|
เร่ร่อน14" K& m* L. ^/ b W0 D
% z" N8 x4 N P% n
. _, f; z; ?2 N9 L4 v% r5 {; o
" u$ x7 h# b* N3 G; `ร้าน ‘กินเส้น’ ขายดิบขายดีขึ้นทุกวัน9 g C% W3 @$ x5 ^" Z+ |9 M
9 }0 d' t6 _7 |9 D' r, Q: L
( A$ c4 |, j# t' x
ด้วยรสชาติที่ถูกปากทำให้ลูกค้าแวะเวียนกลับมาอุดหนุนตลอด บวกความหล่อเหลาของพ่อค้าและเจ้าหมาตาแต้มดำที่เป็นสัญลักษณ์ประจำร้านไปแล้ว แบบที่ไม่มีใครรู้หรอกว่าร้านกินเส้นอยู่ที่ไหน แต่ถ้าบอกว่าร้านคนหล่อริมหนองล่ะก็ถึงบางอ้อกันทุกคน* b a' s* w. i) y
% s/ d& N* M0 w
5 o p7 I6 ^) x6 a. oและแน่นอนว่าเมื่อลูกค้ามากขึ้นก็ต้องมีการเพิ่มโต๊ะ เพราะโต๊ะแปดตัวไม่เพียงพอเอาเสียเลย ยิ่งช่วงสองสามทุ่มคนจะแน่นมากต้องมายืนออรอจับจองเก้าอี้กัน คนที่รอได้ก็รอ รอไม่ไหวก็สั่งใส่ถุงกลับบ้าน บางคนหงุดหงิดกลับไปเฉยๆไม่ทานเอาดื้อๆเลยก็มี ดังนั้นเราเลยซื้อโต๊ะเพิ่มและจัดวางให้ติดๆกันจึงได้เพิ่มมาเป็นสิบหกตัว ถามว่าพอมั้ย ผมบอกเลยว่าไม่พอ แต่พื้นที่เรามีจำกัดเพิ่มมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว9 e- b+ I* J( _9 K( x- M0 i) Y
h L8 @6 \- Q2 x4 ~6 t. O
; V* U% T. d) sผมเคยเสนอให้ใหญ่เช่าบล็อกเพิ่มอีกหนึ่งบล็อก แต่เขาไม่เอาบอกว่าไม่อยากเสียค่าเช่าไปมากกว่านี้แล้ว เพราะไม่ใช่แค่รายเดือนที่ต้องเสียเพิ่ม แต่มันหมายความว่าไอ้พวกเรียกค่าคุ้มครองก็ต้องเรียกร้องเพิ่มเช่นกัน คิดแล้วก็แค้นไอ้พวกปลิงดูดเลือดนี่จริงๆ ขอสาปส่งให้มันหมดไปจากสังคมสักทีเถอะ % |8 B% A! k+ A. x T; }" s# R, \
( J6 V4 s$ k o8 S8 ~
1 K# n% f9 C4 \8 u: g0 iเห็นใหญ่บอกว่าขอขายแบบนี้ไปก่อนเก็บเงินทุนได้สักก้อนค่อยไปเช่าตึกแถวคงจะคุ้มกว่าการเสียยับเสียย่อยซึ่งผมก็เห็นด้วยเอามากๆ
# H2 \6 ?( R" t' s1 q3 d" c+ ?3 ~" q
6 ^, S2 I( ^" L. o7 g4 c4 S
เห็นไอ้พวกเก็บค่าคุ้มครองทีไรก็อดโมโหไม่ได้ทุกที ผมจะเกลียดเอามากๆและก็ต่อต้านที่สุดคนประเภท...เหยียดคนจน...แบ่งชนชั้น...ตัดสินกันแค่ภายนอก...ดูถูกคนที่ด้อยกว่า...ขูดรีดคนทำมาหากิน แล้วให้ตายเถอะ!ผมไปที่ไหนก็ต้องเจอคนประเภทนี้ทุกที่ไป ให้มันได้อย่างนี้สิ!! H S/ X4 B' ]# S! r6 d
3 S. f: v _, ?3 z: W2 w9 ]% @
; B* s5 {. ?. o; Y$ x1 s
พักเรื่องนี้ไว้ก่อนที่อารมณ์จะขึ้นสูงอีกครั้ง ทั้งที่ผมเป็นคนใจเย็น ถึงจะติดนิสัยเอาแต่ใจจากการเป็นลูกคนเล็กมาบ้างแต่ก็ไม่เคยโมโหเกรี้ยวกราดสักที แต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ' B, A* _1 U. t- R' r
6 {$ ]% n8 M) B) C8 l
0 G. Q) Z0 T- S0 _- m* S |เอาล่ะ พอๆ มาพูดถึงเรื่องดีๆกันบ้างดีกว่า
( V A' a' Z Y' U2 i, o% k4 H$ q3 O
; L, B- [! o9 i5 P
มีรายการอาหารมาขอถ่ายทำล่ะทุกท่านนนนนนนนนนนนน- R0 M* O+ p; S7 B( O9 A
+ Q$ Q# z0 M" V8 D
* ?# u1 p; `' Y1 ]9 `1 R# j5 C' h' @ถึงจะไม่ใช่รายการอาหารโด่งดังขึ้นชื่อ เป็นแค่ช่วงๆหนึ่งของรายการที่ให้ผู้ชมทางบ้านส่งจดหมายมาแนะนำ แต่ผมก็ดีใจมากๆเลย ใหญ่ที่ถึงแม้จะหน้านิ่งๆไม่ค่อยแสดงอาการแต่ผมก็แอบเห็นว่าเขาตื่นเต้นไม่น้อย6 V- j( j! E' ]9 R/ U
. G+ g8 K! H, O0 f0 ?, o( c! L2 K9 L) k8 x0 F7 `9 L( M3 B/ P
“โอเคครับ เรียบร้อย...เดี๋ยวผมขอเมนูอร่อยที่ทางบ้านส่งมาทางรายการนะครับ แล้วถ้าทางร้านมีเมนูเด็ดอีกก็นำเสนอได้” หนึ่งในทีมงานที่เซ็ตฉากหามุมถ่ายทำเรียบร้อยแล้วหันมาแจงกับผมด้วยท่าทางเป็นงานแต่ใบหน้าก็ยังคงความเป็นมิตร ผมพยักหน้ารับคำอย่างแข็งขันเตรียมพร้อมนำไปถ่ายทอดให้พ่อครัวตัวจริง
3 j; H G$ s" { j
' ~4 e; O- j& p4 ^3 M/ K( T8 m7 y( D* ]4 u1 F0 I4 f
“งั้นเดี๋ยวเริ่มถ่ายทำเลยนะครับ”1 P& w" B3 r: \! J9 x' o, c/ v# [
% d9 U/ @" M3 Z+ R1 o" w- ^* k# k3 V9 s( p
“ให้ทำตามปกติเลยใช่มั้ยครับ” ผมค่อนข้างเครียดกับเรื่องนี้จริงจัง เพราะถ้าให้มาพูดแนะนำส่วนผสมวิธีการทำนายตี๋ใหญ่ของผมล่มแน่ๆ นี่แค่เรื่องรายละเอียดต่างๆที่ทางรายการชี้แจงยังไปนั่งนิ่งอยู่กับเจ้าตี๋น้อยซะงั้น ต้องให้ผมเอาไปถ่ายทอดอีกที
1 p; d! M# ~; D7 v+ j$ F
8 m! {/ Q8 J6 p2 k
7 a# ?8 w8 \) Q ^4 Yแล้วก็ไม่มีทีมงานสักคนกล้าเข้าไปพูดคุยก็ทำหน้านิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่นขนาดนั้นเขาก็กลัวโดนต่อยกันน่ะสิ! - C* H& _5 ?3 `' v
" F& L x& g; E' z3 u4 A6 I, i: ~; y
ซึ่งผมก็เห็นใจทั้งสองฝ่าย...ทางทีมงานก็กลัวใบหน้าถมึงทึงไอ้ผมก็อยากจะบอกเหลือเกินว่านายตี๋ใหญ่ของผมแค่ตื่นเต้นก็เท่านั้น เฮ้อ 5 ]3 h7 }5 N; T9 D+ i1 K. s
6 `1 | s: ], q$ b7 V" Z# F- h
' p4 q s0 F$ _9 `“ครับเราแค่ต้องการบรรยากาศของทางร้านและชิมเมนูที่ทางบ้านแนะนำกับเคล็ดลับความอร่อยนิดหน่อยไม่ลงลึกไปถึงวิธีการทำ”" [3 C$ \; E5 l; H4 o
1 W- `+ ? N A9 L! s
$ V2 N* d: R+ ~6 C
เฮ้ออออ โล่ง ถ้าแค่นั้นคงไม่มีปัญหา' w- S' H a* w
" a% n. I* ~7 o* A0 B0 C( f& K% u: P$ O. g
ดังนั้นผมจึงไปถ่ายทอดสิ่งที่เจ้าของร้านตัวจริงจะต้องทำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากแค่ทำบะหมี่ตามปกติเดี๋ยวทางทีมงานจะตามเก็บภาพเอง หลังจากนั้นก็นำบะหมี่ไปเสิร์ฟกับพิธีกรรายการแล้วร่วมนั่งพูดคุย8 W8 n) l/ I% Y# @+ U
+ E' I, n. e( c# X7 k- X- ~- C- k
( F( E9 q) W$ y- O
ซึ่งทางรายการเลือกเวลาในการถ่ายทำตอนห้าโมงเย็นเป็นช่วงที่ลูกค้ายังมีไม่มากและเป็นช่วงแดดร่มลมตกให้บรรยากาศร่มสบาย/ _2 x! r2 F0 _5 a( M
/ ^3 f" m8 r5 j& L" }! b
( \. @0 O3 r' k0 [5 a“ใหญ่พร้อมมั้ย” ผมถามพ่อค้าบะหมี่ที่หน้านิ่งมากคนภายนอกดูเหมือนไร้อารมณ์ แต่สำหรับผมใหญ่กำลังกดดัน V6 T8 G7 d2 h8 V
6 u& V1 e% @/ ~
. @& e( X5 C# W' C) Z- ~
เขาพยักหน้า มือกำกระบวยลวกเส้นแน่น
) l# C7 G( _2 {; b/ t+ g- P" N" D2 v( ?( f# L/ C
1 ?& O8 J' g0 u" J! m“แค่ทำอย่างที่นายทำทุกวัน ไม่มีกล้อง ไม่มีทีมงานมีแค่นายกับลูกค้าที่รอชิมบะหมี่สุดแสนอร่อยอยู่” ผมบีบมือให้กำลังใจ ดวงตาคมเฉียบสบมองผมนิ่งก่อนระบายยิ้มบางออกมา
# S# f8 [+ ], }) G( W9 p
7 u2 v* w: y% [- \* p
& @% Z, w% m! [5 I; Y+ Z1 _และพยักหน้า
$ ~) g& ?) T; ]( O E( A5 a( ?) W; S( e/ |
6 j* @- f% h0 U& Uผมยิ้มและยื่นมือไปหยิกแก้มสากเบาๆอีกครั้งก่อนก้าวถอยหลังหลบมุมกล้องออกมา ใหญ่ยังยืนนิ่งจวบจนได้ยินเสียงสัญญาณจากทีมงาน ชายเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบห้าก็ตวัดมือหยิบจับเส้นลงกระบวยพลางจุ่มลงในหม้ออวลไอร้อนกระดกข้อมือสองสามทีก่อนยกขึ้นมาสะบัดไล่น้ำออกแล้วเทเส้นลงในชามกระเบื้องตราไก่ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมือเป็นหยิบจับเครื่องปรุงอย่างคล่องแคล่ว แล้วสุดท้ายก็จบด้วยตักน้ำซุปราดลงในชามที่ถูกจัดเรียงเครื่องต่างๆไว้อย่างน่าทาน8 k6 Q( t3 B6 t/ F( l, h8 A
# X2 `% q* k4 D2 K3 K" D
# B$ }9 N' e* |. l/ Y* M* Vหลังจากกระบวนการทำเสร็จแล้ว ต่อมาก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยนั่นคือขั้นตอนการชิม ใหญ่ทำการแจกจ่ายให้ทีมงานทั้งหมดที่มีประมาณห้าคนและชามสุดท้ายก็เป็นของพิธีกร
. C. T$ w6 H- W! d& ?- b; X( o; d$ B2 n, u5 j! D# U: Q
3 d! b! |+ m: C+ D' H9 m p
หนึ่งตากล้องจับภาพ หนึ่งพิธีกรพูดเจื้อยแจ้วและตรงข้ามคือหนึ่งพ่อค้าบะหมี่สุดหล่อเลื่องชื่อ% o x7 ~, s+ {* q
: J0 \: i" \' f7 d
2 W% T% t" [5 L+ r2 T' o
ผมยังจำวินาทีที่ทุกคนตักบะหมี่ส่งเข้าปากได้ ถึงจะไม่ได้ทำหน้าตาอร่อยโอเว่อร์แอคติ้งเหมือนพิธีกรสาว แต่สีหน้าทุกคนก็ฉายแววพึงใจกับบะหมี่ร้าน ‘กินเส้น’ ไม่น้อยเลยทีเดียว
b( \3 a( V3 j# I8 r" r! G1 X+ u) ?2 S! K5 `9 l
" \. Y% ~8 {0 e( r7 C4 J
แล้วการถ่ายทำก็ผ่านไปด้วยดี ยังอดขำกับท่าทางพ่อค้าบะหมี่ใหญ่ไม่ได้ ให้สัมภาษณ์แบบถามคำตอบคำจนพิธีกรแทบลมจับ ดีที่ความหล่อแหลาของพ่อค้าช่วยขับให้เธอมีกำลังใจในการกู้สถานการณ์จนการถ่ายทำผ่านไปได้ด้วยดี" n* j5 c$ C9 ~: p! C3 e5 }
# `+ L Z M5 x1 Q
8 [) o' {" o8 q" X4 _# w3 }& o x‘โหหน้าตาน่าทานมากเลยค่ะ ขอชิมเลยนะคะ’
' P; b: a# h- o! A- @% v" |& g% Y
/ e) b6 G# V$ l j7 ?9 B% A+ mใหญ่ >>> พยักหน้า5 C6 J( ]: |& b& B0 R8 i# D
! s4 p# E* U& _9 x4 e7 i' w4 P$ M9 W/ ]! B) N$ Y% a$ O
‘อร่อยมากเลยค่ะหืม โดยเฉพาะน้ำซุปหอมมากเลย’
}# K, ?1 Y } w; V( b' w' O) z! d" C8 Y5 q
+ H: A) o; M, v0 ^. d( {0 O
ใหญ่ >>> นิ่ง
" Y6 s4 z. C4 A. Y* D7 U
- g' p# Y: G; p1 K9 W5 M6 D2 J. |5 N# t2 m
‘เอิ่ม...ค่าไม่ทราบว่าคุณใหญ่มีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้บะหมี่มีรสชาติอร่อยขนาดนี้คะ’
) t! m- q6 J- u. l/ K! r& e
u. z/ S5 ^/ z, g1 n! R& k- c/ N& j8 |2 y3 h: ?+ b6 j) @! c( @( g2 F
ใหญ่ >>> ‘น้ำหมัก...ครับ’3 z6 \% L" g& x9 v" i' c7 D
Q: X$ d2 W" |) ?, a, R4 G1 C( `( A5 G) B) g% A( y' Y
‘หืมน้ำหมักเหรอคะ หน้าตาเป็นยังไงเอ่ยยย’
H" B2 r |+ w- l7 h( t% P9 {- ~ U" l% G4 @. b8 q! A" ?! O- W
7 s; B4 D" i6 q; G' F6 \- k9 V
ใหญ่ >>> เสือกถ้วยน้ำหมักให้ชิม* P/ X7 c4 p* {: Q# V* M! @' ]. u
$ C/ @" C- g& C2 g% R
8 d. \9 d- e1 B7 \! q {( d
พอเถอะ แค่นี้ผมก็สงสารคุณพิธีกรสาวจะแย่ ฮ่าๆ
5 e' Q" b+ X- |+ U/ m K/ d& E$ D* G3 j6 a8 I$ B+ U3 b
% c' e& D0 H6 k7 a& c
หลังจากทีมงานยกโขยงกลับไปหมด โดยแจ้งวันออกอากาศเทปนี้คือวันเสาร์หน้า พ่อค้าขายบะหมี่ของเราก็นั่งไหล่ลู่หูตกถอนหายใจเฮือกๆอยู่บนเก้าอี้หลังรถ เข็นข้างๆกันมีเจ้าตี๋น้อยนั่งมองตาแป๋วอย่างนึกสงสัยว่าเจ้านายมาดเข้มของมันเป็นอะไรไปเสียได้9 w/ t$ W+ i7 `! S1 u
) F, D0 P& T5 o. ^! {
/ h1 a! x% Y" o$ T7 |8 y“ว่าไงชายหนุ่ม” ผมเดินเข้าไปลูบศีรษะของนายหมาตูบที่นั่งคอตกอย่างขบขันปนสงสาร . k' A8 p) H- F2 M0 \
3 [! w, n u. b
. b0 c, \! r1 W O( b
“เฮ้อผมไม่เอาแบบนี้แล้วนะ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอนหายใจเฮือกอีกครั้ง
2 @" y/ h% b6 n2 m# W% K
9 ~( A2 V$ c" c0 Y6 Q0 t0 k( R( n
# J6 w) t$ y( N. T# ?- |“ทำไมล่ะ ร้านนายจะยิ่งขายดีขึ้นนะ” มือสางเส้นผมดำสนิทลื่นมือเล่น เจ้าของหัวทุยเงยหน้าขึ้นสบตา สายตาคมเฉี่ยวบัดนี้ฉายแววหงอยมองผมอย่างร้องขอพลางส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย จนผมอดที่จะถามไม่ได้2 N6 i; P2 O$ c* k* k5 m
$ I' Z# H; q% {5 d
! Y: l, K- f. Y7 m" a
“นายไม่ชอบมากขนาดนี้เลยเหรอ”+ o% }# t! a) g/ D J9 H- X1 x
6 `6 x" {9 b+ g! m2 \
% Q* r( O7 u6 W“เปล่า...ผมแค่...ไม่ชิน”+ q" K1 \* a6 t+ K O" Q! ]" O
e# \- y/ F3 m
) d! l. l' W: Q- e) y“บ่อยๆนายก็จะชินเอง”
( B2 H1 c- d6 `7 p" k
2 l5 T, s4 t6 A+ X" D9 S
9 Y5 K7 ?& S9 c“โธ่ คุณเล็ก”
/ \' m _" ]# I5 g9 v7 R/ F
p1 N9 }( b5 ?
6 e8 L2 x0 u- |5 u“ฮ่าๆ โอเคๆ ต่อไปถ้ามีอีกฉันจะปฏิเสธให้นะ” ผมหัวเราะร่า วาดวงแขนรอบศีรษะของใหญ่กอดรัดเข้ามาซบอกแล้วโยกไปมา เราจะทำท่านี้กันได้ก็ต่อเมื่อเขานั่งและผมยืนเท่านั้น ถ้านั่งหรือยืนทั้งคู่หมดสิทธิ์เพราะผมจะกลายเป็นแกะน้อยในอ้อมอกหมีใหญ่ทันที
; v* P5 ~, P. u: ?3 w
+ }6 w2 r% t6 o" S. l" A" p9 U4 J- ]5 `& d! I( |; U5 W
“คุณเล็ก ลูกค้ามา” แล้วผมก็ผละตัวเองออกทันทีพลางหันไปส่งยิ้มแก้เก้อให้คุณป้าวัยสี่สิบที่ยืนอยู่หน้าร้าน แกส่งยิ้มหยอกเย้ากลับมา ใหญ่ตีหน้านิ่งลุกขึ้นสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปรับรายการตามป้าสั่ง+ z; \0 F6 h0 I# g5 K
$ l1 D4 l* P( K b% y+ T5 h. l
น่ารักจริงๆเลยน้านายหมาตูบเนี่ย
1 F& O3 B" F8 p8 {
" E. x: C( B3 {
1 w7 o7 x9 |; k) j% p8 d& B F0 V$ |
; j" H/ n8 v$ G% t8 J# U
- H) ~$ n$ K' Y Wหลังจากรายการออกอากาศ นอกจากลูกค้าขาประจำที่เป็นคนแถวนี้จะเพิ่มขึ้นแล้ว ยังมีลูกค้าขาจรมาแวะเวียนเข้าร้านไม่ขาดสาย จนเราวางแพลนที่จะขยายร้านอย่างจริงจังช่วงนี้มีดูตึกแถวไว้บ้าง อยากได้แบบไม่ห่างจากที่เดิมสักเท่าไหร่นัก1 g7 Y% V' H& q: D! @
& [+ [. Z+ C% Q2 s; n' J, P( |. _6 n% Q2 {
และลูกค้าประจำที่ผมจำได้ติดตาคือเจ้าของร่างสูงไม่น่าเกินร้อยเจ็ดสิบ ผิวขาวจัดเนียนละเอียด โครงหน้าได้รูปดวงตากลมโตเป็นประกาย ปากบางเฉียบนิดจมูกหน่อย กริยาท่าทางเรียบร้อยเนิบนาบ ถ้าไม่นับการแต่งตัวและผมสีน้ำตาลแดงซอยสั้นใครๆต้องคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆ ผู้หญิงที่สวยจัดซะด้วย8 z/ s z- y% C
, K: u- I- J, Z4 x
8 C$ k( o+ M! }1 w S# }# s# ^ทุกครั้งหลังเลิกงานผมจะมาเป็นลูกมือให้ใหญ่ ซึ่งนั่นก็ประมาณห้าโมงเย็น ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นผู้ชายหน้าสวยคนนี้ก็จะมานั่งตรงโต๊ะชิดกำแพงตัวหนึ่งพลางสั่งบะหมี่หนึ่งชาม ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเขาถึงจะกลับ/ S* h! K" G/ ^9 I( o
- K! V8 S; r6 y# u; T
5 Q# s$ E6 K( x( B- K ~ช่วงแรกผมยอมรับว่าอคติกับเขาไปเสียหน่อย ก็ที่เห็น...บะหมี่เขาไม่ค่อยจะทานหรอกมองนายหมาตูบของผมซะมากกว่า แล้วไม่ใช่แค่เขาที่มอง...ใหญ่ก็เหลือบตามองบ่อยๆเหมือนกัน แล้วจะให้ผมไม่ร้อนรุ่มในใจได้ยังไงเล่า!!# c7 O8 v6 y! U6 U7 D* U! _7 A* S! q
$ s& _& w" I& u$ f! x
. |7 `% v8 ~3 Y5 F+ A/ ~
แต่ใหญ่ก็มาอธิบายให้ผมฟังทีหลังว่าที่เขามองเพราะรู้สึกว่าโดนจ้องก็เท่านั้น แล้วเขาจะมีสายตาไว้มองใครได้ในเมื่อมีผมอยู่แล้วทั้งคน ซึ่งพูดจาดีผมเลยให้ผ่าน; ]4 |1 w+ ]5 G( _+ ^
/ U! C% Q6 r0 N z: z0 I3 q/ o; ~. Y! ` j3 C& d7 M$ W2 R
ส่วนผู้ชายหน้าสวยคนนั้นผมก็มาเข้าใจทีหลังว่าที่เขาจ้องมองใหญ่คงเป็นเพราะรูปร่างท่าทางเหมือนแฟนของเขา เพราะทุกครั้งเมื่อผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเป๊ะจะมีรถคันหรูมาจอดเทียบฟุตปาธก่อนจะมีชายรูปร่างสูงหล่อมารับกลับไป สันนิษฐานได้ว่ามานั่งทานบะหมี่คร่าเวลารอแฟนหนุ่มเลิกงาน ตั้งแต่นั้นผมเลยเลิกระแวงบ้าบออีก* U7 J# h6 K) |5 ~' B/ {! D
0 g; T& ?* g1 T3 F% ]1 y
6 O. r, _ \: Q# b( ^“พี่เจมส์??” ผมเสิร์ฟชามลงบนโต๊ะ ในจังหวะที่จะยิ้มให้ลูกค้าก็ต้องร้องอุทานเมื่อเจอเข้ากับรุ่นพี่ที่สนิทสมัยมัธยมฯ เค้าหน้ารูปร่างเปลี่ยนไปบ้างแต่ผมมั่นใจว่าจำไม่ผิด
' B2 \9 F9 Z: B9 }$ ?* o$ ~* {9 V2 n7 `' D9 P
; U9 \. R* j& f" s( o& Y
“อ้าว เล็ก” ใช่จริงๆด้วย ผมยิ้มกว้าง หันไปมองทางพ่อค้าหน้าหล่อก่อนหันกลับมาหาพี่เจมส์อีกครั้ง: v0 n; Y; S4 S: o1 q* V- l" A+ d/ X
, t1 [. M- R6 a' a1 i+ ?$ v
( }0 I9 b" L/ k4 {$ s“เดี๋ยวผมมาคุยด้วยนะพี่ ไปทำงานแป๊บ” พี่เจมส์พยักหน้ามึนๆผมรีบวิ่งกลับไปเสิร์ฟชามก๋วยเตี๋ยวตามโต๊ะต่างๆเมื่อมีช่วงว่างผมจึงกลับไปนั่งคุยกับพี่เจมส์- H( U( B+ P3 ^: o0 ~! ]! u' M# o
. ~$ I. w. L- a. [6 y' S
0 T. u' |$ C2 |. a/ K. d“พี่เจมส์มาทำไรที่นี่เนี่ย” ผมเลื่อนเก้าอี้มานั่งร่วมโต๊ะ5 }5 f! X* ?9 Q
& l/ ]3 v0 z) s2 p: v0 p
1 w) u3 l% ?, }
“พี่มาต่อยมวยน่ะ”
% w# w8 ^4 Y/ _& |, ?2 z: t, f/ @6 ^* @. f- T+ f: m+ v7 |
. B1 S- @% x* ^6 e! S“อ้อ” ผมพยักหน้าเข้าใจจำได้ว่าพี่เจมส์เป็นนักมวยโรงเรียนตั้งแต่ ม.ต้น พอขึ้น ม.ปลายค่ายมวยก็ติดต่อไปเก็บตัวฝึกซ้อมทำให้ต้องย้ายโรงเรียน' C- r" F" u6 Q0 F; G* L6 B8 D# P
5 [- {4 m9 [+ Z
8 e I- `3 H- c3 x* v- ~" T9 c" [
นี่คงจะมาแข่งขันชกมวยจำได้ว่าที่หน้าค่ายจิรประวัติมีเวทีมวยอยู่
" X! s( L' e9 \7 h3 Q
. y8 ^% I! Q8 `9 I& u# p+ F* x5 H% X* D7 ?7 ^
จะพูดก็พูดเถอะ ถ้าพี่เขาไม่ย้ายโรงเรียนเราสองคนก็คงเป็นแฟนกันไปแล้ว เพราะช่วงนั้นก็เกี้ยวกันไปเกี้ยวกันมาอยู่ แหะๆ* e( f( y% B3 a! V9 F% w5 v- q& T
& M$ j* @ l/ ^4 x4 F: ~# ?
. y9 g8 S1 C) v& c8 z5 z
“แล้วเป็นไงชนะป่ะพี่”8 j; F2 \: X$ r# y# K/ J; j+ I
# Y. {' Q8 C, i3 y3 V
7 f" U" I# x, Y“รุ่นไหนแล้ว” พี่เขายักคิ้วให้ ผมยิ้มกว้างอย่างยินดีด้วยพี่เจมส์ยิ้มตอบก่อนถาม “แล้วเล็กล่ะเป็นไงมาเสิร์ฟบะหมี่ล่ะเนี่ย”
; T1 Z! z9 y4 S% A) J( ?
0 L+ q& B5 m2 R
4 f) o+ @* r8 i% s0 R% f" tผมหันไปมองนายหมาตูบที่ง่วนอยู่หน้าร้านก่อนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
, i8 }' j3 _$ Z" |& U! j. t9 ?5 [9 t0 b; ?% w4 r0 T
1 m) p4 L2 W& a* A# O! s“มาช่วยแฟนน่ะพี่” ผมยิ้มเขินๆพี่เจมส์เลิกคิ้วก่อนหันไปมองตามสายตาที่ผมเพิ่งละมา
4 s' Z( ?; d, ^' _9 Y! T U. p0 W( }) K! [6 ^
. Y+ X5 M/ Y0 f
“โหมีแฟนหล่อมาก”9 \$ _ |1 `9 Q' n, M6 a3 C7 F
7 [ @& `" y; Q
! b J m2 q8 f1 e9 I- p# R8 R“พี่ก็!”
/ } r! g& ~8 Q8 K+ D4 q6 B( M+ |: w- _$ E) g+ M
0 j* [ ~- @4 M“หึๆ”# `2 f( ^1 t0 `: Y* H0 P+ p7 Y
9 [/ L# M4 u- B* h0 Y2 T$ V* H
คุยสักพักพี่เจมส์ก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพราะต้องนั่งรถตู้กลับกรุงเทพฯเลย ส่วนผมก็รีบกลับมาเป็นเด็กเสิร์ฟต่อ ยิ่งช่วงสองสามทุ่มเหมือนแข้งขาผมจะพันกันอยากจะมีสักยี่สิบมือ ฮือออ มีเสิร์ฟผิดโต๊ะด้วยแหละ ดูจากสายตาใหญ่แล้วเขาก็อยากจะมาช่วยแต่ตัวเองก็ยังละจากกระบวยไม่ได้เลย- |* r! s, d9 \$ m
5 Z/ T% Q" [: U, j
8 K4 Y; o; X8 x6 M
เหนื่อยมั้ย ก็เหนื่อยนะแต่มันก็มีความสุขเมื่อนึกว่าชีวิตของใหญ่กำลังเติบโตแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ- d( X( q; ]& I* F- G4 K& p3 Y
0 Q% W; l4 y& j3 b1 N( ~- ~+ [ t
4 a0 Y3 w1 ~" c, \# I) h3 bสี่ทุ่ม ร้านปิดแล้ว....- Q+ D* k7 J' K
- O% i/ O! }- i+ R9 p
* G8 Q7 D2 F/ z% [5 `
ณ ตอนนี้เรากำลังช่วยกันเก็บร้าน...
( y, R0 y$ l: U6 k. T( ~
9 Y8 }; x9 g9 Z# ^) i7 p: j% @1 b$ Z* k/ x% s
ผมเก็บกวาด ใหญ่เก็บโต๊ะเก้าอี้
# k; p- d7 T3 C& f5 N; n+ Z. O |- H
4 C0 j$ L1 L6 f# ^8 |" d- V1 }ผมเอาขยะไปทิ้ง ใหญ่เช็ดล้างตู้
1 K/ G4 j9 c" j8 ?# i5 C3 b2 W* n, V2 k9 u3 P
: f$ M7 ~' _& \1 w: nและสุดท้ายเราก็มาช่วยกันล้างจาน ผมประจำกะละมังน้ำเปล่าส่วนเขาประจำกะละมังน้ำฟอง เก้าอี้ขาสั้นคนละตัว พื้นที่โดยรอบเงียบสงัดมีเพียงเสียงรถราที่วิ่งสวนไปมาเป็นระยะ# C. y) J1 @5 Y0 }
7 ~+ o: g) K1 `& K+ @( V K3 B0 w4 L! D; u4 Y
“คุณกลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะทางนี้ผมจัดการได้” ใหญ่บอกขณะขัดหม้อ/ f( ^. ]# r2 z! Z I8 f/ O" I
: ?$ y* [) @: R3 m- w
- o# Z+ x4 ` _% P/ c, e( \“ช่วยกันน่าจะได้กลับบ้านพร้อมกัน” ผมล้างชามขึ้นคว่ำในตะกร้า: B& I5 a9 C% K3 m
% C }. g0 O8 k2 g- A" o* k4 U
) `. B; a: z" T1 w: V& t; t: p- h: A( u“แต่คุณทำงานมาทั้งวันยังต้องมาช่วยผมอีก แทนที่จะได้พักผ่อน”
8 F" O- E0 L5 E2 P2 ?: A; h+ ^
9 [; w, R% ]; c! F$ V: {3 E4 I" M( m$ H* C0 @. Q9 z
“ฉันเต็มใจและมีความสุขมาก” ผมยิ้มแฉ่งกลบเกลื่อนความดื้อรั้น เอาเข้าจริงถึงกลับห้องไปก็นอนไม่หลับอยู่ดีต้องรอใหญ่กลับมาก่อนอยู่แล้ว
. Z: _% |+ {2 T4 `. T+ V7 B* z1 G. f5 R/ c% A. }' O
* A( y% S h" A$ W% Q; ]$ P“คุณดื้อจริง” ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ใบหน้าคมนิ่งก็โน้มลงมาจรดริมฝีปากลงที่ข้างขมับผมอย่างอ่อนโยนผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มใหญ่กลับไป$ D3 y' S- E' g! _( ^, \& p8 k5 T
: g1 v) r+ V: n# k
4 F {7 ~2 Q( _8 x/ O“แค่ได้รางวัลอย่างนี้ทุกวันฉันก็หายเหนื่อยแล้ว”8 _3 \ S9 x6 M* V3 s, h$ I& d: _/ t, o6 F
4 t; Q( {* u% z u$ T. Z3 `! L" }) A5 Q4 I, y' W3 R, r
, S* G4 K' d8 M1 @! j# N3 X
- L7 Q, T5 n$ [3 Q7 J4 e$ `0 k/ [) G! G9 i
9 R5 M' s" j2 t# a0 K! M1 ^ eติ๊ดๆ
& u. J- V& f( J4 e) U2 @! O8 Z6 Y+ v! j$ Z* T
' m7 M% N' Q! V$ X% Q1 R. P: a+ }6 |
' s4 O8 c; W7 e. t" @( D‘ผมอยากคุยกับคุณพรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยได้มั้ย’' l/ R3 J% U# T! o, j) E. u
% R# U8 D0 s0 n& s/ v% j1 C
. C7 U, C, l! B9 a# [4 X1 }$ a9 W0 J! M5 U
ผมถอนหายใจเฮือกออกมาก่อนวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะตามเดิม คงหลบหน้าคุณพชรต่อไปไม่ได้แล้ว นับแต่วันที่ปฏิเสธไปคราวนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือน เห็นทีคงต้องคุยกันให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที
; X' W. h, ~% A8 D; W8 c
' Q1 g! O/ R& @3 [. C0 r6 i7 x) {3 q
นี่ถ้าไม่ติดว่ามีโครงการใหม่เข้ามาทำให้หัวหน้าต้องเดินสายประชุมเป็นว่าเล่นจึงไม่มีเวลามาจัดการเรื่องส่วนตัวล่ะก็ ไม่อยากจะคิดเลยว่าตัวเองคงโดนเรียกตัวไปคุยตั้งนานแล้ว
B0 P# v) C* v6 O+ L P
% @! g" ^$ g r! `
) e7 _6 p0 s: `( Z“คุณเล็ก?? ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ” ใหญ่ที่นุ่งกางเกงขายาวเพียงตัวเดียวเดินมาขมวดคิ้วใส่ผมที่นั่งห่อเหี่ยวอยู่บนโซฟา จริงสิ ผมมายึดที่หลับที่นอนเขาไว้นี่นะ
H, }& Z1 i2 e" `" E2 `2 I! d# T7 T. G' ?8 J0 B' `
5 Q+ r, L2 C1 t7 Q“ใหญ่...” ผมเรียกชื่อเสียงอ่อนอ่อยลุกขึ้นเดินเข้าไปสวมกอดร่างสูงใหญ่ไว้โขลกศีรษะเข้ากับแผงอกหนั่นแน่นอย่างคิดไม่ตก2 j, M+ f* x* Q3 n7 Q- N/ Y! q
/ Y- e' t1 \- h0 k3 q {4 E4 ?+ P. d
“เป็นอะไร” ใหญ่ถามเสียงนุ่ม มือสากลูบแผ่นหลังผมแผ่วเบา
$ p, X# ~5 k5 [$ q1 y1 ?3 ]
- b( }) O0 w1 D P( z7 q8 _2 u* r
( _- M( q# g) lจะทำยังไงดี ถ้าหัวหน้าไม่พอใจจนไล่ผมออกถ้าตกงานทางบ้านรู้เรื่องก็จะถูกหามกลับระยอง และถ้าผมต้องกลับบ้าน....แล้วผมกับใหญ่ล่ะม่ายยยยยยยยย
/ M0 |) u2 k8 H! q2 Y! x( v2 P& h6 Y" I2 k8 [- W# ?
! y4 F( \7 b- j0 w9 ^% a! T. f" h' a
“นาย...”
, ?4 V, h% ?: m3 A
4 D0 D/ @' x6 Z5 k. k4 k6 h9 d; ?; w) L8 m
“หืม”
$ O% z9 R5 I0 D& i' _3 _2 K. R* A' z) R! j& ~7 T
3 b6 S1 Q# d! C f. G7 Z3 h
“ฉันจะพยายามเพื่อเรานะ” ผมไม่ได้อธิบายอะไรไปมากกว่านั้นขณะที่ใหญ่ก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติม มีเพียงวงแขนผมที่รัดเอวเขาแน่นขึ้นและอ้อมแขนอุ่นหนาที่โอบรัดปลอบโยนกลับมา “หัวหน้า สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักบุคคลที่ใส่ชุดไพรเวทสบายๆด้วยกางเกงยีนขายาวเสื้อคอปก การแต่งตัวที่ค่อนข้างจะแปลกตาคงเพราะผมไม่เคยเจอหัวหน้าในวันหยุดมั้ง เขามานั่งรอผมอยู่ก่อนแล้ว
7 X# L$ y0 {9 Y. f
. S9 N2 z; B" d2 }; }# R; W, c G% j
# U# j1 `2 k+ |9 E, _, s) T- p“นั่งสิ” ผมนั่งลงตรงข้าม เหลือบตามองบรรยากาศโดยรอบนิดหน่อยขณะขยับตัวอย่างอึดอัด ด้วยหนึ่งผมไม่ค่อยได้มานัดตามโรงแรมหรู(แน่ล่ะ ต่างจังหวัดแบบนี้จะมีโรงแรมหรูสักกี่ที่กัน) และสองเจ้าของนัดทำหน้าตาเคร่งขรึมจนผมหายใจลำบาก
. ?0 o5 w7 a4 |4 m5 A, q' I2 b2 O( C V
' u* V3 y7 F2 R$ B3 ?8 A
“สั่งอะไรก่อนมั้ย”
4 ?( l. p: x* q+ q* b# ~! Q4 t- M' G7 A
9 F+ O4 S) R$ p: W
“เอ่อตามแต่หัวหน้าเลยครับ”+ p l$ Q! o) g6 b, q
3 q& M: ]# N. \6 _
( G; L% E6 |, G" N" l4 U“นอกเวลางานไม่ต้องเรียกผมว่าหัวหน้าก็ได้” ผมขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง
% h; s0 v, e0 P( m0 j4 |
7 l9 a: U5 R: K1 J7 u2 G" z* U* p& o6 u
“ผมชินเรียกหัวหน้าแล้วล่ะครับ” เขาจ้องมองผมนิ่งอย่างหยั่งเชิงก่อนจะถอนหายใจหนักอย่างยอมแพ้ในที่สุด0 I, M9 P! r; `' Q! D c# r+ j3 n
5 S7 L+ o7 M+ ^+ r O, L
% [5 d( J' Q+ C: e“ตามใจละกัน” หัวหน้าว่าแค่นั้นก่อนเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองซึ่งผมเพิ่งทานอาหารฝีมือใหญ่ก่อนจะออกมายังไม่หิวเลย แต่หัวหน้าคงยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตามมารยาทแล้วผมก็ควรจะทานเป็นเพื่อนเขา
; e8 m- `+ w. f/ p# ?
6 i. X: s3 E8 Z: t5 J3 `4 o2 M3 U: J, C
# B% E n c$ J. N$ w
“ตกลงคุณมีคนรักแล้วเหรอ” ผมแทบสำลักเม็ดข้าวตายอยู่ๆก็ถามโพล่งขึ้นมาขณะทานอาหารไม่ให้ตั้งตัวเลยสักนิด
4 Z/ u7 m1 K" f4 }
9 e1 ~5 N/ o D. S; K) z) {8 T% V9 p! N: `+ A
“เอ่อจะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”ผมวางช้อนลง
- ?% m$ N: W( q% |& Q$ v
( G( D5 b6 ~$ h4 Q1 K- j& i8 ~0 f" O; @' e
“แล้วคุณมาเอ่ยปากให้โอกาสผม??” หัวหน้ามีสีหน้าไม่พอใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเอาแล้วไง' T. O, [- }8 t x7 O' O; m* [3 Y- C
: R- s! T5 @/ h. w5 E+ y9 l
0 }* k. z; ^# {# Y
“ตอนนั้นเรายังไม่ได้คบกันน่ะครับ มีแต่ผมที่ชอบเขาข้างเดียวเอ่อ...อย่างที่คุณได้ยินผมชอบเขาก่อน” ผมเกาหัวเก้อๆ“ผมเลยอยากให้โอกาสคุณเพราะเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน แต่สุดท้ายเมื่อรู้ตัวว่ายังไงก็เปลี่ยนใจไปจากเขาไม่ได้จึงมาบอกหัวหน้านี่แหละครับ”
) N0 m( ]3 |# l' E2 J- q7 |8 x7 n9 C; ]6 U
7 h! p3 {, v+ \3 Fผมไม่ได้โกหกนะ ผมรีบมาบอกหัวหน้าแล้วแต่ช่วงแรกที่ปล่อยทิ้งไว้สักพักก็เพราะมันต้องเตรียมใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นบ้างใช่มั้ยล่ะ; s# a& \! @- A$ Y( B
, h6 `6 R; w# R" u0 O, b8 H1 {8 N* A( S i! H& D3 i+ x- Q
“ถ้าผมบอกว่าไม่ยอมแพ้ล่ะ” เอาแล้วไง ขอให้เป็นแค่การพูดลองใจทีเถอะ นายหมาตูบของผมเซ่อซ่ากว่าจะมาประมือกับผู้ชายที่ขึ้นเป็นผู้บริหารทั้งอายุยังน้อยนะ!
+ g* q, ?4 H- \+ y
2 N L# K0 @. \3 \: N9 U1 |/ j/ {
% X4 v+ [& l/ L2 ^: ?: Q% R“แหะๆอย่าเลยครับ ผมว่าสักวันจะเจอคนที่ดีกว่าผมแน่ๆ”
) T9 k7 U5 L4 e, y; b( y! a3 j9 S' J! ^
- X; y3 [2 m- l) u“คุณรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงประสบความสำเร็จได้เร็วนัก”
9 w# i1 w- s+ k' [) u' u
V' p! X( |2 y/ o& R1 t
7 O( P8 X9 B/ d: s3 l/ c) l/ i“ครับ??” อยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องให้ผมมึนงงไปหมดเริ่มจะตามไม่ค่อยทันแล้วนะ
+ Y/ l! m3 `9 ], B% ~
9 }8 {' q" n5 x
3 b3 G& H# x" o) ~' H) I$ Y7 A“ผมมักจะมีเป้าหมายที่ชัดเจน เมื่อมีเป้าหมายก็ต้องรู้จักวางแผน แน่วแน่มั่นใจแล้วก้าวไปตามแพลนชีวิตที่ออกแบบไว้” เขายกน้ำขึ้นจิบก่อนวางลงแล้วพูดต่อ4 a+ l$ e0 M6 m" ~5 e
$ G6 |* u4 Y( y! b+ ?( a$ }/ N3 g: ^( \5 I; \8 P# ], n3 f6 [
ส่วนผมก็เสหลบสายตาจริงจังที่จ้องมองมา
A) x( F! G! r, m1 e: o$ ~$ e# Y3 N! G% S7 g9 q
% V3 w* c& w' S
“ผมไม่เคยมองอุปสรรคระหว่างการไปสู้เป้าหมายว่ายากเลยสักนิด ตรงข้ามมันกลับท้าทาย” ไม่รู้ทำไมรอยยิ้มมุมปากทำให้ผมรู้สึกประหม่าจนต้องยกแก้วน้ำส้มที่เหลืออยู่มากระดกดื่ม' F8 t; Z: @3 U8 |# C
& m3 Y* h* }9 ~+ j0 g: P" @, l* t8 o. ?% {8 U
“ถ้าเส้นทางไปสู่เป้าหมายไม่ได้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ผมก็แค่ปรับใหม่ บางอย่างถ้าใช้แต่ความถูกต้องแล้วมันไม่ใช่ก็ต้องมีพลิกแพลงกันบ้าง”2 J# D% R9 a! n- [$ H4 h% @; ~
; `: ~4 t; }( |7 m- a; A, ~
2 F( [) Z: a' U
สองมือผมบีบเข้าหากันแน่น เหงื่อเริ่มผุดพรายเขาต้องการจะสื่ออะไรกับผมกันแน่นะ??' a% X- V8 y A2 d! u: l
* ^% F* B* u% A7 o
& o) u6 P' W7 v$ u* x+ y. Vคราวนี้เขาประสานมือลงบนโต๊ะก่อนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รอยยิ้มสุภาพที่มักปรากฏบนใบหน้าเขาจนชินตาบัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยเล่ห์กล
5 @( D3 w% o. U- o( \3 G. `1 f8 D2 P' K X+ Z! I- y
( J7 b( {: x( Y# b* L, S
“คุณว่ามั้ย เส้นทางที่ถูกต้องมันก็แค่คำสวยหรูที่ปั้นแต่งขึ้นมาเพื่อซื้อใจคนก็เท่านั้นแต่ความจริงแล้วมันเป็นหนามเล็กๆที่น่าหงุดหงิดรำคาญใจซะมากกว่า รู้มั้ยเพราะอะไร”9 J" [( D# i7 L
' D& f/ o1 m! I7 j8 n9 \0 \2 T" ?% z* b5 N9 ]
“พะ...เพราะอะไรครับ” ถึงในอกจะสั่นไหวเพียงใดแต่ผมก็พยายามข่มเสียงออกมาอย่างปกติที่สุด บางอย่างกำลังบอกว่าวันนี้เขาไม่ได้นัดผมเพื่อมาเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาเพียงแค่นั้น7 `0 y3 d7 f0 e! `# F
( V. j \9 ~! x1 W( n! Y p2 W$ t
0 `, w0 T8 u- B! O8 X% c& R c
“เพราเส้นทางที่ถูกต้องมักไปถึงเป้าหมายช้าหรือไม่ก็ล้มเหลวคุณคงไม่คิดว่าผมมีอย่างทุกวันนี้ได้เพราะเส้นทางบ้าบอนี่ใช่มั้ย”9 r7 Z) v5 P2 o( N9 [
! g g+ r o! e- q( X
' }/ R8 K& s$ Z E1 r5 Gมุมปากแสยะยิ้ม ผมสะดุ้งเฮือก ความร้อนรุ่มแล่นพล่านในกาย เหงื่อเม็ดโตเริ่มผุดพรายทั่วใบหน้า ไม่ใช่...มันไม่ใช่เพราะปฏิกิริยาตอบสนองธรรมชาติของร่างกาย ยอมรับว่าตื่นกลัวแต่มันไม่มากขนาดที่ทำให้ผมควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เช่นนี้ เหมือนถูกกระตุ้นด้วยสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง แต่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรด้วยซ้ำก็รู้สึกเบลอไปหมด : u4 K. p/ k( ]5 e; E
4 l# ? ?, q, y, x
! c5 z8 U8 l* N8 O3 H7 X1 e
รู้ว่าถูกลากถูกชักจูงแต่ทำอะไรไม่ได้เลย...บังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย....
& z. u/ v6 j$ b. M3 [) \
- o4 A) i) u8 E6 b+ _) ]; {- D- Y! w5 J: V0 j9 z7 f$ V/ ^, |
% r- N9 V; X1 W3 L8 _' L9 i) g; J8 Y& r* {4 N% c' W
: g& e" z) z4 H' h+ v( b% Q
- K% U: I, W" f \: Zฟึ่บ!!; b1 X# j7 `8 X8 o1 s
" ] ], { C% a/ p/ w; x6 i9 C0 k
8 b3 c" y2 e( h" Zร่างกายถูกโยนโครมลงบนเตียง ก่อนสองมือจะถูกรวบขึ้นเหนือหัวแล้วมัดไว้กับหัวเตียง ในใจผมเต้นรัวด้วยความตื่นกลัวกู่ร้องโหยหวน ทุกส่วนในร่างกายเหมือนไม่ใช่ตัวเองความรู้สึกเหมือนถูกผีอำ พยายามขยับก็ขยับไม่ได้จะเปล่งเสียงร้องลำคอก็เหมือนถูกบีบตีบตัน มีเพียงลูกตาที่สามารถกรอกไปมาได้เท่านั้น
$ \6 Z' ~" X# h. J, F
) y- k2 p1 t% j! s6 Z
: o7 a' M4 J& d& i1 w5 j. A- k7 I7 _โสตประสาทรับรู้ทุกอย่าง ตั้งแต่โดนพามาที่ลิฟท์เขาห้อง จนจบลงบนเตียง แต่ไม่สามารถบังคับร่างกายได้เลย. p& X. b9 ~' g, ]* O/ S+ _
* U0 `6 E( |, u* s+ ^ g) U/ h" U5 f v4 P) U
ไม่คิดเลยว่าคนที่กำลังกระทำสารเลวกับผมจะเป็นหัวหน้าที่เคารพนับถือมาโดยตลอด# y+ ] E n7 c: d Y; b O4 Y- n; ?
, E+ K1 y5 q2 V2 E$ H
& b! |8 {' r% u, _* n/ H! Y* B“คุณเลือกเองนะ” เมื่อมัดมือผมติดกับหัวเตียงมันก็ขยับลงมานอนข้างผมตะแคงท้าวศอกลงบนเตียง มืออีกข้างลูบไล้มาบนใบหน้าผมอย่างแผ่วเบา...ชวนขนลุก
- x" M1 i9 ?5 u* {5 U7 S
# u& |! v4 V/ v, ^0 @. S# a& W& K0 P( G0 w0 |! D- F: k
ผมส่งเสียงอื้ออึงในลำคอพลางจ้องใบหน้านั้นอย่างตื่นกลัวช่วยด้วย ใครก็ได้มาช่วยผมที
" p0 ^6 U, a3 L+ c1 J. n$ Y/ |7 s9 C+ N, n6 x- k$ \
" X ]1 ]* g. F7 h8 A“ผมจริงจังกับคุณนะ คุณคือยอดดวงใจ คือรักแรกพบที่พาหัวใจผมสั่นไหว เพียงแค่คุณรับรักผมก็จะกลายเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกผมจะดูแลคุณ ให้ความรัก เอาใจใส่...” มันพูดเสียงละเมอเพ้อพบขณะที่มือก็ไล้ไปตามใบหน้าลงมาลำคอก่อนลากไล้ปลายนิ้วมาปลดกระดุมเสื้อผมช้าๆแล้ววกกลับมายังใบหน้าอีกครั้ง 5 I" u6 O8 z4 q' F, Q1 Z
5 s) x! M- h4 U( _, {; ?5 A4 n2 g
4 @7 M# h# p% K, W% }“แต่คุณก็ปฏิเสธมัน!!” น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวให้ผมสะท้านเฮือก ร่างที่นอนอยู่ผุดลุกขึ้นก่อนลงแรงบีบที่สันกรามจนความเจ็บปวดแล่นริ้ว แม้ร่างกายภายนอกที่นิ่งเฉยเริ่มสั่นเทิ้มอวัยวะภายในบีบรัดแน่นขัด“...ไปเลือกไอ้พ่อค้าขายบะหมี่ซมซ่อ!!”7 d. l* S% h" v. f
' n. A) T' w" F0 t, A: Y0 Y% |6 n9 U- A7 K8 o" _& a# } H
เฮือก!!!มันรู้...มันรู้แล้ว...แสดงว่านัดผมมาเพื่อจัดการผมโดยเฉพาะ แล้วใหญ่ล่ะ!!มันจะทำอะไรใหญ่มั้ย...ไม่นะ!!
# T! S: f1 d6 ^! K
' ?4 z) C D2 p, ^% e
4 \, q) _& f" B! x" F“แต่วางใจเถอะ...” น้ำเสียงมันกลับปรับโทนอ่อนนุ่มอีกครั้ง แต่ไม่ได้ทำให้ความกลัวในใจผมลดลงเลย “...ไม่ต้องกลัว...ผมรักคุณมากขนาดนี้จะทำร้ายคุณได้ยังไง...” มันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบซองบางอย่างขึ้นมาก่อนจะเปิดปากถุงเทของในนั้นลงบนฝ่ามือ แล้วใช้นิ้วมืออีกข้างหยิบขึ้นมา...เป็นเม็ดสีขาว...เหมือนยา...ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่
6 w4 m o1 f3 h' x4 p* n3 n/ b
" d4 P; N, ]0 I6 q7 I/ E) A, l
* C! t3 }& t$ T“กินซะที่รัก...แล้วเราจะได้มีความสุขกัน” เม็ดยาถูกยัดลงเข้ามาระหว่างรอยแยกของริมฝีปาก ผมพยายามกัดฟันแต่เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นผลผมควบคุมมันไม่ได้ “กลืนซะ...อย่างนั้นแหละเด็กดี...”# O7 J2 g# ~8 B* X$ R
" R2 V/ `5 u; n0 P" {: G+ N0 u$ f8 T- A
( b+ I) E5 [, a! E0 `9 H6 qร่างกายผมกลืนเม็ดยาลงไปมันยกยิ้มพอใจก่อนค่อยๆปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือเพียงแค่ชั้นในอย่างไม่รีบร้อนเหมือนรอเวลา...6 }* ?2 a4 Q' m1 H" |
- E5 N3 {" T' Y! Z; R
# x* r' h3 m ^/ J1 D9 @
จากนั้นความสนใจก็หันเหมาที่ร่างกายผม ลงมือปลดเสื้อออก...ร่างกายรู้สึกถึงความร้อนรุ่ม...เมื่อกางเกงถูกดึงหลุด...ผิวเนื้อที่ถูกสัมผัสลูบไล้สะท้านเฮือกและเรียกร้อง...; K8 w4 B' Q3 \- b
' w4 J& b" _. w9 A+ a6 n" `2 g. T
& w& y0 M v6 p# u- u tแม้ในใจกู่ร้องรังเกียจหลีกหนี...แต่ร่างกายกลับเบียดรัดเข้าหาอย่างต้องการ9 {) V+ z! X/ ^% H2 R; G
/ a+ M. H0 | H$ s+ e g! g: x( e6 ?
_7 n. q+ {% K) E' `* O8 ]“เป็นไงที่รักเริ่มขยับตัวได้แล้วใช่มั้ย นั่นแหละ เดี๋ยวผมจะปลดข้อมือคุณนะเราจะได้สัมผัสกันและกัน....”4 F `9 U+ D6 A
7 B9 t+ W! Y6 N+ o6 p
8 t, b; N1 A% F6 @. z% q7 F3 K2 Rไม่...ใครก็ได้หยุดผมที...ผมไม่ต้องการแบบนี้...ไม่อยากได้สัมผัสอันน่ารังเกียจนี้... L! K4 S7 L# v, `
' e$ b r2 @. n6 H
$ }1 n+ H0 A' j7 z* x' pน้ำตาไหลอาบแก้มอย่างทุกข์ทม...แต่กลับเปล่งเสียงร้องครางอย่างสุขสมออกมา1 ]! \& q! d; X+ D( y# ?1 R
. {9 F4 B8 H3 S1 Z7 U9 S! F3 K/ b% J$ z! S) N# o
( y2 J% ?3 g8 R, k. J0 t- {. f* W
7 @ d2 N, R5 m; L2 F
กริ๊ก!!
, o" K8 l/ O" B5 q1 k6 J. z& S2 F2 c; U8 {" G+ R, a
1 L) i2 d' k: J: eโครม!!
6 h$ z: D' P; p
: w' z0 C, B8 n$ M! O4 h: v! l! X: Z( h
. |* g+ l) A/ {! f0 Sในขณะที่สองร่างกำลังซุกไซ้โรมรันเสียงทุบบางอย่างตามมาด้วยเสียงประตูที่เปิดออกกว้างกระทบผนังโดยแรง ร่างด้านบนลุกพรวดขึ้นแต่มือผมกับไขว่คว้าหาสัมผัสนั้นอย่างน่าสมเพช
; ~ F4 N% n$ Y+ B+ U0 S' E
/ E# C4 D" D/ Y G! w4 Q. J, ?% j. ?9 x. f' w6 A2 D2 p
“คุณเล็ก!!” เสียงเรียกดังกังวานอันคุ้นหูดึงให้ผมหันกลับไปมอง ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยกามารมณ์สว่างขึ้นทันตา และวินาทีต่อมาก็ถูกบดบังด้วยทำนบเขื่อนน้ำตามากมาย / }4 W! G0 c1 `' F$ g7 t
! e2 p# e$ w$ X% U8 V& }) x9 l/ q
) i$ _2 R# e8 \3 V- {7 o“ใหญ่...ใหญ่...ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกเขาไม่ขาดปากหัวใจอุ่นวาบอย่างรู้สึกปลอดภัย พยายามรวบรวมสติของตัวเองกลับมา, | U! c9 [7 ^
3 P! X8 m% M& `$ I
$ m# y$ \; d. ~1 V# L7 Z9 P
“มะมึง...เข้ามาได้ยังไง!!” เสียงตวาดกร้าวอย่างโมโห พร้อมนิ้วสั่นระริกด้วยความเกรี้ยวโกรธชี้ไปยังร่างสูงใหญ่ของผู้บุกรุกที่หน้าตาดุดันไม่ต่างกัน มองไปยังกลอนประตูก่อนเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา
- c* k) t3 u1 j6 Z5 [8 F G
( W8 e, s6 z' I4 t" h! ` ?! r$ v3 V: _0 Y, J9 q# X' g4 l
ประตูตรงหน้าที่ถูกเปิดออกมีรอยโหว่ตรงส่วนลูกบิด เลื่อนสายตามาจึงพบว่าลูกบิดประตูพร้อมส่วนล็อกรูปทรงบิดเบี้ยวทั้งยวงหลุดคามือเจ้าของร่างสูงใหญ่ผิวเข้มตรงหน้า
, p( v' W+ ^% x: h* s8 p8 O+ q9 F6 R/ Z; m1 m8 F1 W% |/ v1 [
# q7 O& H. a2 o; l8 N
เป็นไปไม่ได้...โรงแรมหรูแห่งนี้มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ยอดเยี่ยม ทำไมถึงปล่อยไอ้ขี้คากแต่งตัวมอซอเข้ามาได้ และยังสามารถทำให้ประตูมีรอยโหว่จากการกระชากลูกบิดออก...เหมือนทำให้แหลกด้วยมือเปล่า...จะเป็นไปได้ยังไง
2 B' g9 k, j5 K! T1 `7 t1 e: C2 S& i' X
) v- u! Y, [/ Q" @, i
ร่างของนายพชรถอยกรูด ถึงมันจะตัวสูงใหญ่แต่ก็เทียบไม่ได้เลยกับร่างใหญ่โตตรงหน้า ผมข่มความร้อนรุ่มในกายแล้วเบิกตากว้าง ไม่...สายตาคมคู่นั้น...ว่างเปล่า...ลุกโชน...2 U; P6 r5 {6 n
8 Q9 A c3 d5 d; Z! U- k' {7 k9 {7 N$ W; t3 p
ใหญ่ไม่พูดอะไรย่างสามขุมเข้าไปหานายพชร ผมกำลังจะเปล่งเสียงร้องเมื่ออีกฝ่ายคว้าปืนจากในลิ้นชักออกมาแต่ก็ช้ากว่าใหญ่ที่สะบัดมือออกไปทีเดียวปืนก็หลุดออกลอยขึ้นไปในอากาศและตกลงมาอยู่ในความครอบครองของเขา' d8 o$ a8 s/ V7 F @
' E: X, r: r9 t& I
( \( a# a* ]2 y* Z3 U; X7 q“กะแก...” มันเบิ่งตาโตอย่างตกใจก่อนร่างกายจะเริ่มสั่นเทิ้มและลนลานอย่างเห็นได้ชัด“กูจะเรียก รปภ. จะแจ้งตำรวจ!!”+ \7 c/ k9 J9 ^7 {
4 p+ ]* m3 P1 R' y7 R
6 @2 s2 N. P+ P2 f1 Q, bปัก!!
7 F+ d) I; ]0 z% _' n1 y3 d5 E/ ~6 L9 k% V/ T
, J" v: |6 Y: p1 [; f: Pเหมือนใหญ่ไม่รับรู้อะไรแล้ว เขาใช้สันปืนตบลงไปบนขมับฝ่ายตรงข้ามจนล้มลงยกปืนขึ้น แต่ไม่!!...ใหญ่ไม่ได้เหนี่ยวไก กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นเพื่อนั่งลงตรงหน้าร่างที่ถดตัวหนีไปด้านหลังทุบกำปั้นเข้าตรงลิ้นปี่จนมันร้องอั่กก่อนแน่นิ่งไป โยนปืนขึ้นมาบนเตียง คว้าจับข้อมือก่อนกดลงบนพื้นบังคับฝ่ามือนั้นให้แบออกนาบขนานกับพื้นไม้แล้วใช้กำปั้นของตัวเองทุบลงไปบนนิ้วอีกฝ่ายโดยแรง ผมได้ยิน...ได้ยินเหมือนเสียงกระดูกแตก- y: H6 @# ~& @8 \
8 l( S( V' o: c( A
- N" @1 ?" ~" h5 M+ h( g$ _“อ๊ากกกกกกกกกกกก”
9 S: Y% h s1 w+ u q
: b! p! V4 d8 W; K% p6 _, [8 C% y& h* M# E# [( S
แล้วใหญ่ก็ทุบเช่นนั้นกับทุกนิ้ว...ทีละนิ้ว...ผมตัวสั่นเทิ้มเมื่อได้ยินเสียงกระดูกแตกหักสลับเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด เมื่อครบเขาก็ละไปยังมืออีกข้างแล้วก็เริ่มทุบ...
( X/ ^' ]# \1 K. ?5 K: z5 d/ H. }
% c- c1 U- r! A7 Y! w$ D9 U' C- x“อ๊ากกกกกกกกกก”6 f/ q9 T) m/ p6 m: ], M/ V
5 ^1 A; |% u# y+ Y8 ^/ ]& k( s
' s0 s6 n9 c6 d% e: \4 W“พอ...ใหญ่พอแล้ว...” ผมเปล่งเสียงสั่นเทิ้ม แต่เหมือนเขาไม่ได้ยิน...จดจ่ออยู่กับร่างกายที่ดิ้นทุรายตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่าแข็งกร้าว
* r) G+ u# \( e& v( d* Q
" W' S/ \6 T1 F
) k6 ^ p+ ?* b! t, T( d, H1 d! @หลังครบนิ้วทั้งสิบ เขาก็เริ่มจัดการตามข้อต่อสำคัญๆของร่างกาย เริ่มด้วยข้อศอกเขาใช้มือทั้งสองข้างหักมันไปอีกด้านอย่างฝืนธรรมชาติจนมันผิดรูปร่าง ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่หักตะเกียบเล่น
3 J9 c, g. t- P" h; c7 }
. F5 {* m3 R, D- T) n( A7 ]# }" {0 t' J9 U
“อ๊ากกกกก พอ!! ปล่อยฉัน ขอร้อง ใครก็ได้ ช่วยที อ๊าก!!” ร่างที่ถูกกระทำขอร้องด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวด หว่างขามีน้ำเหลวใสไหลออกมา
$ _- `- b# S* e7 l" o7 @# i: @* o, s: S% \/ u3 R$ X' y" Z
1 _4 V/ v$ a8 {# [7 {3 tไม่!!ผมจะปล่อยให้เขาทำร้ายคนอื่นมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
+ r8 f O" L% U; }& g6 I- S0 A) _# T
" I2 ^7 ?6 s i& Q$ z
7 f. |1 X/ e, s$ {“ไม่...พอ...หยุดเถอะ...ขอร้อง หยุดนะ” ผมเพิ่มเสียงพลางตะกายร่างไปเพื่อรั้งเขาไว้แต่เหมือนจะไม่ได้ผล ใหญ่หลุดไปอีกโลกที่ผมเข้าไม่ถึง
6 y4 J7 K! w5 N0 I5 K: X3 J! o8 X3 x7 e, z6 D& U, J( e- u+ C/ {
+ s' Z: y( c W5 i/ @! V“หยุดซะ”* D5 T; ?$ V8 o" o# i
, A' L5 [: I5 S) ~( W
' E/ _2 c& n& }5 H! ] Y. fกึก# C( r- N2 F2 n3 O# p D$ s4 g' o* Q! q
2 z# j7 b# H& ?- Z; u
3 t& D) L/ V4 V7 Q8 mมือที่กำลังจะจัดการกับขาทั้งสองข้างนิ่งชะงัก ผมหันกลับไปมองเจ้าของเสียงก็เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าสวยลูกค้าประจำของร้าน เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ใหญ่นิ่งงัน หยุดชะงัก ก่อนลุกขึ้น...เหมือนสติเขากลับมาแล้ว แววตาว่างเปล่าดุดันกลับมาสะท้อนเงาเหมือนอย่างเคย
: N6 {6 d) S- S) P& R
% j$ p$ H" B$ v! V! D
o1 G/ [. j7 Rก่อนจะไหววูบเมื่อเห็นผม “คุณเล็ก...” น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยอย่างสะท้อนใจก่อนเดินเข้ามาใช้ผ้าคลุมร่างผมไว้แล้วช้อนอุ้มขึ้น
& J) i% L: A$ T
$ g) y. ^5 D0 b9 {, s" k& N' ~4 P% W6 h
& g# q$ w7 J+ t. E( U* Bผมซกลงบนอกอุ่นอย่างโหยหาในจังหวะที่ก้าวผ่านชายร่างสวย เจ้าของเสียงนุ่มหวานก็เอ่ยขึ้น “ไปพักห้องผมก่อนเถอะอยู่ข้างๆนี่เอง”7 u' T8 Q' D1 e
# H* E! G3 A+ L/ I* {$ P
* [9 k4 c Z8 ]7 q( M
ผมจ้องมองเขาอย่างฉงนสงสัย และเหมือนเขาจะรู้ตัว& r) ]5 C& c6 _/ \
2 S' u- E. {! {8 }7 V5 h
8 D5 b, q0 d7 U) _+ j! L“ผมได้ยินเสียงโครมครามเลยมาดูก็เท่านั้นไปเถอะ”
9 ~( q) } S- E, g3 `; K. |+ q' ^, }" j R+ L& o
+ K9 J! O, p& n3 x$ [7 u
ใหญ่เดินตามเสียงนั้นไปอย่างว่าง่าย ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นหรอก สิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือทำไม...เพียงแค่เขาใช้เสียงนุ่มหวานโทนปกติไม่ได้ดังไปกว่าเสียงของผม แต่ทำไมเมื่อเป็นเขาร้องห้าม...ใหญ่ถึงหยุด...เพียงแค่เสียงแว่วหวานก็ทำให้เขารู้สึกตัวขึ้นมา
2 P9 [8 o; g" ], Q# s: P5 l5 d% ?' f1 T$ }% [: l( G5 t( P, V U
1 G2 {. x7 K# d: n, z. F5 {6 nทำไมกัน...3 W1 S) z2 {; e- w/ d
0 L: t! t0 [8 R7 D- T1 W6 K( F8 I. p l
“พาเขาเข้าไปในห้องน้าน่าจะช่วยได้”9 c$ e5 I- w& t; c/ h L
! o; b# O" Q# R6 E8 d. m8 |$ j
“ขอบคุณ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง” ชายหน้าสวยพยักหน้าก่อนเดินออกไปด้านนอกและช่วยปิดประตูให้ ตอนนี้จึงเหลือแค่ใหญ่ที่วางผมลงในอ่างอาบน้ำ...และผมที่ความร้อนรุ่มกลับมาครอบงำอีกครั้ง
( p/ h, W) u; T1 T5 q+ u+ s/ q
0 G l+ Z+ X/ J9 [7 ~7 R8 y
7 @ N% U3 b; ]7 `“ใหญ่ช่วยฉัน...ช่วยฉันหน่อย” พอเป็นใหญ่ผมก็ไม่คิดจะกักเก็บความทรมานอีกแล้ว กระโจนตัวลุกขึ้นเข้าเรียกร้องสัมผัสเขาจูบตอบผมกลับมาลิ้นที่เกี่ยวพันเรียกให้รู้สึกต้องการจนต้องเลื้อยมือเข้าไปช่วยปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขา
1 V9 ^/ R* b4 C- n$ [9 s( T, J
* p" ^! C4 N/ r8 R e$ h7 I1 g; Z: s3 x- n7 i$ M8 b
แต่ใหญ่ก็รั้งผมออกก่อนกดร่างลงแช่ในน้ำเย็นๆ
) Y) G) U1 Z( I
5 q* d! z1 a5 ]$ W# w- W# y* k4 |9 T6 O* p. ?
“ใหญ่...” ผมมองด้วยแววตาเว้าวอน เขาตรึงผมไว้แน่นจนไม่อาจขยับตัวเข้าหา J& I% h0 m1 T$ ?2 h- Y$ j
“คุณเล็กอดทนนะ อีกเดี๋ยวก็จะทรมานน้อยลงแล้ว น้ำเย็นๆจะช่วยคุณให้ดีขึ้น”
- t0 z" p. V# \% [& F! ?
# ]. p+ z) }% }4 t; H2 z! y0 S. R9 V/ u( o; ^
“ไม่ใหญ่...ฉันทรมาน...สัมผัสฉันนะ...นะ” มือผมพยายามไขว่คว้าเกี่ยวรั้งแต่ก็ถูกผลักดันกดลงในอ่างน้ำเย็นมากขึ้น
) ~2 E9 G& Z& y+ J* J" k( x, y {! x8 q( X- y# M) g. p
! `* F# F! n- g0 h9 i
“คุณเล็กฟังผม...เพียงคุณอดทนและผ่านมันไปได้หลังจากนี้ถ้าคุณยังต้องการที่จะให้ผมกอด...ผมก็จะกอดคุณ...”
+ z: C/ c+ N5 y; D$ K
3 v( D& C2 B0 V0 [, r: }& P
3 _5 W: q0 l1 o, zเพียงเท่านี้ก็ทำให้ผมสงบนิ่งได้มากขึ้นกัดริมฝีปากแน่นอย่างข่มกลั้น ภายในใจกลับเต็มตื้นด้วยความตื้นตัน . Z, T& \5 V, F5 J+ C3 e
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:44:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:26:24
โพสต์ 2020-4-20 01:19:15
โพสต์ 2020-4-20 01:23:19
