|
เร่ร่อน13; P0 o& ~- U( T$ O6 l- {2 j& P
; H& P) W) E* \5 B$ O
2 D; r* \3 m8 d" y
4 O' W3 _- P4 H/ d) B2 U) S9 z8 z8 |( N7 w: H4 j/ @
) T. D# w1 }4 o4 Rวันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก9 ?# P9 C9 E6 G& b
3 x# l- X. w7 K {) E1 |: @! h- T5 k2 r( w. a ?* W* y" p
แบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน& ~0 G+ [8 w( |
, T) Y" d y- x0 b" m" G q5 J! f$ y7 m
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน
, d6 z5 }8 [# [+ H! Z
; ^* S$ d2 B" d% V r1 W9 G
0 P9 @9 t. r" z& q$ ^7 lข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป
- x. \1 c# o2 z; m' Y% X
0 b- ?) w( ^, n- h* \
) F! b& f- L# w) [4 Hเหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่2 D0 X! P$ ~' P7 j
6 e7 |* ]* x* {# O- [& }2 Q. ]
& q# V/ M% e H% P+ m2 e! D/ p
ถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว
; Z# z" B# K! z3 u2 \; O& s1 i" _$ k0 d; D& W( c7 E
% ~4 z+ f0 ^& |/ n
“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก( a: S" r. y: }9 U, ^9 q/ `. Q& k
- ?8 i* C- S) q( K) Q5 B
- q) u+ D8 L! [( x
“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!
9 u8 O; W5 M+ k/ K! f# z0 U/ v& |3 [
4 X4 j" O4 s& ]( l5 y H
% M# w+ h; |" M$ X4 ~8 x0 a“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม' Y% Q$ H9 a6 B ?% u! `2 H2 m) N
% s3 A" o, A/ [6 I4 X7 x
. W+ N) e6 S1 z2 j6 [( C! O“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส2 m( |6 Z1 t. L" A) G
: F8 ]4 y) V$ J& y1 J: b, U- Q/ U4 S( F/ y8 f( N9 j: j
“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม
/ A; P: i# Z! A) y2 g" d( J' n0 r5 \# C" G1 U6 |
- r! } {% t4 Q, ]1 O/ {
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม8 }5 W5 b0 v U$ b+ J" k
2 Q' [9 n! `2 _2 H+ f
/ e. _( f+ {$ z& N' ~) h
“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
- f7 U7 H: B$ Y( G3 o4 T' L# V: S
" s5 x4 U) i7 P$ s7 }- \3 Y$ r9 s3 R7 s$ E3 s5 ?+ s2 t) |3 n
อื้มมมมม อร่อยยยยยย
7 ?! m' s) @' K% O; {! e( e# x! Q, s9 T- c& P- [
3 u; x4 i: C, N“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว” 9 C) s( c* g0 c" v
1 T( j/ I4 I2 W
9 J6 j" m! ]$ V7 nกึก
$ E+ i1 k2 G# |5 E( [9 {# b( N" F
9 b. h" {3 [) @ J" X5 r, i( G2 f
ฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...+ ^# a- {- u/ G
; z5 r8 _% V; Z2 G3 l( I2 }/ S3 @
; ?9 E3 K* n( W; ^3 gใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ
1 ]7 J( R. I6 N- Y, l. b3 l: i/ u. F' G6 X
+ C: ]6 D4 |0 H7 F
ทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ
; L Y M/ {& Z( a4 n$ p' }, R8 S( s0 a3 c8 l& {6 u
& e x# \8 P% b3 m0 Pจะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...! Z' q X7 w% n* r7 H. y" \
4 c; x: w' K7 _
6 Q3 ~$ h9 \7 @* A. q3 f( `. @, M...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว
1 H7 F6 U3 D+ E0 j- d
0 H5 ~( a9 w5 r7 k! J; H$ G( J' s, t5 \8 L
...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่) ~- ` b+ z2 i* M( A+ j7 n5 }
( Y4 s: M. I7 I+ t" P) ?
) R+ Q8 X: p7 O9 s1 z( K0 wฉ่า!!
. `0 x! ?% U4 l
1 b* P( s! A3 Q7 S6 Y7 k1 y/ B: S6 _ I8 U
เพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T/ h' R5 z: c; a0 Q- T
X9 z ?8 N0 h6 E) P* n8 G
. `2 k+ E9 Q5 x. n0 E) V+ I. I/ z“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ” * _% R2 n( y# h7 i) ~
+ P6 n8 b" u5 v
# O& G1 M+ i2 A5 gผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ
& d( y `* ]; U3 }) l: B/ S! \/ Q( m1 l! s, J
7 {9 A: M* i0 E+ \“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
4 e! H& D- u) B2 m! C2 a
4 P1 Y" A8 r8 J4 _2 ?3 g' e. y, J! P/ D
“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา3 z6 W- _1 s! p/ H" N2 F4 V
! d) [2 Q; O+ V8 s3 u
8 L" ~& f. J9 y% o* G. ?5 o4 M
“คุณเล็ก...”
6 T% {+ g% q1 N* }7 K& s6 W, H1 U; ~( f- C3 H
X& ]) @1 g# C. \+ V, ]7 v“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ% J" S+ l! V) o
, W( H" s5 i0 A8 |9 I# `. Q
3 b' a# n8 ]/ h- M1 [! n! ~ผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม , {) s1 t( |1 P0 L- _
/ M2 v2 @% A3 E# @+ ], N# h9 U- S
. _7 s! P, w! c0 L% B2 U7 Wส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี. {4 [9 Y N" p5 Z* | r6 w
, s* u6 y/ O4 @7 M0 M$ M5 h/ ]+ `& F* h0 ^2 K m% ~
ฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!& G& ^: l2 |8 d! B2 T. d/ r6 }
* x- M8 Y6 p/ ?" n9 n: N
* h# c/ z* u f$ l: t, o
“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง1 W$ s8 M$ g& l' K! s
% P/ Y+ z" w' M
# q$ ?1 g$ J" k/ |“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ
9 ^, }* J" [- Z, f& d9 [
- y3 }0 l! U% z/ v |* _2 C4 E5 b t6 h3 ^. S; g7 Q& c
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย% ~, }# I/ Q9 T* j8 W" ~7 r4 G- f
+ e& \4 i4 k; I: [& \
0 E( t" ?6 O! M; X |' G“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”
# x8 m. @& ` V, N
5 V. |$ r) o+ ?. Q. G _5 _; U# {' f K& p/ f( O) m, Y/ q
“อืม”
. @1 X' {/ U5 R4 X' s: w
" v5 E9 E" a; H. \$ T/ N+ D0 x$ a4 J* `! D7 @( @
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ# A2 f5 v. ?( f( \$ x& ~
4 B+ H+ ~! [) u/ t0 {7 z. F' p) T2 H6 x/ \! Y: Q' [( `( Q9 }
“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
7 Y; f* S8 W i$ E Q, e D: r" C7 D5 ^1 v, h& Y+ \& k! D
) f2 ?: {/ H$ T2 B# B+ R
“ฮะๆ” # F) V- T, F6 @/ @; S
$ M$ ~: G% r/ ~5 E6 o
/ W ]7 x; V) E% B9 r$ A" k“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง
) T0 l, v4 f% I! B {0 E0 f2 c2 {: [
6 }' {( d' Y! ~' p“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”0 v* S" l' W' o& G
- K3 T0 }! O4 O, v1 m* u3 ]: ~
k; Q" Z' f: D# `
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”$ [7 v! y; {- o6 \/ Z( W
4 W% J+ k& i6 G, U& F/ q, v) @
: {0 L' P- {/ _+ H* R8 m& Vจุ๊บ!!
5 g1 F/ H9 B, q2 M- g1 x S& E+ H) m+ [ \/ Y5 r9 u4 g: f5 f
7 n @$ @. J3 c; R# T“คุณเล็ก!!”
5 E# G" `% y' Z6 T
, ^ d; j1 U% y2 l; [$ ]2 K+ W( b3 K7 x r/ r; J% R
ผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น
! L$ Q! `! v: G, V7 p- n
) _4 ~- x: p: h2 f5 I$ u. d& {. F' `, B, z/ v/ T8 N+ \+ I, g
“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่$ X! |3 X# _0 `5 s6 A! }; |+ n
0 d6 W8 j3 Y4 ]+ W1 B) T8 L; y v, }5 f: H; x" B5 ?& p
แหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง8 V: J4 w! j8 ^& o' z
3 Y: X) n+ ]# n- w5 X. s
- j% u# L4 w, I/ [, \6 B
; S1 |. j* u6 `: y" g
. L- r! l. A8 J7 S4 P" c' |* f( Q! l
( e8 y- i5 P+ B* p5 Q
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป; r1 ^* h+ a9 H0 x6 E* G
/ w3 j l( [3 n8 G
1 w, u, M( q( ~" ]" G3 D“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม5 e0 p# R/ e& e
/ X6 f/ t3 B4 c4 F/ ?; q. M, }
- r9 @+ ` ?5 M; I( [/ A! w5 o# I! ]
“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู8 ~3 I6 |3 V+ l
( j% B: o7 |6 a
4 o3 _- C$ V1 B( P( p4 L
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” ' a% ?& M3 l$ o l% d6 P) P1 R
- V" t* Z) {8 h2 S
4 S8 X5 R5 X* `, F+ W; ]. ]
“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”
) \- W' e! i- P3 I
2 I3 Z0 s2 O# s7 X8 V9 K: C4 y& d
+ b: D# G$ c- l. F“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ”
. P' I" O9 v2 v1 T
% K8 [4 G9 a8 O6 o7 [' `4 A1 g- Y
8 Q; Y0 t/ @) Q0 y“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
' P9 V f9 Q& [! ]( a, J3 | K" p- [' Q9 a
) n% g+ ?$ I* x
หลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร
9 V2 n. ^9 K7 }+ @( ^4 S. J0 M3 V5 c( X( V
8 T/ I; }+ V( Q8 u7 t; K8 ]
เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ
; o/ b* a* }& U7 q( B" N% ]& _$ | o0 H! v3 G! ^
3 M/ O& |9 [( M' oไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน2 @' W# ?9 c" V, ]- L
4 x3 g0 r7 S6 _7 U. J2 W! u9 B3 h
2 D; }3 z- L4 v# ]/ z/ Z“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
8 z4 F. x( \7 s7 f
1 J1 `2 _4 V. |, P
. `: s9 ?0 y/ d“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”
3 e7 w! y3 c( `' N( v
' T, i. s& `' v& n M& J# `' q: U: h+ s4 k: V$ p! n6 C
“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย
: ^( k8 s8 o( c: g/ G4 D9 o5 a. O
. p( j C! {6 r! v* C) c5 ~8 O+ U0 }1 @8 P+ d
“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ
" G; o1 z7 `; c x
3 }( w. Z _* Z, a2 t: e8 q1 [0 ]; _
“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย
6 ?0 a# k6 e+ o7 F5 U/ F
3 H/ m3 _( @9 j6 \- x7 w, S“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก) V5 ]- j6 |7 }, q! S) F% }* c* a
% _8 z/ p) E+ l( M& v5 N
, j$ ]3 K3 m( d4 N8 d/ X
“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป' {. J# F) V9 f! I- C2 w
0 k5 j) o( w: O! j5 I8 O) t2 [" [% q
“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”7 f+ ~6 d& { l! a4 J- y
# k5 ?6 P ^, @- g2 W
; \) ^8 B8 G8 S" I5 o: F7 O0 N
อึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง
1 v4 j/ a, }; ]. N' F" h. ^
2 C5 q6 t9 v) D9 \
) x% W% G* K7 b2 P- ~7 O“ครับ”/ B1 N. ~ r* K/ m% C
* ~$ T D% `, f$ {2 p
# s3 v; ]5 M4 o6 W; Fทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ5 s0 p' m# U4 E
5 `$ t/ A$ b9 B6 b% t
8 E8 t) t- b7 k; l9 o% j! l
ซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน
9 Q _$ p" F9 ^2 w$ k; S
; D/ u6 t. s9 s4 F% y& N' g
4 w. |5 K0 Z& D( Vแย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน" Z* t0 f: O. Z$ K
% F: R2 g; H* C( Z+ R
- a2 ^1 y4 P0 {ติ๊ดๆ
: F6 `2 b2 _9 m
! `4 _1 @' v0 Z) [6 c: }. J5 J/ F' t( Y0 w
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา
3 i# c6 f0 a5 c9 v, D% Q+ |# V# f, e+ H& D7 G, r
c }$ Q) Y2 }$ K1 g“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”
. i7 o1 l! K9 h8 O6 c/ ]6 |/ u3 i/ ` Q3 \& W
0 v n$ u- V4 y5 `( N: T
ครืดดดด
; x8 ~ `: }& \3 R E+ L
- J! u- C& d/ ^! V/ K3 Z
5 k9 ^1 Z9 X' q: [% X% Z( f1 S# H: z2 fแล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป6 v/ E- N H) p9 K3 |4 O
/ J% @( b9 Z; c T6 m6 Q, Z9 v7 n/ ^* K2 X% o1 r
เอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย* ~( v- T, X5 f/ K O. R# V! }% F
; ?6 D" o- h ?) c
+ G+ S3 y) @! O$ ?9 Y& }
8 d; T0 p# j/ c2 G+ iพอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน ! ~# H! g2 A% K7 [- w4 j# H* v
6 b% }, k( i% c2 Q1 i
2 i' Q5 b3 ^# B# j“ผมมีธุระน่ะพี่” [' M2 G. f0 j5 {( h* d, M
, t' k5 m% a& g. A( z* ^- h: G
: E5 W8 K) u7 N& U“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้+ `' D. X9 V+ l
/ F+ r& c+ I; |: y! o- I8 m* r. V, w2 [% Y, J
“วันหลังๆ”) D2 q5 ^- d, _
& J, y) K7 D, ~
8 _" M" {8 E" f$ W0 Z( @9 r. t# }“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา) D) ^- \* J1 l; e* G8 y
) ~) b% [- T! x C. Q
. Y0 f& R) N) I3 g! s
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก % V3 s8 ^3 j( J/ j. S" w
7 I. @' X9 y o' g
; Q) ~+ P+ f" p1 B“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”1 H2 T; G" `( f7 y
# ?8 `. O1 ?) l7 q
1 l2 @3 H2 O, S5 V“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที3 }2 R1 i0 Q7 e4 T* F) H" z
/ T8 p' K3 L0 `1 _
E6 I6 U6 {5 h+ ]) J/ ?“อ้าวก็จริงนี่หว่า”
7 K6 p$ M0 X( e2 t! F* G& ?. ?3 L+ |$ G, ]9 T; E/ w$ V$ V& {
1 M5 i- V% M' E4 l) \ r& [/ _“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”; Z( v \+ K$ U$ _. U) e
( q6 n% C/ K, i5 F7 S
5 q+ n: O/ g- U1 E. ~
“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”# x: ?/ G* Z( H& w4 w
& K; d3 z ~1 a1 C6 m5 D7 `! s
8 f$ o0 l) {$ ~. X5 T; h“นี่พี่...”
/ K/ T3 T* r$ u5 V6 l# f {6 k, J* _% w1 p- I u/ ?4 _
. Y* G" S1 Y& X9 y; j6 X& w% w, X“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”5 ~0 C6 Y" [3 t( D$ v* ^# x
& a: n7 a/ X7 w3 l0 O! }3 P
: u6 |% h- y7 `! I: v d“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”
6 ~. E/ D( t9 A
* p6 x9 g: f, I9 Q! X6 |+ u! O7 a* i3 S6 e: X" f+ O. U6 B- D
“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ” n: u$ V/ |8 I b% c+ T
; L% w _+ y9 X7 h% C3 S+ I# K. I# I U9 _2 P+ d
“อ้าวซวยกูซะงั้น”
4 V5 l9 y# {7 d/ Q
/ u: }" q" g2 X! m; |/ \4 J+ ^: s9 _
“ช่วยไม่ได้”$ F* o+ B1 i- T, U6 a- u
3 ~2 V0 b# z( R" q' @
3 [0 h3 H$ t' r( s4 |แล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ+ Y) N- u% s9 L/ H; {& v% ^% Q
" T2 E3 V8 Y8 ^( e! f* C- b! v7 W" [ G5 l Z
“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่” / P' x+ o9 ~$ Z* H& m
# \8 m4 Z/ v9 v4 M
- W0 t& T8 e. e ?“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที
2 [3 R' u n- v, M" F+ n7 J/ ^3 ^6 P7 }& x4 B
4 u/ V2 _: @9 c* S$ E# @: F6 I8 _/ h+ O
พิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์2 p; P( h3 @7 b0 i
, q( U/ A, M% x( I# w2 [- N* o
, \( X) E9 A8 R3 B8 V! p8 }อากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ $ k- z6 q9 A. Q' {" a+ {+ K
8 p9 |2 E2 b( D! ~5 a O, U7 U
; N, |* l4 m) ^2 R) `# N0 iผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
! \+ D8 S$ ~8 r- L6 a, r" q+ {! L* A
! B* W* `7 {% c8 N1 J* x
$ \, z% G/ O2 i2 ]' fเบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน, V0 ~ `& z: Y3 I5 w: ]1 M! i
4 s _- P6 p, H, I& o
8 z9 ~! C0 I- P- J* v1 Oกวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า) O. r! h( u- r+ b8 }+ _
: m9 O$ ^: S; }* h7 ~
! L- W3 ^2 G5 J0 n
“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ
: }( ~8 d* L, p! x( f& `' |% N' y% b1 C
0 d* g; s( b! S
“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ” , g0 u& F( V3 ~ i2 X% _
2 C. v% a c: X! p$ n7 U5 Y- E9 R$ e6 | F$ w
“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที1 z' [7 M4 \4 _: ?4 R( D% [2 |, {0 _
3 m' n3 r8 t6 ?# q: B4 l9 C( J8 {8 I1 l
ส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้
; N9 A5 l! L8 v2 H2 Q" |
( W9 f# `0 s y2 i5 A2 x
, |6 R3 G& {. x& Z“มองไรพี่”
, x# R( F- E$ t- m7 [
+ m1 r' `, j+ D7 V+ B4 o! l. G
1 z; S+ |7 Q% }“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”4 E6 E, _4 ^, }( ?
: ]8 R5 s- p# [$ x9 o
* P! `- n( q5 ^/ n! o8 x1 O“ถ่ายหนังอะไร”
1 ]4 Y4 }7 H9 c
& v6 m% d7 j' V/ R* O' D
! t9 c$ x0 h5 A! `3 a& }8 {( A4 l! b“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้
1 j- V1 `, o( `$ U$ i; \) G! ^. c- `# o/ o. j3 q" Y3 j. }
9 t% B! b4 ?/ F3 P) \; m“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที- z# ?# j5 z% h
. [( o7 `' b1 P
- i" H/ y/ G6 s( }1 c* k5 O“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่7 E) @) Q4 J9 s; }3 B6 l
) @3 b6 y/ n" X+ K( ]5 _
# Z) P$ x3 f2 R! y& `& T8 C$ c& ?9 l“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”
; z2 ~/ w5 Q2 K& t
& J H1 w4 A) e0 g% k$ s0 n7 _4 F5 y% A0 a
“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง. _$ F! x/ _6 ~! [, f
$ c" g9 K6 ~( H. B9 E
) Z& X( |( L, q! ]4 _# p
“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่1 t! n1 Y0 g: D. i1 [5 r( w
9 F0 `& U5 B% g) C6 G# M. L; w5 P- k, H5 @
“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง1 r9 K9 h* K$ q$ }5 F2 A
5 a5 z6 ^$ _% H" h7 X' Z! g) e, T
f( d, |% X, ^+ j# o1 dคงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
7 q7 O6 r' f. f% I/ q
8 p6 f! [( x6 ?+ C3 Z0 z+ i( p) {3 p! E! K6 r; T4 Y
แต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม
% Y! h: ?7 [2 s$ |; p# V: g
1 W# n2 k) y" P4 [. \3 Q8 G& a8 T5 H% S$ J' d
“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่
" K0 f5 S, W+ f- n- u" u" C& A! g" U9 n0 L& q$ h. h( @9 m
2 K& |* \6 ?' X$ Q9 ]9 S b“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
2 j. ?$ U: n/ ]. g, v* M2 ?: ^' r5 E6 x( W- l
" F# q1 i- L8 Q& ~, s0 n W3 a% Y% S* @
“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
; t0 t8 b1 J5 S/ t/ L& h! p
; ^+ a2 _5 T" c1 L. W, i* g
z& a. x1 G5 v3 Y“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ r" U4 n8 @* i$ Z* w
) v3 h4 Z1 @: ^5 ~: X/ k* d2 ?
! }# w1 _- n# G5 ^
“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
1 \" W. {9 o$ ?2 S
& g$ O, E( C+ c2 c( h! {7 a
' e v& n- D& `9 Y5 f“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย
1 l$ j% A3 ]+ ?( r, s/ N2 z7 v& J+ o/ Q
หงิง...หงิง... แฮกๆ, E- \( w6 [0 h7 t" W2 ^
) v8 i& T+ y) w& u' d! l* d9 n& u1 H& V- I) O! t# I
“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย7 g8 N& o# w0 U+ r+ u" g
# ^- l! m1 B: h& o* L
# v; C+ x7 \* S2 w
ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก
/ z4 b# _8 T1 [ @- V4 w2 b8 ^; z7 ]! F+ C5 y, p
: t$ s. J* h1 iใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’- D( Z1 H% i+ ]' z7 Q- a& G
2 U8 V ]/ w, d6 w: Q) d3 \! v# L3 B. C) ]/ l
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้
' }$ L$ M5 F# C/ i; Z9 @- V, ?2 Z$ X
, I+ ~( N8 G) u; T5 Kเพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว! Z4 R- z1 k1 j" {
( Y4 t/ O6 @* e8 \
! e. b3 b3 {7 _9 {( Y
มันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้
* e8 L8 p' m' p4 _8 x. f* n% F; Z) w" X M F% T
" N0 B: Y9 m! l6 [) O2 |; ]
นี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก& k$ [( f# K( o
( p2 b( W- ]2 T: t; x/ Z" x& ]
0 v% S; J6 k, Z( k; Q8 C, }“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง
, P/ o( ~& C6 H2 @7 M# A6 i
( f6 G/ Y* M, s1 U! x) F# I, z: ]" C9 ~1 `1 A3 ~& T
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง6 t1 |, n+ \" f0 \, V: {
* ~* G( `( A- @3 l9 K0 M" }$ s4 w4 J
, F& X. v9 C0 f5 q5 k8 Bผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง
- V$ a) l! Q+ E8 {' Z8 e* a" g2 _6 p+ G# S! ^2 O) j4 W% p9 V, [! k
7 a6 U$ j1 x2 g, i“ก็อยากช่วย”
F6 V: J! j$ B, ?9 Q7 {* p2 y/ D6 |+ e) ?
* }$ d+ ?4 x, { G
“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”
7 k8 {, O5 h' K0 J/ K& P6 O4 O( B. Z- g- @; m
8 @0 i' g- y- n+ m h3 @) O
“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป" E- ]% p( t' R8 s
& r2 z/ n9 ?7 M1 n- y! p) c
- P5 x/ t9 x/ V) c5 H“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”
6 ]6 Q) _, F% B' a7 b4 H. o
# Q8 j9 y9 P9 @7 g( F
3 z3 g! F9 C: Bผมยู่หน้า
9 {* r4 Q3 A( i- ~8 a
2 ^% o* k( u: }0 H0 E% @& A% y- Q" J5 d/ ?# A8 w9 h6 m
“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”% R) r& E i" @& J9 _1 C
0 j$ G0 }& r1 z( T; m
, J* M F7 ?8 z“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”1 n* q' Y; _" K& c( o+ J4 z- `0 Z/ k& c
5 z0 k3 s7 o8 }+ t1 Z
|* w/ ?5 `" ~7 `2 Q, Y5 T“นั่นสิเนอะ”) M2 k, O. z5 S, j: d
9 X! Y, P( G$ o( ] j
: u3 w" O/ x* R3 M* @. |8 jถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ 9 D# k7 v1 ~4 j
& {- K0 R) a& L( y+ C, H Z6 a
1 U! E# C5 I% ]
เมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
; b$ P5 Y+ r+ C. [- b, M
9 f+ J, D+ ^6 T& W8 z7 _) o' \4 R1 @) w) Z2 p3 h$ ?' P# U
5 e; B; W( _. {1 T/ R
, a7 d4 h& z5 x+ g K& T7 |เหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ
" C X% t, W$ ~" A& u/ _
5 x1 D' E' Q6 q
8 o$ g, P- W1 K3 w1 Rเมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ
2 M8 l2 d* e Z r" D& R) d
, t$ q. l8 A' c/ C; H! `+ W6 s
Q/ f5 R% F2 Eแต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก' a/ |" B4 l3 {; N- t
4 M) H7 Y, ^# m |* X. z6 h
# j& O+ b4 Z) S3 U+ ~5 U1 G5 O
“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน' i! V9 H( k3 m( [
& ]2 j1 A5 ?2 H9 r6 q& k8 a, }' I/ f s7 D$ N" t5 w
รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
$ ]" z5 v; |: R' b, A* L! y2 a) Q3 |1 w+ x1 ^6 H, w
1 ]& C' r: T8 X! _: J( E
“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”
$ Y% j1 q7 Z( r7 l# R0 z
2 r7 Y1 J- i: J& `7 j; m% S/ ~/ l2 b) f, Y _
“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา
3 s6 o7 A) z+ a+ |
' Z0 g5 C, M; b, T) Y# r- l+ i0 o+ I+ _
“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”
# D9 n; b2 C! J; j% N. f. X3 ]7 g( L4 \6 i W
( ^7 Q: o6 u4 \2 j+ D E0 q, m
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น! s' ]: @1 k% o
# y& g8 [7 g5 C5 L& s/ w+ }, N/ c2 H4 d2 O# r
“สองร้อยใช่มั้ย”
& g' Y; Y' |6 r5 e" f# q K) |' F% T2 i* A
2 z9 a$ P; e. F7 {$ C# D; k9 o8 Q
“เออ”
" `, T# [4 q/ L2 e; H* @$ T% t$ s# g7 Z
4 h" j/ n+ W7 ^3 y* [8 V9 b$ u9 s3 uใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน
% H( e9 p5 }# p+ D6 e+ ~
5 K' X0 P6 p: U& [$ }
' J$ z' N* X. v+ W) c“ใหญ่!!”7 f: N! W" \1 t4 r E* A; n- [
; N7 n1 z! y6 i5 {2 l% {
: `1 L) v: t/ P“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
: `8 c$ e; W) S) _, X7 s/ z, d. j' |
4 L& g$ _8 x' G; S) L$ Z“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”/ ^4 g. i+ ?5 m
4 [5 }% R& ]# {* t! y" [" Q+ D; I+ S2 G" J
“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”( t v, V: }" N5 m" j0 ^8 \
# i% U3 m" x' _, i+ `5 G+ E
7 {6 O' e, L4 p; _; y# a
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”, a3 \* v5 R8 V0 q
4 D1 H# g, {- _2 Q# h7 F
) E9 f; G6 X* q9 j8 J' y; K6 h# k“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”
f+ x t3 M! w4 u% }
6 v9 W; U& {& U8 ?. ]7 H; }
& f5 E7 j" Z/ P“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง# R" {. W) n8 q9 i3 }
$ S! R+ A- u. s" ]: { l% h- z, r9 J
0 H1 e3 ^5 B, E- {+ S2 N
ฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!6 g/ q7 F' ^7 ]% x
4 U( Q a1 I9 Z9 N' U( N( ]
8 Y8 ^$ M" l1 k6 N" dน่าเจ็บใจชะมัด!
. i: Z$ _" N( x- c7 l) }2 v |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
