เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 43
ตอนที่ 43
****ผมใช้เวลาอีกไม่กี่อึดใจผมก็มาถึงคอนโดของไอ้วัด ไม่มีคำพูด ไดไดจากปากของไอ้วัดมันพาผมขึ้นห้องแล้วก็ออกไปก็ไม่ทราบผมล้มตัวลงนอนบนเตียงน้ำตามันยังไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ในหัวสองอันน้อยนิดก็ยังคิดว่าจะทำยังไงดีกับชีวิต มันสับสนไปหมด ซักพักไอ้วัดก็กลับเข้ามาพร้อมกับอาหาร
“มึงกินซะ กูรู้ว่ามึงยังไม่ได้กินอะไรถึงแม้มึงจะผิดหวังแต่อย่าทำร้ายตัวเอง กูไม่อยากเห็นมึงตาย” เพื่อนกูซึ้งใจยิ่งนัก
“แล้วนี้ซิมใหม่มึงเปลี่ยนซะ” พร้อมกับยื่นซิมใหม่ให้กับผม ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรมันก็เอาโทรศัพท์ผมไปเปลี่ยนโดยอัตโนมัติ พร้อมกันนั้นมันก็มานั่ง ข้าง ๆ ผม
“เจต” มันเรียกผม
“ฮือ”
“มึงยังจะรักมันอีกไหม”
“รัก”
“ไอ้โง่ มันทำมึงขนาดนี้มึงยังรักมันอีกเหรอ ลืมตามองความเป็นจริงสิ มันจะแต่งงานแล้ว” มันพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“แล้วมึงจะให้กูทำยังไง คนมันรัก ยังไงมันก็รัก คนไม่มีหัวใจอย่างมึงไม่รู้หรอกว่าความรักมันเป็นยังไง ฮือ ๆ ๆ”
“แต่ตอนนี้มันไม่ได้รักมึง มึงเข้าใจไหม”
“ใช่สิไม่เคยมีใครรักกูอยู่แล้ว ฮือ ฮือ ฮือ”
“กูนี้งัยที่รักมึง มึงรู้ไหมว่าดอกไม้ที่มึงเคยได้นะไม่มีผู้หญิงน่าไหนที่ให้มึงหรอก กูนี้แหละที่ให้มึง” อึ้งครับ
“กูไม่พูดเพราะกูไม่อยากเสียมึงไปแต่ตอนนี้กูไม่อยากเห็นมึงผิดหวังอีก กูเจ็บที่มึงไปอยู่กับไอ้แม็ก กูเจ็บที่ไอ้เมฆมาจีบมึง มึงได้ยินไหมว่ากูรักมึง” อึ้งยกกำลัง 2 มันพูดพร้อมกับเอามือผมไปจับไว้
“ให้โอกาสกูนะ” ผมมองหน้ามันอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“กูจะกลับแล้วมึงไปส่งกูหน่อย”
“มึงจะกลับไปไหน”
“กูอยากกลับคอนโดกู”
“อยู่กับกูไม่ได้เหรอ”
“ขอกูอยู่คนเดียวนะ”
“ตามใจมึงกูไม่เคยบังคับมึงอยู่แล้ว” ไอ้วัดพาผมมาส่งที่คอนโดพอผมเดินเข้าห้องเรียบร้อยไอ้วัดก็โทรมาคงไม่ใช่ใครอื่นหรอกเบอร์ใหม่นี้มีไอ้วัดคนเดียวที่รู้
“กูรักมึงนะ” ตืด ๆ ๆ ๆ แล้วสัญญาณก็ถูกตัดไป ผมเดินมาล้มตัวลงนอน ขอนอนก่อนเถอะเผื่อตื่นมามันจะได้กลายเป็นแค่ความฝัน แต่นอนยังไงมันก็ไม่ยอมหลับน้ำตามันยังไหลมาอย่างไม่มีหมดสิ้น
น้ำตามันหมดแล้ว ร้องไห้ไปหมดแล้ว
ดูภาพของสองเรา ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีอีก
จะลืมอย่างไรนะ ทีที่เคยนัด และที่ที่เคยพบ จากนี้ไม่มีเธอ
ก็มีแต่เหงา ความเหงาในหัวใจ ไม่มีเธอ ทำใจอย่างไรนะ
หากเธอนั้นมีหัวใจ รักคงไม่จบ คงไม่เจ็บ จากคนที่รักกัน
หากเธอนั้นมีหัวใจเหมือนอย่างที่ฉันมีให้เธอ หมดหัวใจ
หากเธอนั้นไม่ใจร้าย ทิ้งกันอย่างนี้ ฉันเจ็บเสียใจ เธอไม่มีหัวใจ แม็กไม่มีหัวใจ
ผมลุกขึ้นจากเตียงเข้าในห้องน้ำหาบางสิ่งบางอย่าง แล้วผมก็เจอมันวางอยู่ข้าง ๆ ประตูห้องน้ำมันมีขวดสีชมพูน่ารักแต่ข้างในมันพิษสงเหลือประมาณผมจับมันไว้แนบอกค่อย ๆ เปิดฝา.............................
ผมลุกขึ้นจากเตียงเข้าในห้องน้ำหาบางสิ่งบางอย่าง แล้วผมก็เจอมันวางอยู่ข้าง ๆ ประตูห้องน้ำมันมีขวดสีชมพูน่ารักแต่ข้างในมันพิษสงเหลือประมาณผมจับมันไว้แนบอกค่อย ๆ เปิดฝา…..จากนั้นก็เทผงซักฟองที่ผมใส่ไว้ในขวดวิกซอลลงบนกาลามังตีให้เป็นฟอง เดินไปหยิบกางเกงของแม็กลงมาแช่ก้มหน้าก้มตาซัก อารมณ์โกรธทวีขึ้นอย่างรุนแรงผมเขวี้ยงกางเกงแม็กลงกับพื้น ใช้เท้ากระทืบ ๆ ๆ ทำไมแม็กต้องทำกับเราอย่างนี้ เราไม่ดีตรงไหน ผมนั่งทรุดตัวลงกับพื้นหยิบกางเกงแม็กขึ้นมากอดแนบอก เปิดฝักบัวให้น้ำมันไหลมาล้างน้ำตาตัวเอง(เหมือนนางเอกมิวสิกวีดีโอ) ซักพักก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไอ้วัดนั้นเอง
“กูอยู่หน้าห้องมึงเปิดให้กูหน่อย” ผมค่อย ๆเดินออกจากห้องน้ำเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้แห้ง แล้วเดินไปเปิดประตูให้ไอ้วัด
“อาบน้ำเหรอ”
“เปล่า ซักผ้านะ” ไอ้วัดเดินเข้ามานั่งที่โซฟา ผมเดินมานั่งฝั่งตรงข้าม
“วัดกูว่าจะย้ายที่เรียน”
“มึงจะย้ายไปไหน” ไอ้วัดพูดด้วยสีหน้าที่ดูตกใจ
“ยังไม่รู้แต่กูไม่อยากเรียนที่นั้น ที่นั้นมันมีแต่ภาพของคน ๆ หนึ่งที่กูรักเขา แต่เขาก็ทิ้งกูไป”
“ทำไมมึงต้องหนีมันด้วยมึงจะยอมแพ้มันเหรอ”
“กูไม่ได้อยากยอมแพ้แต่ตอนนี้กูแพ้แล้ว” พูดไปก็กินน้ำตาตัวเองไปเค็มมาก
“ถ้ามึงย้ายกูจะย้ายตามมึง” ไอ้วัดพูดด้วยสายตาที่ดุดัน
“ไม่ต้องหรอกใกล้จะสอบแล้วมึงอยู่ที่นี้แหละ”
“ไม่ ถ้ามึงไปกูก็จะไปกูรักมึงนะ มึงอย่าทิ้งกูสิ กูทนมามากพอแล้วนะให้โอกาสกูบ้างสิ” ผมจ้องหน้ามองหน้า ไอ้วัดลุกขึ้นเดินมาที่ผมนั่งลงข้าง ๆ แล้วกอดผม ทำไมเราไม่ขัดขืนนะ แล้วสามัญสำนึกของผมก็ผุดขึ้นมาผมลุกขึ้นแกะมือไอ้วัดออก
“มึงรังเกียจกูเหรอ”
“เปล่า แต่เราเป็นเพื่อนกันนะวัด”
“ทำไมเพื่อนกันเป็นแฟนกันไม่ได้เหรอ”
“แล้วแฟนมึงละจะคิดยังไง”
“มันไม่สนใจกูแล้วมันมีแฟนใหม่ไปแล้ว”
“หา...ตั้งแต่เมื่อไร” ผมตกใจเล็กน้อย
“ตั้ง2เดือนแล้ว เห็นไหมมึงไม่เคยเห็นหัวกูเลยมึงไม่เคยรู้หรอกว่าชีวิตกูจะเป็นยังไง” ผมรู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย
“แต่ช่างเถอะกูไม่ว่ามึงหรอก เพราะมึงเป็นคนที่กูรัก” วัดยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ
ก๊อก ๆ ๆ เสียงประตูถูกเคาะ ผมกำลังจะเดินไปเปิด แต่ช้าไปกว่าไอ้วัดมันเดินไปเปิดประตูก่อนผมชายผู้ปรากฏต่อหน้าผมตอนนี้คือแม็ก......................................ผั๊ว.......ไอ้วัดชกไปที่หน้าของแม็ก แม็กเซล้มลงอย่างไม่เป็นท่า แม็กลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วเดินเข้ามาหาไอ้วัด....................อย่ายอมมันนะวัดฆ่ามันเลย รักมากก็เกลียดมาก
-----*****----- แม็กลุกขึ้นมาพร้อมกับพุ่งมาที่วัดแต่ไม่ได้ต่อยแม็กผลักวัดให้พ้นทางแล้วดิ่งตรงมาที่ผม ช่วยด้วย แม็กจะฆ่าผมแล้ว ไอ้วัดรีบเข้ามาดึงแม็กไว้ แม็กหันไปต่อยไอ้วัด 1 ทีด้วยขนาดตัวของแม็กที่บึกบึนกว่าไอ้วัดทำให้ไอ้วัดกระเด็นล้มลงไปตามแรง แต่ไอ้วัดก็พยายามที่จะลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้ามาแม็กอีกครั้ง
“มึงหยุดอยู่ตรงนั้นไอ้วัด เรื่องของกู มึงอย่ายุ่ง” แม็กหันไปชี้หน้าไอ้วัด
“แต่กูต้องยุ่ง” ไอ้วัดเถียง
“มึงอยากมีเรื่องไปมากว่านี้เหรอไอ้วัด”
“ถ้าเป็นเรื่องของเจต กูต้องยุ่ง มึงทำร้ายเจตมามากพอแล้วนะไอ้แม็ก มึงรู้ไหมว่าเจตมันเสียใจมากขนาดไหน กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ที่มึงทำให้เจตต้องเสียน้ำตา ยอมที่จะตัดความสัมพันธ์กับพ่อแม่ เจตมันรักมึงมากแต่สุดท้ายมึงก็ทำให้เจตต้องเสียใจ ฮือ ๆ ๆ วันนี้กูขอพูดบ้าง มึงรู้ไหมไอ้แม็กว่ากูก็รักเจต และไม่ได้รักแบบเพื่อน แต่รักแบบแฟน ฮือ ๆ ๆ” แม็กหันมามองหน้าผม
“แต่กูก็พูดไม่ได้ เพราะเจตมันมีมึง ทีแรกกูก็ดีใจที่มีคนที่รักเจตมากมาย กูพยายามที่จะตัดใจไม่รักมัน แต่ทุกครั้งที่เจตร้องไห้ เพราะมึงกูยิ่งเจ็บยิ่งกว่าเจตเป็นร้อยเท่า แล้ววันนี้มึงยังมีหน้ามาหาเจตมันอีกเหรอ ฮือ ๆ ๆ มึงมันคนใจดำอำมหิต ไม่รักเจตมันแล้วหลอกมันทำไม” ทุกคำพูดของไอ้วัดมันทำให้น้ำตาของผมไหลออกมาอย่างมากมาย
“พอเถอะวัดอย่าพูดอีกเลย พูดไปมันก็ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว เขาเลือกทางเดินของเขาแล้วละ”
“เจตมึงต้องฟังกูนะ”
“ออกไป มึงออกไปจากชีวิตกู ออกไป๊” พลังเสียงยิ่งกว่าน้ำตกไนแองการ่า
“ครั้งนี้กูรู้ว่ากูผิด แต่ก็ก็มีเหตุผลที่ต้องน่าจะฟังกูบ้างตอนนี้มึงคงเกลียดกูมาก แต่กูอยากให้มึงรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมากูรักมึงและตอนนี้ก็ยังรักมึงและจะรักมึงตลอดไป ถ้ามึงรักกู มึงน่าจะเข้าใจกูมากกว่าคนอื่นไม่ใช่มาต่อว่าและไล่ดูเหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้ มึงไว้ใจกูบ้างไหม น้ำตาของกูวันนี้จะเป็นเครื่องพิสูจน์เป็นอย่างดีว่ากูรักมึงมากขนาดไหน” จริงครับผมไม่เคยเห็นแม็กร้องไห้มากมายขนาดนี้
“วันนี้กูเข้าใจดีแล้วว่าขนาดคนที่เขาว่าเขารักกูยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อกูเขายังไม่ฟังกูไม่ถามเหตุผล กลับมองว่ากูผิดที่ไปมีอะไรกับเพ็ญ ถ้ามึงจะเข้าใจอย่างนั้นกูก็จะไม่พูดอีกแล้ว กูจะเข้าใจว่านี้คือคนที่รักู ขอบใจสำหรับความรักที่มึงเคยให้กู ต่อไปกูก็คงไม่มีใครอีกแล้ว ขอให้มึงโชคดีกับรักครั้งใหม่ วัดดูแลเจตดีดีนะ กูรู้ว่าถ้าเป็นมึงคงดูแลเจตได้ดีกว่ากู กูมันคนเลว คนเลวอย่างกูคงไม่เหมาะสมกับเจตเหมือนอย่างมึงหรอก ลาก่อนนะเจต” แม็กมองผมอีกครั้งด้วยตาที่เต็มไปด้วยน้ำไสไสผมผิดเหรอ แม็กค่อย ๆ หันหลังเดินออกไปจากห้อง แล้วแม็กก็เดินจนหายลับตาผมไป ผมเดินกลับเข้าไปในห้องแล้วล้มตัวลงนอนอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันหลับไปตอนไหนไม่ทราบในความฝันนั้นผมฝันเห็นแม็กมานั่งรอผมที่หน้าประตูผมสะดุ้งตื่นขึ้น กี่โมงแล้วเนี๊ยะ 6 โมงเย็นแล้วผมเดินออกไปที่ห้องรับแขกวัดยังนั่งอยู่ที่โซฟา
“ออกไปทานข้าวไหม”
“ไม่อะอยากกินเหล้ามากกว่า” ผมตอบวัด
“แล้วเรื่องแม็กละ”
“ช่างเถอะ” จริง ๆ แล้วในใจผมยิ่งสับสนยิ่งวันนี้แม็กเข้ามายิ่งทำให้หลาย ๆ อย่างในหัวผมมันปนกันไปหมดแม็ก ไม่ได้นอนกับเพ็ญจริงเหรอ แล้วสิ่งที่เราเห็นละ ปวดหัว ๆ ๆ ๆ ผมมานั่งกินเหล้ากับไอ้วัดที่ผับแห่งหนึ่งย่านชานเมือง ผมมองดูคนข้าง ๆ ที่เขามากับคู่ ชายหญิง ทำให้ผมคิดไปว่าถ้าผมเป็นผู้หญิงก็คงจะดีไม่น้อยป่านนี้คงไม่มีอุปสรรคขวางหนามมากมายขนาดนี้ ผมนั่งไปซักพักก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ไม่ใช่ใครที่ไหนนั้นแม็กนี้นา ผมหันไปมองหน้าไอ้วัด ไอ้วัดก็ส่ายหัว แต่สิ่งที่ผมตลึงพรึงเพริดมากที่สุดนั้นก็คือแม่แม็กมากับแม็กด้วย
“กูไม่รู้เรื่องนะ” แม็กกับแม่เลือกมานั่งโต๊ะที่ใกล้กับผม ผมพยายามที่ไม่หันไปมอง ไอ้วัด ทั้งชงเหล้าทั้งตักกับแกล้มให้ผม อย่างขมักเขม้น จนผมอดที่จะสงสารไอ้วัดไม่ได้ ผมชำเรืองไปมองทางด้สนแม็กเห็นแม่นั่งยิ้มหันมาทางผม จริง ๆ จะมองไปอายุแม่ไม่น่ามานั่งได้เลยนะ ผมไม่กล้าแม้แต่จะลุกไปไหว้แม่ ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ผมนั่งได้ซักพัก ก็มีมือมาเกาะที่ไหล่ของผมผมหันไปมองแม่แม็กยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ
“ไปคุยกับแม่หน่อยได้ไหม”*************
ขอบคุณครับ สนุกน่าติดตามมากๆ
รู้แล้วว่า ดอกไม้เป็นของใคร
ไม่น่าเชื่อ เป็นเกย์กันหมดเลย..ดีจังฮิฮิ น่าติดตามมาก ตอบกระทู้ โอ๊ต ตั้งกระทู้
วันนี้มาไว้กว่าพิเศษอิอิดีจังขอบคุณนะครับ ชอบคุนคับ{:5_130:} ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ แม่แม็กน่ารักจริงๆ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ สงสารัดจริงๆ {:5_128:} มาติดตามกันต่อไปนะครับขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ{:5_117:} ขอบคุณครับ แม่มาเองเลย แม่มาเคลียร เองเลย
หน้า:
[1]
2