|
เร่ร่อน14
; Y0 ?2 P e. m# C2 V" q- p+ e' {# X
" }2 U$ _; }, Z
2 n' o9 G% u$ N; M
ร้าน ‘กินเส้น’ ขายดิบขายดีขึ้นทุกวัน
$ O- k. K3 n g7 s$ r% U* B' E
4 E2 f* c- M2 `+ p5 z- qด้วยรสชาติที่ถูกปากทำให้ลูกค้าแวะเวียนกลับมาอุดหนุนตลอด บวกความหล่อเหลาของพ่อค้าและเจ้าหมาตาแต้มดำที่เป็นสัญลักษณ์ประจำร้านไปแล้ว แบบที่ไม่มีใครรู้หรอกว่าร้านกินเส้นอยู่ที่ไหน แต่ถ้าบอกว่าร้านคนหล่อริมหนองล่ะก็ถึงบางอ้อกันทุกคน( X) P5 g9 L8 L% Y$ l5 K6 q+ \
/ P8 l% V1 v! } k3 f* k9 X
8 {, q. J2 C9 {" `และแน่นอนว่าเมื่อลูกค้ามากขึ้นก็ต้องมีการเพิ่มโต๊ะ เพราะโต๊ะแปดตัวไม่เพียงพอเอาเสียเลย ยิ่งช่วงสองสามทุ่มคนจะแน่นมากต้องมายืนออรอจับจองเก้าอี้กัน คนที่รอได้ก็รอ รอไม่ไหวก็สั่งใส่ถุงกลับบ้าน บางคนหงุดหงิดกลับไปเฉยๆไม่ทานเอาดื้อๆเลยก็มี ดังนั้นเราเลยซื้อโต๊ะเพิ่มและจัดวางให้ติดๆกันจึงได้เพิ่มมาเป็นสิบหกตัว ถามว่าพอมั้ย ผมบอกเลยว่าไม่พอ แต่พื้นที่เรามีจำกัดเพิ่มมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
+ z5 m3 M [( S, @4 O7 M6 l! L! {4 h
- D0 }3 N! [' a4 Y( D8 Y& {
ผมเคยเสนอให้ใหญ่เช่าบล็อกเพิ่มอีกหนึ่งบล็อก แต่เขาไม่เอาบอกว่าไม่อยากเสียค่าเช่าไปมากกว่านี้แล้ว เพราะไม่ใช่แค่รายเดือนที่ต้องเสียเพิ่ม แต่มันหมายความว่าไอ้พวกเรียกค่าคุ้มครองก็ต้องเรียกร้องเพิ่มเช่นกัน คิดแล้วก็แค้นไอ้พวกปลิงดูดเลือดนี่จริงๆ ขอสาปส่งให้มันหมดไปจากสังคมสักทีเถอะ
4 x5 _! Z$ ^6 P/ b9 J/ P# c) w! m7 k; d( O' G6 g7 C' V$ y
! v P$ J+ y' Y" O! Y, F5 ^
เห็นใหญ่บอกว่าขอขายแบบนี้ไปก่อนเก็บเงินทุนได้สักก้อนค่อยไปเช่าตึกแถวคงจะคุ้มกว่าการเสียยับเสียย่อยซึ่งผมก็เห็นด้วยเอามากๆ
: n$ D4 c2 w% w* o3 }
/ u2 a# r* D. D9 W! L# L3 u1 \: I2 I: K
เห็นไอ้พวกเก็บค่าคุ้มครองทีไรก็อดโมโหไม่ได้ทุกที ผมจะเกลียดเอามากๆและก็ต่อต้านที่สุดคนประเภท...เหยียดคนจน...แบ่งชนชั้น...ตัดสินกันแค่ภายนอก...ดูถูกคนที่ด้อยกว่า...ขูดรีดคนทำมาหากิน แล้วให้ตายเถอะ!ผมไปที่ไหนก็ต้องเจอคนประเภทนี้ทุกที่ไป ให้มันได้อย่างนี้สิ!
+ A9 Z- i* h- X& X4 b$ f% x$ e. S
; F% k; z$ a& N! K, Hพักเรื่องนี้ไว้ก่อนที่อารมณ์จะขึ้นสูงอีกครั้ง ทั้งที่ผมเป็นคนใจเย็น ถึงจะติดนิสัยเอาแต่ใจจากการเป็นลูกคนเล็กมาบ้างแต่ก็ไม่เคยโมโหเกรี้ยวกราดสักที แต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ
# h0 t2 u; R5 Q# I9 t Y7 N2 [% R9 f J6 k
$ {- B7 n& s! i
เอาล่ะ พอๆ มาพูดถึงเรื่องดีๆกันบ้างดีกว่า
& g* Q5 ]& V j7 k) S% g
8 X9 n( D$ @; U, y1 G# y
* D7 T8 L( o8 A& wมีรายการอาหารมาขอถ่ายทำล่ะทุกท่านนนนนนนนนนนนน4 U8 A6 P( |% Y* j: t
+ s# K+ U$ [3 a" a% Q4 v4 v( ?7 i* l( X# O- M6 O# k
ถึงจะไม่ใช่รายการอาหารโด่งดังขึ้นชื่อ เป็นแค่ช่วงๆหนึ่งของรายการที่ให้ผู้ชมทางบ้านส่งจดหมายมาแนะนำ แต่ผมก็ดีใจมากๆเลย ใหญ่ที่ถึงแม้จะหน้านิ่งๆไม่ค่อยแสดงอาการแต่ผมก็แอบเห็นว่าเขาตื่นเต้นไม่น้อย$ r$ c* t* T; K( r' w" z
' M: y$ P# w0 W3 t l/ U
- ?1 |$ p' w+ o E& {, T, \. ^
“โอเคครับ เรียบร้อย...เดี๋ยวผมขอเมนูอร่อยที่ทางบ้านส่งมาทางรายการนะครับ แล้วถ้าทางร้านมีเมนูเด็ดอีกก็นำเสนอได้” หนึ่งในทีมงานที่เซ็ตฉากหามุมถ่ายทำเรียบร้อยแล้วหันมาแจงกับผมด้วยท่าทางเป็นงานแต่ใบหน้าก็ยังคงความเป็นมิตร ผมพยักหน้ารับคำอย่างแข็งขันเตรียมพร้อมนำไปถ่ายทอดให้พ่อครัวตัวจริง* s+ K5 z% |& ? k2 `& B# K3 [
& D5 d. N/ P* `# Z5 q, Z* z/ ]; l4 I
) ^4 O7 P" @; k# p6 o' d' o: r( N
“งั้นเดี๋ยวเริ่มถ่ายทำเลยนะครับ”
" N& P1 J' h+ c, H
/ B0 w- Q5 L3 B0 |
) w' `: ^# D y“ให้ทำตามปกติเลยใช่มั้ยครับ” ผมค่อนข้างเครียดกับเรื่องนี้จริงจัง เพราะถ้าให้มาพูดแนะนำส่วนผสมวิธีการทำนายตี๋ใหญ่ของผมล่มแน่ๆ นี่แค่เรื่องรายละเอียดต่างๆที่ทางรายการชี้แจงยังไปนั่งนิ่งอยู่กับเจ้าตี๋น้อยซะงั้น ต้องให้ผมเอาไปถ่ายทอดอีกที
; T& |! W8 n! K1 C, ^! \
7 E2 m7 _! t' k8 i% g
$ U, i9 b7 b2 t i/ p; ^; Yแล้วก็ไม่มีทีมงานสักคนกล้าเข้าไปพูดคุยก็ทำหน้านิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่นขนาดนั้นเขาก็กลัวโดนต่อยกันน่ะสิ! 5 \3 K/ J* U) c1 U
- a% ]( w Y4 H% @2 N1 Y+ L3 p' h Z7 H, W8 _2 M, c1 k
ซึ่งผมก็เห็นใจทั้งสองฝ่าย...ทางทีมงานก็กลัวใบหน้าถมึงทึงไอ้ผมก็อยากจะบอกเหลือเกินว่านายตี๋ใหญ่ของผมแค่ตื่นเต้นก็เท่านั้น เฮ้อ
" U# [7 }1 X/ E
# V. A6 J6 O& S' O4 M# G
& D A$ ?' W! X! n* `) q“ครับเราแค่ต้องการบรรยากาศของทางร้านและชิมเมนูที่ทางบ้านแนะนำกับเคล็ดลับความอร่อยนิดหน่อยไม่ลงลึกไปถึงวิธีการทำ”
: c8 J4 E2 `9 R3 p/ _6 D0 D" Q, r
& Y# d, Y3 g0 g/ T( u' i
; Z9 |' Y' V. }/ D- L* ~เฮ้ออออ โล่ง ถ้าแค่นั้นคงไม่มีปัญหา
+ x' t+ E1 P2 D; t6 E* i0 e% d$ u+ i4 f! W" O9 N7 b
2 e+ Y# K$ ]' v8 y
ดังนั้นผมจึงไปถ่ายทอดสิ่งที่เจ้าของร้านตัวจริงจะต้องทำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากแค่ทำบะหมี่ตามปกติเดี๋ยวทางทีมงานจะตามเก็บภาพเอง หลังจากนั้นก็นำบะหมี่ไปเสิร์ฟกับพิธีกรรายการแล้วร่วมนั่งพูดคุย
) |( f" r C9 J u3 ~# i% |4 d6 Q y
2 F' N! L2 i( A# y: x. f
ซึ่งทางรายการเลือกเวลาในการถ่ายทำตอนห้าโมงเย็นเป็นช่วงที่ลูกค้ายังมีไม่มากและเป็นช่วงแดดร่มลมตกให้บรรยากาศร่มสบาย
+ [. a6 _, |& Y5 Q$ F- [
! i9 ^4 @ @0 X' Y. b% k9 b
" {" | Q F; ~* r: U“ใหญ่พร้อมมั้ย” ผมถามพ่อค้าบะหมี่ที่หน้านิ่งมากคนภายนอกดูเหมือนไร้อารมณ์ แต่สำหรับผมใหญ่กำลังกดดัน8 r7 F+ A7 \# u6 s4 S
$ R4 r* q( h& L: M6 ^3 Z8 X$ J% j: Q6 E$ h& q& `
เขาพยักหน้า มือกำกระบวยลวกเส้นแน่น
: b5 z, g! t. x2 N7 ^% E$ y" r3 n9 x6 s! X
8 x5 _6 U6 |* ^! P$ T
“แค่ทำอย่างที่นายทำทุกวัน ไม่มีกล้อง ไม่มีทีมงานมีแค่นายกับลูกค้าที่รอชิมบะหมี่สุดแสนอร่อยอยู่” ผมบีบมือให้กำลังใจ ดวงตาคมเฉียบสบมองผมนิ่งก่อนระบายยิ้มบางออกมา
6 j- D# [; X$ }. m: I1 x8 h& X+ ]7 c8 i& C# t! T# `
% @9 s" S1 k# e3 Z
และพยักหน้า
) ?. o- `2 Q& _* l( q7 p
( H4 K: I# D1 L j( E
$ X2 ]% S( ~1 E2 F5 ]$ E9 z. xผมยิ้มและยื่นมือไปหยิกแก้มสากเบาๆอีกครั้งก่อนก้าวถอยหลังหลบมุมกล้องออกมา ใหญ่ยังยืนนิ่งจวบจนได้ยินเสียงสัญญาณจากทีมงาน ชายเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบห้าก็ตวัดมือหยิบจับเส้นลงกระบวยพลางจุ่มลงในหม้ออวลไอร้อนกระดกข้อมือสองสามทีก่อนยกขึ้นมาสะบัดไล่น้ำออกแล้วเทเส้นลงในชามกระเบื้องตราไก่ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมือเป็นหยิบจับเครื่องปรุงอย่างคล่องแคล่ว แล้วสุดท้ายก็จบด้วยตักน้ำซุปราดลงในชามที่ถูกจัดเรียงเครื่องต่างๆไว้อย่างน่าทาน
; e8 I2 g: W! a" J7 D" n! A
9 x C3 G2 w0 k! a! f; V- e) x7 D" H
หลังจากกระบวนการทำเสร็จแล้ว ต่อมาก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยนั่นคือขั้นตอนการชิม ใหญ่ทำการแจกจ่ายให้ทีมงานทั้งหมดที่มีประมาณห้าคนและชามสุดท้ายก็เป็นของพิธีกร
2 F+ c% T8 M7 `" z4 o @" D
3 m6 }4 o) H. t. v; s: O. X+ K1 a1 E5 A7 }+ Y$ G* Q- {
หนึ่งตากล้องจับภาพ หนึ่งพิธีกรพูดเจื้อยแจ้วและตรงข้ามคือหนึ่งพ่อค้าบะหมี่สุดหล่อเลื่องชื่อ/ l3 x$ d. L2 H& T. \9 F% B
! m/ p7 j5 ^' s. X5 ^) F- O% X4 z% e4 @3 J
ผมยังจำวินาทีที่ทุกคนตักบะหมี่ส่งเข้าปากได้ ถึงจะไม่ได้ทำหน้าตาอร่อยโอเว่อร์แอคติ้งเหมือนพิธีกรสาว แต่สีหน้าทุกคนก็ฉายแววพึงใจกับบะหมี่ร้าน ‘กินเส้น’ ไม่น้อยเลยทีเดียว
7 C: W( N; s/ V5 F" ]) [+ X# j1 k* _6 X! \3 o3 U; v1 k6 |
0 P- j& D" I& b1 ]แล้วการถ่ายทำก็ผ่านไปด้วยดี ยังอดขำกับท่าทางพ่อค้าบะหมี่ใหญ่ไม่ได้ ให้สัมภาษณ์แบบถามคำตอบคำจนพิธีกรแทบลมจับ ดีที่ความหล่อแหลาของพ่อค้าช่วยขับให้เธอมีกำลังใจในการกู้สถานการณ์จนการถ่ายทำผ่านไปได้ด้วยดี
& R' b4 V/ L( e% y1 |1 ^
9 o& l# j; l. V, E4 P8 }
4 H' |9 N- f' o! `1 T‘โหหน้าตาน่าทานมากเลยค่ะ ขอชิมเลยนะคะ’# T U4 k0 A l3 P3 p# q% k
. B; h* R) o; m5 N' Y% Z2 h3 `% d' s" r$ ]: }
ใหญ่ >>> พยักหน้า. F, q3 v7 ~7 t. z. g6 y; }
" X& L2 J4 E# r8 I
! t$ H/ ~! w% y7 k) T
‘อร่อยมากเลยค่ะหืม โดยเฉพาะน้ำซุปหอมมากเลย’1 J F8 k& _ c" e1 n* B* Q
1 M t, f, D2 P: H
4 X$ A' v7 h: O, H# \3 P \) Y% zใหญ่ >>> นิ่ง
" x: A; n$ d) c8 w4 u. o F* \* u8 y* l
8 S r a/ B7 G6 q* o4 B‘เอิ่ม...ค่าไม่ทราบว่าคุณใหญ่มีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้บะหมี่มีรสชาติอร่อยขนาดนี้คะ’: a4 ^- w- |% [
7 G4 H1 N2 \+ _% G% H) i- @3 F4 O6 F3 H* {9 Z; _2 i& w
ใหญ่ >>> ‘น้ำหมัก...ครับ’
) G+ `% e3 G7 R Y& S4 I! _6 f) Q1 t! ~) z# S4 q) \# U0 a/ |, T
7 E+ D8 G- M/ x) T9 V" c$ j3 F
‘หืมน้ำหมักเหรอคะ หน้าตาเป็นยังไงเอ่ยยย’; D. x$ j- T8 y- Q+ [* Q4 C* C
, y! d% `- p6 N, A1 v& F9 |( h7 D% p! [. @; U8 b/ y" ^
ใหญ่ >>> เสือกถ้วยน้ำหมักให้ชิม) I9 h; d3 y- a
# c: {! C4 \% U4 N0 D
p$ U9 |. e; m& A
พอเถอะ แค่นี้ผมก็สงสารคุณพิธีกรสาวจะแย่ ฮ่าๆ3 s. z# k$ P% F% r7 G* ^$ A
! E& g) u' y4 q5 e
0 H( [& C! q4 [; t: ]4 P- Gหลังจากทีมงานยกโขยงกลับไปหมด โดยแจ้งวันออกอากาศเทปนี้คือวันเสาร์หน้า พ่อค้าขายบะหมี่ของเราก็นั่งไหล่ลู่หูตกถอนหายใจเฮือกๆอยู่บนเก้าอี้หลังรถ เข็นข้างๆกันมีเจ้าตี๋น้อยนั่งมองตาแป๋วอย่างนึกสงสัยว่าเจ้านายมาดเข้มของมันเป็นอะไรไปเสียได้& U( Z4 `) B1 `3 `/ G' X3 p ~
8 q+ A1 L6 ~% L; \% j
6 n' g3 E; d! g: E
“ว่าไงชายหนุ่ม” ผมเดินเข้าไปลูบศีรษะของนายหมาตูบที่นั่งคอตกอย่างขบขันปนสงสาร
: U: r$ E9 Q, D8 x: [( v1 d0 s3 I3 Q2 L5 l& r5 p
( o$ u+ ]4 }( Q, Z/ \
“เฮ้อผมไม่เอาแบบนี้แล้วนะ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอนหายใจเฮือกอีกครั้ง: i% y7 A p8 p2 S( r/ O4 F- `; s$ g
0 s5 ` g: r7 z* [8 P% N( ~
3 g& l$ H- ?; z( o“ทำไมล่ะ ร้านนายจะยิ่งขายดีขึ้นนะ” มือสางเส้นผมดำสนิทลื่นมือเล่น เจ้าของหัวทุยเงยหน้าขึ้นสบตา สายตาคมเฉี่ยวบัดนี้ฉายแววหงอยมองผมอย่างร้องขอพลางส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย จนผมอดที่จะถามไม่ได้! n8 [3 [2 ^1 U4 C2 _
8 Y2 F0 W M8 @6 U1 j$ @
Z% O9 @% u: O
“นายไม่ชอบมากขนาดนี้เลยเหรอ”0 v: d [) c" J4 e2 Z& O6 H
5 J% s& l+ H: W/ B4 {# y
( m V/ p+ I2 p7 O9 D# o3 y
“เปล่า...ผมแค่...ไม่ชิน”
9 o/ q |- y& m7 l9 ?9 M* k
. M; q9 x7 N$ P: G
3 u: w# V' s; V! q% [2 O“บ่อยๆนายก็จะชินเอง”7 a: \: [7 x: g V4 B+ N9 p
3 m3 |8 L' g9 K3 i
6 e2 D# y& I8 W3 S; S, e* X“โธ่ คุณเล็ก” $ ]3 |: X. ?8 M
% h |# p4 ^1 k
. n- z! n* `# z“ฮ่าๆ โอเคๆ ต่อไปถ้ามีอีกฉันจะปฏิเสธให้นะ” ผมหัวเราะร่า วาดวงแขนรอบศีรษะของใหญ่กอดรัดเข้ามาซบอกแล้วโยกไปมา เราจะทำท่านี้กันได้ก็ต่อเมื่อเขานั่งและผมยืนเท่านั้น ถ้านั่งหรือยืนทั้งคู่หมดสิทธิ์เพราะผมจะกลายเป็นแกะน้อยในอ้อมอกหมีใหญ่ทันที
7 K" |9 z9 O+ _/ {- N1 H# Y' d z+ g; D& E
; ^: E3 B' F- }0 ~4 q: R1 W
“คุณเล็ก ลูกค้ามา” แล้วผมก็ผละตัวเองออกทันทีพลางหันไปส่งยิ้มแก้เก้อให้คุณป้าวัยสี่สิบที่ยืนอยู่หน้าร้าน แกส่งยิ้มหยอกเย้ากลับมา ใหญ่ตีหน้านิ่งลุกขึ้นสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปรับรายการตามป้าสั่ง
% m+ R( {5 G+ @
4 P" u: m# P9 }3 ~1 s3 P- I- A( aน่ารักจริงๆเลยน้านายหมาตูบเนี่ย
% U. I& ^( \$ e4 _$ ^- n, i/ @! p% z) ~; N7 p! f/ A4 p
6 O; J, v( x3 O2 o2 R1 K: c" B1 z
- }- e2 X3 Y* c
" p" Z. O2 {7 t! _หลังจากรายการออกอากาศ นอกจากลูกค้าขาประจำที่เป็นคนแถวนี้จะเพิ่มขึ้นแล้ว ยังมีลูกค้าขาจรมาแวะเวียนเข้าร้านไม่ขาดสาย จนเราวางแพลนที่จะขยายร้านอย่างจริงจังช่วงนี้มีดูตึกแถวไว้บ้าง อยากได้แบบไม่ห่างจากที่เดิมสักเท่าไหร่นัก7 b/ Y5 t2 {5 L2 o N
4 E, [4 q( c* i! i2 J( z. E8 P7 h* K0 U% L( w% A5 N
และลูกค้าประจำที่ผมจำได้ติดตาคือเจ้าของร่างสูงไม่น่าเกินร้อยเจ็ดสิบ ผิวขาวจัดเนียนละเอียด โครงหน้าได้รูปดวงตากลมโตเป็นประกาย ปากบางเฉียบนิดจมูกหน่อย กริยาท่าทางเรียบร้อยเนิบนาบ ถ้าไม่นับการแต่งตัวและผมสีน้ำตาลแดงซอยสั้นใครๆต้องคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆ ผู้หญิงที่สวยจัดซะด้วย
6 {8 U$ v9 m9 l( r/ [& w6 R2 d4 n- b! k; W3 ]" ]
7 S$ o9 |& ^# W& sทุกครั้งหลังเลิกงานผมจะมาเป็นลูกมือให้ใหญ่ ซึ่งนั่นก็ประมาณห้าโมงเย็น ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นผู้ชายหน้าสวยคนนี้ก็จะมานั่งตรงโต๊ะชิดกำแพงตัวหนึ่งพลางสั่งบะหมี่หนึ่งชาม ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเขาถึงจะกลับ* z# K) o5 m% Y/ X( I
% r2 n3 {/ N* K' x+ S# I% Q6 v# r% n" l4 X
ช่วงแรกผมยอมรับว่าอคติกับเขาไปเสียหน่อย ก็ที่เห็น...บะหมี่เขาไม่ค่อยจะทานหรอกมองนายหมาตูบของผมซะมากกว่า แล้วไม่ใช่แค่เขาที่มอง...ใหญ่ก็เหลือบตามองบ่อยๆเหมือนกัน แล้วจะให้ผมไม่ร้อนรุ่มในใจได้ยังไงเล่า!!
9 c2 W& c9 B" G9 s1 R# W2 W' f C) e( J% g% B, r5 A
1 X- }+ h6 m3 Cแต่ใหญ่ก็มาอธิบายให้ผมฟังทีหลังว่าที่เขามองเพราะรู้สึกว่าโดนจ้องก็เท่านั้น แล้วเขาจะมีสายตาไว้มองใครได้ในเมื่อมีผมอยู่แล้วทั้งคน ซึ่งพูดจาดีผมเลยให้ผ่าน
2 B% J+ d+ o5 n( x5 A- N
9 x2 }& D+ I9 F; U: {6 J" w
7 j6 t9 f6 \4 G* j7 kส่วนผู้ชายหน้าสวยคนนั้นผมก็มาเข้าใจทีหลังว่าที่เขาจ้องมองใหญ่คงเป็นเพราะรูปร่างท่าทางเหมือนแฟนของเขา เพราะทุกครั้งเมื่อผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเป๊ะจะมีรถคันหรูมาจอดเทียบฟุตปาธก่อนจะมีชายรูปร่างสูงหล่อมารับกลับไป สันนิษฐานได้ว่ามานั่งทานบะหมี่คร่าเวลารอแฟนหนุ่มเลิกงาน ตั้งแต่นั้นผมเลยเลิกระแวงบ้าบออีก# a. U- i8 n O8 I
1 w) B. b# F+ S5 {
. Q y2 I9 w# v K. I* H“พี่เจมส์??” ผมเสิร์ฟชามลงบนโต๊ะ ในจังหวะที่จะยิ้มให้ลูกค้าก็ต้องร้องอุทานเมื่อเจอเข้ากับรุ่นพี่ที่สนิทสมัยมัธยมฯ เค้าหน้ารูปร่างเปลี่ยนไปบ้างแต่ผมมั่นใจว่าจำไม่ผิด
- O, K% m& G6 V' \- P2 B5 @5 v) `1 ~4 s5 U
- Q' v$ Y. S+ ]9 h* Y* r“อ้าว เล็ก” ใช่จริงๆด้วย ผมยิ้มกว้าง หันไปมองทางพ่อค้าหน้าหล่อก่อนหันกลับมาหาพี่เจมส์อีกครั้ง% L/ X+ ?: k/ S, T1 n5 R/ v
+ q' S0 q) `- ^) d
8 {) v/ | P& `9 f% M. N“เดี๋ยวผมมาคุยด้วยนะพี่ ไปทำงานแป๊บ” พี่เจมส์พยักหน้ามึนๆผมรีบวิ่งกลับไปเสิร์ฟชามก๋วยเตี๋ยวตามโต๊ะต่างๆเมื่อมีช่วงว่างผมจึงกลับไปนั่งคุยกับพี่เจมส์
) R! r) h4 ]4 z9 F8 E9 k8 A- s% z
% Q* g/ O4 G! [: P& ~8 _& R8 O9 Y: R! I, \8 Q: Y
“พี่เจมส์มาทำไรที่นี่เนี่ย” ผมเลื่อนเก้าอี้มานั่งร่วมโต๊ะ
# W# @. K1 I( B5 M
* W4 @3 z1 v' F/ T. P z, G- x9 _4 C0 _
“พี่มาต่อยมวยน่ะ” % w; s/ \* p# `1 Q7 o
3 s7 q8 F) V) Q, m8 b: H% M
0 A7 ]+ w' p8 o* |0 g$ f9 E6 q“อ้อ” ผมพยักหน้าเข้าใจจำได้ว่าพี่เจมส์เป็นนักมวยโรงเรียนตั้งแต่ ม.ต้น พอขึ้น ม.ปลายค่ายมวยก็ติดต่อไปเก็บตัวฝึกซ้อมทำให้ต้องย้ายโรงเรียน F. e4 Q3 @9 t
/ i9 d5 j) t5 B, [
4 S8 H ` F! h+ i; f% g: A8 q) u
นี่คงจะมาแข่งขันชกมวยจำได้ว่าที่หน้าค่ายจิรประวัติมีเวทีมวยอยู่
- }7 u( A3 f7 Z/ N& v6 ^% V& e/ o* { ?
( d* ?% E8 S4 M; p" Aจะพูดก็พูดเถอะ ถ้าพี่เขาไม่ย้ายโรงเรียนเราสองคนก็คงเป็นแฟนกันไปแล้ว เพราะช่วงนั้นก็เกี้ยวกันไปเกี้ยวกันมาอยู่ แหะๆ" y; P1 @ j9 s2 h3 _0 k5 q* `$ \
3 f( ~ g: C% }; s( j: j# a4 ~! _( ^9 Q [
“แล้วเป็นไงชนะป่ะพี่”+ t, C- g; ?; n7 U, q7 I
3 ?: G6 K( q T% N8 G; N. j
9 n% f' f# M* `# m% ?“รุ่นไหนแล้ว” พี่เขายักคิ้วให้ ผมยิ้มกว้างอย่างยินดีด้วยพี่เจมส์ยิ้มตอบก่อนถาม “แล้วเล็กล่ะเป็นไงมาเสิร์ฟบะหมี่ล่ะเนี่ย”
4 \+ L6 ]3 p6 \, t" t
! e) l* r8 a1 d Y+ W: h& d6 e% C W5 m8 S# K
ผมหันไปมองนายหมาตูบที่ง่วนอยู่หน้าร้านก่อนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข # N, c6 k' p2 A3 u+ ]
+ z5 u* g! {3 ]# H; w e; V' v
( Q X K0 P: b, c
“มาช่วยแฟนน่ะพี่” ผมยิ้มเขินๆพี่เจมส์เลิกคิ้วก่อนหันไปมองตามสายตาที่ผมเพิ่งละมา
8 H8 d+ V; y# r7 V5 ?& g' ^7 o
: h# Z P9 O* K# T) a# [1 w' f" a8 S8 v/ @6 [0 m3 z
“โหมีแฟนหล่อมาก”. w/ e" L; X8 l8 H/ n
' u/ \" F6 W" i2 Q5 U1 c& F
) O; z+ l$ r# R K; B“พี่ก็!”
( X: }0 g) a+ G8 W: E" W1 Z7 b4 l5 f) E5 d4 Q# n0 [
% w! t+ ^! Z+ ~! z$ }“หึๆ”
& T6 ~% ?5 L; K1 s$ u" T ^2 p5 b' [
, K1 g7 Y$ T* s% _& ?; u# T; Iคุยสักพักพี่เจมส์ก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพราะต้องนั่งรถตู้กลับกรุงเทพฯเลย ส่วนผมก็รีบกลับมาเป็นเด็กเสิร์ฟต่อ ยิ่งช่วงสองสามทุ่มเหมือนแข้งขาผมจะพันกันอยากจะมีสักยี่สิบมือ ฮือออ มีเสิร์ฟผิดโต๊ะด้วยแหละ ดูจากสายตาใหญ่แล้วเขาก็อยากจะมาช่วยแต่ตัวเองก็ยังละจากกระบวยไม่ได้เลย" H! l3 M; q9 o; ?! Z" {2 ~
: l% i, m) c+ n/ K- _% G
, n* l: l/ F) D% {9 y
เหนื่อยมั้ย ก็เหนื่อยนะแต่มันก็มีความสุขเมื่อนึกว่าชีวิตของใหญ่กำลังเติบโตแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ% T: F2 @7 T: s) \" `- d, {
& i h; Y, c& A8 y2 z# q9 g. J) A& a# v$ u$ }% y) l! l
สี่ทุ่ม ร้านปิดแล้ว....
( m l- h+ [( [- z4 S# W# r, t6 t6 E$ b4 F
2 W- C {" J" C! V* L3 p( u: Zณ ตอนนี้เรากำลังช่วยกันเก็บร้าน...
* l4 o0 a2 ~7 |2 j, \. }9 I( n7 u b& E- h- j1 O( Q; \9 |, M7 z
/ g% U( }) {& V" K- J$ M
ผมเก็บกวาด ใหญ่เก็บโต๊ะเก้าอี้
6 B4 S9 }' |5 R" Q+ z! y4 R+ h
9 Z. K c0 i9 r& K3 i# E7 r( }) Y$ P7 _. V
ผมเอาขยะไปทิ้ง ใหญ่เช็ดล้างตู้& r; l; E, @- F, d" A+ L9 K
1 N3 d: B2 ]( @3 ]- K+ P" s
0 M3 V8 r; J$ T9 p* ^; b; f, uและสุดท้ายเราก็มาช่วยกันล้างจาน ผมประจำกะละมังน้ำเปล่าส่วนเขาประจำกะละมังน้ำฟอง เก้าอี้ขาสั้นคนละตัว พื้นที่โดยรอบเงียบสงัดมีเพียงเสียงรถราที่วิ่งสวนไปมาเป็นระยะ
' E2 }5 k. l$ ~: j% f z
9 l' f9 D9 U6 ^1 d# _3 f
1 p M0 B" y$ d: _, B“คุณกลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะทางนี้ผมจัดการได้” ใหญ่บอกขณะขัดหม้อ; P' l' J1 B- ^
! |1 ?" ]. D3 I
9 @: |: o# {& O% a& R
“ช่วยกันน่าจะได้กลับบ้านพร้อมกัน” ผมล้างชามขึ้นคว่ำในตะกร้า
2 c0 Q; U% K. j6 i7 C( a: N& _$ a$ g
4 p! o) X+ V- d3 i+ B2 c“แต่คุณทำงานมาทั้งวันยังต้องมาช่วยผมอีก แทนที่จะได้พักผ่อน”5 p+ S5 ]2 K3 {8 F! x, W8 x
& _, X& m1 J# i/ B" \% a( e. y, S6 O4 E# Q5 D
“ฉันเต็มใจและมีความสุขมาก” ผมยิ้มแฉ่งกลบเกลื่อนความดื้อรั้น เอาเข้าจริงถึงกลับห้องไปก็นอนไม่หลับอยู่ดีต้องรอใหญ่กลับมาก่อนอยู่แล้ว
2 l% j5 m1 e: Z) I' p3 ^" F' w7 n: O8 U# q* H. a
m) [6 f0 E$ T+ O2 S# K( ]
“คุณดื้อจริง” ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ใบหน้าคมนิ่งก็โน้มลงมาจรดริมฝีปากลงที่ข้างขมับผมอย่างอ่อนโยนผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มใหญ่กลับไป
) b/ J- |9 E+ L/ ~7 ^ @* \& K+ ?7 D2 z, f& M( Q2 x, y
9 V0 `6 n+ Z4 p3 {1 j
“แค่ได้รางวัลอย่างนี้ทุกวันฉันก็หายเหนื่อยแล้ว”
, w. S/ ?$ }3 O6 M
i s* r1 V. d; K; ]$ V0 \3 a" w# _2 K( i
" k+ K6 p6 N& Y/ A& J5 ?
: S5 |% f0 \7 m: [$ \: }) {* f) Y: J
/ z: I8 K. V& L6 A( J$ o# Eติ๊ดๆ
8 p) m% S8 B4 A7 [4 C2 e( n
' T# L6 O$ Q! d3 @% Q+ X; n6 b- Q- J& q1 f& P4 O
3 V' P; o* D4 }7 g( W1 |‘ผมอยากคุยกับคุณพรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยได้มั้ย’
9 y# G5 w* X+ H: p% k: K! x g* u/ Q3 ~' k* E
# x, I0 e- Q. f. ?* d
) f, `' _5 K/ d6 M% J4 B: d( @ผมถอนหายใจเฮือกออกมาก่อนวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะตามเดิม คงหลบหน้าคุณพชรต่อไปไม่ได้แล้ว นับแต่วันที่ปฏิเสธไปคราวนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือน เห็นทีคงต้องคุยกันให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที( {; l. x4 O. c) ?+ s& a- F
5 `2 I7 V+ F8 ^/ t1 h. @
, d, D( w. }) ~+ y L* `/ v) sนี่ถ้าไม่ติดว่ามีโครงการใหม่เข้ามาทำให้หัวหน้าต้องเดินสายประชุมเป็นว่าเล่นจึงไม่มีเวลามาจัดการเรื่องส่วนตัวล่ะก็ ไม่อยากจะคิดเลยว่าตัวเองคงโดนเรียกตัวไปคุยตั้งนานแล้ว
1 q3 ?) \+ Y1 z4 B4 c8 {
, A( ^ u# L$ H3 L! D1 ?; @* a0 c
8 S' ]# H6 F. p" p( ^“คุณเล็ก?? ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ” ใหญ่ที่นุ่งกางเกงขายาวเพียงตัวเดียวเดินมาขมวดคิ้วใส่ผมที่นั่งห่อเหี่ยวอยู่บนโซฟา จริงสิ ผมมายึดที่หลับที่นอนเขาไว้นี่นะ0 d- s6 O% p) B# L
/ H8 j( k4 o- \% X" }( E+ L" E3 f# W- {& m4 ?
“ใหญ่...” ผมเรียกชื่อเสียงอ่อนอ่อยลุกขึ้นเดินเข้าไปสวมกอดร่างสูงใหญ่ไว้โขลกศีรษะเข้ากับแผงอกหนั่นแน่นอย่างคิดไม่ตก( m4 R. @" M- q2 ]
7 Q7 T5 o: e3 A: S0 u
- r% z9 x- [! l9 l
“เป็นอะไร” ใหญ่ถามเสียงนุ่ม มือสากลูบแผ่นหลังผมแผ่วเบา2 U7 ~0 a1 o" @% V. [7 ^2 g' e
0 W. ^, l' W. ?% R t+ V- Z$ K
- B5 C' ?% u# L; _6 I& `: |9 l8 Lจะทำยังไงดี ถ้าหัวหน้าไม่พอใจจนไล่ผมออกถ้าตกงานทางบ้านรู้เรื่องก็จะถูกหามกลับระยอง และถ้าผมต้องกลับบ้าน....แล้วผมกับใหญ่ล่ะม่ายยยยยยยยย F* r4 I) i: h9 s+ q
' f) U8 c$ C1 {. s Q; v2 T
7 |9 s. S9 `/ F4 M' ~“นาย...”
+ x# T1 z5 a' {- g6 N1 x3 v/ Q6 m/ g( s. [
9 ]* E$ \, ]2 ~+ `4 h& V( k' Q
“หืม”
' f0 ]! b5 U/ n) }% e7 w: {1 o' a6 Z
+ [5 R% P6 c' f0 C7 c9 e; f“ฉันจะพยายามเพื่อเรานะ” ผมไม่ได้อธิบายอะไรไปมากกว่านั้นขณะที่ใหญ่ก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติม มีเพียงวงแขนผมที่รัดเอวเขาแน่นขึ้นและอ้อมแขนอุ่นหนาที่โอบรัดปลอบโยนกลับมา “หัวหน้า สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักบุคคลที่ใส่ชุดไพรเวทสบายๆด้วยกางเกงยีนขายาวเสื้อคอปก การแต่งตัวที่ค่อนข้างจะแปลกตาคงเพราะผมไม่เคยเจอหัวหน้าในวันหยุดมั้ง เขามานั่งรอผมอยู่ก่อนแล้ว: f; ^! f+ W$ A2 m
* s+ I2 D z. _2 I. a+ e5 N6 ~/ ~ ?* y. m; @$ }
“นั่งสิ” ผมนั่งลงตรงข้าม เหลือบตามองบรรยากาศโดยรอบนิดหน่อยขณะขยับตัวอย่างอึดอัด ด้วยหนึ่งผมไม่ค่อยได้มานัดตามโรงแรมหรู(แน่ล่ะ ต่างจังหวัดแบบนี้จะมีโรงแรมหรูสักกี่ที่กัน) และสองเจ้าของนัดทำหน้าตาเคร่งขรึมจนผมหายใจลำบาก5 V U. L3 A. t4 R# q
" V, Y/ N# i& O2 Q+ h
{) M& v0 u3 A: }- E$ H“สั่งอะไรก่อนมั้ย”
( E( r6 G, C/ L# B7 Z
& l1 h, O1 D, v% d1 o
' r I8 m# \9 j+ k, E* c“เอ่อตามแต่หัวหน้าเลยครับ”
7 X. X* K) U3 X' _# E
" V- ^8 h9 S/ O/ u# ^
4 u/ j J; K; c/ n2 t* l* k+ S“นอกเวลางานไม่ต้องเรียกผมว่าหัวหน้าก็ได้” ผมขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง0 m, }, V& \/ Y" r
) w6 E8 C1 K5 f$ s; k! F
; H% u2 r4 @1 ~( `# w. f“ผมชินเรียกหัวหน้าแล้วล่ะครับ” เขาจ้องมองผมนิ่งอย่างหยั่งเชิงก่อนจะถอนหายใจหนักอย่างยอมแพ้ในที่สุด
* H6 J8 h- W8 D* m3 e9 j0 `; |% b8 ]( V. }" x) K0 C1 j- X! v7 D8 l
% ~, ^/ _2 j, q ?6 T0 d2 r
“ตามใจละกัน” หัวหน้าว่าแค่นั้นก่อนเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองซึ่งผมเพิ่งทานอาหารฝีมือใหญ่ก่อนจะออกมายังไม่หิวเลย แต่หัวหน้าคงยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตามมารยาทแล้วผมก็ควรจะทานเป็นเพื่อนเขา5 D) O I& R* b6 q7 s |
8 a: N% g" t7 g, c" |7 A
# N7 N: l+ ]0 H# i9 E/ d
5 d+ I- U7 ~+ {“ตกลงคุณมีคนรักแล้วเหรอ” ผมแทบสำลักเม็ดข้าวตายอยู่ๆก็ถามโพล่งขึ้นมาขณะทานอาหารไม่ให้ตั้งตัวเลยสักนิด
0 y P0 B: C" I5 i; Y% S0 z, u7 p$ V5 n& s- B" h
- o% l+ D9 I* ~! }( s
“เอ่อจะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”ผมวางช้อนลง
R6 q% y* ?- t* m6 ^6 b' V$ K& r& M( X9 ?9 Q% F( u _
9 N7 p5 Z5 w# |- t9 [: K
“แล้วคุณมาเอ่ยปากให้โอกาสผม??” หัวหน้ามีสีหน้าไม่พอใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเอาแล้วไง6 l- C; b$ }+ e
' ]& z: {* N {$ {' I8 N2 p
; p% y) n, n7 I
“ตอนนั้นเรายังไม่ได้คบกันน่ะครับ มีแต่ผมที่ชอบเขาข้างเดียวเอ่อ...อย่างที่คุณได้ยินผมชอบเขาก่อน” ผมเกาหัวเก้อๆ“ผมเลยอยากให้โอกาสคุณเพราะเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน แต่สุดท้ายเมื่อรู้ตัวว่ายังไงก็เปลี่ยนใจไปจากเขาไม่ได้จึงมาบอกหัวหน้านี่แหละครับ”9 j& m8 H# a3 w+ N9 V
4 X& P" p# x2 Z
7 o; w9 H* i' h0 D! q: O; X p4 N
ผมไม่ได้โกหกนะ ผมรีบมาบอกหัวหน้าแล้วแต่ช่วงแรกที่ปล่อยทิ้งไว้สักพักก็เพราะมันต้องเตรียมใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นบ้างใช่มั้ยล่ะ, h3 G: D: n I$ V* }9 p W" C5 k
& n$ q, Q( I& q* j/ |5 A
8 k# y5 c8 B/ O2 T% i/ e9 |“ถ้าผมบอกว่าไม่ยอมแพ้ล่ะ” เอาแล้วไง ขอให้เป็นแค่การพูดลองใจทีเถอะ นายหมาตูบของผมเซ่อซ่ากว่าจะมาประมือกับผู้ชายที่ขึ้นเป็นผู้บริหารทั้งอายุยังน้อยนะ!
7 W |4 Y" @ L' R3 V3 Z& g9 X; ~: i* q9 C
0 N! Z7 v- m6 _# n“แหะๆอย่าเลยครับ ผมว่าสักวันจะเจอคนที่ดีกว่าผมแน่ๆ”
7 v3 ]' j, w$ [0 t' R Y; D& I6 } I" M6 T
; G) @, ^# q6 Y7 b g( `. [( Z“คุณรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงประสบความสำเร็จได้เร็วนัก”
' G" h# H% J; C/ L+ ^: t
& b! K" E0 C' V- k, \7 U; x0 C' \* I {
“ครับ??” อยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องให้ผมมึนงงไปหมดเริ่มจะตามไม่ค่อยทันแล้วนะ/ S! H0 U% W* S4 F
3 g0 e" c. }9 ^/ D. ^
; e( R2 P( s/ o) i$ i) H“ผมมักจะมีเป้าหมายที่ชัดเจน เมื่อมีเป้าหมายก็ต้องรู้จักวางแผน แน่วแน่มั่นใจแล้วก้าวไปตามแพลนชีวิตที่ออกแบบไว้” เขายกน้ำขึ้นจิบก่อนวางลงแล้วพูดต่อ
, k. p$ q1 x( {( i& n) V
; R2 X" y) s- p. \
+ [# z' R8 S5 m( q. a1 H. Mส่วนผมก็เสหลบสายตาจริงจังที่จ้องมองมา
( O- s- [3 h# _# W, @9 k2 b# s8 i" C2 U3 M2 L1 O/ n
3 d! ^& Y, ?9 q+ l& m“ผมไม่เคยมองอุปสรรคระหว่างการไปสู้เป้าหมายว่ายากเลยสักนิด ตรงข้ามมันกลับท้าทาย” ไม่รู้ทำไมรอยยิ้มมุมปากทำให้ผมรู้สึกประหม่าจนต้องยกแก้วน้ำส้มที่เหลืออยู่มากระดกดื่ม
( N9 s+ i( ], d( x
+ w# ^( _: E6 t' t
+ l$ d. a |* \+ e“ถ้าเส้นทางไปสู่เป้าหมายไม่ได้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ผมก็แค่ปรับใหม่ บางอย่างถ้าใช้แต่ความถูกต้องแล้วมันไม่ใช่ก็ต้องมีพลิกแพลงกันบ้าง”0 ~- O+ |' c0 B) B& e( c
4 u9 H0 O+ b# q( U ^. A2 \: E" G8 H8 j
สองมือผมบีบเข้าหากันแน่น เหงื่อเริ่มผุดพรายเขาต้องการจะสื่ออะไรกับผมกันแน่นะ??
6 h1 }& y6 O9 X/ t1 d
1 V) ^' I6 T; ^9 v; Z, X
% I9 |$ T- B t d* }* {. L1 Iคราวนี้เขาประสานมือลงบนโต๊ะก่อนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รอยยิ้มสุภาพที่มักปรากฏบนใบหน้าเขาจนชินตาบัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยเล่ห์กล
7 w4 @4 S, `9 q+ N: B6 Z. O1 b; k7 B8 j- X# z6 b3 r9 Z
! z3 T/ e7 \. c+ X7 }) R8 g3 l
“คุณว่ามั้ย เส้นทางที่ถูกต้องมันก็แค่คำสวยหรูที่ปั้นแต่งขึ้นมาเพื่อซื้อใจคนก็เท่านั้นแต่ความจริงแล้วมันเป็นหนามเล็กๆที่น่าหงุดหงิดรำคาญใจซะมากกว่า รู้มั้ยเพราะอะไร”7 O/ a' W/ A9 e" L
7 G I* x0 T+ B5 |/ B
* s4 V6 [4 t ]+ H; C“พะ...เพราะอะไรครับ” ถึงในอกจะสั่นไหวเพียงใดแต่ผมก็พยายามข่มเสียงออกมาอย่างปกติที่สุด บางอย่างกำลังบอกว่าวันนี้เขาไม่ได้นัดผมเพื่อมาเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาเพียงแค่นั้น* }$ q7 U# ]4 q0 P
1 T( ~+ _/ j2 F, R+ q
9 h9 [) H* P+ G; ^3 z0 V9 [. n“เพราเส้นทางที่ถูกต้องมักไปถึงเป้าหมายช้าหรือไม่ก็ล้มเหลวคุณคงไม่คิดว่าผมมีอย่างทุกวันนี้ได้เพราะเส้นทางบ้าบอนี่ใช่มั้ย”/ ~! Z. v, ]4 E, ~ f3 F T
8 p6 k% a, [8 w# n! `
0 a* b7 L; P# j4 q& P+ w* R$ k
มุมปากแสยะยิ้ม ผมสะดุ้งเฮือก ความร้อนรุ่มแล่นพล่านในกาย เหงื่อเม็ดโตเริ่มผุดพรายทั่วใบหน้า ไม่ใช่...มันไม่ใช่เพราะปฏิกิริยาตอบสนองธรรมชาติของร่างกาย ยอมรับว่าตื่นกลัวแต่มันไม่มากขนาดที่ทำให้ผมควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เช่นนี้ เหมือนถูกกระตุ้นด้วยสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง แต่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรด้วยซ้ำก็รู้สึกเบลอไปหมด
s) b/ p- B, b0 J2 S0 H& V
4 k7 H1 Z8 m1 x. M* W9 B
. v+ m x' g5 U- F/ |; l$ G* I' Pรู้ว่าถูกลากถูกชักจูงแต่ทำอะไรไม่ได้เลย...บังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย....3 X; e1 y3 u* L0 Y
6 ^' N2 G5 V5 C F; p: V3 f: B+ r* B2 a) b, ?+ q5 A
. g: U& O: ]! z. n: B2 F: F, A+ ?( `% Q6 M( T$ }1 e$ K+ `; D
7 r( Q) _: d! Q9 f* N
% B# _7 |, p) Z; p, qฟึ่บ!!
# I+ k- \( Z# i6 {+ g" |* B4 [) `$ O+ R' ~
8 X, ~& X5 q' V B3 Z5 l+ G' X* C* @ร่างกายถูกโยนโครมลงบนเตียง ก่อนสองมือจะถูกรวบขึ้นเหนือหัวแล้วมัดไว้กับหัวเตียง ในใจผมเต้นรัวด้วยความตื่นกลัวกู่ร้องโหยหวน ทุกส่วนในร่างกายเหมือนไม่ใช่ตัวเองความรู้สึกเหมือนถูกผีอำ พยายามขยับก็ขยับไม่ได้จะเปล่งเสียงร้องลำคอก็เหมือนถูกบีบตีบตัน มีเพียงลูกตาที่สามารถกรอกไปมาได้เท่านั้น
- ]; v' K# ]$ n" X$ k" S/ H' Y% v3 ]; `
. D6 _7 a- p+ F9 a0 {โสตประสาทรับรู้ทุกอย่าง ตั้งแต่โดนพามาที่ลิฟท์เขาห้อง จนจบลงบนเตียง แต่ไม่สามารถบังคับร่างกายได้เลย0 o4 O5 M2 `/ v$ C0 W7 P
. @- |5 u& W! d9 Z# _* O
+ q. d: [1 B' q/ A, U7 `/ ]
ไม่คิดเลยว่าคนที่กำลังกระทำสารเลวกับผมจะเป็นหัวหน้าที่เคารพนับถือมาโดยตลอด, ~/ }5 c! m" o! ?; W. E' \ L+ z
6 m, h( n; ^% _! }
. h; j7 X9 z; x4 ]# H$ X
“คุณเลือกเองนะ” เมื่อมัดมือผมติดกับหัวเตียงมันก็ขยับลงมานอนข้างผมตะแคงท้าวศอกลงบนเตียง มืออีกข้างลูบไล้มาบนใบหน้าผมอย่างแผ่วเบา...ชวนขนลุก& P* r9 Q Q$ Y9 G. ~9 M. |( |
* s9 o# {# B9 {4 B7 Z
- f" U0 |9 }( O! ^9 Rผมส่งเสียงอื้ออึงในลำคอพลางจ้องใบหน้านั้นอย่างตื่นกลัวช่วยด้วย ใครก็ได้มาช่วยผมที
9 q, Z# p( w0 o" P8 w' ^% q' {0 C0 P+ m+ S/ Z1 s3 t
" L, ]$ P, d) J. t& x' |) J( e“ผมจริงจังกับคุณนะ คุณคือยอดดวงใจ คือรักแรกพบที่พาหัวใจผมสั่นไหว เพียงแค่คุณรับรักผมก็จะกลายเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกผมจะดูแลคุณ ให้ความรัก เอาใจใส่...” มันพูดเสียงละเมอเพ้อพบขณะที่มือก็ไล้ไปตามใบหน้าลงมาลำคอก่อนลากไล้ปลายนิ้วมาปลดกระดุมเสื้อผมช้าๆแล้ววกกลับมายังใบหน้าอีกครั้ง
" ]( y0 ?4 i7 v% n. W
2 C7 A4 W$ Y5 `' b! V- M/ i* m$ A/ b0 K$ M% L
“แต่คุณก็ปฏิเสธมัน!!” น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวให้ผมสะท้านเฮือก ร่างที่นอนอยู่ผุดลุกขึ้นก่อนลงแรงบีบที่สันกรามจนความเจ็บปวดแล่นริ้ว แม้ร่างกายภายนอกที่นิ่งเฉยเริ่มสั่นเทิ้มอวัยวะภายในบีบรัดแน่นขัด“...ไปเลือกไอ้พ่อค้าขายบะหมี่ซมซ่อ!!”
. Z! o6 k6 w3 N# W- E x7 [3 ?4 }' @" A$ l
& v& g1 U5 P+ y1 r5 @
เฮือก!!!มันรู้...มันรู้แล้ว...แสดงว่านัดผมมาเพื่อจัดการผมโดยเฉพาะ แล้วใหญ่ล่ะ!!มันจะทำอะไรใหญ่มั้ย...ไม่นะ!!
5 s1 i) S- }& P2 i/ f( W3 Z
# t S6 i$ v! Z7 [. j
# [7 [, M1 U/ a“แต่วางใจเถอะ...” น้ำเสียงมันกลับปรับโทนอ่อนนุ่มอีกครั้ง แต่ไม่ได้ทำให้ความกลัวในใจผมลดลงเลย “...ไม่ต้องกลัว...ผมรักคุณมากขนาดนี้จะทำร้ายคุณได้ยังไง...” มันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบซองบางอย่างขึ้นมาก่อนจะเปิดปากถุงเทของในนั้นลงบนฝ่ามือ แล้วใช้นิ้วมืออีกข้างหยิบขึ้นมา...เป็นเม็ดสีขาว...เหมือนยา...ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่/ @& F6 z; e$ s6 \
! [9 Y1 t- `8 o5 |/ U+ T Y$ u" e+ f3 k5 D% Y" R4 @ E
“กินซะที่รัก...แล้วเราจะได้มีความสุขกัน” เม็ดยาถูกยัดลงเข้ามาระหว่างรอยแยกของริมฝีปาก ผมพยายามกัดฟันแต่เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นผลผมควบคุมมันไม่ได้ “กลืนซะ...อย่างนั้นแหละเด็กดี...”
% X4 A3 j: L( R- m) ]& S) p
/ [2 l( u; z- [6 n) C* ~
4 u* m5 Y$ V% s5 v7 Bร่างกายผมกลืนเม็ดยาลงไปมันยกยิ้มพอใจก่อนค่อยๆปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือเพียงแค่ชั้นในอย่างไม่รีบร้อนเหมือนรอเวลา...
& D6 i4 J5 S; Z* }6 F4 ~& c% ^, k* E) [7 n/ l! z3 B! i) m6 g. a; s
* a" l& B- _' }จากนั้นความสนใจก็หันเหมาที่ร่างกายผม ลงมือปลดเสื้อออก...ร่างกายรู้สึกถึงความร้อนรุ่ม...เมื่อกางเกงถูกดึงหลุด...ผิวเนื้อที่ถูกสัมผัสลูบไล้สะท้านเฮือกและเรียกร้อง...
( ~0 r3 a; \# u" M+ D& e
9 o: Y: X$ u8 a6 l
3 m. s! \0 L h# f3 Sแม้ในใจกู่ร้องรังเกียจหลีกหนี...แต่ร่างกายกลับเบียดรัดเข้าหาอย่างต้องการ0 G, w- ^- p; a2 @2 t* h2 s
( K* E8 H" N, p7 m, b+ Z/ O# B
/ M5 Z0 c! V* K* y! `/ M4 l( d“เป็นไงที่รักเริ่มขยับตัวได้แล้วใช่มั้ย นั่นแหละ เดี๋ยวผมจะปลดข้อมือคุณนะเราจะได้สัมผัสกันและกัน....”8 Q# q& t6 r+ W- p. t9 A# G
7 E% K7 Y6 _. V |
- E5 g& c8 ~0 H- U8 W2 k( x+ @ไม่...ใครก็ได้หยุดผมที...ผมไม่ต้องการแบบนี้...ไม่อยากได้สัมผัสอันน่ารังเกียจนี้...
- b- F Q) Q* |3 q3 ~1 Z j" l4 [7 O; ~0 ?7 k' A
- e% p. s; x6 T4 Y
น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างทุกข์ทม...แต่กลับเปล่งเสียงร้องครางอย่างสุขสมออกมา
$ N! r6 ?0 K9 n. ^2 n2 P6 u$ @. u5 C9 f
; U; E" u- v3 A# u+ e. @
) C9 P6 e2 V; y2 @/ {
8 X$ } ?1 y ? Z1 d. k
1 O% e/ K7 j- R) m7 M# i. A; I4 fกริ๊ก!!7 N. f4 A0 s( J* t. y
- n) H% P1 P3 }" h: f7 U _6 H9 p+ a
- T. d) h l" s7 Q9 q6 r8 J4 M+ h4 hโครม!!" w7 f9 l$ l) ^' \' S
7 Q5 W+ W3 q6 f7 R
$ k1 T" W+ | G
ในขณะที่สองร่างกำลังซุกไซ้โรมรันเสียงทุบบางอย่างตามมาด้วยเสียงประตูที่เปิดออกกว้างกระทบผนังโดยแรง ร่างด้านบนลุกพรวดขึ้นแต่มือผมกับไขว่คว้าหาสัมผัสนั้นอย่างน่าสมเพช t+ V$ }0 @& M1 U3 ^
- T) b1 U! P) Y# I: K' O! _9 T
; \! g8 n& V i: W5 a l# M. r
“คุณเล็ก!!” เสียงเรียกดังกังวานอันคุ้นหูดึงให้ผมหันกลับไปมอง ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยกามารมณ์สว่างขึ้นทันตา และวินาทีต่อมาก็ถูกบดบังด้วยทำนบเขื่อนน้ำตามากมาย
; {( x& k' Q( G6 J* P. ^! `2 l* B# [1 J
! P) ?8 a7 T2 ?
“ใหญ่...ใหญ่...ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกเขาไม่ขาดปากหัวใจอุ่นวาบอย่างรู้สึกปลอดภัย พยายามรวบรวมสติของตัวเองกลับมา! x6 \4 p% Z; K" ^, k3 @" P
5 x% x; s) y. K& Z
/ i: ^# U2 N" u0 s0 I& w$ G“มะมึง...เข้ามาได้ยังไง!!” เสียงตวาดกร้าวอย่างโมโห พร้อมนิ้วสั่นระริกด้วยความเกรี้ยวโกรธชี้ไปยังร่างสูงใหญ่ของผู้บุกรุกที่หน้าตาดุดันไม่ต่างกัน มองไปยังกลอนประตูก่อนเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา% q1 m* U E M/ W
0 R X/ `/ s7 O1 f% q2 `
: g: @' d% k9 @, {* Xประตูตรงหน้าที่ถูกเปิดออกมีรอยโหว่ตรงส่วนลูกบิด เลื่อนสายตามาจึงพบว่าลูกบิดประตูพร้อมส่วนล็อกรูปทรงบิดเบี้ยวทั้งยวงหลุดคามือเจ้าของร่างสูงใหญ่ผิวเข้มตรงหน้า) d4 Z; O2 j3 f3 g" q
) n# p7 U9 Z& j& V3 o4 z" m. S5 e! r
เป็นไปไม่ได้...โรงแรมหรูแห่งนี้มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ยอดเยี่ยม ทำไมถึงปล่อยไอ้ขี้คากแต่งตัวมอซอเข้ามาได้ และยังสามารถทำให้ประตูมีรอยโหว่จากการกระชากลูกบิดออก...เหมือนทำให้แหลกด้วยมือเปล่า...จะเป็นไปได้ยังไง
* j/ Y" r; l) G) v
2 L8 U+ h; S! W2 M; y& z# a+ I v q
ร่างของนายพชรถอยกรูด ถึงมันจะตัวสูงใหญ่แต่ก็เทียบไม่ได้เลยกับร่างใหญ่โตตรงหน้า ผมข่มความร้อนรุ่มในกายแล้วเบิกตากว้าง ไม่...สายตาคมคู่นั้น...ว่างเปล่า...ลุกโชน...9 [% O- {! b4 w1 O# r8 x) o
5 o4 O/ t9 C. ? _' ^# W
4 F% J* J: s- g1 u8 ]
ใหญ่ไม่พูดอะไรย่างสามขุมเข้าไปหานายพชร ผมกำลังจะเปล่งเสียงร้องเมื่ออีกฝ่ายคว้าปืนจากในลิ้นชักออกมาแต่ก็ช้ากว่าใหญ่ที่สะบัดมือออกไปทีเดียวปืนก็หลุดออกลอยขึ้นไปในอากาศและตกลงมาอยู่ในความครอบครองของเขา
* r2 }4 f0 a3 w# A3 l# A4 z- d! U# c1 w: g
5 I# W( @4 X* }6 k
“กะแก...” มันเบิ่งตาโตอย่างตกใจก่อนร่างกายจะเริ่มสั่นเทิ้มและลนลานอย่างเห็นได้ชัด“กูจะเรียก รปภ. จะแจ้งตำรวจ!!”
0 Z5 z) I" q9 K0 `" }. U/ k8 m# s4 ~
. h6 _0 D& A, C
. K. K, o) B. J9 zปัก!!- E" M! Y$ G, Y; H5 {
& |+ ^+ o3 R& W/ f: n' a% w+ @
4 `" E2 Z4 v; R( r# ?8 e$ iเหมือนใหญ่ไม่รับรู้อะไรแล้ว เขาใช้สันปืนตบลงไปบนขมับฝ่ายตรงข้ามจนล้มลงยกปืนขึ้น แต่ไม่!!...ใหญ่ไม่ได้เหนี่ยวไก กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นเพื่อนั่งลงตรงหน้าร่างที่ถดตัวหนีไปด้านหลังทุบกำปั้นเข้าตรงลิ้นปี่จนมันร้องอั่กก่อนแน่นิ่งไป โยนปืนขึ้นมาบนเตียง คว้าจับข้อมือก่อนกดลงบนพื้นบังคับฝ่ามือนั้นให้แบออกนาบขนานกับพื้นไม้แล้วใช้กำปั้นของตัวเองทุบลงไปบนนิ้วอีกฝ่ายโดยแรง ผมได้ยิน...ได้ยินเหมือนเสียงกระดูกแตก
- G' H7 q) T5 i3 ]( U$ K, r
0 | C: g: @; g; I+ x& }, _, E& g2 R, r1 N1 u) D
“อ๊ากกกกกกกกกกกก”
, d/ P, D% b7 \7 {5 Y' _0 P2 ?% R! W: V x; H: m
% _+ l7 i2 E R; q4 [8 Q4 _
แล้วใหญ่ก็ทุบเช่นนั้นกับทุกนิ้ว...ทีละนิ้ว...ผมตัวสั่นเทิ้มเมื่อได้ยินเสียงกระดูกแตกหักสลับเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด เมื่อครบเขาก็ละไปยังมืออีกข้างแล้วก็เริ่มทุบ.... N% v- G0 v& i" j
5 B( M; J, t y. k; h
+ M- [; v8 q3 s, w6 T6 J- C
“อ๊ากกกกกกกกกก”
# H# C. z6 P1 @9 i5 t+ a% e- g. y& } @; i
+ L3 s& A' ?. c9 E: t“พอ...ใหญ่พอแล้ว...” ผมเปล่งเสียงสั่นเทิ้ม แต่เหมือนเขาไม่ได้ยิน...จดจ่ออยู่กับร่างกายที่ดิ้นทุรายตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่าแข็งกร้าว! e# v9 C- O; i j6 s0 w9 L
( i0 d5 \; A& ^ ~( N9 P& a) b" W
% J. @6 f7 Q0 Q' z" t6 C' J
หลังครบนิ้วทั้งสิบ เขาก็เริ่มจัดการตามข้อต่อสำคัญๆของร่างกาย เริ่มด้วยข้อศอกเขาใช้มือทั้งสองข้างหักมันไปอีกด้านอย่างฝืนธรรมชาติจนมันผิดรูปร่าง ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่หักตะเกียบเล่น
- ]; u3 x. k8 u4 u
. \' C$ b1 J; ]- a! i) @* o# `" q5 z3 C
“อ๊ากกกกก พอ!! ปล่อยฉัน ขอร้อง ใครก็ได้ ช่วยที อ๊าก!!” ร่างที่ถูกกระทำขอร้องด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวด หว่างขามีน้ำเหลวใสไหลออกมา; Y. r0 ~" D. \5 r1 I. J" Y! j
6 s, a( A+ }9 f
1 ]$ v, O" w/ S0 d9 v/ j% ^
ไม่!!ผมจะปล่อยให้เขาทำร้ายคนอื่นมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว1 q/ q. h) \7 L! I% u
/ f: h8 o' o5 P% {
( O. K' p3 K; b* y7 X
“ไม่...พอ...หยุดเถอะ...ขอร้อง หยุดนะ” ผมเพิ่มเสียงพลางตะกายร่างไปเพื่อรั้งเขาไว้แต่เหมือนจะไม่ได้ผล ใหญ่หลุดไปอีกโลกที่ผมเข้าไม่ถึง7 w3 q. _- f% H* ~- }
6 W! I, Y" j+ T8 s4 @- u! N5 s
( ?" \ `$ j+ p: j4 T
“หยุดซะ”& `! \3 E- Z) X! f+ l
( n& O. o& k% c, Y: W6 ^- J2 g: N: h0 V1 r8 P- F: R
กึก
6 z# W) B5 n5 d. E* h
% r$ a- M: u) b6 W! V8 H
! F$ U. x) \9 y8 n! @) x# H. l. zมือที่กำลังจะจัดการกับขาทั้งสองข้างนิ่งชะงัก ผมหันกลับไปมองเจ้าของเสียงก็เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าสวยลูกค้าประจำของร้าน เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ใหญ่นิ่งงัน หยุดชะงัก ก่อนลุกขึ้น...เหมือนสติเขากลับมาแล้ว แววตาว่างเปล่าดุดันกลับมาสะท้อนเงาเหมือนอย่างเคย* U5 t7 h7 Q% X' a% j+ E
/ A* j! T' x4 v" V& e8 j, W
; T) G5 f$ G9 b6 {7 u! t( `5 `ก่อนจะไหววูบเมื่อเห็นผม “คุณเล็ก...” น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยอย่างสะท้อนใจก่อนเดินเข้ามาใช้ผ้าคลุมร่างผมไว้แล้วช้อนอุ้มขึ้น5 ]" J- D( R$ e7 F# r1 p" y
8 ~- j3 v$ v) p: S
5 x' Z9 I& Q7 @) o. i8 d/ V5 q+ sผมซกลงบนอกอุ่นอย่างโหยหาในจังหวะที่ก้าวผ่านชายร่างสวย เจ้าของเสียงนุ่มหวานก็เอ่ยขึ้น “ไปพักห้องผมก่อนเถอะอยู่ข้างๆนี่เอง”
- M1 _9 C5 Y/ B$ P2 A
% I* \3 V/ ~& b. B. ]- o; z: G; L, y- c
ผมจ้องมองเขาอย่างฉงนสงสัย และเหมือนเขาจะรู้ตัว
- W( g. @! n. Y5 w$ ?
' T4 O" S- x8 o# Q/ I" _
& {# f9 `3 _. Z+ R$ l( O" F“ผมได้ยินเสียงโครมครามเลยมาดูก็เท่านั้นไปเถอะ”' f, l" i* I ^* c+ v5 M
6 A( P" | D/ K5 G/ X Z3 \# f2 O6 G
ใหญ่เดินตามเสียงนั้นไปอย่างว่าง่าย ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นหรอก สิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือทำไม...เพียงแค่เขาใช้เสียงนุ่มหวานโทนปกติไม่ได้ดังไปกว่าเสียงของผม แต่ทำไมเมื่อเป็นเขาร้องห้าม...ใหญ่ถึงหยุด...เพียงแค่เสียงแว่วหวานก็ทำให้เขารู้สึกตัวขึ้นมา
0 x1 _8 H. l) l7 g7 ?4 O- y
D: q$ l6 W: ]# V9 N8 l* b% \) g2 g. o8 K
ทำไมกัน...
8 X9 t6 y/ ]7 j' t8 [% q5 {! n) r' j# f3 X* @9 X
7 s" i2 c' X6 ^9 V& E9 K" ]
“พาเขาเข้าไปในห้องน้าน่าจะช่วยได้”
" q& A( c P! c" s5 M2 O! y7 P2 k9 c6 z( ~" {
5 N* L3 Z, ?$ D- Z! X( S O. n
“ขอบคุณ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง” ชายหน้าสวยพยักหน้าก่อนเดินออกไปด้านนอกและช่วยปิดประตูให้ ตอนนี้จึงเหลือแค่ใหญ่ที่วางผมลงในอ่างอาบน้ำ...และผมที่ความร้อนรุ่มกลับมาครอบงำอีกครั้ง# L4 x' _' ~# ], N9 ?( B4 x
$ J3 B- ^/ H. I8 u; l0 s- e5 M' [ X7 U# S0 x6 H
“ใหญ่ช่วยฉัน...ช่วยฉันหน่อย” พอเป็นใหญ่ผมก็ไม่คิดจะกักเก็บความทรมานอีกแล้ว กระโจนตัวลุกขึ้นเข้าเรียกร้องสัมผัสเขาจูบตอบผมกลับมาลิ้นที่เกี่ยวพันเรียกให้รู้สึกต้องการจนต้องเลื้อยมือเข้าไปช่วยปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขา* s1 o: h$ L- y4 @8 o
' f4 Q5 J) H+ i2 g e, z' g0 g# T. V/ f8 Z2 A v8 r7 E K4 g5 ]
แต่ใหญ่ก็รั้งผมออกก่อนกดร่างลงแช่ในน้ำเย็นๆ2 H6 Z' \ ]& ~6 `# S+ K; a
( B3 [/ ]# J' G) z* q( j
. n# C3 j2 P" L8 S
“ใหญ่...” ผมมองด้วยแววตาเว้าวอน เขาตรึงผมไว้แน่นจนไม่อาจขยับตัวเข้าหา & Y* D8 U% ?8 S9 v' j
“คุณเล็กอดทนนะ อีกเดี๋ยวก็จะทรมานน้อยลงแล้ว น้ำเย็นๆจะช่วยคุณให้ดีขึ้น”
; _, F) |/ D; n' y+ ^, |% \) ]4 z8 ^+ T. l1 b
. s2 d3 [/ S5 i% F% _: ^7 U% D) X
“ไม่ใหญ่...ฉันทรมาน...สัมผัสฉันนะ...นะ” มือผมพยายามไขว่คว้าเกี่ยวรั้งแต่ก็ถูกผลักดันกดลงในอ่างน้ำเย็นมากขึ้น
6 S. s$ j! v" J6 y$ P! C7 K/ y. ~! _! P( v
. k y/ b) x7 X" Z# g8 u' D! U1 e( X“คุณเล็กฟังผม...เพียงคุณอดทนและผ่านมันไปได้หลังจากนี้ถ้าคุณยังต้องการที่จะให้ผมกอด...ผมก็จะกอดคุณ...”
# Z1 O* o0 s' V$ W7 ]* X. ?0 J+ W Q
# X8 }5 F2 C! F2 l% J8 xเพียงเท่านี้ก็ทำให้ผมสงบนิ่งได้มากขึ้นกัดริมฝีปากแน่นอย่างข่มกลั้น ภายในใจกลับเต็มตื้นด้วยความตื้นตัน * ^: N, x2 k5 s% V% l. X
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:44:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:26:24
โพสต์ 2020-4-20 01:19:15
โพสต์ 2020-4-20 01:23:19
