เร่ร่อน6
7 S; H2 Q$ z1 p% [- d7 l2 p, |( Q. W& G! ^7 \! P" P6 U7 V
4 P1 r8 I: D) \# F5 a' o6 D
7 I" z& Y( U4 O! Lหืม
" l) O- r+ l# d, y$ u4 a! k
9 o* P4 h5 B* ~1 g4 |
( H# F4 d$ c' f( ~- hหายไปไหนกันหมด
$ a- O9 m* a' T, h0 \% Q$ Z+ K- f( }5 P/ D5 r" Z7 Q& L$ w% m
& j2 x& p1 a7 g. O
หลังเลิกงานผมตรงดิ่งกลับคอนโด ถึงห้องก็ห้าโมงครึ่งแล้วพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบ เงียบมากเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ในห้องไม่ว่าจะคนหรือสุนัข
H$ c% }* @" X) S8 q
0 s f# D9 ^6 x* u) _2 z
2 X. ^0 N+ Q' f9 l/ X& o! iผมถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าใกล้ประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบห้องจนทั่ว พอส่งเสียงเรียกชื่อทั้งตี๋ใหญ่ตี๋น้อยก็ยังไม่มีเสียงอันใดตอบกลับมา ไม่ใช่ว่าหนีหายไปไหนแล้วเรอะ : q. A3 }) E- P6 T
, e5 W% ]7 [2 f `6 t5 D( V
1 T5 H! m1 u, N/ I
ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้จริงจังตื่นตระหนกมากนัก อาจเป็นเพราะว่าผมรู้ว่าสิ่งที่คิดเป็นไปไม่ได้ ยังไงตี๋ใหญ่ที่น่ารักของผมก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจกันและผมก็เห็นเขาอยู่ดีมีความสุข+ A e) o+ w5 X5 W" j& e8 C0 A4 l
( ~% e O, E+ Q: r/ ]
. C$ G D J0 ]0 E+ g+ _“ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินหาทั่วห้องไปไหนของเขานะ ห้องครัวก็ไม่เจอ ห้องน้ำก็ไม่มี หรือจะอยู่ในห้องนอน
4 q v& l. M! a, t7 t! L0 h
7 R6 X% i1 _! R) l7 y+ E: W( ]6 S( N: [5 c3 s
ห้องนอนที่ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเขาแต่อย่างใด มันคือห้องนอนของผมเอง ทั้งห้องมีห้องนอนอยู่ห้องเดียวแล้วก็ไม่ได้ให้เขามานอนร่วมห้อง ที่นอนประจำของใหญ่อยู่นู่นนนนน...โซฟาหน้าทีวี
7 Q- N4 [6 S! j ?8 S& Z; T) H( d; q9 Y% \% C: v# C
8 R1 z) \( Z* l& k" P8 f3 O( ^& Y' y
แล้วที่ผมคาดเดาว่าเขาน่าจะอยู่ในห้องนอนเนื่องจากใหญ่จะเข้ามาทำความสะอาดและจัดข้าวของในห้องหลังจากผมออกไปทำงานแล้ว1 s' n: a: C/ E. y# v4 ~. W
* J# P; O: ^3 z! u- v
" A$ w1 O, N) Tความจริงเขาก็ทำมันซุกมุมห้องนั่นแหละแต่ผมหาที่อื่นจนทั่วแล้วไม่เจอไง ถ้าไม่อยู่ในห้องนอนคงต้องแงะหาตามฝ้าเพดานแล้วล่ะ
9 Y4 A$ ?' M" {; x& W( x" S) B- N+ H5 y+ F$ v1 e
@, v7 ], v9 w5 V$ V$ K* w
แอด
# D! T e/ U4 f! B( [) [# ?! m/ |( l R: P% k* y+ ~9 [
# h' p7 f4 ^8 C9 s7 A
ผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปกวาดตามองรอบห้องก็ไม่เจอแต่ห้องที่สะอาดตากว่าเมื่อเช้าทำให้รู้ว่าใหญ่เข้ามาทำความสะอาดห้องแล้ว
' b- J+ o+ {! F9 X
1 d3 K# c8 L: a$ \7 d9 B) O. O+ _+ g3 ]" S7 c" b. r
และหางตาผมก็เหลือบไปเห็นประตูกระจกตรงระเบียงเปิดแง้มไว้ลมด้านนอกพัดเข้ามาให้ชายผ้าม่านสีครีมปลิวไสว
6 q6 m$ ]( j4 a9 I# t5 G7 |5 h9 _5 ~+ f1 K# D( j( {: T; s
! h R# d: O% @; Q' T$ u
ผมถอดถุงเท้าออกโยนใส่ลงในตะกร้าไม้สานใบเล็กที่วางเคียงกับตะกร้าไม้สานใบใหญ่กว่าสำหรับเสื้อกางเกงที่ใส่แล้ว ผมชอบแยกถุงเท้ากับกางเกงชั้นในไว้ตะกร้าหนึ่ง เสื้อกางเกงอีกตะกร้าหนึ่งเพื่อป้องกันกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ติดเสื้อผ้า ก่อนค่อยๆเดินไปยังปะตูบานเลื่อนที่เปิดแง้มเกาะขอบประตูชะโงกหน้าออกไป) {9 t" G4 G3 J' l
5 {7 v! q: a' `% h9 c$ W* V- m2 ^. V3 {) c! V6 O
แล้วก็ป๊ะ!
2 d' T' b4 k0 G& T9 U0 p
; @2 i9 g- s2 v. I I6 P, F" V# _7 n) S3 [, F( E- s8 [
อยู่นี่เอง4 Y& P( U& i+ f" N
6 O5 l( W/ S b, t1 }- |: A
- L! ]0 D. h- X. e9 H. j" g- @
ผมหลุดขำกับภาพที่เห็น นายตี๋ใหญ่ชายผู้มีใบหน้าคมดุในชุดกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีขาวท่อนบนเปล่าเปลือยโชว์แผงอกสีน้ำผึ้งที่ผมชอบ กำลังนั่งกอดเข่าเอนพิงไปกับระเบียง ศีรษะโผล่พ้นซี่เหล็กกั้นออกไปด้านนอกคว้างกลางอากาศอย่างที่ถ้านกสักตัวบินผ่านมาคงชนเขาร่วงตกลงไปปีกหักแน่ๆ
- {/ m( j( L6 O
1 Z- M a& b( M* N/ e
# P) M' h% ?1 ~ M+ r/ yข้างกันตี๋น้อยที่เดี๋ยวนี้ผมใกล้เปลี่ยนชื่อเป็นตี๋อ้วนให้แล้ว กำลังนอนหมอบหลับมุดอยู่ในกระแป๋งน้ำสีดำที่ล้มตะแคงอยู่เห็นเพียงก้นกลมๆกับหางของมันเท่านั้น
" Z8 Z+ p0 Y9 t% s( E! ?4 l9 j9 k/ a9 S9 g
6 v# W" }+ A+ S" zพอกันเลยนะทั้งลูกพี่ลูกน้อง9 v6 l5 F" m0 K, c
* b+ u6 N* s: r7 p0 Z
. t2 i7 N/ N h“ใหญ่” ผมเดินเข้าไปใกล้นั่งยองๆแล้วใช้นิ้วสะกิดท่อนแขนพ่อตัวใหญ่ ใจไม่อยากปลุกเพราะรู้ว่าเขาตื่นเช้าทุกวัน แต่นี่ใกล้หกโมงเย็นแล้ว8 z5 q! K# J( O% g" C% _4 |: b j5 `
' s& H0 s4 x. ~. z
C8 Q" V, i0 W" ?. u, \) s ผมหิวแล้วอ่ะ! x/ }. \( W4 w# o- m
2 c9 C& s# q0 N* t1 m |; d
( B, B1 k0 [4 P+ j" ]( J% N7 B: l“หืม...โอ๊ย”1 H( S5 m, N2 p* F
8 P0 O- `- i; x+ ]: Y3 {- }
9 T% V2 H8 r/ ?
โป๊ก
0 C4 A0 {4 o& ]3 V: F# p) z# {7 w0 Q1 z7 h
, m) Q( a. A2 Y4 W2 wโป๊ก
) {2 [2 |; r6 G& V0 i/ I
" J! W. w! I0 U* F! f3 h/ @; e8 T0 z9 C% ~
แล้วผมก็หลุดขำอีกครั้ง แหมตื่นมาก็เจอท่อนเหล็กเคาะเรียกสติเลยนะพ่อคุณ
5 O7 F7 C% V- f: B7 @! K' V. `1 I8 h
: P) y. j# j6 x; M( Wใหญ่ปรือตาขึ้นเมื่อถูกสะกิดเรียก พอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เด้งตัวจะลุกขึ้น แต่เพราะศีรษะเขาติดอยู่กับซี่เหล็กทั้งบนและล่าง พอเขาผงกหัวขึ้นมาศีรษะก็โขลกเข้ากับท่อนเหล็กถัดไป ร้องโอยหลบศีรษะกลับมาก็โขลกกับท่อนเหล็กที่ใช้รองคอเมื่อครู่อีก
% m' C9 c: [) T0 C1 R+ v# b' P- D& F& i7 g0 `# c7 W! C5 P0 J
1 b/ E! u& Q+ w1 r. ~
ฮ่าๆ ขี้หูสั่นเลยสิ) W2 g! j6 e. ]& m' H
; h0 e9 F5 L. D. G$ `
$ L+ {% E, a+ m: ^" P& u1 Jใหญ่นิ่งไปชั่วอึดใจ สงสัยกำลังมึนอยู่กระพริบตาปริบสามทีช้าๆ ก่อนค่อยๆดึงศีรษะตัวเองออกมาจากซี่เหล็กมรณะอย่างงงๆ
/ T n! H+ ?1 m) A/ y q G# F, N- ?; |. ?: H2 S: W8 d
0 Z/ K5 m9 v K# Z, o* f/ G: l1 K
“เป็นไงบ้าง” ผมแกล้งถามออกไป# n' {5 q, J& |# g. M
, q% U1 A/ V+ `( ?. V4 u! A% V1 s$ @/ c2 G% }
“เจ็บ” สติยังกลับเข้าร่างไม่ครบจริงๆด้วยแฮะ เพราะถ้าเป็นนายตี๋ใหญ่ตัวจริงเสียงจริงโดนของเด็ดของหนักยังไงไม่มีร้องว่าเจ็บ คนเหล็กของแท้
+ Q( ~* N" \- _- N# ]% j
7 N. O0 Y* v1 U7 w: k7 d
+ B( {1 P Z" z. T* V& zแปะๆ
' ?9 `9 r5 d, ]' K* A: ]# {6 t9 h0 ~9 g0 \/ I# \. c1 L
3 \0 [1 Z* I) H$ K( K. o" mผมยื่นมือไปตบแก้มสากเบาๆแกมหยอก แน่ะยังกระพริบตาปริบแบบยังไม่หายมึนอีก ผมเลยส่งเสียงกระตุ้นไปอีก
) l$ i% ?8 e. F7 z: H' b! Q5 m7 `* |6 ^$ d8 C' a
- G! O0 p q* x; I- O# C7 G" ^
“หิวแล้ว”
# [( {% s5 W$ K7 ?. a4 j& K8 |/ H* H' S# S1 ~. f; P9 r: U8 p
3 ^0 M' M2 S$ W$ v1 Vเขามองมานิ่งๆก่อนพยักหน้าช้าๆ
$ X! H1 N% B1 Y/ }* H( l" K9 O; G( L: Q% L- s( y1 K+ j
& \3 v3 r) m, M/ M! }
หายเบลอยังเนี่ยยยย' ?. @) r3 F/ g
5 s( k9 P7 k6 _: U( O* q4 |2 q3 `
* H, `; ^9 u! M; a
“คุณกลับมานานแล้วหรอ”
( K) u# T6 A: e9 O/ m* f8 N5 o5 U8 D2 L a2 S' L- X* `
# B" g0 J8 e* K# L4 [; d“นานพอจะเห็นหมีตาย” ใหญ่ชะงักก่อนโคลงศีรษะเมื่อเข้าใจว่าผมแซว
, x, w4 d/ N4 S1 ^/ l# U: m
' s" [" s8 @/ V% n
1 r/ r0 U( E h; B5 n# c“ผมทำความสะอาดห้องคุณเสร็จเลยมานั่งพักที่ระเบียง สงสัยลมพัดเย็นไปหน่อยผมเลยเผลอหลับ” เขาอธิบาย ผมยันตัวลุกขึ้น โอย นั่งยองนานแล้วปวดขาแฮะ ก่อนยื่นมือไปคว้าข้อมือใหญ่แล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น ซึ่งเขาก็ยอมลุกตามแรงดึงแต่โดยดี
$ ]- h6 [/ P( o. ?8 O9 {* g
# P8 a8 r" i B2 c2 o D
Q" _( w' P! Y! Bมีครั้งไหนที่ใหญ่จะปฏิเสธผม ไม่มีหรอก
% ~; H( D! V$ c9 s8 W+ m5 b) p
1 |0 }4 s1 T" I: B5 l! {8 \& S7 |- l1 |9 J% p
“ดีแล้วพักบ้างเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวไปด้วยกันนะ” วันนี้ผมตั้งใจจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างอุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว
) [/ t9 Y! y1 R5 O
* e3 h! d7 n! x! T/ j2 h5 G- l w4 _9 v: c9 G0 ?8 u; l% U+ z! a* T
ใหญ่นิ่งไป ผมเลยดึงเขาเข้าเดินเข้ามาในห้อง ผ่านเตียงกว้างทะลุประตูไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนปล่อยข้อมือใหญ่ออกแล้วล้มตัวนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้ากล่องพลาสติกสีเทาขนาดกลาง ยกฝาครอบออกก่อนจะชะโงกหน้าไปมองสิ่งของด้านใน, J8 V# C6 e5 @# m5 E& w% F
$ V0 m4 e- G" L/ |, Z( Q
& t9 o, ^4 D5 z! u/ k3 a% k
แล้วเลือกหยิบเสื้อกล้ามสีดำออกมา2 A9 y: l$ M- ^: d6 ?) ^
& U' ]1 ?4 }( _1 U% [) v
, p! X6 r. [$ h. T! Y- z/ D/ _; n. p
ไม่ต้องสงสัยกันครับ กล่องพลาสติกขนาดกลางก็คือตู้เสื้อผ้ากลายๆที่ผมพอจะหามาให้เขาได้ มันเคยเป็นกล่องที่ผมเอาไว้ใส่ชีทเรียนตอนสมัยมหาวิทยาลัย ผมเอาติดตัวมาด้วยเผื่อได้ใช้ซึ่งตอนนี้ผมเนรเทศพวกมันไปอยู่ในกล่องกระดาษลังเรียบร้อยแล้ว
8 G6 g5 d- G$ W9 R+ E* {8 H: Y
2 Q+ i! A1 z0 Q/ ^9 ]% ]+ @) e* f/ v b; f3 M
อยากจะซื้อใหม่ให้เขา แต่คนเขาไม่ยอมยัดเยียดไปจะทำให้รู้สึกไม่ดีเปล่าๆ ผมน่ะให้โดยไม่คิดอะไรหรอก ใหญ่ที่เป็นผู้รับนี่สิคิดเยอะเกินไป
2 Q: B9 ] R7 B% g$ `" ?7 D1 Q" `8 [: ?# K3 Y5 v Z4 j7 H, H
9 ~ r9 T2 W" ~) g! Bขนาดนี้เขายังคิดว่าตัวเองมาเกาะผมอยู่ทุกวี่วัน(ความผิดไอ้ปอนด์คนเดียวเลย!)แทบจะยกผมขึ้นแท่นบูชาเช้าเย็น
4 S; Y6 Y9 w# a5 i% k& J
4 \! ~$ N, j+ L6 t- T( _0 z: C! x" J- i9 R
ผมเลยพยายามระมัดระวังตัวเองไม่ให้หรือหวังดีกับเขาเกินไปนัก อยากให้เขาสบายใจไม่อึดอัดที่จะอยู่กับผม นี่เป็นเหตุผลหลักที่ผมยอมให้เขาทำงานบ้านตามใจอยากจะทำ ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็นสักนิด
R5 X. k9 W& O/ ~0 `& ~9 [: H4 |0 G$ t, y2 N5 o" o
5 y3 `/ w" X% D8 r
เรื่องข้าวของเครื่องใช้เขาก็จะเอาเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆและไม่สามารถจะใช้ร่วมกันได้เช่น แปรงสีฟัน เสื้อผ้า กางเกงใน เป็นต้น
7 t8 x& u$ s7 A r/ I9 k% Q/ Z( O: _+ q
+ e. P4 B) X, a" G5 q' rอย่างเสื้อกล้ามสีดำในมือผมก็ของไอ้ปอนด์ฟรีไซส์เลยใส่กันได้ : J! _( i% d5 u3 c! l
. ^! }0 t5 {. w; D* D) j1 A$ a W: K! N4 b$ R; o6 w* e
ผมยังไม่มีเวลาพาเขาไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มเลยทำงานทุกวัน . n# ~) \' E/ C2 f, [
, W2 F4 L- b' D% U9 N
6 S% V. \$ T7 U; T( P* Sตอนนี้เขาจึงมีเสื้อผ้าอยู่สองชุดคือ แจ๊คเก็ตสีแดง เสื้อยืด กางเกงขายาว(ที่ผมซื้อให้) กับ กางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อกล้ามสีดำ(ของไอ้ปอนด์) ส่วนกางเกงในผมแวะซื้อให้ที่เซเว่นเจ้าเดิมเจ้าเก่า
2 F% O% F- a& \. v! T1 P/ K+ Y h/ Y& L1 y1 J
' R0 k: w, p* m0 l O" Tส่วนชุดที่ติดตัวเขามาลองเอาไปซักแล้วแต่มันเกินเยียวยาจริงๆ ผงซักฟอกยี่ห้อไหนก็ล้างคราบสกปรกไม่ออก น้ำยาปรับผ้านุ่มกี่ยี่ห้อก็กลบกลิ่นไม่พึงประสงค์ไม่มิด ผมเลยจัดการเอามันไปลอยอังคารเรียบร้อยโดยผ่านการยินยอมพร้อมลงนามจากเจ้าของอย่าง(ไม่ค่อย)เต็มใจ
) k! M* `. S9 R+ C
+ Y- A& {6 ?& V: r( w' o
1 v v2 ~& O, G9 i“ใหญ่กินอะไร” ผมหันมาถามเมื่อเรามายืนอยู่หน้าร้านข้าวร้านประจำของผมแล้ว ใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นสีขาวโชว์มัดกล้ามน่าขบกับเรียวขายาวมั่นคง ไม่อยากจะเอ่ย...ชะนีน้อยใหญ่มองกันตาเยิ้มเลยล่ะ แม้แต่หญิงเดอะรุ่นน้ำหมากกระจายยังเหลียวมองจนคอแทบเคล็ด
2 Q' e4 J1 i( _; w3 }7 ?$ L
/ N4 c- J% K9 W' ~4 Q* l9 b
' V! l( c* z6 h+ y. Eอาจเพราะไม่คุ้นหน้าคนแถวนี้แต่ผมเชื่อว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มองเพราะรูปร่างหน้าตาที่(โคตร)โดดเด่นของเขา!
8 R$ p! G7 q& ~8 ?2 m# L1 [( P1 f) U5 G! s
E0 ]) Z3 [+ P2 Z+ \“ผมกินอะไรก็ได้” เขาหันมาตอบพลางทำตัวประดักประเดิดกับสายตารอบตัวที่จ้องมองมา+ x. u. D, @9 ]* t; t
4 ]( `9 v! h. b$ n8 v9 { Y N& n9 v( D) m
" O7 @6 Z* U' z3 L( [% ^" ~& A
ผมหันไปสั่งกะเพราะไก่ไข่ดาวสองกล่องก่อนกลับมาสนใจคนข้างตัวที่ยกมือถูท้ายทอยอย่างเก้อเขินผมขำกับท่าทีนั่น
, T( g: p; F/ F# \$ U" @
& r+ f8 b- Y! w. C
/ \" a2 q3 l7 I1 s4 S8 X9 s* N“เขินหรอ” ผมอมยิ้มแซว เขาส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยถามต่อ “แล้วเป็นอะไร”5 T7 C- |7 M! \- P, t
8 C/ N4 L* s% ^5 H
: Z+ D) f( d/ B( b
“แค่รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนจ้อง” & A: R3 s! `* B) n
/ m; N4 o2 c8 n1 K5 Z
0 I8 r% g& D$ x+ ]$ g3 r
ไม่แค่ ‘เหมือนโดน’ หรอก จ้องกันเห็นๆอย่างโจ่งแจ้งเลยต่างหาก
5 r, K9 o& \% n$ {" B+ l
d3 g* {+ V7 S* O. ]
- e6 j# y+ Y( i“แล้วดีใจมั้ย” ผมถามต่อ คราวนี้เขาทำหน้างง* S6 f8 B' w$ X) R, u+ t. H2 N
+ j. T$ u# o% J- ]! Y9 L; `
2 K) Q, l; |/ B; D3 E$ j
“ทำไมต้องดีใจ”) G+ T8 B t" l- D
9 T' q$ h8 o# l: {9 q. [6 ?
6 v& r, C! J1 `+ V* c f7 k6 `% ^1 C“ก็...”
) G" I3 O8 d* L; h0 I) n! g0 R' x' `( F0 x
+ K* t, [! {) |
ก็ที่ไม่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจแล้ว6 U C1 O" b w6 ?: A3 Q# Z- f3 e
# e( B, `6 O! d. t1 i- j
5 b& v. D5 V% W S+ {' d. t% zผมยั้งปากตัวเองไว้ทัน เพราะไม่รู้ว่าพูดไปแล้วเขาจะรู้สึกยังไงได้อะไรขึ้นมา เมื่อเขามีชีวิตที่ดีขึ้นผมก็ไม่ควรกล่าวถึงอดีตแสนโหดร้าย
& n( H( g/ E6 g) c& {5 R7 b, }- x. r" y1 M# V ^. a
6 ?# y$ u) v8 _/ W7 A) f9 P
“ไม่ต้องเกร็งหรอก เขาแค่ชื่นชมกับความหล่อของนายน่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง ส่งมือไปตบต้นแขนปุๆให้เขาปล่อยตัวให้สบาย แต่เหมือนเขาจะยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
/ M# S2 y" ^ P2 @! z& r3 u9 H0 |; H4 {/ |5 W3 r6 W- I- [- g
_5 W6 ^/ [! u- c* Q& A; q" y7 d“หล่อ? ผมหรอ” เออออออนายนั่นแหละค้าบบบบบบ พ่อหล่อลากไส้
2 ]4 E `7 w1 w7 u6 \% G3 Q6 f& U( ?+ w1 m- u
5 [+ @4 A" E% n3 l" ^
ผมไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เอาเถอะถ้าผมมีชะตาชีวิตอย่างเขาเรื่องหน้าตาคงเป็นปัจจัยสุดท้ายที่คิดจะใส่ใจเช่นกัน% w) O* J t& d r+ A6 g0 l
; d, n! j3 o4 L% O$ _
# s( w1 L* f; N6 uยืนรอประมาณสิบนาทีข้าวผัดกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นสองกล่องก็ยื่นมาตรงหน้า ใหญ่รีบรับไปถือไว้ก่อนที่ผมจะเป็นคนจ่ายเงิน ระหว่างรอเงินทอนป้าเจ้าของร้านที่คุ้ยหาเหรียญในตะกร้าก็ส่งยิ้มพูดขึ้น" G% [- H: Q- a+ Q2 K, e0 w1 p
0 i6 C3 _: | F4 o
4 j8 S. E8 R w: C9 N! v4 Q“เพื่อนหรอพ่อหนุ่มหล่อดีนะ” ผมยิ้มกว้างรับเงินทอนก่อนตอบคำ3 y" G* r* Z3 Z5 f8 ]$ p" T
8 {' M0 S8 D( L$ L) {5 l
9 ]& q! i' u7 G1 e' n' e
“ครับ เพื่อนผมเอง”
. L% Q5 D- w0 z$ v; a& U2 n4 D2 ]6 R7 Z, s; K, j; X; U6 ~
- v% @$ A$ t7 o- o7 a1 g* g" L. U" c“ไม่เคยเห็นหน้าเลยแต่ท่าทางคุ้นๆเป็นพระเอกหนังช่องไหนรึเปล่า”
) Q: D! \5 `& S4 _# \, f
( ?% F- c2 U) a! o I) A: L( b. K9 p
ผมขำ ไอ้ที่คุ้นเพราะเคยเดินโซซัดโซเซอยู่แถวนี้น่ะสิ ส่วนพระเอกหนังเป็นอาชีพที่ผมคิดไว้เลย ยังไม่ล้มเลิกจะพาเขาไปออดิชั่นหรอกนะเริ่มจากการเป็นนายแบบก่อน อืมๆ เข้าท่าๆ
/ p) c7 E" K% c) n# {0 @! V Y2 i9 I( b9 [5 B. K
1 U$ t1 v9 ]2 z. l4 k( j: A
2 |7 K# I% M2 E! ^“สักช่องแหละครับเดี๋ยวผมรู้จะมาบอกนะ”( m8 ?8 Y0 d" q
A/ S" }5 Z" S$ j# d2 ?
3 J- H( P% C7 E' I: u
“โอ้ววววเป็นดาราจริงๆด้วย”
5 ~/ X) N; V! c* U7 c" `, @7 H( R4 ]9 c) B* J( R
' r" Q! a! W9 a F" n1 `$ Oผมตัดบท ส่วนป้าแกก็คิดไปไกลแล้ว ผมอาศัยช่วงที่ป้าแกกำลังเพ้อลากนายใหญ่ออกมานอกร้าน ไปหยุดยืนรอข้ามถนนเพื่อข้ามไปเซเว่นว่าจะซื้อนมกับน้ำผลไม้ซะหน่อย อาหารเม็ดของเจ้าตี๋น้อยด้วยยิ่งโตยิ่งกินจุอ้วนเป็นหมูแทนหมาแล้ว
& Q% S& D) i, T4 ~
. U W3 V# f4 ~+ `0 O
8 H6 \5 G6 q& f; `+ K+ z- o: i) j8 d0 D“คุณคุยอะไรกับป้าผมไม่เข้าใจ”( c" e- v0 b& p, ?6 }7 _: d
; @- Z% j; j4 {/ l8 G- u! o! B8 |! ?6 {' v4 m& o
“ขำๆอย่าไปสนใจเลย” / M% F6 W# y4 c; N& T* E; \5 l
+ S& z8 S( u' }6 B
& Z4 U1 B# D3 i* _+ @
เขาคงเห็นใบหน้าขบขันของผมเลยไม่ใส่ใจอีก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมทำหน้าแบบนี้ทีไรเขามักจะโดนแกล้งเสมอ รู้ไปก็เข้าตัวเปล่าๆ เขาเลยสนใจการมองซ้ายขวาดูรถที่วิ่งผ่านตรงหน้า มือใหญ่บิดพลิกข้อมือที่ผมจับอยู่เพื่อเป็นฝ่ายมาจับมือผมแทนก่อนดึงผมวิ่งข้ามถนนมาอีกฝั่งเมื่อถนนโล่ง
, r) Y p/ A4 }- f$ P+ G1 J4 C# P; q, |9 ?: y- e* \: ^8 l
6 p. B7 G' G9 L0 o% b
ผมก้มมองไปยังอุ้งมือใหญ่ที่กอบกุมมือผมอยู่เม้มปากเพื่อกลั้นยิ้ม...เหมือนกับว่าตัวเองถูกปกป้องดูแล' R2 b' q/ p7 z' g- R
O/ Z- I1 W6 ^6 U
3 K q8 M: `3 \0 U+ ~“ผมรอด้านนอกนะ”
: Q/ `! q1 ?; _( G; h/ ?/ L6 p" C5 w
J+ M: h" A, p( `5 K
ผมพยักหน้าก่อนเดินผ่านประตูเปิดปิดอัตโนมัติเข้าไป อุณหภูมิเย็นฉ่ำทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินตรงไปหยิบจับของสามสี่อย่างลงตะกร้าสีส้มทั้งนมน้ำผลไม้ อาหารตี๋น้อย แล้วก็ขนมขบเคี้ยวเอาไว้ทานเล่นตอนดูหนัง 9 w6 z* P. R2 t; A/ d4 Z
! e8 O5 h. c5 D
, @2 m. x/ k0 y+ m% |! N; M+ @
เมื่อได้ของครบก็เอามาชำระเงินตรงเคาน์เตอร์เดินออกมาก็เจอกับภาพที่ทำเอาผมทั้งขำทั้งสงสาร
F7 n) K& _' D7 F+ k+ [ P( B' I
) J; b; H0 a) S7 m, n: q, r4 m- S/ L$ I( p+ k- W
พนักงานเซเว่นถูพื้นอยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น มันจะธรรมดามากถ้านางขยันทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่ใช่นายตี๋ใหญ่เดินไปทางขวานางก็ลากไม้ถูตามรอยเท้าเดินไปทางขวา พอเดินหนีมายืนทางซ้ายก็ลากไม้ถูตามมาทางซ้าย ทำอย่างกับใหญ่เหยียบขี้หมาติดเท้ามาอย่างนั้นแหละ/ F9 ^, s0 B- a3 [% y! f& I6 D
0 r) a) g0 ~& i4 L9 v% e' @
+ `. m/ s9 }0 L$ D- \. r& R$ s ไหนจะท่าทางชม้ายตาแลนั่นอีกลำตัวบิดพันแทบจะเป็นเกลียวเดียวกับไม้ถู' V" D: z1 i! c6 H( G1 R. B; x
, i7 g- B! E+ g; a- Q( n
0 a5 `, W$ {; aนี่แหละหนาหน้าตาเปลี่ยนชีวิตคน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าพนักงานเซเว่นฯคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ไล่ใหญ่สมัยยังเป็นชายเร่ร่อนไร้ที่อยู่ ผมไม่โทษเธอเพราะสังคมสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่มันอดขำไม่ได้เมื่อเห็นมาเกี้ยวพาราสีคนที่เธอเคยขับไล่เหมือนหมูหมา8 H5 J& F( Y; O( I
2 ?' R* ^0 R: y9 U. B; h' p% O: Y1 f& H% U7 \+ C
“ใหญ่” ผมเอ่ยเรียก ใหญ่หันมาทำหน้าโล่งใจมากที่เห็นผมดูเขายังตื่นๆคนอยู่ สังเกตจากเวลามีคนมองมาหรือสนใจเขาจะเงียบกริบท่าทางนิ่งสนิทและพยายามกันตัวเองออกห่าง5 a3 e" S# ?. P0 n
2 [2 J# b! W) B# ^, ~. {1 y7 W) \; t7 @8 V
สงสารก็สงสาร ขำก็ขำ เอ็นดูร่วมด้วยอีก
) O' J' `+ y: [+ U% z7 ~. I
7 D3 p7 C8 M& Y- v" ?
: h' H1 {: `" t+ p9 [0 z' ^น่ารักไปไหนเนี่ยนายตี๋ใหญ่. }8 I( E- v. Q& K
. ~/ q2 U0 o9 m- a _
- S8 I, X5 P6 [$ j1 O. ~
“ไปเถอะ” ผมเดินเข้าไปกระตุกชายเสื้อ เขารีบพยักหน้าก่อนคว้ามือผมไปจับเดินออกมาทันที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจับแต่ลนซะมากกว่า ดูสิมือชื้นเหงื่อเชียว
7 w4 K3 w' Y5 z1 o
! A4 R5 \4 |: [9 U: j9 G( _
! x9 u: Y9 ^2 h/ Lเมื่อกลับมาถึงห้องผมก็เอาข้าวในกล่องมาเทใส่จาน และเทน้ำซุปใส่ถ้วย ความจริงตั้งแต่ใหญ่มาอยู่ด้วยเขาจะเป็นคนทำ(แย่งผมทำทุกอย่างแหละ) แต่ตอนนี้หามิได้ ฮ่าๆ เพราะเจ้าหมาตูบกลับวิ่งวุ่นอยู่ริมระเบียงเก็บผ้าลงตะกร้าอย่างรีบร้อนเมื่อฝนที่กำลังตกปรอยเริ่มลงเม็ดห่าใหญ่ขึ้น
5 X! K. V: L7 l7 q& H$ U- N! k9 P# [1 N- Z
# j* h1 N0 ~" {+ O P4 o) w: c
ตามจริงใหญ่ตาลีตาเหลือกตั้งแต่ยังไม่ถึงคอนโดด้วยซ้ำ แค่ฟ้าเริ่มตั้งเค้าเมฆก้อนสีดำลอยต่ำก็แทบจะวิ่งพุ่งกลับห้องให้ได้ ติดที่ผมมาด้วยนี่แหละเลยโกยอย่างใจคิดไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังก้าวเดินช่วงยาวกว่าปกติ d% n9 y8 @' a* v, Z
7 ?$ d. p+ }# V% I# @
: r8 F; w2 a. r$ L- @) X. W% Jครืดดด
4 d& _0 y: }* A: v: s4 X
$ Y/ Q* o* @& M
/ D) I3 Z6 F8 B7 v" C O. B' G9 `+ i“ฟู่วว เกือบไม่ทัน” คนตัวโตที่ศีรษะเกือบชนขอบประตูระเบียงเพราะส่วนสูงมากเกินไปเลื่อนกระจกปิดวางตะกร้าลงพลางถอนหายใจแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง นี่แหละมุมน่ารักของเจ้าหมาตูบอีกข้อ
: Y, J V3 y5 x6 W
" S0 K7 c; w) q0 t0 a; Z
: z! ?; A# n$ l$ J# iโครงหน้าคมดุที่มักนิ่งเงียบเริ่มแสดงสีหน้าอื่นออกมามากขึ้น อยากเช่นเวลานี้ที่เขาทำหน้าดีใจมองเสื้อผ้าในตะกร้าตาวาวเหมือนเด็กน้อยเวลาผูกเชือกรองเท้าสำเร็จด้วยตัวเองครั้งแรก
! P& b7 q: Q# w( m5 U
/ Z; E8 H, a: |
' a( N6 f" l$ _8 u" O“ใหญ่มากินข้าวก่อน” ผมร้องเตือน เชื่อสิว่าถ้าไม่เรียกไว้ก่อนมีหวังนู่นเข้าไปนั่งพับผ้าในห้องแล้ว กว่าจะได้กินก็ต้องรอทำงานเสร็จผมมักจะเอ็ดเขาเรื่องนี้อยู่เสมอ จะทำอะไรอยู่ก็ตามมันคงไม่ถึงขนาดละมือมาหาอะไรรองท้องไม่ได้เลยมั้ง มันจะเสียเวลาสักเท่าไหร่กันเชียว
* C% i& ~- L/ }/ l' O$ E* A3 B2 W9 C' c8 y! y* t- B/ l
8 Q3 h9 b, v8 P0 cแล้วใหญ่ก็รู้ว่าผมจริงจังกับเรื่องทานอาหารให้ตรงเวลา เขาแค่พยักหน้ารับและเดินมานั่งบนพื้นพรมหน้าโต๊ะเตี้ยตำแหน่งที่มีจานข้าววางอยู่อย่างว่าง่าย
" v# |! E9 \! X& p
' B1 s3 x- v E+ H: B& H1 d' ^; ?- T U" \/ }7 D; e+ I, S" G1 u4 ?
ผมไม่นิยมทานข้าวบนโต๊ะอาหารในครัวตามที่จัดไว้ ผมชอบนั่งทานข้าวไปดูทีวีไปมากกว่า เลยกลายเป็นว่าใหญ่ต้องมานั่งทานข้าวโต๊ะหน้าทีวีกับผมด้วย คงเปลี่ยนจากตอนแรกผมนั่งบนโซฟาเป็นนั่งบนพื้นพรมแทนเพราะไอ้หมีตัวโตมันไม่ยอมขึ้นมานั่งบนโซฟา แล้วผมไม่ใช่เจ้านายที่จะให้ใครมานั่งต่ำกว่าหรอกนะ
, o; F' [* ]$ Q6 ?9 _1 A6 R% G
) a7 ^* Y) w' O! d( w& _) K
8 e8 ~" y+ Z$ M5 ?. K5 a8 r1 w0 Cเอาจริง เห็นแล้วทานข้าวไม่ลง6 g" Z; j$ j6 p8 V; O4 G
( F7 z" P2 M* a7 @. Q“คุณชอบกินกระเพราไข่ดาวหรอ” ระหว่างทานข้าวใหญ่ก็ถามแทรกขึ้นมา2 o( h6 H) h& t3 Q. C
@# D0 p0 L2 M“ค่อนข้าง”6 O5 L! S/ U9 |0 _- `( U
u" f3 ^# X& G% h+ k
“ผมเห็นคุณกินทุกวัน” อ๋อคงหมายถึงมื้อเย็นของผมที่ไม่กระเพราไก่ไข่ดาว ก็จะเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแทน เอ่อว่าแต่มันก็แทบไม่แตกต่างกัน
$ n* v) i4 ~: d7 V) Q8 y" L" X! I h0 ?" G8 E
4 k7 [0 w% `5 e& P“แล้วแต่ร้าน พอดีร้านนี้ทำกระเพราไข่ดาวอร่อยที่สุดถ้าไปร้านอื่นก็จะกินอย่างอื่นนะ” ตามนี้ครับหลายคนเป็นอย่างผมหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเป็นแบบนี้ อย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านนี้อร่อยก็จะสั่งแต่ต้มยำ แต่อีกร้านเย็นตาโฟอร่อยก็จะสั่งแต่เย็นตาโฟบ้าเนอะ
+ }% [2 T9 ]$ d
% z: J, c; V0 }
* d! b" H4 l, V) h- j“นายเบื่อหรอ” เขากินกระเพราไข่ดาวมาตลอดตั้งแต่เจอผมเลยก็ว่าได้มีครั้งแรกครั้งเดียวที่ได้กินข้าวเหนียวหมูปิ้ง& N6 s6 f- z3 b& k
# L3 v6 r8 f+ j, `! n
" g( Z) J1 h' g“ไม่ครับแค่มีกินก็โอเคแล้ว” ผมยิ้มบางให้กับประโยคถ่อมตัวของเขาหมายมั่นปั้นมือไว้ในใจแล้วว่าครั้งหน้าจะสั่งเมนูอื่นมาทานบ้าง!' i# e, c/ N5 V: B y$ r1 |
; |. F( k) D$ s# @! `
1 N# i2 D0 I( i+ Z# Oเมื่อกระเพราะไก่ไข่ดาวทั้งสองจานพร่องลง นายตัวโตก็เดินตึกตักหายเข้าไปในครัวก่อนออกมาพร้อมน้ำผลไม้แก้วใหญ่ในมือ ผมยกแก้วน้ำเปล่าดื่มจนหมดก่อนรับน้ำผลไม้มาดื่มต่อพลางเอ่ยขอบคุณ
2 v- Y3 }; U6 b: H8 r2 C7 \- s* S* c9 j2 H; N5 E; A4 X3 m5 B
+ `' P. u+ A/ T9 Z$ H7 K3 o
“ใหญ่ไปอาบน้ำก่อนเลยนะ” ปากบอกทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่กับรายการทีวีตรงหน้า มันเป็นรายการมีสาระนะทั้งยังมีพิธีกรตลกช่วยดึงให้ไม่น่าเบื่อ ผมเลยลิสต์เป็นรายการโปรดช่วงค่ำของผม
$ o2 W9 Q( K# }! N( E2 p3 z
! ?8 O6 W# ~3 p% T( h% K4 a
4 }; \, R9 `! w; r Kพอพักโฆษณาผมเหลือบตามองไปเห็นพี่ตี๋ใหญ่ลูบหัวน้องตี๋น้อยที่กำลังให้ปากดุนอาหารเม็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยหางยังกระดิกดิ๊กๆ ผมคลี่ยิ้มออกมาให้กับภาพตรงหน้า ความผูกพันที่ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่แค่ผมกับเขาแต่ยังรวมถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยด้วย
8 s0 H i6 v* A! o @* M
. p. y0 U4 z$ `
1 {! Q2 U8 k. l& _ r0 \ผมมีความสุขนะกับสองชีวิตที่ก้าวเข้ามา ไม่สิที่ผมดึงเขาเข้ามาในชีวิต
9 U# m/ C8 w0 T B/ v2 H3 o
# M8 Z; h, x# E; l/ c
3 o: }- u$ X Y& E. c9 ^* K Aเช้ามามีคนให้บอกลา เย็นมามีคนให้คิดถึง
5 \3 m& U) v1 n- Q" B# Z( n( u! x; S. U# } X, `* I b& e) m* O- c
* c! Z2 X2 e7 ]* `2 E# Mมีคนให้ดูแลห่วงใยและขณะเดียวกับก็ได้สิ่งเหล่านั้นตอบแทนเช่นกัน
8 _2 c+ x; ]* d$ Q+ O2 @ |