|
เร่ร่อน13" d4 l. [, T/ H# l$ {$ F! O
6 Q4 n# P; G( t, `: ^
; [# b- r& w' _2 W2 Y. L! j. C
' }. a% n" ~' W. }6 ?1 E
2 L2 x" F, S& E, R0 d# E1 ~
& V! u5 ~1 A' t- G0 S' n8 zวันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก) e; l6 s- w3 E5 \% s
+ |6 J* e& W) _" h
# }- u. R# [! m' x4 b
แบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน3 \8 p1 h! [* c% f; I e$ G
0 U$ ?5 b: k/ | l: a, O$ M& w x( ^
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน- @+ }/ c5 g8 n3 e( s- O k3 ^
+ t- D+ |; b3 J2 N4 E5 @4 Z
3 ?, t' {6 j) F3 F! xข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป9 B3 R* ~+ A+ I2 W" L) T: t
4 u u+ @+ ]. t G! m
' h4 ~$ H- c3 F, wเหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่ E9 Y* Z( | w4 V p" H# U8 Q
. f: ~7 P% E3 W! F4 U3 @) g
/ ~- t% W8 @8 v: O2 U7 eถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว+ L8 n6 j' v- _/ O9 o
* z4 Q9 E) F m
2 r) O6 v' o7 W Y7 |6 U! F- p2 V“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก
: R' l8 e$ J, y- _- u! @8 D( l6 G
4 K& f" o4 G8 |/ {* A$ y5 L) N. f& D2 B$ ^
“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง! q& P; R9 _2 j+ [6 u2 `& x. I' v
) ]2 k0 ^8 `, p3 L- e" B1 a4 B! j8 b7 f' W. r0 I) T
“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม. g. O% ]6 y( |( |
+ T7 j5 E. g) c( Q/ x8 v7 Z
: |$ e+ g5 j4 p2 P* y2 S/ m; w5 D2 J2 g
“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส9 s+ ?1 J, H% s$ d
. v7 o8 _* f9 y
4 H. ?( z4 u0 G$ k! v ^9 q“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม1 J; v1 Q; S! f9 v
! K$ [' V! F& S! J' a: V7 e9 w' U1 ^+ w
! B! ]% |# H$ X2 gผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม6 m/ L, k9 a' F$ n% T
& }, U7 I/ M' i* O7 g5 o3 k
0 K7 }& X) Z( @4 [- {' W) _; F“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
% f! R; [8 ^" X' F3 u( f I! x3 |( `
) u7 E* e; y8 Y4 ~( Vอื้มมมมม อร่อยยยยยย
& Y/ W" W: x+ K1 k8 u. G* H
, m4 ?1 G" _8 w8 U
, H' b5 F) a' U; m K% C8 l“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว” ; J' E. M+ o0 A" T6 Z, K: G
" L b: T N) `0 V, J, Y2 @
" s9 C9 ^ y. W& ~; h1 i1 f& {กึก
, x* H3 ]+ B/ [5 v5 r! c" a6 ~ d9 I
# n! B! h. \8 a; h4 ~5 N& i1 N
ฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...* b/ Z6 ?' {8 `* z b
; P) ?( s/ f5 V# d% @) w
; F4 @5 o3 `& X5 Gใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ$ E1 K! e! f3 Z7 _! y* I9 i9 |0 o
5 v" G3 Y* a0 Z% k8 e! ]
# X/ H. l6 E, w: M3 W. Bทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ
, [0 `) u p( |5 { g' W9 }
. @. `0 p' S: b8 g
+ s/ \7 q; Y: Z6 B; E* `จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ.... e& C5 i4 L4 \7 F9 f3 o
" j* z% @5 j! _4 ~0 h- _
; E% t! M; |+ k+ Z+ j& K" M; i7 E4 X2 c
...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว' Q m [- R/ j4 }% T ^. {9 @6 ^7 W
2 }+ t8 @) [& r3 H4 o+ _
- a* O9 g% [6 w% j1 A...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่3 w2 M" s) n o5 v
* t& H) \$ i" L" e6 k7 s( |
' b& h9 z4 r0 q; u2 F* ^% A0 Zฉ่า!!1 P9 g% v! ?% B1 c$ ? p
3 z2 U1 e& a) i: Q3 ^9 b" }
$ Y% T/ {! `% l$ o
เพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T7 Q* @; \" b6 D% y$ w
* K3 e2 [. D; m& P& g6 I' z, b1 o: F) I$ n
“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ” 8 R: m' s. q$ s }' _" b/ ?
L! h7 u) j) |6 t3 e! x* B8 o4 S
$ G$ z: F; D. Y( O( z9 iผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ" W/ L4 x/ S1 \
0 S" ?" `' S- I3 d
! @- d$ m/ Z0 s+ ]' s; K) o“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
; }6 V9 h! j! Z( E2 f/ ^( f* X T" H6 ]$ g+ c' M
( Z. o0 ], D! b/ W- }; Y0 p0 ^
“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา
3 y* \- r9 m& R! ?9 {
% Y4 ]" V, X+ f' g4 @ k& @# l& m3 r' x% K1 q
“คุณเล็ก...”
$ T) e& R: o2 f0 l2 e
7 Y# }* o+ O, L c& o; i8 P) j
9 R# T2 t& m6 |6 L8 g“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ6 a% v( t$ D& w! ~3 K/ Y
) z. \0 t( ]+ ]$ ~+ h# P
: e/ J: D" q0 F8 aผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม
; h' w. t3 J+ D! S0 ~$ T: \7 @; {0 T
5 i5 p) j5 k9 y' y5 C) Mส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" F8 N* W, g' {2 t7 p/ |) ?- P5 q' e0 z4 i
$ q5 d8 p- f; x. J& V
ฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!8 o& u' z+ q1 }8 C1 y
+ b) F, E$ t2 T% ?' Z% f! S" F* T2 J9 e
“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง
! A5 h) g" `& h! d; M/ _
0 w8 c9 t/ Y& L2 |$ J5 c+ a I" Y& [5 r# f- Q
“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ# | X5 }& \7 J o" }' B( m ]
$ Q& m. n+ N* c
6 c. p! y1 f6 v' o( d$ ^. \
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย
; V) u/ [- N( O" s9 K8 Z
0 U3 l3 i, d% d1 I% I- j) I5 X4 s# D# c& ] V" v
“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”& P5 d+ y+ b6 ?7 X$ Y
. G+ q1 f0 [3 R( p
2 f5 c% `; u) ?/ L% F) _$ q“อืม” $ ?9 \1 c9 C# D( ~/ Q
2 s' {0 V# e* A: A, D2 i6 z0 i
* A6 [0 D$ u: h: f: ~( Z2 G“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ0 ]. f/ G2 @1 j" |5 t2 M1 S
# @, p$ [4 p) i3 z
( x+ O) c& e% \3 o+ w; Z“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
?3 G9 v: e O. {
! `# m8 v% i. ]) r2 s9 Y2 B
4 C' I; x. a3 B6 r. {6 Z( t" z“ฮะๆ” 3 l* L9 j/ ~: K2 f# a+ }+ ]# I+ V
7 k% r, ^* \: `$ h4 E. V+ s; t( p( m% l+ s
“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง2 p! }- N( G' F! M+ ]9 w
) H5 C5 G H/ J, |2 F
1 S# e6 m2 _* P; R, k# L“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”
$ Z8 Y$ z0 s V! j/ V# ]
) J) {' k- v( A2 y2 c' v3 s" W1 @* ?# D1 b* `: k M3 X6 @
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”! V5 f" T& P4 k- r+ |0 L6 T6 ^
+ y: X& O4 h# _; W
8 `; O# T& Y* j+ Kจุ๊บ!!
2 g* y: F: F* j9 q6 i N1 ~* D8 v: d: T% l7 s" T
) o; f" n* Y, V2 u
“คุณเล็ก!!”7 Z K e. F8 ]% ?* A
8 l F# t9 ^/ x0 S4 C
3 P# U( }9 G& T( b: `ผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น1 C0 R# [$ o% z3 q8 t
2 K3 o1 r& M6 f3 a
2 ~* a5 ]7 N% ^4 k2 i3 s Z$ u6 q$ p“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่$ `2 b3 ^4 }0 A( O8 M( G
- h. Q8 j4 M3 C8 \
# h" R0 v* b8 l# W
แหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง! N/ B7 y) f& D7 b. j* b
; l- b, \4 E( I* O: R9 m# M
& x$ X% }2 V& [0 N
# s3 n. _( b$ n. U' j R, U7 L) `" X
3 ?4 a% e7 t/ e; T" y3 Y1 B" d
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป' @7 @7 K3 N- o
0 s1 E( V- O7 m4 J) K2 O4 D V5 X7 |' }+ P2 N
“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม5 @0 o: g- F8 Q
8 K) t4 J5 ^3 u P4 a! Q* w) m7 z0 b$ y* b7 g7 ^& b
“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู. @) ]' J h4 I7 ?3 v1 }) l- x
8 N8 x) G% Y! \8 C6 s& c: F! ~3 Y: h
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ”
( }8 Q9 q/ G! h! m9 ?3 c
0 t4 }+ T, a" t( U( |$ w! G- ]/ i
“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”8 G3 p8 q9 N6 R8 p- {
8 p6 h8 o% K7 B/ G3 G$ `: ]+ b* P' i! Y l; T
“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ”
' m2 K9 {0 Z( Q! J1 d* Q, i" P5 p% x
u. r- c V5 i p+ ? K2 w6 j: V
* E. k9 }0 ~1 b* b4 G“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
, L+ }% s! z& W
1 p- g* n/ a9 d' P
' x: m( n$ W" A9 Z `. m" Jหลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร
3 ^% k) p9 ~ M! G5 \
* D* \# r( u& Z. R0 O, J4 k
3 v6 q/ x1 y/ ]8 I2 s" P! Rเฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ
# V% z3 n7 c6 T6 [0 K) L1 J& _" N& U7 Z7 d
8 A& m8 g- @. k3 {ไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน
: A5 R4 T" R5 x$ p; |8 `! A* ~+ L1 F+ A$ T+ K- T& `
8 L6 d1 w4 A. z( R. u+ G“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย A" [" n; [$ k* E- {% @, X% l: n1 W
! s7 _% i1 o( g# I% x2 N+ [
8 Z( l% E+ N2 W/ p/ Y2 X" s“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”
% S6 J( P- T$ [) w
# B V2 j) M+ R7 x% C- q* U* J, z
" x( \$ Z6 { K! a“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย
, m7 F& [: i7 A( ?7 c0 M4 j" g- @
/ J! w/ L) r* O# C
“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ, P" l) ^1 ~( V6 c, P& E1 ~. \/ L% O8 [
) ?/ m4 Q% U4 T" H! O" q
, R* k. X* ^6 @, _8 d3 `- `“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย& I5 Z' U% I! i9 x
/ ~7 J4 B4 D9 s0 `/ @
“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก3 C( r# h; l/ ]( x% ?( m
$ G% e5 g- q; z- ?6 I
1 }0 @) M, `2 H" u; _& q“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป( Y% A* c! f. X' V
0 o( d8 L g# j1 e H s) z" m1 A* C9 ?, ]" g( s
“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”
! _) G/ U. I, S' @& c# I1 x, o
. d7 D" K7 j- G. M0 K! c0 q# T0 f1 ?. P/ d" Q" R
อึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง$ |% J( m/ N7 r: d( `% n
( P; S$ T! h* u% p5 P, I$ T9 J
( k: O' H6 Q, k( ^0 u“ครับ”7 H" d$ L5 ^- V1 N+ u" c
( Z2 Q% B$ Y+ H4 x* J) M4 V- q
; Y1 F- M! e2 n; i0 hทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ
' ]$ B/ ?: D- A2 R' }9 I
K# S1 n( h& I) h" T0 u) A, w
3 l0 L7 S4 M4 _" Y+ D) H) B8 Mซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน ( _$ s! _ M& [% }5 e; w
' F4 F. U% _" f0 A
& L: p4 k) Q; d+ ^; p
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน* U( ~0 E+ r7 }) i: O L
; X" _" p) B3 ~& t
$ f; p8 }2 W# B* i# ^& o- e, Oติ๊ดๆ8 [: _3 {8 s1 y' f5 B& [$ e/ V
( k- o, h0 K. M
; \: |, h5 d f2 l
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา
+ A& ?7 x( V+ @4 K; M* ~% t
- J& w B8 g9 g" W2 I
) ~; k! J4 F2 }( H4 @1 H9 g“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”
6 r0 X7 `+ H- V9 W [; H! y# {! `% r1 w5 e
2 C4 I5 S$ O/ t4 X- e: [) d
ครืดดดด
$ x+ Q4 l$ G8 y) h' U- _0 |- j1 k$ F/ t1 b5 p
8 o# Q/ x) ^' S, ~แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป& H7 @- ~: ]) Y* m
+ {, R/ G2 |! G( e
% {# W" Y" d9 y4 m" W7 @% \เอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย- x0 d2 o. L& u$ T
2 l0 l, n: u% J' q% k& J& i9 m3 r
' [+ u, e- U8 w4 @, x" Y2 B# V
7 U1 |8 u3 T4 b' L' x, Q$ A
พอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
: L: D1 i; O! H) I; B% Y( o3 p& D+ v1 v. D
( \+ f8 _/ C0 Z“ผมมีธุระน่ะพี่”" R% L7 D5 i/ d% z; k. f
& x# k* D, r. e6 f# _. x
3 G9 X! Q3 c0 [) Y“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้- S' j. ?* L. I' O6 f; P" p
$ r5 |7 L* G6 |& h7 |! s- P: B! N
2 u& n' ?5 @% _$ h“วันหลังๆ”2 p/ J( l, y. h; C( L
3 Z y8 W% P H- e }- X1 H3 t4 k9 Z O5 K7 Y5 z& ]- w( m5 W
“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา- a* u) K4 i2 P# q3 r( W
) B' Q+ r( a* n7 k1 ?, o8 K. i# j" i/ T$ ?
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
@# A0 `3 C9 a
4 [( M" G# }7 m5 L
; o, S; z9 K% |6 `0 ]- T2 S1 ]“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”# d# r' O) g9 |- f, D* f. {& R8 G
4 h1 k/ f2 V& w1 H
& g5 R6 W9 P) s“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที
: a' {% K. i" a5 z
# r" j6 |( k6 a* g
" f' e, N4 `9 X! C8 \“อ้าวก็จริงนี่หว่า”% ?+ g4 u' S0 s' v$ M
K% P, D8 C' Z1 d. C1 p6 A6 n9 ~' m' O; S [0 |, E1 Q' R' S' W% I
“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”. G3 u G) N& U5 ^9 h. q; ~
4 U7 V6 r( ^1 Q! {( Q7 r, I7 ~( X9 H
) ?8 j% {' n6 I0 |5 V3 M: C“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”3 w, |6 q& Z( ]' b& h0 X9 Y# J' q
$ Z' p8 q, M N
' L0 x( ]0 B0 W7 S% _“นี่พี่...”7 i; P1 B% W% j% e+ E5 E
+ N! ~/ d4 ]" e( h7 T- v
/ Q8 ?; e( @" c' s" P“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”
3 P: u* g0 f9 e2 m0 y5 S% q6 g+ g# @* L, b0 k6 Q5 L: T
7 _0 a! [% p2 V5 Y* T
“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”
9 y5 F6 i/ M$ ~4 D' N) T) B% b7 f: q/ b
+ }; R/ H+ x% f
“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”
2 O1 c4 M/ J1 _! e8 i$ c- w3 G4 g7 d6 N& t! Z
+ }% |+ r; p, V: V& d/ H“อ้าวซวยกูซะงั้น”' Q# G7 c \# ~; O6 ?
# P$ K3 ^' [$ H( ~
& g! Y# C" H' j( T
“ช่วยไม่ได้”
. p v( {% n9 Q: I1 X4 S" U6 L' c* C5 v T8 d- [
: T- n* }0 K; E% J9 N: p
แล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ
3 p0 [& v4 Z& W; A; ]
* a, ]" e3 ?1 R/ f3 H7 D, q
3 i- C8 {2 J' W# ^“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่” ( T3 U N# A% n+ H6 [% N+ C8 K
3 ?/ O u7 [6 V) B. ]
" `+ f4 U* S9 H“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที2 {9 O& ]" \$ ~0 O/ C
! y$ K; N& `- h1 [
# l5 U* L" ~5 c+ A4 D: Sพิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์
/ D9 X% a7 K7 Z5 t' J" R
) o* K w& t. m# S; P' H
* H( H, X' v* ?อากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ ) o" c9 g# e W/ S7 }
+ r; l0 D( P# T2 Z D# m: z- L7 B$ G7 H+ I: J2 H( y: h
ผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน . F3 ~) B# x }- \( V: J* U
% O7 @$ a/ O" @) {# \9 _
0 d! F# U1 i6 J: Fเบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน0 _* `6 d4 {8 z8 s. @
% x' }2 T$ G+ E1 O1 o$ O6 J) w: i8 v1 A$ e/ H3 Z
กวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า' X! ~; M: z, P; h _' y
9 P( L7 _1 n5 W3 S: F+ u6 b/ p
p5 [$ v+ r9 j! G4 F! s* o3 g. Q$ a D“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ3 F o# X# a, b9 U) i
4 d+ `+ o$ n9 r9 |- v5 ~
% l7 I- ]" s) ?0 E
“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ”
l, D! f8 x2 O1 \# M- l `- i$ g7 L0 l9 H6 f- _
2 e D2 Z U" i( t+ [“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที
1 X2 s5 Z0 [7 N1 }7 j
& |/ Q% c0 s, g4 v
8 t5 A# J- z9 `9 N \# T1 Rส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้, u3 E& X; T+ F; s1 s" I+ i' \
5 V+ j g0 a0 E. d4 I3 Y6 [* U) c6 b+ _& H4 G" S" D# d% e; E" a
“มองไรพี่”9 x# U4 }8 M3 f1 U2 ~' }7 p
T' s; ~' @, b7 I! p" b1 w" q5 J4 Z2 n/ q
“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”
2 @- X, G. [3 R6 c2 ?8 ~4 A
$ g3 [: ^( b4 Z8 u! d I o" G
1 E5 ~% h M) J7 L* x8 |“ถ่ายหนังอะไร”
5 j1 E- a( _1 S( x
, z3 Q! c- B F$ h; L
; a: A! ~7 J5 Q! Q“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้' |/ u) Z, v) p) {' d7 d
+ x4 ] G) F1 w$ S
: J. R% L0 A# O3 o# [2 x+ I“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที8 S1 E1 ]6 {8 h- S% b
! ]' Z' L0 O# i: l; t2 F" B
( h9 t7 F; n2 G/ R“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่
# ` I5 o3 L4 ?" @* d6 ?$ w2 ^0 P1 L% }! W- E0 z/ o1 Y0 ]; n
: ]5 f; Y+ u, m3 W5 t4 A- O“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”* b- X( P! [1 n) c3 K w8 _* c/ _
% D/ P7 A$ |6 o, o$ P* _7 X
) g9 d G* c7 D5 {
“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง
* p8 A5 r% @/ V" [" k$ o1 J
0 x. J' \- `8 W
, h$ \+ C5 ]9 Y0 K- M) |' |5 V: U“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่/ O2 k- i/ s; _
7 S* L6 Y& k- Z K7 ?/ t/ u3 p" E% M
$ x- m. T* e' k$ q“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง$ P' u2 a( i7 B) k
' v3 _6 D E8 l, f2 X, l! Y6 ~
) K/ n1 b0 S/ gคงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
" N! C2 b; K9 n. v% d: c
% f, |" v# v. H6 z
8 H1 v) s7 Q+ ~; s5 b; z& Sแต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม$ _: r/ @0 ]7 O0 @8 X) B' p) V! {
7 S. n2 x) T5 a7 B2 ~( i
. L* { u. |+ W7 p“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่
+ H) Z' |1 W- V! H: a: `, @8 H! x3 m+ Q$ o/ [" ]4 q6 j( q% z
9 j! b. _; i& T- _“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
7 p0 X' a# K) G
/ d$ m) k) }( M; T7 j2 L
. u1 x! M$ K$ P$ i“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
& z2 ~5 Y0 x2 O, [ r* J% m' ~1 i# }# X& {! ?3 F
- n6 _- B( F8 s. G( e
“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ) y2 P+ D$ x) V3 o( j0 g8 d
! S" h2 C2 r h) ?6 N, @, Z: ?, F' h! M+ x) J, z& Y
“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
" c6 @- K& J7 \- m6 f0 p. ]
% ?7 Q: @8 f( {+ M# @+ A7 M) b5 T1 W
" Q6 O* X7 c! }& a' `- g“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย5 L2 g, p( c# E# j" Z1 y4 A
& j% I* Z- g! \หงิง...หงิง... แฮกๆ
. q" B8 g( K+ i& e5 h* z9 d
4 C" C5 d. P" C8 \) w
( T5 h$ J# H6 E2 J% X" N“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย7 r3 W* `0 V4 n9 ^
& R- E1 {- A* N' ]9 b5 O
' B8 R r: v+ B' A2 j3 } ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก) J6 e: ]& V- c% \; F8 u
6 z1 M3 c j9 N- p2 f$ W( [5 A* @
2 ^( a. H% h9 `0 ]$ c
ใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’+ }: [: T7 t2 i; w! }2 g6 i
. {; y3 }" a, `
' Z( f0 h, w& Z7 @% @! q% m, K
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้
. T. _! E7 ?" Z5 n$ s* T5 n( ~
: _+ ]) z& h0 I$ p" h$ `+ m
1 {! a, z* t, a5 m4 vเพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว
/ @: m z; ~' Z5 e
" e, m9 | k( M1 D5 [2 ~. t4 F) P
! _! h% [1 H$ o& F6 d4 _' @! gมันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้
- X9 q. T. P9 h: L: b* \) z2 X& e4 o2 z7 [7 r
" y7 e0 U& J6 G3 m; H* x8 M3 p# F
นี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก
7 n) E2 P2 D( H5 J( G& b7 Z7 a2 D1 k/ F
/ }) e+ J+ Z* h+ Z“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง Q; M& G6 g7 [% @& E. F
) |$ Z9 b* B; M8 l0 R1 B
& X& b$ o1 ?1 z8 q5 J" [( n' \“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง
. T. E- [. |! ~7 o+ A5 @
0 `' i+ J1 G; _. I! c
4 f# \# ^ h5 ?8 @, y8 eผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง
2 W1 S$ R5 H! M1 x2 Z' ?' ]7 a' w( r2 e% U: ~ s( {8 V# o- P2 h! ]
- x' n" S9 V4 v+ W9 n! i“ก็อยากช่วย”
! x- v. W, d" h3 C( A I" B: r; G! ?, j
$ l% E+ v1 ^' I6 U“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”
4 h/ d4 ^2 z4 b2 `/ x& d; g% ?& K( u) `( {& J9 ~7 j
: N4 H4 ~8 m% q) o s) ?
“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
, p* k0 A) O: j) R9 S$ t/ U
# k2 V9 D. h# }& L" t h. D+ T& {$ c" m( P7 a2 X
“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”
$ `8 G+ [' v* H/ z9 ~7 A& B! q! F; m/ n/ j
" x6 d4 S( L) M" `8 g+ g' F: J$ x$ v& zผมยู่หน้า
4 A$ }. H" K( o/ j- |6 n
1 A, Z! ? }0 h+ r# `: W3 z8 U3 X) {: d# C) h: ?4 C
“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”
/ Q# i5 d0 `1 C0 r. d! f& Q) f1 Y5 Z% |/ w
7 m; Q2 y7 E; w
“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”8 d9 i+ P7 W* j$ a5 P/ r6 s' V
+ B& h5 F; L |$ l$ Z3 v0 T6 `8 x+ E# m! m# [ e) S
“นั่นสิเนอะ”
! ?/ R( v4 z! b. g3 X! a7 w( k# Q2 v0 I8 Q5 k" ]8 _6 G
- q; c! \' O5 O" }* W) W3 lถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ
- W0 |5 q, Q; B' n' m+ ]0 ]9 a, V/ X" S: p1 Q# N, A/ ^( H
) g* _' V* H$ bเมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน) g* C3 f J& {0 ~) f4 m( S/ a
: A1 i {0 R) O) b3 Y
) ~3 z8 D0 l3 ]7 h, F9 p3 g4 B8 v {' b3 P {( @& M0 V
1 S' s" x* b5 X9 s5 U( sเหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ4 d% p6 J8 O; c9 m+ q/ Q
) d$ }8 x+ @. Y& O Y6 l. ?6 [$ a3 ^* K
เมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ
' B s& v% q8 |' @$ \$ l( @
8 Z! O& | I5 J9 c& v# N1 H: `
: G5 }2 D* o8 b* b: wแต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก
6 ^/ H* u, L6 m* R5 ~' O+ S- Z
$ u# ~9 L7 G+ c2 c! L9 x; |: U) @4 p$ E9 u/ J& o% o
“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน4 n" L; e+ _ U; X9 Z+ A6 m0 O
3 m/ T H- o- F7 `! G
+ @9 m$ t! N0 F0 S; |รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
2 u: G$ Y; F+ j! c& T
: q% l) v5 d" r4 q5 o! I# T3 `% J
! D% |) Q) U# x! _8 i“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”
/ U# M, B" A4 d8 f9 i4 A& Q l' M$ ~" K: g/ A7 M8 d
7 }6 Q" E5 K! x- j6 x) d) ~“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา c! t# ?9 t- _& C$ g
+ O( ^- r/ v4 Q' p6 P- k8 ]+ G
# L. u0 d" Y5 p4 H“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”" J. v. x/ `3 ~( @
# i) f4 G) A) s1 D. } D1 q
4 r. I* U7 o% F" g$ D
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น
9 I/ a; ]9 B) S! X5 g% ^. d- b5 e& p0 q9 p1 P8 d" j3 C/ E
6 R$ f$ s8 Z& S# {3 U; |7 e“สองร้อยใช่มั้ย”
! Q. L2 `+ W6 y
. s' C9 {/ S( I7 X
7 g) I Z8 L( O“เออ”
- m+ z- ~! h/ s# k1 n' ^: G$ U: ^- u- S2 q. u2 N
8 f5 V& U, A- a9 g5 G3 A6 Y
ใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน0 [* V5 T0 }1 Q8 h. c
7 ]+ p$ n- Q" Q
3 T0 n4 y/ U6 E! b# Q: S* S1 H“ใหญ่!!”5 b& k, \ y' \0 A1 T# V
1 G. T" c* i4 q2 F2 W/ y3 O
& Z. }. w) ?7 K* i j“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
O: O& }, C F, ~) Z4 c2 X" i# `5 [
- v% v, b* K2 l* u+ H9 _5 L
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”
, w! H) `$ M7 E2 [$ t! n# t6 c& d& q) k. g3 s0 _
2 k6 h9 w& M. u/ b' t“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”: h: y! F. f! h, O7 y
: [: @: H2 y! s# m7 N* m# B' z, ]
8 s9 {- Q: D7 v( v- F0 G9 Y “คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”+ M( m; `6 O3 G- V3 b8 b1 n
( L8 ?8 i4 ]9 E. Z1 b6 E; L' ?1 v5 U. \6 c* d: O2 K
“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”5 ~8 h) A0 U& Y! t+ R, o
; Q& _( {6 i$ w) X8 z5 A% H# K
# t. v8 Q! V/ d" @ W& l“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง
5 @1 j S% ^; K$ w! o$ L V w/ _( x2 ~, v
$ G* E( C3 _7 | o5 I0 {% G
ฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!
) a; u2 j& L3 J+ U+ o/ k- I
5 T! B$ \/ e: C; C) N( V, N
& A3 u7 K1 g" a2 t3 f$ k9 e% hน่าเจ็บใจชะมัด! 0 J/ _- W L+ I5 W/ {- j4 s% @3 d
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
