ปรสิต ย้ายวิญญาณ 3 - แผนการ
"หวัดดี เมื่อกี้นายเห็นแล้วใช่ไหม.............?"
"ห..หะ.. เห็น ? เห็น.. อะ...ไรเหรอ" ด้วยท่าทางที่เลิกลั่กแบบนั้น เด็กอนุบาลยังรู้เลยว่าโกหก
"ขอคุยด้วยหน่อยสิ" กวินในเสื้อยืดขาวกำลังจะเดินเข้ามาในห้อง
"ไม่! อย่าเข้ามา" คนในห้องรีบปิดประตูสวนกลับไปทันที แต่ก็ยังช้าเกินไปที่อีกฝ่ายจะง้างประตูจากข้างนอกไว้ได้
"ฉันไม่ทำอะไรหรอก ให้เข้าไปหน่อยสิ เราคุยกันได้นะ" คำแก้ตัวมากมายถูกพ่นออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียบง่ายของกวิน ดูเหมือนเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นปัญหาอะไรกับเขาสักนิด
"ไม่! ฉะ..ฉันอยากอยู่คนเดียว !"
แต่แรงของจอมยังน้อยเกินไป เขาไม่สามารถต้านทานกำลังของนักกีฬาที่อยู่ข้างนอกได้ กวินผลักประตูสวนมาอย่างแรง จนร่างของจอมกระเด็นและล้มถอยไปในห้อง แขกไม่ได้รับเชิญเข้ามายืนพิงหลังประตูในห้องมองอีกฝ่ายที่นอนอยู่ประหลาดใจ
"อ้าว.. ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เจ็บนะ.."กวินกล่าวอย่างยิ้ม ๆ
ในขณะที่จอมได้แต่หวาดหวั่น เขาเอาแต่นั่งตัวสั่นตรงนั้น และไม่รู้เลยว่าควรรับมือกับสถานการณ์นี้อย่างไร
กวินยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ แต่ก็ถูกจอมปัดมือทิ้งออกไปอย่างทันที "โอ๊ย"
"เราเป็นเพื่อนกันนะ เป็นอะไรอะจอม"
"ไม่ใช่.. กวินจริง ๆ จะทำไม่ทำแบบนี้" จอมพยายามฝืนพูดออกมาเท่าที่ทำได้แล้ว
หลังจากที่ถูกเปิดเผย เพื่อนตรงหน้าก็เริ่มมีอาการต่างไปจากเดิม สายตาที่ใสซื่อของกวิน เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ และสายตาที่ดูมีพลัง กวินเริ่มหัวเราะในลำคออย่างน่ากลัว
"ก..แก เป็นใคร.. ต้องการอะไร... แล้วกวินอยู่ที่ไหน ! เกิดอะไรขึ้นกับทุกคน..... พวกเขาตายแล้วเหรอ?" จอมเริ่มร้อนลน และรัวถามคำถามใส่อีกฝ่ายอย่างไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง
"แหม.. ตายเลยเหรอ พวกเราไม่ได้เลวทรามอย่างพวกมนุษย์สักหน่อย" คนตรงหน้ากอดอกแล้วพูดอย่างไม่สบายอารมณ์
"ฉันชื่อเชรอน พวกเรามาจากดาวอันไกลโพ้น มีเทคโนโลยีที่ล้ำหน้า และวิวัฒนาการอยู่ในรูปพลังงาน เราสามารถครอบงำร่างของสิ่งมีชืวิตอื่นได้ เท่าที่เราต้องการ" กวินพูดด้วยท่าทีที่จอมไม่เคยเห็นมาก่อน เขาเบ่งโชว์กล้ามเนื้อแขนเพื่อแสดงศักยภาพ
จอมได้แต่อึ้ง ๆ แต่ก่อนที่จะงงไปมากกว่านี้ กวินก็พูดต่อ "ไม่ต้องห่วง เพื่อนของนายแค่โดนพวกเราสตัฟฟ์เอาไว้ เราเก็บพลังงานของร่างต้นแบบไว้อย่างดี พวกเขาจะต้องได้รับการจารึกเอาไว้..."
"แกจะทำแบบนี้ไปทำไม...?"
กวินหรือเชรอน หัวเราะเล็ก ๆ ก่อนจะตอบ "หึหึ พวกเรากำลังหาดาวดวงใหม่อยู่ และจากการแอบเฝ้ามองพฤติกรรมของมนุษย์มาเป็นเวลานาน เราก็พบว่าเผ่าพันธ์นี้ มีกิจกรรมที่ทำให้ความสุขบางอย่างอยู่ ซึ่งพวกเรายังไม่เคยค้นพบมาก่อน"
"แบบที่พวกนายทำกันไปเมื่อกี้เหรอ..." จอมอยากจะให้อีกฝ่ายย้ำให้แน่ใจ
"ใช่แล้ว... และความทรงจำของร่างนี้ก็จะเหมือนบอกว่า นายน่าจะชอบแบบนั้นด้วย" ร่างเพื่อนตรงหน้าเริ่มหยิบแขนขึ้นมาเปิดกล้ามหน้าท้องของตัวเองออก เผยให้เห็นซิกแพคเป็นลอนของกวิน
หัวใจของจอมแทบจะร้อนผ่าว "ทำไมพวกแกต้องทำแบบนั้นด้วย...?"
"เพื่อยกระดับดาวดวงนี้ยังไงล่ะ" เชรอนในร่างกวินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "พวกปรสิตอย่างเรายังมีประชากรอีกมาก และพวกเราจะเข้ายึดร่างชายแท้ทุกคน ผู้หญิงจะถูกจับให้เป็นทาส แล้วเกย์อย่างนายก็มาร่วมบำเรอกับพวกเรา"
นี่มันหายนะของโลกชัด ๆ
"ยกระดับดาวงั้นเหรอ.. คิดจะยึดครองโลกกันต่างหากเพื่อตัวเองนี่.." จอมแย้ง
"ไม่ต้องซีเรียสหรอก ร่างของนายไม่เข้าเกณฑ์ 1.ไม่ได้เป็นชายแท้ 2.ร่างกายอ่อนแอไป พวกเราจะให้ชนชั้นของนายเทียบเท่ากับพวกเรา เราสามารถสร้างโลกที่มีแต่ความสุขด้วยกันได้นะ ความสุขตลอดไป"
จอมฟังอยู่นานก็เริ่มดึงสติ และทำความเข้าใจเรื่องที่คนแปลกหน้าพล่ามออกมา โดยที่ไม่รู้ว่าพวกนั้นจะเป็นเรื่องจริงรึเปล่า
"เดี๋ยวนะ... แล้วจะเอาแผนการพวกนี้มาบอกฉันทำไม?"
กวินส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง จอมไม่ชอบที่เห็นร่างเพื่อนของเขาทำแบบนี้เลย "ฉันมาเพื่อต่อรอง"
"ฮ๊ะ"
"ร่วมมือกับเราสิ" เชรอนยังคงพูดต่อ "พวกเราเป็นมาในฐานะปรสิตก็จริง.. แต่ก็ยังต้องการเส้นสาย ในการทำบางอย่างจากคนบนโลกอยู่ เป็นสปายสอดแนมให้กับพวกเราทีสิ"
จะให้ฉันหักหลังคนบนโลก แล้วก็ไปทำอะไรแบบนั้นเพื่อความสุขของตัวเองอ่ะนะ.. จอมคิด
"ไม่ต้องรีบคิดก็ได้.. จะช้าหรือเร็ว.... ภายใน 3 วันนี้ เพื่อนของนายทุกคนก็จะโดนเปลี่ยนเป็นพวกเรา หลังจากทุกคนแยกย้ายกันไป ก็จะไปขยายเครือข่ายของตัวเองกันต่อ.... จะชายหนุ่ม วัยรุ่น หรือคนทำงาน ทุกคนจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงดาวนี้ครั้งยิ่งใหญ่ ฮาฮ่า"
จอมได้แต่นิ่งอึ้ง เขายังคงสับสนและไม่แน่ใจในสิ่งที่ได้ยิน นี่เขากำลังฝันอยู่งั้นหรือ
"ว่าแต่ เราจะมามีความสุขกันหน่อยสักรอบไหม ?" กวินถาม
อีกฝ่ายได้แต่นิ่งไป เชรอนจึงรู้สึกว่านี้อาจจะยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม "เอาเป็นว่า ฉันจะให้เวลาคิดแล้วกัน.... มันคงทำใจยากหน่อย ๆ แต่อยากจะบอกว่า ฉันอ่านความทรงจำของร่างนี้แล้วนะ รวมทั้งเรื่องที่นาย......." กวินเว้นประโยคเพื่อดูอาการอีกฝ่าย
จอมได้ฟังแบบนั้นก็หน้าแดงไปถึงหู เขาทั้งโกรธและเขินอย่างมากในเวลาเดียวกัน
"5555555 ฉันจะกลับมาใหม่พร้อมกับข่าวดีของนายนะ" เพื่อนใหม่ในร่างของกวินเปิดประตู และทำท่าว่าจะออกไปจากห้อง
"อ้อ..... แล้วก็... ไม่ต้องคิดเรื่องที่จะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครหรอกนะ เดี๋ยวจะโดนหาว่าบ้าเปล่า ๆ นี่หวังดีเลยนะ" จบประโยคนั้นด้วยการปิดประตูลงของกวิน หรือใครก็ตามที่ไม่ใช่เพื่อนที่เขารู้จักอีกแล้ว
จอมได้แต่นั่งหน้าสลอน ความเครียดบางส่วนเริ่มรุมเร้าเข้ามา อะไรคือสิ่งที่เขาต้องทำในเวลานี้กัน.......?
กวินและผองเพื่อนปรสิต เริ่มกระจายตัวออกไปทำภารกิจของตัวเอง โดยการหาเหยื่อรายใหม่ ๆ ต่อไป
และแล้วกวินก็เดินมาถึงห้องเพื่อนสนิทของตัวเอง เขาเคาะประตูไปที่ห้องของเคน ก่อนจะเปิดเข้าไป
"ไอเคน กูมีเกมสนุก ๆ ให้มึงเล่นว่ะ" กวิน
"เออ มีไรวะ มาดิ ๆ" โชคดีที่ในห้องนี้ก็มีเคนอยู่คนเดียวเช่นกัน คาดว่าเมทคนอื่น ๆ คงจะออกไปทำธุระ หรือรวมตัวกันที่ห้องอื่นกันหมด
ด้วยมารยาของสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญา เขาก็สามารถเล่นละคร แสร้งทำให้เคน สามารถติดกับได้สำเร็จ เคนเป็นเพื่อนคู่หูคู่ซี้แต่ไหนมาของกวินมาตั้งนานแล้ว พวกเขามักจะไปไหนมาไหนกันเสมอ เรื่องความสนิทแทบไม่ต้องพูดถึง ถึงเคนจะไม่ค่อยได้เล่นกีฬาสักเท่าไร แต่ก็รักษาร่างกายให้สมส่วน หน้าตากับหุ่นก็ถือว่าดีพอใช้ได้
"มึงก็แค่มองที่เหรียญนี้ไว้นะ..." กวินหรือเชรอน ยิ้มด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
เหรียญพร้อมสายห้อยถูกหยิบออกมาอีกครั้ง มันเป็นอุปกรณ์ชนิดหนึ่ง ซึ่งช่วยให้สมองเกิดอาการผ่อนคลาย เพื่อพร้อมสำหรับย้ายจิตของปรสิตตัวใหม่ใส่เข้าไป
เคนได้แต่นั่งมองด้วยอาการเหม่อลอย และน้ำลายยืด ร่างของเขาคงพร้อมที่จะถูกเปลี่ยนแล้ว
"ดีมาก... ได้เวลาขานชื่อแล้วล่ะ เคน..."
"ครับ!!"
ร่างของเคนฟลุบลงอย่างรวดเร็ว เหมือนถูกดึงอะไรบางอย่างออกมาจากร่างกาย ประกายละอองแสงสีขาวซึ่งเป็นตัวแทนของความเป็นมนุษย์ ถูกดึงออกมาบรรจุลงในขวดน้ำที่เตรียมมาเรียบร้อย ข้างขวดมีฉลากที่เขียนชื่อไว้ว่า "เคน"
เชรอนดำเนินการทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว เขาเดินไปล็อคประตูห้อง เตรียมอุปกรณ์และขวดสำหรับบรรจุปรสิต และทำพิธีกรรมทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว
"ทนอีกนิดนะ กูจะทำให้มึงเป็นอิสระละ..." กวินพูดขึ้นมาลอย ๆ แล้วเขาก็เรียกปรสิตตัวใหม่ออกมาให้เข้ามามายังร่างของเพื่อนชาย
ร่างของเคนที่นิ่งอยู่ กลับมายืดหลังตรงอย่างรวดเร็ว ดวงตากลายเป็นสีดำขุ่น และจางหายกลับมาเป็นดวงตาของคนปกติอีกครั้ง
"อ่าาาาา อยู่ในนั้นมาตั้งนาน ได้ออกมาโลกข้างนอกสักที" เคนพูดขึ้นมาอย่างกับไม่เป็นตัวของตัวเอง
นั่นเป็นเพราะร่างของเขาได้ถูกเอเลี่ยนต่างดาวยึดครองไปเรียบร้อย
"รีบกลับไปหาท่านพ่อกันเถอะ เราต้องรีบดำเนินตามแผนกันต่อ" กวินพูดขึ้น และทำท่าจะก้าวจากไป
"เดี๋ยวก่อน!" เคนเข้ามากอดขาร่างเพื่อนของตนเอาไว้ และมองหน้าอีกฝ่ายด้วยสายตาเย้ายวน
"เรามาจัดกันก่อนสักรอบเถอะนะ กูเงี่ยนมาก ไม่ไหวแล้ว ให้กูได้ปลดปล่อยสักหน่อย..."
กวินไม่ได้ตอบอะไร แต่เขาเข้าใจความรู้สึกที่ต้องโดนจำศีลในนั้นดี เขาพยักหน้า พร้อมกับยิ้มอ่อน ๆ ปล่อยให้อีกฝ่ายได้เริ่มเสพสำราญกับตน
เคนปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็ว ร่างผิวแทนๆ เข้มๆ ของนักเรียน ม.ปลาย ถูกแสดงออก เด็กหนุ่มลูบไหล้ไปตามลำตัวเพื่อนสนิทของตัวเอง
"อ่าาา" ทั้งคู่ครางออกมาเบา ๆ
กวินรูดซิบ แล้วโชว์แก่นกายของตัวเองออกมา ทางฝั่งเคนก็สวมปากเข้าไปชิมรสชาติอย่างคนหื่นกระหาย "อ๊ะะ... โอ๊ยย มึง เบาๆ หน่อย" กวินบอก
ระหว่างที่เคนกำลังจัดการส่วนนั้นให้กับร่างอีกฝ่ายอยู่ กวินก็เริ่มจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองออก เสร็จแล้วก็ผลักเคนกลับไปนอนลง กวินขึ้นคร่อมแลกกันทำ69
เสียงน้ำลายกระทบผิวร่างกายบรรเลงเป็นเพลงจนดังไปทั่วห้อง
จนเริ่มพอใจมากขึ้นแล้ว กวินก็ลุกขึ้นมานั่ง แล้วจัดให้ช่องทวารตัวเอง บรรจงลงไปท่อนเอ็นของเคนที่พึ่งแลกน้ำลายกันไป
แม้ภายในทั้งคู่จะโดนปรสิตครอบงำร่างกายไว้อยู่ แต่ร่างกายที่กระทำทั้งหมดนี่นั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง เพื่อนชายสองคนเล่นเกมรักกันอย่างสนุกสนาน
"อ่ะ... อ่ะ... อ๊ะ..." กวินนั่งเทียน โยกตัวไปบนร่างของเพื่อนหนุ่ม
"กูจะแตกแล้วนะ... อ๊ะ...อ่าาาาาาาาาาา" ของเหลวสีขาวพุ่งออกมาจากท่อนเอ็นของเคน และไหลเข้าไปรวมกับร่างกายของกวิน ที่ข้างในมีอสุจิเพื่อนชายอีก 3 คนซึ่งโดนครอบงำมาก่อนหน้านี้ รวมกันอยู่ด้วย
กวินถอนร่างกายตัวเองออก แล้วลงไปเช็ดทำความสะอาดลำนั้นของเคนต่อ
เคนได้แต่หอบใจนอนนิ่ง และปล่อยให้อีกฝ่ายบริการตนเองบ้าง
"พร้อมนะมึง" กวินพาดขาของเคนขึ้น และสอดแก่นกายตัวเองลงไปบ้าง
"อ๊าาาาาาาาาา เสียว"
กลิ่นคาวของน้ำสีขาวฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง กวินค่อย ๆ เปิดช่องนั้นของร่างเพื่อนสนิทตัวเอง จนมันค่อย ๆ จมมิดเข้าไปจนหมด และขยายพื้นที่ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งซอยต่ออย่างไม่ยั้ง
กล้ามเนื้อเอวและต้นขาของเด็กหนุ่มทั้งสองกระทบเข้าหากัน ทำให้เกิดเสียงที่น่าไพเราะ
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา"
นอกจากนั้นยังมีเสียงที่ร้องด้วยความเจ็บ และความสุขปนอยู่ด้วย
กวินโน้มตัวลงไปประกบริมฝีปากกับปรสิตร่างใหม่ ปรสิตที่พึ่งเข้ายึดร่างเคน และได้รับการอวยพรอย่างดีจากร่างเพื่อนตัวเอง การจูบที่ดูดดื่มนั้น ช่วยหยุดเสียงร้องไม่เป็นภาษาลงไปได้ทั้งหมด
ไม่ช้า ร่างของกวินก็เกร็ง หยุดนิ่ง และกระตุกขึ้น ลำธารขาวได้ไหลออกมา และเข้าไปรวมเป็นส่วนหนึ่งของร่างเคนที่นอนอยู่
ทั้งคู่หอบใจ สบตาให้กันและกัน พร้อมครางออกมาเบา ๆ
"เป็นมนุษย์แล้วมันสนุกดีใช่ไหมละ...." กวิน
ร่างอีกฝ่ายยิ้มให้กลับมา เป็นการตอบคำถามนั้น
และแล้วเวลารับประทานอาหารเย็นก็มาถึง นักเรียนทุกคนถูกเรียกออกมาให้ไปรวมแถวกันข้างหน้า เนื่องจากโรงแรมที่พักอยู่ห่างไกลจากตัวเมือง จึงต้องใช้รถทัวร์ในการเดินทาง แล้วค่อยกลับมานอนที่โรงแรมเดิมอีกครั้ง
จอมเดินไปรวมกับแถวที่เพื่อน ๆ ของเขาอยู่กันอย่างหวาดหวั่น เขาแทบจะไม่รู้เลยว่ารอบตัวเขามีใครกลายเป็นพวกมันไปกี่คนแล้ว...
จอมให้ตัวเองเป็นนายหญิงเลย ดิ 555 มาดึกเลยนะครับแต่เรามาอ่านดึกกว่า55
โอยสนุกมากๆเลยครับ มาต่อเร็วๆนะ สนุกดีครับ
เสียวและหลอนไปพร้อมๆกัน ขอบคุณครับ ให้จอม มีบางอย่างให้เป็น นางพญาของพวกปรสิต เรยครับ (555) ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ให้ จอม เป็น นางพญาพวกปรสิต เรยครับ แจ่มเลยมาต่อไวๆ นะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับสนุกดีมาต่อเร็วๆน้า ขอบคุณค่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากจริงๆ ชอบมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ