เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน อวสาน

ตอน อวสาน

***** แม็กค่อย ๆลุกขึ้น แล้วจ้องมองหน้าไอ้พัดอย่างเลือดเย็น สาธุขอให้จบลงด้วยดีด้วยเถิดส่วนผมยืนนิ่งอยู่กับที่เพราะว่าไม่รู้จะทำยังไง
“ไอ้พัดมึงกับกูกูเป็นเพื่อนกันมานาน กูไม่อยากจะพูดอะไรให้มันเจ็บช้ำนำใจ กูว่ากูจะรอให้เพ็ญมันคลอดแล้วค่อยว่ากัน แต่วันนี้กูไม่อยากทนอีกแล้ว ใครจะว่ายังไงก็ก็ช่างก็ไม่สน กูไม่ได้รักเพ็ญ กูรักเจต” ตอนนี้ทั้งเพ็ญและพัดหันมามองผม ไม่ต้องมองกันมากอายเป็นนะ
“อีกอย่างกูไม่เข้าใจว่าถ้าหากวันนั้นกูมีอะไรกับเพ็ญจริง ทำไมเพ็ญมันท้องเร็วขนาดนี้ และกูอยากถามมึงนะไอ้พัดในฐานะที่มึงกับกูเป็นเพื่อนรักกัน มึงเอาอะไรให้กูกินในคืนนั้นกูถึงได้สลบไป มึงบอกกูสิ” เพ็ญตอนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้ ตอนนี้แม่ของเพ็ญก็ออกมายืนดูเหตุการณ์
“มึงเมาเองกูไม่ได้เอาอะไรให้มึงกินนอกจากเบียร์”
“ก็ดี ถ้านี้เป็นคำตอบจากปากของเพื่อนที่กูรัก เอางี้ ลูกเพ็ญนะกูจะรับเป็นพ่อเอง แต่ตอนเกิดกูขอตรวจเลือด จะใช่หรือไม่ใช่ลูกกูกูก็จะรับ มึงพอใจหรือยัง” แม็กหันมาจะจูงมือผมกลับ พัดเดินเข้ามาจะต่อยแม็กอีก
“พอได้แล้วพี่ แค่นี้เพ็ญก็อายมากพอแล้ว ฮือ ๆ ๆ ๆ ” ไอ้พัดหยุดชะงัก
“เพ็ญ” ไอ้พัดเรียกชื่อน้องสาว
“พี่แม็กไม่ได้เป็นพ่อเด็ก ได้ยินไหม พี่แม็กไม่ใช่พ่อเด็ก ฮือๆๆๆๆ” เพ็ญวิงเข้าไปในห้อง ไอ้พัดทรุดตัวนั่งอยู่กับพื้นแม่ของเพ็ญเดินตามลูกสาวที่หนีเข้าห้อง ส่วนผมยืนเคารพธงชาติอยู่ที่เดิม
“กูขอโทษ ไอ้แม็กกูขอโทษ ฮือ ๆ ๆ กูรักน้องสาวกูมากเกินจนลืมคิดถึงมึง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเพ็ญไม่เกี่ยวกับแม่กู กูเป็นคนต้นคิด กูไม่อยากเห็๋นน้องกูท้องไม่มีพ่อ เพ็ญมันท้องกลับมาจากรุงเทพฯ กูกลัวแม่กูอาย บังเอิญวันนั้นแม็กกลับมาพอดีก็เลยสบโอกาส แผนการกูเอายานอนหลับใส่ในเบียร์ให้มึงกิน พอมึงหลับก็กูลากมึงไปนอนที่ห้อง กูมันชั่ว” แม็กไม่มีปฏิกิริยาไดได แม็กเดินนำหน้าผมกลับบ้าน ผมรีบวิ่งตามไป จนมาถึงบ้านแม็กก็ปิดประตูส่วนผมยืนอยู่ข้างนอกไม่ได้ตามเข้าไป ผมเดินกลับลงมานั่งที่บันได รอบกายมีแต่เพียงเสียงที่เงียบงัน ทั้ง ๆ ที่ผมน่าจะดีใจและทำไมผมกลัะบมานั่งเศร้าได้ขนาดนี้ นั่งไปซักพักก็มีมือมาโอ้มกอดผมจากด้านหลัง
“มานั่งทำไมตรงนี้ไม่เข้าในห้องละ”
“ไม่มีอะไรหรอก ไม่อยากรบกวนแม็กนะ บางทีแม็กอาจจะอยู่คนเดียวก็ได้”
“ใครบอกมึงละ กูก็คิดว่ามึงจะเข้ามาปลอบใจกู นี้กลับหนีมานั่งปล่อยให้กูหว้าเหว่ อยู่ในห้องคนเดียว”
“แม็ก คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไงอีก”
“ไม่รู้ สิ แต่สิ่งเดียวที่กูรู้ก็คือกูได้ทำในสิ่งที่กูอยากทำแล้ว มึงเชื่อใจกูรึยัง ว่ากูรักมึงคนเดียวนะ”
“เราก็รักแม็กนะ” คืนนี้อากาศเย็น แต่ความอบอุ่นจากแม็กให้ผม ไม่ได้รับรู้ถึงอากาศที่เย็นเลย ขอขอบคุณเด็กช่างคนนี้ที่เขารักผมจริง
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม มีทั้งสุขและทุกข์ในคำ ๆ เดียว มันอยู่ที่ตัวเราว่าจะกำหนดให้มันไปทางไหน ขอให้ทุกคนมีความรักที่ดี นะครับ การกระทำของคนอยู่ที่เจตนา อย่าลืมเจตนานะครับ
******************อวสาน*************************