วัยใสก๊วนอลวน : Best's stories ตอนที่ 5 เที่ยวบ้านเพื่อน [ต้นฉบับ]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hanabi เมื่อ 2020-3-4 11:40สวัสดีครับ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ผมเอาจากต้นฉบับตัวเอง ที่เคยโพสต์ไว้แล้ว แต่หยิบขึ้นมาแก้ใหม่ และปรับสำนวน เพื่อจะได้ทำการแต่งต่อจากตอนที่เคยติดค้างเอาไว้ ใครนึกไม่ออกจำไม่ได้ อ่านใหม่อีกรอบก็ได้นะครับ ^^ปล. อันเก่าผมลบกระทู้ออกนะครับ ขอบคุณครับ
วัยใสก๊วนอลวน : Best's stories [ตอน 5 เที่ยวบ้านเพื่อน ]
หลังผมเพิ่งวางสายที่ติดต่อพี่ชายสุดที่รัก บอกกล่าวถึงการนอนค้างคืนบ้านวิน กว่ามันจะยอมให้ผมมานอนบ้านไอ้วินได้กินเวลาอ้อนมันอยู่นาน ถ้านับเป็นระยะเวลาที่คุยกัน คือยาวนานตั้งแต่ที่ห้างจนมาถึงหน้าคอนโดไอ้วินเลยทีเดียว ที่นี่ไม่ไกลจากบ้านป้าผมมากนัก วินมันจ่ายค่าแท็กซี่เสร็จก็บอกผมให้ตามเข้าไปทันที เราขึ้นลิฟท์มายังชั้น 11 ห้อง 1102 ห้องชุดที่ตกแต่งทันสมัยสะอาดตากว้างขวาง แต่เงียบไร้คนในบ้าน ผมที่กำลังถาม วินมันก็ตอบมาก่อน
"พ่อกับแม่ไปญี่ปุ่น กูอยู่คนเดียวกว่าพวกท่านจะกลับก็ปลายเดือน" วินตอบมาอย่างราบเรียบ
"แล้วไปนานยัง เห็นมึงเคยบอกว่ามีพี่สาว?" ผมอยากรู้เลยถามไปตรง ๆ
"ไปกันได้ 5 วันแล้ว ส่วนพี่สาวไปเที่ยวบ้านพี่เขย เห็นว่าเย็นวันอาทิตย์ถึงจะมาช่วยกูเก็บกวาดบ้าน แล้วจะอยู่เป็นเพื่อน" ผมเดินสำรวจบ้านเพื่อนอย่างสนใจ โดยไม่รอเจ้าของบ้านอนุญาตจนเหมือนนึกอะไรได้เลยถาม
"ห้องนอนมึงห้องไหน?"
ผมถามเพราะอยากจะเห็นห้องนอนเพื่อนแล้ว ส่วนห้องวินมันไม่ได้ใหญ่โตแบบห้องพี่เนส แต่ก็จัดวางได้สัดส่วนอย่างลงตัว เตียง 6 ฟุตสีฟ้าสดใสโดดเด่น กับผ้าปูเตียงลายการ์ตูนเอเลียนตัวสีน้ำเงินของดิสนีย์ที่ไปติดเกาะในฮาวาย ผมหันไปส่งยิ้มถูกใจให้เพื่อนทันที
"มึงชอบไอ้บ้านี้เหมือนกูเลยแล้วกูก็ชอบสีฟ้าสีน้ำเงิน"
พอเจ้าของห้องรู้ว่าผมชอบเหมือนมันก็หลุดยิ้มขำออกมา หลังจากที่มันไม่ได้ยิ้มอีกเลยหลังที่พวกเราขึ้นรถ ผมถือวิสาสะกระโดดทิ้งตัวนอนบนเตียงมัน แต่ก็ต้องเจ็บหลังเพราะเหมือนมีอะไรอยู่ใต้ผ้าห่มที่คลุมเตียงไว กว่าที่เจ้าของห้องจะตั้งตัว ผมเปิดผ้าออกเจอบางสิ่ง มันทำให้ผมต้องมองเพื่อนผมใหม่แล้ว ผมหยิบมันมาดูให้ชัด แล้วก็เห็นเมือกใส ๆ ที่ตกค้างอยู่ในกระบอกซิลิโคน...
"เชี้ยยย!!"
เสียงสบถของไอ้วินทำให้ผมรู้ว่า สิ่งนี้มันคงไม่ตั้งใจให้ผมพบเจอ แต่เพราะอะไรก็ช่างทำให้มันลืมของสำคัญอันนี้ ผมโยนมันทิ้งเพราะไอ้น้ำเมือกใส ๆ มันกำลังจะหยดลงมา
"ไอ้วิน กูว่าที่มึงมาตามนัดช้าคงเพราะมึงมัวเย่อจิ๋มปลอม อันนี้แน่เลย" หน้าที่แดงก่ำเป็นคำตอบในตัวของมัน ผมดีดตัวลุกจากเตียง มันเหมือนจะตกใจวิ่งเข้ามาดึงแขนผมไว้
"มึงอย่าเพิ่งโกรธกู อย่ากลับกูไม่ตั้งใจ" มันรีบพูดมาเสียงดัง จนผมรู้สึกว่าเสียงดังไปแล้ว เพราะผมไม่ได้โกรธมันเลย...
"ปล่อยกูก่อน กูแค่จะไปล้างมือ"
ผมรีบยกมือข้างที่เคยจับจิ๋มกระป๋องที่ตอนนี้มีเมือกเลอะพอเป็นคราบ มันมองมือผมเหมือนไม่เข้าใจความหมาย ผมที่หมั่นไส้เพราะไอ้อาการเหวอมองน้ำกามตัวเองไม่ออก ผมเลยจับป้ายหน้ามันเข้าให้ ถึงทำให้ไอ้วินเข้าใจทันที
"ไอ้เบส ไอ้เชี้ย แหวะ..."
มันวิ่งไปห้องน้ำรีบล้างหน้าตัวเองทันที ผมที่ล้างมือไปก็หัวเราะมันไป พอมันออกมาได้ก็รีบไปเก็บจิ๋มปลอมเอาไปล้างแล้ว แล้วก็เอาไปเก็บในลิ้นชักตู้เสื้อผ้า ผมนอนมองมันวิ่งไปวิ่งมา รับรู้ว่ามันอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างแล้ว
"มึงอยากให้กูมานอนคุยด้วยมึงมีปัญหาอะไร ปรึกษาพี่ได้เลยไอ้น้อง..."
ตอนนี้ผมกำลังเล่นเกมมือถือกับมันอยู่แถมมันปล่อยผมตายในเกมอีก การกวนมันเลยช่วยผมสบายใจขึ้นมาบ้าง มันไม่ตอบได้แต่บอกว่า คุยหลังจบเกม เวลาผ่านไปอีก 10 นาที มันก็วางมือถือลงมองหน้าผมที่นอนราบอยู่บนเตียง
"มึงคิดว่ากู หล่อไหม..." คำถามประหลาด ๆ ที่มันถามมาทำให้ผมรู้สึกว่ามันดูจริงจังแปลก ๆ แต่ผมก็ตอบมันไป
"ไม่ มึงมันหน้ากวนตีน ถ้าทำเงียบก็ดูดีขึ้นมาหน่อย ออกไปทางน่ารักใส ๆ" เหมือนคำพูดผมทำให้มันไม่พอใจ
"แต่ถ้าในสายตาสาว ๆ มึงคงหล่ออยู่ แต่พอดีกูเอามึงมาเทียบกับกูกับพี่กู มึงเลยได้แค่น่ารัก" ผมจงใจใส่น้ำเสียงกวนตีนมันไปหลายส่วน จนมันเริ่มยิ้มออกมา
"เออ ไอ้หล่อ ไอ้ตี๋ไอ้ควยใหญ่"
มันเหมือนจะหาอะไรมาล้อผมบ้าง ผมได้แต่ขำรับว่ามันเป็นจริงหมดเลย มันพูดอะไรมา ผมทำเพียงหน้าทะเล้นไม่สะทกสะท้าน มันคงยิ่งหมั่นไส้ผมขึ้นไปอีก เลยเอาหมอนมาฟาดท้องผม ผมเลยสวนคืนบ้าง ไปมากลายเป็นเล่นตีหมอนกันแบบเด็ก ๆ ผมที่เหนื่อยเพราะหัวเราะกับมันมาก เลยทิ้งตัวนอนหอบอยู่ มันได้ทีคร่อมตัวผมเอาหมอนกดหน้า ผมดิ้นสู้สุดชีวิต แต่เพราะแรงเพื่อนผมมันเยอะกว่า การหวังให้หลุดเลยยาก แต่ยิ่งดิ้นเบสน้อยก็ยิ่งโดนเสียดสี กว่าผมจะรู้ตัวมันก็แข็งเป็นลำโดยไม่ตั้งใจไปแล้ว พอมันหยุดผมรีบเอาหมอนออกให้หายใจสะดวก แต่ภาพที่ผมเห็นพร้อมแรงกดดันที่ผมเพิ่งรับรู้ คือไอ้วินมันกำลังหน้าแดงคร่อมผมอยู่ กับร่องก้นมันก็แนบพอดีกับท่อนเอ็นผม พอผมรู้ตัวมันก็เกิดอารมณ์เสียวขึ้นมา วินมันเหมือนจะรู้ตัวขยับออกจากร่างผม แต่กลายเป็นว่าก้นมันไปสีกับลำตอนขยับ ทำให้ผมหลุดครางเสียวออกมาอย่างลืมตัว
"อ้าาาา"
เกิดความเงียบขึ้นมาทันที วินมันก็หยุดไม่ได้ลุกออกไป ผมที่ตอนนี้เหมือนพลาดทำเรื่องหน้าอาย ก็ได้แต่หลับตาไม่อยากเห็นหน้าเพื่อนที่คร่อมตัว ผมรับรู้เพียงว่าตอนนี้วินลุกมานั่งข้างตัวผมแล้ว ผมที่ถอนหายใจออกยาว อย่างทำใจ แล้วลืมตามองหน้ามัน ไอ้วินที่กำลังจ้องหน้าผมเหมือนรออะไรสักอย่าง หน้ามันดูนิ่งสนิทผิดกับเมื่อกี้ลิบลับ ผมได้แต่กลืนน้ำลายโดยไม่เข้าใจความหมาย ก่อนจะมีคำพูดที่ฟังดูแหบ ๆ ของไอ้วินเปล่งออกมา
"เบส กูขอจับดูควยมึงเล่นได้ปะ..."
คำพูดที่ฟังเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับทำให้ผมมีอารมณ์หื่นกึ่งอยากโชว์เพื่อนขึ้นมา สงสัยผมจะเป็นพวกหื่นง่าย แบบที่เนสและอ้นบ่นประจำแน่ ๆ ผมไม่ตอบแต่พยักหน้าช้า ๆ มือไอ้วินที่ค่อย ๆ เอื้อมมาจับเข็มขัดพยายามปลดมันออก แต่จนแล้วจนรอดมันก็ไม่มีความสามารถพอ ผมรู้สึกว่าไหน ๆ ก็ยอมแล้ว เลยลุกถอดเสื้อถอดกางเกงเหลือแต่บ๊อกเซอร์นอนราบรอมันมาจับกุม มันที่มองผมทุกการกระทำก็ถามขึ้นมา
"มึงไม่อายกูเหรอ" ไอ้วินก็นะ ไม่รู้จะถามทำไม อายมันก็อายอยู่แล้ว แต่ตอนนี้กูอยากให้มึกชักควยกูใจจะขาดแล้วไอ้บ้า
"..."
ผมไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่เหมือนตัวเองจะหน้าร้อนขึ้นมา มันเห็นผมที่หน้าแดงก็หลุดยิ้มให้ผมสะงั้น เหมือนมันจะคิดอะไรได้ มันถอดเสื้อกับกางเกงตัวเองบ้าง กลิ่นน้ำหอมที่ติดตัวมันยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์แปลก ๆ ผมอดทนต่อไปไม่ไหว ลุกมามองหน้ามันอยู่หนหนึ่ง ก่อนจะเอามือมันมาวางไว้ที่เป้าของผม เพราะตอนนี้มีลำเอ็นแข็งกระดกร้อนรอคนมารีดน้ำอย่างหื่นกระหาย มือมันสั่นด้วยความตื่นเต้นมันมองหน้าผมอยู่นาน ก่อนดึงขอบกางเกงผมลงเผยให้เห็นแท่งลำเอ็นหัวแดงที่กำลังมีน้ำใส ๆ ปริ่มออกมา มันชักควยผมช้า ๆ ผมที่ครางด้วยความเสียวลืมตัวฉุดร่างมันเข้ามากอด ซบหน้าใส่ซอกคอมันดูดดมกลิ่นกายที่มีกลิ่นน้ำหอมอย่างที่ผมชอบ มันฝืนร่างอยู่ไม่นาน ก็ยอมให้ผมไซ้ดมซอกคอมันแต่โดยดี ผมที่จับควยมันมาชักบี้เล่นทำให้มันรู้ตัวว่าต้องทำผมคืนแบบใดบ้าง เราแลกกันเสียวอยู่นาน ผมทนต่อไม่ไหวน้ำกำลังจะแตกใส่มือมัน ตัวที่กระตุกจากความเสียว ผมลืมตัวโน้มไปดูดคอมันเต็มแรง ก่อนจะหมดแรงนอนหงายอยู่แบบนั้น วินมันเหมือนมีอารมณ์ค้างเลยนอนลงด้านข้าง แล้วรูดชักมือกระตุกควยลำแข็งของตัวเองไปตามจังหวะที่คุ้นเคย ไม่นานมันก็พุ่งน้ำขาวขุ่นตามมาติด ๆ เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้งในห้องนอน จนผมทนไม่ได้ เลยพูดออกมา
"ขอบคุณ กูเสียวดีเราไปอาบน้ำกันเหอะ..."
ผมที่ลุกออกมา เดินไปยังห้องน้ำโดยไม่ได้ปิดประตูไม่นานวินมันก็เดินเข้ามา ผมเลยช่วยมันล้างตัว ไม่มีคำพูดใด ๆ เกิดขึ้นผมรู้สึกผิดกับมันอย่างมาก ผมออกมาแต่งตัวตามเดิม เก็บของเตรียมกลับบ้าน
"เบส มึงอย่าเพิ่งทิ้งกู..." ผมหันกลับไปยังต้นเสียงที่ยังอยู่ในผ้าขนหนูสีน้ำเงินที่ห่อพันร่างกาย มันเดินมากอดผมจนผมสับสนในท่าทีของมัน
"มึงอยู่เป็นเพื่อนกูก่อนคืนนี้กูต้องการเพื่อน"
น้ำเสียงที่จริงจังทำให้ผมไม่อาจปฏิเสธเพื่อนได้ อีกอย่างผมรู้สึกผิดกับมันในสิ่งที่เพิ่งทำกันไปเมื่อครู่ มันดึงให้ผมกลับไปนั่งที่เตียง มันแต่งตัวด้วยชุดนอนเข้าเซตสีฟ้าอ่อน ๆ ลายการ์ตูนตัวโปรด ผมได้แต่เงียบจนมันเปิดปากออกมาอีกครั้ง
"มึงไม่ต้องคิดมากเรื่องเมื่อกี้ก็ได้ ปัญหาจริง ๆ ของกูที่อยากให้มึงมานอนด้วยคืนนี้..." มันพูดทิ้งช่วงทำให้ผมสงสัยก่อนจะกล่าวต่อออกไป
"กูกำลังโดนเพื่อนบ้านรบกวน..." มันเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดทันที
เรื่องมีอยู่ว่า 2 วันหลังพ่อกับแม่มันไปต่างประเทศ พี่สาวกับพี่เขยก็พร้อมใจไปบ้านต่างจังหวัด จะกลับมาก็บ่ายวันอาทิตย์ในคืนที่ 2 ที่ไม่มีคนอยู่บ้าน เพื่อนบ้านที่เป็นวัยรุ่นคนหนึ่งอายุราวเด็กมหาลัยมาเคาะประตูเรียกมันที่ห้องตอน 5 ทุ่ม มันไม่อยากเปิดประตูรับพี่คนนั้นเท่าไหร่ แต่เพราะว่าพอรู้จักกันมาบ้างเลยจำใจเปิดประตู พี่เขามาขอยืมเครื่องครัวกับเครื่องปรุงเล็กน้อยมันก็ไม่ว่าอะไร พอคืนต่อมาพี่เขาก็มาอีกพร้อมของที่ยืมไปมาคืน แต่รอบนี้เขาขอเข้ามาคุยเล่นด้วย วินมันก็คุยตามอัธยาศัยจนเที่ยงคืนพี่เขาก็กลับห้อง คืนถัดมาพี่เขาเมามาเคาะห้องไอ้วินพร้อมขอมาคุยอีก แต่รอบนี้วินมันรู้สึกว่าพี่เขาปากว่ามือถึงจับตัวมันเหมือนจะลวนลาม จังหวะดีที่พี่สาวมันโทรมาคุยนานจนพี่เขาขอกลับห้องไป แต่พี่เขาบอกว่าคืนนี้จะมาคุยด้วยอีกผมเลยถึงบางอ้อทันที "วิน กูว่าเราสองคนไม่ไหวว่ะ กูก็กลัว กูขอโทรเอาพี่เนสมานอนด้วยอีกคนได้ปะ?"
ผมรีบเสนอ วินมันเหมือนจะดีใจเพิ่มมาหลายส่วนจนผมรับรู้ได้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร พอมันพยักหน้าอนุญาตผมก็หยิบมือถือโทรหาเนสทันที ส่วนวินก็ให้คีย์การ์ดผมลงไปรับเนส พอเห็นเป็นพี่ชายเลยเปิดประตูรับมัน แต่เหมือนไอ้เนสจะไม่ชัวร์เลยหนีบไอ้อ้นมาอีกคน พอขึ้นมาหาเจ้าของบ้านเห็นแขกมาเพิ่มก็งงไปเหมือนกัน แต่ก็รับรู้ถึงความเป็นห่วงจากอ้นได้ มันเลยไม่ว่าอะไร สุดท้ายมันเลยไปขนเครื่องนอนมาเพิ่ม เพื่อให้นอนพอสำหรับ 4 คน พวกเราทั้งกำลังนอนคุยเรื่องทั่วไป อยู่ ๆ เสียงออดประตูห้องไอ้วินก็ดังขึ้น เกิดความเงียบมาทันที วินมองหน้าพวกผม 3 คน สลับไปมา ก่อนจะลุกไปยังประตูหน้าแล้วเปิดประตูออก แทบจะทันทีไอ้พี่คนนั้นแทรกตัวเข้ามามันกอดไอ้วินเต็มแรง พยายามไซ้คอวิน จนไอ้วินร้องเสียงหลง แต่มันก็ชะงักกับรอยแดง ๆ ที่คอของเพื่อนผม มันโกรธมากกระชากเสื้อวินขาดจนวินล้มกับพื้น ก่อนจะคร่อมเพื่อนผมหมายปลุกปล้ำ "พี่ครับ ขอหน้าชัด ๆ หน่อย..." เสียงอ้อนตีนไอเนสพูดออกไปพร้อมกับมือถือที่กำลังถ่ายคลิป พี่ชายคนนั้นถึงกลับดีดตัวยืนด้วยความตกใจ
"พวกมึงเป็นใคร!"
"พวกกูเป็นเพื่อนไอ้วิน มึงละเป็นใครมึงอยากโดนข้อหาบุกรุกหรืออนาจารผู้เยาว์หรือทำร้ายร่างกาย ไม่ดิ ต้องเหมาทั้งหมดเอาปะ..." ไอ้อ้นแทรกสวนกลับไปรัวจนเกือบฟังกันไม่ทัน ผมได้ที่เลยพูดบ้าง
"วินมึงโทรแจ้งตำรวจเลยพวกกูมีพยานหลักฐาน" วินมันลุกยืนวิ่งไปหาโทรศัพท์ส่วนไอ้พี่คนนั้นหน้าถอดสีกำลังจะเดินออกนอกห้องแต่...
"เดี๋ยว เข้ามาแล้วจะไปง่าย ๆ ได้ไง..." ไวจนพวกผมตกใจ ไอ้เนสที่แทรกตัวผ่านร่างทั้ง 3 ไปหยุดข้างหลังรุ่นพี่คนนั้นมันกระชากคอเสื้อพร้อมบิดตัวจนอีกคนถูกเหวี่ยงล้มกระแทกพื้น จุกสิครับ เสียงคำพูดและแรงกดดันที่เนสปล่อยออกมา ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าพี่ผมจะน่ากลัวแบบนี้ได้
"มึงอยากตายรึไง คุยกันก่อนสิเข้ามาปลุกปล้ำคนอื่นแล้ว ไม่รับผิดชอบหรือไง เห้ย กูพูดด้วยหัดมองหน้ากูหน่อย..." แรงกดดันน้ำเสียงสีหน้า ทำเอาไอ้รุ่นพี่คนนั้นหน้าถอดสีไปเลย
"กูขอโทษ กูไม่ตั้งใจ กูแค่แอบชอบน้องเขา กู กู นึกว่าน้องจะเล่นด้วย" มันรีบพูดจนผมฟังเกือบไม่ทัน แต่หมัดไอ้เนสก็กระแทกเข้าลิ้นปี่ไปเต็มแรง ตัวที่ดีดงอจากการจุกและเจ็บ ทำให้ที่อีกฝ่ายแน่นิ่งเพราะจุกจนขยับตัวได้ลำบาก
"ถึงมึงจะชอบไอ้วินมึงก็ไม่ควรทำแบบนี้ กูจะให้โอกาสมึง ถ้ามึงยังมายุ่งกับไอ้วินอีก คลิปพวกนี้กับเรื่องที่มึงเข้ามาถึงตำรวจแน่ มึงไปได้ละ ไป!"
เนสมันเปิดประตูพร้อมฉุดร่างรุ่นพี่กระแทกแรงจนอีกฝ่ายลอดประตูออกไป ก่อนจะล้มทั้งยืนประตูห้องที่ปิดลงเกิดความเงียบขึ้นมาทันที ผมถึงกับร้อนเหงื่อกายไหลกลางหลัง พอผมหันหน้าไปมองทางไอ้อ้นเหมือนมันจะชินกับเรื่องแบบนี้ พอมองไปทางไอ้วิน ตานี่เป็นประกาย
"ไม่มีอะไรแล้วมั้ง วินกูเจ็บคอขอน้ำกินหน่อย" เสียงเรียบ ๆ กับยิ้มออดอ้อนปรากฏอีกครั้ง ผมที่ยืนมึนงงกับภาพก่อนหน้ายังทำอะไรไม่ถูก มันเดินมาข้างผม ก่อนกระซิบเบา ๆ ให้ได้ยินแค่สองคน
"มึงกลัวกูเหรอกูออกจะใจดีน่ารักกับมึง ว่าแต่ไอ้รอยแดงที่คอไอ้วินคงไม่ได้เกิดจากไอ้พี่คนนั้นใช่มะ?" ผมนี่ขาอ่อนเลยสิครับ เลยได้แต่สวนยิ้มใจดีสู้เสือกลับไป
"ก็แกล้งมันเล่นเฉย ๆ เอง" ผมโป้ปดออกไป เพราะไม่อยากให้คิดมาก
"อืมมมม เชื่อก็ได้ครับน้องรัก" มันกอดคอผมไปนั่งกินน้ำ แล้วก็เริ่มพูดคุยถึงเรื่องเมื่อกี้กันอีกครั้ง
♥เช้าวันถัดมา♥
ผมที่รู้สึกตัวก่อนใครกำลังลุกนั่งมองรอบห้อง ข้างเตียงผมมีไอ้อ้นนอนอยู่ข้างล่าง ตอนนี้มันดูผอมขึ้นเยอะเห็นความคมชัดของหน้าที่เริ่มมีมากขึ้น ถ้ามันผอมคงหล่ออยู่เหมือนกัน พอหันกลับมาอีกด้านก็เห็นไอ้พี่เนส เมื่อคืนมันมาแทรกผมกับไอ้วินไม่ให้นอนติดกัน ผมรับรู้ได้ว่าวินมันก็คงพอใจอยู่ไม่น้อย แต่เดี๋ยวสิ เนสมันไปกอดไอ้วินทำไม ผมคิ้วกระตุกหน่อย ๆ กับภาพที่ไอ้เนสนอนกอดไอ้วิน มือที่ยกสูงกำลังฟาดใส่หลังพี่ชาย แต่มันกลับขยับตัวกอดไอ้วินแน่นขึ้น พอผมสังเกตดี ๆ วินมันตื่นแล้วแถมไม่ดิ้นออกจากแขนพี่ผมอีก ผมรู้สึกแปลก ๆกับภาพตรงหน้า ผมตัดสินลุกไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันทันที พอออกมาเห็นไอพี่เนสตื่นแล้ว วินก็ลุกมานั่งเหมือนรอผมออกจากห้องน้ำ ผมเดินไปนอนที่เดิมหลังไอ้วินเข้าห้องน้ำ เสียงกระซิบเบากับอ้อมกอดเปลี่ยนมารัดผมแทน
"กูละเมอกอดผิดคน กูคงไม่ได้เผลอจูบมันตอนหลับใช่ปะ" มันถามหาความจากผม ผมเงียบอยู่นานก่อนจะพูดให้ดูติดตลกออกไป "ไม่รู้ดิ ลองถามไอ้วินดู"
พูดจบผมก็เอามือบีบควยมันที่กำลังกรึ่ม ๆ ตามฮอร์โมนเพศของผู้ชายในยามเช้า ไอ้เนสไม่ยอมให้ผมแกล้งมันโดยดี มันชันตัวคร่อมไซ้คอผมทันที ผมรู้ว่าตอนนี้เราไม่ได้อยู่ห้องตัวเอง เลยพยายามดิ้นให้หลุดโดยไม่ให้เสียงดัง แต่ก็เหมือนช้าเกินไป ประตูห้องน้ำเปิดออกมา ไอ้วินที่เห็นภาพไอ้เนสกำลังไซ้คอผมอย่างดุเดือดหื่นกระหาย
"เล่นอะไรกัน" ไอ้วินถามเหมือนไม่เข้าใจภาพตรงหน้า
"กำลังจะปล้ำไอ้เบสมัน มันชอบยั่วกู" ผมที่เห็นจังหวะตอน ไอ้เนสผ่อนแรงหันไปคุย เลยผลักตัวมันออกมาได้
"พอ ๆ กูเหนื่อย อ้น ๆ ช่วยกูด้วย" ผมทำทีร้องเรียกหาคนช่วย พร้อมหัวเราะขำ แต่ผมรู้ว่าจริง ๆ แล้วไอ้เนสมันจงใจทำให้ไอ้วินเห็น มันแค่อยากให้ไอ้วินรู้ว่าผมกับมันสนิทกันขนาดไหน ผมหน้าชาอยู่บ้าง แต่ก็วิ่งไปหลบหลังไอ้วิน
"มึงไม่ต้องไปแอบหลังเพื่อนเลย แกล้งบีบควยกู ต้องโดนทำโทษ"
มันลุกกระโดดลงมาด้านหน้าไอ้วินที่ผมแอบอยู่หลังมัน แต่ขอโทษด้วยนะเพื่อนวิน มึงช่วยกูก่อนละกัน ผมผลักไอ้วินเต็มแรงใส่ตัวไอ้เนสที่ต้องตั้งท่ารับเพื่อนผมไม่ให้ล้ม ก่อนจะออกแรงผลักอีกครั้งจนไอ้สองคนนั้นล้มไปบนเตียง ผมถอนหายใจมองดูความสำเร็จตรงหน้า กับไอ้อ้นที่ลุกมามองพวกผมว่าเล่นอะไรกัน ไอ้วินหน้าแดงขึ้นมาชัดเจน เนสมันเหมือนจะรู้ตัว แต่ตกใจทำอะไรไม่ถูก ได้แน่นอนอยู่แบบนั้นจนผมแซวออกไป
"จะกอดกันอีกนานไหม กูหิวข้าว" พอทุกอย่างสงบลงพวกเราก็ล้างหน้าล้างตากัน ผมเลยชวนไอ้วินไปกินข้าวหมูกรอบร้านไอ้อ้นด้วยอีกคน พร้อมกับชวนมันไปที่บ้าน เพื่อออกกำลังกายรอพี่สาวมันโทรตาม
-แนะนำอ่านตอนพิเศษถัดไปด้วยนะครับเกี่ยวกับ เบสกับวิน >>> http://www.g4guys.com/thread-134351-1-1.html===============ตอนที่ 6 >>> http://www.g4guys.com/thread-134352-1-1.htmlเบสมันจะวุ่น ๆ หน่อย ♥
ขอบคุณครับ เพื่อนกันจะมันส์หน่อย กำลังสนุกเลยครับ ไปอ่านตอนต่อไปก่อน ขอบคุณครับ มันส์มากคับ
ขอบคุณครับ. ขอบคุณ วินหนีไปลูกหนีไป ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ เบสนี่ไม่รักเนสสักที ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ สนุกดีครับ สนุกดี
หน้า:
[1]
2