เรื่องราวหลังความลับของแฟนผม ไม่หวือหวา
เรื่องนี้เป็นเรื่องต่อจากเหตุการณ์ความลับของแฟนผม(ต้นเรื่องยังไม่จบนะ) แต่จะไม่เน้นฉากหวือหวา เป็นเพียงความต้องการที่จะเขียนนิยายรักแต่ไม่มีโอกาส เลยถือโอกาสนี้ลองเขียนดู เนื้อเรื่องจะโยงกันบ้างเล็กน้อย หากมีข้อเสนออะไรสามารถคอมเม้นบอกกันได้ อาจพิมพ์ผิดหรือพิมะ์ตกไปบ้างต้องขออภัย ขอให้สนุกกับการอ่านครับ-----------------
หลังจากฟังเรื่องราวของกิตจบแต่ละเรื่องก็ทำรักให้กันผ่านมือบ้างปากบ้าง กว่าจะฟังจนครบทุกเรื่องก็ผ่านสมรภูมิไม่ต่ำกว่า20ครั้งภายใน1เดือน ผมกับกิตก็ช่วยทำรักให้กันแต่แค่ภายนอกเท่านั้น หลังเสร็จกิจอารมณ์ต่างๆก็หายไป ใจนึงผมก็แอบหึง แต่อีกใจก็มองว่านั่นคืออดีต ได้แต่ทำใจยอมรับ แต่ก็ไม่ง่ายเลย อีกอย่างนึงที่ผมถามกิตคือ จะไม่มีใครในอดีตกลับมาหรือระรานผมใช่ไหม แล้วก็ตอนนี้เลิกแล้วหรือยัง และกลับมาที่ปัจจุบันผมก็ถามกิตว่าทำงานอะไร แต่กิตตอบปัดตลอดเลย ผมย้ายมาอยู่ด้วยกันเกือบ5เดือน ก็ใกล้ถึงปีใหม่พอดี และนั่นก็เป็นวันเกิดผมครบรอบ25ปีพอดี กิตก็ได้มีการทวงสัญญาแต่ไอ้ผมก็ไม่กล้า ช่วงนั้นผมเปิดคลิปคนโดนเปิดซิงวุ่นเลย ถ้าแต่ก่อนเปิดดูไปชักว่าวไปได้เสียว แต่ตอนนั้นคือตัวเองกำลังจะโดนมันไม่มีอารมณ์เลย มันกลัวไปหมด เห็นภาพเอ็นถอนออกจากรูที่เยิ้มไปด้วยเมือกสีขาวผสมเลือดสดๆก็แทบจะเป็นลม ผมเลยผ่อนกิตเรื่อยมา จนเกือบสิ้นเดือน ทางบริษัทก็แจกโบนัสมีจัดงานบ้าง ซึ่งก็เป็นงานเลี้ยงจับของขวัญทั่วไป ช่วงวันที่20ก่อนวันงาน ทางบอร์ดก็เรียกผมไปพบ ผมไม่รู้เลยว่าจะเป็นเรื่องอะไร เพราะผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่นึกได้ว่ากิตก็เคยเรียกผมไปกิตน่าจะมีคอนเน็คบ้างเลยโทรหากิต แต่ติดต่อกิตไม่ได้เลย พอผมไปพบกับคนที่เรียก เค้าบกว่ามีคนต้องการคุยกับผม ตำแหน่งใหญ่กว่าเค้า ผมยิ่งกลัวขึ้นไปอีก เค้าให้ผมเดินไปกับเลขาที่โรงจอดรถ มีรถยนต์สีดำเปิดรออยู่ เค้าให้ผมเข้าไปนั่งในรถ ผมเห็นผู้หญิงแต่งตัวมีระดับนั่งอยู่เบาะหลัง พอผมเข้าไปก็แนะนำตัว แต่บอกแค่ชื่อไปเค้าก็ให้หยุด แล้วถามเรื่องความสัมพันธ์กับกิต ผมก็ตอบไปว่าเราเป็นเพื่อนร่วมงานกันครับ แต่ถูกตวาดกลับมาว่าจะโกหกก็ให้มันเนียนๆหน่อย ไปนอนบ้านเค้าแล้วมาบอกเพื่อนร่วมงานกัน เหอะ แกรู้มั๊ยว่ากิตคือใคร ผมก็บอกเค้าไปตามที่ผมรู้จักว่ากิตเป็นคนตรวจสอบของบริษัท แต่หญิงคนนั้นยิ้มเยาะ แล้วบอกว่าตนคือแม่ของกิต ซึ่งเป็นหุ้นส่วนและกิตเองก็เป็นผู้บริหารไม่ใช่พนักงาน ผมช็อคไปเลยที่ได้ยิน แต่ไม่ทันได้ประมวลผลอะไร เธอก็สั่งให้ผมเลิกยุ่งกับกิตซะ เธอเสนอเงินให้ผม(อีเชี่ย อย่างกับละคร)ก้อนนึงและเลิกกับกิตโดยห้ามบอกเหตุผลว่ามาจากเธอ หรือหากผมยื้อ เธอจะปลดกิตและไล่ผมออกให้ไปหากินกันเอง ซึ่งผมก็คิดว่าถ้าเป็นกิต อาจจะพอมีหวัง แต่เธอทิ้งท้ายไว้ว่า 'ชั้นมีเส้นสายไม่ใช้น้อย ถ้าคิดว่าลาออกแล้วจะไปทำงานที่อื่นง่ายๆ ก็คิดให้มากขึ้นนะ เพราะชื่อเธอจะอยู่ในบัญชีดำ คงไม่มีบริษัทไหนใน*****รับคนที่ถูกแบนแบบเธอได้หรอก ถ้าจะลองดีก็คิดให้ดี' ผมพยักหน้ารับแล้วลงจากรถ ผมเดินคิดอยู่ในหัววนซ้ำไปมาทุกคำพูด จนรู้ตัวอีกทีผมยืนอยู่หน้าห้อง ในเวลาเกือบ2ทุ่ม ผมเปิดประตูเข้าไปก็เห็นกิตนอนดูทีวีอยู่ ผมเดินไปนั่งใกล้ๆแล้วกอดกิตแน่น กิตบอกว่าวันนี้ไม่รับโทรศัพท์เพราะว่ามีประชุมยาวเลย แล้วโทรกลับทำไมไม่รับ ผมตอบเสียงแผ่วว่าแบตหมดน่ะ แล้วผมก็น้ำตาไหลออกมา กิตจับหน้าผมขึ้นแล้วสบตา พร้อมถามด้วยเสียงเป็นห่วงว่าเป็นอะไร ผมกับกิตเคยคุยก่อนคบกันว่าห้ามโกหกกันแม้จะเพื่อความสบายใจของอีกฝ่าย และผมไม่ชอบโกหกอยู่แล้ว เลยเล่าให้กิตฟัง กิตขอโทษที่ไม่ได้บอกเรื่องตำแหน่งของตน กิตหุนหันจะไปคุยกับแม่เค้าแต่ผมรั้งไว้ แล้วถามความเห็น กิตก็บอกจะออกแล้วไปหางานต่างจังหวัด หรือไปอยู่บ้านผม(กับพ่อแม่ที่ต่างจังหวัด) แต่ผมมองแล้วว่าถ้ามาลำบากด้วยกันจะดีหรอ กิตที่มีหน้ามีตามีฐานะมีตำแหน่างทางสังคม ผมจะดึงกิตลงมาได้จริงๆหรอ กิตก็ให้ผมไปพักก่อนแล้วค่อยคิดใหม่เพราะสภาพผมโทรมมาก พอเช้าถัดมากิตก็ไม่อยู่แล้ว ผมหิวมากเลยหาอะไรกิน เสร็จก็จะไปทำงานตามปกติแต่แม่ของกิตมาหาผมที่ห้อง แล้วบอกว่าผมผิดสัญญาที่จะไม่บอกกิต ผมนิ่งเงียบ เธอบอกว่ามีข้อเสนอใหม่ คือให้ผมคบกับกิตได้ เพียงแต่ให้คบกันอย่าเปิดเผย และกิตก็ต้องแต่งงานกับคนอื่นเพื่อความสัมพันธ์ทางธุรกิจ ให้ผมอยู่ที่นี่ทำงานเหมือนเดิมแต่ไม่ให้ออกสังคม ผมก็ถามกลับตรงๆว่าให้ผมไปเป็นบ้านเล็กบ้านน้อยของกิตหรอ ตอนนั้นน้ำตาผมร่วงเลย เธอไม่ฟังอะไรแค่พูดจบแล้วเดินไป ผมเลิกคิดแล้วไปทำงาน ทั้งวันผมติดต่อกิตไม่ได้อีกแล้ว ผมเริ่มน้อยใจ พอกลับถึงห้อง ผมก็ไปล้างหน้าไม่นานกิตก็กลับมา ผมเล่าให้กิตฟัง กิตก็บอกว่า เมื่อคืนตอนดึกหลังผมหลับ กิตไปคุยกับแม่เค้า แล้วแม่เค้าเสนอมา กิตรู้เงื่อนไข ผมลองเชิงถามความเห็นกิต กิตก็สนับสนุน นั่นเป็นทางเดียวที่แม่ผมยอมให้เราคบกัน ผมเถียงกลับ แต่นั่นมันเมียน้อยนะ ผมเป็นน้อยนะกิต คุณต้องการแบบนี้จริงๆหรอ ถ้าคุณคิดแบบนี้ ผมคงมองคุณผิดไป และผมก็เดินเข้าห้อง หลังจากวันนั้นผมเงียบใส่ไม่คุยกับกิต จนถึงวันงาน ผมได้ขึ้นไปร้องเพลง ไม่สมศักศรีให้กิต แถมได้เงินรางวัลตั้ง500แหน่ะ และวันต่อมาผมก็ลาออก พร้อมเก็บข้าวของตอนที่กิตไม่อยู่และย้ายออกไปที่ใหม่ ที่ๆผมจะต้องเข้มแข็งขึ้น และทิ้งรักแรกของผมไว้ ผมเปลี่ยนเบอร์เปลี่ยนที่อยู่เปลี่ยนงาน ผมย้ายออกมาหาที่พักใหม่แต่ก็ยังหาไม่ได้เพราะเต็มแทบทุกที่ ที่ว่างๆก็ดันแพงเกินไป จนผมไปเจอป้ายประกาศรับพนักงานร้านขายเบอเกอรี่ ผมเลยเข้าไปสมัครก่อน อย่างน้อยอาจจะได้งานแล้วค่อยหาที่พัก ตอนนั้นก็เย็นแล้ว ลูกค้าไม่ค่อยเข้า มีพนักงานกำลังเก็บร้าน ผมก็เดินไปบอกว่ามาสมัครงาน พนักงานให้ผมนั่งอแล้วเค้าไปตามเจ้าของร้านมาให้ ไม่นานก็มีผู้หญฺงวัยกลางคนรูปร่างเล็กเดินออกมา แล้วแนะนำตัวว่าเป็นเจ้าของร้านชื่อพี่ส้ม พี่ส้มก็สัมภาษณ์ทั่วไป แล้วรับเข้าทำงานเลยโดยเริ่มวันถัดไป พอสัมภาษณ์เสร็จผมก็ถามว่าแถวนี้มีหอหรือที่พักถูกๆไหม เลยคุยกันต่ออีกนิดนึงจนสรุปได้ว่าพี่ส้มให้ผมพักที่หลังร้านได้เป็นห้องพักธรรมดาจริงๆพี่ส้มใช้เป็นห้องเก็บของให้ผมอยู่ได้แต่เก็บเองนะ ผมเลยเสนอราคาให้พี่ส้มแต่พี่้มไม่คิด ผมเลยเข้าไปดูห้องและออกมาช่วยพนักงานเก็บร้าน พอพนักงานกลับหมดผมก็ทำความสะอาดห้อง และจัดนู่นนี่นั่น พอเช้าผมก็ออกมาช่วยพนักงานเปิดร้าน พี่ๆเค้าก็สอนงานผม ที่นี่เป็นร้านเบเกอรี่ที่อบขนมขายและมีพวกเครื่องดื่มด้วย ร้านเป็นอาคารพาณิช หน้าร้านมีโซนขนมปังต่างๆอยู่ซ้ายมือ ขวามมือเป็นตู้ขนมเค้ก เอแคล ฟองดู มาการอง และซ้ายมือเป็นบาร์ มีโต๊ะเรียงจัดส่วนประมาณ 15โต๊ะ และมี้องน้ำอยู่ทางด้านซ้ายสุด ตรงกลางระหว่างตู้เค้กกับโซนขนมปังมีทางเดินเข้าไปสำหรับพนักงาน ข้างในมีห้องขนาบซ้ายขวา ซ้ายเป็นที่เก็บพวกหัวเชื้อน้ำหวานแก้วหลอดช้อนต่างๆ ชุดพนักงาน และโต๊ะเล็กๆ1ชุดสำหรับพัก ด้านขวาเป็นห้องทำขนมที่ปั้นโด มีเตาอบ มีห้องเย็นเก็บขนมที่รอขึ้นรูป ดูด้านนอกร้านเล็กๆแต่พอเข้ามากว้างมาก หน้าของร้านก็มีต้นไม้เรียงและผ้าใบขึ้นสูง กันแดดเวลากลางวัน ที่ผมทำอย่างแรกเลยก็รดน้ำต้นไม้จัดเก็บของทิ้งขยะ ทำงานภายนอก พอคล่องแล้วก็มาดูเรื่องเครื่องดื่ม เพราะผมเคยทำมาบ้างแล้วเลยไม่ยากมาก ที่นี่เปิด08.00-18.00 แต่พนักงานก็มาก่อนเพื่อเตรียมเปิดร้าน ค่าจ้างคิดเป็นวัน วันละ350บาท ซึ่งผมก็ขอแค่300 อีก50ให้เป็นค่าที่พัก ซึ่งพี่ส้มก็โอเค ผมทำไปก็สนทกับพนักงานมากขึ้น มี8คน ชาย6หญิง2 (ไม่ขอเล่าเพราะไม่ค่อยมีบทบาทเท่าไหร่) จะเป็นผู้หญิงและผมดูแลเครื่องดื่ม ผู้ชายดูแลขนมปัง ซึ่งก็ขยดีมากจนผมตกใจ เพราะม่คิดว่าคนไทยจะกินขนมปังเยอะแบบนี้ แต่ก็มีพวกที่มาคุยงานหรือสั่งน้ำแก้วเดียวแล้วอยู่เป็นวัน พี่ส้มเลยออกโปรใหม่ ไม่กินไม่เป็นไรแต่เหมาค่าไฟค่าเน็ตวันละ100 ฟรีน้ำเปล่า มันก็โอเคนะ ผมทำงานไปได้ซักพักก็เริ่มออกพื้นที่สำรวจการเดินทาง ตกเย็นก็เดินตลาดนู่นนี่ จนไปเจอร้านเน็ตคาเฟ่ใกล้ๆ ผมเลยเข้าไปเล่นเกมซักหน่อย พักบ้าง เพราะเหนื่อยมาเยอะแล้ว TT ผมเล่นไปก็คลายเครียดจนผมชิน ทุกๆวันเสาร์หลังเลิกงานก็จะมาเล่นประจำจนเกือบ3ทุ่ม และเหตุการณ์ที่จะเปล่ยนเส้นทางของผมไปอีกก็คือ ผมถูกกวนประสาทจากคนในเกม!! ใช่ คือตอนแรกก็เล่นกันปกติ ผมเป็นคนไม่ซีเรียสอะไรใครด่าก็เฉยๆ
กดกูหรอพาราไซ้อะ มาดิ
*พาราไซต์
ทำเก่มาดิมา พาราไซต้
*พาราไซต์ ไซต์
มันก็ยังกวนประสาทจนเกมนั้นผมพ้ พออกเกมมันก็ชวนผมเล่นต่อ ผมก็ไม่คิดอะไร และพอเล่นด้วยกันอีก มันก็พิมพ์ผิดๆถูกกๆ ผมก็คอยแก้ให้มันตลอด และก่อนเลิกมันก็แอดเฟรนผมมาผมก็กดรับ หลังจากนั้นเราก็เล่นด้วยกันอีกหลายครั้ง และตอนนั้นเอง ผมก็เริ่มรู้สึกว่า เออ ผมลืมคิดถึงกิตไปเลย หรือผมทำใจได้แล้ววะ ผมสัญญากับตัวเองว่าต่อจากนี้จะไม่คบกับคนรวยอีก ปัญหาเยอะ คือเยอะไม่เท่าไหร่อำนาจอีก น่ากลัวนะ พอผมคิดได้ผมเลยว่าจะลองเปิดใจดู และการคบใครผมคงต้องมีสติมีเหตุผลมากกว่าอารมณ์ความรู้สึกแล้ว หลังจากนั้นผมก็ลองนัดเจอคนจากแอปหาคู่แต่ก็ไม่เวิร์คเลย ก็เค้าไม่ตรงปกกันอะ จนคนในเกมคนนั้นที่เล่นกันไปอยู่ๆมันก็ถามว่าผมอยู่ที่ไหนนู่นนี่แล้วขอนัดเจอผม ผมก็นัดมันแถวๆร้านจะได้ไม่เสียเงินค่าเดินทาง อิอิ ผมนัดมันที่ร้านขายขนม แล้วก็ไปนั่งรอชิวๆ จนมีคนเดินมาสกิดผมจากด้านหลังแล้วถามว่า ใช่โฟร์ไหมครับ พอผมหันไป อื้อหือ หล่อมาก ภาพเหมือนในโฆษณาที่มีแสงจ้ามาจากมัน ผมสตั้นนิ่งไปขนมันถามย้ำ อือใช่ เราโฟร์ นายเจมหรอ อือใช่ โหเด็กกว่ที่คิดนะ มันกวนผมอีก เอ่อแล้วนาย เอ้ยเรียกพี่นะดูแก่ ผมแซว เดี๋ยวเหอะ พี่ยังไม่30 ยังไม่แก่ แล้วนี่หิวป่าวกินไรมะ ผมก็นัดกันไปกินข้าวร้านตามสั่งทั่วไป ก็คุยกันนิดหน่อย(เรื่องเกม) เสร็จก็ไปร้านเน็ตกันแล้วก็เล่นเกม พดึกๆเราก็แยกทางกันกลับแล้วเจมก็บอกว่าวันหลังนัดอีกได้ป่าว ผมก็ไม่ตอบอะไรแต่ยิ้มให้ และเดินกลับ หลังจากนั้นพวกเราก็นัด1อาทิตย์เจอกันที่ มีวันนึงพี่ที่ร้านเห็นผมไม่ค่อยเที่ยวเลยชวนผมไปด้วย ซึ่งพี่ๆเค้าไปบ่อยแบบสังสรรหลังเลิกงาน แต่ผมเก็บเงินไง แต่พอถูกคยั้นคยอหนักๆเลยตามไป แต่พอไปผมก็สั่งน้ำเปล่านะ อยากกินโค้กแต่พี่เค้าว่าในที่แบบนี้โค้กแพงกว่าข้างนอกอีก ผมเลยสั่งน้ำเปล่า พี่นิ่มที่สอนงานผมแรกๆ สอนดีมากก พี่แกก็ชวนผมคุยเพราะเห็นผมเงียบๆ และพอพี่นิ่มเปิดทุกคนก็ถามถามผมเรื่องแฟนเรื่องอะไรแล้วก็แซวเรื่องผมกับหนุ่มร้านเกม ผมก็ตอบปัดไป จนพี่นิ่มบอกว่า จะคบใครก็อย่าคิดมาก ใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็เลิก ลุยๆไปเลย อย่าไปกลัว และคำแนะนำต่างๆมากมายจนถึงว่าเล่าเรื่องการจีบกันของตนกับคนรัก และบอกให้ผมลองหาซักคนดู แต่ผมเคยคิดนะว่าคนที่จีบกันในผับในบาร์มันคบกันได้จริงๆหร เพราะหากเจอกันที่แบบนี้ ถ้าคบกันจะเลิกเที่ยวไหม แล้วถ้าไม่เลิก จะมาเจอคนใหม่หรือมือที่3ในผับไหม แต่ก็อะ ลองดูซักครั้ง ผมเลยหันไปมองรอบๆ แสกนจนทั่วแล้วก็เจอกับผู้ชายคนนึงนั่งโต๊ะกลางร้านเลย ผมเลยลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเค้า
นาย นายมีแฟนหรือยัง
ยังครับ
คือเราชอบนาย ขอจีบนายได้ไหม
เอ่อ ได้..มั๊ง
นี่ ขอไลน์หน่อยสิ
ผมพูดพร้อมยื่นมือถือที่เปิดแอปไว้ให้เค้า เค้าก็กดไลนน์มาให้ผม
โอเค งั้นเดียวเราทักไปจีบนะ
อ่า เออ โอเค
แล้วผมก็ยกมือโบกลา แล้วมองไปรอบโต๊ะ
อ้าว!!
แหมนึกว่าจะไม่เห็นละ
เออเค ไว้เจอกัน ไปละ
ผมมองกวาดจากตนไปจนถึงคนสุดท้ายคือเจมที่่งข้างชายที่ผมขอจีบ เจม เจมก็ทักทายผมและโบกมือลาเจมด้วย ผมกลับมานั่งโต๊ะขากลับก็ได้ยินเสียงโต๊ะนั้นแซวเจมด้วย พอผมกลับมาก็โดนแซวจากพี่ๆ หลังจากวันนั้นที่ผมได้ไลน์มา ผมก็ทักไปหาเค้าแบบทั่วๆไปตอน07.00 / 12.30 / 22.00 เป็นประจำ และคุยกันนิดๆหน่อยๆ จนได้รูว่าเค้าชื่อกรี มาจากกรีฑา เป็นเพื่อนกับเจมตั้งแต่ประถมยันป.โท แถมที่บ้านยังสนิทกัน แต่ผมไม่ได้ถามเรื่องส่วนตัวนะ ไอ้ที่รู้คือกรีบอกเอง ผมก็ยังจีบกรีและนัดเล่นเกมกับเจมเป็นประจำ จนวันนึง พี่ส้มเค้าต้องย้ายไปอยู่กับแฟนที่ต่างประเทศ เลยจะขายร้าน ซึ่งก่อนปิดร้านก็ได้แจกโบนัสให้พนักงานทุกคนรวมถึงทองคนละ2บาท ถึงแม้ผมจะมาได้ไม่นานเท่าคนอื่นแต่ได้เหมือนกัน และผมก็ขอขอบคุณพี่ส้มมากที่ให้โอกาศ แต่เมื่อไม่มีงานแล้วผมก็ต้องหางานใหม่ แต่ยังพักที่เดิมได้จนกว่าเจ้าของใหม่จะมา ตอนยุ่งๆผมเลยบอกเจมในเกมว่ากำลังหางานอาจไม่ค่อยได้เล่นแล้วนะ และบอกกรีว่ายุ่งๆนะ เดี๋ยวว่างแล้วแวะมาจีบอีก ซึ่งกรีก็อ่านแต่ไม่ตอบ โดยผมก็เข้าใจเพราะเคยบอกกติการการจีบไว้คือ
1.จะหยุดจีบทันทีหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีแฟน
2.ห้ามถามเรื่องส่วนตัว(มากๆ) ถ้าอีกฝ่ายอยากบอกจะบอกเอง
3.หากถึงขั้นคบกันแล้ว สิ่งต้องห้ามคือ ห้ามโกหกแม้เพื่อความสะบายใจของอีกฝ่าย รองลงมาคือนอกใจหรือแม้แต่นอกกาย
4.หากคบกันต้องคุยกันเรื่องเงินแบบจริงจัง
ซึ่งเป็นกฏบ้าๆแต่ผมไม่อยากพลาดอีก แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ ไอ้กฏเนี่ยมันง่ายๆเลยสำหรับตอนนี้ เพราะอยู่ในช่วงจีบ ซึ่งอนาคตอาจไม่ได้ใช้ข้อ3/4เลยด้วยซ้ำ ผมเดินหางานตามที่ต่างๆละแวกร้านแต่ก็ยังไม่ได้ หาในเว็บก็ยังแกร่ว และเย็นวันนั้นเอง เจมก็ทักไลน์ผมมา คือตอนแรกคุยกันในเกมจนไปเจอที่ผับวันนั้น เลยขอไลน์เจมมาด้วย เอาไว้ให้เจมเป็นแม่สื่อ เจมแนะนำงานที่นึงให้ผม เป็นบริษัทสตาร์ทอัพที่ทำเกี่ยวกับการขายคอนเทนท์ ผมก็ลองเอาชื่อแบรนด์ไปหาในกูเกิ้ลก็รู้ว่าเป็นธุรกิจที่เพิ่งเปิด รับจ้างออกแบบและทำคอนเทนท์ทั้งแบบรูปภาพและวิดีโออนิเมชัน ซึ่งผมเดาว่าพนักงานอะต้องเก่งคอมไรงี้ แต่เจมบอกว่าเค้าเปิดรับตำแหน่งเลขา ผมเลยลองสมัครทางออนไลน์ไป ไม่ได้ก็ไม่เสียหายอะไร ระหว่างรองานใหม่ผมก็เอาของDIYทั้งหมดโพสลงกลุ่มขายของทำมือต่างๆ เผื่อจะช่วยค่าใช้จ่ายได้บ้าง และพอเสร็จก็มาฝึกทำขนม เพราะของที่พี่ส้มทิ้งเอาไว้เยอะเหลือเฟือ ผมกินๆนอนๆ ฝึกนั่นนู่นนี่ไปพลางก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์ และในที่สุด ก็มีครตอบรับงานผมแล้ว!! นั่นคืองานที่เจมแนะนำมา ผมก็ค้นเลยว่าเลขาต้องทำอะไรบ้าง พออ่านแล้วก็จิตตกเพราะแต่ละความเห็นช่างโหดร้าย พอถึงนัดสัมภาษณ์ ผมก็เตรียมตัวไปเกร็งๆ ผมนั่งรถไฟฟ้า ต่อด้วยวิน และเดินอีกนิด (ตามข้อความนัด คือทางมันไม่ไกลแต่ผมไม่รู้จักเฉยๆ) พอมาถึงก็ เอ๊า อยู่แค่นี้เอง ฝ่ายบุคคลให้ี่อยู่มาเหมือนแกล้งให้ผมวนอ้อมอะ พอถึงผมก็มองไป มันเป็นเหมือนบ้านมากกว่าออฟฟิศอะ เพราะซ้ายขวาประกบเป็นบ้าน2ชั้น2หลัง ส่วนออฟฟิศก็คือบ้านหลังตรงกลาง ผมเข้าไปกดกริ่ง ประตูก็เปิดอัตโนมัติผมเดินเข้าไปทางประตูเห็นไม่ได้ปิดเลยถือวิสาสะเดินเข้าไป เจอกับกลุ่มคนนั่งประจำเครื่องคอม10กว่าเครื่อง บางเครื่องก็ว่าง ของละเกะละกะเต็มพื้น ไม่านก็มีผู้หญฺิงวัยกลางคนเดินออกมา ทุกคนในห้องนั้นเงียบกริบ รอฟัง พี่ผู้หญิงคนนั้นก็พูดช้าๆเพิ่มความตื่นเต้นว่า ผ่านจ้าาาา พอจบทุกคนก็เฮลั่นวิ่งกอดกันอย่างกับเชียร์กีฬาแล้วชนะ ผมเลยเดินเข้าไปหาพี่คนนั้นแล้วบอกว่ามาสัมภาษณ์งานเลขา พี่เขาก็แนะนำตัวว่าชื่อปู ที่นี่เพิ่งเปิดใหม่อะไรยังไม่ค่อยลงตัว และพาผมเดินดู ติดกับห้องทีมีคอมเยอะๆซ้ายมือเป็นห้องกระจกรอบทิศ มีโต๊ะและบอร์ด เป็นห้องประชุม หลังห้องประชุมเป็นห้องประธาน ทางขวาเป็นห้องเก็บของพวกเครื่องปรินท์ หมึกพิมพ์ ต่างๆ ต่อจากห้องนั้น ทางด้านขวามือเป็นห้องน้ำ ที่มีขนาดใหญ่พอสมควร ตรงกลางเป็นบันไดขึ้นชั้น2 ห้ามขึ้น พี่ปูอธิบายว่าบ้านหลังนี้ คือบ้านของประธาน ซึ่งยังไม่มีเงินพอเปิดออฟฟิศเลยใช้บ้านตัวเองชั้นล่างเป็นที่ทำงาน ส่วนห้องทางซ้ายมือคือห้องประธาน และบอกว่าพี่มาส่งแคนี้นะ เดี๋ยวพี่ไปทำงานต่อละ ผมเลยเคาะประตู ก็มีเสียงตอบรับให้เข้าไป พอผมเปิดก็เดินเข้าไปที่โต๊ะทำงาน และพอเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละ อ้าว!! ก็คนด้านหน้าผมคือเจมนั่นเอง
สวัสดีครับ
เอ่อ คือ
คุณมาสัมภาษณ์ใช่ไหมครับ
นี่ เราจริงจังนะ มาเล่นอะไรเนี่ย
คุณพูดกับผู้ว่าจ้างคุณแบบนี้หรอครับ
เอ่อ ขอโทษครับ
คุณพร้อมเริ่มงานเหมือไหร่ครับ
วันนี้เลยก็ได้ครับ
โแเคงั้นตกลง เริ่มงานเลย ตอนนี้ผมหิวข้าว ไปทำมาให้ผมกินหน่อย
เดี๋ยว เจมตลกอะไรเนี่ย คือเราได้งานแล้วหรอ
อ่าใช่
แล้วเงินเดือน สวัสดิการ?
อ๋อ พิมพ์ส่งให้ผมในไลน์ก่อนเที่ยงคืน ถ้าขัดข้องอะไรเดี๋ยวผมติดต่อกลับ
เอิ่ม โอเค งั้น ให้เราทำกับข้าวให้ อยากกินอะไรหรอ แล้วให้ทำที่ไหนอะ
ผมอยากกิน.......อะไรก็ได้ ชั้น2ซ้ายมือเป็นห้องครัว ดูของว่าพอทำอะไรได้ ผมขอเร็วหน่อยนะ ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า
เอ่อ แต่พี่ปูบอกว่าห้ามขึ้นชั้น2
ก็ใช่ แต่นี่ผมสั่งไง
ผมส่ายหน้าแล้วเดินมึนๆขึ้นไปห้องครัว ผมมองไปทางซ้ายมือก็เห็นอีกห้อง เดาว่าคงเป็นห้องนอน ผ่านบันไดก็เป็นโซฟา พร้อมทีวีจอแบนขนาดใหญ่และชุดเครื่องเสียง คือผมไม่รู้ราคาแต่ดูๆแล้วก็คงแพงระดับนึง ผมเดินเข้าห้องครัวแล้วเจออของไม่กี่อย่าง ผมเลยทำข้าวผัดเพราะง่ายและวัตถุดิบไม่เยอะ เสร็จก็เอาลงไปให้เจมแล้วขึ้นไปล้างของ และลงมาเอาน้ำไปเสิร์ฟ เจมก็กินไปทำงานไป ผมเลยพับหน้าจอของเจม แล้วให้นั่งกินดีๆ เจมก็ไม่ว่าอะไร มันนั่งกินไปมองผมไป ผมเลยชวนคุยเรื่องงานพลางมันก็วกถามเรื่องของผมพลาง พอมันกินเสร็จบอกว่า วันนี้ว่างป่าว ผมเลยตอบว่าว่าง มันเลยชวนผมตีฮอน(เล่นเกม) ซึ่งผมไม่มีคอมไง มันเลยให้ผมไปรอข้างบน ผมก็นั่งรอที่โซฟารับแขกรอ ไม่นานมันก็เดินขึ้นมา แล้วบอกว่า เข้าห้องสิ คอมอยู่ในห้อง ผมก็นิ่ง มันเลยเดินเปิดประตูห้องมันผมเดินตาม ผมอึ้งอีกครั้งเพราะห้องนอนมันใหญ่มว๊ากก มีคอม1เครื่อง โน๊ตบุ๊ค ไอแพด มือถืออีก2 วางเรียงกันบนโต๊ะ ด้านบนผนังก็มีทีวีจอแบบติดตั้งในองศาพอเหมาะกับเตียงขนาดคิงไซส์ หัวเตียงประดับไปด้วยวอลเปเปอร์รูปนักวิทยาศาสตร์หลลายคน โต๊ะขนาดข้างมีของจำพวกโมเดล ต่างๆ ผมมองรอบส่งสัยอย่างนึงเลยถามออกไปว่า ไม่มีตู้เสื้อผ้าหรอ มันเลยเปิดประตูทางด้านซ้ายมือ พาผมเดินไปดูเป็นห้องแต่งตัวที่มีตู้เสื้อผ้า3ตู้ พร้อมชั้นโชว์ที่มีรองเท้า กระเป๋า นาฬิกา ผมนี่มึนแล้วมึนอีก คือจะใส่ยังไงหมดทุกชิ้นเนี่ย เสียดายเงินที่ซื้อมา และห้องแต่งตัวก็เชื่อมกับห้องน้ำแต่ผมไม่ได้เข้าไปสำรวจ เสร็จเดินกลับเข้าห้องนอนมันมาเปิดคอม มันก็เอาแมคบุ๊คมันมาตั้งข้างๆกันแล้วก็เล่นเกม วันนั้นเล่นกันนานมากจนประมาณ1ทุ่มกว่าๆ มันก็บอกว่าเพลียขอนอนก่อน ผมเลยขอตัวกลับ แต่มันบอกว่าดึกแล้วรถหมด และอีกอย่างผมเป็นเลขา มันอาจเรียกใช้ตอนดึก ผมเลยสวนมันไปว่านอกเวลางาน แต่มันอ้างว่าผมเซ็นสัญญาแล้ว ซึ่งสัญญาไม่มีข้อกำหนดตรงนี้ มันเลยใช้ช่องโหว่ ผมเลยคิดว่าพรุ่งนี้ผมต้องแก้สัญญาแล้วล่ะ แต่ผมก็รู้จักมันระดับนึงเลยไม่คิดอะไร ผมลงมาข้างล่างไปปิดประตู ผมเห็นพื้นและของเละเทะเลยจัดเก็บเข้าที่ ทำความสะอาดไปเลย พอผมทำเสร็จก็ดูนาฬิกา เกือบตีหนึ่งแล้ว เชี่ยทำไรนานขนาดน้านน ผมเดินขึ้นไปบนห้องเจม มันก็ยังหลับอยู่ เลยห่มผ้าให้มัน ปิดไฟแล้วผมก็ออกจากห้องไปอาบน้ำ ห้องน้ำด้านนอกอยู่ติดครัว พออาบเสร็จใช้ผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ของมัน แต่ใส่ชุดเดิมแล้วนอนบนโซฟารับแขก
เช้าต่อมา ผมก็ตื่นไปซื้อของแต่ตี4กว่า เดินไปถึงตลาดก็ตี5แล้ว กว่าซื้อของเสร็จก็เกือบ6โมง พอมาทำกับข้าวเสร็จก็ปลุกมัน แต่มันไม่ตื่น มันพึมพำว่าปกติตื่น7โมง ผมเลยปล่อยมันแล้วนั่งวินกลับห้อง(ร้านเค้ก) ผมทำขนมเค้ก1ก้อน กับเครปเค้กอีก1ก้อน คัดเป็นชิ้นใส่กล่อง แล้วอาบน้ำแต่งตัว เอาเค้กไปที่ทำงานด้วย พอไปถึงเกือบ9โมง พนักงานก็นั่งกันครบ ผมเลยเอาเค้กที่ทำมาไปจัดจานมาให้แต่ละคนที่โต๊ะ แล้วก็ไปให้เจมที่ตอนนี้นั่งอยู่ในห้องทำงาน
เมื่อคืนกลับบ้านหรอ
เปล่า กลับตอนเช้า อะนี่ เค้ก ทำมาให้ชิม
หึ ปกติเจมไม่กินขนมนะ แต่จะลองก็ได้
เออนี่ ฝากไปให้กรีด้วยสิ
โห ไอ้กรีอะนะมันไม่กินหรอก
อ้าวทำไมอะ
ไอ้นั่นมันเกลียดเลยล่ะขนมอะ เพราะตอนเด็กๆมันอ้วน พอน้ำหนักมันลงมันก็หันหน้าหนีจากขนมเลย
เอาน่า ฝากไปเฉยๆ ไม่กินก็ทิ้งเเค่น้นเอง
เอาไปให้มันเองสิ วันนี้มันนัดกินเหล้า ไปด้วยไหมล่ะ
ไปได้หรอ
เจมทำหน้าแบบตามใจ แล้วทำงานต่อ ตกเย็นผมก็ไปอาบน้ำแต่งตัวและไปร้านเหล้าพร้อมเจม พอไปถึงผมก็ยื่นเค้กให้กรี มันก็มองนิ่งๆแต่ไม่รับ ผมเลยเอาวางไว้บนโต๊ะหน้ามัน เจมก็แนะนำให้ผมรู้จักเพื่อนในกลุ่ม เป็นชาย4คนคือ ต้อง กัน กรี เจม และหญฺง2คน น้ำ และเม ซึ่งเจมกรีต้องเป็นเพื่อนตอนเด็ก ที่เหลือรู้จักกันตอนมหาลัย และทำงานไม่ไกลกันเลยนัดกันมาได้บ่อยๆ จริงๆมี ผู้หญิงอีกคนชื่อมาย แต่วันนี้ติดงานเลยมาไม่ได้ ผมนั่งคั่นระหว่างเจมกับกรี คือจริงๆแล้วทุกคนในกลุ่มเนี่ย อายุ28-29กัน ผมเรียกทุกคนว่าพี่หมดเลยยกเว้นไอ้2คนนี้ที่เรียกแต่ชื่อ กรีมันนิ่งๆไม่พูดไม่คุยแต่หน้านิ่งๆของมันคือดุครับ พอผมชวนมันคุยมันเงียบ เจมก็คุยกับผมแทน ผมได้ฟังอะไรที่พวกมันคุยกันในกลุ่มก็ฮาดี ตอนแรกนึกว่าจะมากินแล้วหาเหยื่ออะไรแบบนี้ แต่พอผมมาเพื่อนมันเลยเม้ากรีให้ผมฟัง แต่ผมก็ไม่ได้บอกกรีนะว่าผมทำงานกับเจม กินจนดึกผมก็กลับห้องโดยเจมขออาสามาส่ง พอถึงห้องก็แยกย้าย
วันต่อมาผมก็ทำงานปกติ งานผมคือ คอยเช็คเมลของเจมว่ามีใครนัดอะไร เมื่อไหร่ เรื่องอะไร คือตอนแรกคิดว่ามันง่ายๆนะ แค่จัดตารางงาน แต่พอทำจริงๆนี่ยากโคตร พอนัดคนนี้เวลานี้ก็ไปชนกัน พอเลื่อนคนนี้ก็ชนอีก กว่าจะนัดลงตัวได้ เส้นเลือดในสมองแทบแตก พอใกล้เที่ยงก็ไปทำอาหารเที่ยง ซึ่งตอนทุกคนเห็นผมเดินขึ้นลงบันไดทำหน้าตกใจแบบอึ้งๆกันหมดเลย ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม พอเอาข้าวมาให้เจมก็จะทำงานไปกินไปแต่ผมก็ห้ามเหมือนวันแรก ให้กินดีๆ เจมก็ให้ผมนั่งกินข้าวกับมันด้วย พอกินหมดก็ไปล้างจานแล้วทำงานต่อ พอเย็นทุกคนก็ทยอยกลับเหลือบางคนที่งานยังไม่เสร็จ คือมันเป็นงานที่ไม่เหมือนงานบริษัทที่หมดเวลากลับอะ ที่นี่ต้องงานเสร็จแล้วถึงกลบได้ เพราะออฟฟิศไม่ได้ใหญ่ งานไหนรับมาก็ต้องส่งตรงเวลา บางวันอยูกันเกือบเที่ยงคืนก็มี แต่บรรยากาศดีนะเหมือนครอบครัวใหญ่ๆ ใครทำงานไม่เสร็จก็มีช่วยกันบ้าง ให้กำลังใจกัน พอพักก็แกล้งกัน ผมทำงานกับเจมไปเกือบ2อาทิตย์ ก็เริ่มหาที่อยู่ใหม่แบบจริงจัง เอาที่ใกล้ตลาดและใกล้บ้านเจม ซึ่งพอผมถามมันก็สงสัยว่าทำไมต้องใกล้ตลาด ผมเลยบอกว่าเวลาซื้อของมาทำกับข้าวไง มันเลยถามผมว่าผมมีการจัดเวลาอะไรยังไง ผมเลยบอกมันไปว่าไปตลาตี4 กลับถึงนี่6โมง มันเลยบอกว่าให้ชวนมันไปซื้อด้วย ผมก็งงว่าจะไปทำไง คือจะให้ผมออกจากบ้าน มาที่ทำงานพามันไปตลาดและกลับมาที่บ้านมันอีกครั้ง เพื่อ? มันก็ไม่บอกเตุผลและให้ทำตามนี้ ฟ๊าคคค ผมเลยบอกมันว่าจะคิดค่าเดิน2รอบ มันก็ไม่เถียง จนมันหาห้องให้ผมได้ อยู่ถัดจากบ้านมันไป2ซอย เป็นบ้านที่เมมันซื้อไว้แต่ไม่ได้ทำอะไร ลักษณะเหมือนบ้านทาวเฮาว์ท่ราคาแพงเอาเรื่อง แต่มันเปิดให้ผมเช่าเพียงเดือนละ3000 แยกน้ำไฟ ผมก็โอเค เพราะลดค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเยอะพออะไรลงตัว ผมก็ทักไปจีบกรีตามปกติ ซึ่งดูเมือนมันไม่สนใจผมเลย แต่ผมก็ใช้ลูกตื๊อ ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ผมทำดรีมแคชเชอร์ให้มัน สร้อยข้อมือ ขนม(ที่มันเอาไปทิ้ง) ฯ ที่รู้เพราะมันถ่ายรูปขนมในถุงขยะให้ผมดู ผมก็บ่นว่าเสียดายมันก็เฉย แต่ผมยังทำให้มันอยู่
ผมทำงานกับเจมได้1เดือน ไม่เห็นเจมคบหใครเลย เลยแซวมันว่าไม่แอบไปหากิ๊กหรอ มันก็ตบหัวผมบ้าง ยีหัวผมบ้าง จนพรักงานก็พากันแซว เพราะเจมมันหวงพื้นที่ พี่ปูแอบเม้าว่าผมขึ้นชั้น21ได้ไง ขนาดคนที่ทำงานกับเจมตั้งแต่เปิดธุรกิจอย่างพี่ต้อม คนที่อาวุโสสุดยังไม่เคยได้แตะ คือพี่ต้อมกับเจมลงทุนร่วมกันเปิด โดยให้เจมเป็นหัวหน้าส่วนพี่ต้อมดูแลบัญชี (เจมเป็นหัวหน้าเพราะมันยอมสละบ้านครึ่งหลังให้เป็นออฟฟิศ พี่ต้อมเลยยกให้มันเป็นหัวหน้า) ผมก็ทำหน้าเอ๋อๆตอบบพี่ปูไป นอกจากการจัดตารางงาน หาอาหารให้เจมผมก็ทำความสะอาด จัดระเบียบ และขอเสนอโปรเจคใหม่ อะแฮ่ม นั่นก็คือ ขายอาหาร ผมคิดแล้วว่า ผมไปซื้อของมาทำอาหารโดยใช้รถเจม ผมไม่เสียค่าน้ำมัน แถมสิ้นเดือนเบิกค่าของได้ และถ้าหากว่าผมทำกับข้าวขายให้พนักงานในราคาย่อมเยา ผมก็จะได้กำไรเหนาะๆเพราะซื้อเยอะ ต้นทุนถูกลง แถมยังไงก็ต้องทำให้เจมอยู่แล้ว ค่าน้ำมันก็ได้คืน(ถึงแม้จะไม่เสีย) นี่มันกำไรเกือบเท่าเงินเดือนเลยนะ แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดเจมทั้งหมดนะ บอกหมดก็อดน่ะสิ ซึ่งเจมก็ขอคิดดูก่อน ผมนี่ยิ้มร่าเลย ทุกๆวันจะมีการประชุมช่วง10.00 ซึ่งผมก็เข้าไปฟัง ก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่ว่าก็ประชุมหลายเรื่อง รวมถึงเรื่องจะทำห้องเก็บของเป็นห้องครัว ซึ่งพนักงานต่างก็เห็นด้วย โปรเจคของผมจึงผ่านอนุมติ เจมมันก็ติดตั้งเครื่องครัวเครื่องใช้ต่างๆ ตู้เย็นจากแต่ก่อนทั้งออฟฟิศใช้ตู้เล็กก็เปลี่ยนเป็นตู้ใหญ่ ซึ่งการสั่งของต่างๆผมกับพี่ต้อมเป็นคนดูแล ไม่เกิน1อาทิตย์ก็จัดเสร็จ การทำกับข้าวก็มีระบบคือออฟฟิศจะมีกลุ่มในเฟสและไลน์ ผมก็ทำการเปิดโหวตว่าพนักงานต้องการทานอะไรมากสุด 3ลำดับแรกก็จะถูกจัดเตรียม ซึ่งผมกับเจมก็ไปซื้อของกันแต่เช้า ก็มีโมเม้นของการเลือกของ ผม็สอนมันว่าอันนี้ดูยังไง อันนี้เลือกแบบไหน และต่อรองราคากับแม้ค้า พอเลือกเสร็จเจมก็เป็นคนถือ พอกลับมาถึงออฟฟิศเจมก็ขึ้นไปอาบน้ำปล่อยผมทำ พอทำเสร็จก็เกือบ8โมง พนักงานก็ทยอยมา แล้วก็มาทานอาหารที่นี่ บางคนก็ทานมาแล้ว ซึ่งผมขายในราคา10บาท +ข้าวเปล่า5บาทเป็น15บาทต่อมื้อ ซึ่งเป็นที่พอใจทั้งเรื่องราคาและปริมาณ เพราะหากซื้อจากข้างนอกในตอนกลางวันก็จะเปลืองเงิน ผมว่าก็โอเคนะ เพราะว่าพอสิ้นเดือนมาคิดดูก็มีกำไรพอสมควร แถมพนักงานก็ประหยัดเงินไปอีกหลายตังค์ วิน-วิน มีครั้งนึงที่ผมเห็นเจมทำงานแบบจริงจัง เจมดูขรึมมากๆ ผมก็มองว่ามันดูมีเสน่เหมือนกัน ปกติเห็นแต่ลุคขี้เล่นร่าเริง ผมนั่งมองหน้าเจมจนมันทักขึ้นมาตอนเสนองานเสร็จว่ามีไรติดหน้ามันรึเปล่า ผมก็ว่าไม่มีและหันหน้าหนีมัน ผมอยู่กับเจมก็ถามเรื่องกรีว่าชอบอะไรแบบไหนยังไงจนพอได้ข้อมูลผมก็ปรับลุคและไปสังสรรค์กับพวกมัน คือกรีมันทำงานวิเคราะห์ตลาด เหมือนว่าจะลงทุนตรงไหนกับใครเมื่อไหร่คุ้มค่าสุด มันเลยหน้าดุเพราะทำหน้าเครียดตลอดเวลา และเพราะความเครียดจากงาน มันเลยนัดเพื่อนทุกวันศุกร์ซึ่งใครมาก็มาใครไม่มาก็ตามใจ ซึ่งกรีก็แซวเจมว่าแต่ก่อนไม่ยักมาเดี๋ยวนี้มาทุกงาน พอไปถึงก็เจอก๊วนเดิม ผมก็เลือกนั่งข้างกรี แล้วถามมันว่าตอบไลน์ไม่เป็นหรอ มันก็นิ่ง ผมก็เลยหันไปคุยกับเจม เจมมันก็เล่นกับผม พอกินไปซักพักผมก็หยิบของในกระเป๋าขึ้นมาให้กรี มันคือสร้อยข้อมือที่ผมทำเอง ทำจากผ้าเชือกหนังชามัวร์และลูกปัดไม้ มันก็รับใส่กระเป๋า แต่ผมเอามือล้วงกระเป๋ามันหยิบออกมาแล้วใส่ที่ข้อมือมัน ผมมัดเสร็จก็บอกว่าเรียบร้อย มันก็ยกแขนหนีผม แล้วก็กินกันต่อ พอขากลับปกติผมขอให้กรีไปส่งแต่มันบอกให้กลับเอง เจมเลยอาสามาส่ง แต่รอบนี้ผมขอให้มันไปส่ง มันก็ไม่พูดอะไร ผมเลยบอกลาทุกคนแล้วขึ้นรถไปนั่งข้างมัน ผมก็ถามย้ำว่าจะไปส่งจริงอะ ทำไมรอบนี้ยอมไปส่งอ่า มันก็เงียบแล้วถามว่าพักที่ไหน ผมเลยบอกมันไป ระหว่างทางมันก็นิ่งเงียบ ผมเลยเปิดเพลงฟังมันก็ทำทีหงุดหงิด ผมก็ไม่หยุดรื้อรถมันจนไปเจอกับถุงยางอนามัย นั่นแหล่ะ ผมถึงสงบเสงี่ยมเจียมตัว จนมันต้องถามขึ้นมาว่าเป็นอะไรทำไมเงียบ ผมก็นั่งนิ่งมันเลยหยุดรถ ผมเลยยื่นให้มันดูแล้วถามว่า ของนายไซส์นี้เลยหรอ หรือซื้อเผื่อตอนโต (แม้จะเขินก็กวนมันได้) มันก็กวนกลับว่าอยากลองป่าวล่ะ ผมส่ายหน้าแล้ววางกลับที่เดิม มันก็ออกรถต่อ จนมาถึงบ้านผม มันบอกให้เปืดประตูให้หน่อย ผมก็งงๆเลยเปิดประตูมันก็เอารถเข้ามาจอดแล้วบอกว่าดึกแล้วขอนอนค้างนี่นะ ผมก็อึ้งเลย ตามจีบตั้งนาน ไลน์ก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง อยู่ๆมาขอค้างแถมในรถยังมีถุงยางเกลือนอีก ผมเลยตอบกลับไป เห้ย เรรามีพ่อมีแม่นะ จะให้ผู้ชายมาค้างด้วยเฉยๆได้ไง มันก็ไม่สนใจเดินหน้านิ่งเข้าบ้าน ผมยืนคิดว่าสเปคผมเป็นแบบไหนกันแน่ ชอบแบบผู้ชายนิ่งๆ มาดขรึม ผมอยากเห็นคนแบบนั้นตอนอยู่กัน2คนแล้วอ้อนผม ในทางกลับกัน ผมก็ชอบบุคลิกร่าเริงขี้เล่นแบบเจม แต่เวลาขรึมก็ดูเร้าใจ ผมส่ายหัวไล่ความคิดแล้วเดินเข้าบ้าน ก็เห็นมันนอนแผ่บนเตียงแถมเปิดแอร์ซะเบอร์ต่ำเลย ปกติผมเปิดแต่พัดลมครับประหยัดค่าไฟ แต่ก็เอาน่ะ แค่คืนเดียว ผมไล่มันไปอาบน้ำมันก็งัวเงีย นี่หหลับเร็วขนาดนี้เลยอ่อ มันไม่ตอบผมเลยไปเอากะละมังใส่น้ำมาเช็ดตัวให้มัน ตอนเช็ดผมก็บ่นมันไปเรื่อย เสร็จก็จับมันนอนคว่ำแล้วก็นวดให้มัน (นี่สิ สกิลที่ร่ำเรียนมาในที่สุดก็ได้ใช้กับคนที่ชอบซะที) ผมถวดตัวมันไปเรื่อยๆพอมันผ่อนคลายก็ถอดถุงเท้าและนวดเท้าให้มันต่อ นี่ ทำขนาดนี้เลยนะ ถ้าจีบไม่ติดนะ จะเอาคืนให้สาสมเลย พูดจบก็เก็บของและไปอาบน้ำ พออาบเสร็จก็มานอนกอดมัน ในใจก็ตื่นเต้นแต่ก็กลัว กลัวว่าจะไม่มีโอกาสแบบนี้อีก ถ้าวันนึงมันปฏิเสธขึ้นมาจะทำไงดีนะ คิดมากจนหลับไป
ผมตื่นมาประมาณตี3กว่าๆจนชิน พอผมตื่นก็อึดอัดนึดหน่อย พอนึกได้ว่าไม่ได้อยู่คนเดียวเลยค่อยๆขยับตัว เพราะตอนนั้นผมนอนซุกอกหนุนแขนมันอยู่ พอผมขยับออกมาได้ก็ไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน เสร็จก็ออกมากะจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเห็นมันสลึมสลือเลยกล่าวขอโทษมันไป โทษทีนะ ไฟแยงตาหรอ ผมพูดจบก็ปิดไฟห้องน้ำ และปเปลี่ยนชุด มันงัวเงียลุกขึ้นนั่งถามว่าเช้าแล้วหรอ ผมบอกว่าเปล่า พึ่งตี4 มันก็ถามว่าจะไปไหน ผมเลยอธิบายว่าจะไปซื้อของทำอาหารให้ที่ทำงาน มันก็ถามต่อว่าวันนี้วันเสาร์ ไม่หยุดหรอ ผมก็ว่าไม่หยุด(คืองี้ ออฟฟิศเจมเนี่ย มันพึ่งเปิดเลยรับงานทุกงานมากเท่าที่มากได้ เพราะกำลังตั้งตัวจึงไม่มีวันหยุด หากหยุดก็ส่งงานช้า ไม่ได้เงิน) ผมก็บอกให้มันนอนต่อ แต่มันบอกว่าให้รอแปป และมันก็เดินเข้าห้องน้ำ ไม่นานก็ออกมาสภาพพร้อมรบ มันเดินนำผมออกจากบ้านจะไปเปิดประตู ผมบอกว่าไปรถเจม กรีตะโกนลั่น ไอ้เจม เจมเนี่ยนะ มันจะไปหรอ ผมก็บอกว่าไปกับเจมตลอด กรีตกใจเพราะว่าเจมมันเป็นคนตื่นสาย ถึงแม้มันนอนเร็วหรือนอนเช้าอย่างต่ำๆเลยต้อง7โมง แล้วนี่ตี4กว่า ผมก็ไม่รู้เรื่องนี้ เพราะเจมอาสาไปกับผมตลอด ผมกับกรีเดินเท้าถัดมา2ซอยก็เจอกับเจมที่รอในรถ ผมจะเข้าไปนั่งหน้าแต่กรีแทรกชิงนั่งก่อน ผมเลยนั่งเบาะหลัง เจมก็ตกใจเล็กน้อยที่เห็นกรีเลยถามความเป็นมา ผมเลยเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนกรีขอค้างด้วย เจมสะดุ้งแล้วถามว่าได้เอ่อ มี เอ่อ อะไรกันป่าวแบบอ้ำอึ้ง ผมก็รีบบอกปฏิเสธไป ส่วนกรีก็ถามเจมว่าปกติตื่นสาย ไหงมารอได้แต่ตี4 เจมก็ว่าตื่นเช้าบ้างเปลี่ยนบรรยากาศ และเราทั้ง3คนก็ไปจ่ายตลาดกัน ก็เหมือนทั่วไป ผมซื้อเจมจ่ายกรีช่วยถือ พอเอาของมาถึงบ้านเจม ผมก็ทำอาหาร พวกมันก็นั่งคุยกัน พอเสร็จผมก็กลับบ้านกับกรี ไปอาบน้ำแต่งตัว พออกมาก็เจอกรีนั่งเล่นอยู่บนเตียง แล้วถามกรีว่าไม่กลับบ้านหรอ มันบอกว่าวันนี้ว่าง ผมบอกว่าจะปทำงานแล้ว ถ้าออกก็ล็อคบ้านให้ด้วยพร้อมยื่นกุญแจสำรองให้ กรีก็รับไว้ แล้วบอกว่าะไปกับผม มันก็เข้าไปอาบน้ำแล้วเอาชุดที่หยิบมาจากรถใส่ เป็นเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกางเกงแสลคสีดำ พอมันออกมาเราก็เดินไปออฟฟิศ ไปถึงผมก็ไปที่โต๊ะทำงานในหน้าห้องเจม แล้วกรีมันก็ไปคุยกันกับเจม พอเที่ยงก็พักกินข้าวกัน ตกบ่าย กรีก็บอกว่าจะกลับแล้ว ผมเลยบอกลามัน แต่ก่อนหน้านั้นก็หยอดไปนิดหน่อย ผมทำตามรูทีนปกติเลย ทำงาน แชทจีบกรี พอศุกร์สังสรรค์ กรีมาค้างวันเสาร์เช้าบ่ายกลับ หากแต่วันไหนผมมีอารมณ์ขึ้นมา ก็ส่องทวิตดูบ้าง และแอคเค้าที่ผมส่องก็ไม่ใช่ใครอื่น กิตนั่นเอง ถึงแม้จะเลิกกัน แต่ผมก็ไม่ได้บล็อคช่องทางการติดต่อเลย อย่างน้อยก็ยังคุยกันในฐานะเพื่อนหรือคนเคยรักกันได้อยู่ ผมส่องแอคกิต กิตก็ลงรูปถ่ายแนวเอ้าดอร์บ้าง เซ็กหมู่บ้าง ที่กิตนั้นได้รุกบ้างรับบ้าง พอดูแล้วก็คิดถึงดุ้นลำนั้น จนชักแตกไป ผมมานั่งคิด(คิดอีกแล้ว คิดไรนนักหนา)ว่าเจมกับกรีจะมีดาร์คไซต์แบบนี้ไหม แล้วผมจะรับได้ไหม ตอนนั้นเอง ผมเลยเปิดไลน์ดูข้อความที่ทักทายกรีที่อ่านแล้วไม่ตอบ ผมพิมพ์ข้อความกำลังจะกดส่ง แต่ก็ยั้งมือทัน จนผมตัดสินใจเด็ดขนาดลบข้อความนั้นแล้วพิมพ์ข้อความใหม่ถึงกรีว่ามีเวลาไหมอยากคุยด้วย กรีก็นัดเวลาผมเลย กรีนัดผมที่ร้านกาแฟไม่ไกลจากร้านเหล้าที่เคยเจอกันได้ พอไปถึง ผมไม่พูดพล่ำทำเพลงอะไร ถามกรีไปโต้งๆเลยว่า
"เอ่อกรี เราถามเลยนะ คือ กรีคิดว่าตอนนี้กรีเริ่มชอบเราขึ้นมาบ้างยังอะ"
มันไม่ตอบอะไร ผมเลยถามอีกว่า แล้วพอจะมีแนวโน้มที่ชอบเรากลับบ้างป่าว แบบให้เรามีความงบ้างไรงี้
มันก็นิ่่งไม่ตอบอีก เกิดสภาวะเดดแอร์ ผมก็เลยทำลายความเงียบด้วยการสั่งขนมหวาน แล้วผมก็นั่งกินไปยิ้มไปคนเดียวเพราะมันไม่กินขนม พอกินเสร็จผมก็บอกว่า เราไปแล้วนะ บาย ผมเดินจากมา หันหลังไปมองก็ไม่เห็นมันอยู่ตรงนั้นแล้ว ผมกลับถึงห้องผมนั่งทบทวนว่าจะยังไงต่อดี ควรพอหรือไปต่อ เพราะตั้งแต่ผมเจอมันก็เกือบ3เดือนแล้ว ยังไม่มีวี่แววเลย ช่วงนั้นผมซึมๆ เจมเลยถามด้วยความเป็นห่วง ผมก็ไม่อยากให้กระทบกับงานอะไรเลยทำตัวปกติ แต่มันก็อดซึมไม่ได้ หลังจากผมถามกรีวันนั้น ผมก็ไม่ได้ทักไลน์คุยกับมันอีกเลย มันเองก็เช่นกัน ช่องแชทว่าเปล่า ไม่มีบทสนทนา จนวันนึงที่ผมไปรับของให้พี่ต้อม ผมเดินเห็นกรีนั่งคู่กับผู้หญิงคนหนึ่งจับมือกันแน่น ส่วนอีกฝั่งเป็นชายหนุ่มที่ดูหัวร้อน ผมแอบเดินเข้าไปทีละนิดๆ แอบฟังว่าคุยไรกัน แล้วที่ผมได้ยินก็คือ
ตอนนี้พี่มีแนแล้ว กรเลิกยุ่งกับพี่ได้แล้ว
แต่พี่กรี กรไม่เข้าใจ ทำไมถึง
พอเถอะกร พี่ไม่ได้เป็นเกย์ พี่ไม่ได้ชอบกร
..........................
...........................
ผมไม่ได้ยินอะไรหลังจากนั้นเลย หูผมอื้อไปหมด ผมเอาของมาให้พี่ต้อมที่ออฟฟิศ แล้วลากลับบ้านบอกว่าไม่สบาย ผมนอนน้ำตาไหลอยู่ในห้องมืดๆ ถ้าเป็นแต่ก่อน ผมคงทักไปถามกรีว่าเรื่องเป็นยังไงมายังไง ไม่ใช่หันหน้าหนีแล้วเดินออกมาแบบนี้ แต่ผมก็พอเข้าใจได้ว่าไม่ว่าคนที่มีเหตุผลขนาดไหน แต่ถ้าเป็นเรื่องความรัก ความรู้สึก การใช้เหตุผลมักน้อยลงเสมอ ผมสะอื้นจนหลับไป พอตื่นอีกทีฟ้าก็มืดแล้ว มือถือผมดังขึ้น ผมดูเบอร์คนโทรมา ไม่ทันรับายก็ตัดไป นั่นคือเจม เจมโทรหาผม15สาย ผมเลยโทรกลับ พอเจมรับสายก็ถามอาการ และให้ไปหาหมอ ผมบอกว่านอนพักเดี๋ยวก็หายแล้ว ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว เจมบอกว่าจะมาดูแต่ผมบอกปัดไป เพราะยังไม่อยากเจอใคร พอคุยกับเจผมก็สบายใจขึ้นมาเปราะนึง ผมเปิดไลน์กรี แล้วทักไปหากรีเป็นข้อความแรกในรอบเดือน
กรี เราว่าเราจะตัดใจจากนายแล้วอะ
แต่ถึงเราจะตัดใจจากนายแล้ว เราก็ยังเป็นคนรู้จักกันได้นะ
ถ้าเหงานหรืออยากคุยก็ทักมาได้ตลอดนะ เราไม่บล็อคนายนะ
โชคดีนะกรี
พอผมพิมพ์ส่งหมด น้ำตาผมที่หยุดไหลก็กลับมาอาบแก้มอีกครั้ง ผมสะอื้นอีกครั้งได้ไม่เท่าไหร่ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู ผมล้างหน้าล้างตาเสร็จ ก็เดินไปเปิดประตู ผมเจอเจมยืนอยู่หน้าบ้าน เจมเข้ามากอดปลอบผม ด้วยอะไรไม่รู้ดลใจให้ผมปล่อยโฮอีกครั้งอย่างไม่อายเจม ผมร้องออกาซุกอกเจมเจมก็ปลอบผมอยู่อย่างนั้น จนผมหยุดร้อง ผมขอโทษเจมที่ทำเสื้อเจมเลอะ เจมว่าไม่เป็นไร แล้วจู่ๆ เจมก็เอ่ยปากออกมา
โฟร์ ถ้าไอ้กรีไม่สนใจ จะเป็นเราได้มั๊ย ที่โฟร์ชอบ ................เราชอบโฟร์นะ ถึงแม้โฟร์จะยังไม่ชอบเรา แต่ให้เราได้ดูแลโฟร์นะ สัญญาได้มั๊ย ว่าจะไม่ทำอะไรโง่ๆ
บ้า ใครจะทำอะไร แค่เรื่องแฟน ใครจะทำเรื่องบ้าๆแบบนั้นกัน
ก็เจมกลัวหนิ เห็นโฟร์ชอบทำอะไรบ้าๆอยู่
บ้ายังไง
อ้าว ก็จู่ๆเดินไปขอจีบคนที่ชอบ แถมยังทำอะไรเยอะแยะไปให้เค้าทั้งที่รู้ว่าเค้าไม่ชอบอีก
ก็..............นั่นแลห่ะ เลิกพูดถึงมั.. พอได้แล้ว หิว ไปหาไรกินแล้ว เจมก็กลับไปทำงานได้แล้วเราไม่เป็นไรละ
โอเค งั้นเจมไปก่อนนะ แล้ว ก่อนหน้านี้ที่เจมพูด อย่าคิดมากนะ เจมไม่อยากให้ไม่สบายใจ
เจม!!!
ว่า
ขอบคุณนะ....
พอเจมกลับออกไปผมก็ทำกับข้าวกิน อาบน้ำแต่งตัวแล้วนอนเล่นมือถือ ไม่นานก็ได้ยินเสียงรถจอดหน้าบ้าน พอเดินออกไปยังไม่ทันเปิดประตูก็มีเสียงไขกุญแจ เป็นกรีนั่นเอง กรีเดินเข้ามาถามว่าเป็นอะไร ทำไมถึงพิมพ์แบบนั้น ผมก็เล่าให้ฟังว่าเจออะไรมา แล้วกรีก็ถอนหายใจแล้วบอกให้ผมใจเย็น กรีเล่าว่ามีผู้ชายรุ่นน้องมาตามจีบชื่อกร กรีไล่กี่ที่ก็ไม่ไปเลยให้เพื่อนที่ชื่อฟ้ามาช่วยแกล้งเป็นแฟน ไปบอกกร พอเสร็จก็แยกย้ายไม่ได้มีอะไร ผมเลยถามว่าแล้วมาอธิบายให้ผมฟังทำไม กรีมันก็เงียบแล้วเดินกลับออกไปเลย ผมก็โล่งใจที่ไม่ได้เป็นอย่างที่ได้ยิน และมีความหวังอีกครั้ง ก็คิดดูสิ ถ้ากรีไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมก็คงปล่อยๆไปก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องมาอธิบายอะไรให้ผมฟังเลย ใช่มะ แต่พอนึกเรื่องเจม ผมก็ตึงอีกครั้ง ถ้าเจมชอบผม แล้วเจมกับกรีจะไม่มีปัญหากันหรอ นี่มันรักสามเส้าเลยนะ
หลังจากวันนั้น เจมก็ทำตัวดีกับผมมาก จนผมตกใจเลย ส่วนกรีที่แต่ก่อนนิ่งๆก็เริ่มมีเล่นมุกกับผมบ้างด่าผมบ้างแต่ตอบไลน์ตลอดไม่ปล่อยทิ้งไว้อย่างแต่ก่อน ผมรู้สึกเหมือนจุดอิ่มตัว คือทุกย่างดีไปหมด มีคนที่ชอบผม แล้วก็มีคนที่ผมชอบ แต่คนที่ผมชอบ ดันมี2คนนี่สิ แต่อย่ากระนั้นเลย รู้สึกดีแค่ไหน แต่เค้าไม่ขอบคบก็เท่ากับว่าเรายังไม่มีสิทธิ์ แต่พอถึงวันศุกร์ที่นัดเจอกันบ่อยๆ ผมกับกรีเริ่มคุยกันบ้างแล้ว เจมเลยดูหงอยๆ พอผ่านมานานขึ้น ผมก็รู้สึกว่าเจมนิ่งกว่าที่เคย พอเจมกับกรีขอตัวเข้าห้องน้ำ ผมก็ได้รู้จากเพื่อนเค้าว่า2คนนั้นทะเลาะกันถึงขั้นต่อยกันเลย ผมก็ถามว่าต่อยยังไงไม่เห็นมีแผล ซึ้งพี่ต้องบอกว่า มันเป็นเรื่องปกติของวงการนี้ คนที่มีหน้ามีตาเวลาต้่อยันห้ามชกหน้า แถมยังบอกให้ผมลองดูหน้าอกกรีสิ ผมดึงหน้ากลับด้วยความเขินเลย พอวงเหล้าแยก กรีก็มาค้างห้องผม คืนนั้นเอง ผมเลยขอให้กรีถอดเสื้อ กรีมันก็เขิน ผมก็ไม่สนใจถอดเสื้อมันออกมองรอยช้ำตามตัว แล้วก็ถามว่าไปมีเรื่องกับใครมา มันก็ไม่ตอบจนผมมองอีกครั้ง แต่คราวนี้สายตาผมไม่ได้มองเพราะความสงสัยแต่มองพราะความเสน่หา คือหุ่นมันดีมาก หัวนมก็ตั้งสวยอกแน่น จนเผลอเอามือไปลูบไล้จนมันครางออกมา กรีเข้าประกบปากผม เราจูบกันอยู่พักนึง มือก็ปลดปล่อยช่วงล่าง เราผลัดกันชักให้กัน ผมเขินจนไม่กล้ามองลงต่ำ กรีอุ้มผมแล้วพาเดินไปวางที่เตียง กรีจูบเล้าโลมอย่างแผ่วเบาตั้งแต่คอจรดหน้าท้อง รีทำสิ่งที่ผมตกใจ คือเค้าอ้าปากครอบท่อนลำของผมจนสุดโคน แล้วค่อยๆปิดปากดูดมันช้าๆ ผมกระสันตัวสั่นเสียวจนปล่อยน้ำรักออกมา ผมหอบพักนึง กรีก็ดูดกลืนมันจนหมดแล้วขึ้นมาจูบปากผมอีกรอบ คราวนี้มีกลิ่นคาวน้ำของผมติดมาด้วย กรีผลักผมนอนราบ แล้วยันตัวขึ้นเอาท่อนลำมาพาดหน้าผม ผมค่อยๆอ้าปากออรัลให้กรี กรีก็จับหัวผมแน่นโขกเข้าออกช้าไปเร็วจนปล่อยออกมาในปากผม พอเราเสร็จทั้งคู่กรีขอภายในกับผม แต่ผมยังไม่พร้อม เลยแยกย้ายไปอาบน้ำแล้วนอน
พอตื่นเช้าผมไม่สบาย กรีก็เช็ดตัวให้ผมแล้วบอกว่ามีธุระ ผมก็โทรลาเจมแล้วนอนพักอีกหน่อย ผมตื่นอีกทีประมาณบ่ายโมง อาการดีขึ้นเลยหาอะไรกินแล้วเดินไปบ้านเจม ไปถึงก็ไม่มีพนักงานอยู่ เลยกะจะไปหาเจม พอไปดูห้องทำงานก็ไม่มีคนอยู่ ผมเลยเดินขึ้นบันได แต่่ยังไม่ทันที่จะก้าวไปชั้นบนตัวผมอยู่ตรงกลางระหว่างชั้น14กับชั้น2 ก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน ผมคุ้นเสียงมาก นั่นคือกรี ผมเดาว่าน่าจะนั่งโซฟาที่รับแขก ผมเงี่ยหูฟังแทนการเดินขึ้นไป
กรี / กูชนะแล้ว
เจม / กูยอมแพ้มึงไปแล้ว มึงจะเล่นต่อทำไมวะ
กรี / ชนะโดยที่มึงยอมมันไม่สนุกอะ
เจม / เออ เอาไป แล้วนี่ มึงจะทำไงต่อวะ
กรี / ทำไงอะไร กูชนะ จบเกมแค่นั้น
เจม / แต่โฟร์ชอบมึงมากนะเว้ย
กรี / แล้วไงวะ
เจม / มึงสัญญาได้มั๊ย ว่าจะไม่ทำให้โฟร์เสียใจ
กรี / กูไม่รับปากนะ
ไม่นานก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาทางผม
กรี / ไม่ทันแล้วว่ะ
กรีพูดจบก็เดินสวนผมลงไป ผมเดินขึ้นมาก็เห็นรูปผมกับกรีนอนด้วยกัน แค่นอนเฉยๆนะ
เจม / เอ่อ โฟร์ มาตั้งแต่เมื่อไหร่อะ
โฟร์ /.....
เจม / คือเจมอธิบายได้นะ โฟร์อย่าโกรธเจมนะ
โฟร์ / อธิบายมาสิ...
ผมตอบด้วยเสียงนิ่ง เจมก็เล่าให้ฟังว่า เจมรู้สึกดีกับผมตั้งแต่นัดเจอกันเล่นเกมแรกๆ แต่พอเจอกันที่ผับ ผมดันไปบอกชอบกรี แถมขอจีบอีก เจมรู้นิสัยกรีว่าเป็นยังไงเลยห้าม และขอร้องกรี แต่กรีมันดันเสนอให้แข่งกันไปเลย ถ้าใครได้นอนกับผมก่อนชนะ แต่กรีมันก็โกงนะ ผมกับมันยังไม่ได้มีเซ็กส์กันเลย แต่ผมไม่ได้บอกเจม พอผมฟังผมก็เข้าใจ เจมก็ขออีกอย่างคืออย่าโกรธกรีเลย ผมงงว่าทำไม เจมเล่าให้ฟังอีกว่า ตอนเด็กๆทั้งคู่สนิทกันมากพ่อแม่สนิทกัน บ้านติดกัน จนวันนึงพ่อมันล้มละลายแล้วหนีไปอยู่ต่างประเทศ ทิ้งมันกับแม่ไว้ บ้านก็โดนยึด กรีกับแม่เลยมาอาศัยบ้านเจมอยู่ ไม่กี่ปี พ่อเจมก็เสีย ตอนนั้นทั้งคู่ยังมปลายอยู่เลย พอขึ้นมหาลัยค่าใช้จ่ายก็สูง เงินเก็บก็เริ่มน้อย แม่กรีที่เครียดสะสม บวกกับภาระมากขึ้น เลยตัดสินใจค่าตัวตาย โดยทำให้เป็นอุบัติเหตุ(อันนี้แม่เจมเล่าให้เจมฟังตอนเจมทำงานแล้วโดยไม่บอกกรี) กรีที่พ่อทิ้งบ้านล้มละลาย แถมเสียแม่ไปอีก จากเด็กนิสัยดีก็เริ่มเก็บตัว และกรีก็เริ่มเปลี่ยนไป ไม่สนใจใคร หาเงินเลี้ยงตัวเอง แต่กรีก็เคารพแม่เจมที่เลี้ยงดูตนหลังจากแม่เสีย และยกให้เจมกับแม่เจมเป็นคนสำคัญ เจมก็ทั้งเข้าใจและสงสาร เลยม่อยากให้ผมโกรธเกลียดกรี พอผมฟังผมก็โกรธไม่ลง
ผม / เจม รู้มั๊ยว่าจีบคนเวลาไหนง่ายสุด
เจม / เวลาอารมณ์ดีหรอ
ผม / ไม่ใช่เว้ย เวลาอกหักต่างหาก
เจม / งั้น จีบคนอกหัก ต้องเริ่มยังไง เจมไม่เคยจีบใคร
ผม / ก็แล้วแต่คนนะว่าคนที่จะจีบเค้าชอบแบบไหน
เจม / แล้วโฟร์ชอบบแบบไหน
ผม / ก็ทำอะไรก็ได้ที่ได้ใช้เวลาด้วยกัน
เจม / งั้นชวนเค้าไปดูหนัง กินข้าว ดีไหม
ผม / ก็ได้นะ
เจม / แล้วจีบเค้ากี่เดือนถึงควรขอคบอ่ะ
ผม / อันนี้ไม่รู้สิ แต่เค้าพึ่งอกหัก ขอคบเร็วแบบนี้ ถ้าเค้ายัลืมแฟนเก่าไม่ได้ ไม่กลัวหรอ
เจม / ดูท่าเค้าคงไม่สนใจแล้วล่ะมั๊ง
ผม /ก็ทำเป็นลองขอดู ถ้าไม่เวิร์คก็ทำขำกลับเกลื่อน ถ้าเวิร์คก็จบสวยๆ
ผมพูดจบเจมก็ลุกออกไปจากบ้านมัน ไม่นานก็เดินกลับเข้ามาแล้วคุกเข่า
เจม / โฟร์ คบกับเจมนะ
ผม / อือ
หลังจากนั้นเราก็คบกันแบบงงๆ แต่ผมก็ตั้งเงื่อนไขอีก
1.ไม่อินกับวันพิเศษต่างๆ อยากให้อะไรก็ให้เลย
2.อย่าโกหก แม้เพื่อความสะบายใจ
3.ถ้ามีปัญหากันต้องคุยกันให้เคลียห้ามหนีหน้ากันเกิน1คืน
4.เรื่องบนเตียง3-5ครั้งต่อสัปดาห์ ลดหย่อน-เพิ่ม สามารถต่อรองได้
5.ถ้าหมดรัก ขอเลิกได้เลย ไม่ต้องทนคบกันเพราะทำให้เสียเวลา
6.ถ้าเลิกกันแล้วจบสวย เป็นเพื่อนกันได้คุยกันได้ แต่คงไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าหรอก จรงมั๊ย
7.ถ้ามีปัญหามือที่3หรือแฟนเก่าของใคร ให้เคลียเองห้ามทำให้อีกคนเดือดร้อน
พอเจมอ่านมันก็อุธานออกมาเลย แต่มันก็ตกลง ผมกับมันเลยคบกัน ผมย้ายมาอยู่กับมันที่นี่เลย คือก็สะดวกขึ้นอะ ผมคบมันผมก็ดทคแคร์มันดีนะ ผมตัดชุดเองทำเสื้อคู่เลย โดยให้เจมเป็นเสื้อยืดแขนสั้นสีดำมีฮูดตรงกลางอกเป็นวงกลมสีขาว ส่วนของผมเป็นเสื้อยืดแขนสั้นสีขาวมีฮูดกลางอกเป็นวงกลมสีดำ สื่อแบบ แตกต่างเพื่อเติมเต็ม -//- และวันศุกร์ ผมก็ไปร้านเหล้ากับมัน แต่ไม่ได้ไปในฐานะคบจีบกรี แต่เป็นฐานะแฟนเจม เจมมันก็เปิดตัวกับเพื่อนเลยนะ เพราะมันเคยคบกับผู้หญิง ผมเป็นผู้ชายคนแรกของมันที่คบแบบแฟน คบกับมันประมาณ2เดือน มันก็ประกาศข่าวดีว่ามันจะเปิดออฟฟิศ แบบออฟฟิศจริงๆ พนักงานทุกคนก็ดีใจ บางคนก็ร้องไห้เลย ผมไม่ค่อยมีความรู้ก็คอยซัพพอตมันอย่างเดียว ใช้เวลา5วันก็ย้ายของจากบ้านมันไปที่ตึก***จนครบ และวันต่อมาก็เริ่มงานในที่ใหม่ พนักงานก็ดีใจแต่ละคนมีที่ของตัวเอง ก็เป็นออฟฟิศไม่ใหญ่มาก อยู่ชั้น20 มีโต๊ะทำงานแบบคอก 15ตัว ห้องประชุมเล็ก1 ใหญ่1 ห้องเจม ห้องฝ่าบบุคคล ห้องน้ำแยกชายหญิง ผมก็ทำงานในห้องมัน พอทำเสร็จกลับบ้านกับมัน ผมคบกับมันนานแล้วแต่ยังไม่เคยเซ็กส์กันเลยแค่ภายนอก ผมเลยว่าจะให้มันวันนี้ ผมกลับบ้านทำความสะอาซักผ้า คือตื่นเต้นอะ ครั้งแรกในชีวิต เลยรน พอหายกลัว ก็เข้าไปอาบน้ำ และล้าง(อ่านตามเว็บ) เสร็จผมก็ไปรอมันบนเตียง พอมันเดินเข้าห้อง ผมก็ให้มันไปอาบน้ำ พอมันพันผ้าเช็ดตัวออกมากำลังจะแต่งตัว ผมก็บอกว่าอย่าพึ่งแต่ง และบอกมันว่า จะทำกันนะ พูดไปก็เขินไป มันก็ปลดผ้าเช็ดตัวออกเลย ผมเห็นของมันหลายครั้งแล้วแต่ผมก็ยังไม่ชิน มองทีไรก็เขินตลอด อ้อลืมไป ตั้งแต่คบกันผมกับมันตรวจเลือดทุก3เดือนนะ เพราะครั้งแรกผมอยากสด (แต่ไม่ควรนะ) พอผมบอกพร้อม มันก็เร้าโลมผม แล้วนิ้วมันก็ทาเจลสอดขเามาทีละนิ้ว จน3นิ้วก็แน่นแล้ว ผมนอนหอบตอนนั้นคือเจ็บมากไม่อยากทำแล้วแต่อดทน ผมผ่อนลมหายใจให้หายเจ็บบ้าง เจมก็สอดของมันเข้ามาช้าๆ มันค้างหัวเอาไว้ แล้วประกบจูบผม มันก็ถามว่าไหวไหม เข้านะ ต่อนะ แบบนี้จนเข้ามาสุดลำ ใช้เวลาเกือบ10นาที แต่พอเข้าได้ผมชินมันก็เริ่มเสียว จริงๆมันคันอะ แล้วพอโดนดุ้นมันก็เหมือนโดนเกา ผมเลยให้มันเริ่มเลย เจมก็ค่อยๆขยับ ผมนี่แน่นไปหมดจุกท้อง จนมันทำถี่ๆผมก็เสียวจนแตกเอง มันก็คาดุ้นเอาไว้แล้วจับผมนั่ง ผมก็ขย่มให้มัน แต่พอตอนผมกดตัวลงมันกับเสือกควยสวนขึ้นอย่างแรง เจมจากที่มันซฮฟๆก็กลับใส่อารมณ์มากกว่าเดิมทั้งแรงและเร็ว แถมครางออกมาแบบหยาบ แต่ผมชอบนะ จนมันเสร็จในตัวผม พอมันถอนออกผมโล่งรูเลย แต่มันแสบ เจมก็ให้ผมเบ่ง ผมก็ทำตาม มีเลือดผสมน้ำของมัน ผมจะลุกไปล้างแต่พอยืนเท่านั้นแหละ หัวแทบคมำ มันเลยอุ้มผมเข้าห้องน้ำ แล้วมันก็ให้ผมนอนเบ่งน้ำออก มันก็ลล้างให้ผม คือเคยอ่านมาว่าถ้าล้างออกไม่หมดจะเหม็นคาว ผมเลยล้างเป็นสิบรอบ เสร็จเจมก็อุ้มผมออกมาเช็ดตัวและนอนบนเตียง คืนนั้นก็นอนเกือบตี2 และตื่นมาผมก็เปื่อยเลย นอนเป็นผัก เจมเลยให้ผมพัก
หลังจากผมมีเซ็กส์ ก็รู้สึกชีวิตนี้มัน่ช่างสดใจเหมือนดอกไม้แรกแย้ม ผมก็เป็นเลาขาเจมเหมือนเดิม แต่เจมมันไม่ให้เงินเดือนผมแล้ว มันให้บัตรผมมาแทน1ใบ บอกว่าให้ใช้อะไรก็ได้ ผมก็ไม่กล้าใช้เลยสิ ใช้แค่โอนให้ที่บ้าน5000ตามปกติและซื้อของเข้าบ้าน จนสิ้นเดือนมันก็ถามว่าทำไมไม่่ใช้บัตร ผมก็ตบไปว่าไม่รูจะใช้อะไร เพราะไม่ได้ใช้อะไรอยู่แล้ว ผมทำงานกับเจมก็มีความสุขดี แต่วันนึง ผมเจอกรีที่ทางเข้าบริษัท เลยเข้าไปทัก กรีก็บอกขอโทษผม เรื่องในอดีต ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน ยิ้มๆให้ ผมเล่าให้เจมฟังว่าเจอกรี เจม็บอกว่า จริงๆแล้ว ออฟฟิศนี้กรีเป็นคนแนะนำมา และกรีมันก็ทำงานที่นี้ ชั้นบนน่ะ ช่วงนั้นผมกับเจมก็รักกันดี จนครั้งนึง มีพนักงานชั้นอื่นมาจีบเจม ผมเจอผมก็ยืนดูเฉยๆ พอเจมสลัดหลุดผมก็แซวมัน แต่ผมก็เริ่มคิดได้ว่า พอทำงานที่ๆคนมากขึนก็มีความเสี่ยงมากขึ้น เรื่องพวกนี้ก็อาจเกิดได้ แต่เจมมันจัดการได้ทุกครั้ง จนเจอกับเจ้าที่(เค้าว่ามางั้น) เป็นผู้หญิงมีตระกูลพอตัวที่เจอเจมแล้วเกิดเป็นรักแรกพบ พอรู้ว่าผมคบกับเจมก็มาหาเรื่อง ผมก็ไม่อยากให้มีเรื่องเลยปล่อยผ่าน เค้าชื่อมี(มี่) มี่ทำเหมือนในละครเลย ที่ต่อหน้าผู้ชายจะทำตัวแบบนึงต่อหน้าผมทำแบบนึง ตอนแรกผมคิดว่ามีแค่ในละคร แต่พอเจอกับตัวถึงเข้าใจเลยว่า ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร ผมเคยถามเจมว่าเวลาผู้หญฺงอ่อยหรือผู้หญิงตอแหล พวกผู้ชายดูออกกันไหม ซึ่งมันก็บอกว่าดูออก แต่เค้าไม่พูดกัน ผู้หญฺงจะเสีย ผมก็เลยปล่อย อย่างน้อยก็รู้ แต่ฉากที่เด็ดสุดคือผมทำอาหารไม่ทัน เลยว่าตอนเที่ยงกินที่ชั้นล่าง (จะมีขายอาหารขนมต่างๆที่ชั้น2) ผมก็ซื้อน้ำไปนั่งจองโต๊ะ เจมก็ไปซื้อข้าว แต่พอผมเดินผ่านก็สะดุดขาของมี่ที่ผมพึ่งเห็นหล่อน ผมเลยเดินไปอย่างไม่สนใจ แต่มี่ไม่หยุด มานั่งโต๊ะข้างๆแล้วพูดกวน ผมก็นิ่ง จนพอเห็นเจมถือจานข้าวมา ผมก็เลยลุกขึ้น แล้วสาดน้ำชาเขียวสูตรน้ำตาลน้อยไปที่มี่ ด้วยจังหวะมี่เห็นเจมจากที่กำลังจะด่ากลับออดอ้อนบอกเปียกหมดเลยดูสิ มี่แค่ชวนคุยดีๆแต่ บลาๆๆ
เจม / โฟร์ ร้ายจัง
ผม / ผมร้ายได้มากกว่านี้อีก แตผมจะหยุด ถ้าคุณบอกว่าไม่ต้องการผมแล้ว (จำมาจากซีรีย์)
พูดจบผมก็เดินนิ่งๆออกไป แล้วยืนรอลิฟต์ ไม่นานเจมก็เดินตามมา ผมเลยถามว่าช้าจัง เจมเลยบอกว่า ต้องให้ป้าแม่บ้านเคลียพื้นน่ะ เลยให้ป้าแกไป200 แถมฝากเก็บข้าวอีก พอเข้าลิฟต์ เรายืนู่กัน แล้วเจมก็หอมแก้มผม
เจม /ร้ายไม่เบานะเรา
ผม / แล้วชอบป่ะละ
เจม /ที่สุด แล้วนี่ไปกินไรกันดี
ผม / อะไรก็ได้ ตอนนี้อะไรก็อร่อย เออ แล้วมีมี่นี่ยังไงต่อ
เจม / เจมยว่าเจมจะไปคุยกับพ่อมี่ดูอะ เพราะปล่อยไว้อาจจะยิ่งแย่
และหลังจากนั้น ผมก็ไม่ได้เจอมี่อีกเลย
ทุกอย่างก็เป็นปกติตามแบบฉบับของมัน จนวันนึงเจมเดินทางไปต่างจังหวัด เพื่อทำสัญญา เจมชวนผมนะ แต่ผมไม่อยากไปเลยอยู่ แล้ววันนั้นเอง เจมก็โทรมาบอกผมว่า กรีโดนรถชน ให้ผมไปดูหน่อย ผมก็ตอบรับไป เพราะกรีไม่มีใใครไง พอผมไปถึงก็เห็นกรีนอนใส่เฝือกขาอยู่2ข้างแขนซ้ายอีกข้าง ส่วนแขนขวามีสายอะไรโยงเต็มไปหมด ผมก็รีบไปดูเลยถามมันว่าหนักหรอ มันก็บอกว่าเปล่า ใส่ไว้ให้ดูหนัก จะได้ลางานยาวๆ ผมก็เผลอตีมันไป จนมันร้องโอ๊ยเลยขอโทษมัน มันบอกให้ผมกลับเลยก็ได้มันไม่เป็นไรมาก แต่ผมก็นั่งเฝ้ามันแบบเงียบๆต่างคนต่างเงียบ จนมันลุกขึ้นด้วยความทุลักทุเล ผมเลยไปประครองมัน ถึงมันจะบอกไม่เป็นไรมากแต่ทรงเดินก็เอาการอยู่จนพอมันเดินมาถึงห้องน้ำ มันก็ให้ผมช่วยมัน คือมันจะฉี่แต่มือใช้ไม่ได้ ผมเลยถอดและจับให้
กรี/หลบทำไม เคยเห็นออกบ่อย ไม่ชินไง
ผม / นี่พูดไรเนี่ย ใช่เรื่องมั๊ย
พอมันกลับออกมานอนก็เงียบอีก จนผมหลับไปประมาณ4ทุ่ม ผมก็ตื่นเพราะมันเรียก มันบอกว่าช่วยมันหน่อย ผมก็งง แต่พอมองไปกลางลำตัวมันก็เก็ต มันบอกว่ามันไม่ได้ช่วยตัวเองมาหลายวันแล้ว พอเกิดเรื่องก็ทำเองไม่ได้อีก ผมเลยต้องทำให้มัน แล้วผมบอกว่าทำแบบนี้เจมจะว่าไงเนี่ย มันก็เงียบเลย แถมยังเหี่ยวใส่อีก มันบอกว่าไม่ต้องแล้ว ผมก็จัดชุดมันแล้วกลับมานอน ผมดูและมันหลายวัน เจมก็ต้องรอเอกสาร(คือประเทศสารขันเนี่ย เอกสารทางราชการต้องใช้เวลาเอยะนิดนึง แต่ถ้าจ่ายหนักก็ช่วยได้ แต่เจมมันบอกว่า ระหว่างรอเอกสารขอกลับบ้านไปเยี่ยมแม่ เพราะนานๆทีจะได้ไป ผมก็โอเค เพราะถ้าไปทำงานจังหวัดที่บ้านใครๆก็อยากแวะกันบ้าง) 3วันนั้นที่ผมดูแลกรี อาการมันก็ดีขึ้นแต่ทำตัวเหมือนเด็ก ผมก็ด่ามันมันไม่กินผัก ไม่กินนม ผมก็บังคับมัน มันนอนดึกผมก็ด่า มันสั่งของออนไลน์เยอะผมก็ด่ามัน ถึงมันได้เงินเดือนเยอะก็เหอะ จนคืนวันที่4
กรี/มึงเหมือนแม่กูเลย
ผม /มึงว่ากูแก่หรอ
กรี/เปล่า ชอบสั่งกู
ผม/เอ้า ก็บอกเพราะเป็นห่วงไง ไม่มีแฟนอย่าคิดว่าจะสะบาย
กรี/ หึ ทีกับไอ้เจมพูดเพราะ ทีกับกูนะ
ผม/อ่าว เราไม่ใช่คนหยาบนะ ก็นายหยาบมาก่อนอะ
กรี/โฟร์ โฟร์ไม่โกรธเราหรอ
ผม / หึ ไม่อยากเสียเวลาดีๆในชีวิต
กรี/จริงๆแล้ว กรีชอบโฟร์นะ
ผม/.......
กรี/โฟร์ไม่เหมือนใคร แถมเราทำไม่ดีไว้ยังไม่โกรธเราเลย
ผม/ เดี๋ยวก่อน ถ้ากรีชอบเราแล้วทำไมทำแบบนั้นอะ
กรี/ วันนั้นหลังจากโฟร์ขอจีบกรี เจมมันขอร้องไม่ให้กรียุ่งกับโฟร์ แต่พอโฟร์จีบกรี กรีรู้สึกดีที่โฟร์ใส่ใจ ทำอะไรให้ แถมยังจีบแปลกๆ มีเหตุผล แต่พอเจมมันบอกว่ามันก็ชอบโฟร์ กรีเลยต้องตัดใจ แต่ก่อนจะจบเรื่อง เจมมันมีบุญคุณกับเรา เราต้องทดสอบโฟร์ก่อนว่าเหมาะสมกับเจมไหม
ผม/แล้วเหมาะหรือเปล่า
กรี/ก็น่าจะรู้คำตอบนะ เจมมันมีบุญคุณกับเรา เราเลยไม่อยากแย่งคนที่มันรักมา
ผม/แล้ว มาบอกเราทำไมตอนนี้อะ
กรี/ไม่รู้สิ ก็แค่ไม่อยากค้างคา
ผม/เราก็มีเรื่องจะบอก ถึงแม้จะนานแล้วแต่เราว่านายควยรู้
กรี/อะไร
ผม/แม่นายไม่ได้เสียเพราะอุบัติเหตุ
กรี/อะไรนะ!!
ผม/คือ เจมเล่าให้ฟัง เจมก็พึ่งรู้เมื่อไม่นาน ว่าแม่นายตาย เพราะว่าแม่นายจงใจ เพื่อเอาเงินประกันให้นา...
กรี/พอได้แล้ว!! ออกไป!! บอกว่าให้ออกไปไง!!
กรีมันตะคอกใส่ผม แล้วลุกจากเตียงทำลายข้าวของ ผมพยายามห้ามมัน มันไม่ฟัง ผมเลยเดินอ้อมหลังมันและสวมกอดมันจากด้านหลัง ผมไม่พูดอะไร มันก็ค่อยๆนิ่ง ผมสัมผัสมันจากด้านหลังและรู้ว่ามันกำลังร้องไห้ ผมเลยให้มันนั่งบนเตียงแล้วกอดปลอบมัน ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร มันก็กอดผมกลับ จนมันหลับไปผมก็เก็บของแล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวเช็ดหน้ามัน พอเช้ามันก็ขอโทษผมที่ทำไปเมื่อคืน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน แถมมันยังบอกว่าผมทำตัวเหมือนแม่มันเลย ยิ่งเห็นผมมันก็คิดถึงแม่มัน ผมเลยล้อมันว่า ไม่เป็นไรนะลูก มันก็ตบหัวผม พอมันออกจากโรงพยาบาล มันก็ดูดีขึ้น จาหน้านิ่งๆหยิ่งๆก็ยิ้มบ่อยขึ้น และมาหาเจมบ่อยๆแถมชอบอ้นผมอีก จนเจมแซวว่าจะมาเป็นชู้กับผมหรอ ตอนนั้นผมหัวเราะร่าแต่กรีกลับนิ่งไปจนเจมต้องบอกว่าล้อเล่น
แม่เจมมากรุงเทพ เพราะบอกว่าเพื่อนนัดเลี้ยงกัน ซึ่งก็เป็นคนมีระดับอยู่พอควร แม่เจมไม่อยากมาแต่เห็นว่าเพื่อนที่ชวนก็สนิทกันมากๆ และถือโอกาสมาเยี่ยม ผมเลยเจอกับแม่เจม เจมก็แนะนำว่านี่แฟนเจมโดยไม่อายเลย แม่เจมก็ไม่ว่าอะไรแถมยังทำตัวน่ารักกับลูก(สะใภ้)อีก ผมกับแม่เจมก็เข้ากันได้ดี แม่เจมก็คุยอวดลูกชายตนว่าชอบกินอะไรไม่ชอบอะไร แล้วกรีก็มาพอดี แม่เจมเลยคุยเรื่องกรีบอก ไม่เห็นนานโตเป็นหนุ่มแล้ว คือบรรยากาศตอนนั้นมันเหมือนครอบครัวกันจริงๆเลย เหมือนเจมกับกรีเป็นพี่น้องกันมาก
โห่ววว สงสารกรีนะเอาดีๆ
ขอบคุณครับ เสียซิงซะทีนะ ซมไปเลยใช่ไหมครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อ่านเพลินดีจังเลยครับ :kiss: ขอบคุณ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ {:5_119:} ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะมีดราม่าหรือเปล่า แต่ท่าทางโฟร์จะรักเดียวใจเดียวไม่น่ามีปัญหานะครับเนี่ย ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ รายละเอียดดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามครับ
หน้า:
[1]
2