ประสบการณ์นักศึกษาวิชาทหาร รด 5 วัน ณ เขาชนไก่ (ep.4)
ปั้ง! เสียงปืนนัดแรกของชุดยิงดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงสะท้อนของปืนไปตามหุบเขา และในไม่ช้านักศึกษาวิชาทหารทุกคนก็เริ่มยิงพร้อมกัน.ผมถือปืนเอาไว้ในร่องไหล่อย่างทะมัดทะแมง ก่อนจะค่อยๆเล็งไปที่เป้ายิงที่อยู่ตรงหน้าห่างออกไปไม่กี่เมตร โดยหวังว่าจะยิงให้เข้าเป้าให้ได้มากที่สุด.“หยุดยิง” ครูฝึกที่อยู่บนหอคอยบังคับการประกาศเสียงดังเพื่อให้นักศึกษาวิชาทหารทุกคนหยุดยิงเมื่อกระสุนปืนในปืนทุกกระบอกหมด ตัวแทนนักศึกษาวิชาทหารรีบเปลี่ยนธงให้เป็นสีเขียวเป็นสัญญาณที่บอกให้ทุกคนรู้ว่าชุดยิงนี้ได้ทำการยิงปืนด้วยกระสุนจริงเสร็จเรียบร้อยแล้ว.“เปลี่ยนเป้า!” ทันทีที่จบเสียงคำสั่งของครูฝึก ผมก็รีบลุกขึ้นแล้ววิ่งหน้าวิ่งพุ่งตรงไปที่เป้ากระดาษเพื่อเอาเป้าของตัวเองออกมาจากที่แขวนและเอาเป้าของเพื่อนคนอื่นที่จะมายิงต่อไปติดไว้แทนที่ จากนั้นก็วิ่งกลับมาที่แท่นยิงเหมือนเดิมเพื่อเอาอุปกรณ์สนามต่างๆ เช่น หมวกกับกระติกน้ำที่ถอดไว้ตอนนั่งยิงมาใส่ให้เรียบร้อย ก่อนจะวิ่งออกจากสนามยิงปืนกลับมาที่สถานี 31 ที่ที่พวกเราฝึกยิงปืนกันไปเมื่อวาน.“เห้ย ได้กี่คะแนนว้ะ” ปันที่วิ่งตามหลังผมมาติดๆถาม ผมจึงกางเป้ากระดาษของผมให้ปันดู “เหี้ยเข้าเลข 5 ด้วยหรอว้ะ” พูดจบปันก็เอาเป้ากระดาษของมันมากางให้ผมดู “ดูกูนี่ 0 เลย55555”“ไอ้สัส มันเป็นคะแนนนะเว้ย” ผมทัก“โอ้ย ยังไงกูก็ผ่านอยู่แล้ว เขาไม่ให้กูกลับมาซ้ำอีกปีหรอก”.ผมกับปันรีบวิ่งตามเพื่อนคนอื่นๆกลับมาที่สถานีฝึก คราวนี้ได้นั่งไปร่มผ้าใบบ้างก็ยังรู้สึกดีขึ้นมาบ้างนิดหน่อย.และแล้วสิ่งที่ผมไม่อยากจะให้เกิดก็มาถึงเวลาของมัน นั่นก็คือการตรวจผม.หลังจากที่พวกเราได้เข้ามานั่งพักในร่มผ้าใบไม่นาน ครูฝึกหัวหน้าสถานีก็เดินเข้ามาตรวจผม และเนื่องจากว่าการตรวจผมจะแบ่งเป็นชุดยิงซึ่งแต่ละชุดยิงก็มีเพียงแค่ 30 กว่าคน ทำให้เขาตรวจละเอียดมากๆและมีโอกาสมากๆที่ผมจะไม่รอด ยังไงก็ตาม นี่คงเป็นการตรวจผมครั้งสุดท้ายในชีวิตผมแล้ว คงไม่มีใครมาบังคับให้ผมไปตัดผมได้อีก.“เห้ยเอ็ง ลุกไป” ครูฝึกชี้มาและสั่งอย่างเด็ดขาด ผมส่ายหน้าและกำลังจะลุกไป “เห้ยไม่ใช่เอ็ง ผมเอ็งโอเคแล้ว ข้างๆเอ็งอ่ะ”“อ้าว” ไอ้ปันอุทาน “ผมหรอ”“เออดิว้ะ ผมยาวชิบหาย คิดว่ามึงเท่หรอ”“55555” ผมหัวเราะเยาะไอ้ปัน ขณะที่มองมันลุกขึ้นไปแต่โดยดี“ไม่ต้องมาขำเลยไอ้สัส มึงอ่ะลุกมาเป็นเพื่อนกูเลย” ผมก็ยอมลุกไปง่ายๆเพราะว่าครูฝึกบอกว่าตัดผมเสร็จก็ไปพักยาวได้เลย.ผมพาปันเดินไปด้านหลังเต้นท์ผ้าใบหนึ่งที่ผมเห็นช่างตัดผมที่มาจากทางศูนย์ฝึกที่กรุงเทพฯโดยตรงกำลังตัดผมให้กับนักศึกษาวิชาทหารแบบไม่หยุดเลยทีเดียว หรือชุดยิงของผมจะโดนตัดผมเกือบหมดเลยเนี่ย.ผมเดินอ้อมเต้นท์นั้นไปรอไอ้ปันที่ทางออกของเต้นท์อีกข้าง เพราะไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดว่าผมต้องมาตัดผมด้วย“เชี่ย เหี้ยสัส” ไม่นานปันก็ออกมา เรียกได้ว่าช่างตัดผมชำนาญมากๆ สามารถตัดได้ภายในเวลาไม่ถึงนาที“หล่อแล้ว” ผมยิ้ม “ไปเอาน้ำล้างเร็ว”“เออๆ” ว่าแล้วผมกับปันก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำ “ทำไมมึงไม่โดนว้ะ”“ก็ทำไมว้ะ”“หรือว่า มึงไปอมควยครูฝึกมาเมื่อวาน”“เชี่ย” ผมรีบปฎิเสธทันที แต่ความรู้สึกของการโดนครูฝึกสั่งให้แก้ผ้าต่อหน้าเขาในห้องน้ำเมื่อเช้าก็ยังคาใจผมไม่หาย “กูไม่ทำหรอกเว้ย เหี้ยชิบหาย”“ไอ้สัส”.หน้าห้องน้ำมีอ่างน้ำใหญ่ๆอยู่ พร้อมกับขันพลาสติกที่ลอยอยู่หลายใบ เหมือนกับรู้เลยว่าที่สถานีนี้จะต้องมีการตรวจผม และนอกจากจะมีบริการตัดผมให้แล้ว ยังจะมีบริการน้ำให้ล้างเศษผมอีก ปันไม่รอช้าถอดเสื้อออกทันทีที่เดินมาถึง.“ฝากหน่อย” ปันส่งเสื้อยืดมาให้ผมก่อนจะรีบตักน้ำราดหัวตัวเองทันที ผมเลยถือโอกาสนั้นล้างหน้าล้างตาไปในตัวเลยด้วย “เค้าตัดเหี้ยป่าวว้ะ” ปันเอ่ยพร้อมกับหันหน้ามาให้ผมดู“ตัดดีไม่ดี มึงก็เหี้ยอยู่ดีแหละ”“อ้าวสัส” พูดจบ ปันกลับเอาน้ำสาดมาใส่ผมที่ใส่ชุดฝึกอยู่เข้าทำเอาผมเปียกไปด้วย “สงกรานต์มั้ยล่ะมึง”“ไอ้เชี่ย ทำเหี้ยไรเนี่ย” เล่นเป็นเด็กไปได้.ผมกับปันเดินไปซื้อข้าวเหนียวไก่แดง อาหารที่เป็นตำนานของเขาชนไก่ไปแล้ว ซื้อเสร็จก็เดินมาหาที่นั่งกินร่มๆจนมาเจอต้นไม้ใหญ่มากๆต้นหนึ่งที่ข้างใต้เป็นเนินเล็กๆให้นั่งได้ แต่ต้นไม้ต้นนี้อยู่ไกลจากตัวสถานีอยู่พอสมควรจนต้องคอยฟังเสียงเพื่อนดีๆว่าเรียกรวมพลหรือยัง.เฮอ ปันถอนหายใจก่อนจะนอนลงบนเนินเล็กๆใต้ต้นไม้นั้น“ชิวสัส” ผมเอ่ย “ตอนแรกกูคิดว่าปี 3 แม่งจะเหนื่อยชิบหาย แบบชิบหายมากๆ”“ไม่เว้ย ปี 3 แม่งสบายสุดๆแล้วเว้ย เอะอะๆปล่อยพัก ไม่ค่อยได้ทำอะไรมากหรอกเว้ย”“โคตรดี” ผมให้ฟันฉีกไก่แดงออกจากไม้ ตามด้วยปั้นข้าวเหนียวเป็นก้อน อาหารในตำนานขี้นดับความหิวได้ดีจริงๆ“ไอ้บอม” ปันพูด “เมื่อเช้านี้ก่อนรวมพลที่มึงบอกว่ามีงจะไปล้างหน้าอ่ะ มึงหายไปไหนมาว้ะทำไมไปนานจัง แล้วก็กลับมาก็ใส่กางเกงบอลตัวอื่น มึงโอเคใช่มั้ยว้ะ”.ผมวางถุงไก่แดงกับถุงข้าวเหนียวลง พร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนเนินข้างๆปัน“ปัน…” ผมถอนหายใจก่อน เพราะเรื่องนี้เองก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมสบายใจที่จะพูด “เมื่อเช้าครูฝึกแม่งเข้ามาทำโทษเว้ย เพราะว่าเค้าไม่ได้ให้อาบน้ำตอนเช้า และแม่งตอนแรกก็ให้ล้างห้องน้ำลงโทษด้วย แต่กูแม่งเสือกจะหนีเลยต้องล้างห้องน้ำเอง แต่เชี่ยแม่งโชคร้ายสัส มึงจำครูฝึกที่ให้กูหอมแก้มแลกโทรศัพท์เมื่อวานได้ม้ะ แม่งให้กูถอดกางเกงบอลให้แม่งอ่ะ”“เชี่ยยยยย ไอ้เหี้ยบอม เหี้ยสัสๆ” ปันอุทานเสียงดัง“กูแม่งไม่รู้จะทำไงว่ะ เลยต้องถอดไป”“เชี่ย งั้นมึงก็…”“เออ โคตรเหี้ยเลยว่ะ กูต้องโชว์ควยให้แม่งดูอ่ะ แม่งถึงจะยอมปล่อยกูออกมา”“เชี่ยบอม ไม่ได้นะเว้ย มึงต้องไปฟ้องแล้วนะเว้ย”“ฟ้องใครว้ะ จนกว่าจะกลับไปถึงกรุงเทพฯได้ ทีนี่เราเป็นเหมือนแค่นักโทษว่ะ จะเถียงจะสู้อะไรไม่ได้ต้องคอยทำตามที่พวกแม่งสั่งอย่างเดียว”.“แล้ว… มึงไปเอากางเกงบอลใครมาใส่ว้ะ” บอมถาม“ออ… ชื่อ…แม็กอ่ะ โดนลงโทษด้วยกันกับกูเมื่อเช้าพอดีเนี่ยแหละ ตอนแรกกูก็จะหนีออกมากับแม็กนี่แหละ แต่เสือกโดนจับได้ซะก่อนเลยต้องมาล้างห้องน้ำด้วยกัน”“แหม มึงแม่งเป็นที่ชื่นชอบของทหารนะเนี่ย กูว่าแม็กแม่งต้องจีบมึงแน่ๆเลยว่ะ”“ไอ้สัส เหี้ยไรเนี่ย555 กูไม่ชอบผู้ชายนะเว้ย”“อ้าว ใครจะไปรู้ เมื่อวานมึงยังหอมแก้มครูฝึกเลย”“ก็เค้าสั่งให้กูทำ”“หรอๆๆๆๆ5555 กูโอเคนะเว้ย ถ้ามึงจะชอบผู้ชายอ่ะ แค่กูขอแซวบ้าง”“ไอ้สัสไม่เอา กูไม่ชอบผู้ชายหรอกเว้ย”.“ไอ้บอม แต่กูจริงจังนะๆ เรื่องครูฝึกเหี้ยนั่นอ่ะ 2ครั้งแล้วนะเว้ยที่แม่งบังคับให้มึงทำไรเหี้ยๆอ่ะ มึงต้องเอาเรื่องนี้บอกหัวหน้ากองพันนะเว้ย แม่งไม่ใช่เรื่องเล่นๆ”“กูจะบอกยังไงว้ะ กูก็อาย”“ไอ้สัส มึงจะรอให้ครูฝึกเชี่ยนั่นเย็ดตูดมึงจนฉีกก่อนรึไงมึงถึงจะไปฟ้องเค้า”“ไอ้เหี้ย เมื่อเช้าแม่ง เหลือแค่กูก้มแม่งก็จะเย็ดได้อยู่ล่ะ”“เชี่ย น่ากลัวชิบหาย” ปันหันมาหาผม “ถ้าครูฝึกเชี่ยนั่น หรือว่าครูฝึกคนไหนมาทำอะไรมึงอีก มึงต้องมาบอกกูทันทีเลยนะเว้ย กูจะเอาพวกแม่งตายเลย กูจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรมึงอีกแล้ว ไอ้คุณชายเอ้ย”“…ครับ” ผมตอบ“มึงแม่งก็ต้องหัดสู้คนซะบ้างนะเว้ย อย่าไปยอมแม่งอย่างเดียว อย่าคิดว่าแค่ยอมๆแล้วก็จะได้รอดไปนะเว้ย”//“รอดแล้วเว้ย ไอ้เหี้ยยยย” บอมตะโกนทันทีที่วิ่งเข้ามาถึงเต้นท์.ผมกับบอมรีบโยนเป้สนามทิ้งไว้ที่หน้าเต้นท์แบบไม่กลัวอะไรอีกต่อไป เพราะสิ่งที่เจอ 2-3 วันที่ผ่านมามันทำให้เราลืมคำว่าสกปรกไปเลย ผมกับบอมต่างคนก็ต่างถอดชุดฝึกออกจนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวแล้วก็หยิบสบู่ รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที ซึ่งนักศึกษาวิชาทหารคนอื่นๆก็มีเช่นเดียวกันเหมือนกับว่าเป็นการแข่งขันวิ่ง โดยที่มีเส้นชัยเดียวกันเป็นห้องอาบน้ำยังไงอย่างงั้น.เมื่อมาถึง เป้าหมายของทุกคนก็มีการตัดน้ำขึ้นมาอาบราดตัวให้ได้เร็วที่สุด วินาทีแรกที่น้ำเย็นลาดลงบนตัวที่เปอะเลอะไปด้วยฝุ่นดินและไม่ได้อาบน้ำมานานเป็นเวลากว่า 2 วันนั้น มันช่างดีเหลือเกิน อย่างที่บอกว่านี่แหละคือรางวัลที่ดีที่สุดสำหรับผู้ชนะ ผู้ที่สามารถเอาชนะภารกิจเขาชนไก่มาได้จนถึงวันที่ 4 และพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันสุดท้ายที่ได้อยู่ที่เขาชนไก่นี้เป็นวันที่ 5 ซึ่งสิ่งที่ต้องทำในวันที่ 5 ก็คือการเข้าร่วมพิธีปิด และทุกอย่างก็จะจบลง.ผมมัวแต่อาบน้ำอย่างมีความสุขมากๆโดยที่ไม่ได้สนใจไอ้บอมที่อยู่ข้างๆ จนกระทั่งผมหันไปมองมันอีกครั้ง ผมกลับเห็นมันยืนอยู่นิ่งๆแทบไม่ค่อยขยับอะไรมาก ซึ่งเป็นท่าทีที่แปลกมากๆ ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆมันมาขึ้นจนเห็นว่าคนที่ยืนอาบน้ำอยู่ข้างๆบอมนั้นกำลังใช้มือข้างนึงล้วงเข้าไปจับก้นในกางเกงในของบอมอยู่.“ไอ้เชี่ย มึงทำเชี่ยไรเนี่ย” ผมพุ่งเข้าไปเอามือกระชากแขนนั้นมาจากกางเกงในบอมทันที ผมรีบพึ่งเข้าไปยืนกันบอมเอาไว้ คนๆนั้นหันกลับมาหา …แม็ก“มึงทำเชี่ยอะไรเพื่อนกู”“แล้วมึงอ่ะมาทำเชี่ยอะไรกับกูเมื่อคืนก่อนห้ะ” แม็กสวนทันที“เห้ยแม็ก กูก็บอกแล้วไงว่าแม่งเข้าใจผิด”“หรอว้ะ แต่กูคิดอีกอย่างนะเว้ย… กูคิดว่ามึงกับ ‘เมีย’ ของมึงอ่ะเป็นคนเหี้ยที่ทำให้กูอ่ะลำบากเว้ย”“เห้ย กูก็บอกแล้วไงว่าพวกกูไม่ได้ทำ” ผมสวนกลับทันที “มึงอ่ะทำเชี่ยอะไรมาล้วงก้นเมียกูว้ะ”“นี่ยอมรับว่าหรอว่าไอ้เหี้ยนี่แม่งเป็นเมียมึง” แม็กเดินเข้ามา“เออดิว้ะ” ผมตอบเสียงเข้ม “มึงอ่ะก็รู้ไว้ด้วย ว่าอย่าเหี้ยเสือกมาจับตัวเมียกูอีก”“เออ…” แม็กพูดต่อ “ไหนๆก็ไหนๆที่กูได้จับก้นแม่งล่ะ ก็ถือว่าหายกันกับเรื่องเมื่อคืนก่อนก็ได้… มึงก็โชคดีนะ เมียมึงอ่ะตูดนิ่มนวลชิบหายเลย”“ไอ้สัส” ผมทนไม่ไหวที่จะต้องฟังคำพูดของแม็กต่อไป อารมณ์โกรธโมโหพุ่งขึ้นมาทันที ผมง้างมือขึ้นมาจะต่อยอัดเข้าที่หน้าของแม่งให้แม่งรู้สึกเจ็บไปเลย แต่ทันใดไอ้บอมก็ง้างมือผมไว้“พอเหอะ” บอมพูด “มึงเลิกยุ่งกับกูได้แล้วแม็ก”“เออ…กูไม่ยุ่งกับตุ้ดหรอก”.ปี้ดดดดดด…ฉับพลันเสียงนกหวีดก็ดังขึ้น จากห้องอาบน้ำที่มีเสียงตะโกนโหวกเหวากไปหมด กลายเป็นห้องที่มีแต่ความเงียบ “เสียงดังเกินไปแล้ว!” ครูฝึกตะโกนเสียงดัง ผมมองสวนกลับไปทางครูฝึกนั้น หน้าของมันคุ้นมากๆ ครูฝึกคนที่ยึดโทรศัพท์บอมไป และคนที่คอยทำเรื่องเชี่ยๆกับบอมมาตอนหลายๆวัน ผมรีบดึงตัวบอมเข้ามากอด เอาตัวเองบังหน้าบอมไว้เพราะว่าถ้าเขาเห็นหน้าบอมอีก เขาต้องเรียกบอมให้ไปทำอะไรไม่ดีแน่ๆ ในขนาดเดียวกันก็ต้องคอยระวังไม่ให้ไอ้เชี่ยแม็กเนี่ยมาจับตัวบอมอีก ไอ้สัสบอมเอ้ย ทำไมมึงแม่งไม่สู้คนแล้วว้ะ.“ทั้งหมดดันพื้นท่าเตรียม” ครูฝึกตะโกนเสียงดัง ทำให้นักศึกษาวิชาทหารทุกคนรีบยันตัวเองไว้กับเพื่อนห้องน้ำ.“คุ้นๆมั้ยครับ ตุ้ด” แม็กเขยิบมาข้างๆบอม แล้วพูดใส่หู“คุ้นครับ ไอ้หน้าหี” บอมตอบอย่างชัดเจน“ด่าแบบตุ้ดเลยว่ะเห้อออ”.“10 ครั้ง!”“10 ครั้ง”“เสียงเบา! ที่แบบนี้นี่แทบไม่มีเสียงเลยนะ… 20 ครั้ง”“20 ครั้ง!”“เริ่ม”.ผมหันสายตาไปมองแม็กไม่ออกห่าง โดยพยายามเอาตัวเองเขยิบเข้ามากันแม็กไม่ให้แตะตัวบอมได้อีก แต่มันก็ยังคงมองบอมด้วยสายตาไม่ดีอยู่ ผมหันกลับมามองบอมที่กำลัง(แกล้ง)วิดพื้นอยู่นั้นก็เห็นว่ากางเกงในคุณหนู calvin klein ของมันมองทะลุผ่านใสแจ๋วอีกแล้ว โดยเฉพาะก้นที่ไอ้แม็กเล็งไว้ จนผมต้องเอามือข้างหนึ่งขึ้นมาปิดก้นของบอมไว้ไม่ให้แม็กจ้องเห็นได้.“เลิกหวงเมียได้แล้วไอ้สัสเอ้ย” แม็กเอ่ย//ผมกับปันรีบวิ่งออกจากร่มของต้นไม้ใหญ่เพื่อมารวมพลที่ลานกว้างของสถานีฝึกที่ 31 ให้หลังสัญญาณนกหวีดเรียกรวมพลดังขึ้นไกลๆ.การฝึกในวันที่ 2 นี้หลังจากยิงปืนเสร็จแล้วก็ถือว่าช่วงบ่ายก็จะชิวขึ้นมากๆ หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จ ครูฝึกประจำสถานีก็พาพวกเราเดินไปที่สถานีแผนที่และเข็มทิศ ซึ่งเป็นสถานีย่อยของสถานีการฝึกที่ 31หน้าที่ที่พวกเราต้องทำในการฝึกนี้ก็คือการเดินทางตามแผนที่และเข็มทิศที่ครูฝึกให้มาในป่า และการฝึกก็ผ่านไปได้ด้วยดีและง่ายดายมากๆ แน่นอนว่าการปล่อยนักศึกษาวิชาทหารจำนวนกว่า 500 คนไปเดินป่าพร้อมกันหมดทุกคน จะไม่มีวันหลงแน่นอน เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็จะไม่เจอป่า จะเจอแต่นักศึกษาวิชาทหารเดินไปเดินมาเต็มพื้นที่ป่าหมด.และการจบวันที่เหนื่อยล้านี้ ก็สิ้นสุดที่การกลับมาที่กองพันเหมือนกัน และยังด้วยการกินข้าว อาบน้ำ และรวมพลก่อนเข้านอนเป็นกิจวัตรเหมือนกับทุกๆวัน.“เหี้ย หมดไปอีกวันแล้วว่ะ” ปันนักบ่นก็ต้องบ่นทันทีที่เข้ามาทิ้งตัวลงนอนในเต้นท์ได้ “กูขอเปลี่ยนกางเกงแป้บ”“เออ กูเปลี่ยนด้วย” ต่างคนก็ต่างถอดกางเกงชุดฝึกออกแล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงบอลเพื่อให้นอนสบาย“อ้าว คืนนี้ใส่กางเกงในหรอครับ” ปันเอ่ย“เสือกว่ะ” ผมตอบ“55555” แต่ในสิ่งปันขำนั้น เมื่อผ่านไปนานๆผมกลับรู้สึกไม่ขำยังไงไม่รู้ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านั้นมันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะลืมไปได้ง่ายๆ“ปัน…ไม่ขำได้มั้ยว้ะ กูยังรู้สึกไม่ดีอยู่เลย”“เออ… กูขอโทษว่ะ มึงต้องดูแลตัวเองดีๆด้วยนะเว้ย อย่าให้ใครมาทำอะไรมึงได้อีก”“กู…” ผมพูดไม่ออก เพราะน้ำเสียงที่ปันพูดกับผมนั้นเปลี่ยนไปทันที มันดูหนักแน่น และ…เป็นห่วงเป็นใยมากขึ้น “โอเค”“เออดีแล้ว ไม่ต้องห่วงนะเว้ย มีกูอยู่ด้วยเสมอนะ”.“มึงนอนหลับป่าวว้ะ” ผ่านไปไม่นานหลังจากสัญญาณนกหวีดเป็นเวลา 4 ทุ่มให้นักศึกษาวิชาทหารทุกคนเข้านอน ความร้อนก็เข้ามาอยู่ในเต้นท์ รวมทั้งเสียงยุงบินไปมากรอกหู“ไม่อ่ะ” ปันที่ผมคิดว่าจะหลับไปแล้วเหมือนเมื่อวานกลับลืมตาขึ้นมาและตอบด้วยเสียงใสแจ๋วเหมือนกับยังไม่ได้หลับไปเลยจริงๆ“กูก็ไม่หลับว่ะ ไอ้เหี้ย คิดว่าวันนี้จะเหนื่อยมากๆแล้วก็หลับไปเลยซะอีก”“เห้ยมึง” อยู่ดีๆปันก็พลิกตัวมามองผมที่นอนอยู่ข้างๆอีกฝั่งของเต้นท์ “เราสนิทกันป่าวว้ะ”“ถามเชี่ยไรเนี่ย” ผมหมายถึงอย่างงั้นจริงๆ “สนิทดิว้ะ จะแดกกันเข้าไปเป็นผัวเมียกันอยู่ล่ะเนี่ยไอ้สัส”“งั้น…” ปันเอ่ยแล้วก็เงียบหายไปสักพักหนึ่ง “กูขอ…ชักว่าวได้ป้ะ”“เห้ย เหี้ยไรของมึงเนี่ย อยู่เขาชนไก่เหี้ยนี่ยังเงี่ยนได้อีกออ”“เหี้ยก็แม่ง…2วันแล้วอ่ะ ไม่ได้เอาออกเลย จะได้นอนหลับด้วย”“เออๆ…” ผมเองก็ไม่รู้จะตอบอะไรเหมือนกัน “อยากทำอะไรก็ทำไปเหอะ”.ว่าแล้วปันก็ลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบโทรศัพท์ของมันกับหูฟังมาเสียบเข้าที่หู“มึงเอาด้วยม้ะ” ปันยื่นหูฟังข้างหนึ่งมาให้ “กูมีหนังเรื่องเด็ดมากๆพึ่งลงวันนี้เลยเว้ย”“เออๆ” ผมเองที่นอนไม่หลับเหมือนกันเลยยอมเอาหูฟังมาเสียบหูตัวเองข้างหนึ่งแล้วเขยิบไปไกลๆปันเพื่อดูหนังโป้ในโทรศัพท์ของมัน.“เชี่ย เรื่องนี้แหละ” ปันอุทาน แล้วก็คลิกเข้าไปทันที โชคดีที่เน็ตที่เขาชนไก่นั้นพัฒนาขึ้นจนความเร็วสูงมากๆ โดยเฉพาะเวลานี้ที่ทุกคนเริ่มนอนเลยสามารถโหลดหนังดูได้ไว้ไม่มีสะดุด“เชี่ย มึงตามคนนี้ด้วยหรอว้ะ…กูก็ชอบดูคนนี้เหมือนกัน”“เออใช่ม้ะ หีแม่งชมพูชิบหาย”.หนังยามดึกเริ่มฉายไปเรื่อยๆ จากตอนแรกที่ผมพยายามทำให้ตัวเองหลับ ผมกลับกลายเป็นตื่นขึ้นมาเต็มที่ ตอนแรกที่เหนื่อยๆอยู่นั้น หนังเรื่องเด็ดของปันก็กลับทำให้ผมเงี่ยนขึ้นมาด้วยเหมือนกัน ปันถือโทรศัพท์มือถือด้วยมีข้างหนึ่ง อีกข้างก็ล้วงเข้าไปในกางเกงบอลของตัวเอง ผมเองก็ทำแบบนั้นเช่นกัน ผมค่อยๆชักเพื่อไม่ได้เสียงดังลอดไปจนเต้นท์ข้างๆรู้ว่าพวกเรากำลังทำอะไรกันอยู่.“เชี่ยบอมกูไม่ไหวแล้วว่ะ” ปันพูด แล้วจึงก้มไปดึงกางเกงบอลตัวเองลงไปที่ขาตามด้วยกางเกงใน“เชี่ยกูด้วย” ผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อยากชักให้เต็มมือที่สุด จึงก้มไปดึงกางเกงบอลกับกางเกงในลงไปที่ขาพร้อมกันไปเลย.ผมกับปันก้มตัวลงกลับมานอนพร้อมกัน ต่างคนก็ต่างชักให้ตัวเองแบบเต็มแรง ความรู้สึกเงี่ยนมันทำให้สมองของพวกเราไม่ทำงานและใช้ควยเป็นเครื่องคิดวิเคราะห์อย่างเดียว โดยเฉพาะกับการที่ไม่ได้ชักว่าวมาเลยติดกันเพียงแค่ 2 วันแต่เป็น 2 วันที่เหนื่อยมากๆมันยิ่งทำให้เมื่อมีอะไรไปสัมผัสกับควยที่แข็งเต็มที่แล้วนั้นยิ่งทำให้เสียวมากขึ้นกว่าการชักว่าวปกติมากๆ.ในที่เต้นท์ที่มืดมากๆนั้นต่างคนก็ต่างชักของตัวเองโดยที่ไม่ได้สนใจอีกคนเลย ผมเองก็ชักของผมไป พยายามกลั้นความเสียวไปแค่กับตัวเองไม่ครางออกมาเสียงดังเพราะจะทำให้เต้นท์ข้างๆรู้ได้ ปันเองก็เช่นกัน.หนังของปันเริ่มเข้าสู่ช่วง Climax นางเอกขย่มควยพระเอกแรงขึ้นๆไม่หยุดจนผมอดจินตนาการตามไม่ได้ ปันเองก็ยิ่งชักควยตัวเองแรงขึ้นๆแต่พวกเราก็ทรมานเพราะว่าครางออกมาดังๆไม่ได้.“ไอ้เชี่ย เงี่ยนสัส โอ้ย” ปันครางออกมา แต่ก็ฟังเหมือนเสียงกระซิบ.ยิ่งความเสียวเข้าครอบงำมากขึ้นเท่าไหร่ ผมกับปันก็ต่างอยู่นิ่งกันไม่ได้มากเท่านั้น นอกจากจะชักว่าวอย่างแรงแล้ว ต่างคนต่างก็เด้าอ้าวตัวเองขึ้นลงไปมาเหมือนกันพระเอกที่กระแทกเอวเย็ดหีของนางเอกอยู่ในหนัง.ผมลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืด แล้วหันไปมองปันที่หลับตาชักว่าวอยู่ด้วยความเสียว เชี่ย นี่ผมสนิทกับปันมากขนาดนี้เลยหรอ ผมไม่เคยชักว่าวหรือทำอะไรแบบนี้กับเพื่อนมาก่อน ถึงแม้จะเป็นเพื่อนผู้ชายด้วยกัน ผมมองหน้าปันแล้วมองลงไปที่ควยของปันที่กำลังโดนชักอยู่อย่างแรง ในชั่ววินาทีหนึ่งผมกลับหยุดชักควยของตัวเองทั้งๆที่ควยก็ยังเสียวมากๆอยู่และอยากชักต่ออย่างไม่หยุด แต่ผมก็ปล่อยมือจากควยนั้นแล้วเอื้อมไปกำควยของปันเข้า.“โอ้ยเชี่ย” แต่ปันก็ไม่ขัดขืนเลย ปันปล่อยมือออกจากควยของตัวเอง ปล่อยให้ผมชักควยของปันไปมาโดยที่ปันเองก็เด้งเอวขึ้นลงแรงมากๆเหมือนกันว่ากำลังเย็ดฝ่ามือของผมไปด้วย“เสียวสัส” ปันครางต่อแล้วก็พลิกตัวมาเล็กน้อย และใช้มือของตัวเองมากำควยชักให้ผมต่อบ้างอย่างน่าประหลาดใจ ปันทิ้งโทรศัพท์มือถือในมือลงเพราะคงเสียวมากเกินกว่าจะถือไว้ในมือไหวแล้ว ภาพเลยกลายเป็นผมกับปันกำลังจับควยของอีกคนเพื่อชักว่าวให้กัน.“ไม่ไหวแล้วโอ้ย” ผมเสียวมากจนต้องครางออกมา อุ้งมืออุ่นๆของปันที่จับควยผมไว้อยู่นั้นทำให้ผมนึกถึกด้านในหีที่อุ่นและแฉะขึ้นมาทันที ผมจินตนาการถึงผู้หญิงที่ผมเคยชอบและวันนี้ผมก็ได้เย็ดเขาแล้ว และผมก็เชื่อได้เลยว่าปันก็คงจินตนาการถึงหีแฟนเก่าของมันเช่นกัน.ผมก้มลงไปมองที่ควยของมันที่ตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นจากควย รวมทั้งมือของผมก็เปียกชุ่มเหมือนกัน ผมใช้มืออีกข้างของตัวเองเลื่อนลงไปบีบคั้นไข่ของปันเล่นไปมาแรงๆเหมือนกับจะปิ้นออกมา ทำเอาปันเสียวมากขึ้นจนต้องแหงนคางขึ้นและเด้งเอวขึ้นลงสุดๆไม่หยุด.ผมเองก็ก้มกลับมามองควยของตัวเองที่ปันกำลังชักให้อยู่เช่นกัน ทันทีภาพในหัวของผมที่ผมจินตนาการไว้ก็หยุด เพราะมันกลับไม่ได้ทำให้ผมสนุกได้มากหรือน้อยกว่าเดินอีกต่อไป ผมมองไปที่ปันและมือมันที่ชักควยให้ผมอยู่ ภาพตอนนี้ก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกเสียวควยน้อยลงไปมากกว่าเดิมเลย มันดันทำให้ผมเสียวไปได้มากกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ และเมื่อผมเห็นปันครางเพราะเสียวจากมือที่ผมชักให้อยู่นั้น มันกลับทำให้ผมรู้สึกเสียวและเงี่ยนมากขึ้นกว่าเดิม มากแบบที่ผมไม่เคยรู้สึกได้มากขนาดนี้มาก่อนเลย หรือว่านี่หรอคือสิ่งที่เค้าเรียกว่า ความผูกพันธ์.“ไม่ไหวแล้วค้าบ จะแตกแล้วค้าบ” ปันครางออกมา“แตกด้วยค้าบ ไม่ไหวแล้ว โอ้ยยยย” ผมเอ่งก็เช่นกัน.ผมเร่งจังหวะมือที่ชักควยของปันอยู่ให้เร็วขึ้นๆแบบสุดแรงเกิด และปันเองก็ทำเหมือนกัน ผมลูดควยของปันขึ้นลงให้สุดมากกว่าเดินด้วยกันกดที่หัวควยมากเป็นพิเศษจนปันเสียวตัวโก่ง.“โอ้ย แตกแล้วๆ” ปันร้องออกมา และทันใดนั้นควยของปันก็พุ่นน้ำอสุจิออกมาอย่างแรงเหมือนกับเขื่อนแตก ถึงจะมืดมากแต่ผมก็ยังเห็นน้ำอสุจินั้นพุ่งออกมาเป็นสายยาว “อ้า” ปันคราง“แตกด้วยๆ” ผมทนไม่ไหวเช่นกัน จังหวะมือของปันมันก็ทำให้น้ำของผมพุ่งออกมาเป็นสายเช่นกัน มันพุ่งออกมาเปอะเปื้อนไปเต็มเสื้อรดของผม.“เฮอไอ้เหี้ย” ปันหอบไม่หยุด“เชี่ย เสื้อเลอะชิบหายเลยว่ะ” ผมบอก พร้อมกับลุกขึ้นนั่งและค่อยๆถอดเสื้อออกมาไม่ให้น้ำว่าวให้เปื้อนถุงนอน“ทำไม…” ปันเอ่ย “ทำไมเสื้อกูไม่เลอะเลยว้ะ” ผมก้มมองลงไปที่ปัน“ไอ้เชี่ย” ไอ้เชี่ยปันจริงๆแล้วมันนอนตะแคงอยู่ทำให้น้ำว่าวที่มันแตกออกมาพุ่งมาโดนที่ผมเองคนเดียว “ไอ้เชี่ยๆๆๆไอ้เชี่ยปัน น้ำเงี่ยนมึงอ่า”“55555ไอ้สัส”ผมที่กำลังถอดเสื้ออยู่อย่างช้าๆรู้สึกขยะแขยงขึ้นมาทันทีเหมือนจะอ้วกออกมา“โทษเว้ยๆโทษ มึงชักเสียวกันอ่ะ” ว่าแล้วปันก็ถอดเสื้อของมันออกมาด้วยเช่นกัน เพื่อเอามาเช็ดควยของมันเองก็เปื้อนน้ำว่าวอยู่บ้าง แล้วมีหน้าดันมาเช็ดควยของผมต่ออีก“ไอ้สัส ไม่ต้อง ควยกูกูจัดการเอง” ผมปฏิเสธพร้อมกับพยายามใช้กางเกงในมาเช็ดน้ำว่าวที่เปอะควยของตัวเองอยู่ออกไปให้หมด“หรอ…แล้วทำไมเมื่อกี้ควยของมึงมึงไม่ชักเองล่ะ มาเสือกควยกูทำไม” ผม…ผมไปต่อไปถูก“มึง…มึงไม่โกรธใช่มั้ย” ผมเอ่ยถามขณะดึงกางเกงในกับกางเกงบอลขึ้นมาสวมเหมือนเดิม“ไม่โกรธหรอก มึงชักเสียวดี” ปันตอบแบบไม่รู้สึกอายเลยแม้แต่นิดในขณะที่ผมนั้นรู้สึกอายและผิดเป็นอย่างมาก.ปันเอง หลังจากสวมกางเกงเสร็จก็ล้มตัวลงนอนที่เดิมเช่นกัน ผมเอาเสื้อนอกของปันห่อเสื้อนอกที่เปอะน้ำว่าวไว้ เพื่อให้ตัวเองไม่เผลอไปโดนอีกและกะว่าพรุ่งนี้จะเอาไปทิ้งทันที ไม่เก็บไว้ เมื่อทำเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนที่เดิม.“มึงไม่โกรธกูจริงๆใช่มั้ย” ผมเอ่ยถาม เพราะผมยังคาใจอยู่“ตอนแรกกูก็งงว่ะ แบบทำตัวไม่ถูก” ปันตอบ “แต่แล้วกูก็นึกถึงแฟนเก่ากู กูก็เลยลืมมึงไปซะสนิท แค่จินตนาการว่าเค้าชักให้กูกูก็เสียวลืมไปเลย ซี้ดดด…อ้า พูดแล้วยังเงี่ยนอยู่เลย”“แล้วมึงไม่รังเกียจกูหรอว้ะ ที่กูจับควยมึง”“แล้วมึงรังเกียจที่กูจับควยมึงป้ะล่ะบอม”“ถ้ากูรังเกียจอ่ะ”“อ้าวไอ้สัส” ปันหันมาแกล้งชกที่หน้าท้องผมเบาๆ“55555”“กูไม่รังเกียจเว้ยบอม” ปันพูด “แปลกเหมือนกันนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นมาจับควยกู กูจะอัดหน้าแม่งแล้วตัดจู๋แม่งทิ้งให้เหลือต่อหีเลย”“โห”“แต่…ไม่รู้ว่ะ เวลาเป็นมีง มึงแม่งเหมือนมีอะไรพิเศษ กูถึงอยากยอมมึงทุกอย่าง และไม่อยากให้ใครมายุ่ง มาทำอะไรกับมึงได้เลยนอกจากกูคนเดียว”“เออ…กูก็เหมือนกันว่ะ อยู่กับมึงแล้วกูสบายใจสัส ไม่ได้หมายถึงที่กูมีคนคอยปกป้องนะ แต่…ไม่รู้อ่ะ มันอาจจะเป็นความผูกพันธ์…กูกับมึงคงผ่านอะไรมาเยอะแหละ”“เออ…” ปันเอ่ย แล้วจึงพลิกตัวตะแคงมาใช้มือข้างที่อยู่ด้านบนพาดมากอดตัวผมไว้แน่น “ไม่ต้องห่วงเรื่องครูฝึกเหี้ยนั่น หรือเรื่องอะไร ไม่ว่ายังไงกูจะอยู่ข้างๆมึงปกป้องมึงเสมอ”“ทราบครับ” ผมตอบด้วยเสียงงัวเงียเพราะความเหนื่อยล้าทำให้ง่วงได้เต็มที่ในที่สุด“กูรักมึงนะ บอม”“เออ…กูก็รัก…” ผมตะแคงตัวกลับไปเช่นกัน แต่ก่อนจะพูดจบกลับดันมีเสียงกลนของปันเข้ามาแทรกซะก่อน ไอ้สัส จะหวานซะหน่อย เสือกหลับ โคตรเหี้ย //
ขอบคุณครับ สนุกคับ น่าติดตาม ขอบคุณ ขอบคุณครับ น่าติดตาม ขอบคุณครับ ฝึดเหนื่อยแล้วยังมีอารมณ์อีกนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} สุดยอด/ขอบคุนคับ{:5_119:}
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ จะมีอีกมั้ยนะ ขอบคุนครับ {:5_118:}{:5_142:} น่ารัก อิอิ ขอบคุณครับ รอติดตามต่อไปเรื่อยๆครับ