ตอนนี้เพียวก็อายุ 18 แล้ว ถ้าบอกว่าหน้าตาไปวัดไปวา ก็เหมือนจะดูไม่ทันยุคสมัย เอาเป็นว่าหน้าตาเพียวตอนนี้ สามารถทำให้พวกรุ่นพี่สาขามาทาบทามให้ไปคัดตัวเดือนมหาลัยได้แล้วกัน ถึงผมไม่คิดว่าตัวเองหล่ออะไรมาก แต่ก็คิดเสมอว่าหน้าไม่ได้แย่ แถมผมเป็นคนมั่นใจตัวเองสูง รูปร่างก็ผ่านการเล่นกีฬาออกกำลังกายเลยกำยำสมส่วน ถึงส่วนสูงอาจจะไม่สูงมากแค่ 177 เซนติเมตร ด้วยรูปร่างหน้าตาแบบนี้ ตอน ม.6 ผมติดโพลสำรวจของโรงเรียน เป็น 1 ใน 3 ของรุ่นพี่ที่น้อง ๆ ชื่นชอบ แค่คิดว่าถ้าผมไปสมัครประธารนักเรียนช่วงนั้น คงเป็นผมที่เป็นประธารนักเรียนแทนไอ้นัทเพื่อนผมไปแล้ว แล้วอีก 2 ใน 3 นั่นเป็นผู้หญิงครับ พูดง่าย ๆ ผมเป็นผู้ชายที่น้อง ๆ ชื่นชอบมากที่สุด จบนะ
5 G @% s( R9 D( u
กิจกรรมรับน้องก็เป็นอะไรที่สนุกดีครับ ผมไม่ได้คิดอะไรมากหรือตื่นกลัวแบบเพื่อนคนอื่น ๆ อะไรที่ผมคิดว่ามันไม่เกินเลยไป ผมรับได้หมด ถ้าอันไหนไม่ดีหรือผมคิดว่าเกินขอบเขตผมจะฉะกับรุ่นพี่คนนั้นตรง ๆ ผมไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ ผมยังงงใจตัวเองเหมือนกันครับ ว่าทำไมถึงตัดสินใจมาเข้ามหาวิทยาลัยที่ไกลบ้าน แถมไกลเพื่อน ห่างไกลคนที่ผมรัก ผมรู้สึกว่าเวลานี้มันเป็นเวลาที่ผมต้องออกไปยังโลกกว้างแล้ว ต้องหาเส้นทางของตนเอง ผมเลยตัดสินใจออกมาอยู่ลำพังในสังคมใหม่ ด้วยความที่ผมเป็นคนเข้าถึงง่ายไม่ค่อยถือตัว เลยมีคนเข้ามาคุยหลายคนครับ ส่วนมากเป็นในรุ่นเดียวกัน โดยเฉพาะในสาขาที่ผมสังกัดอยู่คิดเป็นสัดส่วนชายหญิง 6 ต่อ 4 เลยทีเดียว ก็ไม่รู้ว่าเพราะคุยง่ายหรืออะไร รู้ตัวอีกทีก็โดนยัดเยียดกลายเป็นประธารสาขารุ่นผมไปสะแล้ว
& K' @2 T6 q/ h( Q% R- n3 w
; d8 n8 I1 V# i
"ฮัลโล่ น้องเพียวสุดหล่อ.... พี่พาช่างมาวัดตัว..." เสียงรุ่นพี่สูงแหลมที่เป็นเอกลักษณ์แทรกผ่านโทรศัพท์มือถือเข้าหูผม
4 ^0 z) z3 Z) R
"ครับพี่โยโย่ เพียวขออาบน้ำก่อนนะพี่ เพิ่งไปยิมกลับมา"
1 |& u: [5 Q M' S A
"ได้ ๆ เดี๋ยวพี่รอห้องทีวีโซน B นะ"
+ ^# R8 {6 ? B# u( R' X
พอวางสายเสร็จผมจึงรีบอาบน้ำแต่งตัว ส่วนชุดที่ใส่เป็นเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงบ๊อกเซอร์ลายทั่ว ๆ ไป
7 ?5 t) f) u: n7 c- ^! f
"ว๊าย! น้องเพียว ใส่ชุดแบบนี้พี่ไม่อยากให้ช่างวัดตัวให้เลย"
! y' D& v2 Z3 N( d; j8 m
"โธ่พี่ ผมจะนอนแล้ว"
& R/ E/ z: e4 J1 P1 _ p5 Q
"อืมช่างเถอะ แป๊บนึง ช่างตัดเสื้อไปโทรศัพท์ รอตรงนี้ล่ะ"
* E7 u; d* k+ M$ p1 _5 N
นับว่าเป็นเรื่องดีเหมือนกันกับการคัดตัวเดือน เพราะพอช่วงเย็นผมถูกละเว้นจากกิจกรรมรับน้อง แต่ต้องไปเข้ายิมแทน เพราะรุ่นพี่อยากให้หุ่นผมเป๊ะมากที่สุด งบประมาณสาขาถูกใช้กับดาวเดือนอย่างมาก ผมเลยแอบทุ่มเทอยู่เหมือนกัน เกรงใจกับเงินรุ่นพี่ที่รวบรวมกันมา
U' ?1 q. b1 h" _6 W; H1 t
"เพียวนี่พี่บอย เป็นช่างตัดเสื้อที่ช่วยเหลือสาขาเรามาหลายรุ่นแล้ว"
$ [' u- ^' d# j; a; ~( \
"สวัสดีครับพี่บอย" ผมทักทายตามมารยาท
! ~' I% I! n2 l( F
"โอ้... งานดี เห็นแล้วอยากบีบนมบีบเป้าเล่นเลย..." พี่บอยได้ทีพูดแซวใส่ผม แต่สายตานี่แบบประกายวาวเลยนะ ถ้าผมยอมคงโดนจับจริง ๆ แน่
" K3 W! \# U" f! P' t/ O
"ไม่ได้หรอกพี่ นี่เด็กหนู พี่รีบวัดตัวเร็ว น้องจะได้กลับไปนอนเดี๋ยวโทรม..."
9 U7 F; D$ m9 P# Q& w& ]' a; ^
พี่โยโย่รีบพูดป้องผมให้ ถึงพี่โยโย่จะเป็นตุ๊ดเป็นกระเทย แต่พี่แกไม่เคยพูดแทะโลมผมหรือแสดงออกถึงการคุกคามทางเพศ ตลอดหลายวันมานี้ผมเลยไว้ใจกับรุ่นพี่คนนี้พอควร ผมยืนให้พี่บอยจัดท่าทาง วัดแขนวัดหัวไหล่ วัดช่วงตัว วัดเอว พอมาถึงช่วงวัดขา ปกติวัดจากด้านข้างก็ได้ แต่พี่บอยแกจงใจวัดจากด้านหน้า ที่ทั้งผมและพี่โยโย่ต่างตกใจ ก็พี่แกเล่นเอามือซ้ายจับปลายสายจากนั้นไปแนบวัดที่เอวซึ่งใกล้ ๆ กับเป้าของผม สายวัดลากยาวจนถึงข้อเท้า แต่ตาพี่บอยแทบจะไม่มองตัวเลขด้วยซ้ำ จ้องเป้าผมอยู่นั่นละ แถมยังวัดขาอีกข้างด้วย จนผมรู้สึกว่าต้องพูดอะไรบ้างแล้ว
) x7 f: \; G( M4 ^, s
"พี่บอยครับ ถ้าไม่มีเจตนาผมจะไม่ว่าอะไร แต่มันดูจงใจเกินไปครับ"
5 \, M" R) d% q
พี่โยคล้ายจะรู้ว่าผมโกรธเลยชิงตัดบทช่วย
+ k' N; j' A+ v" d
"วัดเสร็จแล้ว เพียวรีบไปนอนเลย อย่าลืมมาร์กหน้าด้วยละ"
) S3 @& ?( `: x6 n( K. |6 T! P
ผมไม่ได้ตอบ แต่แค่สวัสดีพี่สองคนแล้วเดินกลับห้องทันที รูมเมทผมมี 2 คนครับ ชื่อพี่บอลกับเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกคนชื่อโตน พี่บอลเรียนวิศวคอมฯ ปี 3 ส่วนโตนเรียนเกี่ยวกับการจัดการ ตั้งแต่วันแรกที่เข้าหอผมกับโตนเราได้ทำความรู้จักกันมาบ้างแล้ว จะมีเพียงพี่บอลที่เพิ่งเข้าหอมา ได้ 2 คืนเลยยังไม่สนิทกันอยู่บ้าง แต่ผมกับโตนเป็นรุ่นน้องที่พูดง่ายครับ ไม่นานพี่บอลก็สนิทกับพวกเรา พวกเราไม่ได้จัดห้องใหม่เหมือนคนอื่น ๆ ห้องมาแบบไหนก็อยู่แบบนั้น การจัดวางเตียงโต๊ะตู้เลยเหมือน ๆ กัน เตียงพวกเราถูกขั้นด้วยโต๊ะและตู้อยู่อีกด้านผนังตรงกับโต๊ะพอดี หอผมมีห้องน้ำในตัวครับเลยไม่ต้องลำบากในการใช้ห้องน้ำ แต่อาจจะต้องรักษาความสะอาดกันเอง ไม่ได้มีแม่บ้านเข้ามาล้างให้ทุกวันเหมือนหอห้องน้ำรวม แต่ก็มีแม่บ้านเข้ามาเก็บกวาดห้องให้สัปดาห์ละครั้ง แต่เขาจะไม่ล้างห้องน้ำให้นะครับ แต่ถ้ารอแม่บ้านห้องผมคงได้รกกันก่อนพอดียังไงก็ต้องเก็บกวาดกันเอง ยิ่งวันงานเฟรชชี่ใกล้เข้ามา พี่โยโย่ก็ยิ่งคล้ายจะเป็นบ้าเพื่อนพี่แกโดนแกด่ากันทุกชั่วโมง ขนาดผมยังไม่เหลือ...
4 N2 a! O# Z7 t; m# H
"น้องเพียว ตกลงการแสดงความสามารถพิเศษ จะเอาอะไร ใกล้หมดเวลาเตรียมตัวแล้วนะ"
/ K: H8 ?5 x& [& |6 x" W
"ยังคิดไม่ออกเลยพี่ ผมไม่มีความสามารถพิเศษที่จะใช้แสดงแล้วคนถูกใจด้วยสิ..." ผมคิดอะไรก็ตอบไปตรง ๆ
0 z7 L! r! ?/ H% L8 }, b
"โอ้มายก๊อดดดด! ตายๆ กูตายแน่ แล้วทำอะไรพวกนี้เป็นบ้างไหม เล่นดนตรี ร้องเพลง เต้น..."
# ]0 z4 n* L6 v, B
"เป็นครับ..."
/ @* J6 I+ p- C, n8 Q3 ]5 ^+ X
"..."
. \( [2 f1 ~7 P" D' a, ~
เกิดความเงียบขึ้นมาทันที ทั้งพี่โยโย่ กับรุ่นพี่คนอื่น ๆ ที่อยู่ในห้อง
1 h4 }( w% M6 `. F" D ?- @, X
"ไหนว่าไม่มีความสามารถพิเศษ..." เพื่อนพี่โยโย่ที่อยู่ใกล้ ๆ พูดขึ้นมา
8 Q U6 y3 T! m8 f+ f4 m5 l
"ตกลงเป็นนะ เราทำอะไรเป็นบ้างในพวกนี้" พี่โยโย่คล้ายจะใจเย็นลงเลยถามผมออกมา
0 _0 f) K5 k( H( [/ C
"เล่นพวกดนตรีนี่ได้ครับ สากลก็มี กีต้า เบส กล่องชุด ส่วนคลาสสิกก็ เปียนโน ไวโอลีน แซกโซโฟน ฟลูต ดนตรีไทยมี ระนาดเอก ฆ้องวงเล็ก ซออู้ ซอด้วง ซอสามสาย ร้องเพลงได้ทั้งสากล ไทยสากล ลูกทุ่งได้นิดหน่อย แนวที่ถนัดก็ป๊อป ร๊อค เต้นได้ทั้งสตรีท บีบอย ถ้าลีลาสก็ได้ทุกจังหวะเลยครับ ถนัด ๆ ก็แนวลาติน..."
( h; e6 q3 t$ L3 x, J& L$ M
ผมร่ายยาวตามสิ่งที่คิดว่าเล่นได้ทำได้ ในแบบที่คิดว่าไม่อายใครออกมา แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เกิดความเงียบขึ้น เสียงถอนหายใจพี่โยโย่ คล้ายปลุกสติใครหลายคน
/ _5 [- h' I$ N; f9 ?
"เห้อ... ถ้าทำอะไรเป็นเยอะขนาดนี้ก็เก่งเกินแล้ว"
3 L9 C, G' F' X. b$ }4 z% Q& V
"ก็พวกนี้มันไม่ได้เป็นความสามารถพิเศษนี่ครับ..." ผมพูดออกไป
- C( s! ]8 E6 U" S) c. ~
"หือ..." สีหน้ารุ่นพี่หลายคนทำเหมือนงงกับสิ่งที่ผมพูด
) V! I( j/ G0 B4 g( R5 N
"อ่อ ผมว่าพวกพี่เข้าใจคำว่าความสามารถพิเศษผิดแล้วละ จริง ๆ แล้วมันควรเป็นอะไรแบบนี้ถึงจะถูก การเรียนรู้ไว คิดเลขเร็ว เปลี่ยนระดับคลื่นเสียงตัวเองได้ กายกรรม การใช้วาทศิลป์ หรือทักษะการเล่นกีฬาต่าง ๆ ในระดับสูง... จริง ๆ เพียวก็มีความสามารถพิเศษนะพี่ แต่คงเอาไปแสดงไม่ได้"
& R: T3 ]) q D' Q" e
เกิดความเงียบอีกครั้ง แต่ก็เป็นพี่โยโย่อีกที่ทำลายความเงียบ...
- o. p) Z0 I8 m9 m2 [- b* ]
"ความสามารถพิเศษอะไรล่ะ..."
- d4 n" ? T5 u3 M: b- E0 o
"ความจำดี เรียนรู้ไว..." ผมตอบ
2 E8 ?! D( c2 o/ o
"ก็จริง งั้นเพียวช่วยแสดงร้องเพลงพร้อมกับเล่นกีต้าได้อยู่ใช่มะ..."
$ w- Z" b' j0 a1 t$ E4 e9 C8 y- {7 ~3 y
"ได้ครับ พี่อยากให้ผมร้องเพลงอะไรบอกมาได้เลย..."
. u. C. _, r v O: L' o
วันงานเฟรชชี่ก็มาถึง ผมกับเพื่อนอีกคนชื่อแอ๊ปเปิ้ลที่เป็นตัวแทนเดือนดาวของสาขา รอบแรกคือการแนะนำตัวเพื่อโชว์ความสวยความหล่อบุคลิกภาพ ก็ผ่านไปด้วยดี รอบต่อไปเป็นรอบโชว์การแสดงของดาวและเดือนของทุกสำนักวิชา ก็เป็นการร้องและเต้นผสานเสียงเข้าจังหวะ รอบสามเป็นการแสดงความสามารถพิเศษ แต่ดันเกิดมีปัญหาช่วงนี้ละครับ ผมกำลังรอขึ้นเวทีอยู่ด้านหลัง เพื่อนที่ประกวดเดือนด้วยกันของสาขาอื่นมันชื่อเต้ย มันหล่อมากและสูงกว่าผมอีก ส่วนหุ่นนี่แบบเป็นนายแบบได้เลย ถ้าให้ผมคิดเล่น ๆ ก็มีผมกับมันนี่ละที่มีโอกาสได้เป็นเดือนมหาลัย คล้ายมันจะตื่นเต้นอยู่บ้าง ผมเห็นมันดื่มน้ำไปหลายแก้วแล้ว เลยแซวมันเล่น ๆ
0 {! P+ R& D- I0 Z
"กินน้ำมากปวดฉี่นะมึง..."
( F! {9 f/ {9 q2 i" w
เต้ยมันหันมายิ้มให้ผม บอกเลยว่าถ้าผมไม่มีภูมิต้านทานคนหล่ออยู่บ้าง ใจคงละลายไปแล้ว
# S4 u& [9 o& q9 F: |% G! g6 T3 W
"เออวะ เดี๋ยวรอส่งไอ้บ่อมขึ้นเวทีก่อนค่อยไปเยี่ยว..."
* s" a6 m2 A: L" o+ y9 j
พอเต้ยพูดจบผมก็มองหาเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขึ้นเวที มันชื่อบ่อมครับ เป็นรูมเมทของเต้ย ตั้งแต่วันมาเก็บตัวซ้อมเต้นด้วยกัน ก็มีบ่อมกับเต้ยนี่ละที่ผมคุยด้วยแล้วโอเคสุด พอบ่อมมันหันมาคล้ายจะขอกำลังใจ ผมสองคนเลยชูกำปั้นให้กำลังใจมัน แค่มันขึ้นเวทีเท่านั้นละ เสียงกรี๊ดดังลั่นเลย บ่อมมันไม่หล่อคมแบบพวกผมครับ แต่มันตี๋ขาวใส ๆ น่ารัก ๆ ดูแล้วสบายตา หุ่นก็จัดว่าดี แล้วชุดกับทรงผมที่มันใส่ขึ้นทำการแสดงวันนี้บอกเลยว่าอ๊อปป้ามาก
3 Q! @1 ^/ W4 w' o
"เพียวมึงไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนกูหน่อย..." พอบ่อมมันขึ้นเวทีไปแล้วเต้ยเลยหันมาชวนผมไปเป็นเพื่อน
' Z0 O8 \$ g0 |$ Z9 N
"ก็ดี กูก็ปวดหน่อย ๆ"
! j0 U& D8 P! }- U# p$ O" i
ผมตอบรับมันก่อนจะเดินไปห้องน้ำชายหลังเวที แต่ขอบอกเลยว่า ห้องน้ำอันนี้ดันอยู่ไกลและมืดพอควร ๆ ถ้าผมเดินมาคนเดียวก็แอบเสียว ๆ เหมือนกัน อาคารนี่มีไว้จัดการแสดงโดยเฉพาะห้องน้ำหลังเวทีเลยไม่ได้ใหญ่โตเหมือนด้านหน้า มันมีโถฉี่แค่ 2 อัน ผมกับเต้ยเลยยืนฉี่ข้าง ๆ กัน และด้วยเต้ยตัวมันสูงครับ โถในห้องน้ำนี้ก็คล้ายจะยกระดับต่ำกว่าปกติ บอกเลยว่ายืนใกล้กันขนาดนี้ไม่เห็นก็ตาบอดแล้ว
0 c+ @ V: k( V( m( G4 G7 Y% w
"โหหหห ฆวยใหญ่วะ" ผมได้ทีแซวมันไป ขนาดยังไม่แข็ง แต่คิดว่าน่าจะเล็กกว่าพี่แจ็ค
- S; e9 @ l! `
"พ่อให้มาเยอะ แต่ของมึงก็พอตัวนิ..." เต้ยมันก็แซวผมคืน
) f- F6 A2 m6 [- Z
"ของกูตอนแข็งยาว 6 นิ้วครึ่ง รอบวง 6 นิ้ว มึงอะ..." ผมแอบอยากรู้เลยบอกของตัวเองไปจะได้ถามมันคืนได้
! z6 t: u. k+ X2 |+ V
"ไม่รู้ดิ กูไม่เคยวัด... ไว้ว่าง ๆ จะลองวัดดู วันหลังจะมาบอก"
$ X$ M6 u9 P( L; M1 l
"อ่อ คงสัก 7-8 นิ้วละมั้ง ขนาดยังไม่ตื่นยังใหญ่กว่ากูเลย"
8 V* d2 F( P8 {2 J; p f/ l4 O% E
พอพูดจบผมก็ฉี่เสร็จพอดี ส่วนเต้ยมันคงกินน้ำไปเยอะเลยยังยืนฉี่อยู่ ผมเดินออกมาล้างมือรอมัน เลยได้โอกาสเช็คการแต่งตัวของตัวเอง ชุดที่ผมใส่เป็นของร้านพี่บอยเกือบทั้งชุดเลยครับ มีแค่รองเท้าที่เป็นของผมซื้อมาเองกับเสื้อนอกที่เป็นของรุ่นพี่คนหนึ่งในสาขา เสื้อเชิทลายแปลก ๆ โทนมืดแต่มีครบทุกสี กางเกงทรงสแลคมีลายดอกเล็ก ๆ พอให้เข้ากับเสื้อเชิท เสื้อนอกผมเป็นแจ๊กเก็ตหนังสีขาวแบนด์ดังถ้าจำราคาไม่ผิด ก็หมื่นกว่าบาทแล้ว
. u8 V/ C) x l. _
"กูว่าไม่มึงก็กูละที่จะได้เป็นเดือน..." เต้ยมันพูดตอนกำลังล้างมือ
; I6 P, t: }7 a6 l! W
"กูก็ว่างั้น ปะ ๆ รีบไปเตรียมตัวกัน รอบต่อไปสาขามึงแล้วนิ"
/ I3 h3 I9 q% d
ระหว่างเดินกลับพวกเราไม่ได้รีบมาก แต่อยู่ ๆ เต้ยมันคล้ายจะเสียหลักล้มเหมือนจะลื่นอะไรสักอย่าง ผมที่เห็นเลยคว้าจับตัวมันไว้ได้ทัน
, o* L' a3 N7 s6 ~, j% s
"ขอบใจ" มันตอบ
6 K/ Z1 s- N9 k/ X& `: G$ f9 K. o
"ไม่เป็นไร"
/ s# @$ U5 X& j# R( K: E
แต่ใครจะไปคิด ว่าระหว่างที่ผมพยุงมันได้แล้วและกำลังจะเดิน ผมดันลื่นเหมือนกัน ผมเสียหลักล้ม เต้ยพยายามจับคว้ามือผมไว้ แต่ไม่ทัน มือซ้ายผมที่พยายามจะยันพื้นแต่เสียจังหวะเลยพลาดทำให้นิ้วผมบาดเจ็บ
7 E9 u6 [- x. X. `3 d9 ?
"มึงโอเคปะ"
2 Z) I x/ x# A* t+ ?# [6 L
เต้ยรีบพยุงผมช้า ๆ เพราะกลัวจะพากันล้มอีก เพราะพื้นที่พวกเรายืนอยู่มีแต่ของเหลวคล้ายแชมพู อย่างกับมีใครมาทำหกไว้ ทั้งที่ตอนแรกมันไม่มี
3 E! g! C: X3 }8 n* U, m
"ไม่เป็นไรมาก แต่เหมือนนิ้วจะซ้น" ผมตอบออกไป
9 K" t4 S" A* @6 z. v2 D
"มึง! จะไหวเหรอ ต้องจับคอตกีต้าไม่ใช่หรือไง" เต้ยมันตกใจยิ่งกว่าผมอีก
) u' p1 L8 ~( B. M
"เออวะ กูต้องร้องเพลงกับเล่นกีต้าแสดงสด"
. G( G" y: Z+ Q
"เรื่องนี้ค่อยว่ากัน พวกเรารีบไปหลังเวที ดีกว่า..."
) M. _: ^; _2 [# F
พอเต้ยพูดขึ้นมาผมเหมือนฉุกคิดถึงความปลอดภัยแปลก ๆ เลยรีบพากันไปหลังเวที ผมโทรหาพี่โยโย่เรื่องเล่นกีต้าไม่ได้ เพราะนิ้วซ้น เพื่อจะได้ช่วยกันหาทางออก พอบอกว่าล้มเพราะลื่นแชมพูแถวหน้าห้องน้ำ ก็เหมือนอีกฝ่ายจะเงียบ ๆ
o: @5 [9 W J; S+ r
"เพียว ทวนเนื้อร้องเพลงไปก่อนละกัน เดี่ยวพี่จะรีบไปหาแบ็กกิ้งแทร็กเพลงนี้ให้..."
& |+ ]4 b2 K' t, K! g9 e
"ให้กูเล่นกีต้าแทนให้ไหม?" เต้ยมันพูดขึ้นหลังผมวางสาย
& b8 _5 Q# j) x6 H6 u, [/ k
"มึงเล่นคอตเพลงนี้ได้อยู่ใช่ปะ?" ผมส่งกระดาษที่มีเนื้อและคอตเพลงให้มันดู
) O$ m% H- N, Q; c# X
"อ่อเพลงนี้กูเล่นเป็น"
9 i' p$ ^' ~! ]
"งั้นฝากมึงด้วย..."
2 t( b- t o& |6 K$ N; G+ L
"จิ๊บ ๆ น่า ถ้ามึงไม่ช่วยกูมึงอาจไม่เจ็บตัวก็ได้"
0 m" n+ n& A8 m
"เออวะ เพราะมึงเลยเต้ย" ถึงผมจะพูดไปแบบนั้น แต่เป็นการประชดแบบขำ ๆ
' b" n$ E, U2 I2 J9 P8 g: W
"เอ่อ ตากูขึ้นเวทีละ ดาวสาขากูเต้นจบพอดี"
% d. A6 Q; B; W: U! f4 [
"สู้ ๆ เพื่อน..." ผมก็ให้กำลังใจมันไป และต่อให้แพ้มันผมก็ไม่เสียใจนะบอกตรง ๆ
$ N# b$ O/ }/ i2 v
เต้ยมันขึ้นไปแสดงมายากลครับ ถึงจะไม่ได้เป็นมายากลหน้าตื่นตาอะไรมาก แต่เพราะบุคลิกของมันกับรอยยิ้มเลยทำให้การแสดงออกมาน่าจับตา ได้เสียงปรบมือไปเยอะเลย พอมันลงมาพวกเราเลยได้ซ้อมมือกันพอเป็นพิธี จนถึงรอบผมขึ้นเวที เสียงกรี๊ดต้อนรับเสียงปรบมือของเพื่อน ๆ ดังมาก ผมรู้สึกได้เลยว่าการได้มาอยู่ตรงนี้เป็นประสบการณ์ที่ดี
) L+ V" Q, C) w3 {4 ~; v: \, [
"สวัสดีครับ เพียวครับ จริง ๆ วันนี้ผมต้องขึ้นมาร้องเพลงกับเล่นกีต้าให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ ฟัง แต่ด้วยสภาพมือตอนนี้จับคอตกีต้าไม่ไหว แต่ไม่ต้องหวงครับ ผมมีเพื่อนมาช่วยเล่นกีต้า ขอเสียงปรบมือให้เพื่อนผมด้วยครับ..."
" z' b l! g& i1 f* D( K+ u
พอเต้ยขึ้นมาก็เป็นดังคาดครับ เสียงปรบมือพร้อมเสียงกรี๊ดของหน้าม้าสาขาของเต้ยก็ดังขึ้น มันไม่ได้พูดอะไร แค่โค้งคำนับพอเป็นพิธี ก่อนจะเดินไปนั่งจัดขาตั้งไมค์ ส่วนผมก็เดินไปข้างมันรอจังหวะร้องเพลง...
; W% R4 i+ J1 D& a
. d; M: @1 u* `" X) q
รอบการแสดงและรอบตอบคำถามของพวกเราจบลง การประกาศผลดาวและเดือนจึงเริ่มขึ้น เต้ยได้เป็นเดือนมหาลัยครับ ส่วนผมเป็นที่ 2 คะแนนแพ้เต้ยไปนิดเดียวจริง ๆ บ่อมก็มาแรงเป็นที่ 3 แถมคะแนนโหวตมันสูงมาก ถ้าบ่อมมันไม่แพ้คะแนนตอบคำถาม ผมกับเต้ยอาจแพ้มันก็ได้
0 _4 T2 b* Z! o# f
: C! F+ y: G. Q4 f! ~- T& j
"เพียว มึงไปกินข้าวกับกูหน่อย" เสียงไอ้บ่อมเรียกผมตอนกำลังเก็บของ
1 N) b! g% ]1 T
"อ้าว รูมเมทมึงละ" ผมถาม
9 F1 A1 j. c: L
"มันโดนรุ่นพี่ดึงไปเลี้ยงสาขา..."
$ e% n+ H0 M0 E0 O+ r1 D! d
"เออเนาะ ผู้ชนะมีคนเลี้ยง ผู้แพ้ซื้อกินเอง... โอเคกูเก็บของแป๊บ ไปรถมึงนะ ค่อยกลับมาส่งกูเอารถ"
$ r7 m% e- R. y3 ]) P# @) \
ผมกับบ่อมเก็บของไม่นานก็พากันเดินไปที่รถ สักพักโทรศัพท์ผมก็สั่นเตือนการโทรเข้า มันเป็นเบอร์ที่ผมไม่คุ้นเท่าไหร่
: t' C/ ^7 D( _* X' @
"สวัสดีครับ" ผมพูด
# G* `) t! P( m$ f9 t
"เต้ยเอง โทรมาชวนกินข้าว ถ้าเจอบ่อมบอกมันด้วยนะว่า เต้ยรอที่รถ"
# | _) N( W" I8 H" Y5 X
"อ้าว เต้ยไม่ได้ไปกับรุ่นพี่เหรอ..." ผมสงสัย
( m- g" j- G3 [
"ไม่อยากไปด้วยละ อยากไปกินข้าวกับพวกมึงมากกว่า"
1 t( z8 Y% }/ X: _8 f% B2 F
เต้ยตอบก็ตัดสายไป พอมานึกดูแล้วมันเคยยืมโทรศัพท์ผมยิงหาเครื่องมันอยู่ มันมีเบอร์ผมเลยไม่แปลก แต่ผมดันลืมเมมเบอร์มันได้ไงนี่สิ ผมกับบ่อมเลยไปที่รถก่อนจะคุยกับเต้ยว่าจะไปหากินมื้อดึกในเมืองกัน
+ j+ L2 z% ?8 G* M% F% G
9 P, t4 A) S) z
กิจกรรมต่าง ๆ เบาบางลง การเรียนการสอนจึงมาแทนที่ ผมใช้ชีวิตของนักศึกษาตามปกติ ถึงจะแอบคิดถึงบ้านคิดถึงพี่แจ็คอยู่บ้าง ผมเลยต้องหากิจกรรมยามว่างทำเพื่อจะได้ไม่คิดมาก เลยว่าจะไปหาเล่นบาสกับคนอื่น ๆ
( w6 G4 X5 O5 X: r
"เพียวจะไปไหน..." เสียงเต้ยทัก ผมสวนกับมันตรงทางเข้าหอ
4 l/ V$ q2 c# V) Z& O, }3 D
"ว่าจะเล่นบาส แต่ไม่รู้ว่าคนเล่นกันเยอะยัง"
, C. w, \3 c" C! i2 Y
"มึงรอเดี๋ยว กูเปลี่ยนเสื้อแป๊บ..."
& }, ^$ n4 B. O- W
เต้ยพูดจบก็วิ่งหายไปทางโซนหอของมัน ผมกับมันอยู่หอเดียวกันครับ แต่อยู่กันคนละโซน ไม่ถึง 5 นาที เต้ยมันก็เปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนกางเกงเรียบร้อยรองเท้ากีฬามันยังไม่ทันใส่ ไปใส่เอาที่สนามเพราะรีบ แต่พอมาถึงสนามก็ต้องอดครับ เพราะคนเล่นเยอะมากเต็มทุกสนาม อาจจะเพราะพวกเรามาเย็นเกินไปแถมสนามถูกจองยัน 3 ทุ่ม พวกผมเลยว่าจะไปเข้ายิมแทน ตรงอาคารนี้เป็นอาคารรวมเกี่ยวกับการออกกำลังกายครับ มีสระว่ายน้ำ สระโปโล ฟิตเนส สนามแบดฯ และอื่น ๆ อีกมากมาย
+ w7 I. O% t9 O$ c, a
"เต้ย กูขอจีบมึงได้ปะ..."
. i/ [9 a# ~6 V$ g' p
ระหว่างที่พวกเราวอร์มกันอยู่ ผมตัดสินใจถามมันออกไป เพราะมันก็ถือว่าเป็นหนึ่งในสเปกของผมเหมือนกัน และนิสัยของมันก็เข้าได้กับผมหลายส่วน เต้ยมันหันมากะพริบตาปริบ ๆ แต่ไม่นานนักมันก็ยิ้มออกมา แล้วบอกผมว่า...
& K: w1 o) E- }
"มึงชอบกูเหรอ ขอบใจนะ แต่กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เอาไว้กูอกหักก่อน ถ้ามึงยังไม่มีใคร ตอนนั้นค่อยว่ากัน..."
7 {7 c0 R) f) u: l
ผมก็เผื่อใจไว้แล้วถ้ามันปฏิเสธ เพราะมันเป็นผู้ชาย แต่ผมงงมันไม่มีรีแอคชันปฏิเสธอย่างที่ผมคิด แถมมันคล้ายจะให้โอกาสผมในอนาคต ผมประมวลผลในสมองทันที ไม่นานก็ถามมันไปตรง ๆ
. R6 G2 H A/ w& Q5 g, S; E- R% g8 g
"มึงแอบชอบไอ้บ่อม..."
6 I( ?9 m7 x. Z$ }/ [6 w
"ถือว่าเรื่องนี้เป็นความลับของมึงกับกูนะ"
% J- K. N- r5 V: ]+ G9 T
พูดจบมันยักคิ้วให้ ก่อนจะเดินไปยังเครื่องออกกำลังกาย ผมก็ถึงบางอ้อ ผมรู้ว่ามัน 2 คนโตมาด้วยกันเรียนมาด้วยกันสนิทกันมาก แต่ถ้าพวกมันจะเป็นแฟนกันมันก็ควรเป็นไปนานแล้ว พอมาถึงตรงนี้ผมก็ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมเต้ยมันค่อนข้างแคร์บ่อมอยู่ ถ้าไม่สังเกตอาจจะไม่เห็น เพราะผมรู้จักมันทั้ง 2 คนดี จุดที่ผมอยู่เลยอาจเห็นชัดกว่าคนอื่น...
" u6 t6 P0 J: L( k- _* ^" y4 M
หลังจากที่ผมคล้ายจะโดนปฏิเสธจากหนุ่มคนแรกที่ผมคิดจะจีบในมหาลัย ก็เดินเข้าห้องมาทั้งเสียใจและดีใจในเวลาเดียวกัน เสียใจเพราะโดนปฏิเสธก็จริง แต่แอบดีใจเรื่องไอ้เต้ยกับไอ้บ่อมอยู่นิด ๆ เพราะผมคิดว่า 2 คนนี้ขาดแค่ไฟในการจุดชนวน ถ้า 2 คนนี้สปาร์คขึ้นมาได้ คงยากที่จะมีคนมาแยกพวกมันออกจากกัน กลับมาห้องผมจัดแจงถอดเสื้อเตรียมอาบน้ำ ผมก็สังเกตเห็นว่า ตะกร้าผ้าผมมีอะไรแปลก ๆ ผมจำได้ว่าก่อนไปเล่นกีฬา ผมโยนชุดนักศึกษาลงตะกร้าไป โดยมีเสื้ออยู่บน กางเกงอยู่ล่าง แต่ตอนนี้เสื้อผมอยู่ล่างแทนกางเกง ก็บอกแล้วไงว่า ผมมีความจำดี...
* V: v& Q" r8 w' g* ^% L
O3 t- ~ ~8 d3 U4 N" J
ด้วยการเรียนที่หนักขึ้นผมเลยตัดสินใจซื้อโน๊ตบุคใหม่ ก็ได้พี่บอลที่เรียนวิศวคอมฯ ไปช่วยเลือกให้ รวมถึงจะขอให้แกลงโปรแกรมเขียนแบบทางวิศวะที่ต้องใช้เรียนด้วย พอกลับมาผมก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ พอผมเดินผ่านตะกร้าผ้าตัวเองก็เห็นว่าคล้ายมีคนมาค้นหาอะไรในตะกร้าผ้าผมอีกแล้ว ในห้องก่อนผมเข้าไปอาบน้ำตอนนั้นคนที่อยู่มีทั้งพี่บอลกับโตนนั่งเล่นคอมฯ อยู่ทั้งคู่ แต่พอผมอาบน้ำเสร็จ 2 คนนั้นก็ไม่อยู่แล้ว แต่ตะกร้าผ้าผมกับคล้ายถูกค้น...
0 N/ c" K; ~9 Y
เรื่องตะกร้าผ้าผมไม่รู้ว่าคือใคร แต่ที่แน่ ๆ ต้องเป็น 1 ใน 2 รูมเมทผม ผมไม่อยากคิดในทางไม่ดีมากนัก แต่ก็ยากที่จะหยุดสงสัย เพราะทุกครั้งที่ผมไม่อยู่ห้องหรืออาบน้ำ ตะกร้าผมคล้ายจะโดนค้นเกือบทุกครั้ง จนผมคิดแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ ในครั้งไหนที่ผมเข้าไปอาบน้ำ ผมจะเปิดโปรแกรมสำหรับเวปคาเมร่าของเครื่องโน๊ตบุคและสั่งมันบันทึกคลิปไว้ และซ่อนหน้าต่างมันด้วยโปรแกรมงานที่ทำ จริง ๆ ผมก็มีคนที่สงสัยอยู่แล้วครับ ขาดแค่หลักฐาน และครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ตะกร้าผ้าผมโดนค้น...
/ Q& \8 v* {0 r5 {6 y! w! L
& F1 m# J) p, b8 U$ J
จบ. เรื่องคนร้ายผู้ค้นตะกร้าเฉลย part หน้านะครับ แล้วเพื่อน ๆ คิดว่าเป็นใครกันลองทายเล่น ๆ กันดู ส่วนตอนนี้ออกจะใส่สีสันเกินจริงเยอะไปหน่อย หวังว่าเพื่อน ๆ ที่อ่านจะชอบนะครับ ผมอัพเกรดเพียวเพื่อนผมให้ ดูเว้อ นิด ๆ เพราะเป็นความชอบมันส่วนตัวครับ...
/ g$ g+ v4 N8 Q( M' T: O