รอเธอหันมา(เจ้าชายเย็นชา Ep4)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2020-1-29 09:52หลังจากที่เบสนั้นจับฉลากแล้วได้พี่รหัสที่มีฉายาว่า มาเฟียประจำห้องนั้น ผลออกมาคือ วิน รุ่นที่รักของเบสนั้นเอง
เบสนั้นตกใจนิดหน่อยแต่ก็รู้ว่าต้องเป็นวินเมื่อเฉลยเสร็จนั้นก็มีทำกิจกรรมร่วมกันระหว่างพี่รหัสล่ะน้องรหัสเมื่อ
ซึ่งพอถึงคู่วิน,เพื่อนเบสอีก2คนและตัวเบสนั้นวินได้คิดเกมส์ออกมาให้ทั้ง3ได้เล่นรวมถึงตัววิน
"อ่ะเดียวพี่จะมีเกมส์ให้เล่นชื่อเกมส์ ฮาวทู...ทิ้ง ซึ่งพี่พิธีกรจะเป็นปิดตาพวกเราทั้ง4ล่ะข้างหน้าเราจะมีกล่องปริศนาอยู่4ใบซึ่งเมื่อจับฉลากได้หมายเลขใดต้องเดินไปที่กล่องนั้นล่ะปิดตาแล้วเอามือล้วงลงไปในกล้องว่ามีอะไรอยู่ข้างในโดยมีเวลา1นาทีในการสัมผัสล่ะเมื่อหมดเวลาพี่พิธีกรจะถามว่าฮาวทู..ทิ้งซึ่งเมื่อน้องตอบ ฮาวทูน้องจะต้องบอกว่าสิ่งที่อยู่ในนั้นมันคืออะไรถ้าตอบถูกรอดถ้าตอบผิดจะโดนระเบิด ล่ะเมื่อน้องตอบทิ้งน้องจะได้สิทธิ์เลือกเพื่อนๆหรือพี่ๆคนไหนก็ได้มาเป็นตัวช่วยในการช่วยตอบถ้าตอบถูกรอดคู่ตอบผิดโดนคู่แต่ผู้ช่วยจะโดนน้อยกว่า กิติกาก็ประมาณนี้ขอให้สนุกกับเกมส์ฮาวทูทิ้งน่ะครับ"
ล่ะเมื่อเกมส์เริ่มทั้ง4ได้โอนอยออกกันซึ่งเป็นเพื่อนเบสคนที่1-2ได้เป็นเล่นก่อนล่ะเพื่อนคนที่1ได้ตอบสิ่งของในกล่องเบอร์2ได้ถูกว่าเป็น"สกุชชี่ขนม"แต่คนที่2ตอบผิดพร้อมกับรุ่นพี่ที่เลือกมาทำให้ทั้งคู่โดนระเบิดแป้งล่ะเมื่อเฉลยของในกล่องที่4คือ"แผ่นเจลลดไข้"ล่ะเมื่อถึงตาของวินนั้นได้จับฉลากได้หมายเลข1ล่ะเมื่อวินโดนเพื่อนปิดตาเมื่อวินเอามือล่วงลงไปในกล่องถึงกับสะดุง
"ไอเหี้ยตัวเหี้ยไรว่ะ มึงเอาอะไรใส่ไปในกล่อง"
"คิดเอาเองๆมึงลองคิดดูเองน่ะ"
"เชี่ยตัวเขี่ยไรว่ะลื่นๆ" หมดเวลา
"วินถึงเวลาชี้ชะตามึงล่ะ ฮาวทู..ทิ้ง"
"ฮาวทู"
"ว่ามาว่าในกล่องนั้นคือ"
"ลักษณะผิวลื่นๆล่ะมีน้ำคล้ายๆปลาไหลแต่มันไม่ดิ้น"
"ตอบมา"
"ไอของเล่นดูดน้ำอ่ะ ซึ่งกูไม่รู้มันเรียกว่าไร"
"มาดูกันว่ามึงจะรอดหรือตาย555"
ล่ะเมื่อเปิดออกมาเป็นของเล่นดูดน้ำที่เพื่อนวินนั้นแอบเอามาแกล้งล่ะเมื่อถึงตาของเบสนั้นเบสเดินไปที่กล่องล่ะปิดตาล่ะล้วงเข้าไปในกล่องเบสนั้นถึงกะต้องอุทานออกมาว่า
"ไอเชี่ยอะไรว่ะเนี่ยขาวๆแถมมีขนอีกพี่แอบแกล้งผมป่าวเนี่ย"
"ไม่ได้แกล้งครับเป็นน้องรหัสพี่ต้องใช้ความจำในการรับรู้สิ่งในกล่อง"
"อะไรว่ะเนี่ย เชี่ยน้ำไรเมือกๆเนี่ยรุ่นพี่แกล้งผมอ่ะ"
"555หมดเวลาครับ"
"ฮาวทู..ทิ้ง"
"ฮาวทูครับ"
"ตอบมาครับ"
"ผมมั่นใจมากๆข้อนี้คือเป็นลักษณะยาวๆมีขนแถมมีน้ำออกมาคือ....ควยครับ"
"น้องจะบอกว่าอวัยวะเพศชายหรือ"
"ใช่ผมมั่นใจ"
"เฉลย ว้าน้องเบสเสียใจมันคือ ขนมปังไส้กรองมายอสเนสที่มาพร้อมแปรงทาเนย"
"เชี่ย555รุ่นพี่อ่ะ"
"มาโดนทำโทษกันเถอะน่ะ"
เบสนั้นตอบผิดจึงโดนทำโทษโดยระเบิดแป้งล่ะเมื่อกิจกรรมดำเนินไปจนหมดเวลาทำกิจกรรมแยกสาขาล่ะเมื่อกลับมารวมสาขานั้นก็ยังมีกิจกรรมรับน้องรวมอีกต่างๆมากมายล่ะเมื่อถึงคิวกลุ่มของวินที่จะต้องออกไปทำกิจจกรมซึ่งฟรองได้บอกว่า
"อ่ะน้องๆวันนี้พวกพี่ๆจะมาสอนร้องเพลงมะหมี่ ซึ่งหลายๆคนอาจจพเคยได้ยินน่ะแต่วันนี้พี่ๆจะมาสอนร้องล่ะสอนท่าประกอบน่ะครับขอเชิญ
พี่จากัวร์ไปสอนน้องด้านหลังผมน่ะครับ พี่วินสอนนี้ด้านหน้าผมเลย พี่เกรซด้วนขวาผม เดี่ยวผมจะสอนด้านซ้าย พี่ๆช่วยดูด้วยน่ะน้องคนไหนไม่ให้ความร่วมมือจะจับออกมาเต้นมะหมี่" ล่ะเมื่อฟรองสอนร้องเพลงมะหมี่น้องๆก็ทำตามกันยกเว้นเบสที่ทำท่าเก้งๆกั้งๆจนวินนั้นเห็น
"ฟรองๆหยดก่อนครับ"
"ทำไมครับวินผมกำลังสอนน้อง"
"มีน้องๆแถวผมไม่ให้ความร่วมมือ"
"คนไหนๆพี่จับออกมาเลยๆ"
"น้องเบส ครับเชิญออกมานี้ครับ โอ๊ยๆตายๆน้องรหัสผมซ่ะด้วยน่ะคนนี้"
"555อย่างนั้นก็สนุกล่ะครับ"
"สนุกยังไงครับฟรอง"
"อ่ะ ใครอยากเห็นพี่วินกะพี่เบสเต้นมะหมี่ยกมือขึ้น" ทั้งคู่ต้องตกตะลึกเมื่อยกมือกันเกือบทุกคน
"โอ๊ยตายน้องๆแกล้งพี่ป่ะเนี่ย55"
"พร้อมไหมครับ"
"ครับ"
" 3... 4..."
"มะหมี่ มะหมี่ มะหมี่ขูดมะพร้าวทำกับข้าวอยู่ในครัว มะหมี่ไม่รู้ตัวถูกคนชั่วลากออกไป เอาไม้แหย่รู ถู ๆ ไถ ๆ แสบ ๆ คัน ๆ มัน ๆ ปนกันไป เอาออกก็ไม่ได้ ใครก็ได้ ช่วยเอาออกที X2"
ล่ะเมื่อทั้งกิจกกรมของกลุ่มวินเสร็จก็เป็นอันเสร็จพิธีการรับน้องล่ะBoomชื่อวิทยาลัยเสร็จทั้งหมดด็แยกย้ายกันกลับบ้านเบสนั้นได้เดินเข้ามาหาวินล่ะพูดกับวินว่า
"พี่วินๆ"
"หือ มีไรน้องเบส"
"วันนี้พี่เอารถไรมารถเก๋งหรือมอไซค์"
"รถเก๋งมีไรหรอ"
"คือ ตอนกำกิจกรรมอ่ะผมเผลอทำตังค์หายเลยไม่มีตังค์กลับบ้าน"
"ล่ะไม่กลัวพี่จะเอาคืนหรอ"
"ก็กลัวแต่ผมขอล่ะพี่เพราะเส้นทางบ้านผมอ่ะไม่มีใครนอกจากพี่ที่ผ่าน"
"อ่ะๆก็ได้ๆรอแปปไปเอากระเป๋าก่อน"
หลังจากวินนั้นไปเอากระเป๋าล่ะเดินไปที่รถกับเบสวินก็ขับรถออกไประหว่างทางก็เปิดเพลงฟังไปจนมาถึง
เพลง สายตา ของใบเฟิร์นนั้นเบสนั้นขอวินว่า
"พี่ผมขอเพลงนี้ได้ไหมอ่ะ ตามหาอยากฟังอยู่"
"โหลดเอาดิ จะมาขอทำไม4แชร์ก็มี"
"โธ่พี่ มันไวรัสเยอะจะตายแถมโฆษณาแม่งเด้งจนหัวร้อน"
"เอา เอาไปเปิดหาเอาเองล่ะกันขับรถไม่ว่างส่ง"
"ขอบคุณมากพี่"เบสนั้นก็ส่งเพลงล่ะนั่งฟังจนวินถาม
"เอ้าถึงบ้านล่ะลงว่าแต่ทำไมบ้านล็อกล่ะปิดไฟหมดอ่ะ"
"เห้ย!!ผมลืมไปเลยว่าวันนี้พ่อแม่ผมไปงานศพเพื่อนที่เชียงใหม่กุญแจอยู่ในบ้านด้วยอ่ะทำไงดีอ่ะ"
"เฮ่อ เบสเอ้ย เบส"
"ผมขอโทษครับพี่"
"กุญแจสำรองอ่ะมีไหม"
"มีครับๆผมแอบเอาซ่อนไว้ในรถตอนที่พี่พาผมไปบ้านพี่อ่ะ"
"อ้าวเห้ย!!มาใส่ของในรถคนอื่นได้ไงนิ"
"ผมขอโทษอย่าทำผมเลย"
"เฮ่อ เปิดเอาตรงช่องเขี่ยบุหรี่"
"ว่าแต่นี้มันก็มืดแล้ว พี่วินจะอยู่ค้างไหม"
"ไม่อ่ะ จะกลับบ้านล่ะ"
"ผมอยู่คนเดียวเหงาอ่ะอยากมีเพื่อนเล่น"
"ก็ได้ๆอ่ะๆ"
"เย้ๆแบบนี้สิถึงจะเป็นพี่รหัสผม"
เบสนั้นลงไปเปิดรั่วให้วินขับรถเข้าวินก็จอดรถล่ะลงจากรถเข้าไปในบ้านเบสนั้นก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุดส่วนวินนั้นก็นั่งอ่านหนังสือล่ะฟังเพลงไปด้วยล่ะเมื่อเบสลงมาก็เห็นวินนั้นฟุบหลับคาไปโต๊ะไปโดยที่ยังใส่หูฟังในมือก็ถือหนังสือเบสเดินไปนั่งที่เก้าอี้พูดกับวินเบาๆ
"พี่วิน ทำไมเวลาพี่นอนช่างน่ารักเหลือเกินน่ะ พี่รู้ไหมวันนี้อ่ะผมสอนผมอะไรตั้งหลายอย่างแต่ผมก็ผิดเองที่ไปโวยวาย
เอาแต่ใจกับพี่ ฟรองกับกัวร์ก็เล่าให้ผมฟังตลอดว่าพี่ลงทุนเพื่อผมขนาดไหน พี่วินฮ่ะเป็นแฟนกับผมน่ะครับน้องรหัสคนนี้พร้อมที่จะดูแล"
เบสพูดเสร็จก็เอามือมันเปิดผมที่ปิดหน้าวินล่ะจูบเบาๆล่ะแอบถ่ายวินตอนหลับพร้อมกับขำอย่างๆเบาๆวินหลับไปจนเวลาผ่านไปถึง2ทุ่มวินตื่นมาก็ตกใจเพราะตัวเองนั้นไม่ได้ใส่เสื้อเหลือแต่กางเกงนักเรียนวินร้องลั่นไปทั่วบ้านล่ะเบสนั้นก็ออกมาจากห้องน้ำ
"ไอเบสแกทำอะไรกับพี่"
"เสื้อพี่มันสกปรกเลยเอาไปซักกให้อยู่เนี่ยเห็นไหม"
"อะ..เออขอบใจ"
ล่ะเบสก็เดินมาหาวินล่ะค่อยๆจองไปที่ตาของวินอย่างเอาเป็นเอาตาย
"มะ..มองอะไรกะกู"
"พี่กำลังโกหกผมอยู่"
"โกหกอะไรกูยังไม่พูดอะไรเลย"
"พี่วิน พี่ชอบผมใช่ไหม"
"เอ้ยบะ..บ้าใครชอบมึง"
"พี่โกหกผมได้แต่พี่โกหกสายตาตัวเองไม่ได้หรอก ที่ผมขอเพลงก็ผมอยากจะให้พี่มองสายตาของผมพี่ช่วยลองมองในตาผมนิ"
"เอ่อ..อืม" วินก็ลองมองตาเบสเพื่อที่จะรู้ว่าเบสนั้นต้องการจะสื่ออะไรถึงเขา
"พี่ว่า พี่น่าจะกำลังจะโดนเบสกิน"
"เฮ่อ ใช่แต่มันไม่ใช่ที่ผมมองพี่ พี่วินฮาวทู..ทิ้ง ตอบฮาวทูบอกความรู้สึกตอนนี้ ตอบทิ้งผมจะพูดความรู้สึกตอนนี้
"เอ่อ...ฮาวทู"
"พี่ต้องพูดออกมาด้วยความรู้สึกของพี่น่ะ"
"จริงๆแล้วพี่ก็แอบรู้สึกดีๆกับเบสแบบเกินพี่น้องแต่ก็กลัวว่าความรู้สึกมันจำทำให้เบสนั้นเกลียดที่พยามทำตัวเย็นชาเพื่อไม่ให้ความรู้สึกนั้นมันเออกมาเวลาที่อยู่ตรงหน้าของเบส ล่ะเพลงนั้นพี่ก็อยากรู้ว่าเบสคิดยังไงกับพี่ถึงแม้เบสจะเกลียดหรือไม่ชอบพี่ก็ยินดีแต่พี่จะไม่บังคับหรือทำอะไรแบบนั้นเพื่อให้เบสมาเป็นของพี่อยากให้ความรู้สึกของพี่มันเป็นตัวบ่งบอกว่ามันใช่หรือไม่"
"พี่นี้แม่งโคตรเล่นกับความรู้สึกตัวเองเลยว่ะ เอาล่ะๆผมก็จะพูดของผมบ้างผมน่ะตอนแรกเกลียดพี่เลยล่ะคือแบบยิ่งเจอยิ่งเกลียดล่ะยิ่งรู้ว่า
พี่นั้นไปปรึกษาฟรองล่ะกัวร์เพื่อจะมาจีบผมโคตรยิ่งเกลียดเลยแต่ไม่รู้เป็นไรน่ะหลังจากที่พี่ยั่วผมล้ะผมเผด็จศึกพี่ไปล่ะวันรุ่งขึ้นไปขอลายเซ็นพี่แม่งเปลี่ยนไปจากคนที่เคยเย็นชากลายเป็นคนที่อ่อนโยนล่ะไม่เล่นตัวล่ะยิ่งเมื่อวิชาโฮมรูมยิ่งทำให้ผมสับสนว่าผมเป็นบ้าอะไรจากที่เกลียดพี่กลายเป็นอยากรักล่ะอยากรู้จักไม่สิอยากอยู่ด้วยอ่ะแต่ผมแม่งโคตรงี่เงาเลย"
ในขณะที่เบสนั้นกำลังพูดความในใจนั้นวินนั้นจูบริมฝีปากของเบสซึ่งเบสนั้นถึงกับตกใจล่ะเบสก็จูบปากกับวินด้วยเช่นกัน
"ไม่ต้องพูดแล้ว เพลงมันก็บอกอยู่หรอว่า
เธอทำให้ฉันรู้ ว่ารักบอกได้ด้วยสายตา
ไม่ต้องมีคำ ใดๆ เพื่อมาอธิบาย
เพียงแค่แววตาที่มาจากเธอ ก็รับรู้คำตอบว่ารักแท้มันเป็นเช่นไร เป็นเช่นไร แค่นี้พี่ก็เข้าใจล่ะ"
"แปลว่าพี่นั้น...จะเป็นแฟนกับผมหรอ
"อืม สายตาเบสมันบอกว่าถ้าไม่เป็นแฟนกับพี่เบสก็จะบังคับพี่"
"งั้นๆ ... พี่จะยอมเป็นของผมไหม"
"ยอมสิ ถ้าไม่ยอมก็ไม่เป็นไรพี่กลับบ้านก็ได้"
"จะไปไหนห่ะคุณพี่รหัสทำตัวเย็นชาดีนักใช่ไหมงั้นเจอผมขาเย็นหน่อย"
เบสนั้นไซส์ไปที่คอของวินล่ะดูดอย่างเบาๆแต่ทำให้วินนั้นเสียวล่ะขนลุกล่ะเบสก็ดูดนมของวินต่อ
"โอ๊ยซี๊ดดดทำไมเน้นแต่ตรงนี้เนี่ย"
"ก็นมพี่มันน่ากินล่ะอย่างที่ผมเคยบอกหุ่นพี่มันน่าฟัด"
เบสก็ดูดนมของวินต่อล่ะค่อยๆลงมาเลียหน้าทองของวินเบสค่อยๆเอามือล้วงไปในกางเกงของวินล่ะขย่ำควยของวินจนควยของวินนั้นใหญ่คับมือของเบสนั้นก็ถอดกางเกงของวินเหลือแต่บล็อกเซอร์ที่บสนั้นขย่ำควยวินไม่หยุดเบสถอดเสื้อล่ะโน้มตัวล่ะจับหัววินนั้นดูดนมของตัวเองวินนั้นทั้งดูดล่ะเลียจนเบสนั้นเริ่มไม่ไหวเบสถอดกางกางล่ะเอาควยให้วินอมซึ่งวินก็พยายามอมให้มิดแต่เบสบอกไม่ต้องฟืนวินนั้นก็อมเท่าที่ปากจะครอบได้วินนั้นอมไปเรื่อยๆจนเบสนั้นเริ่มที่จะใกล้แตกเบสแหวกตูดวินล่ะเลียรูของวินนั้นรู้สึกเสียวซ่านจนต้องบอกวิน
"เบสเย็ดพี่เลยพี่ทนไม่ไหวล่ะเสียวเต็มทีเลย"
"ได้เลยที่รักผมจะเย็ดให้สมกับที่พี่รู้ฉายาผม เห็นเบสเงียบๆแต่ฟาดเรียบ"
เบสค่อยๆเย็ดวินทีละเรื่อยๆจากเบาๆล่ะค่อยเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นๆล่ะซอยถี่ประกอบกับโยกตัวกระแทกตัวเข้าอย่างไม่หยั่ง
"โอ๊ยๆเบสพี่จะไม่ไหวแล้วซี๊ดดดด เสียวไปทั้งตัวเลยโว๊ยยยยยย"
"หึๆพี่ชอบใช่ไหม เพราะแบบนี้ไงถึงไม่อยากให้ใครยั่วแต่สำหรับพี่นั้น ซี๊ดดดเป็นกรณีพิเศษ"
"บะ..เบสคราวนี้จะยอมเป็นแฟนกับพี่ไหม"
"ได้ผมยอมเป็นของพี่เพราะของดีๆแบบนี้ไม่ยอมแบ่งให้ใคร โอ๊ยพี่วินไม่ไหวแล้วจะแตกแล้ว"
"ซี๊ดดดอ๊าสสสสเบส เฮ่อๆๆ"น้ำว่าวของวินนั้นพุ่งออกมาเต็มหน้าท้องของวินเบสก้มหัวลงมาเลียน้ำของวินจนหมดตัว
"น้ำเยอะน่ะพี่วันนี้เยอะกว่าครั้งก่อนอีกแสดงว่าเสียวสุดเลย"
"ใช่ เข้าใจฉายาแล้วล่ะ"
"โอ๊ยๆๆพี่ผมแตกแล้วอ่ะไม่มันแล้วมันแตกในไปแล้วอ่ะ"
"ไม่เป็นไรๆ ก็คิดซ่ะว่าเติมพลังให้พี่"
เบสล้มตัวลงไปกอดวินล่ะก็ดูดนมวินเล่นและไซส์คอล่ะดูดคอจนเป็นรอยดูดล่ะเมื่อทั้งคู่ไปอาบน้ำล่ะลงไปานข้าววินได้ยืนเอกสารให้กับเบส
"อ่ะ เอาเอกสารไปอ่าน"
"เอกสารไรอ่ะพี่"
"อ่านเอา"
เบสรับเอกสารมาอ่านซึ่งเป็นเอกสารเกี่ยวกับการรับน้องนอกสถานที่โดยไปพักที่ หัวหิน เมื่อเบสอ่านล่ะถามว่า
"แล้วมีพี่รหัสน้องรหัสเหมือนเดิมป่ะ"
"ไม่มีแล้ว อันนี้เป็นกิจกรรมรวม"
"แล้วห้องหนึ่งนอนได้กี่คนอ่ะพี่"
"ห้องหนึ่งนอนได้3คน 2คนก็ได้"
"ผมขอนอนกับพี่น่ะๆ"
"รอดูต้องไปแจ้งอาจาร์ยว่าจะนอนกับใคร หรืออยากจะไปFeatกับฟรองล่ะกัวร์ล่ะ"
"โอ๊ยพี่ไอกวร์มันหวงไอฟรองจะตายผมแกล้งหยอกมันน่ะแม่งมองแรงผม ล่ะถ้าพี่ทำแบบนั้นน่ะผมเอาพี่ตายแน่"
"ไม่ๆ555"
เมื่อถึงตอนเช้าเบสลงไปอาบน้ำล่ะเห็นว่าวินนั้นขับรถออกไปซึ่งเบสคิดว่าวินคงมีเรียนเช้าล่ะเลยกลับบ้านล่ะเมื่อวินไปถึงโรงเรียนนั้นพอจอดรถล่ะไปนั่งรถเบสมาวิทยาลัยกัวร์กับฟอรงก็มานั่งรถเป็นเพื่อนกัวร์ได้สังเกตุรอยที่คอวินเลยถามออกไป
"พี่วิน.....ที่คอพี่อ่ะทำไมมันมีรอยแดงๆอ่ะพี่"
"ไหนว่ะ อ่อพี่วินโดนยุงกัดมาหรอครับยุงตัวใหญ่ป่าว"
"เห้ยป่าว พอดีมดมันกัดเลยไปเกามันจนแดง"
"หืม...ใช่หรอพี่หือ"
"เออสิ แค่มดกัดน่ะไม่มีไรหรอก"
"เอ๋ๆแต่เมื่อวานผมเห็นพี่แถวพระราม3น่าไปทำไรหรอหือ"
"ตลกๆล่ะมึงไอกัวร์เดียวกูทำบ้างเอามั๊ยๆว่ารอยเนี่ยคือ ฟรองมันดูกูมันป้ายยากูล่ะพากูไปข่มขืน"
"เห้ยๆเดียวๆพี่วินๆอย่าปาระเบิดมาหาผม"
"ไอฟรองมึงตาย"
"เห้ยๆใจเย็นๆมึงแกล้งกูก่อนอ่ะกูเลยเอาคืนมึงบ้าง เออได้เอกสารไปแคมป์แล้วใช่ไหม"
"ครับได้แล้ว พี่ห้องหนึ่งได้กี่คนอ่ะ"
"2-3คนแล้วแต่"
"พี่นอนกับพวกผมไหมๆแต่พี่อาจจะนอนไม่หลับหรือรำคาญแต่ถ้าพี่อยากสนุกก็มาเอ็นจอยได้"
"ไม่มีทางโว้ย พี่วินเป็นของกูห้ามใครกิน"
"อ่ะๆเมื่อกี้มึงพูดไรน่ะเบส"
"เปล่า กูจะเอาทำไมสภาพแบบนี้กูเกลียดเขาจะตายล่ะอีกอย่างน่ะกูขอแนะนำแฟนกูนิ"
"สวัสดีทุกคนด้วยน่ะครับผมชื่อ มาร์ชน่ะครับเป็นแฟนน้องเบสครับ"
"เห็นไหมกูจะเอาทำไมไอเชี่ยวินอ่ะ"
"ล่ะเมื่อวานมันคือไรว่ะเบส ไหนมึงบอกมึงยอมเป็นแฟนกูไง"
"โง่ๆๆๆบรรลัยมากผมแค่หลอกพี่มาเอาเพื่อคลายเหงาเท่านั้นฟงแฟนไร อย่ามโนๆ"
"แต่กูรักมึงน่ะล่ะมึงก็บอกว่าชอบกู"
"หึ ก็แค่สร้างบรรยากาศให้เคลิ้มจะได้ไม่หนีไง"
วินโกรธมากล่ะเดินจากเบสไปเมื่อวินไปเบสก็จ่ายเงินให้กับผู้หญิงที่อยู่ต่างห้องเป็นค่าจ้างที่ให้ยืมแฟนซึ่งเบสนั้นเกลียดที่วินเคยเอากับตัวเองโดยหลอกให้ไปเอาของล่ะก็ข่มขืนจนเบสนั้นจำฝั่งใจล่ะเมื่อถึงชั่วโมงโฮมรูมอาจาร์ยได้มาชี้แจงเกี่ยวกับการไปแคมป์ซึ่งพอาจาร์ยถาม
"มีใครไม่ไปไหมค่ะ"
"ผมครับอาจาร์ย"วินยกมือบอกกัยอาจาร์ยล่ะทั้งห้องก็หันมอง
"ทำไมไม่ไปล่ะมาวิน ไม่ไปเธอทำรายงานน่ะ"
"ผมจะบอกว่าที่ไม่ไปน่ะครับพอดีตอนเช้าผมต้องไปช่วยคุณยายขายหมูปิ้งน่ะครับเลยจะขอขับรถตามไปได้ไหมครับ"
"ได้ๆแต่มาวินห้องมันเหลือแค่1ห้องเธอนอนเดียวได้ใช่ไหม"
"ได้ครับไม่มีปัญหา"
"โอเคงั้นก็ตามนี้น่ะทุกคนได้ห้องนอนเดี่ยวกันแต่มาวินเธอคงสบายเน๊อะเพราะนอนคนเดียว"
เมื่อหมดคาบโฮมรูมปวส2ต้องไปเรียนอีกห้องแต่วันนี้อาจาร์ยที่สอนยกคลาสคาบที่2ของปวส1และ2ของการตลาดทำให้คาบ2นั้นว่างยาวถึงคาบที่3เพื่อนๆวินต่างก็แซวว่าววินนั้นสบายจริงๆนอนคนเดียวล่ะเมื่อเพื่อนวินลงไปพักเหลือวินกับน้องๆปวส1วินก็เสียบหูฟังล่ะก็เปิดเพลงอยู่คนเดียวหลังห้องล่ะเอาขนมปังขึ้้นมากินซึ่งวินไม่รู้ตัวเลยว่าเบสนั้นแอบๆมองที่วินทำแบบนี้เบสนั้นก็แอบมองๆเพื่อที่จะให้วินนั้นสนใจซึ่งวินก็ไม่สนใจล่ะก้มหน้าทำงานที่อาจาร์ยสั่งไว้ล่ะวินยังไม่ได้ส่งเบสนั้นได้ถามฟรองกับกวร์แต่ก็ไม่ได้คำตอบล่ะทั้ง2ก็จะไม่ช่วยล่ะบอกว่าให้เบสนั้นเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอาเองเขาคนไม่เกี่ยวเบสจึงตัดสินใจเขียนจดหมายล่ะปาไปหาวินที่กำลังนั่งทำงานวินนั้นก็มองหาคนปาก็ไม่มีวินเลยเปิดอ่าน
"หันมามอง มาพูดกันบ้างสิพี่อย่าเอาแต่เงียบ" ซึ่งวินก็รู้ว่าเป็นฝีมือเบสจึงเดินนำกระดาษใส่รวมกับถุงขนมปังล่ะลุกออกไปทิ้ง
ล่ะเบสเลยออกไปเคลียกับวินว่าทำไมวินถึงทำตัวเงียบๆไม่พูดซึ่งวินก็พูดออกมาสั้นๆว่า Kimi Wa Melody เธอคือเมโลดี้ ล่ะวินก็เดินเข้าห้องไปนั่งทำงานเงียบๆซึ่งกัวร์กับฟรองจะเข้าไปช่วยแต่วินนั้นมองทั้งคู่ด้วยสายตาเย็นชาทั้งคู่จึงไม่กล้าเข้าไปยุ่งเบสนั้นก็พยามเข้าไปคุยแต่วินก็ไม่ยอม
.....to be continued....
{:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} สนุกมากครับ สนุกมากครับ สนุกครับ ติดตามครับ ขอบคุณครับ {:5_135:}{:5_135:}{:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุนน่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม {:5_139:}{:5_139:}{:5_139:} ขอบคุณค่ะ เข้าใจหัวอกวินเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]