ดิว ไปเด้ากันนะ (ตอน 4 จบ)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย wuna เมื่อ 2019-11-30 08:19สำหรับตอนนี้ก็เป็นตอนอวสานของ ดิวฯ ในโลกคู่ขนานแห่งนี้แล้วนะครับ
มาลุ้นกันครับ ว่าเรื่องราวของพวกเขาจะจบลงอย่างไร
ตอนนี้ใช้เวลานานกว่าที่คิด ยังไงก็ขอบคุณทุกกำลังใจด้วยนะครับ
ผมจะพยายาม move on ไปจากดิวให้ได้ แม้จะยังมองไม่เห็นทาง
เราจะได้กลับมาพบกันใหม่ ก็ต่อเมื่อมีหนังหรือซีรี่ยส์เรื่องไหนสะกิดใจของผมอีกนะครับ
ปล. เรื่องที่ดูจะมีความเสี่ยงตอนนี้คือ นิทานพันดาว 55
พื้นที่โฆษณา
- อ่าน ดิว ตอน 1-3 และ เขามาเชงเม้ง ตอน 1-10 (จบ)
<<<กดโปรไฟล์ผมได้เลยครับ
ดิว ไปเด้ากันนะ ตอน 4
นายดิวลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียเพราะเสียงกริ่งนาฬิกาปลุกที่ดังขึ้นตอนเจ็ดโมงตรงเหมือนกับทุกเช้า
ต่างกันตรงที่วันนี้เขาคิดว่าตัวเองไม่ได้นอนคนเดียว
แต่เขาคิดผิด เช้าวันนี้เขาก็ยังคงตื่นขึ้นมาอย่างเดียวดายเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา
"ภพ...." เขาเรียกชื่อของเพื่อนคนแรกที่ได้พบเมื่อวาน หนุ่มล่ำผู้มีใบหน้าหล่อเข้ม
รอยยิ้มที่ยังคงตรึงตราอยู่ในความทรงจำ เสียงทุ้มๆที่ยังตราตรึงอยู่ในหัวใจ
แต่ไม่มีเสียงใครตอบกลับมา บนเตียงนอนนอนข้างๆเขาเย็นชืดไร้ซึ่งไออุ่นใดๆ
สิ่งที่หนุ่มหน้าหวานสัมผัสได้ในตอนนี้มีเพียงหยดน้ำตาที่คลออยู่ในคลองจักษุ
และความรู้สึกโศกเศร้าหากว่าทุกสิ่งที่เขาคิดว่าเกิดขึ้นเมื่อวานเป็นเพียงความฝัน
"ภพ...." เด็กหนุ่มร้องเรียกชื่อนั้นอีกครั้ง ราวกับเกรงว่าจะหลงลืมมันไป
เขาลุกขึ้นจากเตียง มองไปรอบๆ ค้นหาหลักฐานว่าคนคนนั้นเคยมีตัวตนอยู่จริง
https://pbs.twimg.com/media/EJB4suGUYAA3sgx?format=jpg&name=medium
ในห้องน้ำ....แห้งสนิท ไม่มีใครอยู่ในนั้น
นอกระเบียง....มีเพียงนกตัวน้อย ที่มองเขาแล้วตกใจบินหนีไป
เสียงเปิดประตูดังมาจากชั้นล่างของบ้าน เด็กหนุ่มจึงวิ่งลงบันไดไปราวกับคนบ้า
"ภพ..." เขาร้องตะโกน หวังเพียงให้เจ้าของชื่อนั้นได้ยิน
"พบอะไรเหรอดิว ?" แม่ของเขาที่กำลังปิดประตูบ้านถามเขาอย่างสงสัย
"พบแม่แล้ว คิดถึงจังเลยครับ" เด็กหนุ่มตอบด้วยสีหน้าผิดหวัง
แต่แม่ของเขาเหนื่อยเกินกว่าที่จะสังเกตเห็น
"อ้อนอะไรแต่เช้าลูกคนนี้แม่กลับมาอาบน้ำ เดี๋ยวจะไปทำงานต่อ ให้แม่ไปส่งไหม"
"ไปส่ง..." เด็กหนุ่มครุ่นคิด "เมื่อวานดิวรถล้มใช่ไหมครับแม่" เด็กหนุ่มถาม
"จ่ะ ครูโทรไปบอก ลูกไม่เป็นไรแน่นะ ทำไมดูแปลกๆ" แม่ของเขาเริ่มสงสัย
ดิวลูบคลำรอยแผลถลอกที่ศอกตัวเองแล้วยิ้มหวาน เขาไม่ได้ฝันไปจริงๆ
"ไม่เป็นไรจริงๆครับแม่ แม่ไปอาบน้ำให้สบายนะ เดี๋ยวดิวทำข้าวเช้าให้กิน ส่วนโรงเรียนเดี๋ยวเพื่อนดิวมารับ"
"คนที่พาไปล้มน่ะเหรอ ?" แม่ถามอย่างเป็นห่วง
"เขาขี่มอไซค์เก่งออก ดิวต่างหากไปทำรถเขาล้ม" เด็กหนุ่มแก้ต่างให้เพื่อน
หลังจากแม่อาบน้ำกินข้าวและขับรถกลับไปทำงานเรียบร้อยแล้ว
ดิวก็มานั่งรอภพมารับอยู่ที่หน้าบ้าน ด้วยหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง
แต่รอแล้วรอเล่า คนที่เขาเฝ้าคอยก็ยังไม่โผล่หัวมา
เมื่อเวลาจวนเจียน เด็กหนุ่มไม่มีทางเลือกจึงได้แต่รีบวิ่งจากบ้านไปโรงเรียน
ทันเวลาเข้าแถวอย่างฉิวเฉียด เขาชะเง้อมองหัวแถวของห้องห้า แต่ไม่เห็นหน้าคนที่ตามหาอยู่แม้แต่เงา
นายดิวรู้สึกหน้ามืดวิงเวียน ฟังคำพูดของครูที่หน้าแถวไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย
ในหัวของเขาคิดวนเวียนอยู่เพียงเรื่องเดียว
ภพ....นายอยู่ที่ไหน.........
นายเคยสัญญากับเราว่าจะไปโรงเรียนด้วยกันไม่ใช่เหรอ.....
---------------------------------------------------------------------------------------------------
https://pbs.twimg.com/media/EJ5qtCCUcAU8v0g?format=jpg&name=small
บนเนินเขาอันเงียบสงบ แสงอาทิตย์ยามสายสาดส่องลงบนใบหน้าของเด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่ ที่กำลังยืนอยู่บนหน้าผา
สายตาของเขาเหม่อมองลงไปที่พงหญ้าและมวลดอกไม้นานาพรรณที่เบื้องล่างของหุบเขา
"ภพ......" เสียงดังขึ้นทำลายความเงียบจนเด็กหนุ่มต้องหันหน้ากลับมามอง
"ดิว.....มึงมาได้ยังไง"
"ก็นายไม่ไปโรงเรียน นายเคยบอกเราว่านายชอบมาที่นี่เวลาอยากอยู่คนเดียว"
"เราบอกครูให้แล้วนะว่านายลาป่วย แล้วเราก็แกล้งเป็นลมขอกลับบ้านก่อน"
"พอออกจากโรงเรียนได้ เราก็โบกรถมาที่เนินเขาแล้วเดินต่อมาถึงนี่"
"ตอบซะยาวเลยนะ ถ้ารู้ว่ากูอยากอยู่คนเดียวแล้วมึงจะมาทำไม"
น้ำเสียงที่เย็นชาของภพ ทำให้นายดิวกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่
ต้องพรั่งพรูสิ่งที่เก็บเอาไว้ในใจออกมา
https://pbs.twimg.com/media/EKb7UmQVAAAOgG9?format=jpg&name=large
"ที่นายเป็นแบบนี้เพราะเรื่องเมื่อคืนใช่ไหม เราผิดเอง เรายอมรับ"
"แต่เรา ไม่ได้ตั้งใจเลยจริงๆนะ เราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงทำแบบนั้น เราจะไม่ทำอีก"
"เรามาที่นี่เพื่อขอโทษ ยกโทษให้เราไม่ได้เหรอ.....ภพ"
นายภพถอนหายใจ มองดูสภาพของเด็กหนุ่มหน้าหวานที่ตอนนี้ดูไม่จืด
เพราะสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวและสองแก้มที่มีแต่รอยน้ำตา
หนุ่มล่ำคว้าตัวอีกฝ่ายเข้ามาสวมกอดแนบแน่น จนทั้งคู่รู้สึกได้ถึงลมหายใจและไออุ่นจากกันและกัน
https://pbs.twimg.com/media/EKCntpIUEAAKeog?format=jpg&name=medium
"ไม่ร้องสิดิว ไม่ใช่ความผิดของมึงหรอก กูไม่ได้โกรธมึง" เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหู
"เมื่อคืน ตอนนั้นกูเองก็ไม่ได้หลับ ถ้ากูจะเอาเรื่อง คงถีบมึงตกเตียงไปแล้ว..."
"หลังจากน้ำแตก กูก็ยังสงสัยตัวเอง ว่าทำไมกูไม่มีอารมณ์กับหนังโป๊ แต่พออยู่กับมึงกูกลับมีอารมณ์ทุกครั้ง
กูกลัวว่ากูจะผิดปกติ กูกลัวว่าสังคมจะไม่ยอมรับกู ไม่ยอมรับมึง
กูคิดวนเวียนอยู่นาน นึกไม่ออกว่าจะทำยังไงดี"
"กูคิดจนเหนื่อย เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ แต่กูฝัน ฝันถึงเรื่องของมึงกับกู ในฝันมันเศร้ามาก
เพราะความกลัวของกูทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างมันพังทลายไปหมด
มึงกับกูทะเลาะกัน จนเกิดเรื่องต่างๆตามมามากมาย มันน่ากลัวมากมึงอย่ารู้เลยดีกว่า"
"ตอนเช้ากูตื่นขึ้นมาร้องไห้ไปรอบนึง นึกไปนึกมากูก็ยังไม่รู้ว่ามึงคิดยังไงกับกู"
"ทั้งๆที่เพิ่งได้เจอกันเมื่อวาน แต่กูกลับรู้สึกว่ามึงกับกูเคยเจอกันมาก่อน
เหมือนกับว่ากูเคยรับมึงขึ้นรถเครื่องบนถนนสายนั้นมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
กูคิดว่าตัวเองเป็นบ้าไปแล้วด้วยซ้ำ กูสับสนมาก รู้ว่าไปโรงเรียนก็เรียนไม่รู้เรื่อง
กูไม่อยากให้มึงตื่นมาเห็นสภาพแบบนั้นของกู กูเลยขี่รถเครื่องขึ้นมาที่นี่คนเดียว"
ภพปล่อยดิวออกจากอ้อมอก ใช้นิ้วปาดคราบน้ำตาของอีกฝ่าย แล้วใช้มือทั้งสองข้าง
ประคองใบหน้าของดิวให้มองมาที่ตาของเขา
"ตอนแรกกูก็ไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังหรอก กูเพิ่งตัดสินใจได้ตอนที่มึงร้องไห้นี่แหล่ะ
กูไม่อยากเห็นมึงร้องไห้อีก นับแต่นี้ไป ไม่ว่าที่ไหน เมื่อไหร่ มึงกับกูก็จะไปด้วยกันนะ"
"เราไม่เข้าใจอ่ะภพ เราฟังไม่ทั..."นายดิวพูดต่อไม่ได้อีก
เพราะใบหน้าคมเข้มนั้นโน้มเข้ามาใช้ปากประกบปากของเขาเอาไว้
แถมยังสอดปลายลิ้นเข้ามา ราวกับจะควานหาความหอมหวานที่ซ่อนอยู่ข้างใน
ใบหน้าของหนุ่มหน้าหวานร้อนผ่าว แต่ร่างกายกลับตอบสนองอีกฝ่ายตามสัญชาติญาณโดยไม่รู้ตัว
แม้หนุ่มล่ำจะถอนริมฝีปากออกมาแล้วก็ตาม
แต่รสชาติของจุมพิตที่ดูดดื่มนั้น ยังทำให้นายดิวรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่ที่ไหนสักแห่ง
จนกระทั่งซอกคอของตัวเองถูกอีกฝ่ายซุกไซ้ กระดุมเสื้อก็ค่อยๆถูกอีกฝ่ายปลดออกนั่นแหล่ะ
หนุ่มหน้าหวานถึงได้สติกลับมาอีกครั้ง
"ภะ..ภพ..ทำอะไรน่ะ" นายดิวถามด้วยเสียงสั่นๆ แต่มันกลับยิ่งทำให้นายภพรุกเร้าหนักขึ้นกว่าเดิม
"กูก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่กูอยากทำกับมึงแบบในหนังเมื่อวาน" หนุ่มล่ำพรมจูบไล่จากซอกคอลงมาถึงหน้าอกของหนุ่มหน้าหวาน
ใช้ปากดูดเลียปลายหัวนมข้างหนึ่ง อีกมือก็คลึงเค้นปลายหัวนมอีกข้างจนมันแข็งเป็นไต
นายดิวได้แต่ร้องครวญครางด้วยความเสียว ถึงอยากจะขัดขืนแค่ไหน แต่มือไม้ของเขากลับอ่อนแรงไปหมด
นายภพได้โอกาสใช้มือข้างที่เหลือปลดเปลื้องเสื้อผ้าของทั้งคู่ออกจนสองหนุ่มอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
ขณะที่หนุ่มล่ำกำลังเหม่อมองดูเรือนร่างขาวๆของหนุ่มหน้าหวานที่ตอนนี้เต็มไปด้วยจ้ำแดงๆที่เขาฝากรอยเอาไว้อย่างตื่นตะลึง
นายดิวที่โดนปลุกอารมณ์จนเตลิดก็เอื้อมมือมาสัมผัสท่อนลำแกร่งของนายภพ
รูดมันขึ้นลงช้าๆจนน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มออกมามากมาย
หนุ่มล่ำถึงได้รู้สึกตัวอีกครั้ง หันมารวบอีกฝ่ายเข้ามาไว้ในอ้อมแขน แล้วคว้าแก่นกายของนายดิวที่ตอนนี้แข็งไม่แพ้กัน
แต่เขากลับกำมันไว้เฉยๆจนหนุ่มหน้าหวานต้องร้องขอ "จะทำอะไรก็ทำเถอะภพ..”
“กูก็อยากทำนะ แต่กูทำไม่เป็น กูไม่รู้ว่ามันจะใส่เข้าไปได้ยังไง กูกลัวมึงจะเจ็บ”
หนุ่มล่ำตอบ มองดูร่องรูแน่นๆของอีกฝ่ายที่ยังไม่เคยผ่านสมรภูมิรักมาก่อน.
ขณะที่นายดิวกำลังชั่งใจว่าควรจะบอกดีไหม นายภพก็เริ่มเคล้นคลึงหัวควยของอีกฝ่ายเล่น จนนายดิวต้องบิดตัวด้วยความเสียว
แต่หนุ่มล่ำกลับหยุดมือ แล้วพูดว่า “เล่นตัวรึมึง มึงรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง จะบอกกูดีๆ หรือจะให้กูทรมานมึงอีก”
เขาไม่ได้ขู่เล่นๆ แต่ใช้มือค่อยๆชักรูดแก่นกายของนายดิวขึ้นลงช้าๆ
พอเห็นว่ามันเริ่มแข็งขึ้นก็หยุดมือ พอมันเริ่มอ่อนก็ชักให้แข็งขึ้นมาใหม่
นายดิวถูกเล่นงานแบบนี้หลายรอบจนแทบบ้า จะใช้มือของตัวเองก็ไม่ได้เพราะถูกอีกฝ่ายรวบตัวเอาไว้จนดิ้นไม่หลุด
ในที่สุดหนุ่มหน้าหวานก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับอารมณ์เงี่ยน
“อาห์ เราไม่ไหวแล้ว เรายอมบอกแล้ว ภพเย็ดเราเถอะ”
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศเย็นๆบนเนินเขาหรือความเสียวที่ทำให้ร่างกายของนายดิวสั่นสะท้าน
นายภพจึงสวมกอดอีกฝ่ายไว้ในอ้อมอกอุ่นๆก่อนจะเริ่มเล้าโลมด้วยวิธีที่นายดิวสอน
เริ่มจากการชโลมนิ้วของเขาด้วยน้ำหล่อลื่นจากปลายควยของทั้งคู่ที่ตอนนี้มันชุ่มฉ่ำไปหมด
ก่อนจะคลึงเขี่ยไปที่รูสวาทของหนุ่มหน้าหวาน ใช้การกอดจูบลูบไล้ทำให้กล้ามเนื้อหูรูดของนายดิวผ่อนคลาย
ก่อนจะค่อยๆสอดใส่นิ้วเข้าไปขยายถ้ำโพรงนั้น จากหนึ่งนิ้ว เป็นสองนิ้ว และ สามนิ้ว
เมื่อเห็นว่าช่องทางสะดวกดีแล้ว นายภพก็อุ้มหนุ่มหน้าหวานไปนอนที่ม้าหินริมหุบเขา
ก่อนจะเอนกายลงข้างๆพร้อมกับแล้วกระซิบที่ข้างหู "กูรักมึง เป็นของกูนะดิว"
ท่อนลำแกร่งของหนุ่มล่ำที่แข็งเกร็งและกำลังเสียดสีอยู่ที่หน้าขาเป็นสิ่งยืนยันคำพูดของเขา
"อือ เราก็รักนายนะภพ" นายดิวตอบรับพร้อมกับอ้าขาออก เปิดทางให้หนุ่มล่ำพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างเขาเอาไว้
ค่อยๆสอดใส่ส่วนหัวของควยลำเขื่องเข้าไปในช่องสวาท
"อ๊า..รูมึงแน่นฉิบหาย กูนึกว่าขยายมากพอแล้วนะ มึงไม่เจ็บมากใช่ไหม"
นายภพครวญครางด้วยความเสียว แต่ก็ยังไม่ลืมเป็นห่วงอีกฝ่าย
ส่วนดิวเองแม้จะมีสีหน้าเหยเกแต่ก็ยังพยักหน้า "ทำเถอะภพ เราทนได้"
ภพแช่ท่อนลำเอาไว้ เปลี่ยนมากอดจูบเล้าโลมเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย
เมื่อนายดิวบิดตัวด้วยความเสียว หนุ่มล่ำก็เริ่มขยับบ้าง
ท่อนควยที่เสียดสีกับจุดเสียวภายในยิ่งทำให้อารมณ์ของนายดิวกระเจิดกระเจิง
สองมือโอบรอบคอของภพเอาไว้ ส่วนเอวก็ร่อนเข้าใส่
"โอย เชี่ยดิว มึงทั้งตอดทั้งเด้งอย่างนี้ กูก็ทนไม่ไหวพอดี" หนุ่มล่ำโอดครวญ
รู้สึกเสียวจี๊ดขึ้นไปถึงสมอง จนต้องกระเด้าเอวเร็วและแรงขึ้น
สองหนุ่มส่งเสียงครวญครางออกมาประสานกันจนดังลั่นไปทั้งเนินเขา
เมื่อความเสียวพุ่งไปจนถึงจุดสูงสุด นายภพก็ก้มลงไปกระซิบบอกอีกฝ่ายว่า
"ดิวกูจะเสร็จแล้ว แตกพร้อมกันนะ" ก่อนกระเด้าเอวเน้นๆลึกๆเข้าไปที่จุดเสียวของหนุ่มหน้าหวาน
ทั้งคู่ส่งสายตาและรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความรักให้อีกฝ่าย ก่อนที่จะปลดปล่อยสายธารแห่งความสุขออกมาพร้อมๆกัน
หนุ่มล่ำฟุบลงไปนอนซบ.บน.อก.นุ่มของหนุ่มหน้าหวานอย่างหมดแรง
นายดิวก็ลูบไล้หัวเกรียนๆของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่ อยากให้เวลาหยุดลงตรงนี้ตราบนานเท่านาน
---------------------------------------------------------------------------------------------
https://pbs.twimg.com/media/EIrRVDpU8AEnkE6.jpg
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวใหม่ สองหนุ่มก็มานั่งพักที่ม้าหินริมผา
มองลงไปที่หุบเขาเบื้องล่าง
https://pbs.twimg.com/media/EJg-AKlUYAES3Su?format=jpg&name=medium
"ดิว....." นายภพเอ่ยปากทำลายความเงียบ พร้อมกับกุมมืออีกฝ่ายเอาไว้
"อะไรเหรอภพ"นายดิวถามเขินๆ
"มึงสัญญากับกูนะ ไม่ว่าในอนาคตความรักของเราจะมีอุปสรรคอะไรเกิดขึ้นก็ตาม มึงต้องไม่ยอมแพ้
มึงต้องคอยเตือนไม่ให้กูยอมแพ้ด้วย กูก็จะคอยเตือนมึงเหมือนกัน
กูรู้ดีว่าตอนนี้สังคมยังไม่ยอมรับพวกเรา
แต่กูคิดว่าสักวันหนึ่งทุกคนจะเข้าใจ ว่าความรักมันไม่ได้มีกฎเกณฑ์ ไม่มีขีดจำกัดใดๆ
มึงกับกูจะต่อสู้ไปด้วยกัน จนกว่าวันนั้นจะมาถึง"
"วันนี้ภพพูดอะไรเข้าใจยากจัง" หนุ่มหน้าหวานเกาหัวทำหน้างง
"ก็คือ ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ จะมีมึงกับกูไปด้วยกันนะ เข้าใจไหม" หนุ่มล่ำสรุป
คราวนี้นายดิวยิ้มแล้วพยักหน้า "อันนี้พอเข้าใจอยู่"
"แล้วก็....ถ้ากูชวนไปเด้ากันนะเมื่อไหร่ มึงก็ห้ามปฏิเสธด้วย"
https://pbs.twimg.com/media/EJ5qtPMU8AEZEuz?format=jpg&name=medium
นายดิวยิ้มเขินๆแต่ก็ยังพยักหน้า ทั้งคู่หัวเราะให้กันจนเสียงดังก้องไปทั้งหุบเขา
ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยในตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ก็มีความสุข
แค่นั้นก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ
อวสาน..........
ขอบคุณครับ. ชอบครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบๆๆๆครับ น่ารักดี ขอบคุณมากเลยครับ ชอบมาก น่ารักจังอะครับ ชอบเรื่องนี้ ขอบคุณมากครับผม ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ