เล่ากรรม บาปหนา - จุดเริ่มต้น
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DomQwQ เมื่อ 2020-6-7 04:13คำเตือน เรื่องนี้มีการใช้คำหยาบคายในระดับหนึ่งเพื่อที่จะถ่ายทอดอารมณ์เท่านั้นและมีเนื้อหาที่ค่อนข้างรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
http://www.g4guys.com/static/image/hrline/line3.png
บางคนบอกว่าเมื่อเรารักกับใครคนนึงแล้ว เราก็ควรที่จะเคารพเขาเหมือนที่เขาเคารพเรา เพราะความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนคือการที่คู่รักเสมอภาคกัน
แน่นอนว่ามันช่างเหลวไหลไร้สาระจริงๆ
ผมว่าผมเคยอ่านประโยคน้ำเน่านี้ในเว็ปอะไรสักอย่างนี่แหละนะ คนที่เขียนคำหวานๆเลี่ยนๆแบบนี้ได้นี่มันโคตรจะอ่อนต่อโลกจริงๆ
คนที่รักกันน่ะมันไม่จำเป็นต้องเสมอกันหรอก บางคนก็อยู่ในสถานะที่ควรจะถูกอีกคนเคารพ
เพราะอีกคนมันเติมเต็มความกระหายให้ได้ยังไงล่ะ
บางคนมันก็ไม่ได้จะต้องการมีคนอีกคนที่เสมอภาคกัน
บางคนมันก็ต้องการให้มีคนบัญชา
ให้มีคนกุมชีวิต
คนที่ทำให้ตนตกต่ำกว่าการเป็นมนุษย์ในปัจจุบัน
เพราะมันกระหายในการเป็นขี้ข้าคนอื่นยังไงล่ะ
มันต้องการคนที่จะเป็นเจ้านายของมันได้
จะให้เท่ากันสักอย่างนึงก็คงจะต้องใช้คำนั้นล่ะนะ
ศีลเสมอกัน
มุมมองของความถูกต้องที่เหมือนๆกัน
แต่สำหรับผมกับพ่อแล้วคงจะเป็น
บาปหนาเสมอกันมากกว่า
ผมว่าผมกับพ่อน่าจะเป็นคู่ที่ดีนะ แค่ผมดันเป็นลูกของพ่อเท่านั้น ส่วนพ่อก็อยากเป็นขี้ข้าคนอื่นซะเหลือเกิน
ผมจะไม่เถียงหรอกนะ ว่าผมชอบเป็นเจ้านายให้กับพ่อ ใช้จุดอ่อนของพ่อ ทำให้พ่อต้องเล่นเกมกามกับผม ถ้าใช้หลักศีลธรรมอันดีงามมาตัดสินแล้วก็ชัดเจน
...ว่าผมมันโคตรระยำขนาดไหน
และผมยอมรับว่าผมใช้ความกระหายของพ่อมาควบคุมพ่อ ให้มันมาเป็นกะหรี่ของผมอย่างเต็มใจ
แต่อย่าคิดว่าผมเป็นคนไม่ดีนะ บางทีผมก็รู้สึกผิดที่ทำกับพ่อได้ลงคอ กดขี่ข่มเหงพ่อ ลดศักดิ์ศรีความเป็นคนของมันลงทุกๆวัน
แต่แค่ผมมองไปในตาพ่อ... ผมก็ต้องทำต่อไป...
สายตาที่หิวกระหาย
เพลิงกามที่ไร้ซึ่งสามัญสํานึก
ความต้องการที่จะถูกเติมเต็มด้วยกลิ่นกามและน้ำควญอย่างไม่มีที่สิ้นสุด...
บางทีมันก็ทำให้ผมกลัวพ่อของผมเอง
ผมกลัวว่าสักวันหนึ่ง พวกเราจะถูกความบ้าคลั่งนี้ครอบงำ
หรือมันสายเกินไปแล้ว...
ผมก็ไม่กล้าคิด
ในบ้านนี้ ฐานะของพวกเราแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
หลังจากวันนั้น วันที่พ่อตกเป็นกะหรี่ของผม
วันที่พ่อตกเป็นขี้ข้าควญของผม
ผมก็คอยสั่งชีวิตพ่อเสมอ
เช้ามา พ่อก็ต้องตื่นมาทำกับข้าวเหมือนปกติ
แต่คราวนี้มันแตกต่างกัน
พ่อไม่ใด้นอนบนเตียงคนเดียวอีกต่อไปแต่มีผมที่นอนอยู่ด้วย
เมื่อพ่อตื่นแล้วพ่อก็ปลุกผม
พ่อที่อยู่ในร่างเปลือยเปล่าเพราะกิจกามจากคืนที่แล้วก็เคลื่อนตัวมาถลกกางเกงของผมและดูดควญผมเบาๆพร้อมกับใช้มือลูบตัวผม
นี่คือการปลุกวิธีใหมของพ่อ
"ซี้ด.. ตื่นแล้วครับพ่อ.." ผมที่ได้รับรสความเสียวกระซ่านก็ตื่นมาเจอพระบิดากำลังยกหัวขึ้นลงควญของผมอย่างเมามัน
"อืม..." พ่อที่ปากไม่ว่างก็ครางทักทายผม แรงสั่นจากการส่งเสียงของพ่อได้มาลูบเร้าท่อนเอ็นผมเบาๆ ผมลูบหัวท่านอย่างรักใคร่
ในตอนนี้ผมมีความสุขเหลือเกิน
แต่น่าเสียดาย...
พ่อผละออกไปจากผม น้ำลายของพ่อและน้ำหล่อลื่นที่ผมหลั่งประดับควญใด้ติดตามปากพ่อไปเป็นสาย
"ยังก่อนลูก" พ่อผมบอก ว่าแล้วก็คลานขึ้นมาจูบแลกลิ้นกับผม กลิ่นคาวยังอยู่ในปากพ่อไม่ได้จะทำให้ผมสงบใจลงได้เลย
"เดี๋ยวพ่อไปทำอาหารเช้าให้ลูกก่อนนะ" พ่อบอกผม
"โธ่พ่อ... ตอนนี้ผมยังไม่หิวข้าวเลย" ผมท้วง มือก็ซนไปลูบไล้ก้นเนียนที่ผมได้แสดงความเป็นเจ้าของไปตั้งแต่คืนก่อน
แล้วก็ค่อยๆเลื่อนไปเล่นรูของพ่อที่ยังคงมีคราบกามอยู่ พ่อผมก็ครางออกมาเสียงน้อยๆบ่งบอกว่าชอบขนาดไหน
แต่พ่อก็รีบผละออกไปจากเตียงเพราะรู้สึกได้ว่าถ้าอยู่ต่อคงไม่ได้ไปทำอาหารจนถึงเที่ยง
"โห่..." ผมได้แต่เสียดายกับทางเข้าสวรรค์ที่หนีไป
"ใจเย็นๆน่า เอก" พ่อบอกผมก่อนที่มือจะไปชักควญของตัวเองจนมันชูชัน
"ยังไงพ่อก็เป็นของลูกทั้งตัวและหัวใจอยู่แล้ว" พ่อยิ้มให้ผม ร่างของพ่อที่เปลือยเปล่าพร้อมกับท่อนกามที่ตื่นเต้นเปรียบเสมือนเครื่องย้ำเตือนว่าความสัมพันธ์ของเรามันช่างงดงามแค่ใหน
พ่อให้ผมดูเป็นบุญตาสักนิดหน่อยก่อนเดินไปทำอาหารทั้งๆอย่างนั้น ผมก็อยากจะลงไปดูแต่พระบิดาผู้ให้กำเนิดบอกให้ผมรอไปก่อน ยังลงจากเตียงมาไม่ได้ เล่นเกมเล่นโทรศัพย์ไปให้สบายใจ ผมก็ต้องเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย เราต้องทำให้กะหรี่เรามีสุขเสมอ นั่นคือความรับผิดชอบของการเป็นเจ้านาย
เมื่อก่อนพ่อจะต้องทำอาหารเช้าเพราะหน้าที่และเพราะผมทำอาหารตอนเย็น
แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว
ทั้งบ้านติดกล้องเอาไว้หมด ในโทรศัพย์ผมมีแอปที่เชื่อมต่อกับกล้องพวกนั้น ในตอนนี้ผมมองเห็นทั่วทั้งบ้าน
มันคือหนึ่งในสิ่งที่พ่อขอ ให้ผมจับตาดูชีวิตมัน ให้มันไม่มีสิทธิที่จะปกปิดสิ่งใดจากผม ผมมองพ่อผมที่อยู่ในสภาพเกือบเปลือยเปล่า มีเพียงผ้ากันเปื้อนสีขาวที่มีคำว่า Fuck me คอยปิดบังแท่งควญที่ชี้แข็งอย่างตื่นเต้น
ตื่นเต้นเพราะมันไม่ได้ทำแบบนี้เพราะหน้าที่
แต่เพราะมันทำตามคำสั่ง มันต้องทำอาหารในสภาพที่โรคจิตอย่างนี้เพราะมันคือกะหรี่ของผม มันรู้ตัวว่ามันถูกจับตาดูอยู่ทุกการกระทำ ถึงแม้กล้องในห้องครัวจะไม่ใด้เห็นและถ่ายทอดภาพได้ดีที่สุด แต่พ่อก็คอยรักษาตำแหน่งไม่ให้ตัวมันเองออกไปนอกระยะของกล้อง เมื่อควญมันเริ่มหายแข็ง มันก็ไปลูบเล่นให้ควญมันตื่นขึ้นอีกรอบ แค่นี้ก็ทำให้ความตื่นเต้นและความอยากในกามของผมก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณ แถมวันนี้มันก็จะได้ทำให้หนึ่งในฝันกามของมันเป็นจริง มันได้บอกให้ผมรู้ถึงแผนในฝันคร่าวๆของมันแล้ว แต่มันไม่คิดที่จะบอกโดยละเอียด
ผมล่ะตื่นเต้นกับแผนของวันนี้จริงๆ
เมื่อก่อนผมก็จะตื่นมาล้างหน้าช่วยพ่อทำเรื่องสัพเพเหระตอนเช้า
แต่ตอนนี้ผมก็นอนเล่นโทรศัพย์ของผมกับของพ่อไปอย่างหมดห่วง รอพ่อมาทำหน้าที่ใหม่ของพ่อ ผมไม่รู้หรอกนะว่าหน้าที่ใหม่นั้นคืออะไร แต่ถ้าพ่อขอมาเองก็คงจะไม่ธรรมดา
แหงล่ะ แค่เรื่องของเราก็ไม่ธรรมดาแล้ว
ของๆพ่อยังไงก็เป็นของๆผมอยู่แล้ว ขอจุ้นจ้านหน่อยน้า ไอ้งานพวกนี้ผมดูด้วยละกัน ถือซะว่าฝึกงานขั้นพื้นฐาน ผมจะช่วยพ่อเอง...
โอ้ ในทวิตเตอร์พ่อ คนติดตามเยอะมากขึ้นอย่างก้าวกระโดดเลย มีคนชอบคลิปการใช้แท่งดิลโด้ของพ่อมาก ถ้ามีคนสนใจเพิ่มมากกว่านี้คงหาเงินจากงานอดิเรกนี้ได้ไม่ยาก
หลังจากที่เล่นโทรศัพย์ไปอย่างสบายอารมณ์ ในที่สุดกะหรี่สุดที่รักของผมก็มา
เมื่อมันมาแล้วผมก็วางโทรศัพย์ลง สายตามองดูมันอย่างสมเพช ส่งรอยยิ้มสะใจให้มันตื่นเต้นเล่นๆเป็นการทักทายที่ผมเดาว่ามันน่าจะชอบ ร่างกายของมันมีเพียงผ้ากันเปื้อนที่ไม่ค่อยช่วยปิดบังควญของมันที่ตั้งตระหง่านสักเท่าไหร่
มันที่เห็นผมมองดังนั้นก็กระดกควญสนอง ผ้ากันเปื้อนที่กระดกตามคนสวมทำให้ผมรู้สึกดีที่ได้ให้มันซื้อผ้านี้มา คำว่า Fuck me ของผ้ากันเปื้อนดูเชิญชวนน่าสนองสุดๆ
"อรุณสวัสดิ์ครับพ่อ ข้าวเช้าเสร็จแล้วใช่มั้ยครับ" ผมถามมันที่ตอนนี้ยืนอยู่ที่หน้าเตียง
"อรุณสวัสดิ์ครับท่านเอก ข้าวเช้าของท่านเอกเสร็จแล้วครับ ผมขอทำหน้าที่ของผมนะครับ"
ว่าแล้วมันก็ก้มลงกราบผมที่นอนอยู่บนเตียง "ผมมาเพื่อบริการควญท่านเอกยามเช้าครับ"
ไม่ว่าจะกี่รอบ ผมก็ไม่ชินเลยจริงๆที่พ่อกราบผม ภาพนี้มันทำให้ทั้งหัวใจและร่างกายผมรู้สึกซู่ซ่าเสมอเลย ผมว่าผมโดนพ่อส่งเสริมให้ทำบาปมากขึ้นทุกวันๆ
การให้พ่อกราบ ถึงแม้มันจะทำเองอย่างเต็มใจก็เถอะนะ...
ตั้งแต่วันแรกที่ผมโดนพ่อผมกราบแทบเท้า มันก็ทำให้ผมพอจะเดาถึงความกระหายของพ่อได้
พ่อต้องการคนที่พ่อจะสามารถเทิดทูนบูชาได้ เป็นคนที่พ่อยกให้แทบจะเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก
ผมว่าผมก็เป็นคนโรคจิตแล้วนะ...
เทียบไม่ได้เลยจริงๆ
"ได้โปรดมอบพรให้ผมด้วยครับ ท่านเอก"
ในเมื่ออุส่าห์เล่นซะขนาดนี้ ผมก็ต้องไม่น้อยหน้า
"ได้อยู่แล้ว กูเป็นคนใจบุญนะ อยากได้ก็มารีดเอาเอง" ผมบอกมันด้วยความเอ็นดู ส่วนมันก็คลานขึ้นมาหาผมด้วยความอยากดูเอ็น
"ขอบคุณมากครับ" มันว่าแล้วก็ครอบปากมันลงบนควญผมทันที มันใช้ลิ้นของมันเล่นหัวควญอย่างชำนาญ การดูด การใช้แก้ม และเทคนิคของกะหรี่ร่านทำให้ผมต้องร้องออกมาอย่างสุขสม เสียงผมครางและเสียงของพ่อที่ดูดควยลูกตัวเองเป็นเสียงที่บรรเลงกามต่อไปเรื่อยๆ
แต่เมื่อผ่านไปสักพัก ผมก็จับหัวมันเย็ดแทนเพราะราคะที่สุมอก มันไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว และนี่เป็นสัญญานว่าพรศักดิ์สิทธิ์ของมันใกล้จะปรากฎ แรงที่เร็วขึ้นเรื่อยๆทำให้ผมเสียวจับใจ
แต่ความจริงที่ว่าพ่อผมกำลังรับรสกามของผมเป็นสิ่งที่ผมภูมิใจมากที่สุด
"แม่งเอ้ย... ซื้ด..." ผมครางเพราะความสุขที่หาไม่ได้จากคนอื่นบนโลกใบนี้ ควญผมแทงเข้าออกปากพ่อแบบไม่พักให้หายใจ
"โอ้ย... จะแตกแล้ว... ไอ้กะหรี่มึงรับพรกูไปให้หมดนะ แม่งเอ้ย.. ซี้ด.. อ้า... อ้า... อา... ฟู่ว..." ในที่สุดผมที่กระหน่ำเย็ธปากมันก็แตก ปล่อยคลื่นขาวออกไปสามรอบ ควญผมที่เข้าไปลึกถึงคอทำให้พรของผมเข้าไปในท้องของมันโดยที่มันไม่มีสิทธิต่อต้าน
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ต่อต้านควญผมอยู่แล้วก็ตาม
"อึกๆๆๆ อึกๆ.. อุ แค่กๆๆ.. แค่กๆ.." มันที่โดนเย็ธปากในที่สุดก็ถูกปลดปล่อยจากควญผม มันส่งเสียงสำลักและพยายามหายใจเอาอากาศเข้าปอดจะเป็นจะตาย
"แค่กๆๆ.. ขอบคุณมากครับท่านเอก"มันที่ได้รับพรผมไปแล้วก็กล่าวขอบคุณผมด้วยการจุมพิตหัวควญผมอย่างเทินทูน น้ำกามและน้ำลายเหนียวๆยังคงอยู่เป็นสาย มันใช้ลิ้นเลียลำท่อนของเจ้าเหนือหัวจนสะอาดก่อนที่จะผละออกไป
"ข้าวเช้าพร้อมแล้วครับท่าน ส่วนของกระผมจะเสร็จตามที่ท่านสั่งนะครับ" มันบอกด้วยเสียงเคารพรัก แท่งควญของมันตั้งตรงตื่นเต้นกับบทกามตอนต่อไป มันยิ้มให้ผมก่อนที่จะขออนุญาตออกจากห้อง
เมื่อผมปล่อยให้มันออกไปแล้วผมก็อาบน้ำล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อด้วยอารมณ์สุนทรีย์อย่างใจเย็น ไม่คิดจะดูแอพในโทรศัพย์ว่าพ่อผมทำอะไรอยู่ ยังไงผมก็รู้ว่าพ่อกำลังทำอะไรอยู่แล้ว ผมชะลอเวลาในระดับนึงก่อนที่จะเดินลงไปชั้นล่าง
พอผมลงมาแล้วก็ทำให้รู้ว่าบางครั้งการจินตนาการก็ไม่สำคัญเท่าการได้เห็นจริงๆ...
ผมรู้ถึงทุกตอน ทุกการกระทำที่มันจะทำต่อไป แต่การจินตนาการนั้นก็ไม่สามารถเทียบได้กับสิ่งที่ผมเห็นในตอนนี้
พ่อสุดที่รักที่นั่งคุกเข่าใกล้ๆกับโต๊ะอาหาร ทั้งตัวมีผ้ากันเปื้อนผืนเดียวที่ปกปิดร่างกาย ที่หน้าของพ่อมีจานอาหารหมาอยู่ ข้างในมีอาหารที่พ่อทำยามเช้า ผมที่สั่งไว้ว่ามันห้ามให้ควญมันหายแข็ง แต่มันห้ามจับควญของมัน ทำให้ตอนนี้วิธีเดียวที่มันจะทำให้ควญแข็งยาวนานพอที่ผมจะลงมาก็คือ...
การกระเด้ากับผ้ากันเปื้อน
ให้ผ้านั้นเสียดสีกับหัวควญตนเอง
พ่อผมพยายามกระเด้าโดยที่ยังสามารถนั่งคุกเข่าอยู่ไม่เปลี่ยนท่า มันเกร็งร่างกายสุดขีด หวังว่ากล้ามเนื้อของมันจากที่อื่นในร่างกายจะมีส่วนช่วยให้ท่อนควญคงสภาพไว้ได้ตามคำสั่งของผม
ร่างกายสมบุกสมบันของมันที่สู้คำสั่งทุกอย่างไม่ถอยที่ในตอนนี้กลับเกร็งและบิดไปมาให้ลำท่อนของมันถูกับผ้ากันเปื้อน สีหน้าที่เสียวปนเจ็บจากน้ำหล่อลื่นที่โชกชุ่มผ้าบางส่วนตัดกับความสากของเนื้อผ้า
ยิ่งผมคิดก็ยิ่งตื่นเต้น ถึงแม้ผมจะหลั่งไปแล้วแต่ภาพที่เห็นก็เกือบจะทำให้ผมเข้าไปกระหน่ำเย็ธรูของมันจนมันเดินไม่ได้
แต่ผมก็ต้องรักษากฎเกมกาม การแหกกฎไม่ได้จะทำให้สนุกขนาดนั้นหรอก
เกมกามเล็กๆนี้ไม่ได้มีผมเป็นผู้ร่วมแสดงด้วย
"กูลงมาแล้ว มึงเตรียมอาหารให้พร้อมแล้วใช่มั้ย กะหรี่เมฆ" เมื่อผมเดินมา ผมก็ใช้มือไปถูควญมันผ่านผ้ากันเปื้อนขึ้นลงสักรอบสองรอบถือเสียว่าเป็นรางวัล
มันที่ต้องเกร็งรักษาสภาพควญของมันเสียตั้งนาน เมื่อถูกมือผมมาสัมผัสควญของมัน มันก็ครางราวกับเจอน้ำในทะเททราย
"ซี้ด.. ค.. ครับท่าน อาหารของท่านอยู่บนโต๊ะครับ" พ่อยิ้มตอบอย่างเพลียๆ การเกร็งร่างกายและพยายามคงสภาพให้ควญแข็งด้วยการถูกับผ้ากันเปื้อนเป็นสิ่งที่ใช้แรงมากกว่าที่พวกเราคิดเอาไว้ แต่ในเมื่อกะหรี่ที่รักยังคงสู้ไม่ถอย ผมก็คงทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้นอกจากสนุกกับเกมนี้ให้มากที่สุด
"ดี" ผมบอก "แต่ก่อนอื่น มึงก็เริ่มราดน้ำปรุงรสของมึงได้เลยนะ" ผมนั่งลงบนเก้าอี้ที่โต๊ะอาหาร สายตาจับจ้องพ่อที่เป็นคนเสนอเกมกามนี้
"ข.. ขอบคุณมากครับท่าน" มันได้ยินดังนั้นก็เลื่อนมือเปิดผ้ากันเปื้อนที่บังแท่งควญออกไปข้างนึง มันครางเพราะการถูของหัวควญกับผ้ากันเปื้อน สิ่งที่โผล่ให้เห็นคือสิ่งที่ทำให้ผมเกิดมา ผมมองท่อนกามของมันที่ชูชันสู้สายตาผม มันในตอนนี้ใส่แต่ผ้ากันเปื้อนและเผยให้ผมเห็นท่อนเอ็นที่มีน้ำไหลออกมาปานก็อกน้ำแตกช่างดูลามกเสียเหลือเกิน
ไม่เสียเวลา มันเลื่อนมือมาชักควญมันทันที มืออีกข้างที่ว่างก็เล่นหัวนมของมัน มันส่งเสียงครางออกมาด้วยความเสียว ผมไม่รู้หรอกนะว่าในหัวมันคิดอะไรอยู่ แตตอนนี้ผมว่าผมกินไปดูภาพกามนี้ไปละกัน ถือซะว่าเป็นอาหารตา
ผมชอบกะหรี่ตัวนี้จริงๆรักเลยล่ะ
"นี่กะหรี่ มึงเลิกอายแล้วหรอ มึงยังไม่ได้ปิดม่านลงแหน่ะ" ผมถามมันพลางหยิบมีดมาตัดใข่ดาว มันที่ชักควญอยู่ก็พยายามตอบผม
"ซี้ด.. อ่ะ.. ม.. ไม่อายแล้วครับ.. ต.. ตั้งแต่วันนั้นผม.. ก็ชอบ... แบบนี้..." พ่อผู้แสนดีตอบมา ระหว่างที่เราสองพ่อลูกคุยกัน มันก็ยังชักควญของมันอยู่อย่างไร้ยางอาย
"โธ่ พ่อครับ... พ่อยอมให้โลกรู้ว่าพ่อรักลูกตัวเองจนถึงกับต้องชักควญโชว์ชาวบ้านชาวช่องเชียวหรอ" ผมว่าแล้วก็กินอาหารเช้าของผมต่อไป สายตายังไม่ละจากภาพตรงหน้านี้
พ่อผมที่ชักว่าวจนน้ำควญไหลลงจานหมาของมันอย่างหยุดไม่ได้ ร่างกายแข็งแกร่งที่มีบางส่วนปกปิดด้วยผ้ากันเปื้อนสีขาว มันกำลังใช้มืออีกข้างเล่นหัวนมของมันที่น่าแข็งเป็นไตแล้วตอนนี้ ถึงแม้นี่จะยังเป็นตอนเช้า แต่มันก็มีเหงื่อใหลท่วม
แล้วอยู่ดีๆก็มีความคิดสุดบรรเจิดเข้าหัวผม
"มึงยังเก็บไอ้นั่นอยู่มั้ย ไอ้หางของมึงน่ะ" ผมนึกได้ว่าพ่อมีปลั้กเสียบก้นที่ตรงปลายที่จับมีให้เห็นเป็นหาง
"..ม.. มีครับ.. ผมจะไปเอาเดี๋ยวนี้" พ่อได้ยินที่ผมถามก็เข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการทันที การที่เรารู้จักกันมาทั้งชึวิตได้ทำให้เราสามารถรู้ใจอีกคนได้โดยสัญชาตญาน
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องคาวน้ำกามก็ตามที
พ่อรีบขึ้นไปทั้งๆแบบนั้น อาจจะเป็นเพราะมันอยู่ในสภาวะติดสัดทำให้คิดไม่ถี่ถ่วนพอ ควญมันปล่อยน้ำหล่อลื่นกระเซ็นออกมาตามทางเลอะเต็มไปหมด
หมาตัวนี้คงต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ทีหลัง ในระหว่างนี้ผมก็กินข้าวเข้าไปอีกคำ
อาหารจะอร่อยก็เพราะอารมณ์ของคนทำจริงๆ
ถ้าทำด้วยความรักก็น่าจะอร่อย แต่ถ้าผสมกามอารมณ์ลงไปด้วยก็กระชุ่มกระชวยใจดีนัก
เพียงอึดใจ เจ้าหมาก็ลงมาพร้อมกับหางของมัน
มันภาคภูมิใจกับปลั้กอุดรูของมันมาก มันคือของขวัญที่ "ลูกค้า" จากงานอดิเรกของมันมอบให้ในฐานะที่มันบริการให้เขาเป็นอย่างดี
พอความสัมพันธ์ของพวกเราเปลี่ยนไป พ่อก็เปิดใจเปิดตัวให้กับผมมากขึ้น เรื่องคาวๆที่ผมไม่เคยรู้ก็ได้รู้ เรื่องสัปดลที่ผมรู้ มันก็เล่าให้มากกว่าเดิม
นั่นหมายความว่าความสัมพันธ์ของพวกเราไม่ใด้เป็นแค่พ่อลูกอีกต่อไป
พวกเราคือครอบครัว
พอมันเดินลงมาแล้วผมก็ปรามมันทันที
"มึงวิ่งขึ้นไปทั้งๆแบบนั้น มึงดูสิ ทางน้ำควญมึงไหลเป็นรอยตามพื้นเลย มึงอยู่ในช่วงติดสัดรึไงวะ" พอผมพูดไปมันก็เบิกตากว้างนึกได้ถึงวีรกรรม --วีรกาม ของมัน
"ผมขอโทษครับท่าน" มันพูดพร้อมกับทำตาละห้อย มันรู้ตัวว่ามันทำผิดจึงคุกเข่าลง ก้มหน้าหลบตาผม ผ้ากันเปื้อนที่ตอนนี้กลับมาอยู่สภาพเดิมไม่อาจปิดซ่อนท่อนกามของมันที่ตื่นเต้นอยู่ใต้ผ้านั้นใด้ เมื่อผมมองเป้าที่ตุงผ่านผ้ากันเปื้อนของมัน มันก็กระดก
ควญมันจะกระดกเมื่อมันตื่นเต้นเสมอ นี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ผมรัก มันไม่อาจซ่อนความรู้สึกของมันได้ เพราะควญมันซื่อสัตย์เสียยิ่งกว่าหางหมา
"ในเมื่อมึงทำสกปรก มึงก็ต้องทำให้มันสะอาดขึ้น"
ขอบคุณ ขอบคุณคับ ขอบคุรครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสียวมาก น่าติดตาม ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ บาปกรรม บาปกรรม จริงๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบมากครับ ขอบคุณมากครับ