รักนะครับ...พ่ออีกคน 8.5 (:ลุง และ พ่อ#2)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย surhatamit เมื่อ 2020-8-22 03:15"เดี๋ยวแม่พาน้องไปอึ๊ เราขึ้นไปหาคุณพ่อก่อนเลยนะ" แม่บอกเมื่อเราเดินทางมาถึงโรงพยาบาล ผมกดลิฟท์ขึ้นไปชั้นที่คุณพ่ออยู่ แล้วเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนพักเบาๆเพราะกลัวจะรบกวน
"มึง ... กูฝากดูแลครอบครัวกูหน่อยดิ" พ่อผมคุยกับคุณลุง จะว่าไปตั้งแต่ที่พ่อป่วยลุงก็แทบไม่ได้ห่างกายพ่อเลย ลุงบอกแม่เสมอว่าจะดูแลพ่อให้ คุณแม่จะได้ยังทำงานและดูแลผมกับน้องต่อไป
"เอ็งก็ลุกขึ้นมาดูแลเองสิวะ ... จะให้กูทำเพื่อคนที่กูรักทำไม ถ้าเขาไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว" ลุงสะอื้นร้องไห้ ผมไม่เคยได้ยินลุงคุยกับพ่อด้วยศัพท์ที่สนิทสนมกันขนาดนี้มาก่อนเลย ราวกับว่าจริงๆแล้วทั้งคู่เป็นเพื่อนรักกัน
"ถ้ากูตาย กูจะไม่ได้อยู่ในหัวใจมึงแล้วหรือไง" พ่อพูด แต่ลุงก็ยิ่งร้องไห้ !!!???
"มึงๆ อย่าร้อง กูสิที่ต้องร้องเพราะกูกำลังจะตาย" พ่อพูดน้ำเสียงดูร่าเริงมาก
"จนวินาทีสุดท้าย มึงก็จะทำให้กูมีความสุขให้ได้ใช่ไหม"
"ไม่ทำได้ไง มึงคือหนึ่งในสองอย่างของชีวิตกู" ถึงพ่อจะปลอบใจลุงด้วยคำพูดที่ผมไม่เข้าใจ ลุงก็ยังร้องไห้ไม่หยุด ผมไม่ทันได้สนใจเรื่องสถานะของลุงกับพ่ออีกเพราะความเศร้ามันจับขั้วหัวใจ
หลังจากพ่อผมจากไปลุงก็เป็นฝ่ายร้องไห้หนักที่สุด แต่ลุงก็เป็นเพียงที่พึ่งเดียวของผมกับแม่ในเวลานั้นไง ลุงกลับหนีหน้าหายไป แม่เคยพาผมไปตาม ผมเข้าไปในบ้านได้ยินเสียงลุงร้องไห้อยู่ในห้องนอนและไม่ยอมออกมาพบใคร แม่ก็เลยไม่ไปตามลุงอีกและจัดงานศพเอง จนวันสุดท้ายลุงก็มา แต่ก็ไม่ทันแล้วไหม ผมต้องทนเห็นแม่ร้องห่มร้องไห้ โดยทำได้แค่นั่งข้างๆกับแม่ไม่รู้เลยว่าต้องทำยังไง !! นี่ลุงรักผมจริงไหม แค่มาอยู่กับผมและกอดผมไว้ไม่ได้เลยจริงๆหรอ
....
"พี่ หนูว่าหนูคิดดีแล้วนะที่จะส่งลูกชายไปอยู่หอ" แม่พูดกับลุงในช่วงที่ผมกำลังจบ ป.6 "พี่เองก็บอกไม่ใช่หรอว่าพี่ชอบช่วงชีวิตที่ได้อยู่หอมาก"
"แต่ว่า ..."
"อีกอย่าง พี่กิตต์(พ่อของผม)ก็เคยบอกด้วยว่าที่นั่นทำให้เขาได้เจอสิ่งที่ดีที่สุดมาหนึ่งอย่าง"
"แล้วเธอรู้ไหมว่ามันคืออะไร"
"ไม่รู้นะ พี่กิตต์ไม่เคยเฉลย แต่ว่า.. นั่นแหละ หนูอยากจะส่งลูกไป"
"เอาเถอะ ลูกเธอ เธอตัดสินใจแล้วกัน"
"ค่ะ" แล้วคุณแม่ก็เดินจากไป
"สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตสองอย่างที่เขาชอบพูดถึงบ่อยๆ เธอคืออย่างที่สอง...เธอรู้ใช่ไหม"
"หนูกับลูกๆ ใช่ค่ะหนูรู้ ... แต่พี่ไม่รู้อย่างแรกได้ไง อุตส่าห์เป็นเพื่อนสนิทของเขาตั้งแต่สมัยอยู่หอเลยนะ"
"พอเลยๆ ถ้าพี่ไม่ชวนเขากลับมาค้างบ้านบ่อยๆ จะได้เจอเธอและรักกับเธอได้ยังไงห๊ะ แต่ช่างมันเถอะ ....... พี่คิดถึงเขาหว่ะ"
"หนูก็คิดถึงเขามากค่ะ"
ถึงบางอ้อเลยครับ พ่อกิตต์เคยเป็นที่ 1 กับลุงแน่นอน
ถึงรักและเสียใจกับการจากไปของพ่อมากขนาดนี้
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} พอจะเข้าใจแล้วว่าทำลุงถึงเปลี่ยนไป{:5_146:} ขอบคุณคับบ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณ ขอบคุณครับ ลุงคือคนรักเก่าสินะ ขอบคุณมากครับ{:5_146:} เจอกันที่หอตอนเรียนนี่เอง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก