก เอากางเกงในพี่มาคืนด้วย"
089XXX-XXXX บอล
ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ลุ้นตอนต่อไป อิอิ ดีใจมากครับที่มาลงตั้งหน้าตั้งตารออ่านมานานมากครับ รอตอนต่อไปจ้าา ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ เอากางเกงในมาแลกของด้วย เก็บไว้ให้เฉพาะ ขอบคุณครับ
ทำไมละตอนช่วงเวลาที่ลงมันห่างกันมากเลยล่ะครับ อย่างห่างกันมากนะครับ ตอนนี้ติดตามแล้ว
{:5_137:}{:5_137:}{:5_137:}{:5_137:}{:5_137:} โชคเข้าข้างแล้วป๊อป เอ้ยยยอิอิ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณคนับ มาต่อไวๆ ขอบคุณครับ มาต่อไวๆ