ทำไมกูต้องคิดถึงมึง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2019-11-28 23:10"มึงเรียนยังไงทำไมเกรดถึงออกมาห่วยขนาดนี้"เสียงแม่ของตุลย์ที่กำลังโมโหตุลย์หลังจากผลการสอบของตุลย์ออกมาได้ห่วยแตกจึงทำให้แม่ของตุลย์ไม่พอใจ"เสียงดังเอะอะโวยวายอะไรกันแต่หัววันเลย"เสียงพ่อของตุลย์ได้ออกมาถามแม่ของตุลย์แม่ตุลย์:ดูลูกมึงทำเกรดสิเทอมที่แล้วได้3.45แต่ทำไมเทอมนี้ได้2.00พ่อตุลย์:อ้าวนี้!!ทำไมเทอมนี้แย่ลงห่ะ สงสัยคงต้องส่งมึงไปเรียนพิเศษเพื่อให้เกรดเทอมหน้ามึงดีขึ้นพ่อได้ติดต่อสถาบันเรียนพิเศษไว้ให้มึงแล้วตุลย์ไม่มีโอกาสได้จะพูดอะไรเพราะพ่อแม่ไม่รับฟังเหตุผลของตุลย์เอาแต่ได้โทษตุลย์ว่าตุลย์ไม่ตั้งใจเรียนติดเกมส์เอาแต่เที่ยวเล่นกะเพื่อนจนทำเกรดออกมาได้ไม่ดี โดยที่แม่ของตุลย์บอกนับแต่พรุ่งนี้ตุลย์จะต้องไปเรียนพิเศษเพื่อที่คราวหน้าจะทำคะแนนออกมาดี...ณ โรงเรียนกวดวิชา..."เฮ่อปิดเทอมแทนที่กูจะได้อยู่บ้านไปเที่ยวเล่นทำไมกูต้องมาเรียนพิเศษด้วยว่ะ"ตุลย์บ่นออกมาด้วยไม่พอใจ "เฮ้!นายหวัดดีเราชื่อปอนด์น่ะอย่าบ่นไปเลยน่ามาเรียนที่นี้สนุกน่ะ"เสียงของนักเรียนหนุ่มที่มาเรียนด้วยกันตุลย์:เออหวัดดีกูชื่อตลย์ปอนด์:นายมาเรียนที่นี้ก็เพราะนายเป็นเด็กเกเรใช่ไหมตุลย์:เสือกเชี่ยไรมึงเรื่องของกูไอสัส
ปอนด์:อ้าวไอเชี่ยกูถามมึงดีๆทำไมตอบกวนกูว่ะแต่ช่างแม่งเถอะกูไปเรียนล่ะตุลย์กะปอนด์เข้าไปเรียนจนถึงเวลาเลิกเรียนทันใดก็มีสายเข้าจากโทรศัลพ์ตุลย์ตุลย์:ฮัลโหลครับแม่ แม่ตุลย์:ตุลย์วันนี้แม่กะพ่อไม่กลับบ้านน่ะพ่อกะแม่ต้องไปงานศพเพื่อนคงจะกลับอีก2-3วันน่ะแม่โอนเงินให้แล้วน่ะในระหว่างที่ตุลย์คุยโทรศัพท์เสร็จปอนด์ได้ถามตุลย์ว่าปอนด์:มึงกูขอไปบ้านมึงได้ไหมว่ะพอดีกูไม่เข้าใจโจทย์ที่อาจาร์ยให้ว่ะตุลย์:เรื่องอะไรโจทย์นี้ง่ายจะตายมึงก็ทำเองดิปอนด์:มึงช่วยกูหน่อยดิกูไม่เข้าใจมึงจะให้กูทำอะไรกูยอมทุกอย่างตุลย์:มึงบอกเองน่ะว่ามึงจะทำทุกอย่างปอนด์:เออทุกอย่างแต่ขอให้มึงสอนโจทย์นี้ให้กูตุลย์ก็กลับไปที่บ้านกะปอนด์ล่ะบอกว่า"มึงจะค้างไหมถ้าค้างโทรไปบอกที่บ้านมึงให้เรียบร้อย กูไม่อยากมีปัญหา"ปอนด์ได้โทรไปบอกที่บ้านว่าจะขอค้างที่บ้านเพื่อน1คืนทางครอบครัวปอนด์ก็อนุญาติล่ะบอกบอกว่า"อย่าไปก่อเรื่องเดือดร้อนที่บ้านเขาล่ะ"จนเวลาล่วงเลยผ่านไปถึง3ทุ่มตุลย์:มึงไอปอนด์จะกินไรไหมกูจะออกไป7-11ปอนด์:อะไรก็ได้มึงซื้อมาเห่อะกูแดรกได้หมดอ่ะตุลย์:เออๆแต่กูขอเตือนมึงอะไรอย่างมึงห้ามเข้าห้องกูโดยที่กูยังไม่กลับมาถ้ามึงแอบเข้าไปล่ะกูรู้มึงนอนนอกบ้านคืนนี้ปอนด์:เออๆกูไม่เข้าหรอกกูมีมารยาทพอในระหว่างที่ตุลย์ไปซื้อของที่7-11ปอนด์ก็แอบพลการปอนด์ก็เดินสำรวจห้องตุลย์จนไปพบกับกางเกงของตุลย์ตัวหนึ่งที่เปื้อนคราบน้ำว่าวปอนด์ได้แอบถ่ายไว้ล่ะเอามาดมจนกระทั่งปอนด์รู้สึกว่าตุลย์จะกลับมาเลยกลับลงมาข้างล่างทำตัวเป็นปกติพอตุลย์กลับมาได้ถามปอนด์ว่า"มึงได้แอบเข้าห้องกูไหม" "เปล่ากูนั่งทำโจทย์ที่มึงทำให้ดูเมื่อกี้ก่อนออกไปไง"ล่ะตุลย์ได้บอกกะปอนด์ว่า"เดี่ยวกูลงมาน่ะกูขอไปคุยกะแม่ก่อน" "เออๆเรื่องของมึง"ตุลย์ได้ขึ้นไปในห้องปล่อยให้ปอนด์ทำการบ้านต่อไปล่ะเมื่อปอนด์ทำการบ้านเสร็จและไปหากินข้าวเสร็จปอนด์ก็ขึ้นไปเพื่อจะไปตามตุลย์ต่อว่าโจทย์ข้อสุดท้ายทำไงเมื่อปอนด์ขึ้นในขณะที่ปอนด์เปิดประตูปอนด์ตกใจเมื่อเห็นตุลย์กำลังแก้ผ้าล่ะชักว่าวอยู่ ตุลย์ตกใจเมื่อเห็นปอนด์ตุลย์:ไอเหี้ยกูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าเดี่ยวกูลงไปใครให้มึงเสือกขึ้นมาปอนด์:เอ่อ....กูขอโทษกูไม่รบกวนล่ะมึงเล่นว่าวไปต่อล่ะนะน่ะกูไปทำการบ้านก่อนตุลย์:เดี่ยวก่อนมึงไอปอนด์มึงทำอารมณ์กูค้างมึงมาช่วยชักให้กูหน่อยดิปอนด์:หะห่า!ไม่เอาโว๊ยกูไม่ทำตุลย์:ไหนมึงบอกว่าจะทำทุกอย่างไงหรือมึงอยากจะไปนอนนอกบ้านปอนด์:กะ..ก็ได้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวน่ะปอนด์ก็เข้าไปนั่งล่ะจับควยตุลย์ชักไปเรื่อยๆตุลย์ได้เอาเท้ามาเขี่ยที่เป้าของปอนด์ล่ะรู้สึกว่าควยของปอนด์กำลังตั้งโด่กำลังแข็งตุลย์เลยถามปอนด์ออกไปว่าตุลย์:เอ้ยมึงโด่ล่ะแข็งเต็มทีเลยน่ะของมึงอ่ะ เอาออกมาดิเด่วกูช่วยปอนด์:เสือกมึงไม่ต้องมายุ่งถ้ากูเสี้ยนกูชักเองมึงไม่ต้องมายุ่งตุลย์:เอ้ยเอาน่าถือซ่ะว่าเป็นการตอบแทนที่กูช่วยการบ้านมึงปอนด์:จะดีหรอว่ามึงกูไม่เคยให้ใครชักควยกูน่ะตุลย์:เอาออกมาเดียวกูช่วยให้มึงหายเสี้ยนปอนด์ถอดกางเกงล่ะกางเกงในออกควยปอนด์ดีดออกมาใส่หน้าตุลย์จับควยปอนด์ชักจนปอนด์เริ่มเสียวทันนั้นด้วยความที่ควยของปอนด์นั้นทั้งขาวล่ะอมชมพูทำให้ตุลย์อดใจไม่ไหวที่ลองอมตุลย์อมควยของปอนด์อย่างกระหาย"ซี๊ดดดมึงทำเชี่ยไรกูเนี่ยไหนมึงบอกจะชักให้กูไง" "โทษทีว่ะพอดีควยมึงน่ากินกูไม่เคยลองมีกะไรกะผู้ชายงั้นกูขอเปิดซิงมึงคนแรกล่ะกัน"ไม่รีรอตุลย์ปลดเสื้อของปอนด์ออกล่ะตุลย์เลี่ยหัวนมชมพูของปอนด์โดยที่ปอนด์ไม่สามารถต่อต้านตุลย์ได้ปอนด์รู้สึกเหมือนโดนมนต์สะกดจากตุลย์ทั้งชักล่ะเลี่ยนมของปอนด์จนควยปอนด์เริ่มมีน้ำเยิ้มออกมาปอนด์:ซี๊ด...อะ...ไอตุลย์มึงช่วยเอากูหน่อยกูไม่ไหวแล้วตุลย์:ได้เดี่ยวกูจัดให้ปอนด์:มึงใส่ถุงเปล่าว่ะ มึงไม่เคยเป็นอะไรใช่ไหมตุลย์:โอ๊ยกับมึงครั้งแรกถุงไม่ต้องเสียบสดๆเนี่ยล่ะกูไม่ได้ติดโรคด้วยพูดไม่ทันขาดคำตุลย์เลี่ยรูตูดปอนด์ล่ะพูดกะปอนด์"รูมึงสวยจังแสดงว่ายังไม่เคยกูคงเป็นคนแรกที่ประเดิมมึงสิน่ะ" "มึงจะเอาก็รีบๆเอากูไม่ไหวแล้ว" ตุลย์เอาควยค่อยๆสอดเข้าไปในรูของปอนด์ร้องซี๊ดด้วยความเสียวตุลย์ค่อยๆโยกควยไปอย่างช้าเพื่อไม่ให้ปอนด์เจ็บจากนั้นตุลย์ค่อยๆเย็ดปอนด์เร็วขึ้นๆจนปอนด์ร้องครางไม่เป็นภาษา "โอ๊ยๆๆๆมึงทำไมกะกูแบบนี้" "โทษว่ะกูเห็นมึงล่ะอดใจไม่ไหว"ตุลย์เย็ดปอนด์ไปเรื่อยๆจนตุลย์ใกล้จะแตก"อะ...โอ๊ย...ปอนด์กูไม่ไหวจะแตกแล้ว"ตุลย์เย็ดปอนด์เร็วขึ้นๆจนตุลย์รีบควักควยออกมาล่ะแตกใส่หน้าปอนด์"โอ๊ยๆๆไอเชี่ยปอนด์ดดด"น้ำว่าวของตุลย์พุ่งออกมาใส่หน้าปอนด์อย่างเยอะตุลย์อมควยของปอนด์ต่อปอนด์ครางออกมาด้วยความที่ใกล้แตก"โอ๊ยๆจะแตกแล้ว แตกแล้วๆๆเฮ่อๆแตกแล้ว"ตุลย์เลี่ยน้ำว่าวของปอนด์ล่ะควยของปอนด์จนหมด ทั้งคู่นอนด้วยกันจนถึงตอนเช้าพอถึงเช้าปอนด์ได้ขอตัวกลับบ้านก่อนจากนั้นก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาที่ตุลย์นั้นคือ พ่อแม่ของตุลย์ตุลย์:ฮัลโหลแม่ว่าไงแม่:ตุลย์แม่ขอโทษที่ด่าลูกไปเมื่อวานครูประจำชั้นพึ่งโทรมาบอกแม่ว่าครูประจำชั้นแจกใบเกรดผิดคนตุลย์:อ้าวงั้นแสดงว่าผมไม่ต้องไปเรียนพิเศษแล้วอ่ะดิ "ใช่ลูกไม่ต้องไปเรียนแล้วปิดเทอมลูกจะทำไรก็ได้ตามสบายเลยลูก"ในช่วงผิดเทอมตุลย์ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระจนกระทั่งพ่อแม่ของตุลย์ไปทำงานต่างจังหวัดทำให้ตุลย์อยู่บ้านคนเดียวช่วงแรกๆตุลย์มีความสุขแต่หลังๆตุลย์เริ่มเหงาไม่มีเพื่อนตุลย์เลยนึกถึงปอนด์แต่ปอนด์ไม่ได้ให้เบอร์หรือเฟสไว้ให้ตุลยทำให้ตุลย์รู้สึกคิดถึงปอนด์ขึ้นมาทั้งที่ตุลย์ไม่ค่อยสนิท"โอ๊ยๆๆทำไมกูต้องคิดถึงมึงว่ะ"ในขณะที่ตุลย์บ่นกะตัวเองข้างบ้านตุลย์ก็มีครอบครัวใหม่ย้ายเข้ามา"สวัสดีครับ สวัสดีครับมีใครอยู่ไหมครับผมเป็นเพื่อนข้างบ้านคุณเอาของมาให้ครับ ฮัลโหล"ครับๆเดี่ยวลงไปรอซักครู่น่ะครับ..มาล่ะครับๆ"ตุลย์เปิดประตูออกไปแต่ต้องตกใจเพราะคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือปอนด์ตุลย์:เห้ย!ไอปอนด์มึงเองหรอที่ย้ายมาข้างบ้านกูอ่ะปอนด์:เออถ้าไม่ใช่กูล่ะจะเป็นใครล่ะ ฮั่นแหน่ๆหรือว่ามึงคิดถึงกูตุลย์:มึงจะบ้าหรอใครจะไปคิดถึงมึงปอนด์:แหม่ปากแข็งเหมือนเดิมน่ะมึง อ่ะนิของฝากจากบ้านกูตุลย์:ของฝากบ้านมึงอ่ะเดี่ยวกูเอาไปเก็บเอง แต่ของฝากกูที่ยืนอยู่ตรงนี้กูจะเอาไปเก็บในห้องกูให้ายคิดถึงปอนด์ยิ้มให้ตุลย์ล่ะบอกตุลย์ไปว่า"ต่อไปนี้มึงคงจะหายคิดถึงกูซักทีล่ะน่ะ" ขอบคุณมาก ได้เฉยเรยง่ะ.. ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ตามมาให้ล่อถึงที่ ขอบคุณครับ ขุนแผนไข่ผ่า {:5_120:} ชื่อเรื่องเหมาะแก่การเขียนเป็นซีรี่ย์ยาวๆหลายตอนมาก แต่พร็อตเรื่องก็จบแบบแฮบปี้แอนดิ้งไปแล้ว ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคับมาต่อไวๆนะ ขอบคุณครับ ยอดมากๆขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่ารักดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนน่ะ อิจฉาจิง ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2