|
เร่ร่อน42 S3 _+ M) [4 A: j' O) F+ L; u
1 n3 D& C& r. L5 f2 g
% b) \ m4 Q; S+ {" k+ D9 D" D“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง
1 @, s, m# R2 o# }. n: C
' E- q" X* C' ]" T' Q
1 K: G5 U* g* J“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น. k! M3 H. {% ]' K0 `9 a
3 ?( v# l+ [$ \: \
1 o+ O* O) Y! w& d5 ^# @
“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน+ o% F7 s. P( ~$ N* K$ K( l
" X& j% v$ p- q& ]8 Y
! f* A) @. q& p# l$ Q! g“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
+ S5 D( e2 o2 K6 \7 J5 o1 M' `1 S
4 q. H2 ^7 @# u! G7 Z“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
. q/ {8 B' |/ z T8 ~8 _/ d
- W6 ~2 a7 D$ Z$ l+ ~: ^' y
# i3 i( w' a& T f; y# ?1 e“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น% \* F5 b. d- H7 o% I* R: A
) W1 m/ q5 O) q6 T' i5 @
# Z( d. R0 @& A% O7 D
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง9 b) C. K/ I+ ~" ?3 P9 Z }
5 f' q- p$ _) g3 U6 C
! [. {1 Q6 P' u( L
“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น* M$ d* f1 k% n/ n; }
% l2 O3 h* q% v2 L( b I0 Q
7 P4 u a0 s u: f5 I$ v" R3 c“โกหก!” มัน...1 ^4 o+ A e2 U8 f
! [$ J2 ^; s6 e5 K+ a6 |. j' A
7 s: V P; Q: _ B# V
พลั่ก!!!) G# |- S* ?0 b& d
# I7 K3 y, ]$ \! K4 v9 R ^* _4 h0 a4 r
ยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น, f( w0 v( O6 ~+ L/ |
1 i7 N& W- l: K3 L- b J4 i4 @( l; B4 C7 E0 i. H
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”# S9 H1 {& {9 b' `2 f# q
% J3 V9 u! X5 @ ^& L3 M' N8 b" W, J. j
“มะมันอาจจะหวังผล...”4 K, r; G+ P! W& G! k6 U
, T0 W9 p2 h+ r; u: w3 E2 _9 Q
/ W" T: ^+ K; y- V x“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
( I# C* D! |+ B @: h" Q W0 z" C- q4 N' E4 p7 Z: |% f9 `
! \9 W/ C2 u4 @+ z0 w& `“...”9 M. ` {$ ]% z3 K0 o- `
+ @9 L- U0 d( D3 `1 E- j* _
6 ~/ K/ a5 J& F3 s; `3 f
ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด ! O0 {+ d% K, \' [
7 s) l# s5 O/ w, \8 U! ~7 D
0 Y. {3 [% l1 r! _( q, t, I
“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
" X t, E; n- P+ S5 U. S* _- i: }* K H/ s8 r, F8 K9 W' [: f
/ e# \$ S h: m4 V“แต่...”
; v3 n( G6 A$ H0 Q3 E( ^! Z6 r2 M3 P& j( t3 L
) w- V5 z5 y) C
“เดี๋ยวนี้!!!”& p) N m% s* r- D
, Q- F1 a$ h, X
- ]5 E1 d! e4 f" O: s$ J) J [1 B
ชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!!
0 Z+ K* ^' H. _1 a7 t# Y% I1 { Q+ f+ z$ j) H4 Y
$ a, J9 H- Y8 g7 o" t
1 z8 B9 c' l& ]5 @" w- U5 w4 ]$ P2 V: a# q
, H$ a1 n9 [, l) o6 q. I1 @
2 c& }- e9 W3 Y) {- ~
มาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน* W! [0 d; S5 S+ o& q
0 Z. }: P/ k7 h# [0 I
, E7 l) Y4 i6 o5 dทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ
% q2 i* f2 ^% r! X9 f x
# C" S) R0 ^) l
2 E& d+ V! a( c: a8 h6 E“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง ( N% x" ^ V; N D$ ~
; {* D* ]1 P0 K2 `, i+ C1 z, M; ?$ f0 W* u* O
“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก
, p9 ^7 [. E/ V% k
3 ?4 k# p$ b% e8 H$ ]' C# m3 ^- o! g, G
ผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน
0 R1 z- V, e* L# G
5 |/ t$ o' |& l- j' S# V
4 I' K) q$ _& c“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ3 h7 f1 u2 s7 I# b
* F! Q0 T' G% n. ^6 l2 M
3 s0 ^# O2 d5 `0 b; ^+ l* kใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
8 b7 P$ h. P3 r7 h) a6 ]1 G/ E) {+ r3 n+ j4 X4 R* M; g
8 \, i- x/ p" V: ]" `
มันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!6 z: U/ [, L8 }) `
4 S4 a6 i s* |, C) M6 l9 Z- ^% \8 Q) e! p
มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า
) S' z) r M7 E1 i& s" @' r: r1 Z9 x" F3 n/ l) b( D* e$ S1 a! u
. `7 J& ]( X# r“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...9 z) w' c0 x+ _% P* q
q: E( V& w2 d2 ?( Y6 t& e. V. V
4 O# z$ P" Y* i4 Eตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!' _6 v4 Z0 R4 F
+ n& u/ y$ s+ F1 y) @
* U/ M: g$ X, y1 _9 P“ขานาย...”6 ?% `& {1 p; j+ |) Y: F
: p1 ?8 z% S7 o2 U2 B. n( U0 ? n+ Q) ]" E3 `, B0 {9 H! {) \" Y
“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ# l5 Z& [* b& [+ w# b
) r# T3 b" `4 K( _
; \0 u, p* b; {6 F R/ Z
“ฮึก” n- c0 J6 p: N
7 [0 ?. a' J2 v
: e4 m: y0 T0 ?
“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ' }1 S2 q0 q: S- P
; t4 @, b/ m- w) q# H7 J) a4 c9 @( h: x, K
ไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น
/ I/ Q8 _, t1 p. c3 E0 G2 q$ q9 o$ X0 S _& S3 z! R$ g
$ S1 K, [" c+ [+ c4 H* P( E: p$ t“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว8 e7 Z" }) s/ M8 x+ M: j& d. a
: m* P- M6 e% \) ~0 Y4 o2 U% d0 t4 G6 ~3 ^- ?, X! ^5 F* q; K
“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
. ^) G" K7 G* l$ ~7 d- ^" t, l; k! c% l) m/ E
& e0 s* u. ?4 L- c( S# a
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน
9 O3 _7 E: }- U) ~6 b
8 P3 C; z* A# h/ W) Y; Z6 v
$ `( w+ x& c8 t. \แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก
: a( ]" H/ B- k
; m1 \# I1 F: y E6 l) ]# i& t, q* G6 f$ q, C# Y
“นาย มาสิ”
: W# S/ f) F( ]. w6 j& W; Z
! v" G9 P2 I8 }, B; J4 S$ ~9 ?+ B6 I- f1 C9 S
“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ) a9 ^6 J) m+ g3 I- G
9 i& g, S& |. @+ Y* [, n; r" b2 \4 F! R" k/ L. T% Q4 h+ s
“เอางั้นหรอมึง”
2 j6 c. O5 w! h* O/ @6 _. O
1 H* G: V' k' h+ g- o A/ |6 ]7 a$ L4 n
“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่
/ i f+ y5 O! q: ~9 M
2 T9 O$ z1 ?; E' Y
' O! t# ~! [. w( r6 O$ _ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน
* t2 m3 A: v& Q& Q% v2 p/ O7 w k# x( k5 {( `% p0 e0 {
( z0 S1 k4 J6 h: B. @“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา- c" ?! L, V) v1 M, g/ L% \! u
" b! U* [4 k+ w1 ]. ?3 g+ ?0 `. [# ]1 M1 A |- r; @4 T
ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก: Z/ n6 q0 ]1 u: X8 D
5 t$ e; C0 P9 \8 ^- }0 X; |8 {# O" q" T( h8 T, S
“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน - Y. p. @7 h4 ~; [3 X2 Z7 d
1 _" G( ~$ a. D4 Y# T$ L) X$ [
# k" W6 v: w! }เราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก
5 i! O8 y: t" y" C4 l3 I9 j7 e; q, ]% o
0 [& _* ` A3 B
วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ! {- x! S& c. t9 K
: a7 D5 F. b3 N. ?) }3 W7 z6 W3 H; j) w9 `* ]
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้$ o, V; q1 Z* i& D+ J6 p6 e
+ Y5 c, E+ H" s# L5 H4 V/ D, R' k$ X: i
ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ% c) q! Y" ` M: Y( ?( Z
! i+ z# ?2 C+ q6 @$ w" b: ~/ d
, w# b6 a8 {4 V- z! ?* E“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
% i6 A6 K2 D9 f9 G: ]8 h: \* b7 U0 p" ?% A5 P2 X1 C# a o V- V# _
* y' @ M* N/ r% }9 W
“ผมไม่...”
1 E8 i* }6 [( E- z0 x T" N' k T2 o2 @
) R2 I W$ C3 s# q9 c; k
“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
# H9 k5 S! y: {. q+ l5 X5 y3 r$ T9 l' w+ Z# ~% p2 T) U; k1 \
( G: b6 H6 \$ |7 d+ F“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”
! b0 s" k8 [- X3 U& T6 n; p" C6 ]
3 C* @1 d/ G7 N! |+ l
+ z" M! O- _" H5 g“ทำไม”; M! D8 Q1 E( e8 |7 I1 j& a
! x7 v0 P$ D9 Z* K( ~' ?
! S- j7 O6 P0 ^, h* [9 E
“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ
7 \8 ]! G2 S0 _9 N4 I4 z
' `! `- ^4 q @5 X" j& w! ~9 N( }( F" J9 L7 V# M
ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน* U2 Z5 T6 [$ y3 d/ }2 A, N
9 s$ I1 o1 S1 c
; k: N1 l2 B5 l. h" F- y4 R
ซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย
! j* z4 P2 s: [5 x' e' R7 @9 x# ?' v( L: i1 M" @+ V
7 V( Q3 e+ C5 N+ |/ k8 f0 L4 `. b: sผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
2 U- t" @6 P$ ]5 S1 I$ _
5 y2 P; s# L" W" _
: R" m- R/ c4 e: T3 i“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”5 P/ M2 d f4 i4 S
, P) O$ v. S7 t( ^( K
# s. ?$ Y+ b1 k# dกึก" R8 _0 p2 \$ B' v( i& ?* g7 U
+ d) A- I& }; t5 ^/ C$ \
) A4 f& c8 V5 V9 e0 B
เขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่$ Q$ {6 m# E6 O# E* B1 k: Y g
$ l1 N0 K# x1 F, m4 P
$ f" Z% I( t& B' S3 M8 t. |: v
“จ้องฉันทำไม”
, F: \$ N0 I. T5 k+ {, _4 o1 c0 a" \1 J
6 Q" B; C6 Y- a/ {9 _) f s. n
“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”& H) E0 e o& B! s4 z
7 C. A; x, A, c9 p6 m! W
0 P% ^1 A6 {( d3 A, Q9 b“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน4 j% z3 A0 N7 P8 ?0 z
. _. W, W3 \# b! ^# s2 I6 p5 D; D0 O! |$ A5 y: b
“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน
2 Y3 Y* Y; s# `$ G& |, P) T
k# T8 @: R/ V. f* \
3 m' j- f3 r% G" w) S8 H6 ~, j“สงสัยอะไร”& O3 H! B" U; K
3 K' d) l8 K) N7 i- u
/ F1 D% {9 a: G# f! [
“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง$ G: ]) ?+ z" W$ h. s# x
; V$ T) u3 a* s
3 l$ f6 b* e/ W1 ?“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค+ N. _, u3 l+ o5 x0 l5 n' X
+ r5 K1 v* _- Y; U
( J6 f# w" x/ J+ C2 Wมันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
" o: P8 X' f# M" n' b7 d8 y# L, E# S! j0 K& x: _& B! a# a
: S( \" E! T) j, g9 S
เช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน, b2 G8 Q @5 l! {" @! I
, W% |3 N) n! N3 M& P! P z0 i- F8 v. Y8 j9 A6 ^9 R7 M# Z! X
“ใครจะมาบอกผมล่ะ”
7 F3 y' `$ A, y% P$ D. q7 n* m% n1 A5 `7 B
9 K) W1 T5 i3 w, |% e- J
นั่นสิ
! T6 w1 m1 K# H5 x8 x" I9 @4 J" r& e: z- M. L
4 S/ a+ R# t/ F! gแม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน* N& g1 w U6 t+ Z8 K" e* j2 Z/ K
2 m8 P1 |* J: @0 @2 v, M0 d7 w5 t0 W0 j5 N8 @
“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง2 m# Y6 ]# ~4 `# v! H9 \1 A9 R* G
% Q! {5 \! C" ?9 Q1 j6 Q7 ]! w3 D/ L" U2 u- p
“ไม่ล่ะ”
+ K0 X# K- M; v: c
& \$ r% t& B: i3 |2 N* L" k2 H9 H
“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว
5 B( P1 B# C/ T
$ T% a- s0 R# r8 J% ?8 n4 j4 B+ ~3 A! z. x$ f2 P4 Y* \* g2 t7 d
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง
6 M: O F2 g( t& u0 u; w% Z% g2 o. {5 \+ y; ^* G- [' e0 P
9 s% l% s! k# @. i
ผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที
9 z8 V, ^- S( C, c9 m4 b+ U% w3 j2 g1 N l+ {, U
; t/ u* Y; ~4 C2 G7 F* ]8 Y
“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง7 C/ n, k( Q x, {8 o7 j% a
1 }6 g ^6 e9 P, u
6 X9 T/ ^( ?* k( m4 j3 ?0 N5 bอย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น; r' [' p6 m. ?2 T, I7 A3 [
, P2 m6 |- A* ?' w
5 M3 K/ J# i/ y$ C8 H, Y“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
, C2 E% b5 C" y& b5 h9 T3 |# R I9 [+ o7 m/ \/ b
/ A1 w2 J2 r3 h( x
ผมชะงัก
& `0 z5 r' G( k3 B5 D3 i- _ k* l/ K6 i; Z! d+ `+ |5 G3 m( m
5 i" P& k' F" u p. Q! F' D A: _
ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา
- S M, e4 X; O) ^9 X
* |5 E/ B. L8 x2 H ~
! ?1 D0 y: @( N' ~) d7 aแต่เพราะดวงตาของเขา- ~- w( { W/ k8 E# ?3 ?( k
. J& V% f+ ? w( R1 o% c
9 a/ y+ \9 P* e/ c1 A* j3 Nประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง& I+ s0 T) Y& D3 o4 n; Y) ~8 [+ |
7 E6 V' l5 S2 S8 E: ~1 X; p
1 ], M5 E6 U2 [5 K$ g9 i' m0 Sแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก
4 G: i. \% j. {3 g( I! L/ a8 t8 B+ ]$ u+ J
* O2 [, W, ?; H# y
แต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
3 I9 \ b, r$ w7 a7 h+ r& q( C
/ x$ m3 w' ]. ?, y+ w- S" l) Z2 d1 A2 ^# ~+ I7 P/ M
“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”- t7 ]& f$ T. C+ D( [; H
! f& t) y! q7 g* S/ D- i
+ P9 p; h% W8 B* b! c1 u“ไม่”
' K; ?' F2 j$ U0 j& L6 ?3 F
L5 t- N' S" |
% C: w8 [( J3 Qอะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!
( v/ f7 F7 t Y# U% @
+ t: \+ E6 E/ @; _9 G, A' Q) X$ F. `! N5 _( _; W6 e. q
“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่! V- S1 c# Y8 O6 T+ P O
- o- b# _9 I J. \
$ a0 L# I7 x/ `$ H3 Yเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก2 a$ C5 f% `, F6 t o3 l* S( T2 P
: L, `7 P' Q! }/ P
( G. e; \& x1 x' ~. b9 X% l4 D“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก / ~, j& v9 t+ I5 `, D! e! B+ k
$ G5 @* c( B1 M8 v, t8 w7 O
0 ^( r2 ^9 H/ k& j' A) Y7 F
“นายไม่ได้บ้า”
; i1 k- g7 e3 ~& X/ _" c
* \ H1 v9 ^; _
# n/ `3 A4 y9 V/ F“คุณดื้อกว่าผมอีก”& o" J! c% j+ U
" n' g+ U6 U& F/ y) X
; q2 ]4 a ]+ i! b7 U; x& s, E“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”
) U( c9 l& `4 R* W
' `" I" P8 `( H6 u, c# u8 G* |+ l: s6 D/ }2 x) G
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน# |1 M, S% j; d$ {5 _
6 `7 I& w2 D: O4 ?- `* H4 ?
) _6 k3 S' Z- a, g2 }; [เขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน
* L- ~& e2 S1 Y) r$ y) Z" z5 n3 N0 `3 z* X9 b _4 S
- U4 z5 A8 D2 m, Uอย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ
3 \; x; ?4 L# I+ q/ p2 `2 W' E8 M" P9 B
: r3 H8 t6 J" ~/ V! _" Zและการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว/ s; z1 [- S$ M ^
, @ W. B" f A$ H: N4 A' ~% Y
, |8 |3 ^+ i. Q4 q* i& g$ f
“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว
! M* H+ a% R* M5 }; | T
: e. H G, v9 J1 q |( v6 t9 }: w0 t1 W5 F$ @; t3 q
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร1 I" O( b: Y' c# r
+ H [" Z! `( j7 L/ p
! F- y4 T- j8 b+ `5 u“น้องหมา!!”
% s8 q: P, V/ s( v' x& h. ~
/ g$ S! z8 R( q7 k- a5 `
1 A# t! `/ v7 fผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
1 h ~: s7 U6 S9 A9 p2 k6 @" n3 N& E
: q" D6 a: R* b' B$ N9 G
“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง9 \. {! {3 E. f! W) a$ o% i2 }
+ }, Q; U9 X8 a: P, E( D9 B, {* I: V3 ~- r* A
“มันกลับมาเอง”
1 x* c8 m* h" f( N' w, T- p. D4 C6 ]; q8 h, S
9 L# r/ M f0 F9 Q0 ` x“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า
+ c' B8 e- v2 f8 n7 y1 b; J ?9 n: {& [% c) i4 P& ]$ I3 o( ^+ R
; m2 D; R8 t3 g& M) u1 k* M. \
“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”8 Z0 h4 q: d% F5 v% |( U
3 J. I/ [* ]" k A$ t; O7 t! ?1 l' F) e
“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”+ R5 d$ z+ G3 K" d+ T4 Q
2 K5 Y" ?6 i) z! d
( w2 S5 C3 I- i% R& e. H“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
% g# j) ^6 M% r8 ?3 U& F; f4 V" I7 A6 z# K! K# ?; c
: o0 i2 ^5 {! h/ k9 k! d- _“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต4 F; m8 G: y# b
, F* z4 U4 I& K1 i' o* K
- g; [. I/ Q& b“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”
% G: ]( D" P1 c" Q% k- o7 K! I: V' p3 [
7 P r9 X5 _, y3 Z7 K5 D0 a* j! o0 _) F1 B: x/ ~
! \; ]* }$ R/ w- P/ b- J9 J" D
' w) W& E( V9 f1 F0 G8 j: j% b$ ]1 F6 l3 R: u, ^
“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด
# H9 m6 G7 c% P \) w# d9 G$ q5 x/ w; Q# L2 M
! U, f+ V3 j6 ? Y8 B, s% M1 L0 D- G; a“พะพอก่อนกูเวียนหัว!” Q. j9 X5 n: C! m# d- Z# P2 o0 E# p( [, \
% B0 p9 y- A' G: G2 o
$ ~) N, [9 e' n# _( c7 m
“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”
a( D; K" M, I, W* @) @! s' R2 v, G8 V; Q5 W [# R. Z
% |& D; d- m$ S5 |! \
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ. M5 y6 B- ?2 ^1 v3 P1 Z
8 i6 W: A9 s3 K
- k$ J/ d6 k5 o P' Q“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ) ~" C% T9 ^8 N
& ^ {( Q9 i" ?, y3 m
0 }1 W( S+ `& U* @5 I" U
“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”! O0 v; f3 X8 D% V9 e$ k- V/ M
* r# u* W* ~0 G. [: q( D5 t" k& j3 b# ] `) f9 J% Z
“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย
8 O; c2 @3 K# a% h! D& ~
. S. ] K4 ]; x+ K( z
) ~; V+ r. Y& c8 N8 B5 k; Z* n0 i% V“แต่เขาเป็นคนดี”- w: _# l7 i" m K2 j) }; q* u
, @/ T1 |! k1 O8 Y3 ^) Q
) F2 I k+ ~; _7 D4 T
“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”$ L0 s! Z6 ^* Q* _# T
, p3 F2 r& x$ X2 j( t: m. }
" H0 x9 ?3 F5 j0 a* cผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ/ Z5 t- _+ _3 \
, ~$ s' v+ e- P+ [4 }# T7 r- j3 b6 v( f2 L% J' e
“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”
3 H" { C( }0 V) [. O- O) y% \ ?
. g& u" Q) O7 G+ _! Y2 P
“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”
% G2 d! { H: E# F, I9 [7 W! u/ C' {/ _
, y0 ~/ p2 |& T“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
7 X/ v. o$ Y/ w+ ~: M* w
3 ]. H! ` t. R# O! ^2 o3 @5 D
( r1 g- q$ m7 W2 t+ Z F& J“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง6 O0 y5 A& N. _
" r; m6 c" K9 s% {3 |- {' \; p. ]& y" l0 W" k8 L9 X- _+ Q P
“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”
Q4 I/ M% j2 z+ l; K) g3 g9 ?) ] d. K/ }
5 d1 v2 t0 H( j7 q# ~
“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม
, ]5 Q; K( E$ b1 p0 w: q- i1 v5 R
8 A9 }/ B! ^9 b4 u
4 Q! \( W* V# \, Q5 C* @แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้) B5 m3 I2 y7 ?+ _$ o ?
3 n3 w% ^% _( e# P+ z3 |5 C O. w, t! C0 P% i
“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว
. J' Q" j6 ?7 K/ j* R) N. d" u) z' H5 l' T4 k
' Y8 k. x5 a6 N ]/ ^6 N
“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”
: Y; h2 z- `: l0 {2 O' ]
0 R7 O/ G# e; c/ {
5 A- y% c7 ?4 F- l“ไอ้เล็ก!”
4 u; C) `" k- }( q" C7 f( Z' j* n) N+ I1 I2 l$ V
5 X U o6 u/ T( ~ไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง6 g$ g4 r3 \6 c4 h
/ N/ @* D8 D3 b1 D9 M. N1 r
: f: b) A- d" w" ]
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
, k! D1 p1 i U
- m2 E( B& O! x7 J" r; p3 h
6 X' B% P6 L8 b, Q0 c“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น& r9 r$ C) _0 R+ T/ F
% P- j9 {, V; O3 b% M
7 k1 q. V" x: N! b: n6 x“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน
) t9 \/ b# \- F3 V2 x, J: z: d" I v3 j+ u: J: T
; f3 s: l+ k6 P6 k
“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”
# i. F$ `6 c4 g- _( s
% `4 S* B" T8 B/ O/ ]- F' S& T3 ?* n! X8 f& P, I t, S+ e
“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
) {- S) E3 q1 b1 ] K: h& I6 P" G$ |4 [5 X9 a) y/ k( w' l
. K2 I. s" c: o M, f7 h2 t5 ~/ j: f
“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”
( }$ a) K5 o, `5 ~$ e7 c, y% J' u; s" q# m6 O
* X+ y: Y; Q8 V' x7 e+ p
“เฮ้ย!!”
( x2 S% f% C* d# g2 H
/ b* o& _3 Q; e! t2 _5 D. ^% E- Q4 n( _; U/ F" P& ^. v
อย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!
9 `9 D- X; ^" y0 K. G |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:12:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:49:17
โพสต์ 2020-4-5 02:23:34
ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป# h1 a7 f" `* |1 N1 z
โพสต์ 2020-4-5 03:12:08
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:57:44
